ใจเราคงถึงกันเนอ๊ะแม่เนอ๊ะ...... เอ......วันนี้เป็นงัยไม่รู้ซิ...คิดถึงแต่แม่น๊ะ... ไม่ได้โทรหาเกือบ จะ 2 อาทิตย์แล้ว..... เหลือบดูนาฬิกา 3 ทุ่ม กว่า ๆ ที่เมืองไทยก็ 9 โมงเช้า... โทรหาแม่ ดีกว่า โทรเท่าไหร่ ก็ไม่มีคนรับสาย..... ปกติ แม่จะเป็นคนรับสาย เพราะว่า แม่อยู่บ้าน....... ไม่เป็นไร แม่คงออกไปเดินออกกำลัง หรือคุยกับน้าข้างบ้าน เวลาผ่านไป ชั่วโมงกว่า ๆ ......... โทรอีก ........ไม่มีใครรับสายอีกแล้ว.......ไม่น่าจะเป็นไปได้ ที่แม่จะไม่อยู่บ้าน เพราะว่า แม่ไปไหนไม่ค่อยไหว แม่หัวเข่าไม่ค่อยดีนี่นา..... ใจเริ่มไม่ดีซะแล้ว คิดอย่างเดียว แม่เป็นอะไรไปรึเปล่า เพราะว่า บางทีแม่อยู่บ้านคนเดียว ช่วงหลาน ๆ ไปโรงเรียน รีบกดโทรเข้ามือถือน้าสาว......... กว่าจะติดก็ปาไป อีกครึ่งชั่วโมง....... พอรับสาย ตาเหรอ......แม่อยู่โรงพยาบาลน๊ะ แค่นั้นแหละ ใจไปอยู่ที่ตาตุ่ม......... แม่เป็นอะไรเหรอ........ แม่เค๊าท้องเสีย อาเจียรด้วย..... ไม่มีใครอยู่บ้าน แม่โทรหาน้าหมู ซึ่งขับแท๊กซี่.... น้าหมูมารับแม่ไปโรงพยาบาลเกษมราษฎร์ ประชาชื่น.... รู้แค่นั้น....ก็รีบโทรหา น้องชาย (ลูกพี่ลูกน้อง) โทรเท่าไหร่ก็โทรไม่ติด อาจจะเป็นเพราะว่า อยู่ในโรงพยาบาลรึเปล่า...... โทรอีกร่วม 2 ชั่วโมง.....จนต้องไปทำงานก่อน... ไม่เป็นทำอะไรเลยวันนั้น คิดถึงแต่แม่...... รอเวลาค่ำ ๆ ซึ่งจะเป็นช่วงเช้าที่เมืองไทย.... จะโทรอีกที.....ใจไม่เป็นสุขเล๊ย......... พอช่วง 2 ทุ่มกว่า ๆ โทรอีกครั้ง คราวนี้ติด เอ้....เหรอ แม่เป็นงับบ้าง..... เอ้...ก็ส่งโทรศัพท์ ให้คุยกับแม่...... พอได้ยินเสียงแม่ ค่อยโล่งอก หมดความกังวลไปได้หน่อย สอบถามว่า แม่เป็นอะไร แม่บอกว่า ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ได้กินอะไรผิดปกติ มันอาจจะเป็นเอง หมอบอกว่าแม่ติดเชื้อ....ทำให้ท้องร่วงอย่างแรง หมอต้องเอาตัวแม่ไว้รอดูอาการ และ เพาะเชื้อ ให้รู้แน่นอนว่า เป็นอะไรมากรึเปล่า แม่บอกว่า ถ้าไม่มีไข้ ก็คงกลับบ้านได้พรุ่งนี้..... เฮ้อ.....โล่งอก บอกแม่ว่า นั่นนะซิ ไม่รู้เป็นอะไร ใจมันหงุด หงิด ทั้งวัน คิดถึงแต่แม่น๊ะ เลยโทรศัพท์เข้าบ้าน โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติด แม่บอกว่า เออ... ใจเราคงถึงกัน แล้วแม่ก็หัวเราะ......แม่บอกว่าไม่ต้องห่วงน๊ะ เดี๋ยวก็คงได้กลับบ้าน มีหลาน ๆ มานอนเฝ้าไม่ต้องเป็นห่วง........ ถึงอย่างไรก็เป็นห่วงอยู่ดีนั่นแหละ แม่ทั้งคนเนอ๊ะ....... ใครที่มาอยู่ไกล ๆ คงคิดถึง พ่อ แม่ เหมือน พี่ตุ๊กตา นะคะ.........   Create Date : 07 มิถุนายน 2550 12 comments Last Update : 7 มิถุนายน 2550 21:43:07 น. Counter : 907 Pageviews. Share Tweet

โทรหาแม่ทุกเดือนเลย คิดถึงเหมือนกัน นี่ก็กะว่าปลายปีนี้จะพาแม่มาเที่ยวที่ ฝรั่งเศส ขอให้คุณแม่ ของคุณตา หายไว ๆ น่ะค่ะ   โดย: Raynu 7 มิถุนายน 2550 22:00:00 น.

เรามีแต่พ่อแล้วค่ะ แม่เสียไป 3-4 ปีแล้ว วันที่ 17 มิย นี้ ครบรอบ 4 ปีพอดีเลย เมื่อคืนก่อนยังฝันเห็นแม่อยู่เลย คิดถึงมากมาย   โดย: กระพรวนน้อยเสียงใส 7 มิถุนายน 2550 22:48:31 น.

ขอให้คุณแม่พี่ตาหายป่วยไวๆนะคะ   โดย: Nurosy^0^ 8 มิถุนายน 2550 0:50:09 น.

คิดถึงแม่ขึ้นมาเลยค่ะ พยายามจะโทรหาแม่ทุกอาทิตย์ แต่บางอาทิตย์งานยุ่งจนลืมโทรเหมือนกัน เดี๋ยวคืนนี้ลูกๆนอนโทรหาแม่บ้างดีกว่า คิดถึง   โดย: แม่ลูกแฝด 8 มิถุนายน 2550 0:50:57 น.

คิดถึงคุณแม่เหมือนกันค่ะ วันนี้เพิ่งโทรหาคุณแม่ค่ะ พี่ตุ๊กตาหน้าเหมือนคุณแม่ค่ะ   โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK 8 มิถุนายน 2550 4:15:13 น.

ขอให้คุณแม่พี่ตาหายไวไวนะคะ ทอยเองโทรหาแม่ทุกอาทิตย์เลยค่ะ คิดถึงตลอดทั้งพ่อและแม่ น้องชาย ทุกคนเลยค่ะ   โดย: ToY (tiny ) 8 มิถุนายน 2550 4:41:38 น.

คิดถึงแม่เหมือนกันเลย ตอนไปเมกาได้สองอาทิตย์ร้องไห้โฮ แบบคิดถึงแม่ที่คอยสอน คอยทำกับข้าวให้กิน เวลาอยู่ใกล้ก็แง้งๆๆกันประจำ มีความคิดว่าไม่มีใครจะดูแลแม่ได้ดีเท่าเรา ก็เป็นห่วงเหมือนกัน   โดย: Nok (nokjeffus ) 8 มิถุนายน 2550 19:11:19 น.

ขอบคุณ ทุก ๆ คนที่แวะมาอวยพรให้แม่พี่ตาหายเร็ว ๆ นะคะ ตอนนี้โทรไปอีกครั้ง แม่ดีขึ้นคะ ไม่มีไข้ และหยุดการถ่ายท้องแล้ว หมอคงจะให้กลับบ้านได้ก็วันนี้นะคะ ขอบคุณทุกคนด้วยนะคะ....   โดย: tukata001 8 มิถุนายน 2550 19:16:06 น.

ขอให้คุณแม่พี่ตาได้กลับบ้านไวๆ ค่ะ ให้สุขภาพดีขึ้นด้วยนะคะ   โดย: มิสซิสอาร์โนลด์ 9 มิถุนายน 2550 12:05:15 น.

หวัดดีจ๊ะพี่ตุ๊กตา หยิงอันเข้าใจความรู้สึกน่ะค่ะ เวลาคนที่บ้านไม่สบายอยากจะโบยบินไปหาซะเดี๋ยวนั้นเลยอ่ะ ขอให้คุณแม่หายเร็วๆ สุขภาพแข็งแร็งๆนะคะ   โดย: sailamon 10 มิถุนายน 2550 11:09:27 น.

จริงๆ นะค๊ะ เวลาโทรกลับไปบ้านแล้วไม่มีคนรับสาย เนี่ย ใจว้าวุ่นจริงๆ ขอให้คุณแม่หายเป็นปกติไวๆ นะค๊ะ   โดย: วิสกี้โซดา 10 มิถุนายน 2550 23:21:35 น.

ขอให้แม่หายเร็วๆ นะเจ๊ตุ๊ก   โดย: น้าวัชร-จัดให้ 11 มิถุนายน 2550 8:45:07 น.