มีภิกษุอยู่รูปหนึ่ง

ทุกครั้งที่เข้าฌานก็มักที่จะเห็นแมงมุมตัวใหญ่ตัวหนึ่งปรากฏขึ้น
มาก่อกวนทุกครั้ง ไม่ว่าจะไล่ยังไงก็ตาม มันก็ไม่ยอมไป
ในที่สุดจึงเข้าไปปรึกษาพระอาจารย์ “
คราวหน้าหากเข้าเข้าฌาณอีก ก็ให้เตรียมปากกาหนึ่งด้าม หากแมงมุมมาอีกละก้อ
ให้วาดวงกลมที่ท้องของมัน ดูสิว่ามันเป็นสัตว์ประหลาดมาจากไหน? ”
พระอาจารย์บอกวิธีให้
พระภิกษุเมื่อได้ฟังพระอาจารย์ชี้แนะก็ได้ทำตามในขณะที่กำลังจะเข้าฌาณ
แมงมุมก็มาอีก คราวนี้ท่านได้ใช้ปากกา วาดวงกลมไปที่ท้องของมัน
จากนั้นแมงมุมก็หายไปท่านจึงเข้าฌาณด้วยความสงบ

หลังออกจากฌานแล้ว

ปรากฏว่าวงกลม
ที่วาดไว้บนท้องของแมงมุงนั้น อยู่บนท้องของท่านนั่นเอง!
ท่านฮุ่ยเหนิงกล่าวว่า “ ในหนึ่งความคิด
ได้ชื่อว่าก่อเกิดการเวียนว่าย เมื่อคิดร้ายก็คือนรก
เมื่อคิดดีก็คือสวรรค์! ความชั่วร้ายคืออสรพิษ
เมตตาจิตก็คือโพธิสัตว์ปัญญาคือเบื้องสูง โง่เขลาคือเบื้องล่าง
เพราะญาณตนได้เวียนว่ายมานาน คนหลงจึงมักไม่รู้ตื่น ”
ทุกสภาพที่แปรเปลี่ยนล้วนเกิดขึ้นจากจิต
จะทำอย่างไรให้ทัศนะของเราเที่ยงตรงและรู้จักสำรวมระวังกิริยาวาจาตน
นี่คือสิ่งที่เราทุกคนจะต้องพิจารณาย้อนมอง  
ในชีวิตคนเรามักที่จะพบเจอกับความทุกข์กลัดกลุ้มอย่างไม่รู้จบสิ้น
และความทุกข์มหันต์ที่เกิดขึ้นนั้นมิได้มีสาเหตุมาจากผู้อื่น
แต่เป็นเพราะตัวเราเอง!

พระ
โอวาทพระอาจารย์จี้กง

อุปสรรค
ของการบำเพ็ญ ไม่ได้มาจากภายนอก แต่เป็นตนเองทดสอบตนเอง ดังที่ว่า “ มารภายนอกป้องกันได้มารภายในกำจัดยาก ”
ยากควบคุมคืออารมณ์ ยากป้องกันคือความเคยชิน

เวไนยที่อยู่ภายในจิตใจของเราคือความอิจฉาริษยามิจฉาภาวะ

ความเย่อหยิ่งอวดดี ความเพ้อฝัน ดูแคลนผู้อื่นอัตตาตัวตน
สิ่งที่ไม่ดีไม่งามที่อยู่ภายใน
หากไม่กำจัดให้สิ้นซากก็จะกลายเป็นหินหนักที่ผูกติดขาทำให้ยากก้าวเดินไปบน
หนทางธรรม