Bloggang.com : : ปากกาไฮไลท์สีแดง

Group Blog

All Blogs

แอบ

ได้เจอกับใครบางคน ก็รู้สึกแย่กับตัวเองทุกครั้งที่ได้เจอ

แต่ครั้งนี้ีที่ได้เจอ กลายเป็นว่า เรากลับมานั่งยิ้ม ดีใจที่ได้เจอ (ใครบางคน)

ทำให้ค้นพบอะไรบางอย่างว่า อาการโคม่าได้ดีขึ้นแล้ว

จากการเจ็บทุกครั้งที่ได้เจอ

กลับกลายเป็นรอยยิ้มเข้ามาแทนที่

น่าแปลกความเจ็บมันหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้

แค่รู้สึกดีๆที่ได้เจอใครบางคน

แม้จะได้แต่มองอยู่ไกลๆ

เขาคงไม่รู้ตัวหรอก

ตอนนี้เราพร้อมที่จะปล่อยตัวให้เป็นอิสระแล้ว

ใช่ เขายังคงอยู่ แต่ไม่ใช่แบบเดิมอีกต่อไป

ปล.1 บางครั้ง "การแอบดูอยู่ห่างๆ" อาจทำให้รู้สึกดีกว่า

ปล.2 การ "แอบชอบ" บางครั้งก็เจ็บปวด

ปล.3 เมื่อถึงเวลา อาการนั้นอาจจะหายไปเอง

ปล.4 เพิ่งเข้าใจ เนื้อหาเพลงข้างล่างนี้ อย่างจริงๆ

ได้แอบมองเธอข้างเดียวอยู่ที่มุมนี้
ก็พอแล้วไม่มีเงื่อนไขใดๆในความหวังดี
แค่ได้ชอบเธออยู่ตอนนี้
ก็ถือเป็นโชคชะตาดีๆที่คนอย่างฉันได้เกิดมาพบกับเธอ

ได้แอบมองเธอข้างเดียวอยู่ที่มุมนี้
ก็พอแล้วไม่มีเงื่อนไขใดๆในความหวังดี
ก็เรื่องดีๆที่มีตอนนี้ ก็ได้แต่รู้ว่าเธอคนนี้
ได้มีความสุขแค่เพียงเท่านี้ฉันก็อุ่นใจ

Create Date : 23 สิงหาคม 2551

Last Update : 23 สิงหาคม 2551 23:48:15 น.

10 comments

Counter : 529 Pageviews.

ผมว่านี่คือสุดยอดของความรู้สึกนะครับ

ความรู้สึกปรารถนาดีให้ใครบางคน

โดยที่ไม่ต้องการสิ่งตอบแทนอะไรเลย

แค่มีความสุขอยู่ตรงนี้ ที่นี่ คนเดียว ก็พอแล้ว

ดีใจด้วยนะครับที่มาถึงจุดนี้ได้เสียที

สุขใจแล้วใช่มั้ยล่ะครับ?

โดย: so straight

วันที่: 24 สิงหาคม 2551 เวลา:3:46:56 น.

ดีแล้วนะ ความรู้สึกอิสระแบบนั้นน่ะ เราว่าดีมากเลย

ว่าแต่คราวหน้า คิดไม่ลองขึ้นรถไฟบ้างเหรอ ไม่สำคัญว่ารถไฟจะพาเราไปที่ไหน สำคัญที่ว่าเราจะกล้าโดดขึ้นไปรึเปล่า

:)

โดย: เร้ดเทียร์ IP: 58.10.64.170 วันที่: 24 สิงหาคม 2551 เวลา:21:44:12 น.

ไม่น่าเชื่อว่าได้อ่านเพลงนี้อีกครั้ง แค่สั้นๆก็ทำให้น้ำตารื้นๆขึ้นมาได้

เพลงนี้เป็นเพลงที่เพื่อนสนิทพี่ตอนมหาวิทยาลัยเดินเข้ามาบอกว่า "แกลองไปฟังเพลงนี้นะ ฉันว่ามันเข้ากับแกมากว่ะ"

พี่ก็ไปฟัง ครั้งแรกที่ฟังก็ยิ้มไปน้ำตาไหลไป นึกว่าคนเขียนเพลงเขาทำไมรู้ใจเราได้ขนาดนี้

พอมาอ่านเรื่องที่จอมเขียนด้วยแล้วก็คิดถึงช่วงที่เคยเป็นแบบนั้น บางทีมันก็ยิ้ม บางทีมันก็เศร้า ต้องใช้เวลาอย่างที่จอมว่านั่นแหละ

พี่แอบชอบคนอื่นมาตลอดจนคนสุดท้ายที่จอมก็พอรู้มาบ้าง พี่เคยถามเพื่อนหรือคนอื่นๆเหมือนกันนะว่า "คนที่อยู่ข้างบน คนที่เราแอบชอบ เขาจะอึดอัดไหมนะ ที่ต้องทนรับกระแสความรู้สึกของคนที่มาชอบโดยที่เขาไม่สามารถปรับหัวใจมาจูนเข้ากับความรู้สึกของเราได้เลย"

และบางทีเขาก็รู้เพียงแต่เขาเลือกที่จะเฉยเพื่อให้เราได้แอบต่อไป ซึ่งพี่ว่าบางทีก็ต้องขอบคุณเขาเหล่านั้นที่แม้จะรู้แต่ก็ไม่ทำลายความสุขเล็กของคนในมุมอย่างเรา

พระจันทร์มีกระต่ายอยู่บนนั้นได้ตัวเดียว แต่พระจันทร์ก็ยังส่องแสงให้ความสว่างกระจ่างต่อกระต่ายที่เฝ้ามองทุกตัว

กระต่ายอย่างจอมมีมุมพอดีที่รับแสงได้อย่างมีความสุขแล้ว ขอให้รักษามุมนั้นจนกว่าจะได้เป็นกระต่ายบนพระจันทร์นะจ๊ะ

โดย: พี่จิตร IP: 124.120.160.57 วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:10:47:21 น.