สำหรับนวนิยายเรื่องพรมแดน พล.ต.อ.วสิษฐ เดชกุญชร บอกว่า เมื่อเขียนจบแล้วจะต้องทบทวนใหม่ทุกครั้ง เพื่อหาข้อผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้นได้  โดยนวนิยายพรมแดนนี้อจะสื่อ เรื่องราวสะท้อนของปัญหาชายแดนภาคใต้ที่มีการขัดแย้งกัน การสมมติตัวละครขึ้นมาเพื่อจะบ่งบอกให้เห็นถึงพรมแดนความแตกต่างกัน  แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด ไม่ว่าจะเป็นศาสนาพุทธหรือว่าอิสลามก็สามารถเข้าใจและใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันได้

เมื่อถามถึงเสียงตอบรับจากผู้อ่าน มีการโต้แย้งกลับมาหรือไม่ พล.ต.อ.วสิษฐ ตอบด้วยเสียงหนักแน่นว่า ไม่มีใครโต้แย้งว่ามีข้อมูลใดที่ผิดพลาด มีคำชื่นชม ความพอใจ และยังบอกว่า บางข้อมูลที่เกี่ยวกับศาสนาอิสลาม ในเล่มนี้ มุสลิมเองยังไม่รู้ก็มี ซึ่งขณะเขียนเรื่องนี้ ยอมรับว่า ต้องหาข้อมูลโดยละเอียด ต้องอ่านคัมภีร์อัลกุรอ่าน และพูดคุยกับเพื่อนๆ มุสลิม

 “หลายคนจะถามมาว่า ตัวละคร ทั้ง อ.ราชิดา และ นายตำรวจในเรื่องมีตัวจริงหรือไม่ ผมก็บอกว่าไม่มีหรอก แต่ก็มีบ้างที่นำเอานิสัยใจคอมาจากคนโน้นคนนี้ มา” พล.ต.อ.วสิษฐ กล่าว พลางหัวเราะ

นอกจากนี้ นวนิยาย พรมแดน ยังได้รับการนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ กำกับโดย คุณต้อม-ยุทธเลิศ สร้างจนเสร็จแล้ว แต่ไม่ได้ออกฉาย เพราะเจ้าของภาพยนตร์เกรงจะกระทบกระเทือน แต่ พล.ต.อ.วสิษฐ ยืนยันว่า ในฐานะที่เป็นคนเขียนนวนิยายเรื่องนี้ เชื่อว่า จะไม่กระทบกระเทือน แต่จะเป็นคุณกับทุกฝ่าย สร้างความเข้าใจได้ ..........

และ พล.ต.อ.วสิษฐ ได้กล่าวทิ้งท้ายไว้อย่างน่าคิดตามว่า อยากให้ทำความเข้าใจในปัญหาชายแดนภาคใต้ ว่าพฤติการณ์ของผู้ก่อความไม่สงบที่ก่อเหตุทุกวันนั้นไม่ใช่มุสลิม เป็นพฤติการณ์ของคนนอกศาสนา หรือคนที่อาศัยชื่อศาสนามาเฉยๆ เพราะหาใครศึกษาจริงๆ จะรู้ว่า ศาสนาอิสลามไม่เป็นพิษเป็นภัย แต่เป็นประโยชน์เช่นเดียวกับศาสนาอื่นๆ หากเราไม่เข้าใจก็จะเกิดการปรักปรำแบบเหมา ส่วนตัวหวังว่าเรื่อง พรมแดน จะทำให้ผู้อ่านเกิดความเข้าใจเรื่องนี้มากขึ้น ... (ที่มา: บทความ พรมแดน นวนิยายจากปลายปากกา พล.ต.อ.วสิษฐ เดชกุญชร โดยจักรพันธุ์ พุ่มศรี mcot-web.mcot.net )

"พรมแดน"  อ่านแล้วเกิดความเชื่อเลยว่า คนที่ได้อ่านหนังสือเรื่องนี้ ส่วนใหญ่น่าจะรู้สึกยอมรับต่อหนทางการข้ามผ่านพรมแดนความขัดแย้ง  รู้สึกว่ายังมีความหวังว่าสันติสุขจะคืนกลับมาในสักวันหนึ่ง เรื่องจริงๆ เป็นอย่างไร เป็นเรื่องการเมือง อิทธิพลผลประโยชน์อื่นใดของใคร แอบแฝงอยู่ในเบื้องลึกอันสลับซับซ้อนเราคงไม่อาจจะรู้ได้  แต่สิ่งหนึ่งที่เราจะรู้ คือ ไม่ใช่เพราะพวกเขาเป็นมุสลิม 

นอกจากจะทำให้รู้เกี่ยวกับอิสลามขึ้นมากแล้ว ยังทำให้ตัวเราตระหนักถึงคุณค่าความสำคัญของศาสนาของเราเอง ทำให้เกิดคำถามขึ้นในใจคือ เราเข้าใจศาสนาพุทธ และเราเป็นชาวพุทธจริงๆ แล้วหรือยัง

ส่วนตัวแล้วคิดว่า ควรอย่างยิ่งที่นิยายเรื่องนี้จะเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาสำหรับเยาวชน  เราไม่ได้มองว่านิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องของปัญหาภาคใต้เท่านั้น  แต่มองว่าเป็นเรื่องของการเคารพในความแตกต่าง ในที่นี้คือความต่างศาสนา  แต่หากจะประยุกต์ "ความรักความเมตตา" ไปถึงความแตกต่างอื่นๆ ก็คงจะคล้ายคลึงกัน ทำความเข้าใจคนอื่นที่ต่างจากเรา ยอมรับและเคารพในความเป็นเขา แล้วในท่ามกลางความแตกต่าง คนเราก็จะสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติสุข  

"อัลลอฮุอักบัรฺ อัลลอฮุอักบัรฺ (อัลลอฮฺทรงยิ่งใหญ่ ) 

 ลาอิลาฮะอิลัลลอฮฺ (ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮฺ) "

"อรหังสัมมาสัมพุทโธภควา (พระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นพระอรหันต์ ดับเพลิงกิเลสเพลิงทุกข์สิ้นเชิง)

พุทธังภควันตังอภิวาเทมิ (ข้าพเจ้าขออภิวาทพระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน"

สิ่งที่เห็น-การแต่งกาย สิ่งที่ได้ยิน-ภาษาที่ฟังไม่รู้เรื่อง สิ่งที่ศรัทธาพระเจ้าคนละองค์ ล้วนเป็นสิ่งสมมติที่เราสร้างขึ้นในหัวใจด้วยกันทั้งสิ้น  และสิ่งเหล่านั้นก็ถูกนำมากล่าวอ้างเป็นเหตุชนวนแห่งความขัดแย้ง และการปลิดชีวิตกันไม่เว้นแต่ละวัน 

หารู้ไม่ว่าตรงกลางฮิญาบ หากมองให้ดีจะเห็นดวงตาใสบริสุทธิ์ไม่ต่างกัน พื้นที่กลมๆ เล็กๆ นั้นอยู่นอกเหนืออาภรณ์ ภาษา หรือศาสดาองค์ใด เป็นพื้นที่แห่งเดียวของมนุษย์ที่ไม่เคยปิดบัง  ขอเพียงเราเปิดใจให้กัน เข้าใจกัน เคารพกัน ให้เกียรติในความแตกต่าง สันติสุขย่อมเบ่งบานขึ้นมาได้  (ที่มา : คำนำสำนักพิมพ์มติชน) 

พรมแดน  ... คือนิยายดีงามที่ยกขึ้นหิ้งไปแล้วเรียบร้อย