Bloggang.com : treehouse - ..หลังฝน...

สวัสดีค่ะ
ผ่านมาพบบล็อคนี้แบบ..โชคชะตาจูงมือจริงๆ

ทั้งๆที่ไม่ได้เข้ามาบล็อคแก๊งนานมาก... คือ จะเข้ามาอาทิตย์ละครั้งนี่มากแล้วค่ะ..

ทำไมอ่านแล้ว..นึกถึงพี่สาวที่เคยคุ้นๆก็ไม่ทราบนะคะ
เธอหายไปพักใหญ่แล้ว...
คุณ จขบ. มีบางอย่างที่ทำให้..เหมือนว่าจะคุ้นเคยและจำได้น่ะค่ะ...

แบบว่า เป็นคนมีเซ๊นส์บ๊องๆประจำตัว ชนิดหาเหตุผลมาอธิบายไม่ได้ล่ะค่ะ.. แต่แปลก!! ที่มักจะถูกซะเรื่อย ฮี่ๆ..คุณบ้านต้นไม้ในฝัน อย่างงหรือเคืองเลยนะคะ

คุณทำให้คิดว่าเป็นพี่สาวคนนั้นจริงๆด้วยสิ ! เลยมาเพ้อเจ้อซะยาวเลย

หมู่นี้..สงสัยจะเขียนทีสิสหนักมากไม่พอ ยังทำวัตรเช้าเย็น พร้อมนั่งสมาธิ..องค์เลยลงซะเรื่อย เจอเรื่องบังเอิญ พบคนแบบบังเอิญ....ช่วยให้ดวงตา"เห็น"ว่าตัวเองเซ่อจังตั้งเยอะแน่ะค่ะ

เลยอาจเหมือนเขียนอะไรเพ้อๆไปหน่อย ต้องขอโทษด้วยนะคะ

อ้อ...บีจีหน้านี้
......สวยนะคะ....

รบกวนถามนิดค่ะ ว่าเป็นภาพจากเวปไซด์ทั่วไป (//web.mit.edu/cjoye/www/photo/img/WhiteFlower.jpg)...

หรือว่าจากกล้องส่วนตัวของคุณบ้านต้นไม้ในฝันของเพื่อนคะ?

พอดีสนใจการถ่ายภาพมากพอสมควรน่ะค่ะ แล้วชอบดอกไม้สีขาวดอกนี้จัง..
ขอโทษค่ะ อยากถ่ายดอกไม้นี้มากน่ะค่ะ เลยจู่ลู่ถามดื้อๆ

(ไม่เกี่ยวกับกลอน / ร้อยกรองที่คุณเขียนเลย ขอโทษอีกทีค่ะ)

แล้วจะเวียนมาเยี่ยม(อ่านคำตอบ)

นะคะ แหะๆ

อ้อ!! เคยเห็น"ฟ้า"ที่ต่างไปจากบทร้อยกรองของคุณด้วยล่ะค่ะ
ขออนุญาตมาร่วมเขียนเล่นนะคะ

...๐ "หลังฝน"...บางหนดลหมอกสายระบายทาบ
รายรอบฉาบภาพมัวสลัวฉาย
ไอละออง...อาจโอบอุ้มคลุมเย็นกาย
หากตาคล้ายมองไม่ชัดระบัดไอ

...๐ ฟ้าหลังฝนมีกลเล่นที่เร้นซ่อน
บางคราวซ้อนด้วยละอองจนพร่าไหว
แม้แสงสูรย์ยังพ่ายแพ้อวลหมอกไอ
กระไร?...ตามนุษย์จะหลุดพ้น

...๐ อาจวนหลงตรง"ฝัน"ว่าตื่นแล้ว
แท้ในแพรวโสตสว่างพรางสับสน
มิได้"ตื่น"ในความจริงเพียง"ฝัน"กล
มายาดลว่าพ้นที่หม่นมัว

...๐ เพียงเป็นอีก"ฟ้า"คราเคยพบ
หวังเล่า"บท"..ที่ได้รู้ในความสลัว
มาแบ่งปันในผันแปรแค่ใกล้ตัว
รานยังรัวเร้าเรื่องลึกยามตรึกตรอง

....๐ หากตั้งจิตอธิษฐานจานเจือได้
ย่อมยินดีในความสว่างจางหม่นหมอง
เรื่องที่เล่าเพียงเคยเขลาเยาว์เกินมอง
หวังอย่ามีซ้ำต้องใคร...นัยบ่วงเพรง...ฯ