ล่าไอ้กุด!!!.............. {ปูมวันที่ 11}

xx xxxx 2502

เขาโล้น

เช้านี้เราตื่นเร็วกว่าปกติ ด้วยความเป็นห่วงเชษฐากับรพินทร์ แต่ก็ยังช้ากว่าน้อย เพราะตื่นขึ้นมาก็เห็นแม่เจ้าประคุณออกเดินกระวนกระวายอยู่ในเต็นท์แล้ว
เมื่อคืนกะว่าจะนอนเอาแรงเตรียมไปดักล่าไอ้กุด ที่ไหนได้ เจ้าตัวกลับโผล่มาด้อมๆ มองๆ อยู่แถวเต็นท์ เล่นเอาพวกลูกหาบผวาขนหัวลุกกันเป็นแถว เสียดายไม่เห็นตัว ได้แต่กลิ่น นี่ถ้ามันโผล่หน้ามาให้เห็นสักหน่อยพ่อจะล่อให้ดิ้นปัดอยู่ตรงหน้าเชียว


และแล้วก็เหลวอย่างที่เราคิดเอาไว้ จะไปได้ตัวมันได้ยังไง ในเมื่อตัวมันมาเดินปาดหางไปมาอยู่แถวนี้ เชษฐาเล่าให้ฟังว่า แทนที่จะได้ยิงเสือ เกือบต้องปะทะกับโขลงช้างเสียอย่างงั้น พอน้อยรู้เข้าเท่านั้นก็โวยวายใส่พรานใหญ่ของเราทันที ดีที่ว่าเชษฐาช่วยห้ามทัพได้ทัน

ตอนสาย พวกเรากลับไปดูซากเจ้าเอิ้นอีกครั้ง โดยครั้งนี้เราและน้อยรับอาสานั่งเฝ้าซากมันแทน โดยมีเกิดมานั่งเป็นเพื่อนด้วย ที่ยอมให้น้อยมานั่งด้วยก็เพราะครั้งนี้เรามีเวลาได้ขึ้นไปขัดห้างไว้บนต้นไม้ ทำให้ปลอดภัยพอสมควร แต่ที่ไหนได้ มานั่งเฝ้าเสือแต่แม่เจ้าประคุณดันไปกลัวผึ้งแทน อีกอย่างพวกหมาในก็แห่กันออกมาแทะซากศพด้วย หลังจากไล่หมาในไปเรียบร้อยแล้ว พวกเราจึงตัดสินใจพายายน้อยกลับแค้มป์ก่อน สลับกับเชษฐา รพินทร์ และแงซาย



สลับเวรกันได้ไม่นาน รพินทร์ก็เดินหน้าตายกลับมาแค้มป์โดยปราศจากเชษฐากลับมาด้วย เล่นเอาตกอกตกใจกันไปหมด พอรพินทร์เล่าให้ฟังว่าเป็นแผนของเชษฐาที่จะนั่งเฝ้าซากกับแงซาย โดยเชษฐาสันนิษฐานว่า ถ้ารพินทร์นั่งอยู่ด้วย ไอ้กุดมันจะไม่เข้าไปที่ซากอีกเลย (เพิ่งจะมารู้ทีหลังว่าเป็นความคิดของแงซาย) เราก็พอจะเข้าใจ ถึงจะเป็นห่วงเชษฐา แต่ยังไงก็ยังมีแงซายที่นั่งเฝ้าอยู่ด้วยอีกคน แต่น้อยนี่สิ ทั้งโวยวายทั้งทะเลาะกับรพินทร์สารพัด ด้วยที่เขาทิ้งให้พี่ชายสุดที่รักของเธอต้องเสี่ยงเกินไป

ยังไม่ทันไร เสียงปืนก็ดังขึ้นมาสองนัดซ้อนจากทางเชษฐา พวกเราก็เลยกรูกันไปตามเสียง เชษฐาบอกพวกเราว่า หลังจากรพินทร์คล้อยหลังไป ไอ้กุดมันก็เข้ามาแทบจะทันที แต่เสียดายที่เขายิงพลาดไป เลยทำให้มันแค่บาดเจ็บเท่านั้น รพินทร์เองหลังจากไปดูรอยเลือดของไอ้กุดก็หันมาบอกพวกเราว่า กระสุนนัดนั้นของเชษฐาถูกเข้าจุดสำคัญของมันพอดี ที่จริงมันจะต้องคาที่อยู่ตรงนั้นแล้ว แต่ด้วยความทรหดของมัน ทำให้มันลากสังขารตัวเองออกไป ถึงไม่ตามมันก็ต้องตายอยู่ดี

รพินทร์ขอออกตามรอยมันเพียงลำพัง ซึ่งพวกเราไม่เห็นด้วย ตามเสือลำบากเพียงคนเดียว มันก็เหมือนกับเดินตัวเปล่าเข้าไปในกรงสิงโตที่กำลังหิวนั่นแหละ สำหรับรพินทร์แล้วอาจจะเป็นเพียงเรื่องธรรมดา แต่พวกเราก็ยอมไม่ได้ พวกเราจึงยกขบวนออกตามมันไป จนได้ร่องรอยว่ามันเข้าไปหลบอยู่ในพงหญ้า รพินทร์จึงสั่งให้จันจุดประทัดไล่ราว จนมันหนีเตลิดเข้าไปหลบอยู่ในโพรงถ้ำ ตื้นๆ แถวนั้น

รพินทร์ออกปากขอร้องให้เขาเข้าไปจัดการมันเพียงลำพัง เชษฐาก็ขัดใจอยู่ คงอยากจบชีวิตมันด้วยมือของตัวเอง แต่เมื่อรพินทร์ขอร้องมาเองเช่นนี้ พวกเราจึงต้องปล่อยให้พรานใหญ่เข้าไปเพียงลำพัง

กระสุน .375แม็กนั่ม ดังขึ้นเพียงนัดเดียว และคงเป็นนัดสุดท้ายในชีวิตของไอ้กุด รพินทร์เดินออกมา กวักมือเรียกพวกเราไปดู

มันเป็นเสือที่ตัวใหญ่มาก น้องๆ ม้าเลยทีเดียว สมบูรณ์ไปทั้งตัว ขาดแต่เพียงนิ้วเท้าที่โดนนายอำพลยิงขาดไป จากคำยืนยันของพรานทุกคน มันเป็นไอ้กุดเสือผีสิงที่ระรานอยู่แถวนี้จริงๆ

สิ้นสุดเวรกรรมกันแต่เพียงเท่านี้นะไอ้กุด ต่อไปชาวบ้านในละแวกนี้คงได้อยู่กันอย่างผาสุขซักที



::::::::::: credit ::::::::::::::::::::::::::::::

ตรวจคำผิด :mera , สหายน้อย

ตรวจเนื้อหา :wormy , นายเค

รวบรวมแก้ไข : ฟ้ากาง

ตรวจสำนวน :ภคิน , จตร

รูปประกอบ : นายเค





Create Date : 22 กันยายน 2550
Last Update : 24 กันยายน 2550 11:10:03 น.
Counter : 1970 Pageviews.

18 comments
  
อ่านแล้วครับ...ขอเมนต์เลยแล้วกัน
ผมว่าในบางครั้งคุณฟาฬใช้คำว่ามันเยอะไปหน่อย เช่นในประโยค

ยังไม่ทันไร เสียงปืนก็ดังขึ้นมาสองนัดซ้อนจากทางเชษฐา พวกเราก็เลยกรูกันไปตามเสียง เชษฐาบอกพวกเราว่า หลังจากรพินทร์คล้อยหลังไป ไอ้กุดมันก็เข้ามาแทบจะทันที แต่เสียดายที่เขายิงพลาดไป เลยทำให้มันแค่บาดเจ็บเท่านั้น รพินทร์เองหลังจากไปดูรอยเลือดของไอ้กุดก็หันมาบอกพวกเราว่า กระสุนนัดนั้นของเชษฐาถูกเข้าจุดสำคัญของมันพอดี ที่จริงมันจะต้องคาที่อยู่ตรงนั้นแล้ว แต่ด้วยความทรหดของมัน ทำให้มันลากสังขารตัวเองออกไป ถึงไม่ตามมันก็ต้องตายอยู่ดี

อาจจะตัดออกหรือแก้ไขบ้างในบางประโยค

อันนี้เป็นความเห็นของผมนะครับ ถ้าไม่เห็นด้วยก็ไม่เป็นไร ผมคิดว่านอกนั้นก็ดีแล้วครับ
โดย: ล่องฟ้า IP: 61.19.199.143 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:10:47:09 น.
  
อ่านแล้วครับ

... อ่านแล้วก็ให้นึกถึง เรื่องราว ไอ้กุด เป็นลำดับ เป็นขั้นเป็นตอนดี...สนุกดีครับ
โดย: ณภวังค์ IP: 124.120.19.67 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:11:05:21 น.
  
^__^ จะปรับปรุงให้ดีขึ้นครับ เห็นมะ มันต้องมีคนเม้นท์ มะงั้นจะรู้ได้ไงว่ามันไม่ดีตรงไหน


แจ่มๆๆ !! เม้นท์อีกๆ ช่วยกันๆ !!
โดย: ฟาฬ (ฟาฬ ) วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:11:05:56 น.
  
แหม ฟาฬก็

บอกๆเค้าไปเหอะว่า...

ปูม(โนเม้นท์)น่ะ ฟาฬไม่ได้เขียนเอง ท่านฯเป็นคนเขียน มืออาชีพเขียนก็ย่อมสนุกเป็นธรรมดา

แต่พอช่วงที่ฟาฬต้องเขียนต่อจากท่านฯ ยังเป็นมือสมัครเล่นอยู่ เลยอาจไม่สละสลวย ไม่ลื่นไหล

ต้องการคอมเม้นท์ช่วยกันให้ฟาฬเขียนได้อย่างมืออาชีพ

เพราะฉะนั้น ช่วยกันรุมฟาฬได้เต็มที่
โดย: เป๋าตังค์เป๋าตุง วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:13:17:00 น.
  
-_-" บอกแล้วก้าบ ผมบอกไปตั้งนานแล้วก้าบบบ แต่ไม่กล้าอ้างอิงอ่ะก้าบบบบ....



อ่า.. ใช้คำว่ารุมเลยเหรอก้าบบบ...
โดย: ฟาฬ (ฟาฬ ) วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:14:09:40 น.
  
ตามเข้ามาอ่านค่ะ

ขอเสนอนิดนึงนะคะ
ตรงบรรทัดสุดท้าย... "ต่อไปชาวบ้านในละแวกนี้คงได้อยู่กันอย่างผาสุขสักที"
ถ้าเป็น "อยู่กันอย่างผาสุขเสียที" หรือ "ซักที" จะดีมั้ยคะ
คือรู้สึกว่าปูมนี้เขียนเหมือนเล่าเรื่องสบาย ๆ ใช้ภาษาพูด (ซึ่งอ่านแล้วสนุกดี เพราะเหมือนมีคนมาเล่าเรื่องให้ฟัง)
พอมาจบที่ "อยู่กันอย่างผาสุกสักที" มันเหมือนเป็นภาษาหนังสือหรือดูทางการ ต่างกับเนื้อเรื่องที่เล่ามาอ่ะค่ะ

อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวนะคะ แล้วแต่คุณฟาฬจะพิจารณา
ส่วนอื่นๆ โอเคเลยค่ะ เขียนเหมือนเล่าเรื่องดี ทำให้เห็นภาพเลย ... ชอบ ๆ
โดย: vivee IP: 203.113.36.11 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:14:18:12 น.
  
ตามเข้ามาอ่านอีกคนค่ะ

เห็นด้วยกับคุณวีตรงประโยคท้ายเหมือนกันเลยค่ะ
อยากให้เป็นประโยคพูดมากกว่า ต่างกับตอนอื่น ๆ ที่เขียนเหมือนเล่าเรื่องอ่ะค่ะ

แต่...เท่าที่อ่านมาทั้งหมด ก็ชอบนะค่ะ นึกภาพตามได้เป็นฉาก ๆ เลยค่ะ
โดย: Dr.King IP: 125.26.30.123 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:15:31:42 น.
  
โดย: SangHarrr!!! IP: 124.120.2.101 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:23:20:42 น.
  
สนุกมากค่ะ อยากอ่านตอนต่อๆไปเร็วๆแล้ว...
กว่าจะถึงเทือกเขาพระศิวะ สงสัยอ่านกันจนแก่...
โดย: แมวน้อยนอนนิ่งในแดดอุ่น IP: 58.136.240.246 วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:10:35:34 น.
  
อืม... เห็นด้วยกับคุณวีครับ ปูมที่เขียนมาเนี่ย มันมีลักษณะเหมือนเล่าเรื่อง ต้องใช้คำว่า ซักดิ ถึงจะถูก ใช่มะๆๆ?

เจ้าของบล๊อกแก้ไขซะให้เรียบร้อยเลยนะ!!
โดย: ฟาฬ IP: 58.10.65.163 วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:11:08:09 น.
  
ได้ครับๆ คุณวี คุณด๊อกเตอร์คิง คุณฟาฬ เดี๋ยวผมจะจัดการแก้ไขให้เดี๋ยวนี้เลยครับ


ขอบคุณมากๆครับที่เม้นท์กันมา


โดย: ฟาฬ IP: 58.10.65.163 วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:11:09:09 น.
  
ตามเข้ามาอ่านครับคุณฟาฬ
โดย: ChocolateMousse วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:12:37:42 น.
  

ตอนนี้ ขาดส่วนที่ เชษฐา จะเอาหนัง

ไชยยันต์จะเอากระโหลกไปเลี่ยมทอง

ถ้าเพิ่มเข้ามา น่าจะดีนะคะ

โดย: pajan IP: 222.123.216.101 วันที่: 28 กันยายน 2550 เวลา:18:12:46 น.
  
ข้าน้อย...........ปากยังไม่สิ้น....กลิ่นน้ำนม

ยังมิกล้า 'ment นะคร๊าบ......

แต่ตาม.....ติดเปนระยะๆ คร๊าบ....
โดย: nooaoh วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:23:22:07 น.
  
ง่า... รับทราบครับ จะเพิ่มเข้ามาครับ!!
โดย: ฟาฬ IP: 58.10.65.190 วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:9:33:33 น.
  
เอ่อ จำได้ว่าไชยยันต์เป็นคนแรกที่โดนผึ้งต่อย โดนต่อยตรงแก้ม ใช่ตอนนี้รึเปล่าคะ พี่ฟาฬ
โดย: ~* ดาวเดือนเคลื่อนคล้อย *~ วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:12:23:29 น.
  
เข้ามาอ่านค่ะ

ยังไม่มีไรติ ชม นะ
โดย: baby_15 วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:20:23:51 น.
  
น่าอ่านดีอับแต่สั้นไปหน่อยเลยงงน่าจะเพิ่มความหวาดกลัวอีกครับออกจะเวอร์ไปหน่อย อิอิ แต่ก็น่าอ่านดีที่ผมฟังมาจากพรานมานน่ากลัวมากครับ
โดย: น่า IP: 210.1.57.70 วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:03:01 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ฟาฬ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]



ฝากช่องยูทูป Misterfharl ด้วยนะครับ
All Blog