ชะตาชีวิต ...ใช่ไหม...ที่ บรรเลงชีวิต ประกายดาวเปรียบเทียบชีวิตเหมือนการเดินทาง และเปรียบเทียบ หนทางที่ก้าวย่าง เหมือนกับ บทเพลง ที่บรรเลงไป.... ชีวิตคงไม่ Go Gently ....เหมือนดัง เสียงเปียนโน ของ นักเปียนโนคนโปรดคนนี้ ที่ประกายดาวเชื่อว่า เธอใช้หัวใจ และ อารมณ์เธอ คอมโพสต์ดนตรี ... Go Gently ......... Pianissimo II ..... Suzanne Ciani..... . เพลงนี้ เพลงโปรด Velocity of Love..... คิดถึง ความรู้วิชาฟิสิกส์ ขึ้นมาทันที ... แต่ หนทางชีวิต ของผู้คน รวมทั้งตัวเอง อย่างประกายดาวนี่ซิคะ หลายๆ ครั้งที่ เดินหลงไปในดนตรีชีวิตที่ต่างฝ่ายต่างเดิน ไม่รู้จะอธิบายได้อย่างไรว่า ใครกำหนดโน๊ตดนตรีเหล่านั้น .... ชะตาชีวิต ...ใช่ไหม...ที่ บรรเลงชีวิต หรือ ตัวเรา เองนั่นแหละ ประกายดาวเชื่อว่า ตัวเราเองเป็นทั้ง คอนดักเตอร์ และ ศิลปิน มี คีย์โน๊ต ....มากมาย ...รออยู่ เปลี่ยนไป ตามเหตุ ตามปัจจัย ตามผลของการกระทำ ในหลายๆ วันที่ผ่านมานี้ การบรรเลงชีวิต ของตัวเอง ราวกับ ซิมโฟนี่ชีวิต มีช่วงที่ทั้งแผ่วพริ้วไหว .... แล้วก็ช่วงที่ กระหึ่มดังก้องเพื่อ ประกาศ เรี่ยวแรงในชีวิต เพื่อต่อสู้กับอะไรสักอย่าง ในหัวใจตัวเอง ชะตาชีวิต ใช่ไหม ...ที่ บรรเลงเพลงชีวิต หรือ ว่า " ลิขิตฟ้า " เราลิขิตเองทั้งหมด ค่ะ ด้วย หัวใจ ด้วยจิต ด้วยชีวิตที่ก้าวไป ด้วยการเลือกตัวโน๊ต ด้วยตัวเองเอง จะบบรเลงกระหึ่มก้อง หรือ อ่อนหวาน พริ้วพราย อย่างไร ..... ประกายดาวเชื่อว่า มาจาก ตัวเราเอง ล้วนๆ ... ด้วยใจที่เป็นใหญ่ เป็นประธานในทุกสิ่งนี่แหละ ประกายดาวยังเชื่ออีกว่า .... สิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นให้เราได้เรียนรู้และพบเจอ เป็น ของขวัญ ...ชิ้นพิเศษ ในชีวิต... แม้ว่าบางครั้งและหลายครั้ง เราได้รับ ของขวัญ นั้น ด้วยการแลกเปลี่ยนกับสิ่งที่ เป็นบทเรียนแสนยาก หรือ บางครั้งเช่นกัน เราแลกสิ่งหนึ่งมา ด้วย อีกสิ่งหนึ่ง ... ธรรมชาติเป็น ของขวัญ ชิ้นพิเศษ ให้เราเห็นความงดงาม และ ให้หัวใจซึมซับ ด้วย ความลึกซึ้งดื่มด่ำ กับ แสงแรกยามเช้า เมื่ออรุณของวันใหม่มาเยือน ชีวิตเริ่ม...หลังพักผ่อนยามนิทรา มนุษย์ บางคน มีความฝัน ไว้หล่อเลี้ยงชีวิต ไว้ตามหา ไว้คิดถึง กัน ... ความฝันเป็น ความสวยงาม ที่ มาเยือน ยามหลับไหล ไว้เดินตามหาฝัน ให้ แต่ละวันมีความหมาย สุขของความฝัน จึงเป็นของขวัญของหัวใจ การให้.. น้ำใจ... ไมตรี... มิตรภาพ และ ความรัก เป็นความรู้สึกของใจด้านบวก ที่ ปราณีต ลึกซึ้ง ทำให้ หัวใจอ่อนโยนลง จนเกิดความเกื้อกูล ห่วงใย จนเติมความรู้สึกดีๆ ให้แก่กันและกัน ประกายดาวเชื่อว่า ความรู้สึก เหล่านี้เป็น คุณค่าของการได้เกิดมาเป็นมนุษย์ และ ได้พบผ่านมาเจอกัน อาจจะตามลิขิตฟ้า ... บางคน และ หลายคน ผ่านมาแล้วจากไกล ไปตามทิศทางชีวิตของแต่ละคน บางคน และ หลายคน ผ่านมาแล้ว หยุดพักเพื่อทำสิ่งดีๆ ให้แก่กัน เริ่มในวันนี้ เท่านั้นหรือ? หรือเริ่ม รู้จักเกื้อกูล ด้วยการให้ การรับ การตามค้นหา กันมาหลายภพ หลายชาติ .. ตราบเท่าที่ เคยร่วมสังสารวัฏนี้ มาด้วยกัน ของขวัญ เหล่านี้ ใช่ว่าจะถูกใจ ตรงใจ ทุกๆ คน แต่ มันต้องมีที่มา และ มีเรื่องราว ให้ ตามค้นหา ค่ะ ความคิดถึง .... ห้วงคำนึง... การรอคอย.... หลายๆ ครั้งที่ ประกายดาว สับสนว่า สิ่งเหล่านี้ เป็น ของขวัญ ในชีวิต ด้วยหรือเปล่า เมื่อเรา มีความสุขกับ การได้คิดถึง...ใครสักคน แล้วรู้ว่า ในยามที่เราคิดถึงนั้น ใครอีกคนก็รู้สึกไม่ต่างจากเรา ... ความคิดถึง มันเพิ่มขึ้น ตามแรงคิดถึง แต่ประกายดาวเชื่อว่า ความคิดถึงเดินทางไปบอกหัวใจใครอีกคน ที่เราคิดถึงได้ .... ความคิดถึง ที่มีแต่ความปรารถนาดี ต่อกัน ทำให้ ความโหยหา ในใจ เบาบางและอ่อนโยน ต่อกัน เขียนมาถึงตรงนี้ .... ประกายดาว ขอ นอนยิ้ม ...แล้วคิดถึง ใครบางคน ...หนึ่ง ...ในห้วงคำนึง กับเสียงเพลง ...อ่อนหวาน ...ส่งผ่านไป ไม่ไกล เกินคิดถึง ... ขอแนะนำ บล๊อกของเพื่อนใหม่ คนนึง เธอมีชีวิตไว้ต่อสู้เหมือนๆ ทุกๆคน แต่เธอ ปลูกต้นไม้ ในชีวิต รดน้ำให้ดอกไม้เบิกบานสวย กำจัดขยะ ในหัวใจ ให้ ตัวเองมีความสุข เธอมีกำลัง มากมายคอยเติมใจไว้ไม่ให้พร่องไป เฮชื่อ " น้องโรส " ค่ะ น้องโรส เป็นน้องน้อยคนเก่งของประกายดาว เรารู้จักกัน ผ่านบล๊อกแก๊ง ในวันนึง ที่ประกายดาว ผลัดเข้าไป ตามความเชื่อว่า ธรรมะจัดสรร ... ประกายดาว ทิ้ง ความโศกาอาดูร ด้วยความคิดถึง ถึง พ่อ ผู้ชายที่รักสุดหัวใจ ... พ่อ ที่ ไม่ละทิ้งบ้านในหัวใจลูกสาวไปไหน สวรรค์ในหัวใจ คือ ที่ ที่ เราพ่อลูก เจอกัน ทุกค่ำคืนของความคิดถึง ในวันนั้น น้องโรส คนนี้ปลอบใจพี่ประกายดาว มีคำกลอน น่ารักมาให้ พี่ประกายดาว ...รู้สึกอบอุ่นกับตัวหนังสือ และน้ำใจ ที่น้องโรส มีให้ ความเข้มแข็ง กลับคืน สู่ หัวใจพี่ แวะไปเยี่ยมน้องโรส กับ คุณพ่อ ที่แสนน่ารักกันนะคะ //www.bloggang.com/viewblog.php?id=roseblindgirl&date=12-07-2007&group=1&gblog=33 เมื่อวาน น้องโรส พูดถึง วิธีการมีความสุข และ การจัดการ อารมณ์ ของเธอ น่ารัก และ เรียบง่าย พี่ประกายดาว จัดการปฏิบัติตามไปแล้วนะคะ น้องสาว น้องโรส บอกว่า วิธีจัดการอารมณ์ของหนู ถ้าหากว่าหนูมีอารมณ์ขุ่นเคือง หรือใจร้อน หนูก็จะคิดเสมอว่า “เอาขยะไปทิ้ง แล้วหาดอกไม้มาปักลงในแจกันใจ แล้วหมั่นรดน้ำให้ดอกไม้บาน” เท่านั้นแหละค่ะ ใจเย็นขึ้นอย่างประหลาด จนคุณแม่ท่านบอกว่า อารมณ์ขยะของหนูหายไปเร็วจัง อีกอย่างก็คือ เมื่อหนูรู้สึกอิจฉาริษยาใคร หนูก็จะคิดว่า ความอิจฉาคือความคิดนางร้าย ส่วนการมองโลกในแง่ดีคือความคิดนางเอก เมื่อหนูอิจฉาหนูก็จะคิดว่า ไล่ความคิดนางร้ายไปไกล ๆ แล้วต้อนรับความคิดนางเอกเข้ามาแทน เย็นขึ้นค่ะ ความสุขสุดท้ายก็คือ หนูได้ทำหน้าที่ลูกที่ดีต่อพ่อแม่ เช่น ช่วยท่านทำงานบ้านเท่าที่หนูจะทำได้ เป็นศิษย์ที่ดีของครูบาอาจารย์ และ ทำตนเป็นประโยชน์ต่อชุมชนค่ะ น้องโรส เล่นเอา พี่ประกายดาว ลูกสาว คน(เคย) เก่ง ของพ่อจ๋า น้ำตาซึมไปเลย ประเดี๋ยวพี่เอาขยะ อารมณ์ ไปทิ้งก่อนดีกว่านะคะ แต่ ไม่ต้องแยกขยะ ใช่ไหมนี่ ทิ้งไปให้ หมด เลยนะ น้องนะ .... ขอบคุณน้องโรส ที่มา ทำให้ พี่ประกายดาว รู้จักชีวิตเพิ่มขึ้น คีย์โน๊ตตัวถัดไป ที่ พี่เรียนรู้ และ จดจำ มาจาก น้องโรส ในวันนั้น ค่ะ Go gently เพลงทำไม่สำเร็จค่ะ เอาเพลง นี้ไปก่อนนะคะ   Create Date : 13 กรกฎาคม 2550 32 comments Last Update : 13 กรกฎาคม 2550 8:57:47 น. Counter : 822 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีครับน้องพิม ลุงกล้วยอ่านมาจนจบบท ทุกคนเมื่อสมหวัง หรือไม่สมหวังก็มักใช้คำว่าฟ้าลิขิต ชะตาลิขิตบ้าง ลุงกล้วยว่า เรากำหนดก็น่าจะใช้ได้เช่นกันนะครับ เรามองที่ปัญหา และสาเหตุ ถ้าเข้าใจและแก้ไขได้ถูกจุด ชะตาก็ไม่น่าจะใช่คำตอบนะครับ แต่ลุงกล้วยไม่ได้ค้านนะครับว่า ใครจะคิดว่าชะตาเป็นตัวกำหนด เพราะทุกคนมีอิสระทางความคิดและความชอบที่ไม่จำเป็นต้องเหมือนกันครับ มาคุยกับน้องพิมนะครับ   โดย: ลุงกล้วย 13 กรกฎาคม 2550 9:05:24 น.

I couldn't agree more! ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: rendezvous (be-oct4 ) 13 กรกฎาคม 2550 9:07:03 น.

ลุงกล้วย ขา น้องพิมเห็นด้วย ค่ะ เรานี่แหล่ะ ลิขิตเองล้วนๆ พิมชอบเรื่องที่ ลุงกล้วยอัพบล๊อกวันนี้นะคะ จะไปก๊อปปี้ มาเก็บไว้ ...   โดย: ประกายดาว 13 กรกฎาคม 2550 9:08:35 น.

รื่นรมย์ครับ คือความรู้สึกที่เข้ามาที่บล็อกนี้ ถ้าชีวิตคือเสียงเพลง เพลงของฉัน คือเพลงอะไร ?   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 13 กรกฎาคม 2550 9:24:19 น.

นึกถึงเพลงนึงนี่บอกว่า ชีวิตของเขานั้น เหมือนเพลง บรรเลงผิดคีย์   โดย: กระจ้อน 13 กรกฎาคม 2550 10:42:33 น.

เป็นความรู้สึกที่ดีครับ... ใช่ครับ...หัวใจคือตัวโน้ตบรรเลงเพลงชีวิต   โดย: pu_chiangdao 13 กรกฎาคม 2550 11:04:35 น.

เพิ่งเข้าบ้านนะค่ะ... เราออกไปงานรับปริญญา..หลานสาว.. เกรียตินิยม..อันดับหนึ่ง..อักษรศาสตร์จุฬาค่ะ เก่งสูดดดดด..เลยค่ะ..น่ารักอีกด้วยแล้วจะเอารูปมาฝาก ดีใจค่ะที่วาดฝันด้วยหัวใจค่ะ น้องสาวที่รัก แล้วจะมาอ่านอีกรอบนะ ไปละค่ะ   โดย: catt.&.cattleya.. 13 กรกฎาคม 2550 12:40:07 น.

แวบมาฟังเพลง ช่วงบ่ายคับ และก้อพาลได้อ่านเรื่องราวดีดี .......................เหมือนเช่นเคย   โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม 13 กรกฎาคม 2550 14:03:11 น.

You're quite philosophical and profound. Thanks for the nice music and for visiting my blogs. Best regards, PD   โดย: piangdin 13 กรกฎาคม 2550 14:47:34 น.

ถ้าชีวิตคือเสียงเพลง เพลงของฉัน คือเพลงอะไร ? อาจเป็นเพลง "ลมหายใจ" นะครับ   โดย: ก.เอ๋ย ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 13 กรกฎาคม 2550 18:13:45 น.

รู้ก็บอกไม่ได้ครับ อิอิอิ ความลับ และถึงบอกคุณก็เข้าไปไม่ได้ครับ โดนบล็อกด้วยคุณงามความดีไปหมดแล้ว 555 คอมเม้นท์คุณโดนใจเหลือเกินครับ ทั้งเรื่องการทำเด็กให้เป็นสินค้า และเรื่องของคิดที่ผมก็เชื่อเหมือนคุณ ว่าวันหนึ่ง "ความเชื่อ" ของคนกลุ่มเล็กจะกระเพื่อม และสั่นไหวไปถึงคนอีกกลุ่ม ไม่ว่าเขาจะเข้าใจหรือไม่ก็ตาม   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 14 กรกฎาคม 2550 7:45:46 น.

ใจเป็นประธานจริงๆค่ะคุณพิม   โดย: ลูกแม่ดอกบัว 14 กรกฎาคม 2550 10:10:40 น.

รู้ ตื่น เบิกบาน ในวันพระวันนี้ และวันต่อๆ ไป ทุกๆ วันนะครับ บุญรักษา พระคุ้มครองจ้า   โดย: สะเทื้อน 14 กรกฎาคม 2550 10:41:36 น.

ขวัญคว้าง...หว่างเวลา ใครกล่อมข้าฯ จะคว้าขวัญ ขวัญเอ๋ยขวัญลอยพลัน แก้มเปื้อนนั้นขวัญลอยไกล มาเถิดมากล่อมน้อง มาตระกองกล่อมใกล้ ใกล้ ปัดเป่าแผ้วผองภัย มาเห่ให้ นวล น้องนอน ....................... งดงาม งดงาม งดงาม ขอบคุณสำหรับบทกวีลึกซึ้งครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 14 กรกฎาคม 2550 11:05:03 น.

วันนี้เดือนมืด..ท้องฟ้าดูหม่น..แต่ใจมีสุข..หยุดคิดเรื่องเศร้า แรม 15ค่ำ เดือน 8 วันพระไทยที่ไม่ไร้แสง ดุจคำคม..พุทธทาสภิกขุ ความแก่ย่อมย่อมทุกลักทุเลมาก ดังคนบอกข้ามฟากฝั่งคลองหา วิธีไต่ไผ่ลำคลานคลำมา กิริยาแสนทุลักทุเลแล ถ้าไม่อยากให้ทุลักทุเลมาก ต้องข้ามฟากให้พ้นก่อนตนแก่ ก่อนตามิดหูหนวกสะดวกแท้ ตรองให้แน่แต่เนินๆรีบเดินเอยฯ ***************** พ่อแม่คือผู้มีพระคุณสุด อย่าสดุดปล่อยท่านให้อ้างว้าง เฝ้าเลี้ยงเราจนใหญ่เพื่อได้ยล ไม่หวังผลเพียงเติบใหญ่ให้สง่า อนุโมทนา..กัลยาณมิตรในพระนี้ค่ะ   โดย: catt.&.cattleya IP: 58.9.233.60 14 กรกฎาคม 2550 19:51:09 น.

ได้อ่านบทความของคุณพิมแล้วชื่นใจครับ เปรียบได้สวยมากว่าชีวิตเหมือนกับวงดนตรีซิมโฟนี ส่วนน้องโรสนี่ถือได้ว่าเป็นเด็กเกินผู้ใหญ่จริงๆ   โดย: Johann sebastian Bach 14 กรกฎาคม 2550 19:54:47 น.

"ความรัก" เป็นเรื่องที่เรียนรู้ได้ถ่องแท้ยากมากที่สุดเรื่องหนึ่ง ถ้าไม่นับความลับในเรื่อง "ชีวิต" และ "ความตาย" เสน่ห์ของมันคงอยู่ตรงที่เราไม่อาจ "ถ่องแท้" กับมันได้กระมังครับ "ความรัก" ถึงยังน่าค้นหาอยู่อย่างนี้   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 15 กรกฎาคม 2550 16:18:13 น.

ภาพปกซีดี เรือสีเงินที่มุ่งหน้าสู่จันทร์เสี้ยวดวงนั้น สวยจังค่ะ เข้ามาศึกษาแง่มุมดีๆ ของชีวิต และรับกำลังใจกลับไปนะคะ (ตอนนี้ก็นั่งฟังเพลงกำลังใจอยู่) ช่วงนี้ใจแปลกๆ ค่ะ เขียนบลอก แล้วอารมณ์ก็เกิดเต็มตื้นขึ้นมา จนไม่ได้กดพับลิช เก็บเอาไว้อย่างนั้นเอง เมื่อเช้าพาพ่อกับแม่ไปที่ศาลาลุงชินด้วยกันค่ะ แม่บอกว่าดีใจที่ได้ไป หลวงพ่อน่ารัก แม่เก็บการบ้านกลับมาทำด้วย วันหน้าถ้าจะไปอีก แม่จะไปด้วย ... ดีใจค่ะ   โดย: rebel 15 กรกฎาคม 2550 16:27:21 น.

บีซาบซึ้งกับ comment จังค่ะ แต่งกลอนให้พ่อด้วย ดีจัง พรุ่งนี้พ่อบีคงเปิด net อ่านทั้งวันเหมือนเดิม พ่อมีความสุขมากค่ะ วันนี้บีไปทำสังฆทานกับสามีมาด้วยหล่ะค่ะ แต่ยังไม่ได้สวดมนต์เลย เอาไว้ก่อนนอน อิอิ คิดถึงนะคะ   โดย: rendezvous (be-oct4 ) 15 กรกฎาคม 2550 17:13:34 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ วันนี้บีป่วยหล่ะ เดี๋ยวกินยาแล้วต้องไปนอนแล้ว แงแง   โดย: rendezvous (be-oct4 ) 16 กรกฎาคม 2550 8:12:52 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ เรื่องอนาคตก็เอาไว้ก่อนค่ะ ปัจจุบันยังอยู่กับโลก อยู่กับแม่ เมื่อวันเสาร์ไปคอนเสิร์ตหาทุนให้ป๋วยเสวนาคาร มาค่ะ ได้พลังใจกลับมาอีกมากมาย มีปูชนียบุคคลเยอะๆ นี่ก็ดีนะคะ หันไปทางไหนก็มีรอยเท้าที่มั่นคงให้เห็นอยู่ ปล. ได้ข่าว แคทส์ เดอะ มิวสิคัล ปลายปีนี้ ตอนนี้ใจวิ่งแจ้นไปรอดูแล้วค่ะ   โดย: rebel IP: 203.155.129.130 16 กรกฎาคม 2550 8:33:47 น.

สวัสดีครับ นั่งอ่านอย่างละเอียด ได้ความรู้สึกดี ๆ กลับไปนะ ความสุข การเดินทางของชีวิต การฟันฝ่าอุปสรรคที่ผ่านเข้ามา ด้วยใจที่ยังคงสู้และกล้าที่จะเดินไปข้างหน้า มนุษย์ก็ยังคงสร้างสรรค์สิ่งใหม่ได้ ด้วยพลังในตัวที่มีอยู่อย่างมากมาย เพียงแต่ว่าเราจะเห็นและเชื่อมั่นในตัวเราเองหรือไม่เท่านั้น   โดย: คนเดินดินฯ 16 กรกฎาคม 2550 8:59:36 น.

หวัดดีคุณ...ตัวป่วน ดีมากคับ น่ารักมากคับ ที่สามารถ บังคับจิต บังคับใจให้หายป่วนซ่า ได้ เก่งมากคับ 5555555+ รักษา ความดี เช่นนี้ไว้ตลอดไปน้า...... แระจาแวะมายั่วบ่อยๆ อุอุอุอุอุ (จำไว้ๆ...มารบ่มี บารมีบ่เกิด ท่องไว้ ท่องไว้....อย่าหลุด อย่าหลุด...) มีความสุขตลอดสัปดาห์นะ   โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม 16 กรกฎาคม 2550 9:07:12 น.

สิ่งที่ผมเรียนรู้จากคนที่เป็นเอดส์ก็คือ มันไม่ได้สำคัญว่าคุณเป็นโรคอะไร เพราะยังไงเราทุกคนก็ไม่อาจหนีพ้น "ความตาย" ไปได้ จะตายด้วยโรคเอดส์ ตายด้วยอุบัติเหตุ ตายด้วยอะไร...ก็ตายเหมือนกัน เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะป่วยหรือไม่ป่วย สำคัญตรงที่คุณทำหน้าที่ของคุณให้ดีที่สุดแล้วหรือยัง เพราะเวลาที่เหลืออยู่บนโลกของคนบางคน ตายอีก 50ปี ก็อาจมีคนบอกว่า "น่าจะตายตั้งนานแล้ว" หรือบางคนอยู่อีกแค่ 5 นาที แล้วคนก็ยกย่องสรรเสริญว่า "นี่เป็นชีวิตที่มีคุณค่ามากจริงๆ"   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 16 กรกฎาคม 2550 9:28:34 น.

พ่อมาเจอก๋าอีกแล้ว ทุกคนล้วนเป็นเพื่อนบ้านกันจริงๆ ไปบ้านก๋าก้เจอพิม พ่อมาหาพิมที่นี่ เพราะอยากขอบคุณกับตำแหน่ง "ท่านประธานความอบอุ่นของหัวใจ" ขอบคุณจริงๆลูก แท้จริงแล้ว เกิด แก่ เจ็บ ตาย ล้วนเป็นเรื่องราวธรรมชาติ แก่นไม่ได้อยูที่ 4 อย่างขั้นต้น หากแต่อยู่ที่ว่า ขณะที่มีชีวิตอยู่น่ะ เราอยู่อย่างไร อยู่แบบกาฝาก หรือต้นไม้ใหญ่ คนฉลาดไม่เลือกเป็นไม้เลื้อย หรือกาฝาก ชีวิตที่เกิดมา...หากกำหนดได้ นอกจากจะดูแลตัวเองให้ดีแล้ว ยังควรมีจาคะแบ่งปันผู้อื่นตามเหมาะสม ลูกต้องพึ่งตัวเองได้ และเป็นที่พึ่งของผู้อื่น นะลูกนะ   โดย: พ่อ IP: 124.121.106.181 16 กรกฎาคม 2550 9:56:22 น.

คุณพิม บีน้ำตาไหลเลยอ่ะ บีเพิ่งฟื้นจากยาหลากหลายที่ทานเข้าไปเมื่อเช้า มาเห็นข้อความที่คุณพิมไปที่บ้าน ซึ้งจัง บีรู้ว่าวันนี้พ่อไปเยี่ยมพวกเรา แต่ไม่รู้ว่ามีใครบ้าง คิดว่าคงมา ก๋า พิม piterek ใบไม้ เหมือนเราเป็นพี่น้องกันจริงๆเลยนิ เหมือนเราเติบโตแล้วแยกกันไป ทำมาหากิน แต่แวะเวียนมาคุยสารทุกข์สุกดิบเล่นกัน พูดไม่ออก อึ้ง ทึ่งและน้ำตาไหล ไปนอนก่อนนะน้องพิม รักพ่อไปเล้ย พ่อเราเหมือนกัน   โดย: rendezvous (be-oct4 ) 16 กรกฎาคม 2550 18:08:26 น.

แวะมา..goodnight..ค่ะน้องสาว วันนี้อาการไม่ค่อยจะดีตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ ครั่นเนื้อครั่นตัวนอนทั้งวันเลยค่ะ เลยไม่ได้แวะทักทายเพื่อนๆๆเลยค่ะ น้องสาวต้องดื่มน้ำอุ่นมากๆๆนะค่ะ ระบบภายในของผู้หญิงเราซับซ้อนเสมอค่ะ บางครั้งถ้าเราเครียดก็ทำให้ระบบภายใน รวนเรได้นะค่ะ..ต้องสาวต้องพักผ่อนเต็มที่เวลานอนนนะค่ะ อย่านอนตื่นมาดึกดื่นนะค่ะ บางครั้งจะทำให้เรารู้สึกเพลียในช่วงเช้านะค่ะ พี่สาวถ้าได้นอนตื่นอีกที่เช้าเลยค่ะ เป็นคนที่นอนแล้วรู้สึกมีความสุขค่ะ หลับไม่รู้เรื่องเลยค่ะชอบมากๆๆค่ะ อิๆๆขอบคุณมากๆค่ะ..เราลุยแหลกอยู่แร้วละ ชนลูกเดียวมายถอยค่ะ..เสียเชิง 555555555555555 ช่วงนี้งานยุ่งค่ะมีโอกาสจะแวะหาตัวจริงนะค่ะ วัยใสคือวัยที่สดชื่น..อย่าปล่อยให้ผ่านไปโดยไม่ได้นำมาใช้นะค่ะ นอนหลับฝันดีนะค่ะ ที่บ้านฝนโปรยปรายสดชื่นจังค่ะ วันนี้วันจันทร์ค่ะ..ขอ..cattleya..สีนี้นะค่ะ   โดย: catt.&.cattleya.. 16 กรกฎาคม 2550 19:57:26 น.

น้องพิมขา นอนหลับฝันดีนะคะ ห่มผ้านะ จะได้ไม่ป่วยเหมือนพี่   โดย: rendezvous (be-oct4 ) 16 กรกฎาคม 2550 20:45:05 น.

อนุโมทนาความเห็นดี ๆ ของคุณประกายดาวขอรับ   โดย: ดำรงเฮฮา 17 กรกฎาคม 2550 2:36:43 น.

ผมก็ซาบซึ้งครับ น้ำตาจะไหล   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 17 กรกฎาคม 2550 7:36:56 น.

ชีวิตมีหลายจังหวะครับ บางทีก้ราบรื่น บางทีก็กระตุ้นเร้ารุนแรง แต่ทุกจังหวะชีวิตสำหรับผม ผมก็สนุกกับมันเสมอครับ ป.ล. หมาในบล็อก เป็นหมาที่บ้านผมเองครับ   โดย: กุมภีน 17 กรกฎาคม 2550 9:08:07 น.

โดย: สุคนธ์ IP: 203.113.67.135 22 กรกฎาคม 2550 14:37:26 น.