ปากกาไฮไลท์สีแดง
Group Blog
 
All Blogs
 
กระดาษหนึ่งใบที่มีค่า กับการสั่งสมประสบการณ์มาถึง 4 ปี

เมื่อวานนี้ไปงานซ้อมรับปริญญาของมหาวิทยาลัยศิลปากร ตอนเช้าไปวิทยาเขตท่าพระจันทร์ (เพื่อนที่เรียนจบคณะโบราณคดี) ไปช่วงเช้า แล้วก็ถ่ายๆๆๆๆ บอกเพื่อนว่าอยู่ไม่ได้ทั้งวัน เพราะตอนบ่ายต้องไปงานรับปริญญาเพื่อนที่เรียนคณะอักษรฯ ที่วิทยาเขตทับแก้วต่อ มาราธอนได้อีกช้านน

หลังจากอยู่จนถึงประมาณ 11 โมงกว่า ก็รีบออกเดินทางไปเซ็นทรัลปิ่นเกล้า เพื่อไปต่อรถตู้ นั่งรอคนเต็มรถประมาณ 10 นาทีได้ (ค่ารถก็แค่เพียง 40 บาท) แล้วก็ไปถึง วิทยาเขตทับแก้วประมาณเที่ยงกว่า หาข้าวกิน และมาถ่ายรูปเพื่อนต่อ

เพื่อนรับปริญญา 3 คน เพื่อนเรา 2 คนที่สนิทกัน จ้างช่างถ่ายภาพคนเดียวกัน เราก็เดินตามเป็นเบ้ช่วยถือของ และก็ถ่ายภาพในส่วนของเรา เพราะเราถ่ายไม่ค่อยสวย ถ้าเพื่อนเห็นคงต้องบอกว่ากล้องเราเป็นภาพเบื้องหลังเป็นแน่

เป็นครั้งแรกที่ทั้งเดินทั้งวิ่งแบบค่อนข้างเหนื่อย ไปถ่ายรูปรุ่นน้องบูมให้เพื่อนเรา เสร็จแล้วก็เดินไปถ่ายรูปที่พระราชวังสนามจันทร์ต่อ ไม่น่าเชื่อว่าจะสวยขนาดนี้ บรรยากาศโดยรวมของมหา’ลัย ที่นี่ก็น่าอยู่มากๆ

เราเห็นมีช่างกล้องทำหน้าที่นี้ได้ดีอยู่แล้ว เมื่อเห็นอย่างนั้นแล้ว เราก็เลยอู้งาน ไปติดอยู่กับบรรยากาศสวยๆของสถานที่แทน กลายเป็นว่าจากถ่ายคน ไปถ่ายสถานที่ ซะงั้น และก็ถ่ายๆๆๆ จนเพื่อนแซวว่า ดูเรามีความสุขมาก (เราคิดภาพดูแล้วคงเหมือนตอนหมาได้กระดูกมาแทะ 555 )

เราเห็นความสำเร็จลำดับแรกของเพื่อนแล้วก็ดีใจด้วยจริงๆ ภาพที่เพื่อนสวมชุดครุย รอยยิ้มแห่งความปราบปลื้มของเพื่อน ขาของเพื่อนที่เดินอย่างไม่หยุดหย่อน แม้ว่าจะเหนื่อย แต่เพื่อนก็ดีใจ ถ่ายรูปขอเยอะๆไว้ก่อน

เพื่อนเราที่เมื่อ 6 ปีที่แล้วที่เรียนห้องเดียวกันตอนม.4 เพื่อนที่คุยเล่น หยอกล้อ กันเป็นเด็กๆ ชีวิตเด็กม. 4 ที่เพิ่งข้ามผ่านพ้น ม.ต้น ที่ยังสดใส ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย แต่เวลา 6 ปี ช่างผ่านไปรวดเร็วจังเลยนะ

พวกเราต้องผ่านชีวิตการเป็นเด็ก ก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย 4ปีแห่งการตรากตรำท่องตำราเรียน เพื่อกระดาษใบหนึ่ง แต่มันไม่ใช่กระดาษธรรมดา มันเป็นกระดาษที่สั่งสมประสบการณ์ตลอด 4 ปี เพื่อนำความรู้ที่ได้ร่ำเรียนมาไปใช้งานต่อในอนาคต

ใครจะไปรู้ชั่วเวลาแค่หลับตา พอลืมตาขึ้นอีกที ทุกคนก็เรียนจบ ได้งานทำ ได้ก้าวสู่ความเป็นผู้ใหญ่ เราเคยคิดภาพตอนเพื่อนๆทำงาน จะเป็นยังไงกันบ้างนะ จากสมัยกระโปรงบานขาสั้น ไปสู่กระโปรงพีท กางเกงขายาว

เราค่อยๆหลับตาลง ภาพเพื่อนที่ใส่ชุดพนักงานออฟฟิศ เพื่อนใส่ชุดนางพยาบาล ภาพเพื่อนใส่สูทผูกไท ค่อยๆผุดขึ้นมา ทำให้บางทีเราก็คิดถึงหนังบางเรื่อง อย่าง อนึ่งคิดถึงพอสังเขป ภาค 2 ที่เล่าเรื่องชีวิตสมัยมัธยมของเพื่อนกลุ่มๆหนึ่ง ที่มาเจอกันอีกทีตอนงานเลี้ยงรุ่น

ถ้าอีกสัก 10 ปีผ่านไป แล้วพวกเราชาวกระโปรงบานขาสั้นเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้วมาเจอกันอีก ภาพเหล่านั้นจะเป็นยังไง จะสวยงามเหมือนในหนังมั้ย ภาพที่พวกเราเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว มานั่งอยู่ในงานเลี้ยงพูดคุยกันถึงชีวิตสมัยมัธยมว่าเป็นยังไงบ้าง และถ้ายิ่งนำภาพเหล่านั้นกลับมาดู มันคงจะดูตลกดีไม่น้อย

อยากบอกเพื่อนๆที่เรียนจบปี 2550 นี้ว่า กระดาษหนึ่งใบๆนั้น คือผลรางวันแห่งความพยายามตลอดระยะเวลา 4 ปี ไม่ว่าจะจบแบบเกียตรินิยม หรือจบแบบฉิวเฉียด ก็ขอให้ภูมิใจกับมัน อย่างน้อยเราก็เป็นหนึ่งคนที่ผ่านเวลาแห่งความย่อท้อในบางที ลำบากในบางครั้งมาได้แล้ว

หนทางต่อจากนี้ไป อาจจะเจออะไรที่หนักกว่า 4 ปีที่ผ่านมาก็ได้ ถ้ามีปัญหาอะไรทุกข์ใจอยากให้นึกถึง กระดาษหนึ่งใบๆนั้นเข้าไว้ ที่เราจะต้องลำบาก กว่าจะได้มันมา หนทางข้างหน้าอาจเจออุปสรรค์ ขวากหนาม เราแค่คิดว่า ใบปริญญาใบนั้น คงเตือนอะไรเพื่อนได้บ้าง




href="//www.bloggang.com/data/redhighlight/picture/1216279270.jpg" target=_blank>



สุดท้ายแล้ว เราอยากมอบเพลงๆนี้ ที่เคยมีเพื่อนสนิทของเราส่งให้เราฟัง และเราก็ชอบมันมาก ตอนนี้เราอยากมอบให้กับเพื่อนเรา ที่ออกจากรั้วมหาวิทยาลัย แล้วไปเจอกับอุปสรรค์ แค่อยากบอกว่า อย่าท้อถอย อย่างน้อยก็ยังมีเพื่อนที่คอยเป็นกำลังใจให้นะ

น้องเอ๋ยข้างนอกมีเรื่องมากมาย
สุขและทุกข์วุ่นวายทั้งหลายคนที่รักเธอคงมี
คนที่หนีเธอคงเจอแต่ไม่ว่าเป็นยังไง
ตราบใดที่ใจของเธอยังมีหวัง

ฉันก็ขอเป็นกำลังใจให้เธอ
ได้พบกับวันที่รอมาเสมอขอเพียงแค่เธอ
เข้าใจในทางที่เดินอยู่และแน่ใจว่ามันถูกก็พอ

เพื่อนเอ๋ยหากว่าวันนี้ไม่ใช่
วันพรุ่งนี้ค่อยเริ่มใหม่ได้ไหม
คนที่รักเธอยังมี
และคนที่หนีก็คงเจอแต่ไม่ว่าเป็นยังไง
ตราบใดที่ใจของเธอยังมีหวัง


ฉันก็ขอเป็นกำลังใจให้เธอ
ได้พบกับวันที่รอมาเสมอขอเพียงแค่เธอ
เข้าใจในทางที่เดินอยู่และแน่ใจว่ามันถูกก็พอ

แม้จะต้องผิดหวังซ้ำอีกเท่าไหร่
แม้ว่าจะเหน็ดเหนื่อยสักเพียงใด
สักแค่ไหนขอเพียงเธอนั้นมั่นใจ
และเข้าใจในทางที่เดินอยู่
และแน่ใจว่ามันถูก ก็พอ


ปล.1 เพลงเพื่อนเอ๋ย ของวงพรู
ปล.2 ขอบใจยี้ ที่ส่งเพลงนี้ให้เรา รู้สึกดีจริงๆที่ได้ยินเพลงนี้
ปล. 3 ขอบคุณใครก็ตามที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้




Create Date : 17 กรกฎาคม 2551
Last Update : 17 กรกฎาคม 2551 14:21:53 น. 12 comments
Counter : 816 Pageviews.

 


โดย: yosita_yoyo วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:00:21 น.  

 
Free Image Hosting


โดย: พลังชีวิต วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:40:33 น.  

 
ยินดีด้วยค่า คิดถึงตอนแม่นู๋แอลรับที่สวนอัมพรค่ะ ทั้งวิ่ง ทั้งเดิน พวกฝูงก็มาหลากหลาย มความสุข ผสมความเจ็บที่เท้า เพราะว่าต้องใส่คัทชูใหม่ มันเลยกัด (ลืมกัดมันก่อน)...ตื่นไปแต่งหน้าตั้งแต่ตี 4 นัดช่างดิบดี พอทำไปทำมามันบอกว่า เก้าผมไม่เป็น (โมโหมากเลย) วันนั้น อุตส่าห์ไปนอนที่บ้านเพื่อน..ก็เลยต้องปล่อยผม แล้วติดกิ๊ปด้านข้างแทน


โดย: NathalieNoelle วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:31:49 น.  

 

ยินดีๆด้วยกับความสำเร็จของเพื่อนๆเนอะ ^_^

ชอบๆ และ จริงอย่างที่จอมว่า ตอนนี้เราเพียงผ่านด่านแรกในชีวิตยังมีเรื่องยากลำบากอีกมากมายข้างหน้าให้เราฟันฝ่า

หากเหนื่อยเมื่อใด แล้วนึกถึงกระดาษใบนี้ คงมีกำลังใจไปสู่ต่อได้อีก

เวลาผ่านไปเร็วเนอะ อีกแปปเดียวเอง ความสำเร็จอยู่อีกไม่ไกลละ

สู้ๆ v(^o^)v


โดย: แจ็คเก็ตสีแดงฯ IP: 202.28.12.50 วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:05:16 น.  

 
ยินดีด้วยค่ะ สีสันชองชีวิตอีกรูปแบบนึงกำลังจะเริ่มต้น


โดย: coji วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:33:46 น.  

 
幸せな時間 (shiawase na jikan) -เวลาแห่งความสุข

ประมาณเราว่าก็น่าจะได้แล้ว แต่เดี๋ยวหาได้คำที่เฉพาะกว่านี้ได้เพิ่มเดี๋ยวเรามาบอกใหม่


โดย: แจ็คเก็ตสีแดง IP: 58.10.64.195 วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:55:14 น.  

 


โดย: katoy วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:19:15 น.  

 


การ์ตูนฮาๆ


โดย: พลังชีวิต วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:15:59 น.  

 
สี่วันที่ผ่านมา เป็นวันหยุดที่เราต่างได้ใช้ไปกับสิ่งที่ใจเราชอบและสุขจริงๆเนอะ(พี่ปิติสุขมากจนอยากเอามาฝากน้องด้วย เดี๋ยวคุยกันหลังไมค์ดีกว่า)

ขอแสดงความยินดีกับบัณฑิตใหม่ด้วยนะจ๊ะ

ผ่านบททดสอบบทนี้แล้ว ต่อไปชีวิตจริงล่ะ

จะรอวันของจอมบ้าง พี่จะแห่กันไปร่วมถ่ายภาพและแสดงความยินดี

ป.ล.เรื่องช่างภาพไม่ต้องจ้าง พี่หาให้เอง555


โดย: พี่จิตร IP: 124.120.164.41 วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:47:24 น.  

 
จอมตั้งใจอ่านหนังสือนะ...

แต่...พักสายตาบ้างก็ได้

สู้ๆ โชคเอๆ


โดย: แจ็คเก็ตฯ IP: 58.10.64.60 วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:53:04 น.  

 
ไม่รีบๆ สอบให้เสร็จก่อนก็ได้

เต็มที่ๆ:)


โดย: แจ็คเก็ตฯ IP: 58.10.65.39 วันที่: 24 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:53:24 น.  

 
มาเป็นเพื่อนกันม๊า


up date การ์ตูน,บทความ,คลิป เพิ่มรอยยิ้มและคลายเครียดทุ๊กวัน ปล เข้าครั้งแรกโหลดนานหน่อยน๊า ใจเย๊งๆ

ฮาขี้แตกจิงๆไม่ได้โกหก อิอิคลิกที่รูปได้เย้ย



โดย: พลังชีวิต วันที่: 25 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:26:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ปากกาไฮไลท์สีแดง
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ปากกาไฮไลท์สีแดง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.