ดีจังค่ะที่ได้ทำอะไรดีๆๆๆ

แวะมาแอบอ่านไดอารี่ของเจ้าของบล็อคด้วยคนค่ะ เจ้าของบล็อคคงไม่ว่าน่ะคะ

แวะมาอ่านค่ะน้องจอม

เดือนนึงแล้ว เร็วเนอะ

สวัสดีจ้า เจนนี่มาชวนไปชมรูปงานลอยกระทงเมื่อคืนที่ผ่านมาค่ะ เจนนี่เพิ่งอัพเสร็จพอดีค่ะ อย่าลืมแวะไปชมกระทงฝีมือเจนนี่น่ะคะ ฮิฮิ

และไม่ลืมที่จะขอบคุณ ที่แวะไปเยี่ยมทักทายเจนนี่ที่บล็อคด้วยค่ะ ว่างๆอย่าลืมแวะไปอีกน่ะคะ ขอบคุณค่ะ

เอ่อ ต้องขอโทษจริงๆจอม

ผ่านมาหลายวันแล้วเพิ่งจะได้เข้ามา มันผ่านหน้าไปมาแต่ไหงไม่ได้คลิก

ดูแต่ในมัลติไฟล์ไม่ได้ดูในบล็อกแกงค์เลยตามข่าวไม่ทันเลยว่าน้องอัพบล็อกแล้ว เย้ เย ดีใจ ดีใจ

ดีนะที่เอามาอัพหลังหนึ่งเดือนไปแล้ว จะได้หวนระลึกถึงความหลัง เข้ากับบรรยากาศหนาวๆเพราะอ่านเรื่องราวแล้วอุ่นดี

พี่ไปช้าก็เลยไม่ได้สัมผัสนักเขียนใกล้ชิดขนาดนั้น แถมตอนที่ให้เซ็นต์พี่ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก รู้สึกว่าผิดที่ผิดทาง ผิดวัย ชอบกล

ก็ได้แต่มองล่ะค่ะน้อง มอง แล้วก็มอง

วันนี้เริ่มจำความตื่นเต้นไม่ได้ละ แต่รู้สึกดีทีได้ไปเจอนักเขียนและเจอน้อง เจอพี่นก พี่ลิปและเกตุ

แปลกดี ที่งานๆหนึ่งทำให้เราได้รู้จักกันแถมสนิทกันม้ากมาก 55

อากาศวันนี้พี่ว่าหนาวเป็นพิเศษแต่บล็อกของน้องทำให้พี่รู้สึกว่าอากาศเพิ่มอุณหภูมิมาอยู่ในระดับใกล้ปกติแล้ว

ขอบใจที่จำประโยคทองของพี่ได้ แต่อันที่น้องเอามาตีความไม่เหมือนที่พี่ตีความนะจ๊ะ แหะๆ มันคนละกรณีแต่ใช้ด้วยกันได้ค่ะ

ไว้มีงานหน้า เราไปด้วยกันอีกนะ

โอ้ เรื่องราวส่วนใหญ่ในเอ็นทรี่นี้เราเคยได้ฟังแล้วเนอะ แต่มานั่งอ่านอีกทีก็เหมือนไปอยู่ในเหตุการณ์ด้วยล่ะนะ ดีดี

"เราชอบนักเขียนที่ไม่ถือตัว และใส่ใจคนอ่านอย่างนี้"

อันนี้ที่จอมพูดไว้ เราเห็นด้วยมากๆเลย และเราก็เลยรู้สึกว่าไม่ว่าจะเป็นใคร อาชีพไหน ตำแหน่งอะไร

"เราควรจะไม่ถือตัว และใส่ใจคนรอบข้าง" เช่นกัน

หวังว่าตัวเราจะทำได้ด้วยเนอะ เพราะเป็นสิ่งดีๆที่เราน่าจะทำเนอะๆ