เที่ยวไป..กินไป..ตามแต่ใจเราสองคน เป็นบล๊อกที่ทำขึ้นมาเพื่อเล่าเรื่องราวการเดินทางของเราทั้ง 2 คน และเป็นข้อมูลให้สำหรับผู้ที่สนใจจะเดินทางด้วยตัวเอง

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 37 คน [?]

Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add 's blog to your web]
Links
 

 
แชงกรีลาแดนในฝัน. ลี่เจียง-จงเตี้ยน

วันที่ 11 เมษายน 2552 และ เป็นวันที่ 3 ของการเดินทางของพวกเรา หลังจากพวกเราซื้อเสื้อกันหนาว Colubia แล้วก็กลับโรงแรมเพื่อเก็บของที่ซื้อ ช่วงบ่ายของวันนี้พวกเรามีโปรแกรมคือ เดินเที่ยวเล่นเมืองเก่าลี่เจียง และ ช๊อปปิ้ง เวลาบ่ายโมงกว่าๆ พวกเราก็ได้เริ่มออกเดินเที่ยวกันโดยแวะกินอาหารเที่ยงที่ร้านใกล้โรงแรม เป็นอาหารจีนทั่วไปเช่น ผัดผักต่างๆ ต้มไก่ ไข่ตุ่น หลังจากอิ่มท้องกันแล้วเป้าหมายของเราคือการขึ้นไปชมเมื่องเก่าลี่เจียงในมุมสูง จากที่เราพักเดินไปไม่ไกลไม่นานก็ถึง เราสามารถขึ้นไปดูได้โดยมีร้านอาหารต่างๆมากมาย ให้บริการอยู่ร้านที่พวกเราขึ้นไปชมต้องเสียค่าขึ้นคนละ 2 หยวน ถือว่าไม่แพงกับมุมมองใหม่ๆ


มองจากมุมด้านบนจะเห็นหลังคาบ้านติดกันเต็มไปหมด กินพื้นที่ใหญ่มากๆ แสดงว่าถ้าเราต้องการเดินที่เมืองเก่าลี่เจียงให้ทั่วคงต้องใช้เวลาหลายวัน มาแล้วทั้งทีต้องขอถ่ายรูปสักหน่อย ถ่ายกันทุกคนแต่ขอโชว์คนเดียวแล้วกัน


อยู่ชมวิวได้สักพักพวกเราก็เดินกลับลงมา เพื่อไปเดินเล่นในตัวเมืองเก่า ตลอด 2 ข้างทางก็มีร้านขายของที่ระลึกเต็มไปหมด


ในเมืองเก่าลี่เจียงจะมีคลองเล็กๆ อยู่ไปทั่วน้ำจากคลองเหล่านี้คือน้ำที่ไหลมาจากภูเขาหิมะมังกรหยก มีความใสมากๆ มีปลาหลากหลายชนิดว่ายในน้ำ เขตเมืองเก่าเป็นเขตอนุรักษ์จึงมีการห้ามทิ้งน้ำเสีย ขยะต่างๆ ลงคลองเหล่านี้ คลองที่นี้จึงถือเป็นจุดเด่นอีกอย่างของเมืองเก่าลี่เจียง


เดินมาเรื่อยก็จะพบกับลานกว้างๆ ชื่อ Square Street อยู่ในใจกลางเมืองเก่า ลานแห่งนี้ถือเป็นจุดศูนย์กลางของเมืองเก่า มักจะมีนักท่องเที่ยวมาแวะเที่ยวที่นี่ และจะมีการแสดงต่างๆ ให้นักท่องเที่ยวชมกัน


ในภาพจะเห็นกองฟืนที่วางอยู่ เจ้าหน้าที่เตรียมไว้สำหรับในเวลาเย็นจะมีการแสดงเต็นรำของชาวนาซี เต็นรำรอบๆ กองไฟ นักท่องเที่ยวก็สามารถมาเต็นรำกับชาวบ้านได้ แต่เราไม่ได้กลับมาถ่ายรูปให้ดู


นักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวที่นี่ก็มีหลายชาติ โดยเฉพาะชาวจีนในวันที่พวกเราไปเยอะมาก มากันเป็นกรุ๊ปทัวร์ เลยถ่ายรูปสาวชาวจีนมาใช้ชมว่าหน้าตาจะสวยสู้สาวๆ ไทยได้หรือไม่


เดินชมการละเล่นต่างๆ บริเวณ Square Street เสร็จพวกเราก็เดินเล่นเพื่อชมร้านขายของต่างๆ และถือโอกาศช๊อปปิ้งไปด้วย ตลอดสองข้างทางจะเป็นร้านขายของทั้งสิ้น พอผมบอกสัณญาณเริ่มช๊อปปิ้งสาวๆทั้ง 4 ก็ได้แตกออกเป็น 2 คู่ จับคู่กันเดินสำรวจตรวจตราของต่างๆ สังเกตุจากในรูปเห็นหลังไวๆ (กางเกงสีเขียวกับเสื้อสีส้ม) เดินนำหน้าผมไปเลย


ส่วนคนนี้ก็เดินๆ รั้งๆ รอๆ เข้าร้านนั้นออกร้านนี้ ไม่ได้อะไรสักอย่าง


ของที่ขายส่วนมากก็มีสินค้าที่ทำด้วยมือเช่น ผ้าทอมือ เครื่องหนัง เครื่องเงินต่างๆ สมุนไพรจีน เสื้อยืด กระเป๋าต่างๆ ภาพวาด บางร้านก็มีคนมานั่งทอผ้าให้นักท่องเที่ยวชม


พวกเราเดินกันเรื่อยๆ ไม่รู้สึกรำคาญเพราะว่าไม่มีรถเข้ามาวิ่งในถนนทางการห้ามรถทุกชนิดเข้ามาวิ่งในเขตเมืองเก่า มีแต่ผู้คนเดินจึงทำให้ไม่รู้สึกรำคาญ ชมความสวยงามของเมืองเก่าเรื่อยๆ มาถึงถนนบริเวณที่มีต้นหลิวใบกำลังเขียวได้ใจจริงๆ ด้านขวาเป็นร้านขายของ ส่วนด้านซ้ายจะเป็นร้านอาหารสามารถนั่งเล่นได้


ช่วงที่พวกเรามาเป็นช่วงที่ต้นหลิวกำลังสวยๆ เต็มทั้ง 2 ข้างทาง แต่ดอกไม่รู้ว่ามีหรือไม่ ถ้าสังเกตุพื้นถนนในเมืองเก่าจะไม่มีเศษขยะ เพราะมีการรณรงค์ห้ามทิ้งขยะตามถนน และตอนเช้าๆ ของทุกวันจะมีเจ้าหน้าที่เป็นร้อยๆ คน มาเก็บขยะ และทำความสะอาดพื้นถนนกันทั้งเมือง แบ่งผลัดกันเก็บทั้งวัน


เดินเรื่อยๆ จนมาถึงด้านหน้าของทางเข้าเมืองเก่าผู้คนก็เยอะมากๆ พวกเราแยกย้ายกันเดินโดยมีสาวๆ แยกเดินกันเป็นคู่ๆ และมีหนุ่มๆ ทั้ง 3 เดินมาด้วยกัน จากนั้นผมก็ขอแยกตัวออกจากกลุ่มเพื่อไปเดินหาติดต่อที่จะเหมารถเพื่อเดินทางในวันพรุ่งนี้ไปยังจงเตี้ยน ด้านหน้าของทางเข้าเมืองจะมีสถานที่สำหรับติดป้ายอักษรนาซีเต็มไปหมด


หลังจากที่ผมไปหารถก็ใช้เวลาประมาณ 2ชั่วโมงกว่าๆ ก็ไม่ได้รถที่ต้องการจะเหมา พวกเราเลยตกลงกันว่าจะไปรถโดยสารประจำทาง เวลาก็เริ่มจะมืดค่ำแล้วพวกเรายังอยู่บริเวณด้านหน้าของเมืองเก่าลี่เจียง


ต่างคนต่างรอกันไม่นานเมื่อมากันครบพวกเราก็ขอถ่ายภาพหมู่ร่วมกันที่หน้าเมืองเก่าลี่เจียง


ถ่ายกันหลายภาพหลายอารมณ์


ถ่ายรูปกันเสร็จก็พากันเดินกลับโรงแรมระหว่างทางกลับก็ยังมีร้านให้สาวๆ ได้ช๊อปปิ้งกันต่ออีกเรียกได้ว่า ช๊อปกันจนหยดสุดท้าย


ร้านอาหารที่มีดนตรีเล่นก็มีในลี่เจียง เล่นทั้งเพลงสากลและเพลงจีน อย่างเช่นร้านนี้อยู่บนชั้น 2 ของร้านขายของ พวกเราเดินถึงโรงแรมก็แยกย้ายกันเข้าห้องนอนเพราะพรุ่งนี้เช้าต้องตื่นแต่เช้าเพื่อเดินทางไปยังเมืองจงเตี้ยน



วันที่ 12 เมษายน 2552 วันที่ 4 ของการเดินทางของพวกเราก็มาถึง วันนี้เรามีโปรแกรมการเดินทางไปเมือง จงเตี้ยน หรือ แชงกรีลา พวกเราจองตั๋วรถโดยสารด่วนพิเศษไว้ เที่ยว 08.30 น. วันนี้พวกเราจึงตื่นเช้าเป็นพิเศษ บรรยากาศยามเช้าของเมืองเก่าลี่เจียง


อาหารเช้าของพวกเรามื้อนี้คือร้านขายอาหารเช้าเล็กๆ อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมที่พวกเราพัก มื้อเช้านี้เป็น โจ๊ก น้ำเต้าฮู้ แป้งทอด ไข่ต้ม กินกันอิ่มดีราคาทั้งหมดที่พวกเราจ่าย 22 หยวน ถือว่าถูกมากๆ


กินข้าวเช้ากันเสร็จก็เดินแบกเป้ไปหน้าเมืองเก่าเพื่อเรียกแท็กซี่ไปส่งที่ท่ารถ บขส ที่ลี่เจียงเรียกว่า ชิงเค่อหยู่จั้น ค่าแท็กซี่คิดตามมิเตอร์ก็คันละ 8 หยวน เพราะไม่ไกลจากเมืองเก่า ค่าแท็กซี่ที่นี่ก็เหมือนบ้านเราราคาเริ่มต้นที่ 7 หยวน ถึง บขส พวกเราก็จัดแจงขึ้นรถนั่งตามหมายเลขที่ซื้อมา ค่ารถคนละ 57 หยวน พอได้เวลา 8.30 น. รถก็ออกทันที รถที่พวกเราไปเป็นรถด่วนพิเศษ และ ห้ามสูบบุหรี่บนรถด้วย ดีจังเลย แต่มีถังวางไว้ตามร่องทางเดินเพื่อใส่ขยะ และ อ๊วก


รถวื่งใช้เวลาประมาณ 5 ชั่วโมง ระยะทาง 200 กิโลเมตร เป็นทางขึ้นลงเขา ก็มาถึงเมืองจงเตี้ยนเวลาประมาณบ่ายโมงนิดๆ พอรถจอดก็จะมีพวกนายหน้าบ้าง เจ้าของรถแท็กซี่บ้างมาถาม เข้ามาแจกนามบัตร ถามว่าจะไปไหน มีที่พักหรือยัง เสนอสินค้าสารพัด ยุ้งวุ่นวายไปหมด แต่ผมก็ได้จ้างให้รถตู้เล็ก 2 คันไปส่งพวกเราที่หน้าเมืองเก่าจงเตี้ยน ราคาคันละ 35 หยวน รถวิ่งประมาณ 15 นาทีก็มาถึงหน้าเมืองเก่า แต่รถเข้าไม่ได้


แต่พวกเรายังไม่ลงเพราะยังไม่ได้ที่พัก มีผม บิ๋ม หนึ่ง ไปเดินหาที่พักกันก่อน พอได้ที่พักจึงมาตามคนที่เหลือแบกเป้เข้าที่พัก พวกเราพักที่ Barley Guest House อยู่ในเมืองเก่าห่างจากที่จอดรถประมาณ 50เมตร ต้องเดินเข้าซอยอีกนิดเดียว ราคาห้องละ 100 หยวน ห้องน้ำในตัว มีที่นอนไฟฟ้าให้ด้วย สภาพห้องพอใช้ได้ บริการดี แต่ตอนเช้าน้ำอุ่นไม่มีให้อาบ หนาวจับใจ


สาวบิ๋ม เห็นตัวเล็กๆ แบกเป้เล็กๆ ก็ได้นะ


เก็บข้าวของไว้ที่ห้องเรียบร้อยพวกเราก็ออกไปเที่ยว แต่ต้องแวะกินข้าวเที่ยงกันก่อนเพราะยังไม่ได้กินกันเลย แท็กซี่พาพวกเราไปกินอาหารที่ขึ้นชื่อมากๆ ของมนฑลยูนาน ของจีน นั้นก็คือ หม้อไฟยูนาน คล้ายๆ สุกี้บ้านเรา มีเครื่องเคียง น้ำจิ้มต่างๆมากมาย รวมทั้งมีผักหลากหลายชนิดมาให้เรา แต่หม้อไฟยังไม่มา


รอสักพักหม้อไฟก็มา หม้อแบ้อเริ่ม มีปล่องไฟสูงไว้สำหรับใส่ถ่าน พวกเราสั่งหม้อไฟเป็นเนื้อหมู เนื้อหมูที่นี่จะเป็นเนื้อบริเวณขาหมูทั้งขาตากแห้ง พอเราสั่งเขาก็จะเอามาหั่นเป็นชิ้นๆ มีกลิ่นอับๆ นิดหน่อย อร่อยไหม ต้องถามอี๋ดเพราะกินเนื้อหมูเยอะที่สุด ส่วนตัวผมกินนิดหน่อยเพราะไม่ชอบกลื่นอับๆ ของหมูตากแห้ง ส่วนผักถ้ากินอันไหนก็จ่ายอันนั้น ไม่กินไม่ต้องเสียเงิน


กินอิ่มก็จ่ายไปประมาณ 1500 บาท แล้วพวกเราก็ไปเที่ยวที่ วัดโปตาลาน้อย หรือภาษาจีนว่า ซงจ้านหลินซื่อ เป็นวัดธิเบตทีมีลักษณะคล้ายกับ พระราชวังโปตาลา ธิเบต แต่พวกเราไม่ได้เข้าไปเที่ยวเพราะค่าเข้าแพงมากๆๆๆ จากเดิมราคาคนละ 30 หยวน ได้มีการบริหารจัดการใหม่เก็บค่าเข้าคนละ 85 หยวน พวกเราว่าแพงเกินไปเพราะวัดไม่ได้มีอะไรพิเศษ พวกเราจึงให้แท็กซี่ขับพาเที่ยวไหนๆ ก็จ้างแล้ว ในรูปคือวัดโปตาลาน้อย ในมุมทะเลสาบ


เมือง จงเตี้ยน หรือ แชงกรีลา เป็นเมืองอยู่ในหุบเขาระดับความสูงของเมืองนี้ 3200 เมตร จากระดับน้ำทะเล จึงมีอากาศที่เบาบาง เวลาที่พวกเราอยู่ที่นี่ถ้าทำอะไรเร็วๆ เช่น เดินเร็วๆ วิ่ง จะทำให้เหนื่อยเร็ว และบางคนจะเป็นโรคแพ้ความสูง ในกลุ่มเราก็มีพี่หวานที่เป็นนิดๆ แต่ไม่หนัก ถ้าใครรู้สึกว่าจะเป็นห้ามดื่มน้ำนมเด็ดขาดเพราะจะเป็นตัวช่วยเร่งให้เป็นเร็วขึ้น พวกเราได้ซื้อยาของจีนกินเพื่อป้องกันเป็นโรคแพ้ความสูง ยาชื่อ หงจิ้นเทียน ก็ช่วยได้ ในรูปเมืองใหม่จงเตี้ยน


ไม่นานพวกเราก็กลับเข้าเมืองใหม่ แล้วตรงกลับไปยังเมืองเก่าจงเตี้ยน เพื่อไปเดินเล่นเมืองเก่าจงเตี้ยน สภาพเมืองใหม่จงเตี้ยน




ตอนนี้ขอจบแค่นี้ ตอนหน้าเราจะพาไปชมเมืองเก่าจงเตี้ยน ดูว่าจะสวยงามเท่าเมืองเก่าลี่เจียงหรือไม่ และจะพาไปเต็นรำกับชาวพื้นเมืองที่นี่ ไปดูซิว่าพวกเราใครจะไปเต็นรำกับชาวพื้นเมือง


Create Date : 14 พฤษภาคม 2552
Last Update : 16 พฤษภาคม 2552 23:52:14 น. 10 comments
Counter : 3496 Pageviews.
Share

 
ถ่ายรูปสวย เเละ คมชัดมากๆๆเลยคะ
+++
น่าไปมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยคะ


โดย: yopathum วันที่: 14 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:32:59 น.  

 
สวยมากๆ ค่ะ ขอบคุณช่างภาพทุกท่าน


โดย: ผู้ร่วมเดินทาง IP: 210.1.44.252 วันที่: 15 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:12:32 น.  

 
very Beutuful krub.


โดย: นักบอลหมายเลข 8 วันที่: 15 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:15:50 น.  

 
yopathum;
- ว่างๆ ก็ลองไปเที่ยวดูนะครับไปไม่ยาก
- ขอบคุณมากครับสำหรับคำชม

ผู้ร่วมเดินทาง;
- รูปสวยหรือว่านางแบบ

นักบอลหมายเลข8;
- ขอบคุณมากครับ



โดย: taotao_s วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:39:43 น.  

 
Lijiang shangwu he yewan shijian dou hen mei ka,
Na liang ge xiaojie ye hen piaoliang.
^^


โดย: Cee++Junno IP: 192.168.77.7, 203.147.21.247 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:29:35 น.  

 
Cee++Junno;

- tui le, lijiang shangwu hen piaoliang. wo ye sihung.
- xie xie ni.


โดย: taotao_s วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:14:29 น.  

 
ใช้กล้องอารายค่ะเนี่ย สีสวยคมชัดมาก รบกวนบอกด้วยนะคะ เพราะสวยจิงๆๆ


โดย: ปุ๋ย IP: 61.90.99.227 วันที่: 19 กันยายน 2552 เวลา:22:42:03 น.  

 
ปุ๋ย;

- ใช้กล้อง canon 5D Mark 1 ครับเป็นกล้องดิจิตอล ชนิดเปลี่ยนเลนส์ได้ ครับ

ขอบคุณสำหรับคำชม และ แวะมาชมบล๊อกของเรา


โดย: taotao_s วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:12:50:06 น.  

 
ขอบคุณสำหรับข้อมูดีๆ ค่ะ....รูปสวยมากๆ


โดย: Aor IP: 115.67.200.192 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2555 เวลา:5:42:19 น.  

 
Aor

ขอบคุณมากๆ ครับ


โดย: taotao_s วันที่: 11 ธันวาคม 2555 เวลา:14:21:27 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.