ครรลองชีวิต
บนเส้นทางชีวิตที่คิดหวัง
มองภาพหลังตนบ้างอย่างสงสัย
ใคร
หนอชี้ชะตาพาเป็นไป
หนทางไกลฝ่าฟันอันตราย
ลุ่มหลงใจใฝ่ฝันแย่ง
กันสูง
ต่างลากจูงลาภยศกำหนดหมาย
หลงติดยึดสมบัติในรูปกาย
ผล
สุดท้ายลับหายตายทุกคน
บ้างชังกันหันหลังยังเบือนหนี
จะร้ายดี
กระทำลงย่อมส่งผล
ช้าหรือเร็วไม่ต่างต้องผจญ
สุขทุกข์ทนรับกรรมต้อง
จำใจ
ชีวิตนี้น้อยนักนะเพื่อนเอ๋ย
หาก
เปรียบเปรยพยับแดดระยิบไหว
เปรียบน้ำค้างรุ่งรางจางเร็วไว
ฟองน้ำ
ไหลลอยไปในธารา
เปรียบครรลองชีวิตคิดวาดฝัน
ดุจเดินกันบนเส้น
ด้ายคลายปัญหา
แม้พลาดพลั้งอาจพลัดตกอกช้ำมา
เกินเยียวยาแก้ไขได้
ทันการณ์
พึงระวังตั้งใจไม่
ประมาท
อย่าได้ขาดสติตรองมองพื้นฐาน
ดีและชั่วคิดก่อนรู้ประมาณ
รู้จัก
กาลพอดีมีสุขเอย
ขอบคุณบทความจากธรรมะไทย(ป้ากันนาฉ
| 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
