อีกคืนแห่งความอลม่าน .... !? [ปูมวันที่ 26 ]
xx xxxx 2502
ป่าหวาย
เป็นอีกคืนแห่งความฉิบหายของคณะเรา โขลงไอ้แหว่งย้อนกลับมาเล่นงานพวกเราถึงแค้มป์อีกครั้งในตอนดึก เราเสียลูกหาบไปอีกหนึ่งคน ข้าวของเสียหายนับไม่ถ้วน แค่นั้นยังไม่พอ พวกมันย้อนตลบหลัง ขึ้นไปโยนหินใส่จากด้านบน มันเป็นวินาทีแห่งชีวิตจริงๆ พวกเราต่างหนีเอาตัวรอดจากห่าฝนหินที่มันกระหน่ำลงมา ตัวเราเองก็แทบแย่ โดนเข้าไปเต็มๆ เหมือนกัน
โชคยังดีที่รพินทร์รอบคอบพอ ออกไปวางระเบิดไว้รอบบริเวณแค้มป์ ตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ ทำให้เราพลิกสถานการณ์มาได้เปรียบอีกครั้ง ทันทีที่ระเบิดทำงานตามหน้าที่ของมัน โขลงไอ้แหว่งก็แตกฮือกระจายออกไปแทบจะทันที ช่วยให้เราพ้นวิกฤติในครั้งนี้ไปได้อย่างเฉียดฉิวที่สุด
แต่เชษฐาสิ ตกไปอยู่ในซอกหิน หัวร้างข้างแตก ถลอกปอกเปิก ที่ร้ายที่สุดก็แผลลึกยาวที่ขาอ่อนข้างซ้ายของเขานั่นแหละ ตอนที่เราช่วยออกมาจากใต้หินได้ เลือดยังทะลักเป็นลิ่มอยู่เลย
เชษฐาเสียเลือดไปมาก ต้องทำการผ่าตัดในทันที เดชะบุญที่แงซายมีเลือดกรุ๊ปเดียวกับเชษฐา ทำให้การผ่าตัดผ่านพ้นไปด้วยดี ไอ้แหว่งบุกเราครั้งนี้สร้างความเสียหายครั้งใหญ่กับคณะเรามาก แต่ความเสียหายไม่ใช่สิ่งเดียวที่มันทิ้งไว้ ความแค้นอันล้ำลึกก็เป็นอีกสิ่งที่พวกมันลืมทิ้งไว้ให้พวกเราเช่นกัน
ถึงเชษฐาจะไม่สามารถร่วมล่าไอ้แหว่งกับเราได้ เพราะอุปัทวเหตุที่เกิดขึ้น แต่กำลังใจของเขาก็ไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย นั่นเป็นสิ่งที่สร้างขวัญให้กับพวกเราเป็นอย่างยิ่ง เราตกลงจะเคลื่อนแค้มป์ไปยังตำแหน่งเดิมที่หมายตาไว้ ในวันพรุ่งนี้ และจะออกล่าไอ้ช้างเกเรโขลงนั้นทันทีที่ทุกอย่างพร้อม
::::::::::: credit ::::::::::::::::::::::::::::::
ตรวจคำผิด :mera , สหายน้อย
ตรวจเนื้อหา :wormy , นายเค
รวบรวมแก้ไข : ฟ้ากาง
ตรวจสำนวน :ภคิน , จตร
รูปประกอบ : นายเค
|
วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:20:09:14 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
