แถมให้ถุงเท้ากูมาอีก จะทำเชี่ยไรเนี่ย!?” ผมใส่ไอ้คิมเป็นชุดระหว่างที่โดนมันลากต่อให้ไปในครัว
โอ้! เจอเพื่อนๆก็รออยู่ในนั้นกันหน้าสลอน ไอ้กีต้าร์ ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต ไอ้ยู อิดุ๊กดิ๊ก ไอซ์ โฟร์
เอ๊ะ...พวกสาวๆก็มากันด้วยถึงจะไม่ครบทั้งกลุ่มก็เถอะ

“เฮ้ยพวกมึงมาทำอะไรกันวะ!?”
ผมงงหนัก ไอ้คิมมันรีบถาม “อ้าว นี่ไอ้เดย์มันไม่ได้บอกมึงรึไง ว่ากูชวนมากินอุด้งทำเองที่บ้านกูอ่ะ”
“ห๊ะ!? อ้าวเชี่ยเดย์!///////*// มึงนี่แม่ง!!!” ผมรีบหันควับไปจ้องหน้าไอ้เดย์ที่ยืนซ้อนอยู่ข้างหลังของผมอย่างไว

มันน่ะชอบแกล้งผม ดู๊ดูมันหลอกให้ผมตกใจรีบมาแทบตาย ฟายเอ๊ยยังมีหน้ามาขำคิกคักอีก ผมตีไหล่มันแรงๆ
เพื่อนๆก็โห่แซว ผมเขินก็ผลักไอ้เดย์ไปไกลๆแต่มันก็เดินกลับมาพูดใกล้ๆ “555กูไม่ได้โกหกอะไรสักหน่อย
ก็เชี่ยคิมมันเรียกระดมพลจริงนี่หว่า มันบอกให้มาช่วยกันเหยียบแป้งทำอุด้งที่บ้านมัน จะทำให้กินให้รีบมา 55”

การทำเส้นอุด้งเองที่บ้านเขาจะเอาแป้งใส่ถุงหลายๆชั้นแล้วใช้เท้าเหยียบเป็นการนวดแป้งที่ทำให้เส้นดึ๋งดั๋งครับ
ผมก็เพิ่งรู้มาจากไอ้คิมนี่แหละ มันบอกว่าเหยียบกันเองกินกันเองไม่ต้องไปถือมันหรอก ถือว่ามันอร่อยก็พอ

“แล้วทำไมมึงไม่บอกกูมาดีๆวะ ไอ้บ้านี่!/////*// นี่ๆๆๆมึงอ่ะชอบแกล้งกู!”
ผมไล่หยิกนมเชี่ยเดย์เป็นการแก้แค้น มันก็สะดุ้งโอยหันหลังหนีแต่ก็ไม่ยอมหยุดหัวเราะนะไอ้ห่า
เห็นพวกผู้หญิงขำผมกับไอ้เดย์ ผมก็หันไปถามว่ามากันได้ไง แต่ไอ้คิมรีบตอนแทน “กูชวนมาเองแหละ”

“แล้ว....แมวเหมียวกับเมียหลวงไอ้เดย์ไปไหนอ่ะ ไม่ได้มาด้วยกันเหรอ” ผมถามถึงอิแจ๋วแหว๋วนั่นแหละ
มันบอกให้ผมเรียกมันว่าเมียหลวง มันบอกผมเป็นเมียน้อยแย่งไอ้เดย์ไปจากมัน งานมโนใหญ่ต้องยกให้เขาจริงๆ

“อ๋อพอดีอปป้า(ดาราเกาหลี)ของอิแมวมันมาไทยวันนี้น่ะสิ มันเลยไปรอรับเขาที่สนามบิน กว่าจะได้กลับคงมืด
ก็เลยชวนแจ๋วแหว๋วไปเป็นเพื่อน” ยัยโฟร์เป็นคนบอกพูดเร็วมาก ผมว่าอ๋อเหรอแล้วชมว่าวันนี้แต่งตัวซะสวย
โฟร์ก็บิดตัวพอเป็นพิธีเขินผมเล็กน้อย ไอ้บ้าเดย์เข้ามามีบทบาททันทีครับทำมายืนกระแอมด้านหลังผม โฟร์เลยขำ
แล้วเดินไปช่วยไอซ์เหยียบแป้งที่ไอ้คิมเตรียมไว้ให้ ผมหันไปแลบลิ้นใส่ไอ้เดย์ มันก็ว่า
“อะไร อยากเลียตรงไหนของกูเหรอ คึคึ”
“ไอ้บ้า////*//หื่นไม่เลือกที่นะมึงอ่ะ ต่อหน้าคนอื่นก็หัดเว้นๆให้กูบ้างก็ได้ครับพี่ครับ!”
“อย่าหัดเจ้าชู้ให้กูเห็นนะมึง เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย หึหึ” ยิ้มเชี่ยเดย์แม่งเย็นยะเยือก||||||||||
“กลัวแล้วคร้าบพี่คร้าบ” แกล้งยกมือไหว้มันท่วมหัวแบบกวนๆ ดันโดนมันตบหัวทิ่ม “เชี่ย! เจ็บนะแม่ง”
“ระวังตัวหน่อยเชี่ยลูก กูจะจับตาดูมึง28ชั่วโมงต่อวัน”
“ไอ่สัด วันนึงเขามี24ชั่วโมงมึงเอามาจากไหนอีก4ชั่วโมงวะ”
“ก็กูมีเวลาให้มึงเหลือเฟือเสมอไง หึหึหึหึหึ”
“โถมุก....ไม่ติดกล้องวงจรปิดไว้ใต้สะดือกูเลยอ่ะ”

แกล้งด่ามันมันก็คว้าคอผมไปหอมแก้มซะฟอดใหญ่ไม่อายใคร แต่ผมอายอ่ะโดนไอ้พวกเพื่อนเลวมันโห่ใส่
ไล่ให้ไปหวานแหว๋วกันไกลๆตาตุ่มพวกมัน “โห่------! อย่างพวกมึงอ่ะไม่ใช่ของจริงหรอกฟาย ต้องกูนี่ มีหอม!”
เชี่ยมาร์คมันปาหอมหัวใหญ่ที่มันแสนเกลียดใส่ผมกับเดย์ครับ (โดนหัวกูเลยสัด -*- ...โด่~~อิจฉากูกันอ่ะดี๊ คึคึคึ >///< )

พวกเราช่วยกันนวดแป้งด้วยการขึ้นไปเหยียบมันก็สนุกแปลกดีครับ เพิ่งเคยทำครั้งแรก ไอ้คิมบอกว่ายิ่งทำนาน
เส้นจะยิ่งเด้งอร่อย มันให้เพื่อนๆแบ่งแป้งไปช่วยกันนวดแล้วตัวมันก็ไปเตรียมน้ำซุป เหยียบแป้งเกือบชั่วโมงแล้ว
ต้องพักแป้งไว้ก่อน ค่อยเอามานวดอีกทีแล้วรีดบางหั่นเป็นเส้น จากนั้นก็เอาไปต้มให้สุกในน้ำเดือด
พอสุกก็เอาเส้นไปล้างน้ำ ไอ้คิมบอกว่าลองทำครั้งแรก แต่มึงเรียกเพื่อนมาเป็นหนูทดลองมากมายเลยนะคิม

“นี่ไอ้ซีนล่ะไอ้คิม” ตอนที่นั่งคุยนั่งเล่นกันรอเวลาเหยียบแป้งอีกรอบ ไอ้เดย์มันถามขึ้น
พอไอ้เดย์พูดผมก็นึกได้ ว่าจะถามคนอื่นอยู่เหมือนกันทั้งกลุ่มผู้ชายมีแต่มันที่ไม่เห็นมา
“มันว่าซื้อของอยู่เดี๋ยวมาช้าหน่อย” คิมตอบแต่ผมว่าไม่ช้าหน่อยแล้วนะ ผมมาอยู่บ้านไอ้คิมตั้งเกือบสองชั่วโมงแล้ว
ยังไม่เห็นเงาหัวไอ้บ้าซีนเลยครับ กีต้าร์ที่นั่งใกล้ผมทำปากยื่นบ่นอุบว่าเดี๋ยวนี้ไอ้ซีนมันชอบแยกตัวจากเพื่อนฝูง

“เฮ้ย! หรือไอ้ซีนจะมีแฟนวะ!!”
ไอ้น็อตทักขึ้นเสียงดัง ทุกคนมองหน้ากันไปมาแล้วได้แต่ขำ เพราะก็ไม่มีใครรู้เหมือนกัน แต่แค่นึกภาพไอ้ตี๋มีแฟน
พวกเราก็ขำมันแล้วครับ คนกวนตีนอย่างมันมีคนมาปราบกำราบสักทีก็คงดี55

“ไม่มีหรอก” กีต้าร์พูด ผมก็ถามมันว่ารู้ได้ไงว่าไม่มี ไหนบอกมันชอบแยกตัวไปไหนคนเดียวไงช่วงนี้
“ก็กูถามมันแล้วมันบอกไม่มีใครนี่.. คนอย่างมันจะไปจริงจังกับใครวะ มันก็บ้าไปเรื่อยเป็นพักๆนั่นแหละ”
กีต้าร์พูดดูถูกไอ้ซีนนะผมว่า ใช่ มันดูถูกเพราะดูไม่ผิดไง.. เชี่ยซีนก็เป็นแบบที่มันพูดมานั่นแหละครับ บ้าๆบอๆ
ทั้งที่หน้าตามันก็ดี ผู้หญิงที่ดูจะชอบมันนานเข้าก็มักจะชอบพูดเหมือนๆกันว่า ...เราเป็นเพื่อนกันดีกว่าเนอะซีน..
ทุกทีอ่ะครับ ไอ้ซีนมันเลยเพ้อพกเรื่อยมาไม่หายบ้าและหน้าหม้อสักที (รวมถึงคงยังเลิกชอบไอ้กีต้าร์ไม่ได้ด้วย)

“แล้ว...แล้ววันนี้มึงไม่ชวนแอ๋มมาด้วยเหรอต้าร์” ผมถามอ้อมแอ้มไปไอ้กีต้าร์ก็มองหน้าผมนิดนึง
ก่อนพูดเสียงเนือยๆ “ชวนแล้วเขาไม่มา มีนัดกับเพื่อนก่อนแล้ว”
“อ๋อ เหรอ”

“พี่เดย์พี่ลูกคิดขา~~~ เค้กขอ...เอ่อ...//////// ขอถ่ายรูปพวกพี่หน่อยได้มั้ยคะ” น้องไอ้คิมครับยิ้มหวานมาแต่ไกล
“เอาสิ มาใกล้ๆก็ได้เค้ก555พี่กับพี่เดย์ไม่กัดหรอก” ผมกวักมือเรียกน้องเค้กให้มายืนตรงกลาง
แต่น้องเขากลับส่ายหน้าเขินๆ “อ๋อเค้กไม่ถ่ายด้วยหรอกค่ะ ///////เค้กอยากถ่ายแต่รูปพวกพี่สองคนเฉยๆค่ะ”

เค้กยิ้มตลอดเวลาที่ถ่ายรูปพวกผม ยิ่งถ่ายก็ยิ่งขอให้ไอ้เดย์เอาหน้าเข้ามาใกล้ผมขึ้นเรื่อยๆ กอดคอ เกยไหล่ โอบเอว
หน้าเค้กนี่ฟินมาก แล้วไอ้เดย์มันก็แกล้งหอมแก้มผมต่อหน้าน้องไอ้คิมครับ เค้กกรี๊ดเลย กรี๊ดดีใจนะกระโดดใหญ่
บอกจะเอารูปไปอวดเพื่อนที่โรงเรียน ขอบคุณพวกผมใหญ่ (…เดี๋ยวนะ|||||||| อะ...เอาไปอวดเพื่อนที่โรงเรียน!?)
“เชี่ยคิมน้องมึงวายเปล่าวะ” ( -_-)......... ผมถามไอ้คิมขำๆ มันก็ส่ายหน้า “55ไม่ได้เป็นเหรอ”
“เปล่า กูก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ะ”
“555”

แล้วเมื่อนานมากผ่านไปทุกคนกำลังกินอุด้งด้วยกัน เชี่ยซีนครับ มันก็โผล่มาอย่างสดใสร่าเริงลั่นล้า
ร้องเพลงแล้วกระโดดหมุนตัวไปทั่วบ้านไอ้คิม.. (เป็นเชี่ยไรของมันครับเนี่ย?)
“หนวกหูว่ะสัด มาถึงก็น่ารำคาญเลยนะซีน” กีต้าร์ทักมันด้วยความเป็นมิตรก่อนเพื่อน ไม่มีใครค้านซะด้วย
“555 อย่าเพิ่งอารมณ์เสียดิ๊ เหอๆๆ กูมีอะไรให้มึงด้วยน๊า~~~”

โอ้! โอ๊ะโว้ๆๆๆ!!! ไอ้ซีนมันล้วงหยิบกล่องสีแดงออกมาจากกระเป๋ากางเกงส่งให้ไอ้กีต้าร์ครับ
ทุกคนยิ่งเหวอมองโดยเฉพาะกีต้าร์ ไอ้ซีนมันคุกเข่ายิ้มแป้นทำท่าอย่างกับคนขอแต่งงาน แถมกล่องนั้น
ยังเหมือนกล่องใส่แหวนอีก!
“อะอะอะไรเนี่ย!!?” กีต้าร์เลิ่กลั่กมองกล่องเล็กในมือสลับกับมองหน้าไอ้ซีน
“กูให้มึง แทนคำขอโทษที่หมู่นี้กูไม่ค่อยมีเวลาให้มึง แล้วก็ทำให้มึงโกรธบ่อยๆ..”
“มึงทำอะไรไปไหนทำไมไม่ยอมบอกกูล่ะ”
“ไปทำงานพิเศษนิดหน่อย เก็บตังค์”
“จะซื้ออะไรวะ ต้องเก็บตังค์ แพงเหรอไม่มายืมตังค์กูไปก่อน ชอบทำให้โมโหมึงแม่ง..”
“เอาไปซื้อไอ้นี่ไง”
“ห๊ะ!?....อะไอ้นี่!!? ที่มึงให้กูเนี่ยนะ!?”
“เอ้อ! รับๆไปแล้วก็รีบเปิดดูซะทีดิ สัดต้าร์จะให้กูคุกเข่าต่อหน้ามึงไปถึงไหนมันเมื่อยนะเว้ย|||||||||”
“..............อะ อื้ม..”

เพื่อนๆก็รุมจ้องรอลุ้นกันล่ะครับว่าไอ้ซีนซื้ออะไรมาให้กีต้าร์ ลงทุนไปทำงานเก็บเงินขนาดนี้คงหลายตังค์
ในกล่องนั่นคืออะไรกันนะ ไอ้มาร์คกับไอ้น็อตคิดว่าแหวน พวกสามสาวว่าไม่ใช่น่าจะเป็นตุ้มหูของผู้ชาย
ส่วนไอ้คิมกับไอ้ยูมันกระซิบกันบอกกูว่ากล่องเปล่า ไอ้เดย์แม่งบอกพระเครื่อง มึงคิดกันได้เนอะ ผมว่า...
จะอะไรก็ช่างเถอะถ้าไม่ถูกใจไอ้กีต้าร์ ไอ้ซีนโดนด่าแน่ๆ

กีต้าร์กลืนน้ำลายแล้วกลืนน้ำลายอีก มันลังเลที่จะเปิดดู...ในใจมันคิดว่าคืออะไรกันนะ
“..............ปิ๊ก..........ปิ๊กกีต้าร์!? ”
“ชอบป่ะ ลายโคตรสวยเลยนะเว้ย55”
“เอิ่ม ขอบใจนะ|||||||| กูจะซึ้งรึยังไงดีวะ นี่มึงไม่มีตังค์จะซื้อแม้แต่ปิ๊กกีต้าร์ ถึงขั้นต้องไปทำงานเก็บเงินเลยเหรอ
อย่าตอแหลกูได้มั้ยวะซีน”
“ตังค์กูก็พอมี แต่นี่มันพิเศษเว้ย กูเคยสัญญาไว้เมื่อตอนวันเกิดมึงไง มึงบอกให้เก็บตังค์ซื้อให้มึงเลยจำได้ป่าว”
“..........................” ไอ้กีต้าร์นึกนานเลยครับก่อนที่มันจะร้องอ๋อ “เชี่ย ทำไมได้แค่ปิ๊กวะสัด ขนาดปิ๊กกูรอเป็นปี
นี่ทั้งตัวกูไม่ต้องรอเป็นสิบปีเลยเหรอ|||||| อย่าบอกนะว่าปีหน้าสายจะตามมา...กูจะรันทดไปแล้วมึง”
เพื่อนๆหัวเราะขำกันใหญ่ ไอ้ซีนด่าไอ้กีต้าร์ว่าบ้า

“นี่แค่ปิ๊ก ตัวมันก็ลายนี้แหละ” ลายพรานทหารสีฟ้าน้ำทะเล
“เฮ้ย! มึงซื้อจริงดิ”
“ก็จริงดิ กูเคยหลอกอะไรมึง”
“เพียบ!”
“คราวนี้ไม่หลอกไอ่สัด ถ้าอยากได้นะเย็นนี้ไปเอากับกูที่บ้าน”
“ห๊ะ!/////*//จะให้กูไปเอากะมึงที่บ้าน! ไอ่เชี่ยทะลึ่งแล้วห่า! พูดอะไรหัดคิดก่อนบ้างไอ่ๆๆๆๆๆ”
“ เอ๊ามึงตบหัวกูทำไมเนี่ยกีต้าร์! มึงคิดเชี่ยไร ก็กูขี้เกียจถือมาเดี๋ยวเย็นนี้ค่อยไปเอาตัวกีต้าร์ที่บ้านกู”
“ตกลงมึงซื้อกีต้าร์ให้กูจริงอ่ะ!”
“ก็เออดิ! กูพูดคำไหนคำนั้น วันนั้นบอกให้มึงรอ คงคิดว่ากูโกหกอ่ะดิ”
“ซีน!ถ้ามึงหลอกให้กูดีใจเก้อนะ มึงๆๆๆ”
“สาบานเลย ตอนนี้ของอยู่ในห้องนอนกู อย่างสวยแจ่มเลย ไม่ใช่กิ๊กก๊อกไก่กาจากไหน ของแพงนะเว้ย”
“55เย่!!!//////// เชี่ยยยยยยย ชอบว่ะ!!! ดีใจว่ะ!5555555555”

กีต้าร์เลิกเก๊กแล้วพุ่งใส่ไอ้ซีนทันทีที่แน่ใจ กอดไอ้ซีนกระโดดไปกระโดดมา ท่ามกลางเสียงบ่นของเพื่อนคนอื่น
ว่าเชี่ยซีนโคตรลำเอียง ทีของขวัญวันเกิดพวกมันแม่งให้ผ้าขนหนูงี้ เสื้อยืดงี้ กางเกงใน รองเท้าแตะ หมวกแก๊ป
แหม่ พวกมึงยังดีดูกูนี่ไอ้หอกซีนแม่งซื้อกล่องใส่กระดาษทิชชู่ให้เป็นของขวัญ มันบอกเอาไปใส่กระดาษ
แล้ววางไว้ใกล้มือ จะได้ดึงไปเช็ดหนอนน้อยๆของผมตอนที่เพิ่งว่าวเสร็จได้ถนัดๆ

จำได้วันนั้นผมยังไล่ถีบแล้วเอากล่องที่มันซื้อให้ไล่ปาหัวมันเป็นการขอบคุณ แล้วดูมันให้ขอบขวัญไอ้กีต้าร์..
ทำไงดีผมอยากบีบคอมันแล้วโยนมันทิ้งลงแม่น้ำที่ไหนสักที่ให้ปลาตอดตาย เจ็บใจอ่ะครับ

ผมเห็นกีต้าร์มันกระซิบพูดขอบคุณแล้วพูดอะไรอีกไม่รู้ เห็นไอ้ซีนก้มหน้าไปนิดก่อนเงยหน้ามายิ้ม
แต่ที่ผมเห็นมันเป็นรอยยิ้มที่ดูเศร้าๆยังไงบอกไม่ถูก......ทำไมมึงยิ้มเศร้าอย่างนั้นวะ
แต่แค่แป๊บเดียวไอ้ตี๋หน้าด้านอย่างมันก็เปลี่ยนมายิ้มแฉ่งเหมือนเดิม

ไม่รู้สิเมื่อกี้ยังอยากซ้อมมัน แต่พอเห็นแบบนี้แล้วทำไมอยู่ดีๆผมถึงรู้สึกสงสารพวกมันซะงั้น
อยากจะรักก็รักไม่ได้ ต้องห้ามใจให้เป็นแค่เพื่อนกัน แค่ผมนึกว่าลองเป็นผมกับไอ้เดย์ดูก็ทรมานแล้วครับ

ผมโชคดีเหลือเกินที่ทางบ้านไอ้เดย์เข้าใจแล้วก็รักผมทุกคน ติดก็แต่ทางบ้านผม ไม่รู้จะยังไงเลยครับ
เฮ้อ แต่ก็ช่างมันก่อนเถอะ อนาคตยังมาไม่ถึงจะกลุ้มใจไปล่วงหน้าเดี๋ยวไอ้เดย์มันก็หาว่าผมตีตนไปก่อนไข้อีก


“เอ๊ะคิม! ของตัวก็ยังไม่หมดมาแย่งเค้าทำไม เดี๋ยวเค้าไม่อิ่มนะ”
ผมได้ยินเสียงอิดุ๊กดิ๊กโวยวายก็หลุดจากความคิดเหม่อเล็กๆของตัวเอง ไอ้เดย์สะกิดถามพอดีทำไมไม่กินอุด้ง
ผมมัวแต่เหม่อโดนไอ้เดย์แย่งไปกินตั้งหลายคำ ผมก็ทำหน้างอใส่มัน มันเลยง้อผมด้วยการคีบเส้นอวบๆมาป้อนให้
แต่ผมไม่ยอมกินไอ้ที่มันป้อนต่อหน้าคนอื่นหรอกครับ อายเพื่อน//////*// แค่ปล่อยให้มันหอมต่อหน้าเพื่อน
ก็อายจะแย่แล้ว ยังจะมาทำหวานอะไรอีก พอผมไม่เปิดปากไอ้เดย์มันเลยงอนผมแทน เอาไปกินเอง
แล้วก็แย่งผมกินอีก

ผมเลยจะหันไปบอกไอ้คิมว่าจะเอาชามใหม่ ก็เห็นอิดุ๊กดิ๊กเขากำลังยกชามอุด้งหนีไอ้คิม ไอ้นั่นมันจ้องจะฉก
เส้นอุด้งในชามของดุ๊กดิ๊กไปกินเองทั้งที่ในชามตัวเองก็มี มันเริ่มแกล้งกันอีกแล้วครับ ชะชะชะไอ้คู่นี้นี่ยังไงๆๆๆ
(หึหึ) เดี๋ยวนี้ผมมองพวกมันแกล้งกันทีไรบรรยากาศช่างแตกต่างจากเดิมมาก ทำไมดูเป็นสีชมพูอมม่วงวะ

“เอาน่า ไม่อิ่มเดี๋ยวทำให้กินใหม่ อย่าพูดมากกกกก”
แนะๆๆๆ ไอ้คิมมันทำเนียนไปนั่งข้างเขาเลยครับ แล้วเอื้อมมือไปบีบปากที่พูดแจ๊ดๆๆของดุ๊กดิ๊ก
โฟร์กับไอซ์ก็แซวกันใหญ่ว่าจีบกันอีกแล้วให้นังดุ๊กดิ๊กมันอายเล่น มันเขินก็ด่าเพื่อนมันแล้วผลักไอ้คิม
ให้ไปนั่งไกลๆเดี๋ยวเพื่อนเข้าใจผิดกันหมด ...ไม่ทันแล้วม้างงงงงงอิดุ๊กดิ๊กเอ๋ย อย่างน้อยก็กูนี่แหละคิดโคตรไกล
ไปถึงไหนต่อไหนจะออกนอกแผนที่โลกอยู่แล้ว

“เฮ้ยมึงว่ามันแปลกๆมะไอ้คู่นี้ คึคึ” อ้าวไอ้ห่ายูมากระซิบกระซาบกับผมครับ เอาล่ะวะอย่างน้อยก็ไม่ใช่แค่ผม
ที่คิดอย่างนี้ ขำท่าทางเวลาคุยกันของไอ้คิมกับดุ๊กดิ๊ก มึงเล่นกันขนาดนี้ ต่อให้เอาใบบัวมาปิดก็ไม่มิดโธ่ไอ่ฟาย
ผมกับไอ้ยูแอบนัดแนะกันแล้วแกล้งย่องไปข้างหลังไอ้คิม ยื่นหน้าไปพูดเบาๆ ข้างหูมันคนละข้าง
ถามเอาพอแค่ให้มันได้ยินคนเดียว... ผมพูด “มึงได้” ไอ้ยูพูด “กันยัง?” ไอ้คิมสะดุ้งแรง
มันสำลักน้ำซุปที่กำลังซดพรวดออกมา น้ำกระจายกระเด็นไปโดนสามสาวข้างหน้าวี๊ดว้ายด่าไอ้คิมกันใหญ่
เป็นภาพที่ฮามาก เพื่อนๆขำผมกับไอ้ยูก็แท็กมือกันชอบใจ

แต่จังหวะกำลังขำไอ้เดย์แม่งมาล็อคคอผม ลากให้กลับไปนั่งข้างๆมันเหมือนเดิม
“มึงนั่งกินคนเดียวไม่เป็นรึไงวะเดย์ ทำไมเวลามึงกินอะไรต้องให้กูดูมึงกินทุกที”
“ไม่ใช่ แค่จะให้นั่งเป็นเพื่อน กูชอบมีมึงอยู่ข้างๆเวลากินข้าว”
“ทำไม”
“กินอร่อยดี”
“ไอ้บ้า เพ้อเจ้อเกี่ยวไรกันวะ หน้ากูเหมือนซองผงชูรสเหรอ”
“ฮึ เหมือนที่เก็บมีดมากกว่า”
“บ้า เหมือนตรงไหนอะไรของมึง”
“เห็นแล้วอยากจับเสียบแม่ง/////”
“ไอ่ฟาย!//////*//ฮึ่ย!” ไม่รู้จะพูดไงเลยครับกับไอ้หื่นนี่จ้องจะเสียบข้างหลังกูทั้งวัน ด่ามันมากเดี๋ยวเพื่อนจะได้ยิน
เลยได้แต่แอบหยิกนมมันให้สะดุ้งเล่น ยังมีหน้ามายิ้มขำใส่อีกไอ้คนบ้าเอ๊ย

--------------------------------------
--------------------------
-----------------
---------
ออกจากบ้านไอ้คิมมาก็แยกย้ายกันแบบแยกเป็นสองสามกลุ่ม ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต ไอ้เดย์ ผม ไอ้คิม ไปกินเหล้าต่อที่ห้องไอ้เดย์ 

ส่วนไอ้กีต้าร์ไปเอากีต้าร์ที่บ้านไอ้ซีน ถามว่าพวกมันจะตามไปบ้านเดย์มั้ย ก็บอกว่าไม่นะพวกมันว่า
วันนี้ยังไม่อยากกิน แล้วไอ้ยูก็จะไปหาพี่บาส แฟนมันรออยู่ สำหรับสามสาว ไอซ์ โฟร์ ดุ๊กดิ๊ก ไปบ้านแมวเหมียว
เห็นว่าเพื่อนกลับมาจากไปรับผู้ชายที่สนามบินแล้ว

เพราะว่ามีกันห้าคนเลยหารกันนั่งแท็กซี่ไป ตกเย็นแล้วช่วงคนเลิกงานรถเมล์คงแน่น พวกผมก็เดินไปหาโบกแท็กซี่
แถวป้ายรถเมล์ ก็เดินไปกันโดยมีสามสาวเดินนำหน้า พวกนั้นก็ไปรอรถที่เดียวกันแต่ไปคนละทางครับ
จู่ๆยัยโฟร์มันก็พูดขึ้นมาให้พวกผู้ชายข้างหลังหูผึ่ง
“นี่ๆ ไอซ์จ๋า อิดุ๊กดิ๊ก คิดว่าผู้ชายที่ดูฮ็อตที่สุดในโรงเรียนเราเนี่ย ใคร!?”

ไอซ์กับดุ๊กดิ๊กก็คิดๆๆแล้วส่ายหัวไปมา พวกผมเดินตามมาข้างหลังได้ยินที่พวกสาวๆคุยกันหมด ดุ๊กดิ๊กบอกว่า
“ก็น่าจะเป็น....อืม... พี่ดิ่ง! ว้ายมึง!! คนนี้หล่อมากกกกค่ะ! แล้วเขาก็ว่ากันว่าพี่แกน่ะเป็นตัวเก็ง
ว่าที่ประธานนักเรียนคนต่อไปเชียวนะแกร๊! คนจีบก็เยอะ!ชั้นขี้เกียจมีปัญหาสู้รบกับพวกชะนีอ่ะ
เลยปฏิเสธเขาไปฮุฮุ”

“สิ่งมีชีวิตที่ดีแต่คิดมโนไปวันๆนี่เหมาะจะเป็นแคปชั่นใต้รูปมึงนะอิดุ๊ก!”
แสลนด่าเพื่อนก่อนยัยโฟร์ก็ไอ้คุณธนาคิมนี่แหละครับ แหม่ น้ำเสียงเขาหมั่นไส้น่าดู ส่วนอิดุ๊กดิ๊กเหรอครับ
มันก็หันมาค้อนไอ้คิมแรงๆไปหนึ่งที55 โฟร์กับไอซ์ก็กรี๊ดชอบใจแซวอิดุ๊กแหละครับ

“แล้วอยู่ๆโฟร์ถามทำไมเหรอจ๊ะ” ไอซ์หันไปพูดกับยัยโฟร์ครับ ผมเองก็อยากรู้เหมือนกัน
หรือว่ามันกำลังสนใจใครที่ฮ็อตๆในโรงเรียนเราอยู่กันนะ

“เอ่อ เปล่าจ้าไอซ์ เค้าแค่....ถามดูเฉยๆน่ะ แค่อยากรู้ว่าคนอื่นเขามองผู้ชาย.....ว่าคนไหน...น่าสนใจยังไง”
“อ๋อเหรอ”
“ไอซ์ยังไม่ได้ตอบเค้าเลยนะจ๊ะ”
“อ๋อ..............เอ่อ ไม่รู้สิ เราไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อนเลย55 ขอโทษทีนะโฟร์”
“ว้าย////// 555 ดีแล้ว! ก็ดีแล้วไม่ต้องไปคิดให้รกสมองหรอกไอซ์จ๋า พวกผู้ชายอ่ะน่ารำคาญจะตายไป
ส่วนใหญ่มันก็เลวเหมือนกันทั้งนั้น ไม่ค่อยมีหรอกไอ้ที่ดีๆน่ะ ไอซ์ไม่สนใจก็ดีแล้ว ตั้งใจเรียนดีกว่าเนาะ55”

อู้หู!!! อิโฟร์มึงด่าผู้ชายทั้งฝูงที่กำลังเดินตามหลังมึงอยู่นะครับ ช่วยเกรงใจพวกกูบ้างก็ด๊ายยยย|||||||||||||

“แต่ถ้าจะถามว่าใครดูฮ็อตในสายตาเรา เราก็ว่าน่าจะเป็น..” ไอซ์พูดแล้วยิ้มกริ่ม หันมาชี้ที่ผมครับ ทุกคนหยุดเดิน
เหมือนไม่อยากจะเชื่อ แล้วพวกมันก็หัวเราะผมกันใหญ่ ไอ้เดย์รีบมากอดคอผมไว้ “ไอ้นี่มันของเราโทษทีนะไอซ์”
ไอซ์หัวเราะให้บอกรู้แล้วไม่แย่งหรอกน่า ที่ชี้ว่าเป็นผมก็เพราะแค่อยากจะแกล้งเล่น เดย์มันเลยยิ้มๆแล้วโอบเอวผม
เดินนำพวกผู้หญิงไปก่อนเลย

ผมล่ะอ๊ายอายเขา คนก็มองตลอดทาง ไอ้พวกเพื่อนบ้าแม่งก็ทั้งโห่ทั้งแซว/////*// แต่ก็สลัดไอ้ปลิงควายเดย์ไม่หลุด
ตั้งแต่นั้นมันก็เกาะแกะผมตลอดเลยครับ แต่พอขึ้นรถแท็กซี่มันมีห้าคนก็ต้องนั่งเบียดๆกันไป ไอ้เดย์จับสะโพก
สะกิดๆให้ผมเขยิบขึ้นไปนั่งบนตักมัน ผมก็ไม่อะไรนะก็นั่งตักมันไม่คิดอะไรมาก แต่ไอ้พวกเพื่อนห่ามันก็โห่ฮิ้ว
ล้อเลียนกันลั่นรถ ผมจะขยับลงไอ้เดย์มันก็กอดเอวแน่นไม่ยอมให้ลงแถมยังก้มมาซบหลังผมแกล้งทำท่าจะหลับอีก
ฟินไปมั้ยมึง ผมเลยต้องยอมสิโรราบให้กับความหน้าด้านของมัน

นั่งรถแท็กซี่ไปลงหน้าบ้านไอ้เดย์เลยครับ ลงรถแท็กซี่ปุ๊บผมก็รีบถามไอ้เดย์ด้วยความเป็นห่วง
“เมื่อยมั้ยมึง ..หนักป่าว”
ไอ้เดย์ที่กำลังบิดขี้เกียจแล้วสลัดๆขาตัวเองอยู่รีบบอก “โหยยยยยยยยยย ยังกล้าถามอีกนะมึง กินอะไรเข้าไปวะ
หนักชิบ ปวดขากระดูกแทบหัก นี่มึงอ้วนขึ้นรึเปล่าวะลูกคิด”

“ห๊ะ!? อ้วน!? กะกูเนี่ยนะตัวหนัก” ไม่น่าคุยนักหรอกแต่ผมตัวเบาที่สุดในกลุ่มแล้ว ได้ยินมันพูดงี้ตาโตเลยครับ
เชี่ยเดย์บอกว่าผมตัวหนัก! จริงเหรอวะ!!??...... ผมเหวอๆชี้หน้าตัวเองเป็นการย้ำกับไอ้เดย์ว่ากูเนี่ยอ่ะนะ!?

ไอ้เดย์ส่ายหัวยิ้มๆครับ มันบอกเหน็บแดกมัน แล้วเดินนำคนอื่นๆเข้าบ้านไปก่อนผม ผมยังอึ้งไม่หาย
กับเรื่องน้ำหนักของตัวเอง บ้าน่า!! หรือว่าช่วงปิดเทอมนี้ผมจะน้ำหนักขึ้นจริงๆ เพราะไอ้ซีน่อนซีโน่รึเปล่านะ
พวกน้องชอบชวนกินขนมก่อนนอน แต่ดึกๆบางทีน้องหลับแล้วผมก็ลงไปหาอะไรกินคนเดียวชั้นล่างด้วย
เฮ้ยจริงสิ! แม่จ๋ายังบ่นว่าหมู่นี้ผมดูเจริญอาหาร กินเก่งขึ้นเยอะ เดี๋ยวเปิดเทอมมาก็ใส่กางเกงนักเรียนไม่ได้หรอก
โธ่ตอนแรกผมน่ะคิดว่าจ๋าก็พูดเกินป๊าย แต่ว่า.... วันนี้ไอ้บ้าเดย์มันก็บอกว่าผมหนักอ่ะ! ||||||||

หรือว่านี่ผมอาจจะอ้วนขึ้นแบบไม่รู้ตัว!!!?
ได้แต่ก้มดูพุงตัวเองจับๆดูก็ยังไม่เห็นมันยื่นออกมาเลยนี่หว่า ผมอ้วนขึ้นขนาดนั่งทับขาไอ้เดย์แทบหักได้เลยเหรอ!?

สงสัยเห็นผมยังไม่ตามเข้าบ้านมันสักที ไอ้เดย์เลยออกมาตามครับ มันก็ตรงมาล็อคคอลากผมที่ยืนเอ๋อเข้าบ้านไป

...............
........
....

พวกเรานั่งล้อมวงก๊งเหล้ากันแบบเงียบๆและเพลิดเพลินในห้องนอนเดย์ มันบอกห้ามเสียงดังเดี๋ยวแม่รู้จะบ่นเอา
“เป็นอะไรวะลูกคิด ทำไมไม่ค่อยกินอะไรเลย”
ไอ้หมาเดย์ถามมาได้ครับ ใครจะไปอยากกินอะไร คนกำลังลดความอ้วนอยู่เว้ย! -*-

“ไม่มีอะไรกูยังอิ่มอยู่เลย”
“ยังอิ่มอยู่อีกเหรอ กินมาจากบ้านไอ้คิมก็นานแล้วนะ นี่ฟ้ามืดแล้วไม่หิวเหรอ”
“อย่ายุ่งน่า บอกไม่หิวก็ไม่หิวดิ ไม่กินเว้ย”
“เอ๊า โกรธไรกูเล๊า ถามแค่นี้ทำเป็นมีอารมณ์..”
ยังมีหน้ามาทำตาค้อนกูอีกไอ้ห่าเดย์ เพราะมึงนั่นแหละว่ากูอ้วน ไว้กูผอมเพรียวแล้วอย่ามาง้อกูก็แล้วกัน ชิ

แล้วมันก็คอยเหล่มองหน้าผมเรื่อยเลยนะครับ ไม่ต้องเดาหรอกมันก็คงจะสงสัยนั่นแหละว่าผมเป็นอะไร
ผมตักยำรวมมิตรในจานที่เป็นกับแกล้มชิมแค่สามคำ กินน้ำเปล่าแล้วนอนแผ่เล่นเกมส์ในโทรศัพท์ข้างวงเหล้า
ปล่อยให้ไอ้พวกนั้นมันชนแก้วกันไป สักพักไอ้เดย์ก็มาสะกิดไหล่ยกแก้วเหล้าที่ผสมบางๆมาให้ผม

“ฮึ ไม่กิน” ผมส่ายหน้าให้มันแล้วหันหลังหนี เอาความจริงเลยนะ คืออยากกินกับมากกว่าว่ะไม่มองดีกว่า
“ยังไม่หายงอนอีก เป็นอะไรครับ” แหมๆๆ ไอ้เดย์มันก้มมายิ้มให้ใกล้ๆหน้าทำเป็นพูดซะเพราะ
แต่ก็อยู่ในสายตาเพื่อนไงครับ พวกบ้าแม่งโห่แซวอีกแล้ว ผมก็ผลักหน้าไอ้เดย์ไปไกลๆ กระเถิบไปนอนให้ห่างมัน
มากกว่าเดิม “ไม่ต้องมายุ่งกะกู” ไอ้เดย์มันขมวดคิ้วมอง ผมก็ทำเป็นเล่นเกมส์ไม่สนใจ

“เชี่ยลูก งอนผัวเหรอมึง555555555” ไอ้ปากหมาคิมมันแซวซะเสียงดังเลย ผมก็ยกนิ้วกลางให้ชื่นชมมันไป

“เอ๊า! เชี่ยเดย์อะไรของมึงเนี่ย!?” เล่นเอาสะดุ้งเลยจู่ๆเดย์มันก็วางแก้วเหล้าแล้วล้มตัวมานอนกอดผมต่อหน้าเพื่อนๆ
ไอ้พวกเพื่อนเลวแม่งเหล้าเข้าปากแล้วยิ่งปากหมาคูณสองกันทั้งนั้น ไอ้มาร์คมันโห่เป็นกลองยาวเลยครับ
แล้วก็ด่าผมกับไอ้เดย์ โดยมีไอ้คิมกับไอ้น็อตผิวปากบ้างกรี๊ดบ้างหัวเราะก๊ากกันเข้าไป เชี่ยน็อตแม่งถ่ายรูปด้วย
“มึงจะรอให้พวกกูกลับกันก่อนก็ไม่ได้นะไอ้พวกไม่อายฟ้าดิน แม่งปี้กันแล้วโว้ยยยยยก๊ากกก555555
นี่แล้วมึงจะถ่ายรูปทำห่าอะไรวะเชี่ยน็อต!”
“แบล็คเมล์ไงมึง เก็บไว้แบล็คเมล์พวกมัน555”
“โธ่ไอ้ห่าเสียเวลาน่า”
“เอ๊าไม่ดีรึมึง งั้นกระผมควรทำยังไงกับไอ้สองผัวเมียตรงหน้านี้ดีครับคุณปวัตร”
“เปลี่ยนโหมดดิควาย! ถ่ายเป็นคลิปแล้วอัดขายแม่งเลยก๊ากกก55555555”

เชี่ยน็อตเปลี่ยนไปถ่ายคลิปจริงๆครับ ไอ้เดย์มันขำกระดึบไปควานคว้าหนังสือเรียนที่กองปลายเตียงมาเขวี้ยงใส่
ไอ้สามตัวนั้นที่หัวเราะร่วนเหมือนคนบ้า พวกมึงต้องการอะไรจากกูกันแน่ไอ้พวกห่า ปากบอกอย่าๆ
แต่พฤติกรรมพวกมึงนี่ยุยงส่งเสริมนะไอ่สาดดดด

“ปล่อยดิเดย์ มึงจะรอให้พวกมันอัดแผ่นขายเลยมั้ย” ผมทำตาดุหยิกมือมัน มันก็ไม่ปล่อยรวบจับมือผม
กอดจากข้างหลังแน่น เอาหน้ามาเกยไหล่ทั้งๆนอนตะแคงหันหลังให้เพื่อน
“เป็นอะไรบอกเดย์ก่อน ไม่ต้องไปสนใจเสียงเชี่ยพวกนั้นหรอก” มันพูดซะติดติ่งหู ลมหายใจมึงร้อนไปมั้ย////
“กะ กูไม่ได้เป็นอะไร แค่เบื่อๆก็นอนเล่นเกมส์เฉยๆไง ไม่มีอะไรซะหน่อยอ่ะ”
“มึงแน่ใจ”
“เออแน่ใจดิ ปล่อยได้แล้วไม่อายเขารึไงวะ////*//” พูดกับเดย์เสร็จก็เหลือบไปเห็นไอ้น็อต “เอ๊ะ...เชี่ยน็อต!
มึงยังไม่เลิกถ่ายคลิปอีกเดี๋ยวเหอะมึง!!” พวกเปรตสามตัวนั่นแม่งขำใหญ่ ไอ้เดย์ก็ยังไม่ยอมลุกไป
ล็อคตัวกอดผมอยู่ได้ “ไม่เป็นอะไรงั้นลุกไปกินอะไรหน่อยนะ เดย์อุตส่าห์ออกไปซื้อต้มยำ ส้มตำ ยำรวมมิตร
แบบที่ลูกคิดชอบมาให้อ่ะ กินหน่อยนะ นะนะนะ นะครับ” โหยยยยยยไอ้หมาเอ๊ย! มันอ้อนผมน่าดูไม่รู้อะไรเล้ย
กูกำลังลดความอ้วนอยู่! -*-

“ไม่เอา ไม่กิน ไม่อยากกิน”
“.....งั้นเดย์ก็ไม่กินไรอ่ะ จะนอนกอดลูกคิดไว้เงี้ยะ จุ๊บ!” โอ๊ะเชี่ย//////*// ไม่พูดเปล่านะขโมยจุ๊บปากผมด้วย
มันจับหน้าผมหันไปไม่ทันตั้งตัวเลย ยังดีนะที่นอนหันหลังให้เพื่อน ไอ้พวกนั้นมันคงรู้แหละว่าทำอะไรกัน
ถึงจะไม่เห็นจะจะแต่ก็ได้ยินทุกอย่าง พวกห่านั่นยุให้ไอ้เดย์ตบผมก่อนแล้วค่อยจูบแบบในหนัง ฟายเอ๊ย..

“เอ้อๆๆ กินก็ได้ๆ!!” หงุดหงิดครับ มันไม่ยอมปล่อยผมจริงๆ นอนกอดผมมันก็ยกแก้วกระดกเหล้าได้
ผมก็ลุกไปนั่งตักนู่นกินนี่กินอย่างละคำกะเอาแค่นั้นพอ ไอ้เดย์ป้อนอีกสามสี่คำผมกินพอแล้วพยายามส่ายหน้าหนี
มันก็บีบปากผมขู่จะจูบแบบสอดลิ้นต่อหน้าเพื่อนถ้าผมไม่ยอมนั่งกินกับมัน แม่งเลวจริงๆ ผมบอกงั้นเอาเหล้ามา
จะกินเหล้าด้วย มันกลับไม่ยอมเทให้แล้วครับแดกเองหมด ให้ผมกินแต่กับ ......จนอืดเลย T T

“เฮ้ยพวกมึงๆ ดูๆๆไอ้ห่าน่า! ป่าววะ 5555” ไอ้มาร์คมันเรียกมาสุมหัวดูรูปเด็กผู้หญิงม.สามในเพจยอดฮิต
ไอ้คิมกับไอ้น็อตก็กริ๊วกร๊ายกันอ่ะครับ ไอ้คิมมันบอกตัวเล็กน่ารักดี แต่ไอ้น็อตมันบอกผอมไปมันชอบอวบๆเนื้อๆ
ไอ้มาร์คขำบอกมันก็ชอบแบบเต็มไม้เต็มมือมากกว่า แล้วไอ้คิมดันทะลึ่งถามไอ้เดย์ว่าชอบหุ่นแบบไหน
ไอ้มาร์คกับไอ้น็อตเลยรุมตบกะโหลกมันคนละสองป้าบ แบบว่าช่วยแหกตาดูหน้ากูด้วยนิดนึง...

“ถามไรไม่คิด แบบที่ไอ่เชี่ยเดย์ชอบ ก็เชี่ยลูกไง๊!555”
ไอ้น็อตมันชี้หน้าผมบอกไอ้คิมกลั้วหัวเราะ ตลกมากมั้ยพวกมึง
“ใครบอก” อ้าวมีเงิบสิครับงานนี้ ไอ้หมาเดย์มันดันพูดแบบนี้
“มึงหมายความว่าไง!” ผมหันควับไปถามมันตาโต ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต ไอ้คิม ขำกันตัวงอ
เดย์มันพูดยิ้มๆว่าผมไม่ใช่เสป็คมันสักกะติ๊ด “กูชอบคนหุ่นดีเว้ย”
ผมฉุนน่าดูอ่ะเลยหลุด “เอ้อ!!! ใช่ซี้~~! กูมันไม่ดีนี่!! ไปหาคนหุ่นดีๆมาเป็นแฟนมึงแทนสิไป!”

“อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” ไอ้สามตัวนั้นแซวไอ้เดย์เป็นเสียงเดียว เดย์มันขมวดคิ้วมองหน้าผมแปลกใจ
“มึงเป็นอะไรวะหงุดหงิดง่าย เมนส์จะมารึไง” ไอ้เดย์มันถามเอื้อมมือมาขยี้หัวผม แต่ผมหน้างอปัดมือมันออก
“ก็มึงว่ากูอ้วนอ่ะ ทีเมื่อก่อนไม่เห็นเคยว่าอะไรเลย แค่นั่งตักหน่อยก็บ่นว่าปวดขา เมื่อกี้มึงก็ด่าว่ากูหุ่นไม่ดี”
“ห๊ะ!? อย่าบอกนะว่างอนกูเรื่องนี้อ่ะ มึงเป็นผู้หญิงรึไงไอ้ลูก!?555555”
“ไม่ต้องมาหัวเราะกูเลยไอ้บ้า!” ผมโดนไอ้พวกบ้ามันรุมประณามขำใหญ่

ไอ้น็อตบอก “ถ้ามึงอ้วน โลกนี้ก็ไม่มีคนผอมแล้วไอ่สัด คิดมากตลกว่ะ55”
ไอ้มาร์คเบ่งกล้ามโชว์ “ มึงดูนี่ๆ แขนกู จะเท่าขามึงแล้วกูไม่เห็นสน”
ไอ้คิมปากหมา “ ไมวะ กลัวผัวไม่รักเหรอจ๊ะลูกกกกกก คึคึคึ555555”
ส่วนไอ้เดย์ มันดึงผมให้ไปนั่งตักมันครับ ผมก็ดิ้นนะแต่แรงมันน่ะเยอะ โดนบังคับให้นั่งก็จนใจ
ถึงจะอายเพื่อนที่ล้อมองกันก็ต้องนั่ง ไอ้เดย์กอดเอวผมซบหลัง มันน่ะมาอ้อน
“ให้กูนั่งตักมึงทำไม ไม่กลัวขาหักรึไง”
“กลัวที่ไหน ฟินจะตาย คึคึ///////”
“//////*// ไอ้บ้า! แล้วมาบอกว่ากูตัวหนัก ทำเหมือนไม่อยากให้กูนั่งตักมึงอีกทำไม”
“กูก็พูดเล่นน่า มึงนี่คิดไปทั่ว ใครบอกมึงอ้วน”
“มึงไง”
“อ้าว... โธ่ไม่อ้วนหรอก ลูกคิดมึงน่ะผอมไปด้วยซ้ำ กินเยอะๆนะ อ้วนกว่านี้อีกนิดก็ดีจะได้เต็มไม้เต็มมือ55”
“ทะลึ่งไอ่สัด! ไม่ต้องมาจับกู/////*// เอาไงแน่เนี่ยเดี๋ยวก็ว่ากูอ้วนเดี๋ยวก็ว่ากูผอม แต่กูก็ไม่เคยหุ่นดีว่างั้น ชิ!”
“55 มึงเป็นผู้ชาย มึงจะคิดมากไปทำไม มึงหุ่นแบบไหนกูก็ชอบทั้งนั้นแหละ ถ้าเป็นมึง”
“ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววว”
สัดเอ๊ย... ผมเขินไม่กล้าสบตาเยิ้มๆที่มองผมยิ้มๆนั่นเลย เพื่อนๆผมก็ส่งเสียงดังโคตรน่ารำคาญอ่ะ อายว่ะแม่ง///////

ผมเอี้ยวหน้าหันไปกระซิบถามไอ้เดย์ที่นั่งทำหน้าหล่อตาเยิ้มประกบหลัง “ตกลงกูอ้วนหรือกูผอม”
“ผอมสิ ตัวเล็ก เอวก็เล็ก กล้ามก็ไม่มี กินให้เยอะกว่านี้สิดี มึงน่ะกินน้อย”
“จริงเหรอ แต่กูขี้เกียจออกกำลังกายอ่ะ กินเข้าไปเยอะเดี๋ยวก็เป็นไขมันหรอก
“ก็ซิทอัพดิจะได้มีกล้ามท้องแบบกูไง ชอบไม่ใช่”
“อึก..//////ไม่ต้องดึงมือกูไปจับ เชี่ยคนเยอะแยะ(กระซิบเพราะเขินอ่ะครับ) กลัวไม่จบแค่พุงดิ ถ้ามันไปที่อื่นด้วย”
“ที่ไหน”
“อย่างแขนขา”
“มึงก็เล่นกล้ามแขนกล้ามขาดิลูก”
“อ้าวแล้วถ้าไขมันลงตูดกูล่ะ”
“ก็ดีสิ!55”
“ดีเชี่ยไร!//////*//”
“มึงก็เล่นกล้ามตูดด้วยไง”
ผมหัวเราะด่ามัน แต่มันก็ยังแกล้งมากระซิบข้างหูผมว่าฟิต ฟิต ฟิต อยู่นั่นแหละ แม่งแอบบีบตูดกูด้วย
มึงไม่ค่อยสื่อเท่าไหร่เลยนะเชี่ยเดย์ ไอ้หื่นนี่ แล้วก็อย่างที่คิดครับ มันกระซิบทวงผมอีกแล้วว่าเมื่อไหร่จะได้ซั่มซะที

“เร็วๆนี้” ผมกระซิบตอบมัน มันกระดกเหล้าทำหน้าไม่พอใจ
“มึงฉายหนังเรื่องอะไรห่า ไม่เอาเร็วๆนี้ จะเอาวันนี้!” ไอ้บ้าเดย์คงมีมึนบ้างล่ะ มันพูดเสียงดัง
พวกห่านั่นรุมถามใหญ่ว่าคุยอะไรกัน.. เอ่อ อ๋อเรื่องความบริสุทธิ์ของตูดกูเองแหละ ให้ตอบงี้ไปคงไม่ได้หรอกครับ
ผมเลยตอบไปสั้นๆเอาเข้าใจง่ายๆว่า “เสือะ!” พวกมันรวมหัวกันโหวตไล่ผมออกจากบ้านทันที ขอโทษนะ
ที่นี่บ้านแฟนกู และกูไม่ได้ประกวดร้องเพลงไอ่สัด โหวตเชี่ยไรกัน

สักพักแม่จ๋าก็โทรมาครับ ตามกลับบ้านแหละ แต่ไอ้เดย์มันแย่งมือถือผมไปคุย ก็อ้อนแม่ผม
ขอให้ผมอยู่เป็นเพื่อนมันต่ออีกหน่อย จ๋ารู้ว่าผมอยู่บ้านไอ้เดย์กับเพื่อนๆก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่แค่บอกว่า
มีเรื่องจะพูดด้วย ไอ้เดย์เลยส่งโทรศัพท์คืนให้ผมคุยกับจ๋า
“ทำไมเหรอจ๋า?”
“ก็วันนี้ป้าเขามาหาแม่ มีธุระมาคุยด้วยเพิ่งกลับไปเมื่อกี้นี้เอง”
“ป้าเหรอ..... มีเรื่องอะไรอ่ะจ๋า” ได้ยินว่าป้ามาบ้าน ผมนี่ใจไม่ดีเลยครับ|||||||||
“ก็ไม่ใช่เรื่องไม่ดีหรอก ไม่ต้องทำเสียงตกใจอย่างนั้นก็ได้ลูก555”
“แหะๆ...แล้วเรื่องอะไรเหรอจ๋า” แม่จ๋ายังหัวเราะได้อยู่ ป้ามาคุยเรื่องอะไรหว่า คงไม่ใช่เรื่องเดย์หรอกมั้ง
“จำลูกชายป้าเขาได้มั้ย พี่ภูผาน่ะ ไม่ได้เจอเขาตั้งนานตอนนี้เข้ามหาลัยแล้วนะ เขาเรียนเก่งน่าดู”

ป้าผมเคยมีแฟนครับ แต่เสียไปก่อนนานแล้วยังไม่ทันมีลูกด้วยกัน แล้วแกก็ครองโสดมาตลอดนับถือเลย สรุปคือ
ป้าผมเขาไม่มีลูกหรอกครับ แต่พี่คนนี้เป็นลูกของเพื่อนสนิทป้าเขา เขารับเป็นลูกบุญธรรม รักเหมือนลูกชายตัวเอง
ส่งเรียนหนังสือมาตั้งแต่เล็กๆ เคยพามาเล่นที่บ้านผมบ่อยๆตอนอยู่ประถม แต่พอเริ่มโตก็ไม่ได้เจอกันเลย
แม่พี่เขาย้ายไปทำงานสาขาต่างจังหวัด

“อ๋อ........พี่ภูผา.... แล้วทำไมเหรอจ๋า”
ผมคุยโทรศัพท์กับแม่ทั้งที่ยังนั่งตักไอ้เดย์ มันได้ยินผมพูดชื่อพี่ชายก็รีบเอียงหูมาแนบมือถือสนอกสนใจฟังใหญ่

“เขามาคุยเรื่องลูกเขานี่ล่ะ”
“ไมอ่ะ จำได้ว่าเคยมาอวดว่าพี่เขาได้เรียนที่ดีๆไปรอบนึงแล้วนิ”
“555เออ ป้าเขามีเรื่องมาขอร้องลูกหน่อย”
“หา? ขอร้องลูก? อะไร..”
“ป้าบอกว่าพี่เขามีปัญหาเรื่องหอพักกับเพื่อน ทะเลาะกันเลยเห็นว่าจะย้ายออก แต่มันกะทันหันแล้วหอที่กะว่า
จะไปเช่าใหม่มันก็แพงมาก ที่เก่าก็ไม่มีห้องว่าง จนกว่าจะหาห้องดีๆหรือหาคนช่วยแชร์ค่าห้องที่หอใหม่ได้
พี่เขาก็เลยไปขอพึ่งป้าแกก่อน จะไปอยู่ที่บ้านป้าแกน่ะ”

“อ่า......แล้วไงอ่ะจ๋า ไม่เห็นเกี่ยวกะเราตรงไหนเลย แล้วป้าเขาจะให้ช่วยอะไรอ่ะ”
“ก็ป้ามาขอให้พี่เขามาอยู่กับลูกแทนน่ะสิ”
“อ๋อ................................ห๊ะ!!!?” เชี่ย!!! อะไรกันวะนี่!!!!

“เอ้อ ตกลงใช่มั้ย แม่ตอบตกลงไปแล้วนะ ก็สงสารเขาน่ะช่วยๆเขาหน่อยนะลูก คงไม่นานหรอก
ลูกจะได้มีเพื่อนไง555 ตอนเด็กๆชอบเล่นกับพี่เขาจะตาย ดีออกเนอะ”
“ดะเดี๋ยว! |||||||||| เดี๋ยวๆๆๆๆ จ๋า!!!! ไปตอบตกลงป้าเขาง่ายๆได้ง๊ายยยยยย! ทำไมไม่ถามลูกก่อน!”
“โธ่ก็ถ้าไม่ช่วยเขามันก็น่าเกลียดนะ”
“ก็แล้วทำไมป้าไม่ให้เขาอยู่บ้านป้าอ่ะ!?” เออ ทำไมต้องกู๊~~!
ไอ้เดย์มันได้ยินที่ผมพูดคงพอรู้เรื่องแล้ว แม่งจ้องผมเขม็งเลยครับ ผมเริ่มเห็นลางไม่ดีละ||||||||

“เฮ้อ เห็นป้าแกว่าก่อนหน้าที่ภูผาจะโทรมาหาบอกเรื่องนี้แค่วันเดียว ป้าแกให้เพื่อนที่ทำงานเช่าบ้านไปน่ะสิ”
“อ้าว แล้วป้าให้เขาเช่าบ้านตัวเองทำไม แล้วป้าจะไปอยู่ที่ไหน!?”
“เขามาบอกนี่แหละว่าจะไปทำงานที่ฮ่องกง หกเดือน ก็ครึ่งปีน่ะ บริษัททัวร์เครือเดียวกันนี่แหละ
ไปเปิดหาลูกค้าที่โน่นป้าแกเป็นรุ่นใหญ่เขาเลยส่งไปสอนงาน ตอนแรกป้าเขาก็คิดว่าจะได้มีคนดูแลบ้านให้
ไม่ต้องรบกวนใคร ดีกว่าปล่อยทิ้งไว้เฉยๆ ไม่คิดว่าลูกชายจะมาขออยู่กะทันหันแบบนี้ ถ้ารู้คงไม่ให้คนอื่นเช่า
รับปากเขาเป็นมั่นเป็นเหมาะ เขาก็กลัวเสียเพื่อน เพื่อนที่มาเช่าเขาก็ให้เพื่อนฝรั่งเช่าอยู่อีกที นั่นก็มาทำงานสั้นๆ
แค่สองสามเดือนมั้ง ...อื้ม เขาว่างี้นะ”

จ๋าอธิบายยืดยาวโน้มน้าวจิตใจฝ่ายดีผม ประมาณว่ามึงควรโอเคนะลูก แต่ลูกไม่คิดว่าไอ้ตัวซ้อนหลังลูก
ที่นั่งหน้าเครียดแล้วตอนนี้มันจะโอเคนะแม่จ๋า~~~||||||||||

“แล้วทำไมต้องมาอยู่บ้านเราอ่ะจ๋า พี่เขาไม่มีเพื่อนคนอื่นให้อยู่ด้วยเลยรึไง”
“เห็นว่าเพื่อนเขาอยู่กับแฟนกันหมด คนที่ไม่ได้อยู่กับแฟนก็ไปอยู่ด้วยไม่ได้เพราะเขาจำกัดจำนวนคนต่อห้องนะ”
“อ๋อ......เอ่อ.....มันจะดีเหรอจ๋า ลูกไม่ได้สนิทกับพี่เขานานแล้วนะ” กลัวเชี่ยเดย์อ่ะแง T|||||T มันจ้องครับมันจ้อง
“ไม่เห็นเป็นไร อยู่ๆไปเดี๋ยวก็สนิทกันเองนั่นแหละ ก็แค่ไม่นานเดี๋ยวเขาก็ไปแล้วไม่น่าเป็นไรหรอกเนอะคนกันเอง
พี่เขาเข้ากับคนง่าย ป้าแกก็โทรบอกให้พี่เขามาแล้วด้วย เดี๋ยวพรุ่งนี้ย้ายมาแต่เช้าเลย”

“ห๊ะ!!!?” ให้ตายหอกเหอะ! นี่มันขอร้องกันตรงไหนวะเนี่ย ไปตกลงกันเองเรียบร้อย ไม่ได้ตั้งใจจะขอแต่แรกแล้วนี่หว่า

เหมือนแค่โทรมาบอกเฉยๆ โธ่จ๋านะจ๋า ลูกจะโดนกินหัวยังหัวเราะมาตามสายอีก

คุณนายลูกเกดเขาตัดสายผมไปแล้วครับ ทิ้งให้ผมยังอึ้งเหวอมองมือถือตัวเองค้างไปพักใหญ่ เพื่อนๆก็ถาม
ว่าใครจะมาอยู่บ้านผมเหรอ ผมเลยเล่าให้ฟังอย่างที่จ๋าเล่ามา ไอ้พวกนั้นมันก็ว่าไม่น่าเป็นไร พี่เขาไม่ได้มาอยู่แบบ
ถาวรซะหน่อย แต่มีอยู่คนมันไม่ได้สนใจเรื่องนั้นสิครับ ไม่ว่าจะนานหรือไม่นาน หน้ามันฟ้องว่าวินาทีเดียวก็ไม่ได้

“กูก็ไม่ได้อยากให้เขามาอยู่ด้วยหรอก....มึงเข้าใจกูป่ะเดย์”
“จะมาอยู่ด้วย แล้วนอนไหน”
“เอ่อ||||||||| ก็คงต้องห้องกูแหละ มึงก็รู้ว่าบ้านกูมีแค่ห้องแม่กับห้องกู แล้วก็ข้างล่าง จะให้เขานอนที่อื่นก็น่าเกลียด”
“..............”
“เดย์....อย่าทำหน้างี้ดิมึง เฮ้ยพวกมึงช่วยกันพูดหน่อยดิวะ เชี่ย ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต ไอ้คิม (ช่วยกูด้วย||||||)”
ผมหันไปส่งซิกขอไอ้สามคนนั้นช่วยพูดให้ไอ้เดย์หายหน้าบูด เดย์มันกัดฟันถือแก้วเหล้าค้างตาก็เหล่มองแต่ที่พื้น
เพื่อนกำลังจะอ้าปาก ไอ้เดย์มันก็ยกมือขึ้นเบรกไว้ก่อน แล้วพูดกับผม “มึงอยากอยู่กับเขารึเปล่า”
“จะบ้าเหรอ กูจะไปอยากอยู่กับพี่เขาได้ไง แต่ไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติกันนะเดย์ อีกอย่าง....”
“อะไร”
“กูกลัวว่าถ้าไม่ยอม เดี๋ยวป้าจะโกรธกูอ่ะดิ มึงอย่าลืมนะ ว่าป้า...รู้เรื่องมึงกะกู”
“เฮ้อ!” ไอ้เดย์หน้ายิ่งบึ้งหนักครับ มันถอนใจแรงแล้ววางแก้วในมือลง มันกอดคอผมพูดใกล้หู “กูไม่ยอม!”

กูก็ว่าแล้วแหละ|||||||||| ทำไงดีวะนี่
“กูไม่มีวันยอมให้มึงไปอยู่กับผู้ชายคนอื่นเด็ดขาด!” เชี่ยเดย์ประกาศออกมาแล้วครับ หนาวเลยดิผม

“เดย์ แต่เขามีศักดิ์เป็นพี่ไอ้ลูกคิดมันนะ อีกอย่างกูว่าเขาคงไม่คิดอะไรกับมันหรอก” ดีมากไอ้น็อตมึงพูดดี พูดอีกๆ
“หน้าหมาที่บ้านกูยังดูดีกว่าหน้ามันเล้ย กูว่าพี่เขาไม่น่าใฝ่ต่ำเหมือนมึงไม่ต้องกลัวหรอกเชี่ยเดย์” เชี่ยน็อตไอ่สัด ..

“เฮ้ยไอ้ลูก พี่มึงเขาชอบผู้ชายรึผู้หญิงวะ” ไอ้คิมถามผมแล้วผมจะไปถามใครหว่า “กูจะไปรู้เหรอห่า..”
เหล่มองตาไอ้เดย์ ใจหายว๊าบ ตาแม่งดุจังอ่ะตอนนี้ผมว่าควรเปลี่ยนคำตอบเมื่อกี้นี้ดีกว่า “เขาเป็นผู้ชายแมนๆเว้ย
แหะๆชอบผู้หญิงชัวร์!!!”

“กูไม่สนว่ามันจะชอบตัวผู้หรือตัวเมีย แต่ถ้ามันแตะมึง มันจะเป็นใครมาจากไหนกูจะไม่ไว้หน้า มึงจำคำกูไว้ให้ดี!”
“อึก..............||||||||||||||” แม่งผมได้แต่กลืนน้ำลายฟังไอ้เดย์พูดแล้วไม่อยากจะนึก ถ้ามันก่อเรื่องขึ้นมา

“เดย์........แต่กูต้องอยู่กับเขา....แล้วมึงจะให้กูทำไงอ่ะ” ผมพูดเสียงอ่อยคอตก
ไอ้เดย์มันดึงตัวผมให้เข้าไปในอ้อมกอดมัน หน้าผมฝังกับอกมันเลย มันกอดผมแน่นจนรู้สึกได้เลยว่าโคตรหวง
เพื่อนๆมองหน้ากันไปมาแล้วส่ายหัว พวกมันก็รู้ว่าคนอย่างไอ้เดย์เอาจริงเสมอ

ผมกอดไอ้เดย์ตอบ ตอนนี้เรื่องอายเพื่อนต้องพับเก็บใส่กระเป๋าไว้ก่อนแล้วครับ ผมต้องเอาใจมันหน่อย
“เดย์ โกรธกูเหรอ หรือว่าโกรธจ๋า”
“เปล่า ไม่ได้โกรธใคร แต่กูหงุดหงิดโคตรๆอ่ะตอนนี้ กูไม่อยากให้มึงอยู่กับใคร”
“กูเข้าใจ แต่ว่ามันจำเป็น ฟังกูนะเดย์มึงอย่าเพิ่งคิดไปไกล พี่เขาอาจมีแฟนแล้วก็ได้”
“ไม่น่ามี ถ้ามีมันจะมาขออยู่ด้วยทำไม ไปอยู่กับแฟนมันก็ได้ไม่ใช่”
“เออว่ะ |||||||||||| ก็ ก็จริงแฮะ เอ้อหรือว่าแฟนพี่เขาอาจจะไม่สะดวกให้อยู่ด้วย”
“ก็อาจจะเป็นได้หรืออาจจะไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้”
“ตะแต่เขาน่าจะชอบผู้หญิงปกติแหละ ไม่มาสนใจอะไรกูหรอก มึงอย่าบ้าดิ”
“เมื่อก่อนกูก็ชอบผู้หญิง มากด้วย...แต่ตอนนี้ชอบมึงที่สุด”
“............แม่ง///////” เอาซะกูไปต่อไม่ได้เลย เขินสัด//////

“กูก็ไม่ได้เกลียดอะไรพี่มึงหรอกลูกคิด มึงก็ไม่ต้องคิดมาก แค่กูไม่ชอบให้มึงอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่กูเข้าใจมั้ย”
“เออ กูเข้าใจ แต่กูเลี่ยงไม่ได้มึงก็เข้าใจกูมั้ยล่ะ เขาเป็นเหมือนพี่ชายกูไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงทั้งนั้น”
“.............ตอนอยู่กันสองต่อสองไม่ใช่ว่าแอบแรดนะเชี่ยลูกมึงจะโดนไม่ใช่น้อยแน่” อุ๊...มันขู่ผมฟ่อๆ
“เชี่ยเดย์ ปากไม่ดี”
“นี่ขนาดยังไม่ได้อยู่กับเขา ด่ากูเลยนะ! ไหนบอกสิมึงรักใคร”

ไอ้บ้านี่มาบังคับให้ผมพูดต่อหน้าเพื่อนด้วยแกล้งกันชัดๆ “รักมึง///////” ผมพูดเบาๆมันก็ว่าไม่ได้ยินตั้งสามรอบ
สุดท้ายเลยตะโกนใส่หูมันเอาให้หูหนวกไปเลย “กูก็รักมึงไงเชี่ย!!!/////////*//” เพื่อนก็ฮาดิ


เดย์มันจับหน้าผมให้หันไปหามัน “ดี งั้นดูปากกูนะ ยังไงกูก็ ไม่! ยอม!!!”


เอ๊า แล้วจะให้กูทำง๊ายยยยย ปวดหัวเว้ย|||||||||||






tsktonight…

*** รักกันรักกัน นานเลย55 สุขสันต์วันตรุษจีนจ้าได้แต๊ะเอียกันมั้ยคะ รักทุกคนเลยน๊า


--eiei นานๆเจอกันทีเดี๋ยวนี้ไม่ถี่เหมือนตอนแรกๆแต่ก็ไม่หายเลยแน่อ่ะจ้า พี่มีงานเยอะแต่ไม่ทิ้งฟิคพยายามอยู่ค่า คิดถึงกันเยอะๆน๊า^^

--ต้าาาา ขอบคุณมากนะคะดีใจจังตามอ่านให้จบนะ จะพยายามให้จบภายในปีนี้ค่ะ555 ส่วนเรื่องมาเร็ว
แฟนๆน่าจะรู้กันแล้วว่าวิทำไม่ค่อยได้อ่ะค่ะ ยิ่งตั้งแต่ช่วงสิ้นปีมานี่ไม่ค่อยมีเวลาให้เลย แต่ก็พยายามอยู่นะจ๊ะ

--SmileSmileTem เอาจริงๆก็ไม่ค่อยได้พักผ่อนจริงๆแหละค่ะขอบคุณมานะจ๊ะที่ห่วงเค้า คือเวลาที่วิใช้แต่งฟิก
มันเป็นช่วงเวลาก่อนนอนอ่ะคะ เอาง่ายๆเลยถ้าได้แต่งจะไม่ค่อยได้นอน ถ้าไม่ไหวต้องนอนจะไม่ได้แต่ง T T

**ไหนๆก็พูดเรื่องนี้แล้ว ขออธิบายความเต่าของวิอีกหน่อยแล้วกันนะคะ55 ถามว่าอ้าวแล้ววันหยุดล่ะ
มันก็มีกิจกรรมที่เราต้องใช้เวลากับที่บ้านอ่ะเนอะ ต้องแบ่งเวลาให้คนรอบข้างด้วย
ส่วนเวลาส่วนตัวก็ต้องแบ่งให้กับอะไรหลายอย่างที่ชอบ ทุกครั้งที่แต่งฟิกจบตอนนั่นหมายความว่าวินอนดึกมาก
ตีสามตี่สี่เลยไม่ใช่แค่วันเดียวด้วย55 คนอื่นแต่งยากง่ายแบบไหนวิไม่รู้นะจ๊ะ แต่ตอนวิแต่งเวลาเดินเร็วมาก
พิมพ์ไปได้นิดเดียวใช้เวลาตั้งหลายชั่วโมง55
แบบว่ากลางวันไปทำงาน เย็นมาหลานชายใช้คอม มืดมาก็วิใช้และเหนื่อยมาทั้งวันมันง่วงมาก เพลียด้วย
เรื่องก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะทุกคน วิร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงจะเหนื่อยง่ายด้วยโรคประจำอ่ะค่ะ
เข้าใจวินะจ๊ะT T (ซาบซึ้งทุกคนที่รอเสมอเลยรู้ไว้นะจ๊ะ)

--อาณาจักรแห่งเรา โอ้โหหายหน้าไปเลย สงสัยยุ่งอยู่เช่นเดียวกัน เป็นกำลังใจให้ตลอดนะคะ ไม่ว่ายังไง
ก็ไม่มีวันลืมแน่นอนค่ะคนนี้ กำลังใจสำคัญกับคนที่ทำงานไม่หวังผลตอบแทนเป็นเงินทองเสมอ
วิหวังอยากให้แฟนๆชอบ มีความสุขกับเรื่องนี้ แค่นี้จริงๆค่ะ^^