ความคิดของคนร่วมรถตู้

ตอนนี้งานก็ยังคงนรกอยู่ แต่เอาเถอะ ไม่มีอะไรที่จะนรกไปมากกว่านี้อีกแล้วล่ะค่ะ ไกลนั้นก็พยายามเคลียร์งานอยู่ พยายามคิดว่า เคลียร์วันนี้ให้จบดีกว่ารอพอกหางหมูในวันหน้านะคะ


จะว่าไปก็แปลกดีค่ะ ช่วงไหนที่งานเยอะมากๆ ไกลนั้นจะชอบมีไอเดียเขียนพล็อตนิยายเรื่องใหม่เสมอ ตอนนี้ก็เหมือนกันค่ะ หลังจากนอนๆ คิดเรื่องงานจนล้า ดันไอเดียกระฉูดถึงพล็อตเรื่องใหม่ขึ้นมาอีก ไอ่เรื่องเก่าของเรายังโพสต์ไม่ทันจบ ตอนนี้หาเรื่องเขียนเรื่องใหม่เข้าอีก โอ้ ท่าทางแกยังยุ่งไม่พอใช่ไหม(คำพูดนี้หัวหน้าไกลนั้นชอบบอกค่ะ)


ตอนนี้คิดๆ พล็อตเรื่องนึงอยู่ค่ะ อยากเขียนแนวรักๆ แค้นๆ ดูบ้าง จะว่าไปไม่เคยเขียนแนวนี้จริงๆ จังๆ เลย ตอนนี้นั่งหาข้อมูลการตัดไม้เถื่อนอยู่ค่ะ ถ้าหากเรื่องหน้าคิดชื่อเรื่องออก คงได้ฤกษ์เขียน เพราะตอนนี้คิดพล็อต วางตัวละครหมดแล้ว เหลือแต่ชื่อนี่แหละ ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะชื่อเรื่องอะไรดี อยากได้ชื่อที่มีคำว่า "ฟ้า" จัง คิดมาสองวันแล้วนะ เง้อ


อ้อ วันก่อน ไม่รู้พี่ภัทรนึกครึ้มอะไร หยิบกล้องถ่ายรูปมาให้ถ่าย ไอ้เราก็หลงดี้ด้า นึกว่าพี่ภัทรจะเลือกเราเป็นนางแบบ แต่แป่ว หลังจากจัดท่าทางกันอยู่นาน พี่ภัทรก็โอเชเบตง แชะออกมา ผลคือรูปนี้ค่ะ ^^"





ยังดีนะที่อมยิ้มบังเราได้เต็มหน้า ถ้าหากหน้าเรามีไขมันส่วนเกินจนอมยิ้มบังไม่อยู่ อันนี้อาจจะต้องพิจารณาหน้าก่อนพุงนะ



ต้นเดือนไกลนั้นต้องเตรียมไปเทรนต่ออีก จะมีเรื่องของ CMMI ในบริษัท ที่ต้องเจอกับฝรั่ง เฮ้อ คิดแล้วพาลเครียดลงกระเพาะต่อ วันก่อนกำลังนั่งคิดถึงตำแหน่ง ATM สุดชอกช้ำ แว่วเสียงนึงก็ดังมาจากผู้โดยสารในรถตู้ที่กำลังนั่งคุยกันอยู่ ไกลนั้นไม่ได้ตั้งใจฟังนะ แต่บังเอิญเขาอยู่ข้างๆ พอดีค่ะ

"ประเทศอื่นเขาพูดภาษาอังกฤษกันคล่องเนอะ อยากเป็นแบบนั้นบ้างจัง ขนาดพวกเวียดนามยังพูดฝรั่งเศสได้เลย"

"ก็ใช่น่ะสิ พวกนั้นเขาเป็นเมืองขึ้นมาก่อนนี่นา"

"เคยคิดไหมว่า ทำไมเมืองไทยไม่เป็นเมืองขึ้นอย่างพวกประเทศเพื่อนบ้านบ้าง เชื่อมะ เราไปถามคนที่เรียนภาษาด้วยในคลาส เขาคิดแบบเราหมดเลย ถ้าเมืองไทยเป็นเมืองขึ้น เราคงพูดภาษาอังกฤษคล่องแล้ว"

โห ฟังแล้วรู้สึกอยากจะชกหน้าไอ้คนพูดจังเลยอ่ะ มันใช้สมองส่วนไหนมาคิดเนี่ย บรรพบุรุษของเราอุตส่าห์ปกป้องเอกราชแทบตาย ลูกหลานกลับใฝ่ต่ำอยากเป็นเมืองขึ้นของคนอื่น ฟังแล้วถึงกับอึ้งในแนวคิดเลยทีเดียว

เพื่อนเขายังคงมีจิตสำนึกดี ตอบกลับมาว่า

"บรรพบุรุษเราคงเสียใจนะ ที่รักษาเอกราชไว้แทบแย่ แต่พวกเรากลับคิดอย่างนี้"

"ก็จริงๆ นะ ดูประเทศที่เป็นเมืองขึ้นสิ เจริญกว่าไทยไปหมดแล้ว คิดๆ ดูการเป็นเมืองขึ้นของประเทศอื่นก็ดีเหมือนกันนะ"


ฟังถึงตรงนี้รู้สึกรับไม่ได้ค่ะ เลยคว้าหูฟังมาเสียบดีกว่า ไกลนั้นยอมรับนะ ตัวเองไม่เก่งภาษาอังกฤษอย่างแรง ไม่เก่งขนาดที่เรียกว่า หากมีสอบภาษาทีไร จะต้องเป็นวิชาแรกที่สอบตก แต่ก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเก่งภาษามากขึ้น หากเมืองไทยต้องตกเป็นอาณานิคมของชาติอื่น


เวลาไกลนั้นพูดกับใคร ไกลนั้นจะพยายามพูดด้วยภาษาไทยทุกครั้ง ไม่พยายามแทรกด้วยภาษาอังกฤษถ้าคนนั้นฟังไทยออก เพราะอย่างแรกคือ เราก็ภูมิใจในภาษาของเรา จะไม่พยายามพูดไทยคำอังกฤษคำเพื่อให้ตัวเองดูเดิ้ล(หรือเดี้ยงก็ไม่รู้นะ เพราะไกลนั้นมองคนแบบหลังค่อนข้างแย่หน่อยๆ)


การที่เราจะเก่งภาษาอื่น ไกลนั้นคิดว่ามันพยายามได้ด้วยตัวเอง ถ้าคุณจะไม่เก่ง ก็คือตัวคุณไม่พยายาม ยอมรับตามตรงว่าตัวเองไม่ชอบเรียนภาษา เนื่องจากไม่ได้ใช้ทุกวัน จะไปจำศัพท์ได้ยังไง แล้วค่อนข้างขี้เกียจด้วยล่ะ ไม่ชอบวิชาที่ต้องท่องก่อนแล้วค่อยเข้าใจ เลยมักจะตกอังกฤษทุกครั้ง แต่ก็โทษตัวเองที่ไม่ตั้งใจเรียนตอนเด็กๆเอง ไม่เคยคิดเลยว่า จะมีกลุ่มนึงที่เรียนภาษาโดยตรง แต่กลับคิดอยากไปเป็นเมืองขึ้นของประเทศอื่น เพียงเพื่อสนองความคิดตื้นๆ ว่า "มันจะได้ทำให้ฉันเก่งภาษาขึ้น"


บ้านเมืองจะพัฒนาได้ ก่อนอื่นคงต้องพัฒนาความคิดของเพื่อนร่วมชาติก่อนแล้วล่ะ ดูจากความคิดตรงนี้ ก็พอเข้าใจว่า ที่เขาอ้างถึงเมืองไทยไม่พัฒนา ส่วนนึงก็เพราะเขาไม่เคยมองดูตัวเองเหมือนกัน เราเคยลองตั้งคำถามกับตัวเองในใจรึเปล่า ที่แล้วมา เราทำอะไรเพื่อสังคมบ้าง ไกลนั้นคิดว่ามันต้องช่วยกันนะ เพราะการที่เราหวังพึ่งปัจจัยภายนอกมากเกินไป มันเลยทำให้เราไม่ยอมสู้และดิ้นรนเองรึเปล่า


วันนี้มาแนวเลือดรักชาติค่ะ ไม่อยากให้คนคิดกันอย่างนี้เลย จริงๆ นะ ฟังแล้วหดหู่เลยค่ะ ย้อนมาคิดถึงตัวเองที่อ่อนภาษาอังกฤษ เรายังไม่เคยคิดในหัวให้ประเทศไทยไปเป็นเมืองขึ้นของชาติอื่นเพื่อให้ตัวเองเก่งภาษาเลยอ่ะ หากการได้ภาษาอังกฤษ ต้องแลกมาด้วยการสูญเสียความภาคภูมิใจในเอกราชที่สร้างมา ทั้งจากเลือดเนื้อของบรรพบุรุษ และจากการเสียสละของผู้อยู่เบื้องหลัง ไกลนั้นขอกระเสือกกระสนท่องศัพท์เองดีกว่า


วันนี้ขอระบายสักหน่อยเถอะ เพราะรับไม่ได้กับความคิดนี้จริงๆ และยิ่งได้ยินเขาบอกว่าเพื่อนร่วมชั้นเรียนก็พูดแบบนี้ ทำให้รู้สึกแย่เข้าไปอีก เพราะนั่นอาจจะมีอีกหลายคนที่คิดอย่างที่คนๆ นั้นคิดก็ได้นะ



อยากให้บ้านเมืองเราทำหนังที่สอนให้คนรักชาติจังเล้ย ฟังอย่างนี้แล้วก็หวนคิดอีกอย่างนึงนะ เพราะเราเน้นหนังที่ตบๆ กันเกินไปรึเปล่าน้อ อยากให้ทำแบบเกาหลีที่เป็นหนังประวัติศาสตร์อ่ะค่ะ ชอบดูจัง แต่ตอนนี้พยายามเลิกดู กลัวติดอ่ะ เดี๋ยวจะไม่ได้ทำงานทำการ

Create Date : 26 มกราคม 2551 Last Update : 26 มกราคม 2551 17:46:58 น. Counter : 768 Pageviews.		6 comments
Share Tweet