.......When the blazing sun is gone..... .....When the nothing shines upon,
Group Blog
 
<<
มกราคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
15 มกราคม 2550
 
All Blogs
 
T A G & I concentrate on you







I concentrate on you



Whenever skies look gray to me
and trouble begins to brew
Whenever the winter winds become too strong
I concentrate on you

When fortune cries nay, nay to me
And people declare youre through
Whenever the blues become my only songs
I concentrate on you

On your smile, so sweet, so tender
When at first my kiss you do decline
On the light in your eyes when you surrender
And once again our arms intertwine

And so when wise men say to me
That loves young dream never comes true
To prove that even the wise men can be wrong
I concentrate on you





เรื่องที่หนึ่ง

เรื่อง ราว ที่เป็น เรื่องเล่า สมัยเด็กๆ
เรื่อง นึงที่ แม่ เล่าบ่อยๆ ...ไม่พ้น แถวๆ วัดค่ะ
แม่ พาไป วัด ให้วิ่งเล่น ตามลานวัด ทั้ง นอกเมืองไกลลิบ
และ ในเมือง นับไม่ถ้วนวัด...ปีนหอระฆังเล่น ก็หลายวัดค่ะ

จำได้ว่าตอนนั้น ไปรอแม่ที่วัดมงกุฎ ในกรุงเทพฯ นี่เอง
แม่ทำอาหารไปถวายพระเช้า
หลวงตาทูล พระวัดป่าที่แม่ศรัทธามากๆ ท่านนึง
จะมาฉันเช้าที่นี่ ...ลูกสาววิ่งเล่นอยู่ที่ข้างล่าง
ตอนนั้นประกายดาวอายุ 3 ขวบ เท่านั้น
หลังจากสนุกสนาน เบิกบานใจ ก็วิ่งขึ้นไปบนกุฏิ
เห็น ขันน้ำ ที่ท่านอาจารย์ วางอยู่ ใกล้ๆ
แม่บอกทีหลังว่าเป็นขันล้างมือของท่านอาจารย์
หลวงตา ....

แม่ ถาม "เท้าดำหรือเปล่าลูก"
"ประเดี๋ยวหนูจะล้างค่ะ "
"ดีแล้วจ้ะ" แม่ตอบ
ว่าแล้ว
ลูกสาวแม่ก็ ก้าวไปใกล้ๆ ขันน้ำล้างมือของหลวงตา
แล้วลงไปยืนสง่างาม
เอาเท้าสองข้างถูไปถูมา เพื่อให้สะอาด
ตามวิธีที่ผู้ใหญ่สอนมา ท่ามกลางเสียงร้องห้ามไม่ทัน
ของ แม่ และ ลูกศิษย์ ท่านอาจารย์ทูล

"เท้าสะอาดแล้ว ค่ะ "
หนูรู้สึกภูมิใจมากๆ ในขณะนั้นค่ะ


เรื่องที่สอง

เรื่องนี้ ค่อนข้างโป๊ เป็นเรื่องของ ลูกสาวกับพ่อ
เมื่อครั้งที่ ถูกส่งไปเรียนเตรียมอนุบาล
เป็น บ้านเล็กๆ ของครูอนุบาล ที่เป็นเพื่อนของแม่
พ่อถาม ทุกวัน ไปโรงเรียนวันนี้เรียนอะไรลูก

หนูเรียน " วิชา " ค่ะ
ประกายดาวตอบพ่อ แบบนี้ด้วยความภาคภูมิใจเป็นที่สุด
ตอบอย่างนี้อยู่นาน ทุกๆครั้งกับคำถามว่า
ไปโรงเรียนเรียนอะไร ก็เรียน วิชา ทุกครั้งค่ะ
ครั้งพิเศษ พ่อเปลี่ยนคำถาม
หนูมีความรู้อะไรบ้างลูก ที่ไปเรียนวิชา

หนูรู้ว่า จู๋ คนเรา มี สองแบบค่ะ
คือ จู๋แบบแบน ของผู้หญิง
กับจู๋ แบบที่ยื่นออกมาได้ แบบของเด็กผู้ชายค่ะ
เด็กผู้ชายถึงยืนฉี่ ได้ไงคะ ส่วนเด็กผู้หญิงต้องนั่งฉี่
แม่เล่าว่า
พ่อ อึ้งแอนด์ เงียบ กับคำตอบของลูกสาวคนเดียว


เรื่องที่สาม

ที่โรงเรียน ผู้หญิงล้วนค่ะ เป็น ความทรงจำที่สนุกสนาน
เกินบรรยาย ทุกๆเรื่องมีตำนาน เป็นเรื่องของ เพื่อนๆ
ที่เติบโตมาด้วยกัน ตั้งแต่อนุบาล จนถึงวันนี้ ที่เรียนจบ
แยกย้ายกันไปทำงาน ทำการ แต่ ความผูกพันที่เกิดขึ้น
ยาวนาน และเต็มไปด้วย เรื่องราวที่เราเติบโตร่วมกันมา
จนมาวันนี้ เป็นเสมือนญาติ ประหนึ่งกัลยาณมิตร

เราต้องเรียน การเรือน ค่ะ จำได้ว่าชั่วโมงนั้น
ครูให้พวกเราหัดทำ สาคูใส่หมูชาววัง ลูกเล็กๆ น่ารัก ...
ต้องลูกเล็กๆ เท่านั้น ครูย้ำ ....
และเมื่อเราทำเสร็จ ไม่ว่าหัดทำอาหารอะไร
ต้องเอาใส่ถาดไปให้คุณครูชิมค่ะ และ ให้คะแนน

กลุ่มของประกายดาว มีความคิดใหม่ๆ ก็เลยอยากทำ
สาคูใส่หมู ให้ออกมา หลากหลายแบบ
บ้างก็ปั้นเป็น ปลา ปลาดาว พระจันทร์เสี้ยว
แถม ปั้นเป็น รูปปาก อีกด้วย
สภาพสาคูหยุ่นๆ ที่นึ่งสุกแล้ว
ในรูปแบบแปลกๆ ออกมา ตลกมากๆ ค่ะ
แต่คุณครู ไม่ตลกค่ะ พวกเราตก ไม่ได้คำแนนกันทั้งกลุ่ม
การ create รูปแบบใหม่ของปั้นสาคูใส่หมู จากเด็กชั้นประถม ห้า ครั้งนั้น
ล้มเหลว ไม่เป็นท่า

แถมยังถูก ทำโทษ ให้ ถู ครัว ทิ้งขยะ อีกสารพัด



เรื่องที่ สี่

เรื่องนี้ ทำให้ ชีวิตการไป พบทันตแพทย์
ของ ประกายดาวเหมือนมีอะไรในใจ มาโดยตลอด
แงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ประกายดาวขอเรียก ว่า หมอฟัน แล้วกันนะคะ
หมอ ของหนู ใส่แว่นหน้าตาไร้อารมณ์ อย่างสุดๆ
ทำให้ การไปพบหมอฟันของหนู สร้างความใจตุ๊มๆ ต่อมๆ
ได้อย่างมากๆ ...
ก็เพราะหน้าตาเรียบเฉยของ หมอนั่นแหล่ะ ขอบอก

หลังจากทำฟันเสร็จ หมอให้ กระจก แบบมีด้ามถือมาส่อง
พร้อมทั้งอธิบายว่าทำฟันไปตรงจุดไหนบ้าง
มีอะไรจะถามอีกไหมครับ หมอถาม
ไม่มีรอยยิ้ม ...หน้าตาเฉยเมย ...เฮ้อ

เอ่อ ....แล้วตรงนั้นหล่ะคะ ใกล้ๆ ฟันกราม
เหมือนจะผุเลยด้วย หมอไม่อุดเหรอคะ ...???
ไหง๋ดูไม่ละเอียด
ประกายดาวคิดในใจ ....แบบ ...ตำหนิ ตำหนิ
ใจไม่เป็นกุศล เท่าไหร่นักหรอก

แต่คำตอบ ของหมอ ต่างหาก ทำให้ หนูอยาก
เอาหน้ามุดไปซ่อนใต้โต๊ะทำฟัน เป็นที่สุด หรือไม่ก็
วิ่งหนีออกไปนอกห้องทำฟันเร็วๆ

ตรงนั้นหรือครับที่ดำๆ ....หมอถาม
แฮ่ะๆ ใช่ค่ะ...................หนูตอบ
เอ่อ ตรงนั้น ผมคิดว่า พริกป่นครับ


แงงงงงงงงง .....
หนูไม่ชอบหมอเลยค่ะ


เรื่อง ที่ ห้า

เรื่องนี้ เกิดขึ้นเมื่อ ประกายดาวเรียนจบแล้วค่ะ
เตรียมแผนการจะไปเยี่ยมเพื่อนรักอีกคน
ที่ประเทศเพื่อนบ้าน สิงคโปร์ใกล้ๆ บ้าน บ้านเรานี่เอง
ประกายดาวได้ บอร์ดดิ่งพาส เรียบร้อยก็ เดินคุยไปกับ
ยายน้องเล็ก เพื่อนรัก ไปเรื่อยๆ ราวกับว่า
ไม่ได้คุยกันมาแรมปี ทั้งๆ ที่ที่จริงแล้วคุยกันบ่อยๆ ค่ะ
เดินไป คุยไป จน มา นั่งในห้องพักที่เกท
เพื่อรอเรียกขึ้นเครื่อง .....นั่งตั้งนาน

ขอเชิญ ท่านผู้โดยสารพร้อมแล้วที่จะออกเดินทางไป
ฟิลลิปปินส์ ค่ะ

หา ????
ได้ยังไงเนี่ย
ก็เราสองคนจะไปสิงคโปร์ นี่คะ









เรื่องราว ของประกายดาว ก็ จบลงแต่เพียงเท่านี้ค่ะ
เพื่อทำความรู้จัก กับ คุณแคทฯ
กัลยาณมิตร ของประกายดาวให้มากขึ้น
และเพื่อ ให้ คุณดำรงเฮฮา ไม่มาทวงหนี้ tag ครั้งนี้



สำหรับเพื่อนๆ ที่ประกายดาว อยาก ส่ง ระหัส TAG
ไปถึง ได้แก่

คุณ พี่คนเดินดิน ฯ
สหายเก่าและ แก่ ของประกายดาว
พี่ชายผู้น่ารักเสมอพี่ จะเคยทำอะไรแบบนี้ไหม ก็ไม่รู้
หนูเคยเห็นแต่พี่เป็น สหายกล้า

คุณแร้ไฟ
เพื่อน ที่มีตัวหนังสือและมุมมอง น่าสนใจ

น้อง Large Face
น้องรัตน์ สาวน้อยอารมณ์ดี หัวใจสู้ ผู้มีพลังเต็มเปี่ยม
ในหัวใจ หนูต้องมีเยอะเป็น ซีรีย์ ซีรีย์ แน่ๆ ค่ะ

ส่วนคนสุดท้าย เอาพี่ชาย สุดฮิตของเพื่อนๆ บล๊อก
ก็แล้วกันค่ะ หลังจากถูกกระหน่ำ tag ไปแล้วทำไม่รู้ไม่ชี้
ได้ยังไงกันคะ พี่เค้าเป็นเด็กวัดป่า ที่หัวใจเฮฮาค่ะ
คุณ สะเทื้อน ...


หนูแอบเห็นนะ คุณแคทฯ ไป ส่ง เทียบ Tag แล้ว
เห็นยังทำเฉยๆ แถมคุณแคทฯ ยังบอกว่า ขอแบบ
เวอร์ชั่น สะใจ พิเศษ อีกด้วยค่ะ

ซะดีๆ ค่ะ พี่ อย่าขัดขืน คุณแคทฯ ขอร้องมาค่ะ




Create Date : 15 มกราคม 2550
Last Update : 16 มกราคม 2550 3:43:39 น. 28 comments
Counter : 848 Pageviews.

 
อ้าวววว น้องพิม มาแถ่กพี่ได้ไงอ่ะ
พี่โดนแถ่กจากหลายคนแล้ว และพี่ก็เขียนของพี่เองไปแล้วอ่ะจ๊ะ
คิดว่าคงไม่เขียนอีกแล้วนะ เพราะเรื่องที่เหลือ ... สงสัยจะติดเรทน่ะครับ

ขอบคุณที่ส่งเทียบเชิญ ... จ้า


โดย: เทื้อนน้อย ผู้ชำนาญการนอนวัด และกินข้าววัด IP: 203.148.136.67 วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:20:39:51 น.  

 
เรื่องขำๆ ฮาๆ ทุกเรื่องเลยจ๊ะ

เรื่องแรก ... พระอาจารย์ทูล ขิปปญฺโญ วัดป่าบ้านค้อเหรอครับ ...โห ท่านคงไม่ถือสาเด็กน้อยไร้เดียงสาหรอกเนอะ วันหลังถ้าไม่อยากโชว์เท้าดำ คงต้องใส่ถุงเท้านะครับ

เรื่องที่สอง ... นึกไม่ถึงว่าน้องพิมจะมีมุกในแนวนี้ด้วย อิอิอิ

เรื่องที่สาม ... คุณครูหัวโบราณครับ ไม่ครีเอทเล้ยยย

เรื่องที่สี่ ... ทีหลังบอกหมอให้แคะให้ด้วยนะครับ

เรื่องที่ห้า ... แล้วตกลงได้ไปสิงคโปร์ทันอ่ะป่าวเนี่ย ...

มีคติธรรมจากวัดราชาธิวาสมาฝากครับ




โดย: เด็กวัด (ป่า) ... สะเทื้อน IP: 203.148.136.67 วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:20:53:08 น.  

 
Nice song
Sweet lyrics.....



PS.What's a shame on 2nd.Stories ?!


โดย: I'm concentrate on you too IP: 124.120.105.115 วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:23:17:06 น.  

 
1. อูยยย น่าตกใจจัง
2. ผมมีแบบยื่นออกมาได้ด้วย 555 นอกจากยืนฉี่ นั่ง ๆ อยู่ก็แข็งได้ด้วยนะ อ้าว...
3. ยิ่ง (สาคู) เละ ยิ่งเรียนรู้ครับ
4. 555
5. คุยเพลินจนได้เรื่องเลยนะครับนั่น


โดย: ดำรงเฮฮา วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:2:56:28 น.  

 
เก็บเป็นความทรงจำดีดี คะ


โดย: เขียนฟ้าด้วยปากกาดาว วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:3:19:33 น.  

 
ตามมาล้วงความลับคุณดาวค่ะ เรื่องน่ารักจัง แล้วตกลงวิ่งออกจากเครื่องบินไปสิงคโปร์ ทันไม๊คะเนี่ย

อีกอย่างนะคะ ทำไมอาจารย์ใจร้ายจัง สาคูไส้หมูปั้นเป็นก้อนกลมๆน่าเบื่ออก เป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว รูปดาวหนิค่อยสนุกน่าทานหน่อย


โดย: ลูกแม่ดอกบัว วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:3:31:11 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับคุณประกายดาว555+
ทั้งน่ารักและโก๊ะได้เยี่ยมมากครับ....
เรื่องที่สองนี่...ออกเรดอาร์จิงจิงครับ...


โดย: ลุงกล้วย วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:4:00:26 น.  

 
ความทรงจำอันแสนงดงามในวัยเยาว์ ...
หวังว่า ... ปัจจุบันของคุณประกายดาว คงจะกลายมาเป็นความทรงจำอันงดงามในอนาคตเช่นเดียวกัน


โดย: Skye วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:6:10:56 น.  

 
เข้ามาอ่านวัยเยาว์ค่ะ ทำให้นึกย้อนไปสมัยเป็นเด็ก ที่มักไปวัดกะคุณแม่เหมือนกันเลยค่ะ


โดย: geerorogunso (Geerorogunso ) วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:9:58:09 น.  

 
ฮี่ฮี่...



บ๊อง & ลามกมาตั้งแต่เด็ก


โดย: ร่วมรัก...สมัครสมาน วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:10:32:09 น.  

 
ทำไมคอมเมนต์ไม่ได้นะ..

ขอบคุณมากค่ะสำหรับความรู้สึกที่ดี

เรารับรู้ได้ สัมผัสถึง ในอายอุ่นแห่งกัลยณมิตร
จากตัวอักษรของคุณที่มอบให้เสมอค่ะ

ดีใจที่ได้รับรุ้ในบางสิ่งที่คิดว่าไม่น่าใช่
จากสาวน้อยแสนใสคนนี้ค่ะ

แต่ตัวอักษรก็ยังแฝงความอ่อนน่มเหมือนเดิมนะ
หรือใจเราไปก่อนการเห็น..แล้วสร้างมโนภาพ
มองเห็นคุณประกายดาว..ว่า
**เธอดูอ่อนนุ่ม และแสนหวาน
ทั้งจิตใจและร่างกาย นะ**

เราคุณค่อนข้างโฉ่งฉางค่ะ...
นิ่งไม่ค่อยได้นาน..
ตัวอักษรเลยไม่คงที่ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับ..TAGGGG หนุ่มแร้ไฟ
ผู้มีตัวอักษรที่ร้อนแรง.แต่มาบล็อคุณแล้วสุขุมจัง อิๆๆๆ
เราเต็มโค้วตาค่ะ

ส่วนพี่เทื้อน..ต้องกระตุ้นหน่อย..ชอบอมภูมิ...
ต้องเจอสัก..10..TAGGGGGG

ขอให้ จขบ..มีแต่ความสุขนะค่ะ..






โดย: catt.&.cattleya.. (catt.&.cattleya.. ) วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:11:17:36 น.  

 
ตกลงไปถึงเมืองลอดช่องป่ะ


โดย: somnumberone วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:15:57:49 น.  

 
แวะมาอีกครั้งเพราะอยากจะบอกว่า .... พี่ก็ชอบ Jim Tomlinson มากนะครับ

I'm seeing the long long road, and I'm gonna go forwards
I'm looking to the rough rough way, and I'm gonna go towards
I'm reaching the river of torrents, and I'm gonna crossing it
I'm climbing to the summit, and I'm gonna touch the blue blue sky ....

Simply because I .....



โดย: ... only trust my heart ... (สะเทื้อน ) วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:20:37:14 น.  

 
น้องพิมค่ะ
พี่หนิงไม่ไปไหนนานหรอก
โดยเฉพาะกับน้องสาวที่น่ารักอย่างน้องพิม

ตัวหนังสือที่สื่อถึงความอ่อนโยน ของจิตใจ พี่สัมผัสมันได้


เราเป็นอะไรมากกว่า เพื่อน BLOG

เบอร์ใหม่พี่ยังไม่ให้น้องพิมจน ณ บัดNOW 555


โดย: run to me วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:10:09:17 น.  

 
หวัดดีค่ะ..กลัยณมิตร ที่แสนดี
เราสร้างจิตใจให้สดชื่น..
ความอ่อนล้าของร่างกายก็หายทิ้งค่ะ

เราค่อนข้างเป็นคนเชื่อมั่นตัวเองสูงนะค่ะ
เรารู้สึกด้วยเซ้นสัมผัส..ไม่น่าเชื่อถือนะ
แต่ดีใจที่มีคนบางส่วนเชื่อถือ และให้ความไว้วางใจ
เราเจอคนไว้วางใจในตัวเราเสมอค่ะ

เราใช้จิตใจเข้าหาในโลกที่สวยงามก่อนค่ะ
เราย่อมจะได้มิตรภาพที่แสนดีกลับมา

การที่เราจะทำสิ่งใดได้ดีหรือไม่
อยู่ที่จิตใจเราอย่างเดียวค่ะ
ทุกคนมีความอ่อนแอในตัวเสมอกันค่ะ
แต่ใจใครจะแกร่งพอในภาวะที่จิตอ่อน

ขอให้ใจเราแกร่งก็พอค่ะ
คุณมีตัวนี้อยู่ในตัวตนของคุณนะ
คนเราทุกคนมีค่ะ..แต่จะนำมาใช้เมื่อไหร่มากกว่านะ

เราก็ขี้แย แต่เรามักขี้แยถ้าเราทำให้คนอื่นเกิดทุกข์ โดยตัวเรานะ

เราจะอยู่เคียงข้างเสมอนะถ้าต้องการเรา
ขอให้เราป็นตัวของเราเอง
ก็สามารถผ่านอะไรไปได้ด้วยดีค่ะ

มีความสุขนะค่ะ..สู้ๆๆๆสิอย่าล้านะ





โดย: catt.&.cattleya.. (catt.&.cattleya.. ) วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:10:37:49 น.  

 
รอบที่แล้วแซวไปคราว รอบนี้มาฟังเพลง


โดย: ดำรงเฮฮา วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:12:31:54 น.  

 
เข้ามาอ่านแีืืท๊ก แกล้มเสียงเพลงเพราะๆค่ะ


โดย: rebel วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:20:17:40 น.  

 
สวัสดียามค่ำคืน โดนแท๊กกันทั่วถ้วนเลย..

อืมม..เด็กๆ น่ารักทุกคน ทำอะไรก็น่ารัก พี่ชอบคุยกับเด็กๆ เขาจะบอกใจเขาตรงๆ ถ้าเขาไว้ใจเรา..

แล้วน้องดาวไปถึงสิงคโปร์ไหมคะนั่น ..

ปล..ถวายดอกไม้ จัดเตรียมด้วยความปราณีต เป็นทานปราณีต ใจปราณีต บุญไม่ได้เกิดขณะที่ถวายเท่านั้น แต่เกิดตลอดเวลาที่จัดเตรียมอยู่ บุญคือการปฏิบัติทางใจ เราสามารถทำให้ได้ผลสูงสุดเริ่มที่เจตนา จนครบขั้นตอน และยังระลึกมาอิ่มเอิบภายหลังได้อีก การทำทานทำบุญใช่ว่าจะต้องมีเงินมากจัดวัตถุทานได้มาก ดอกไม้ช่อเดียวที่ทนุถนอมอย่างดี นำไปบูชาก็สามารถทำให้ได้บุญมาก ถ้าดำเนินใจถูกต้อง

สาธุ


โดย: ป่ามืด วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:0:12:18 น.  

 
ธรรมะสวัสดีครับคุณประกายดาว ลุงกล้วยนำบุญมาฝากครับ


โดย: ลุงกล้วย วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:4:35:53 น.  

 
สวัสดีตอนเข้าครับ

เดี๋ยวนี้ ผมรักหมอฟันครับ ชอบไปนอนให้หมอฟันง้างปาก ทำนู่นทำนี่ให้ หลับเพลินไปเลย


โดย: กุมภีน วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:6:07:44 น.  

 
พี่เขียนแทครอบที่สองแล้วครับน้องพิม
แวะไปอ่านได้เลยนะครับ
แต่ว่า ... จะสะใจเหมือนที่ต้องการหรือเปล่าไม่ทราบนะ


โดย: สะเทื้อน วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:8:43:51 น.  

 
แวะมาอ่านค่ะ สนุกดีจัง


โดย: ชมพู่น้อย วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:12:22:35 น.  

 
ช่วงนี้ดอกบัวไม่สวยเลยค่ะคุณประกายดาว

ถ้าเจอสวยจะพยายามพับสวยๆๆมาฝากค่ะ

สังขารคนเราย่อมไม่มีความจีรังฉันใด
จิตมนุษย์ก็อยากแท้หยั่งถึงฉันนั้น

แต่เราสามารถหล่อหลอมจิตใจให้ดูดีได้เช่นกัน
เหมือนรอยยิ้มที่เกิดจากจิตใจดที่ดี
จะทำให้เรามองเห็นรอยยิ้มที่บริสุทธิ์
และสวยงามจากมิตรที่แสนดีได้ง่ายค่ะ

รู้สึกนึกถึงคุณเสมอเช่นกันค่ะ

เราไม่ลืมคุณเมื่อถึงวันพระเช่นกันค่ะ
อนุโมทนาบุญ...ค่ะ



โดย: catt.&.cattleya.. (catt.&.cattleya.. ) วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:15:59:14 น.  

 
หมอฟันใจดีที่เคยพบ
ในขณะที่เครื่องไม้เครื่องมือเต็มปาก
หมอก็ชวนคุย และเป็นคำถามที่ต้องตอบด้วย
จะตอบยังไงดี
ในขณะที่เครื่องมือเต็มปาก....


โดย: สุคนธ์ IP: 61.7.162.59 วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:10:33:50 น.  

 
สวัสดีวันพระจ้ะคุณดาว ขอบคุณสำหรับดอกบัวสวยๆที่นำมาฝากค่ะ


โดย: ลูกแม่ดอกบัว วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:11:49:04 น.  

 
หากคุณประกายดาวกำลังสับสนอะไรบางอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิต
แนะนำให้ไปดูรูปหน้าปกอัลบั้มด้านบน
และโปรดระลึกไว้เสมอว่า____ Only trust your heart


โดย: Skye วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:21:17:08 น.  

 
มาสารภาพว่าไม่ได้เข้ามาบล็อกหลายเพลาเลย
สัปดาห์ที่แล้วช่วง 17-19 ไปงานพืชสวนโลกและเลยไปเชียงราย
กลับมาก็เหนื่อยล้ากับการขับรถและมาเปิดดูก็งงกับเจ้า tag ที่ยังไม่ค่อยจะเข้าใจ แต่การเล่าเรื่องราวรูปธรรมผสมผสานกับนิสัยสันดานของตัวเองนั้นคงจะเป็นเนื้อหาที่จะลองโพสต์ดูนะครับ


โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 25 มกราคม 2550 เวลา:15:09:34 น.  

 
เป็นวัยเด็กที่ น่ารักจริงๆ ค่ะ


โดย: กระจ้อน วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:7:37:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ประกายดาว
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






รั ต ติ ก า ล


The Moonlight it was dancing

On the waves , out on the sea

The Stars of heaven hovered

In a shimmering galaxy

A Voice from down the ages

So huanting in its song

These ancient stones will tell us

Out love must make us strong..."




"
ไม่มีโลกสมมุติ ที่นี่
ตัวตนทั้งหมดต่างสะท้อน มุมมอง
ของการดำรงอยู่ อย่างสิ่งมีชีวิต
ในจักรวาลอันไพศาล ..........
มองจาก ดวงดาวไกลโพ้น สุดขอบฟ้า
หรือมองผ่านพระจันทร์เสี้ยว ใกล้คืนแรม
เจตจำนงหนึ่งในชีวิตก็คือ การพาปัญญา
ประดับตน ไปพบอีกมิติหนึ่ง อันไม่มีในทุกสิ่ง
ละเสียได้ ซึ่ง " ตัวตน " ไว้บนแผ่นดินนี้
ข้าม มหานที ไปสู่ อีกฝั่ง ....
ปล่อยวาง ได้อย่างละซึ่ง ทุกหน้าที่
ทุกบทบาท ไม่เหลือ แม้ทุกสรรพสิ่ง


สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539

หาก ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือ
นำส่วนหนึ่งส่วนใดของที่นี่ไปใช้
โดยไม่ได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษร
จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด


กราบพระพุทธ ณ กลางใจ
พระธรรม ใส เป็น ดวงตา
ก้าวย่าง ด้วยปัญญา
พบ มรรคา ณ ใจ ตน




ตั้งนโมสามจบอย่างนบนอบ
บุญประกอบวางลงตรงเบื้องหน้า
ศรัทธามั่นเพียรทำน้อมนำมา
เดินช้า ช้าก้าวย่าง..อย่างตั้งใจ



"ดาวแววดาววาบน้อย.....ดาวราย
ดาวดาษคาดฟ้าพราย.....พร่างแพร้ว
ดาวดวงเด่นประกาย.......ดารดาษ
.ดึกดื่นคงไม่แคล้ว........ จะอาจเอื้อม ครองดาว


เพราะมิใช่สกุณาท่องฟ้ากว้าง
ในเวิงว้างระหว่างม่านการค้นหา
กลืนน้ำตาทิ้งหัวใจไว้สักครา
แล้วมุ่งหน้า...ก้าวย่าง...แม้ทางไกล

แผ้วทางใหม่ โดดเดี่ยว ฝ่าเชี่ยวกราก
หมดเวลา ซ้ำซาก ใจอ่อนไหว
เรื่องอ่อนล้า ใช่ถึงตาย ช่างปะไร
ฟ้าวันใหม่ มิหวนคืน ฝืนชะตา






"

Friends' blogs
[Add ประกายดาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.