ความสบาย
มาจากศัพท์ว่า สัปปายะ
ซึ่งเป็นภาษาบาลี
สัปปายะ
คือความสบายนั้น ตามที่ท่านแสดงไว้ที่นึกได้
แยก
ออกเป็น ๔ คือ
เสนาสนสัปปายะ
สบายด้วยเสนาสนะที่นอนที่นั่ง อย่างหนึ่ง,
อาหารสัปปายะ สบายด้วยอาหาร อย่างหนึ่ง,
ปุคคลสัปปายะ สบายด้วยบุคคล อย่างหนึ่ง.
ธัมมสัปปายะ สบายด้วยธรรม อย่างหนึ่ง
เสนาสนะ
อันใดที่พออาศัยอยู่ได้ ป้องกันอันตรายจากสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่อยู่ได้สะดวก
เป็นเสนาสนะ สบาย.
อาหารที่พอจะบิณฑบาต หรือแสวงหาได้
พอเลี้ยงชีวิตให้เกิดความสุขไม่ขัดข้องไม่ลำบากเรียกว่าอาหารสบาย,
คน
ที่คบหากันเป็นสภาค คือมีอัธยาศัยถูกต้องกัน ไม่เป็นวิสภาค คือแตกแยกจากกัน
เรียกว่าบุคคลสบาย.
ธรรมที่ทำให้ผู้ศึกษาได้ประสบความสุขสำราญความ
เจริญทางธรรม ได้ชื่อว่าธรรมสบาย.
ขอบคุณลานธรรมจักร |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
