ตอนที่ 18 ไม่เชื่อ...(yaoi)

*** ///เรื่องนี้เป็นนิยายวายมีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย/// บอกไว้ให้สำหรับคนที่ไม่ชอบแนวนี้จะได้ไม่ต้องอ่านนะคะ แต่ถ้าใครสนใจ หรือชอบแนวนี้ ก็เชิญให้ลองอ่านและติดตามกันได้ตามอัธยาศัยค่า^^ เนื่องจากเรื่องนี้อาจมีคำไม่สุภาพค่อนข้างเยอะ เพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องและลักษณะนิสัยของตัวละครแต่ละตัว เพราะฉะนั้นถ้าใครไม่ชอบใจขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่า คนแต่งขอขอบคุณแฟนๆไว้ก่อนล่วงหน้า (จุ๊บๆ รักครับผม)








เมื่อทุกโรงเรียนมากันครบ ประธานกล่าวเปิดงาน สวัสดีและยินดีต้อนรับนักกีฬา นักเรียนของทุกโรงเรียนเรียบร้อย
ก็ถึงเวลาแข่งๆๆ มุ่งมั่นกันจนไฟลุกเชียวล่ะครับ กองเชียร์ก็เฮๆๆๆกันเข้าไป

และในที่สุดก็ถึงคิวทีมบาสโรงเรียนเราแข่งครับ ถ้าชนะรอบบ่ายนี้ ก็รอแข่งชิงอีกรอบตอนเย็น
วิ่งฉี่กันให้วุ่นครับก่อนโดนต้อนขึ้นนั่งสแตนด์ อยู่สูงแล้วลงลำบาก ไม่ใช่อะไรหรอกครับ มันจะเด่นเวลาเดิน
คนชอบมอง ยิ่งเป็นเด็กต่างโรงเรียนกันทั้งนั้นด้วยแล้ว พวกผมเลยรวมหัวกันนั่งมันแถวล่างนี่แหละ
ไอ้เดย์ ผม ไอ้ซีน ไอ้กีต้าร์ แล้วก็ไอ้คิม นั่งเรียงหน้ากระดานกันตามนี้เลยครับ ส่วนพวกดุ๊กดิ๊ก โฟร์ แมวเหมียว
นั่งต่อข้างหลังพวกเราขึ้นไปขั้นหนึ่ง

“มึงฟิตมั้ยเนี่ยไอ้ยู กูเห็นอาทิตย์นี้มึงซ้อมน้อยลงกว่าเดิมนะ”
ไอ้ซีนยื่นหน้าไปถามไอ้ยูที่นั่งเก้าอี้ยาวของนักกีฬาด้านหน้าพวกเรา ยูหันมายิ้มตาหยีให้ไอ้ซีนหยีตอบแล้วว่า
“ใกล้แข่งทุกนัด กูก็ซ้อมหนักก็ฟิตตลอดแหละน่า55 มึงก็รู้ว่ากูต้องซ้อมทุกเช้าทุกเย็น แต่โค้ชบอกอย่าโหมเกินไป
เดี๋ยวบาดเจ็บขึ้นมาจะซวยเอา มันก็เลยต้องเพลาๆลงบ้าง กูถึงมีเวลาไปเที่ยวกับพวกมึงบ้างไง55”

“มึงว่าโรงเรียนเรามีหวังได้ถ้วยรึเปล่าวะ” ไอ้กีต้าร์ถามบ้าง ในโรงยิมเริ่มมีคนร้องเพลงเชียร์กันบ้างแล้ว

ไอ้ยูหันหน้ามาหาพวกผมอธิบายให้พวกผมฟังหน้าสลอน
“จะว่าไปตัวเอกงานนี้ก็ไม่ใช่กูด้วย ถ้วยนี้เน้นผลงานพวกรุ่นพี่ม.6เว้ย พวกม.5อย่างกูเดี๋ยวปีหน้าก็ได้เสียบแทนหมด
กูเป็นตัวจริงก็จริงอยู่ แต่วันนี้ยังไงก็ต้องสลับกันเล่นกับพวกพี่ๆให้หมด แข่งครั้งสุดท้ายของรุ่นพี่เขาแล้ว
กูก็คอยช่วยไม่ให้เขาเหนื่อยมาก แล้วก็เป็นกำลังเสริม แต่พวกมึงไม่ต้องห่วงนะยังไงกูก็เต็มที่เว้ย นอนรอได้เล้ย
ไม่ที่หนึ่งก็ที่สองล่ะงานนี้ ไอ้ที่น่ากลัวก็เห็นจะมีแค่ทีมโรงเรียนเจ้าภาพนี่แหละ พวกมึงเตรียมอยู่ถึงเย็นได้เลย55”

“โห่~โม้ป่าววะ555” ไอ้คิมแกล้งแซว แต่พวกรุ่นพี่ที่นั่งข้างๆไอ้ยูหันมามองกันให้พรึบ!
ไอ้กีต้าร์สะดุ้งไหวตัวรีบตะครุบปิดปากไอ้ดำแทบไม่ทัน

“555 555” จู่ๆไอ้บ้าเดย์เขาก็หัวเราะขึ้นมาครับ พวกผมหันไปมองมัน มันก็โชว์มือถือให้ดูว่าพวกไอ้มาร์คไอ้น็อต
ส่งข้อความมาด่ามันที่หนีมาคนเดียวไม่ชวน

“แล้วทำไมมึงไม่ชวนพวกมันมาล่ะ” ผมเอียงคอหรี่ตาถามไอ้เดย์
“ก็บ่ายไอ้พวกนั้นมันมีสอบย่อยแต่กูยังไม่ได้เรียนอยู่คนเดียว ยังไงกูก็โดนให้อ่านหนังสืออยู่ดี หนีตามมึงมาซะเลย”
“แน่ใจนะว่ามึงเด็กสายวิทย์เนี่ย ทำตัวลอยชายผิดเพื่อนผิดฝูงไปรึเปล่าวะ”
“ไม่ผิด”
“มึงอ่ะผิด!”
“งั้นมึงก็ผิด”
“กูผิดอะไร!?”
“นั่นสิ แล้วกูผิดอะไรวะ .. ว่าไงครับ?คึคึ////” คุยกับมันไร้สาระสิ้นดี เชี่ยนี่ขำคิกคักแล้วแอบจับมือกูทั้งปี

แต่ท่ามกลางฝูงลิงเถื่อน เอ๊ย ท่ามกลางผู้คนมากมาย มากหน้าหลายตาขนาดนี้ ใครเห็นได้กลายเป็นจุดสนใจ
อายเขาตายเลย ถึงแม้ไอ้หน้าหล่อใจคด (คิดกินเพื่อน) มันจะใจกล้าหน้าด้านบอกไม่เห็นต้องอาย ไม่หนักหัวใคร
ยังไงกูก็อายครับเชี่ย!////*// เลยหยิกมือมันให้ปล่อยออก

อิพวกดุ๊กดิ๊ก โฟร์ แมวเหมียว แถวข้างหลังนี่แซวผู้ชายอิ๊อ๊ายวี้ดวิ้วน่ารำคาญมากครับ
“ว้ายๆ หล่อนดูสิๆ ที่เดินเข้ามาใหม่นั่นหล่อบาดขั่วหัวใจน้องดุ๊กดิ๊กเหลือเกินค๊า~อ๊ายๆมีว่าที่เมียรึยังคะ
คุณว่าที่ผัวขา~โฮะๆๆ/////นี่อิโฟร์อิแมวเหมียวงานนี้กูต้องเก็บใส่ถุงกลับบ้านให้ได้สักคนล่ะ555”
ผมหันไปแหงะหน้ามองมันขำๆนะแต่ไอ้คิมนี่มาเป็นเสียงเลยครับ
“เช็ดน้ำลายมึงหน่อยพงศ์เทพ! หกรดหัวกูหมดแล้วห่า!” คิมมันหันไปพูดใส่ดุ๊กดิ๊กแบบรำคาญน่าดู
ดุ๊กดิ๊กกรี๊ดอารมณ์เสียสั้นๆแค่อ๊าย! แล้วแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ไอ้คิมครับ โฟร์กับแมวเหมียวซุบซิบกัน
แล้วเป่าหูดุ๊กดิ๊กคนละข้าง แซวซะเสียงดังได้ยินชัดกันทุกคนว่าไอ้คิมท่าจะหึงนะงานนี้

“เห๊อะ! อย่ามโนได้มั้ยครับ ขอร้องเลยๆ ไว้ถ้าได้มันแล้วกูได้ทองกองท่วมหัวก่อนนั่นแหละค่อยมาคิดกัน!
อย่างอิดุ๊กนี่กูว่านอกจากจะไม่ได้เชี่ยไรแล้ว น่าจะเสียด้วย..อารมณ์เสียชิบของกูเหี่ยวหมดฟีบคอตีบกันพอดี!”

ได้ยินไอ้ดำเชิดใส่ขนาดนี้กระเทยสวยกัดปากเจ็บใจ แม่งนั่งหน้างอเป็นคอห่านเลยครับ
“ทำอย่างกับกูอยากจะได้มึงงั้นแหละอิดำ! อิสิ้นคิด! กูอ่ะสวยและเลือกเว้ย! ใครจะไปคว้าควายสองขาแบบมึงยะ!”
“เหรอ~ อย่ามาแอบดูเป้ากูจนน้ำลายหกอีกก็แล้วกัน”
“อ๊าย!!!/////*// อย่ามาใส่ร้ายกูนะอิปากโสโครก!” นังดุ๊กดิ๊กมันเถียงหน้าแดงเลยแฮะ ไอ้คิมยิ่งจี้
“เหรอ! วันก่อนกูเดินถอดเสื้อข้างสนามตอนเรียนพละเสร็จ มึงมองกูทำไม!”
“มึงติดป้ายห้ามมองรึไงล่ะอิห่า!/////*//หืมมมม! กูมองเลยไปหรอก!”
“อ๋อเลยลงไปจ้องเป้ากูเลยงั้นดิ!”
“มึงจะบ้าเหรอ!!!/////*// กูไม่มองของมึงให้เสียสายตาหรอก! ของคนอื่นก็ว่าไปอย่าง! เออะ..แหม่..กูก็มีบ้าง..”
โอ๊ะ..พวกผมสะดุ้งนั่งกุมเป้าเลยสิครับ อิดุ๊กดิ๊กมันมองของใครบ้างวะ

“กูว่าตามึงคงเสียจนบอดไปแล้วล่ะ! วันนั้นมึงจ้องกูจนเดินชนไอ้โฟร์อ่ะ กูเห็นนะเว้ยยังจะมาเถียง”
“อ๊าย! อิคิมมึงจะเอายังไงกับกูห๊า ก็บอกว่าไม่ได้มองๆๆๆๆ////*//”
“ยอมรับมาเห๊อะ.. หึหึหึ อยากได้กูก็พูดมาตรงๆดี๊อิดุ๊ก! 555555555”
“อี๋~~~~~~~ คิดว่าตัวน่ากินตายล่ะ! จ้างให้ล้านนึงกูก็ไม่เอา!”
“งั้นกูให้มึงฟรีเลยแล้วกันจะได้หายแรด! ป่ะ! ใต้ท้องรถโรงเรียนม๊ะ สักดอกสองดอกกก!!!”
“กรี๊ดดดดดดดด! อิคิม! ปล่อยกูนะ! อิผีบ้า!กูไม่ไปๆๆ!/////*//”

ฮากันทั้งแถบล่ะครับ ไอ้คิมมันลุกไปดึงมืออิดุ๊กดิ๊กจะลากไปซั่มกันใต้ท้องรถโรงเรียนที่จอดอยู่ด้านนอก
นังดุ๊กดิ๊กโวยวายให้เพื่อนช่วย นี่ถ้าไม่ติดพวกผู้หญิงแถวบนกับนังโฟร์นังแมวเหมียว สงสัยโดนไอ้คิมฉุดไปแล้ว55
ไอ้คิมหยุดได้เพราะเห็นโค้ชหันมามองๆ คงกลัวโดนด่า นักกีฬาไม่มีสมาธิยืดกล้ามเนื้อเพราะมัวแต่ดูมัน

“โธ่!~ ถุ้ย! นึกว่าจะแน่!” แกล้งดุ๊กดิ๊กได้ไอ้ดำก็กลับมานั่งที่อย่างมีชัย คงสุขใจมันแล้วเย็นนี้แดกอะไรก็อร่อยเหาะ

ไอ้ซีนยื่นหน้าไปล้อเลียนไอ้คิม “มึงก็ชอบไปแกล้งมัน วันหลังก็เอาจริงซะทีสิวะ! มันจะได้เงียบปาก
ไม่กล้าเถียงผัวขา~สักคำเลยไง555ก๊ากกก5555” ไอ้คิมฟังแล้วด่าไอ้ซีนปัญญาอ่อนก่อนส่ายหัว
“ฮึ! มึงเก็บไว้ใช้กับไอ้ต้าร์ให้ได้ก่อนเหอะวิธีเนี้ยะ กูเห็นทุกวันนี้พวกมึงยังเถียงกันอยู่เลย แถมไอ้ต้าร์ชนะด้วย555”

“อ้าวๆเชี่ยคิม! กูเกี่ยวอะไรด้วยวะ” กีต้าร์บ่น ทำหน้าระอาพวกมันสองคนครับเล่นคุยกันข้ามหัวมันไปมา

ไอ้ซีนอมยิ้มแล้วเอียงหน้าไปพูดใกล้ๆหน้าไอ้กีต้าร์เลยครับ “ก็ยังไม่เคยได้เอาจริงสักทีนี่หว่า..หึหึหึหึ
ของอย่างนี้มันต้องลองสักครั้งก่อนเนอะต้าร์เนอะ ถึงจะรู้ว่ามันจะได้ผลป่าว ..คึคึคึ ไอ้คิมมันท้าทายเราว่ะ
คืนนี้จัดกันสักสี่ห้าดอกเป็นไงครับ..ที่รัก” เชี่ยซีนพูดเสร็จก็เลียริมฝีปากล่าง ทำตาเยิ้มใส่ไม่พอเลื่อนมือไปจับไปลูบ
แถวต้นขาไอ้กีต้าร์ซะด้วย! เพื่อนซี้มันก็มองหน้าแล้วยิ้ม ไม่ปัดมือออกด้วยนะแต่ดึงไอ้ซีนมากอดคอซะเฉย
ก่อนจะหลุดขำกันไม่หยุดเหมือนเพิ่งเล่นเนื้อมา (อ้าวไอ้พวกนี้แม่งบ้านี่..กูฟังไปฟังมาเกือบเคลิ้มเชื่อจริงแล้วไอ่สัด)

“อ๊าย! อร๊ายยยยย!////// ว้ายๆแกดูๆแกดู๊~!!!” .......... เสียงพวกสาวๆบนแสตนด์เชียร์ครับ ถูกอกถูกใจกับฉากเด็ด


แล้วไอ้เดย์ก็มากระซิบใกล้หูผมครับ “เฮ้ยไม่ต้องไปอิจฉาพวกมันหรอกไอ้ลูก เดี๋ยวเย็นนี้นะ กลับถึงบ้านปุ๊บ!
กูจัดให้มึงเน้นๆแบบถึงอกถึงใจ เอาไปคุยข่มพวกเชี่ยนี่ให้หมดเลย รับรอง! ของกูเด็ด! ////ไว้ใจกูๆ!!”

จันนะไรกว่านี้มีอีกมั้ยไอ่สาดดดดดดด////*//

ผมระอาเชี่ยเดย์สุด ได้แต่ขมวดคิ้วกัดปากหันไปถลนลูกตาขู่มันให้เงียบปากไปเลย แต่มันหัวเราะหน้าผมอ่ะ
แล้วผมก็เผลอมองปากมันเข้า..................... เชี่ย! ชั่วพริบตาเดียวกลายเป็นผมที่คิดอกุศลกับมันซะเอง /////
หันหน้าหนีแทบไม่ทันเลยครับ พยายามเบี่ยงเป้าสายตาไปโฟกัสจุดอื่น หายใจเข้าออกลึกๆหลายๆที สงบใจครับ..

ภารกิจพิชิตฝัน..เอ๊ย! ไม่ใช่ๆๆๆ ภารกิจพิชิตปากไอ้เปรตเดย์
ทำไงดีว๊า~~~? ผมถึงจะได้ลองจูบไอ้บ้านี่แบบที่ไม่ให้มันรู้ตัวได้ กลัวแต่มันจะไหวตัวทัน
แล้วจับผมปล้ำซะก่อนอ่ะดิ ......คิดไปคิดมาก็เผลอเหล่ตาไปมองปากไอ้เดย์อีกแล๊ววววว! บ้าเอ๊ย!
ทำไมปากไอ้หอกนี่ดูดีจัง อ๋อใช่สิมันเป็นคนบอกเองว่าไม่ชอบสูบบุหรี่เดี๋ยวปากดำไม่น่าดูด ท่าจะจริงครับ
ปากมันบางแต่ไม่ถึงกับบางมาก ผมว่ากำลังดีได้รูป แถมดูสุขภาพดีสีแดงระเรื่อ....โคตรน่าจูบเลย.....................

“..ม..มองอะไรวะลูกคิด!?” โดนไอ้เดย์จับแขนผมเขย่าๆสะดุ้งเลยครับ ลืมตัวมองตามแต่ปากมันเนี่ย
มันพูดอะไรไปบ้างผมไม่ได้ฟังเข้าหูเลย ที่จำได้ครั้งสุดท้ายก็ที่มันชวนกลับบ้านแล้วจะ... ไอ้บ้านี่/////*//

“เฮ้ยๆ พวกมึง อย่างนี้ก็หมายความว่าใครเงียบปากไม่เถียงนี่ได้เป็นเมียดิวะ555 แล้วถ้าเกิดวันไหนไอ้ซีน
ไม่เถียงไอ้ต้าร์ขึ้นมาก็แปลว่า....555555555” ไอ้ดำคิมหัวเราะสะใจไปมั้ย มันสะกิดข้ามช็อทมาถามผมกับไอ้เดย์

แต่ไอ้ซีนไม่ปล่อยให้พวกผมขำนานครับ มันรีบแก้ทันที “หึหึหึ กูเชื่อฟังเมียเว้ย!ก๊ากกก5555555”
มันหัวเราะได้ไม่เท่าไหร่หรอก โดนไอ้กีต้าร์ตบเข้าท้ายท้อยเสียงดังป๊าบ ตามด้วยหยิกนมครับ
ไอ้ซีนแหกปากร้องขอโทษ ขอให้ปล่อยจนผมขำก๊ากยิ่งกว่าเมื่อกี้อีก


“55555” ผมกำลังหัวเราะไอ้พวกเพื่อนบ้าไร้สาระอยู่ดีๆต้องหุบปากแทบไม่ทันเลยครับ เห็นกลุ่มไอ้ไลค์เดินเข้ามา
แม่งมายืนดูเขาเตรียมแข่งบาสกันไม่ใกล้ไม่ไกลจากแสตนด์ที่พวกผมนั่งกันอยู่เสียด้วย
ไอ้ไลค์มองมาทางแถบโรงเรียนผมครับ ลักษณะท่าทางเหมือนมองหาใคร มันหยุดสายตาชะงักที่ไอ้ยูครับ
แล้วมองเลยมาเห็นผมก็ชะงักอีก ผมสะดุ้งรีบหลบตาไอ้ไลค์ ทำเป็นเกาหัวเกาหูตัวเองหันหน้าหนีไปทางไอ้เดย์

ไอ้เดย์ก็จ้องผมเหมือนสงสัยว่าเป็นอะไร “คัน? ไม่อาบน้ำมาวะลูกคิด” ดู...ไอ้บ้าเดย์มันหาว่าผมสกปรก
“มึงสิไม่อาบน้ำมา!/////*// ยุงกัดกูเมื่อคืนเว้ย” ผมก็แถไปก่อนแล้วเปลี่ยนเป้าหมายเรียกไอ้ยูที่อยู่ข้างหน้ามาคุยด้วย

“ไหนว่าพี่บาสจะมาไงวะยู” ผมถามไอ้ยูก็หน้าหงอยขึ้นมาทันทีเลยครับ
“เมื่อเช้าเขาคงงอนกูว่ะ ไม่รู้จะยอมมารึเปล่า ป่านนี้แล้วยังไม่มาคงไม่มาแล้วมั้ง”
“ขยันงอนกันจริงเว้ย มึงขัดใจอะไรพี่เขาอีกล่ะ”
“ขัดใจที่ไหนเล่า เขาหึง...เฮ้อ ไม่เข้าเรื่องอ่ะดิ เรื่องตั้งนานแล้วก็ไม่ยอมหยุด”
ไอ้ซีนรีบเสนอหน้ามาเลยครับ งานเสือกต้องมา “เรื่องอะไรวะๆๆ”

“ก็......เมื่อเช้าอาบน้ำอยู่ แล้วไอ้เคิร์ก(คนที่ยูเคยชอบ)แม่งดันทักแชทมาหาแต่เช้า พี่บาสก็ดันมาตามกูที่ห้อง
เห็นโทรศัพท์กูเตือนให้อ่านแชทอีก ซวยฉิบหายอ่ะ ให้รู้ว่ายังคุยกับคนนี้ไม่ได้แท้ๆ”
ไอ้ยูถอนใจแล้วถอนใจอีก

“ไรวะ55 ร้ายนะเชี่ยยู มึงแอบมีกิ๊กเหรอวะ” ไอ้เสร่อเดย์แทรกมาหัวเราะกลางวงที่เขาฟังกันเครียดซะงั้น ไอ้บ้านี่..
“กูไม่ตลกนะเว้ยเชี่ยเดย์ กูโคตรลุ้นเลยเนี่ย พี่บาสจะยอมมาหากูรึเปล่า ใจเย็นลงรึยังไม่รู้อ่ะ”

“แล้วทำไมมึงไม่ลบแชทที่อ่านแล้วไปวะโง่ไปได้” ไอ้เดย์กำลังสอนเพื่อนให้หัดเลวตามมันครับ
“ก็ปกติพี่บาสไม่เคยยุ่งโทรศัพท์กูเลยนี่หว่า ใครจะไปรู้ แล้วกูก็คุยกันธรรมดาด้วย”
“แล้วเขาเปิดโทรศัพท์มึงได้ไง มึงไม่ได้ล็อคไว้เหรอ” อันนี้ผมถามเองครับ
“....เออ...นั่นดิ.....เอ๊ะเดี๋ยวนะ....ช่วงนี้ไอ้เคิร์กมันใช้รูปรถแทนตัวไม่ได้ใช้รูปตัวเองนี่ ชื่อเฟสก็ไม่ใช่ชื่อเล่นมันด้วย!
แล้วพี่บาสรู้ได้ไงวะ!? แล้วเขาเปิดโทรศัพท์กูได้ไงวะ???...” ไอ้ยูเพิ่งนึกออกครับ มันเกาหัวเลย

ไอ้ซีนขำก๊ากชี้หน้าไอ้ยูเลยครับ เรื่องมีความสุขบนความทุกข์ของเพื่อนนี่ขอให้บอกมัน “5555 5555 ควายยูเอ๊ย55
มึงโดนพี่บาสหลอกแล้วไอ่ห่า พี่เขาเห็นแค่เพื่อนมึงทักมานั่นแหละ เขาอำมึง มึงก็ดันรับว่าคุยกันอยู่จริงซะนี่ !
อย่าบอกนะว่าหลงกลไปเปิดให้เขาดูไอ้ที่เคยคุยกันมาด้วยหมด5555555 ตลกแม่ง”

ยิ่งเห็นไอ้ยูยืนหน้าเหวอ พวกผมเลยพลอยขำกันไปหมด ไม่ทันเขาเล้ยยยยยย เพื่อนกู

“จริงด้วยสิเชี่ย|||||||||||| กูบอกว่าไม่มีอะไรๆ คุยกันแบบเพื่อนเฉยๆเขาก็ไม่เชื่อ กูเลยเปิดให้ดูเพื่อความบริสุทธิ์ใจ
ไอ้ที่แอบคุยกันมา พี่บาสล่อตั้งหน้าตั้งตาอ่านซะเกลี้ยงเลยแถมโกรธกูยิ่งกว่าเดิมอีก! ยังไงก็ไม่ยอมให้คุยกันอ่ะ”

“อ้าวแล้วไหนมึงบอกแค่เพื่อน ถ้ามึงคุยกันแค่เพื่อนแล้วทำไมพี่บาสอ่านแล้วโกรธมึงล่ะ?” ไอ้คิมฟังแล้วยังงงครับ

“ก็เขาเห็นข้อความที่กูส่งไปหาไอ้เคิร์กเมื่อคืนนี้อ่ะดิ! กูแค่พิมพ์ว่าฝันดีครับ เป็นห่วงมึงนะเคิร์กดูแลตัวเองดีๆ
ก็หาว่ากูยังชอบมันอยู่ใช่มั้ยเงี๊ยะ!! เชี่ย~นี่ถ้าเขารู้ว่ากูส่งไปหาพวกมึงหวานยิ่งกว่าที่ส่งให้ไอ้เคิร์กอีก
แม่งไม่คิดว่ากูชอบพวกมึงหมดทุกคนเลยรึไงวะ ไม่โดนซ้อมเหรอกู เฮ้อปวดหัวแม่ง..”

พูดแล้วก็ขำครับ ก็จริงของมันนะครับ ไอ้ยูมันเป็นคนส่งข้อความมาบอกฝันดีเพื่อนได้หวานม๊ากกกก
อย่างเมื่อคืนไอ้ยูก็ส่งมาหาผมว่า
[ฝันดีครัชลูกคิด คืนนี้เดี๋ยวตามไปเจอยูในฝันนะครับ จะรอ ] ใครไม่รู้คงคิดว่ามันจีบผมแน่ แต่เปล่าเลย
เอาความจริงคือมันอยากให้ผมทนไม่ได้ต้องส่งอะไรกลับไปด่ามัน ถือว่าเล่นกันก่อนนอนขำๆ
แต่แค่ประโยคเดียวของมันจริงๆครับที่จะทักมาหวานขนาดนี้ หลังจากนั้นก็ด่ากันเละ
………
[ เออเชี่ย เดี๋ยวกูแวะไปขี้ในหัวมึง5555555555]
[ สกปรกจังครับคุณ เดี๋ยวไอ้เดย์ไม่อยากปี้มึงกูไม่รู้ด้วยนะ 555555555555555]
[ ฟัคยู! กูเกลียดมึงสัดยู -*-]
…………

“เขาก็ระแวงกลัวถ่านไฟเก่าอ่ะม้างงงงง” กีต้าร์พูดมองไอ้ยูยิ้มๆ แต่ยูมันก็เถียง
“ก็เพื่อนทั้งคนนะเว้ยไม่ได้คิดไรกันแล้ว เฮ้อพี่บาสนะพี่บาส ทีตัวเองยังไปไหนมาไหนอยู่กับคนที่ตัวเคยชอบตลอด
กูยังไม่เคยว่าอะไรเขาเลย! พี่นิกกี้ไง กูกับไอ้เคิร์กไม่ได้เจอกันด้วยซ้ำ คุยกันก็แค่เป็นไงกินไร
ทางนั้นมีเรื่องไรโคตรพื้นๆ พี่บาสแม่งไม่ยุติธรรมว่ะ!” ไอ้ยูเริ่มหน้าบึ้งขึ้นเรื่อยๆ แสดงว่าทั้งวันมานี้
มันเก็บความหงุดหงิด ความน้อยใจไว้ข้างในไม่ใช่น้อยเลย ผมรู้สึกได้ว่ามันเป็นคนเก็บความรู้สึกไม่เก่ง
แต่ก็พยายามอย่างมาก เรียกว่าเป็นคนที่รู้จักอดทน อาจเพราะอย่างนี้มันถึงได้คบกับพี่บาสที่ชอบเอาแต่ใจตัวเองได้


“งั้นขอกูถามมึงอีกข้อดิ” ไอ้เดย์ทำหน้าสงสัยชูหนึ่งนิ้วขึ้นข้างหน้า
“ถามอะไรวะ” ไอ้ยูหรี่ตาตี่ๆมองหน้ามัน ผมก็ทำตาม ไอ้พวกสามหน่อที่เหลือก็ทำตาม ทุกคนรุมมองไอ้เดย์
“มึงบอกฝันดีไอ้เคิร์ก.. เพื่อน!!! มึงอ่ะ แล้วมันตอบกลับมาว่าไงวะ?” มึงเน้นคำว่าเพื่อนเหลือเกินนะไอ้เดย์
“ก็...........เอ่อ.....” อ้าว...ไอ้ยูอึกอักเข้าแล้วไงครับ ปล่อยให้เพื่อนๆรุมจ้องมันไม่นานนักก็ยอมคายออกมา

แบบเสียงอ้อมแอ้มๆ... “ไอ้เคิร์กเพื่อนกู.. เพื่อนกูจริงๆ แหะๆ มันก็บอกฝันดีเหมือนกันนะยู.......กูรักมึงนะ...แหะ”
แม่งทีนี้ยิ้มแห้งเลยนะสัดยู

ไอ้เดย์ชอบใจหัวเราะตบเข่าฉาด “เชี่ยเอ๊ย!!! น่านไง! กูว่าแล๊วว แม่งต้องเหลือหน่อไม้ในดงไผ่ ถ้าไม่มีอะไรสักอย่าง
พี่บาสเขาจะโกรธมึงทำไม ไม่หงิ๋มเหมือนหน้านี่หว่าใช้ได้ๆแล้วก็เสือกไปเปิดให้เขาอ่านได้เนาะ5555555”

“บ้าน่า มันก็แค่ชอบพูดติดปากบอกว่ารักกู เพราะเมื่อก่อนมันทำกูเจ็บไว้เยอะ....คือเรื่องของเรื่องกูซวยเองแหละ||||||
กูอ่ะหลับไปแล้วตอนมันส่งกลับมา เช้าก็ยังไม่ได้เปิดอ่านเหมือนกันเว้ย”

ยูมันส่ายหัวทำหน้าเซ็งมาก พวกผมกำลังหัวเราะปนเห็นใจมันอยู่นะครับ (เอ๊ะยังไงหว่า)
แต่แล้วแค่ไม่กี่วินาทีต่อมาไอ่เชี่ยยูก็ได้ยิ้มแก้มแตก หน้าแม่งบานยิ่งกว่าหลังคาโรงยิม เพราะมันหันไปเห็น
พี่บาสสุดที่รักของมันอยู่ในชุดนักศึกษาเดินถือถุงของกินเต็มสองมือเข้ามาหามัน “พี่บาสสสส!/////”

วิ่งถลาไปรับด้วยความไวแสงครับ นี่ถ้าไม่ติดที่คนรอบตัวล้นหลามขนาดนี้ผมว่ามีกอดจูบแล้วยกตัวขึ้นหมุนๆๆ
แบบในหนังอินเดียไปแล้ว เมื่อกี้ก็ยังเห็นใจมันอยู่ ตอนนี้อยากถีบไอ้ยูมากเลยครับ หมั่นไส้หน้าเชี่ยยูเหลือทน


แล้วก็ได้เวลาแข่งครับ โค้ชเรียกรวมตัวนักกีฬาไปมุงๆกันว่าไปตามแผนอะไรของพวกเขาแหละ ผมไม่รู้เรื่องหรอก
ผมหันไปคุยกับพี่บาสดีกว่า พี่บาสมานั่งข้างไอ้เดย์ครับเหลือที่อยู่หน่อยนึง ของกินพี่แกก็เก็บส่วนของไอ้ยูไว้
ที่เหลือก็แจกเพื่อนแฟนทั้งที่มาเชียร์ ทั้งพวกนักกีฬาไป “พี่บาสเข้ามาได้ด้วยเหรอครับ ยามไม่ว่าเหรอพี่?”
ผมถามพี่บาสก็ยิ้มๆตอบ “ได้ดิ บอกมาเชียร์น้อง55 ให้ขนมไปถุงแล้วก็ยังต้องแลกบัตรเข้ามาด้วย
เอาทั้งบัตรประชาชน ทั้งบัตรนักศึกษาเลยนะ เกือบไม่ได้เข้าแล้วเหมือนกันคิดว่าจะง่ายกว่านี้
พอดีอาจารย์ที่อยู่แถวนั้นเห็นพี่ใส่ชุดนักศึกษาแล้วมีบัตรด้วยมั้ง เลยยอมไว้ใจบอกให้ยามปล่อยเข้ามา
ไม่รู้เพราะวันนี้มันมีงานด้วยรึเปล่า เคร่งเชียว แต่ก็สมเป็นโรงเรียนลูกคนมีกะตังค์เรียนกันนะ”

ไอ้เดย์เสริมครับ “จริงพี่ เป็นโรงเรียนพวกผมนะ ยามแม่งไม่มองหน้าพี่ด้วยซ้ำตอนเดินเข้าโรงเรียนอ่ะ555555”
ผมเห็นด้วยนะ คือส่วนใหญ่ถ้าหันมาเห็นก็ตะโดนถามว่ามาทำอะไรครับ บอกไปมั่วๆเหอะ มีธุระกับฝ่ายปกครอง
เป็นผู้ปกครองใคร มีคนนัดมา รึไม่ก็พูดชื่ออาจารย์อะไรขึ้นมาก็ได้ โรงเรียนผมเขาก็ปล่อยเข้าไปง่ายๆแหละ

“นี่......กลุ่มนั้นมองมาใช่ป่ะวะ รึพี่คิดไปเอง?” พี่บาสดันตาดีทักไปทางกลุ่มพวกไอ้ไลค์
ผมอุตส่าห์ไม่สนใจแล้วเชียว เห็นไอ้ไลค์จ้องมาทางผมตาไม่กระพริบเลย มันทำหน้าเหมือนกำลังคิดอะไรไม่รู้ครับ
ตอนนี้จุดสนใจผมไม่ได้อยู่ที่ไอ้คนแย่งแฟนผมไปแล้ว แต่เป็นไอ้คนที่จ้องอยากจะเข้ามาเป็นแฟนผมแทน
ทั้งที่มันก็เข้าใจว่าผมมีแฟนแล้วนะ ก็ยังจะมองมาอีก โลกหนอโลก กูอยากจะบ้าตาย||||||||||

หนีไปซื้อน้ำที่สหกรณ์ดีกว่า แต่ไปคนเดียวไม่ปลอดภัยครับ กลัวโดนไอ้ไลค์ตามแบบวันนั้นอีก เรื่องจะโดนรุมนี่
ผมไม่กลัวเลยเพราะเด็กต่างโรงเรียนเพียบ อาจารย์มีทุกที่แม้แต่หน้าส้วมล่ะ ไม่โดนใครตีหัวแตกแน่ครับ
“กูหิวน้ำขวดว่ะซีน ไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ” หันไปชวนไอ้ซีนครับ มันเหล่มองผมด้วยหางตา...แล้วควักตังค์ออกมา
เป็นเหรียญสิบบาท ส่งให้ผม ผมรับมาก็ดีใจคิดว่ามันจะเลี้ยง แต่ก็ต้องหน้าหุบทันทีที่มันอ้าปากพูดกำชับ
“กูเอาน้ำส้มเย็นจัดๆขวดนะลูก”
“นอกจากมึงจะไม่ไปแล้วยังใช้กูอีกเรอะ! แล้วไอ่ฟายสิบบาทมันซื้อได้ที่ไหนวะ”
-*- … ดูมันดิไม่สนใจผมเลยอ่ะ หันไปคุยกับไอ้กีต้าร์ไอ้คิมเฉยเลย
แล้วจู่ๆแขนขวาผมก็ลอยวืดขึ้น ฉุดให้ตัวผมลุกยืนตามแรงลากนั้น ไอ้เดย์ครับ เจ้าเก่าเจ้าเดิม ชอบลากแขนกูจ๊างง

“เฮ้ย ป..ไปไหนวะเดย์!?” เดย์มันลากผมไปหาอาจารย์ที่คุมพวกเรามา ขอออกไปซื้อน้ำข้างนอกโรงยิมครับ
ไม่ไกลหรอกครับแถวทางเข้าโรงยิมมีขายอยู่ อาจารย์ก็พยักหน้า พวกเราก็รีบเดิน

เดินไปใกล้ถึงที่ไอ้เดย์ก็ถามผม “มึงแดกไร” แต่มันทำเสียงไม่ดีหน้าบึ้งๆ ผมเลยไม่ตอบอะไรมัน ชมนกชมไม้
กวนตีนมันเล่นๆ มันเลยตะคอกดังขึ้นกว่าเดิม “เชี่ยลูกคิด! กูถามว่า!” ผมเลยรีบพูดสวนมันก่อนที่มันจะด่าอะไร
“ก็มึงใส่อารมณ์ทำไม!?”
“..........ฮึ่ม!..”
“โกรธอะไรกูเหรอ ลากแขนกูแรงอ่ะ เจ็บนะเว้ย..” ผมพูดเสียงอ่อยไม่มองหน้ามัน
มันก็มองๆแขนผมข้างที่มันดึงมา แล้วมาเปิดแขนเสื้อนักเรียนผมดู ....อุ๊บ! ว่าจะไม่ขำมันก็ทนไม่ได้ 55
ไอ้เดย์มันลูบแขนผมแล้วเอาปากเป่าฟู่ๆให้ด้วย เหมือนเด็กตัวเล็กๆเลย

“555555555” พอมันเห็นผมหัวเราะมันก็มองผมค้อนๆครับ
“ก็ทำไมไม่ชวนกู.......กูอยู่ข้างมึงแท้ๆ”
“แต่ไอ้ซีนมันก็อยู่ข้างกูนะ”
“แล้วมันมากับมึงมั้ย! ทีหลังอยากไปไหนก็บอกกูสิ ทำไมวะไปไหนกับกูแล้วมันจะทำไม!? มันเป็นยังไง!?”
“เปล่า........... ก็ไม่ทำไม กูไม่ได้คิดอะไรสักอย่างในหัว เลยไม่รู้ว่าอะไรยังไงว่ะ” ผมมองหน้ามันแหยๆ

ไอ้เดย์ส่ายหน้าถอนใจ แล้วท้าวเอวจ้องไปด้านหลังผม คือทางเข้าหน้าโรงยิม มันจ้องเขม็งหน้าตาไม่พอใจน่าดู
ผมสงสัยเลยหันหลังไปดูบ้างว่ามันมองอะไรของมัน เจอไอ้ไลค์ครับ มันยืนตรงประตูทางเข้า กอดอกพิงผนัง
จ้องมาทางที่ผมยืนอยู่กับไอ้เดย์แล้วยิ้มๆ... เดย์มันเห็นไอ้ไลค์แล้วกัดฟันพูดแบบหงุดหงิดมาก

“รำคาญไอ่เชี่ยนี่ฉิบหาย! เสือกมาเจอกันที่นี่อีก!! กูว่ามันไม่ได้อยากดูบาสหรอก ดูมึงชัวร์!!!”
“จะมาดูอะไรกู๊~~ เขามาดูบาสกันน่า!”
“ทำเป็นวางมาด อิโธ่!! คิดว่าอยู่ถิ่นตัวเองแล้วกูจะไม่กล้าทำอะไรมันล่ะม๊างงงง ฮึ่ม!”
“มึงอย่านะเดย์! เดี๋ยวเขาเอาเรื่อง เดือดร้อนกันหมด!”
“กูรู้น่า!!! มึงอ่ะ! อยู่ห่างๆมันไว้แล้วกัน โดนมันจับใส่กระสอบกูไม่รู้ด้วย!”
“เชี่ยเดย์กูไม่ใช่หมานะ”

ไอ้เดย์ดึงผมมาใกล้ กอดคอพาเดินไปซื้อน้ำที่ซุ้มขาย ซุ้มนี้เหมือนจะมีอาจารย์เป็นเจ้าของแล้วใช้นักเรียนขายให้
น้องม.ต้นผู้หญิงสามคนครับ คอยหยิบนู่นนี่เป็นผู้ช่วยอาจารย์กับรุ่นพี่ม.ปลายอีกที ผมมองหน้าน้องๆ เขาก็เขินๆกัน
น่ารักดีจัง เลือกน้ำขวดไปผมก็บ่น “มึงก็ไม่ต้องไปยุ่งกับเขาเหมือนกันนะเดย์ ยังไงยูมันก็ประกาศตัว
เป็นไม้กันหมาให้กูแล้ว มันคงไม่เข้ามายุ่งวุ่นวายอะไรกับกูอีกหรอก ก็คงแค่มอง.. เอาโค้กกับน้ำส้มครับ”

“ไม่เอาครับ เอาโค้กกับน้ำแดงครับ”
อ้าวเฮ้ย???.......... เดย์มันสั่งเปลี่ยนน้ำที่ผมซื้อเฉยเลย สรุปผมได้น้ำโค้กกับน้ำแดงมา
“ซีนมันจะเอาน้ำส้มไม่ใช่เหรอเดย์”
“กูอยากกินน้ำแดง”
“มึงเป็นกุมารเหรอ เอ้างั้นสั่งน้ำส้มอีกขวด..”
“พอแล้ว จ่ายตังค์กลับๆๆ เสียเวลาไอ้ยูลงสนามแล้ว มึงได้ยินเสียงคนเฮกันมั้ย ไวไอ้ลูก!”
“เอ๊า!? ไรวะเชี่ย เดี๋ยวดี๊~!!~”

แม่งลากกูตัวปลิวเลยครับ เอ่อ เด็กโรงเรียนอื่นครับเข้ามาช่วยกูจากไอ้บ้านี่ก็ได้นะครับ ไม่ต้องเกรงใจ

เรากึ่งเดินกึ่งวิ่งผ่านหน้าไอ้ไลค์ไปครับ ผมเหล่มองมันก็มองผมยิ้มๆคนเดียว ไอ้นี่ก็ท่าจะบ้าเว้ย

เข้าไปข้างในกำลังเริ่มเล่นกันเลยครับ ผมยื่นน้ำโค้กให้ไอ้ซีน มันยังไม่ได้มอง รับไปดูดแล้วชะงักหันมามองหน้าผม
“กูสั่งน้ำส้ม ทำไมได้โค้กวะ”
“สิบบาทอย่าเรื่องมาก ไม่กินเอามานี่กูกินเอง”
“เรื่อง!” หวงขวดน้ำดึงไปห่างมือผมด้วยนะ แต่โดนไอ้กีต้าร์ฉกไปแดกเรียบร้อย
“กูอุตส่าห์ยกให้มึงนะ แดกๆไปเหอะน่า...โอ๊ะ...” ผมกำลังบ่นไอ้ซีนที่แม่งไม่ได้สนใจฟังผมเลย
แย่งโค้กกับไอ้กีต้าร์ไอ้คิมอยู่นั่นแหละ ไอ้เดย์ก็ยื่นน้ำแดงที่ดูดไปบ้างแล้วมาให้ตรงหน้า..
ผมเลยรับมาดูด มันก็มองผมอมยิ้ม พอผมคืนให้มัน มันก็ดูดจนหมดขวด...
เดย์กินน้ำแดงเข้าไปแล้วปากแม่งเป็นสีแดงเลย....

ยอมรับก็ได้ครับ สารภาพตรงๆเลยว่าผมแอบเหล่มองปากไอ้เดย์ถี่มากถึงมากที่สุดอ่ะ บางทีมันก็รู้สึกตัวว่าผมมอง
“มึงไม่เคยเห็นคนหล่อเหรอ คึคึ////” หน้าโคตรใกล้กันเลย....มันจะเอามือมาขยี้หัวผม นั่งกอดคอผมไว้
อ้างว่าเดี๋ยวพี่บาสนั่งไม่เต็มก้น เขยิบมาเบียดผมเกินความพอดี มากกว่านี้คงต้องให้มันขี่คอ


เกมส์สนุกครับ มันส์มาก และผลออกมาว่าทีมเราชนะรอบรองนี้ครับ ได้รอแข่งชิงแชมป์ต่อ ผมอยู่ที่นี่นานขึ้นอีก
แน่นอนโดนไอ้ไลค์นั่งจ้องมาจากฝั่งตรงข้ามตลอดเวลา

“เย่!! ชนะเว้ยๆๆๆ!!!วู้!~~~~~~~~” เสียงเฮจากเด็กโรงเรียนเราลั่นเลยครับ ที่สุดโรงเรียนเราก็ได้แชมป์มาครอง
โค้ชอาจารย์วิ่งกันกระจาย โยนเพื่อน โยนของ รับเหรียญรับถ้วยเสร็จ ถ่ายรูปลั่นล้าทั้งทีมทั้งคนเชียร์
โค้ชประกาศเลี้ยงนักกีฬาทุกคนที่บ้านโค้ชครับ หน้างี้บานเลยครับ

ไอ้ยูดีใจกระโดดโลดเต้นกอดคอกับเพื่อนๆพี่ๆในทีม มันหันมายิ้มร่าให้ผมแล้ววิ่งมาหาทันที..แล้วแม่งก็เลยกูไป
“พี่บาส////55555 พี่บาสครับผมเก่งมั้ยๆๆๆ5555” ไอ้ยูกอดพี่บาสดีใจจนอดหอมแก้มแฟนมันไม่ได้
พี่บาสรีบดันไอ้ยูออกเพราะอายพวกผม แต่ไอ้ยูแม่งกอดซบแน่นเชียว สาวๆด้านหลังมองมันแล้วพากันวี้ดว้าย

“ว้ายอย่าบอกนะว่านั่นแฟนยูอ่ะ!!! มีแฟนแล้วเหรอไม่บอกกันบ้างเลย อร๊ายยยยยยย” อิดุ๊กดิ๊กครับชี้ไปที่ไอ้ยูกับพี่บาส
หันมองไปมาซ้ายขวาเป็นเชิงถามโฟร์กับแมวเหมียวที่ยืนรวมกลุ่มกับพวกผม อาการมันดูฟินแต่ระคนอิจฉาเขา

แล้วโค้ชก็เรียกนักกีฬาไปรวมกลุ่มกันครับ ทุกคนกอดกันเข้าไปไอ้เดย์เดินดันผมเข้าไปกอดกับเขาด้วย
“มึงมากอดกูทำไมเนี่ยเดย์!?” รีบหมุนตัวออกก่อนที่มันจะกอดแน่นเลยครับ
“555กูลืมไปนึกว่าอยู่ทีมกับเขาด้วย555” แก้ตัวไปน้ำขุ่นๆครับมัน

ก่อนขึ้นรถกลับกันผมบ่นปวดฉี่ ไอ้เดย์ก็ยัดเยียดตัวเองไปกับผมด้วย “กูไปเป็นแฟน เอ๊ย///ไปเป็นเพื่อนมึงให้”
อย่างที่รู้กันผมไม่ได้ขอมันเลย แม่งก็ไม่เคยฟังความเห็นกันด้วย ลากผมไปฉี่ทันที
“เฮ้ยลูก มึงรอกูก่อน ขี้แป๊บ!”
ไอ้บ้านี่ ผมฉี่เสร็จ มันฉี่เสร็จเข้าห้องไปขี้เฉย ผมต้องยืนรอมันขี้อี๊ก||||||||||*||
ผมเดินออกมายืนรอไอ้เดย์ข้างนอกจู่ๆก็มีคนสะกิดหลังครับ หันไปเจอไอ้ไลค์!!!

“หวัดดีลูกคิด ดีใจด้วยนะที่โรงเรียนนายชนะโรงเรียนเรา” มึงควรดีใจแน่เหรอวะ..
“เอ่อ...คือ” ผมไม่อยากอยู่ใกล้ไลค์ครับ อึกๆอักๆจะหนีไปไหนก็ไม่ได้ต้องยืนรอไอ้บ้าเดย์เดี๋ยวมันโกรธเอาอีก
แต่ไม่รู้ถ้าออกมาเจอไอ้ไลค์จะยิ่งโกรธรึเปล่า “คือเราไม่อยากคุยกับนาย แฟนเราขี้หึงมาก เดี๋ยวแฟนเราว่าเอา”
ผมพยายามพูดดีๆด้วย คนแถวนี้ก็มีเดินไปมาเพ่นพ่านคงไม่เป็นไรมั้ง

“เราไม่เชื่อหรอกนะ ว่านักบาสนั่นเป็นแฟนนาย”
“อึก!|||| || ท..ทำไม!”
“มีเหรอเห็นแฟนตัวเองวิ่งไปกอดคนอื่นแถมหอมแก้มอีกต่อหน้าต่อตา ก็ยังเฉย ....เป็นแค่เพื่อนกันใช่มั้ย หึหึ”
“คือ!” ผมตกใจลืมนึกถึงเรื่องนี้ไปเลย นี่มันตามดูไม่คลาดสายตาเลยเรอะ! “นั่นพี่ชายยูเว้ย!~”

ผมพยายามแก้ตัวแล้วนะแต่ไอ้ไลค์มันส่ายหน้าไม่ยอมเชื่อ “อย่าพยายามโกหกเราเลยลูกคิด เราแอบได้ยิน
เพื่อนนายพูดว่าเขาเป็นแฟนกัน ถ้าบอกว่าไอ้คนที่นายกำลังรออยู่เป็นแฟนนาย เรายังจะเชื่อมากกว่า...แต่
มันก็ไม่ใช่อีกใช่มั้ยล่ะ ไม่อย่างนั้นวันนั้นคงไม่ต้องเอาเพื่อนอีกคนนึงมาอ้างหรอก”

สงสัยมัวแต่ดีใจที่ชนะกันเลยไม่มีใครสนใจไอ้ไลค์ที่แฝงตัวอยู่แถวนั้น มันไม่ใช่แค่ดูฉลาด แม่งเสือกฉลาดจริง!
ผมหน้าซีดเลยครับ มันก้าวเข้าหาผมใกล้ขึ้น ผมก็ถอยเท้าไปเรื่อย เถียงมันไม่ออกเลย ในหัวตื้อไปหมด
โดนรู้เข้าแล้วว่าผมยังไม่มีแฟนอ่ะ! แย่แล้วววววววว||||||||||

“เรากลับไปคิดดูดีๆ เราคงทำให้นายตกใจที่เข้าหาเร็วเกินไป แล้วเพื่อนๆนายก็ดูจะหวงนายกันมาก
ก็คนมันน่ารักนี่เนอะ 55//// เป็นเรามีเพื่อนน่ารักขนาดนี้เราก็หวง ไม่อยากให้คนแปลกหน้าที่ไหนมายุ่งด้วยหรอก..”

แม่งชมผมว่าน่ารักด้วยอ่ะ!!!! ตกตะลึงพึงเพลิดครับพูดเหมือนไอ้เดย์เลยว่าผมน่ารัก ขนาดแม่จ๋ายังไม่เคยชมเลย

“ดีใจนะที่เราไม่ยอมตัดใจง่ายๆ/// เลยได้รู้ความจริง อกหักจากผู้หญิงไปก็ไม่เห็นเป็นไรเลย หันมาชอบผู้ชายดีกว่า”
ไอ้ไลค์ยื่นหน้ามาพูดใกล้หน้าผม ยิ้มหล่อให้อีกต่างหาก ผมไม่รู้จะทำยังไงดีเลยวิ่งหนีไปแหกปากเรียกไอ้เดย์
หวังให้ไอ้ไลค์มันกลัวไอ้เดย์จนถอยไปเอง แต่ดูเหมือนไม่เป็นอย่างนั้น ยังเดินตามผมมา มันกอดอกที่ประตูทางเข้า
มองผมที่ลุกลี้ลุกลนยิ้มๆ ยิ้มเชี่ยไรนักหนาฟะ!!!|||||||*||

“เดย์!!! ปั้งๆๆๆ!!! เชี่ยเด๊ย์!!!! ขี้เสร็จรึยังโว้ยยยยยย” ทุบประตูห้องน้ำรัวเลยครับ

“เดี๋ยวมึงจะโดนเชี่ยลูก!!!” เสียงไอ้เดย์ตะคอกด่าผมออกมาจากในห้อง แม่งขี้อะไรนักหนาไอ่ห่านี่ไม่ยอมออกมา

“ไว้วันหลังไปนั่งรถเล่นกันนะ เราจะไปรับถึงหน้าโรงเรียนเลย” ไอ้ไลค์มันเดินมาหาซะใกล้ เล่นเอาผมสะดุ้งตอบ
“ไม่ว่าง ไม่ไปเว้ย!” แต่มันกลับขำเบาๆ แล้วยิ้มให้ผมก่อนพูดทิ้งท้าย
“ถึงเราจะขอเบอร์นายไปก็คงไม่ยอมให้เราง่ายๆสินะ.....ไม่เป็นไร ไว้เราหาทางเองก็ได้ แล้วเจอกันนะลูกคิด”

จะว่าไม่ได้ผลเลยก็ไม่ใช่เสียทีเดียว พอได้ยินเสียงไอ้เดย์ตะคอกออกมาไอ้ไลค์ก็หยุดรุกเข้าหาผม

“แล้วเจอกัน!!? หมายความว่าไงฟ๊ะ!?”
ไลค์เดินไปแล้ว ผมยังยืนตีความหมายของคำพูดมันอยู่ท่ามกลางเสียงตดของเชี่ยเดย์|||||||||*||


...........................................................
......................

...........

ตลอดทางบนรถ ไอ้เดย์นั่งหน้าหงิกเป็นตูดเลยครับ ...
มันได้ยินไอ้ไลค์พูดกับผมหน้าประตูห้องที่มันเข้าหมดและไม่พอใจมาก แต่ตอนนั้นมันกำลังติดพันอยู่ออกมาไม่ได้
พอเปิดประตูออกมาได้มันก็โวยวายใหญ่ แต่มันไม่ได้โกรธผม มันโกรธตัวเอง...ที่ทำไมมันต้องขี้อยู่ตอนนั้นด้วย!
ผมเลยไม่รู้จะปลอบมันยังไงดี ได้แต่ตบไหล่มันไปสองทีบอกมึงขี้ได้ดีที่สุดแล้ว แม่งด่าผมกวนตีนอีก..


รถก็ยังแล่นไม่ถึงโรงเรียนเราสักที ผมเกือบโดดออกหน้าต่างหนีแม่งแล้ว กูอึดอัดโว้ยยยยยยย
“เอาน่า.........กูก็ไม่ได้อยากไปไหนกับมันสักหน่อย กูไม่ได้รับปากมันไปด้วย ไม่ต้องห่วงหรอกน่า”
ผมพูดอ้อมแอ้ม เหล่มองหน้าไอ้เดย์มันนั่งเงียบ กำลังข่มอารมณ์โกรธ มันไม่ชอบไอ้ไลค์เอาซะเลยจริงๆ


“เฮ้ย! กลับจากบ้านโค้ช ไอ้ยูมันบอกจะมาต่อกับพวกเราเว้ย บอกพี่บาสไฟเขียวแล้ว
ป่ะ! คืนนี้แดกเหล้ารอไอ้ยูมาฉลองต่อบ้านกู!” กีต้าร์ชะโงกโผล่มาจากเบาะหน้า กระซิบกระซาบรู้กันในกลุ่ม 

ไอ้ยูขออาจารย์กลับบ้านกับพี่ชายเลย(พี่บาส) มันไปนั่งตากแอร์อยู่ในรถพี่บาสนู่น 

ไอ้กีต้าร์เพิ่งโทรคุยกับมันเมื่อกี้ บอกให้เดย์ชวนไอ้มาร์คไอ้น็อตด้วย ไอ้ซีนก็ปีนขึ้นมาคุกเข่าบนเบาะข้างไอ้ต้าร์ 

เกาะพนักพิงทำหน้าตื่นเต้นดีใจชวนพวกผม ส่วนไอ้คิมที่นั่งข้างผมแม่งหลับไปนานแล้ว ไอ้เดย์พยักหน้าเป็นอันตกลง


เหล้าเหรอ........ ปิ๊ง!!! นี่แหละโอกาส! ได้ความคิดดีๆแล้วครับ!


คืนนี้ผมจะมอมเหล้าไอ้บ้าเดย์ให้น่าดูชมเลยทีเดียว..เชียว...หึหึหึหึฮะฮะฮะฮ่าฮ่าก๊ากกกกกกกกก5555555555!!!!!






tsktonight…
***จบตอนแบบบ้าๆบอๆนะคะทุกคน55

เป็นเพราะทนง่วงไม่ไหวจริงๆค่ะ กว่าจะกลับมาได้จับคอมก็สักสองสามทุ่มได้เที่ยงคืนวิก็ตาจะปิดตลอด
ได้วันละนิดวันละหน่อยเอง คิดถึงทุกคนนะคะ ขอโทษด้วยที่วิช้าแก้ไม่หายตั้งแต่สมัยไหนแล้ว (คนแก่แล้วก็งี้) กว่าจะได้แต่ละบรรทัดแต่ละหน้านี่ไม่ใช่ง่ายๆเลยนะ เพราะวิแต่งสดคือมันง่วงเลยอึน นึกไรไม่ค่อยออก55 แต่เราก็ตั้งใจมากเลยนะจ๊ะ

ปล.ค่า เห็นว่าไหนๆก็ถามมา งั้นให้เป็นพิเศษ เอาโปรไฟล์เดย์ไปอ่านกันนะจ๊ะ
นาย ดิลวิล (ดิ-ละ-วิน แปลว่า อุดมสมบูรณ์) หรือ เดย์ – สูง180 ซม. / นน. 68 กก. (ห้อง8 คณิต-วิทย์)
หน้าใส จมูกโด่ง ผิวขาวมาก บ้าหวย อวดเก่ง เอาแต่ใจ บางอารมณ์ก็ขี้อ้อน ไม่เป็นมิตรกับคนแปลกหน้าและกวนตีน


คุณ อาณาจักรแห่งเรา /// ฉิวเฉียดเจ๊อะกัน วิหลับสัปหงกไปตอนที่คุณเข้ามาอ่ะ ตื่นมาฮึดกลับมาอัพให้นะนี่ก่อนนอน555ขำตัวเอง

SmileSmileTem /// ใจเย็นนะคะ ยังคงคอนเซปต์เรื่องนี้ใสๆ55 คิดถึงคนอ่านเหมือนกันค่า รอวันตอบเม้นท์ลั่นล้า

Create Date : 27 พฤษภาคม 2558		5 comments
Last Update : 27 พฤษภาคม 2558 23:10:24 น.
Counter : 1757 Pageviews.
Share Tweet