ตอนที่ 22 ผิด...(yaoi)
*** ///เรื่องนี้เป็นนิยายวายมีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย/// บอกไว้ให้สำหรับคนที่ไม่ชอบแนวนี้จะได้ไม่ต้องอ่านนะคะ แต่ถ้าใครสนใจ หรือชอบแนวนี้ ก็เชิญให้ลองอ่านและติดตามกันได้ตามอัธยาศัยค่า^^ เนื่องจากเรื่องนี้อาจมีคำไม่สุภาพค่อนข้างเยอะ เพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องและลักษณะนิสัยของตัวละครแต่ละตัว เพราะฉะนั้นถ้าใครไม่ชอบใจขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่า คนแต่งขอขอบคุณแฟนๆไว้ก่อนล่วงหน้า (จุ๊บๆ รักครับผม)
..
เอ๊ะ...แล้วทำไมประตูมันไม่ได้ล็อควะ.......?
นึกแล้วทำให้ขนลุกขึ้นมาเฉย ....รู้สึกว่าไม่ควรหันไปมองข้างหลังตัวเองจะดีกว่า||||||
แล้วก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงไม่กล้าถามคนอื่นด้วยเอาดิ
เอาล่ะ... หึ หึ หึ หึ หึ เหอ เหอ เหอ เหอ เหอ เหอ เหอ เหอ เหอ เหอ
พี่อ๊อฟเริ่มเกริ่นเข้าเรื่องเล่าของแกแล้วครับ ขึ้นมาก็ขำก่อนเลย (เอ๊ะนี่มันเรื่องผีรึเรื่องตลกครับ?)
พวกมึงอาจจะไม่เชื่อนะ! แต่ครั้งนึง กูเคยเจอกับเพื่อนมาแล้วเว้ย
ไอ้ซีนขัดครับ เจอกับเพื่อนครั้งนึง?......ทำไมเจอกันน้อยจังพี่แล้วจะเป็นเพื่อนกันได้ไง?
โธ่! ไอ้ห่า กูไม่ได้หมายถึงเจอเพื่อน! กูไปกับเพื่อนแล้วเจอเว้ย!!! พี่อ๊อฟแก้ความกวนตีนของไอ้ซีน
ด้วยท่าขมวดคิ้วแล้วเสยผมตัวเองรัวๆ... ยังห่วงเท่โชว์หญิงทุกจังหวะหายใจจริงๆครับผู้ชายคนนี้...
กีต้าร์ถามอีก เจออะไรพี่
พี่อ๊อฟแจ๊ะปากเลยครับ โว๊ะ ก็ผออีอ่ะสิโว้ย! เห็นจะๆเลยๆๆ
ไอ้น็อตตาโตพูด โห~~ เห็นเองเลยเหรอพี่! จริงดิ!?
พี่อ๊อฟเหล่หางตามองไอ้น็อตเล็กน้อย แล้วส่ายหน้าครับ เปล่า ไอ้บ้า เพื่อนกูน่ะเห็นแต่กูไม่เห็นเชี่ยไรสักอย่าง555
ไอ้มาร์คผลักหน้าไอ้น็อตที่นั่งใกล้ๆมือมันไปครับแล้วว่า วู้! มึงก็ถามไม่คิด! หน้าอย่างพี่อ๊อฟ เอ๊ย! อย่างพี่อ๊อฟเนี่ย
แกจะไปเห็นอะร๊ายยย มึงดูดิ๊! แว่นพะล่อดำขนาดนี้ไอ่สัด555
พี่อ๊อฟถอดแว่น มีเล่นดึงขาแว่นกลับมาจิ้มตาตัวเองเล็กน้อยให้สาวที่มาด้วยกิ้วก้าวแซว พี่แกส่ายหัวแล้วประกาศ
เฮ้ยใครเอาไอ่เชี่ยนี่ไปเก็บทีซิ! -*- ชี้ไปทางไอ้มาร์คครับ ไหนใครมีอะไรข้องใจเรื่องของกูอีก!?
ไอ้คิมยกมือถามเลยครับ พี่อ๊อฟๆ พี่กินเบียร์ป่าวคับ อ่ะ คุณธนาคิมยื่นเบียร์กระป๋องที่ไม่ค่อยเย็นเท่าไหร่แล้วให้
เอ้อดีเว้ย!..........เฮ้ยอ่ายสาดดด พวกมึงก็อย่าเพิ่งขัดกูดิวะ มาๆๆ เอาเบียร์กระป๋องมานี่ วู้ๆ ฟังต่อนะ
เรื่องนี้น่ากลัวโคตรอ่ะกูชนะชัวร์ หึหึหึ เหอเหอเหอ
ตกลงไม่ใช่พี่แต่เป็นเพื่อนพี่ใช่ป่ะครับที่เจอ ไอ้ยูนั่งกอดเข่าเหมือนจะหนาว ผมว่าในบ้านร้อนกว่าข้างนอกนะ
แต่ทำไมขนลุกเหมือนจะหนาวๆกันหมดก็ไม่รู้ครับ
เออ! เพื่อนกูที่เจอ พี่อ๊อฟพยักหน้าจริงจัง กิ๊กพี่เขาก็ขยับเข้ามานั่งกอดแขน หน้าอกไซส์บอลลูนงี้บี้ซะติดเลยครับ
แหม่ เห็นแล้วอยากไปนั่งแทรกกลางมากๆ แต่ผมคงปลีกตัวไปไหนลำบากเพราะมีไอ้ลูกนอกไส้มันเกาะหนึบ
ผมกับเดย์จับมือกันแน่น แต่ตัวมันก็มาเบียดบี้กับแขนผม ถ้ามันมีหน้าอกหน้าใจตู้มๆผมคงฟินพิลึก แต่ไอ้สัมผัสนี้
คือแม่งแข็งๆแบนๆพิลึก T T
เอ้าไอ่สัดใครจะถามอะไรอีกมั้ย กูจะเล่าแล้วนะ พี่อ๊อฟพูดลิ้นยังไม่ทันกลับเข้าที่ ไอ้กีต้าร์ยกมือพรวด
เฮ้ยพี่! พี่อ๊อฟเมื่อวันก่อน พี่สร บอกผมว่าคอร์ดเพลง...นั้นน่ะท่อนฮุคผมเล่นเพี้ยนด้วย เป็นไปได้ไงพี่ในเมื่อ..
ขณะที่พี่อ๊อฟยังไม่ได้เล่าซะที พี่แกมัวแต่กระดกเบียร์ แล้วตอบปัญหาเรื่องคอร์ดเบสกับไอ้กีต้าร์(ใช่เวลามั้ย)
ผมสังเกตเห็นไอ้คิมครับ คือว่าไอ้คิมมันใส่ผ้ากันเปื้อนอยู่ใช่มั้ยครับ แล้วตอนมายังไง๊ยังไงมันก็ไม่ยอมถอดออก
ดูจะหวงๆ แต่ตอนนี้ที่เขารู้สึกหนาวๆกันทั้งที่เป็นหน้าร้อน ไอ้คิมมันถอดผ้ากันเปื้อนแกล้งปาใส่หน้าอิดุ๊กดิ๊ก
ให้แว้ดเล่น อิบ้า! คุณธนาคิมมันบ่นว่าร้อน...
ดุ๊กดิ๊กกับแจ๋วแหว๋วใส่กางเกงขาสั้นเสมอจู๋มากันใช่มั้ยครับ แต่แจ๋วแหว๋วมันมีเสื้อคลุม
มันก็เอามาห่มตัวห่มขาไปตามเรื่อง แต่อิดุ๊กดิ๊กนี่เขาใส่แต่เสื้อยืดรัดนม(ปลอมๆ)มาเท่านั้น
ไม่รู้จะมีใครคิดเหมือนผมบ้างมั้ย ก็มันอดคิดไม่ได้ว่าไอ้คิมมันตั้งใจถอดผ้ากันเปื้อนไปให้อิดุ๊กดิ๊กรึเปล่านะ
แต่ดุ๊กดิ๊กมันก็หยิ่งนะครับ มันขยำผ้าปากลับไปให้ไอ้คิม ไอ้คิมเลยด่าใส่
อิกระเทยแล้งน้ำใจ! ฝากไว้หน่อยไม่ได้เหรอวะ! แหมเพื่อนคนอื่นรายล้อมรอบตัวมึงมีบานตะไทไม่ฝากเว้ยเฮ้ย
แล้วแม่งก็ปากลับไปหาดุ๊กดิ๊กอีกครับ คือมันนั่งตรงข้ามกันพอดีครับ นังดุ๊กดิ๊กสะดุ้งร้องว้ายด่าไอ้คิมอีกรอบ
อิควาย เอ๊ยคิม! กูสวยขนาดนี้กรุณาแหกตาอันไม่มีแววของมึงดูด้วยนะคะ กูไม่ใช่ตะกร้าผ้าที่ยังไม่ได้ซักนะยะ!
มึงคิดจะให้กูเก็บผ้าเน่าๆของมึงไว้กับตัวเนี่ยนะ อี๋~~~~~หยะแหยง ดีดดิ้นมันเข้าไปครับ ไอ้คิมเลยตวาดใส่
เอ้านั่งดีๆดุ๊ก! ไข่มึงโผล่แล้วไอ่ห่า!
ดุ๊กดิ๊กร้อง อ๊าย!!!/////*// เชี่ยคิม! อิปากหมา! ฮือ!!! กูไม่มีไข่ซะหน่อย
ดุ๊กดิ๊กหันไปโผกอดแจ๋วแหว๋วซุกหน้าอายเพื่อนครับแต่ปากมันก็ยังด่าไอ้คิมไม่เลิก
ไอ้บ้า! ไอ้ตอแหล! มืดขนาดนี้มึงจะเห็นได้ไง แล้วนังแจ๋วแหว๋วมันก็เสริมครับ ใช่ๆพวกกูแต๊ปเนียนแล้วเหอะ!
ดิดุ๊กดิ๊กตีเพื่อนมันครับ อิแจ๋วแหว๋ว!////*// อิบ้า ไปบอกมันทำไม! ไข่บ้าไข่บออะไรกูไม่มี!
ไอ้ซีนกับพี่อ๊อฟนี่รีบถามเลยครับ เฮ้ยจริงดิดุ๊กดิ๊ก! มึงไปแอบเฉาะมาแล้วเรอะ!? โหสุดยอดอ่ะน้อง จริงดิ!
หน้าตานี่เสือกทั้งคู่ เอ๊ยอยากรู้มากๆเลยครับ ดุ๊กดิ๊กมันก็ก้มหน้าอายๆส่ายหน้า สองคนนั้นทำหน้าผิดหวัง
เหมือนเด็กสอดรู้ที่โดนแม่สั่งห้ามถาม55
ไอ้คิมแสยะยิ้มหัวเราะหึหึ โธ่อย่าให้กูพูด อย่างมึงน่ะมียิ่งกว่าไข่อีก เขารู้กันทั้งนั้นแหละไม่ต้องมากระแดะแอ๊บ
มึงอ่ะทำไงก็ไม่ใช่ผู้หญิงจริงๆหรอก ผู้หญิงที่ไหนวะยืนฉี่55 นมก็ปลอม นมมึงดันขึ้นไม่เท่ากันแล้วนั่นน่ะ
แม่งดูแล้วเสียสายตาว่ะ555 ต่อให้ไปแต่งตัวมาอีกร้อยรอบยังไงกูก็ยังเห็นมึงเป็นคนมีไข่เหมือนกูอยู่ดี555
ดุ๊กดิ๊กมันเม้มปากแน่นเลย กำหมัดแล้วทำหน้าโกรธๆ แจ๋วแหว๋วกอดเพื่อนมันไว้ แมวเหมียวกับยูก็รุมว่าเตือน
บอกให้ไอ้คิมว่าพอได้แล้ว ผมก็ว่าปากมันเสียหนักไปมั้ยนะวันนี้ สงสัยเก็บกดรึไงวะ แต่ไอ้คิมยังมีต่ออีกดอก
เห๊อะไม่เห็นจะมีความสวย ทุเรศ!
ดุ๊กดิ๊กสะบัดหน้าไปทางอื่นพูดแบบไม่ยอมมองหน้าไอ้คิมแล้ว กูเกลียดมึง...
อูยยยยย ผมว่าเสียงมันเหมือนอยากจะร้องไห้เลยครับ แม่งจากตอนแรกหัวเราะกันฮากัน ตอนนี้เริ่มจะไม่ขำแล้ว
ก่อนที่พวกมันจะดราม่าไปมากกว่านี้ ผมเลยเร่งให้พี่อ๊อฟเข้าเรื่องซะทีครับ
เออใช่! ไอ้เวรเอ๊ยกูเลยลืมเลย มาๆๆฟังกูเล่า เรื่องกูนะน่ากลัวโคตร! กูเอ๊ย! เพื่อนกูเห็นมากับตาตัวเองเล้ย! เหอๆๆ
ไอ้เดย์ที่นั่งเงียบมานานจนผมต้องคอยแอบเหลือบตามองว่าอาการมันเป็นยังไง ยกมือขัดจังหวะพี่อ๊อฟจนได้
พี่ๆ ไหนตอนแรกบอกว่าเพื่อนพี่เห็นคนเดียว แล้วทำไมตอนนี้บอกเพื่อนเห็นกับตาตัวเองอ่ะ ตกลงยังไงอ่ะครับ
สรุปเพื่อนพี่เห็นคนเดียวรึเห็นกับตา? งงนะเนี่ย แล้วอย่างนี้พี่ไปเกี่ยวไรกะเขา?
แหม่ เชี่ยเดย์กลัวก็กลัว แต่เขาก็อยากกวนตีนของเขาล่ะครับ
อ๊าคคคคคคคคคค!!! -*- ไอ่พวกห่ารากกกกกกก เมื่อไหร่กูจะได้เล่าซะทีไอ่สัด! พี่อ๊อฟโวยวายทนไม่ไหวครับ
แต่ผมขำไอ้ซีนที่เหล่ดูนาฬิกาข้อมือตัวเองแล้วยิ้มตาหยีพูดแทรกขึ้นมามากกว่าอีก
โอ๊ะ... หมดเวลาครับ! พี่อ๊อฟหมดเวลาเล่าเรื่องของพี่แล้วครับพี่
ห๊ะ!!? มึงว่าไงนะ!?
ฮาแตกสิครับ พี่อ๊อฟยังไม่ทันได้เล่าเลย พี่แกก็โวยดิ
เชี่ย! กูยังไม่ได้พูดแม้แต่ชื่อเรื่องไอ่ฟาย! หมดเวลาได้ไงวะ! มึงจำกัดเวลาทำไมไม่บอกกู๊~~!|||||*||
เอ้าเชิญคนต่อไปเลยครับกระผม อ๋มๆๆๆๆ เชี่ยซีนกำจัดพี่อ๊อฟแบบมัดมือชกครับ เรียกเพื่อนคนใหม่ให้เล่า
มีใส่เอ็คโค่ต่อหางเสียงนึกถึงเวลามักนายกพูดในงานวัด เสียงในบ้านคุยกันแล้วก้องๆถ้าไม่ขำกันก็หลอนๆอยู่นะ
พี่อ๊อฟกางมือทำท่าอยากบีบคอไอ้ซีนครับ แต่สาวของพี่แกดึงแขนมากอดปลอบใจ พี่แกเลยยอมเงียบ
ไม่สนใจพวกเราแล้วหันไปหนุงหนิงจู๋จี๋กับแฟนตัวเองแทน (สนใจความอิจฉาตาร้อนของผมนิดนึงก็ดีนะครับพี่)
แต่ก่อนจะฟังเรื่องผีเรื่องใหม่ผมก็ลองสรุปเรื่องเก่าในหัววัดระดับความน่ากลัวครับ สรุปทั้งเรื่องที่พี่อ๊อฟเล่ามา
คือเรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนกูเห็นมากับตาตัวเอง หึ หึ เหอ เหอ น่ากลัวโคตรครับ จบ..
เออ ผมว่าพี่แกก็เล่าได้กระชับดีออกนะครับ เอ๊ะอะไรเหรอ............ อ๋อ ยังไม่ได้เล่านิ ขำดิ555
คนต่อไปคือไอ้น็อตครับ มีผู้หญิงน่าสงสารอยู่คนเว้ย เขาโดนแม่เลี้ยงกับพี่สาวอีกสองคนที่เป็นลูกติดแม่ใหม่มา
ใช้งานหนักทั้งวันทั้งคืน ทำทุกอย่างในบ้านคนเดียวเหมือนคนใช้เพราะพ่อตายไปนานแล้ว ผู้หญิงคนนั้นเขาก็ทน
ทนๆๆเรื่อยมาเลยนะเว้ย จนวันนึง..มีจดหมายส่งมาที่บ้านนี้ เชิญให้ไปงานเลี้ยงที่โคตรจะหรูหราเลย แกก็อยากไป
แต่โดนแม่เลี้ยงกับพวกพี่สาวแกล้งขัดขวางไม่ให้ไปว่ะ เลยต้องแอบหนีไปเอง แต่ไม่มีชุดสวยๆใส่ พี่แกเลยไปบน
ไปบนกับนางไม้ที่ศาลหลังบ้านนั่นแหละ แล้วนางไม้ก็ปรากฏกายออกมาเสกชุดให้! เสกรถให้ด้วย! เสกรองเท้าอีก!
แต่สั่งว่าห้ามกลับเกินเที่ยงคืน ไม่งั้นจะสูญเสียทุกอย่าง!~บรื้อ~~น่ากลัวม๊ะ!
ทุกคนฟังเงียบกริบเลยครับ เอาจริงๆนะ ผมว่าไม่ได้กลัว ผมว่าพวกมันก็คงกำลังคิดเหมือนผมนี่ล่ะ
เรื่องของเชี่ยน็อต คุ้น........คุ้นบอกไม่ถูก...
แล้วที่งานนี้แหละเว้ยที่ผู้หญิงคนนี้ได้เจอลูกชายเจ้าของงานโคตรหล่อ โคตรรวย ปิ๊งกันรักกันทันที
อยู่ในงานก็คอยหลบพวกแม่เลี้ยงกับพี่สาวกันไปมา แต่ก็โล่งใจเพราะเห็นหน้ากันไม่ถนัดนักหรอก
ไม่มีใครจำได้เพราะงานนี้แต่งแฟนซีเว้ย.. แต่แล้วสุดท้ายเสียดาย ต้องรีบกลับบ้านก่อนเที่ยงคืน แม่งวิ่งๆๆ
หนีผู้ชายไปขึ้นรถฟักทอง เอ๊ย! รถโรลส์รอยซ์! จนทำรองเท้าแก้ว เอ๊ย! แม่งรองเท้าแตะหลุดไว้ตีนบันไดข้างนึง!
โอเคแม่งชัดแระ!... มีแม่เลี้ยง มีพี่สาวสองคน มีหลุดว่ารถฟักทองงี้ รองเท้าแก้วงี้ กลับบ้านก่อนเที่ยงคืนด้วย หึหึหึ
ไอ่ฟายยยย แก้เป็นรองเท้าแตะอีก นางไม้มึงเสกรองเท้าแตะให้!?ไปงานเลี้ยงโคตรหรูบ้านพ่องใส่รองเท้าแตะไป
สุดท้ายผู้ชายก็ออกตามหาตัว โคตรโชคดีเลยนะ เอารองเท้าที่เจ้แกทำตกไว้นั่นแหละเป็นเครื่องพิสูจน์
ว่าคืนนั้นผู้หญิงที่สวมหน้ากากที่มันหลงรักแม่งเป็นใครมาจากไหน ก็ไปกับญาติเว้ยหาเคาะๆประตูตามบ้าน
หาบ้านที่ส่งบัตรเชิญไปแล้วรู้ว่ามีลูกสาวอยู่ไรงี้นะ...
เกือบจบเรื่องแล้วครับแต่ไอ้กีต้าร์แทรกมาเล่าแทนไอ้น็อตได้เลย แต่ว่า! แม่เลี้ยงกับยัยพวกพี่สาวแกล้ง
ไม่ยอมให้สองคนนั้นเจอกัน ทำลายรองเท้าข้างที่เอามาตามหาเจ้าของทิ้งด้วยใช่ป่ะ!
ไอ้น็อตเหวอเลยครับ เฮ้ยเชี่ย! กีต้าร์มึงรู้ได้ยังไงวะ!!?
ไอ้ซีนแทรกมาเล่าต่อให้จบได้อีกครับ เออรู้ดิ! แล้วสุดท้ายของสุดท้ายแม่งก็ได้แต่งงานกัน เพราะผู้หญิงคนนั้น
ควักเอารองเท้าแตะอีกข้างนึงที่อยู่กับตัวเองออกมาโชว์ บอกกูนี่แหละคนเมื่อคืนนั้น อิพวกนั้นกรี๊ดแตกแห้วแดก
ไอ้น็อตยังขำ พวกผมช่วยกันโห่ไล่มัน ไอ้มาร์คกอดคอมันพูดใส่หน้า โห่ไอ่ควาย! ก็ไปดูมาด้วยกันนี่หว่าเรื่องนี้
ไอ่สัดมึงเล่าเรื่องซินเดอเรลล่าทำแปะไรวะสาดดดดดด เอามาแอ๊บไม่เนียนเว้ยเชี่ย!
หมายเหตุ... วันที่พากันไปดูหนังกลุ่มใหญ่ ไอ้ซีนกับไอ้น็อตร้องจะดูเรื่องนี้ เวรแท้ๆเด็กวิ่งล้อมหน้าล้อมหลังกูเลย
พวกเราไม่ยอมดูกับมันครับ อยากดูหนังตลก พวกมันก็อยากดูเหมือนกันเลยตกลงกันได้จบที่หนังไทยฮาๆเรื่องนึง
แต่วันหลังพวกมันก็หลอกพาไอ้กีต้าร์กับไอ้มาร์คไปดูด้วยกันจนได้555 ส่วนตัวผมไม่เคยดูแบบหนังครับ
เคยรู้จักแต่ที่มันเป็นนิทาน กับที่มันเป็นการ์ตูนนะ
55555555555ฟายๆๆๆๆ5555โห่ๆๆๆ55555
ขำไอ้น็อตไอ้ขี้โกง55 ผมเหล่มองไอ้เดย์... มันก็ยิ้มๆ ผมเลยกระซิบบอกมันว่า เฮ้ยเดย์ไม่เห็นน่ากลัวเลยเนอะ
เหอะ กูเคยกลัวที่ไหน โอ๊ยพ่อคนเก่งโว้ย เก่งเหลือเกิ๊น
ไอ้ซีนส่ายหัวใหญ่ไม่ได้ดั่งใจมันครับ มันเลยขอเล่าเองมันบอกจะเล่าเอาแบบน่ากลัวๆเลย พวกเราก็กอดเข่าตั้งใจฟัง
คืนหนึ่ง เด็กม.3 คนนึงเว้ย มันต้องกลับไปโรงเรียนตอนกลางคืนเพราะลืมการบ้านไว้ งานสำคัญต้องไปเอา
มันก็มาโรงเรียนโคตรเงียบ วังเวงเชี่ยๆ น่ากลัว เดินไปหายามเว้ย บอกยาม ตอนนั้นก็สี่ห้าทุ่มแล้ว ตอนแรกยามบอก
ให้กลับบ้านไปเถอะพรุ่งนี้ค่อยมาเอาก็ได้ แต่เด็กไม่ยอมเว้ยกลัวโดนครูเล่นงาน เลยอ้อนวอน ยามแก่ๆที่กำลังง่วง
ก็เลยให้ยืมไฟฉายไปเว้ย..
เรื่องนี้ฟังแล้วดูท่าจะน่ากลัวจริงครับ ผมได้ยินเสียงไอ้เดย์มันกลืนน้ำลายดังเอื้อก ตัวมันก็นั่งเบียดๆกว่าเดิมอีก
ไอ้ซีนมันตั้งใจเล่ามากนะครับ ทุกคนก็ฟังลุ้นครับว่าผีจะออกมาตอนไหน
ไอ่สัดทางเดินโรงเรียนโคตรน่ากลัวอ่ะ! มันก็เดินขึ้นตึกไปคนเดียวเว้ย แล้วคือมาคนเดียวไง เดินไปเรื่อยๆๆ
คนเดียวเนี๊ยะ! แต่มันรู้สึกแปลกๆ แปลกมากๆเชี่ยเหมือนมีคนเดินตาม!
ยามป่าว.. ไอ้ยูทายครับ
เออดิ!! ยาม! แกดันเดินตามมาเมื่อไหร่ไม่รู้เว้ยพ่องเอ๊ย! ไอ้ซีนทำหน้าเสียดายครับไอ้ยูดันทายถูกด้วย
ไอ้เด็กนั่นหันไปเห็นยามคนนั้นเว้ยก็เลยยิ้มให้ แล้วไฟฉายในมือก็แม่งดับ! ดับๆติดๆ พอติดสว่างดีอีกที
ส่องไปไม่เจอลุงยามคนนั้นแล้วครับเชี่ยยยย!!!! ไอ้ซีนทำสีหน้าอารมณ์มาเต็มครับ แต่ฟังแล้วก็น่ากลัวดี
ยามไปไหนวะ ไอ้คิมสงสัยครับ
สงสัยเดินกลับไปป้อมมั้ง ไอ้ยูทายอีกครับ
เออถูก! ลุงแกเดินมาส่งข้างบนแล้วกลับไปป้อมแล้วไอ่ห่า! มึงจะพูดก่อนกูทำไมวะเชี่ยยู! 55ไอ้ซีนด่าไอ้ยู
จากนั้นไอ้เด็กคนนั้นมันก็ใจไม่ดีเว้ย.. ไอ้ซีนพยายามบิ้วอีกรอบครับ
ใจไม่ดีก็ใจร้ายยยยยยยยยยย ดิวะ555 ไอ้มาร์คขัดอีกไอ้ซีนเอากระป๋องเบียร์ที่หมดแล้วเขวี้ยงใส่เพื่อนเลย
ไอ่หอกเอ๊ยไอ้เดย์มันจะไม่กลัวก็เพราะพวกมึงนี่ล่ะ ให้กูเล่าจริงจังบ้างเหอะห่า!
เหมือนมันลืมตัวนะครับพูดแล้วอุดปากตัวเองแทบไม่ทัน คนอื่นๆก็สะดุ้งเหล่มองหน้าไอ้เดย์เป็นแถว
แต่ไอ้บ้าเดย์ทำเป็นยิ้มสบายๆครับ สร้างภาพไม่กลัวอะไรทั้งนั้นแล้วก็ยังไม่รู้เรื่องว่าเขาจะแกล้งมันอีก
เดย์....มึงกลัวม๊ะ? ผมกระซิบถามมัน มันก็ยักไหล่
ไอ้ซีนรีบกลบเกลื่อนเล่าต่อไปครับ คือ! เออ! แล้วๆๆ เด็กนั่นมันก็ไปเอาของที่ห้องได้สำเร็จอ่ะนะ แต่! แต่ๆๆ!!!
ขากลับแม่งมันดันเสือกปวดฉี่เว้ย! เลยไปแวะเข้าห้องน้ำ!!! ห้องน้ำโรงเรียนอ่ะสัด! น่ากลัวฉิบหาย
ไอ้เดย์มันบีบมือผมแน่นจนผมเจ็บมือร้องโอยเบาๆ มันถึงรู้สึกตัวว่าบีบแรงก็คลายมือออกบ้างเล็กน้อย
เหงื่อเริ่มออกมือแล้วครับ ทั้งที่ผมรู้สึกว่าในบ้านนี้มันหนาวๆชอบกล
ผีออกมาจากห้องน้ำแหง ว้ายผีส้วมเหรอสกปรกอ่ะ
ไอ้ยินแมวเหมียวที่นั่งข้างผมพูดกับแจ๋วแหว๋วครับ ส่วนดุ๊กดิ๊กตั้งแต่ทะเลาะกับไอ้คิมก็นั่งเงียบเลย
ผมเห็นมันวางผ้ากันเปื้อนของไอ้คิมไว้ข้างตัว มันดูจะหนาวๆขาตัวเองนะ แหม่ก็เล่นใส่มาซะสั้นขนาดนั้น
แต่มันก็ไม่เอามาคลุมขานะ สงสัยโกรธไอ้คิมจริง คุณธนาคิมเขาก็คอยเหล่ๆมองไปหานะ ดุ๊กดิ๊กมองแต่ขาตัวเอง
ไอ้ซีนทำเสียงจุ๊ๆปากให้เพื่อนๆเงียบครับ เฮ้ยพวกมึงได้ยินเสียงอะไรป่าววะ....
พวกผมชะงักหยุดซุบซิบกัน กลายเป็นความเงียบกริบเลยครับ เสียงแปลกๆแว่วๆบอกไม่ถูกดังมาจาก...ชั้นบน!?
ไอ้คิม กูว่าหนูแม่งออกมาแดกกับข้าวมึงแหงๆ5555 ไอ้ซีนพยายามหาเหตุผลให้พวกเราหัวเราะออกครับ
ไม่มีใครพูดแย้งมันสักคน ไม่อยากคิดเป็นอื่นนี่ครับ
ไอ้ซีนเข้าเรื่องต่อครับ เฮ้ยแต่เรื่องกูนี่ไอ้เด็กคนนั้นมันก็เข้าไปฉี่ในห้องน้ำแต่จู่ๆแม่งก็!
อะไรวะ!? ผมลุ้นครับผมลุ้น คนอื่นก็ฟังกันตัวเกร็งเลย
จู่ๆเชี่ยนั่นปวดขี้ด้วยว่ะ เลยเข้าห้องไปถ่ายหนัก!
อดด่ามันในใจแล้วเผลอออกเสียงออกมาจริงๆด้วยไม่ได้ครับว่า ฟายเอ๊ย!
เฮ้ยแม่ง! เดี๋ยวๆๆๆ พวกมึงได้กลิ่นอะไรเหม็นเน่าๆรึเปล่าวะ!!?||||||||| พี่อ๊อฟเบรกขึ้นกลางวงครับ
เออ ผมก็ได้กลิ่นนะ .........เหม็นๆ
วินาทีนี้ไอ้ซีนยกมือเล็กน้อย ตอบอ้อมแอ้มครับ เอ่อ กูตด......
โห่!! เชี่ยซีน! คราวนี้ทุกคนโดยเฉพาะพี่อ๊อฟพากันด่าไอ้ซีนเสียงดังทั้งที่บีบจมูกตัวเองไปด้วยครับ
ถ้ามึงจะเหม็นขนาดนี้ มึงขี้เลยดีกว่ามั้ย!|||||||*|| กีต้าร์ด่าเพราะทนนิ่งไม่ไหว มันนั่งใกล้มันทรมานสุดครับ..
ไอ้ซีนพยายามพัดกลิ่นตดมันให้จางๆไปครับแล้วเริ่มเล่าต่อ สันนิษฐานว่าคุณกวีวัธน์เขาอาจโดนไม้หน้าสาม
ตีแสกหน้าบ่อยมั้งครับ เลยหน้าด้าน ไม่รู้เซลล์สมองเสียไปมากแค่ไหน แต่ผมคิดว่าคงมาก...
แล้วพอเข้าห้องไปถ่ายนะ มันก็ได้ยินเสียงแปลกๆ เหมือนมีใครเดินป้วนเปี้ยนนอกห้องอ่ะเว้ย!
ยามอีกป่าว ไอ้ยูดักทางไอ้ซีนอีกแล้วครับ ไอ้กีต้าร์มันขำทำท่าสั่งไอ้มาร์คที่นั่งใกล้ๆปิดปากเชี่ยยูด้วย
ฮึ่ม....-*- เออ! ยามมาไอ่สัด! ไอ้ซีนหน้าไม่สบอารมณ์ห้ามไอ้ยูแทรกเรื่องอีกเดี๋ยวไม่น่ากลัว
ยามปวดฉี่มาเข้าห้องน้ำ ไอ้เด็กนั่นก็คุยกับยามบอกลุงเดินเร็วจัง เมื่อกี้เจอบนตึกเผลอแป๊บเดียวหายลงไปแล้ว
แม่งน่ากลัวตรงนี้แหละเพื่อน ลุงยามบอกแกไม่ได้ตามขึ้นไปบนตึกสักหน่อย! เชี่ยยยยยยกูขนลุกเลยสัด!
กูก็ขนลุกว่ะเชี่ย ผมรีบยกมือเลยครับ เพื่อนๆมองปฏิกิริยาโอเว่อร์แอ็คติ้งของผม
มึงกลัวอ่ะดิไอ้ลูก! ไอ้ซีนยิ้มกว้างพยายามทำตาโตครับ ป่าว กูปวดฉี่ ผมบอกไปไอ้ซีนด่ามา ไอ่เชี่ย!-*-
แต่มันยังไม่จบแค่นี้ดิวะ! ไอ้เด็กนั่นหน้าซีดแล้วเดินใจลอยไปล้างมือ เผลอแป๊บเดียวลุงยามหายไปแล้ว!
แม่จ้าวววว! ไอ้ห่ารีบวิ่งเลยครับท่าน มันกลัวสุดขีดอ่ะ ทำไมหายไปไหนเร็วโคตรเว่อร์ แล้วแม่งก็ตกใจ
วิ่งไปเจอยามอยู่ที่ป้อม....เชี่ยแม่งลุงแกนั่งกินกาแฟ! ไอ้เด็กนี่ก็กล้าๆกลัวๆกอดสมุดการบ้านแน่น เหงื่อแตกเลยเว้ย
กลั้นใจบอกลุงว่าจะกลับแล้ว แล้วก็ถามว่าทำไมลุงมาที่ป้อมเร็วจัง เมื่อกี้ยังคุยกันดีๆที่ห้องน้ำชาย
บรื้ยยย!||||||||| ลุงแกตอบมาทำไอ้เด็กม.3นั่นเหวอหัวตั้งเลยเว้ย แกบอกว่าแกไม่ได้ไปเข้าห้องน้ำ
ไอ้เด็กนั่นวิ่งหน้าตั้งหนีออกจากโรงเรียนไปเลย....น่ากลัวโคตรรรรรร โฮ~~กูเล่าเองกูกลัวว่ะสาดดดด
ลีลาไอ้ซีนนี่เหลือรับจริงๆครับ มีกลัวเองด้วยเอาหัวไปไล่ซุกๆพุงไอ้กีต้าร์ แต่ทำหน้าตอแหลๆไงไม่รู้มันครับ..
ผมกับเดย์นั่งแทบจะขี่กัน มันกลืนน้ำลายแล้วกลืนน้ำลายอีก ปาดเหงื่อ นั่งตัวเกร็งเงียบสนิท มือบีบมือผมแน่นมาก
แล้วไอ้ยูที่โดนไอ้มาร์คเปิดปากให้แล้วก็หัวเราะออกมาครับ ชี้หน้าไอ้ซีน
555 เชี่ยซีนอ่ะ! มึงยังเล่าไม่จบเลย กูเคยฟังเพื่อนที่โรงเรียนเก่าเล่าแล้วเรื่องนี้อย่างฮา55 ก็ลุงยามแม่งมีฝาแฝด!
คนนึงไปตรวจตึก คนนึงไปเข้าห้องน้ำ สวนกันไปมาไอ้เด็กนั่นมันเข้าใจผิดวันต่อมาไปโรงเรียนเล่าให้เพื่อนฟัง
เพื่อนๆแม่งพากันขำซะหงายท้อง เพราะลุงเขาเพิ่งพาพี่ชายฝาแฝดมาสมัครทำงานที่โรงเรียนด้วยกันมีแต่มันที่ไม่รู้
จบ...............ไอ่สัดยู! มึงๆๆๆๆๆไอ่เชี่ยยู๊!!!!!|||||||||*||
ไอ้ซีนชี้หน้าด่าไอ้ยูที่ขำกลิ้งไปมาซะสารพัด บอกไอ้ยูมาทำลายงานศิลป์ของมันหมด ทุกคนเลยเลิกเกร็งมาขำแทน
มึงก็ขี้โกงพอกับไอ้น็อตแหละซีน! เอาเรื่องที่มันดีกว่านี้มาเล่าก็ไม่ได้ ไอ้กีต้าร์บ่นไอ้ซีนครับผลักหัวมันออก
บอกให้ไสหัวไปไกลๆมันเลยเล่าไม่ได้เรื่อง ไอ้ซีนก็ทำปากเบะๆหันไปบอกเกลียดไอ้ยู ทุกคนยิ่งขำมัน
แล้วไอ้ซีนก็หันกลับไปอ้อนซบไหล่ไอ้กีต้าร์ ถ้าเป็นผมคงตบหัวมันไสหัวมันให้ไปห่างๆอีก แต่หนนี้ไอ้กีต้าร์ก็เฉย
ปล่อยให้ไอ้ปลิงซีนมันเกาะแกะอยู่ได้มองแล้วโคตรน่ารำคาญแทน .....แต่จะไปว่ามันก็ไม่ได้เต็มปากนะ
เพราะไอ้ปลิงยักษ์ที่มันกำลังเกาะแกะผมอยู่นี่ก็หมดหนทางแกะออกเหมือนกัน วันนี้สงสารมันด้วยแหละ
เลยไม่ค่อยขัดใจมันเท่าไหร่ (แหม่.. ทำอย่างกับทุกทีเคยขัดได้อ่ะเนอะ แหะๆ)
เรื่องต่อไปหลังเสียงโห่ฮา แมวเหมียวกำลังจะเล่าครับ แต่ผมยกมือขัดจังหวะขึ้นซะก่อน
กูพูดจริงนะ ที่บอกขนลุกอ่ะ ปวดฉี่ว่ะ ขออนุญาตไปฉี่ได้ป่าววะ ผมพูดมองหน้าเรียงไปทีละคน
พี่อ๊อฟบอกให้ๆมันไปซะ รีบไปรีบมาจะได้ฟังให้ครบไวๆ ยิ่งดึกยิ่งหนาว ขนลุกไม่รู้หน้าร้อนเชี่ยไร
ไอ้ซีนมันทำเสียงยานคางถามผม ลูกกกกกกคิดดดดดดด เหอๆๆ มึงม่ายยย กลัวววว เหรออออออ คึคึคึ
ผมเม้มปากคิดนะครับ เอาไงเอากันวะ ตอนนี้แหละต้องบอกไอ้เดย์แล้ว ขืนให้มันนั่งฟังเรื่องเล่าต่อไปโดยไม่รู้อะไร
มันก็จะกลัวมากขึ้นไปอีก ผมคิดว่าอย่างแมวเหมียวไม่น่าเล่าเรื่องเล่นๆแล้วล่ะครับ เรื่องของไอ้ซีนนี่ถ้าไอ้ยูไม่เฉลย
ไอ้เดย์ต้องเก็บเอาไปคิดติดหัวกลัวไปหลายวันแน่
กลัวดิ... ผมตัดสินใจพูด เพื่อนๆก็ขำกันนะ เดย์... ผมลุกยืนขึ้นเรียกมัน มือยังจับกัน ไอ้เดย์เงยมองหน้าผมงงๆ
แล้วลุกยืนตามตอนที่ผมกระตุกมือมัน ไปส่งกูหน่อย กูกลัวไม่กล้าไปคนเดียว
ไอ้เดย์ตาโตมองหน้าผมแล้วค่อยๆหันไปมองทางนอกบ้าน ไป...ไปกับมึงสองคนเหรอ ห่าเดย์ชั่งใจคิดครับ
มันมองเพื่อนๆที่นั่งกันหน้าสลอนตรงจุดนี้ คงไม่อยากออกไปวังเวงกับผมสองคนข้างนอก
มืดน่ากลัวแบบนี้ไม่มีใครอยากแยกตัวไปหรอก และจะให้คนอื่นไปเป็นเพื่อนอีกก็ไม่ได้ เดี๋ยวไม่ได้พูดกับเดย์
มึงบอกจะไม่ทิ้งกูเองนะ... ผมพูดเบาเหมือนทวงสัญญาจากมัน ไอ้เดย์ยังอ้ำอึ้งครับ
ถ้าหากว่ามันทำตามคำพูดของมันจริง มันต้องออกไปข้างนอกกับผม และผมจะบอกความจริงกับมัน
แต่ถ้ามันเห็นแก่ความกลัวมากกว่า ไม่ยอมออกไปส่งผม ผมก็ไม่ได้บอกความจริงกับมัน มันจะโทษผมไม่ได้นะ
ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของมึงแล้วเดย์.....
.......... ผมใจหายนะตรงที่เดย์ไม่พูดอะไรเลย
แต่แล้วจู่ๆมันก็จูงมือผมเดินออกไป... หัวใจผมเต้นแรงขึ้นมาซะเฉยๆผมรู้ตัวนะ......ว่าตัวเองกลั้นยิ้มไม่อยู่
โห่ ไอ้พวกไม่รู้กาลเทศะ! มึงหื่นกันไม่เลือกสถานที่เวลาเลยนะเว้ย55 ชวนกันไปช่วยถือช่วยจับหรือไงวะ55
ไอ้ปากหมาซีนมันตะโกนแซวครับ คนอื่นก็วี้ดวิ้วตามๆกันมา พวกห่ากูขอให้ผีหลอกพวกมึง/////*//
........................................
........................
ออกมาข้างนอกบรรยากาศหนาวสะท้านวังเว๊ง วังเวง ....ผมเดินตามหลังไอ้เดย์อยู่ก็เปลี่ยนเป็นเดินนำมัน
ไปให้ห่างๆจากตัวบ้าน เดี๋ยวไอ้พวกนั้นมันได้ยินเพราะเงียบมาก คนข้างในพูดอะไรกันคนข้างนอกยังได้ยินหมด
ผมก็เดินไปถึงรั้วเลยครับ ไอ้เดย์มันถามขำๆ 55มึงจะฉี่ใส่รั้วเขารึไงสัดลูก?
เดินกันมามือนี่จับไม่ปล่อยจากกันเลยครับ ผมหันหน้ามาหามัน ตกใจเล็กน้อยเพระมันเดินเข้ามาใกล้ซะประชิดตัว
อยู่ใกล้กันมากขนาดนี้ แสงจากพระจันทร์บนท้องฟ้าส่องลงมาเห็นแววตาของผมบ้างมั้ยนะ มันจะเห็นสายตา
ที่ผมมองมันด้วยความเป็นห่วงและกังวลบ้างมั้ยนะ... แต่ผมไม่เห็นสีหน้ามันเลย เพราะมันตัวสูงกว่าผม
และหน้ามันก็โดนเงาตัวเองบังมืดหมด ผมเลยเอาไฟฉายที่เหน็บไว้กระเป๋ากางเกงหลังออกมาเปิดไฟใส่หน้าตัวเอง
เชี่ย!||||| ห่าลูกคิด! มึงอย่าเล่นดิวะ เยี่ยวๆไปซะรีบกลับเข้าบ้าน ไอ้พวกนั้นมันจะได้รีบๆเล่าให้จบ
กูอยากไปดูหวยแล้ว ไอ้เดย์สะดุ้งแล้วจับข้อมือผมให้ลดไฟลง มันเอาไฟไปถือให้แล้วบอกให้ผมหันหน้าไปฉี่ซะ
แม่งมีเตือนให้ผมระวังงูฉกลูกคิดน้อยด้วยนะ แล้วมันก็ยังว่าให้ผมอย่าลืมยกมือไหว้เพื่อขอโทษ
ขออนุญาตเจ้าของสถานที่เค้าซะ สำคัญนะเว้ยมึงอย่าทำเป็นเล่นไป
ไอ้เดย์อยากเล่นก็อยากเล่นแต่มันก็กลัวอยู่ดี ผมพอจะดูออก
ผมยืนหันหลังนิ่งๆก็ผมไม่ได้ปวดฉี่นี่ครับ กำลังคิดคำพูด ไอ้เดย์ก็เข้ามาสวมกอดจากด้านหลังทำเอาผมสะดุ้ง
เป็นอะไรวะ ให้ช่วยมั้ย
............
ลูกคิดมีอะไรทำไมเงียบวะ.....|||||||| มึงไม่ได้โดน...ผ..ผีเข้าใช่มั้ย
หึหึ...บ้าดิ.......กูขอโทษนะเดย์
หือ? ขอโทษกูเรื่องอะไร
ก็ที่กูไม่ได้บอกมึงก่อนมาที่นี่ ว่าไอ้พวกนั้นมันหลอกให้มึงมา!
ห๊ะ? หลอก?
มันจะแกล้งหลอกผีมึงที่นี่อ่ะ! มันรู้ว่ามึงกลัว!!
............................
ในที่สุดผมก็พูดออกไป ไอ้เดย์ดูเหมือนจะอึ้งครับ ผมพูดจบมันก็ปล่อยมือออกจากเอวผม
แล้วถอยหลังไปสองก้าวได้ ผมรีบหันไปดูมัน มันก็ยืนนิ่ง ผมเลยตามไปจับมือมันแล้วก็ถาม
โกรธกูเหรอเดย์ อึก....ขอโทษนะ
................. เชี่ยเดย์อย่างเงียบครับ ผมใจไม่ดีเลย สีหน้ามันเป็นยังไงก็ไม่รู้มองไม่ค่อยเห็นเพราะมันมืด
เดย์..
แล้วมึง.. มาบอกกูตอนนี้เนี่ยนะ น้ำเสียงไอ้เดย์ฟังแล้วหนาวยิ่งกว่าอากาศรอบตัว|||||||||
มาบอกกูทำไม ไอ้เดย์หันหน้าไปมองทางอื่นครับ ผมกำมือแน่นก่อนแย่งไฟฉายจากมือมันสาดเข้าหน้ามัน
ผมอยากเห็นหน้ามันชัดๆ มันก็ยกมือบังแสงแล้วหยีตา คว้าข้อมือผมจับลดลงไม่ให้ส่องดูหน้ามัน
ก็เพราะว่ามึงไม่ทิ้งกู.. กูเลยปล่อยมึงไว้แบบนี้ไม่ลง มึงรู้อย่างนี้แล้วก็เอาเป็นว่าเข้าใจตรงกันนะเว้ย
ว่าพวกมันตั้งใจจะหลอกมึง ยังไงมึงก็โดนลงโทษ เพราะฉะนั้น ไม่ต้องกลัวนะ...
ผมคิดว่าหมดหน้าที่แล้วครับ ผมสบายใจแล้วที่ได้บอกมัน ถึงมันจะโกรธผมก็ช่างเถอะผมทำดีที่สุดแล้ว
ผมทำท่าจะเดินไปแต่ไอ้เดย์มันดึงมือผมจนเซ ลากผมกลับไปกอดไว้แน่นเลย ล็อคตัวไว้แน่นหนาขยับดิ้นไม่ได้
ขณะก้มหน้าซุกลงมาหา ปากมันก็พูดกระซิบติดใบหูของผม ขอบใจนะ แล้วก็หอมแก้ม
เขินสิครับโดนหอมแก้ม จะกี่ครั้งผมก็ยังไม่เคยชิน..แต่ก็ยืนเฉย รู้ว่ามันคงดีใจที่ผมบอกความจริงกับมัน
ผมก็ดีใจนะครับที่มันไม่โกรธผม โล่งใจมากเลยเอามือโอบหลังมันไว้
เดย์กอดผมอยู่อย่างนั้นราวนาทีได้ ต้องกระซิบบอกมันว่าให้ปล่อยได้แล้วกลัวเพื่อนออกมาตาม
ถึงจะมืดแต่ผมก็รู้ว่ามันยิ้มให้ผมนะ..........น่าจะเป็นยิ้มกว้างมากๆเลยด้วยครับ/////
ไม่รู้ทำไมผมเขินแม่งงงง//// ท่ามกลางพงหญ้ารกสัด....พาให้นึกไปถึงไอ้ที่มันเคยพูดว่าจะลากผมเข้าพงหญ้า
555 555 จู่ๆเดินไปผมก็ขำ มันก็มีชะงักหาว่าผมโดนผีเข้าอีกแล้ว ผมเลยว่าไม่มีผีสักตัวผีไหนจะมาเข้าได้
แล้วเสียงหมาหอนอย่างโหยหวนก็มาเลยครับ............โบร๋วววววววววววววววววววววววววววว
เชี่ย||||||||||| รีบเข้าบ้านเหอะว่ะ ไอ้เดย์พูด รีบจูงมือผมอย่างไว
..................................
....................
กลับเข้ามาไอ้เดย์รู้เรื่องแล้วมันก็ยิ้มๆกับผม แอบกระซิบบอกผมว่าให้คอยดูไป เดี๋ยวพวกเชี่ยนี่เจอมันแน่..
ไม่รู้ไอ้เดย์คิดจะทำอะไร แต่ฟังเขาเล่าเรื่องผียันเรื่องสุดท้ายมันก็ยังนั่งบีบมือผมแน่นอยู่ดี
เรื่องผีของเดย์ก็เรื่องสมัยเด็กครับ มันว่าคุณตาชอบมาเล่นกับมัน พอเสียไปก็มาเข้าฝัน...ให้หวย แม่มันถูกเต็มๆ
มิน่าล่ะไอ้บ้านี่ติดหวยมาแต่เล็กแต่น้อย....
เรื่องของผมก็จำๆเขามาเล่าแหละครับ เรื่องนอนต่างที่ กลางดึกก็ได้ยินเสียงคนคุยกันบนหัวทั้งที่เรานอนคนเดียว
เลยต้องลุกมาขยับเตียงแก้เคล็ด สวดมนต์ไหว้พระถึงได้เงียบ เพื่อนๆมันก็ว่าน่ากลัวนะ
แต่ผลสรุปคือไอ้กีต้าร์ได้โหวตครับ มันเล่าเรื่องความเฮี้ยนของทางสามแพร่งแถวบ้านญาติมัน เรื่องจริงด้วยน่ากลัว
นี่ยัยโฟร์โทรมาแล้ว ใครออกไปรับทีสิ แจ๋วแหว๋วคุยโทรศัพท์เสร็จก็หันมาบอกพวกผม
อดคิดไม่ได้ว่ายัยสองสาวนั่นช้าโคตร นึกว่าจะมาถึงพรุ่งนี้เช้าเกือบจะได้หลับรอ
ไอ้มาร์คกับไอ้น็อตอาสาขี่รถออกไปรับที่หน้าปากซอยครับ
เอางี้นะ กูจะให้พวกมึงขึ้นไปอยู่เป็นเพื่อนยายของทิชาข้างบนคู่ละสิบนาที!555 ทุกคนเลยเพื่อความยุติธรรมนะ
ไอ้ต้าร์ออกคำสั่ง ผมรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้
เฮ้ยเดย์! มึงกับไอ้ลูกขึ้นไปคู่แรกเลยไป กูรู้มึงอยากดูหวยเต็มแก่ ไปขอยายไปเพื่อน กูจะจับเวลาพิสูจน์ความกล้า
ครบสิบนาทีเดี๋ยวกูตะโกนเรียกให้ลงมา
ก็คงจะมีแค่คู่ของผมล่ะครับที่ได้ขึ้นไป คนอื่นๆมันไม่ทำหรอก มันเตรียมตัวหลอกไอ้เดย์กันไว้
ไอ้เดย์พยักหน้าไม่เกี่ยงงอนจนไอ้กีต้าร์ยังทำหน้าแปลกใจ เดย์จูงมือผมเดินขึ้นบันไดผิวปากไปด้วยอีกต่างหาก
ผมหันไปมองทางเพื่อนๆ เห็นมีกระซิบกระซาบอะไรกันใหญ่ สงสัยงงทำไมไอ้เดย์ดูชิวผิดปกติ
ไอ้เดย์ดูมีอะไรๆในหัว มันแอบยิ้มด้วยนะ....
...............................
..............
......
เข้าไปนั่งที่พื้นห้องครับ พื้นมีแต่ฝุ่นหนาเชียว ผมกระซิบถามเดย์ เดย์ มึงยิ้มทำไมอ่ะ
ไอ้เดย์ก็ยังอมยิ้มอยู่ครับ มันหันมายักคิ้วให้ผม ผมนั่งจับมือกับมันเฉยๆก็กลัวจะเงียบเกินไป
เดย์มึงโกรธมั้ย ไม่โกรธเลยเหรอ
......... กูดีใจ เลยนึกโกรธใครไม่ออกว่ะ55
หื้อ? ดีใจ...
มึงเป็นห่วงกู
.............//// ก็แค่กลัวมึงอาละวาดเว้ย
อ้าวไม่ได้ห่วงกูเหรอ
ไม่ใช่อย่างนั้น ก็ห่วง////ไอ่ห่า...
หึหึ...ก็เห็นมั้ยคนเป็นห่วงกัน.............ก็แสดงว่ารักกัน
หา!?////// บ้าดิ
อ้าวมึงไม่รักกูเหรอ
......อึก/////*// อย่ามาหลอกให้กูพูดอะไรบ้าๆน่า รู้นะคิดเชี่ยไรอยู่อ่ะ
คิดอะไร มึงรู้ได้ไงว่ากูคิดอะไร
รู้ก็แล้วกัน ไม่ต้องมา.....พูดงี้เลย/////
อะไรวะ รู้ได้ไงวะว่าอยากกอด
หะห๊ะ!!?////*// เชี่ยเดย์! มึงคิดอะไรเนี่ย!?
อ้าวไหนว่ารู้ไง โกหกนี่ เคี๊ยกกกก5555555
ไอ้บ้า.. บรรยากาศบ้านนี้มันไม่เหมาะให้มึงมานั่งหยอดกูมั้งเดย์
โอ๊ะ! มาแล้วครับอะไรแว๊บๆผ่านไปนอกห้องขาวๆ ผมตกใจชี้ไปทางนั้นไอ้เดย์ขยับมากอดผมไว้หันไปมองตาม
มันแสยะยิ้มพูดเบา มาแล้วเหรอ ฮึ่มดี! หึหึหึ ไอ้เดย์หัวเราะน่ากลัวอ่ะ||||||||
แล้วมันก็แกล้งโวยวายเล่นละครครับ ร้องเสียงดังลั่นว่ากลัวๆ เข้ามากอดซุกกับอกผม ผมเหวอๆงงๆ
ไอ้พวกผีผ้าขาวปลอมๆข้างนอกนั่นสามตัวรุมกันเดินเข้ามาหลอกมันแบบระยะเผาขน แฮ่ๆๆๆๆ
เหวอ~~! อย่าๆๆกลัวแล้ว!
เดย์ๆ!! ผมเขย่าตัวมัน มันกลับผลักผมออกห่างไป แล้วมันก็ผุดผลัดลุกยืนขึ้นให้ไอ้พวกผีได้ผงะ สะดุ้งถอยแทน
ไม่รู้ใครเป็นใครบ้างใส่หน้ากากผีมา ...........เอิ่ม...แม่งเด็กกันฉิบหายก็นึกว่าจะหลอกอะไรไฮโซกว่านี้
ก็บอกว่าอย่าไง! (ตุ้บ!) ก็บอกว่ากูกลัวไงไอ่สัด!(ตั้บ!) ก็บอกว่ากลัวแล้วอย่าเข้ามา!(ผลั่ค!)
ผมนั่งอ้าปากหวอ ถือไฟฉายส่องมองเห็นไอ้เดย์ซัดไอ้พวกผีปลอมด้วยหมัด เข่า ศอก เตะหน้าแข้ง เจาะยาง
ฟาดหางจรเข้! แล้วมันก็ซัดมั่ว อ็อคค!||||||| โห!ไอ่สัดก้านคอใส่ใครวะนั่น อึ๋ยยยยย~~~~|||||||||| น่ากลัวเชี่ยๆ
เดย์!||||||||| พอแล้วเดย์ไอ้บ้านั่นผีนะเว้ย มึงเตะผีได้ไง!!
ผมยืนห่างๆกลัวโดนลูกหลงสุดๆครับงานนี้ได้แต่แหกปากเรียกมัน
เออว่ะ! เฮ้ยกูลืมไปอ่ะ เหวอ~~ กลัวอ่ะ! ลูกคิดดดด เดย์กลัวอ่ะครับ ไอ้บ้าเอ๊ยมึงเล่นใหญ่ไปนะ...
เดย์มันแทบจะหลุดขำ มันวิ่งกลับมากอดผมแน่นทำเป็นกลัว เปิดโอกาสให้ไอ้พวกผีปลอมเผ่นกันแน่บ
ใครไม่รู้สะดุดเหยียบผ้าตัวเองหน้าทิ่มอีก ผมล่ะขำต้องกลั้นแทบแย่ เชี่ยเดย์แอบหัวเราะคิกคักอยู่ข้างหูผมสนุกมัน
สมน้ำหน้าแม่ง ไอ้เดย์พึมพำครับ ผมส่ายหน้าขำไม่หาย
มึงก็ทำเกินไป เกิดพวกนั้นมันสลบไปจะทำไงวะ กูต้องช่วยกันแบกกลับหนักอีก555
กูยั้งไว้หรอกน่า ถ้าเป็นคนอื่นนะจัดเต็มไปแล้ว จะเอาให้เดี้ยง55 55
แล้ว.....
แล้ว?
อ่ะแฮ่ม!!
ไร?
หืมม.. เนียนนะมึง ปล่อยกูเลย ปล่อยกูได้แล้ว
ไม่เอาอ่ะ...กลัว////
ไม่ต้องมาโกหก มึงเลิกกลัวแล้วกูรู้ คนบ้าอะไรวะซ้อมผี555
โอ๊ะ! ////เลข!!!
แหม พอเห็นหวยล่ะปล่อยกูเลยนะ ไอ้เดย์รีบไปส่องดูธูปตีเลขใกล้ๆครับ มันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่สงสัยวาดฝันไกล
ผมเผลอเงยหน้ามองไปที่รูปคุณยายบนหิ้งครับ..... โห รูปเก่ามากเกิน แสงเทียนส่องไม่เห็นครับ
รู้แต่เป็นรูปคุณยายแก่ๆผมขาวๆ ...... อ่า น่ากลัวแฮะ ไม่มองดีกว่า....หือ?... เอ๊ะ....!? เดี๋ยวนะ!!?
ผมรีบเอาไฟฉายส่องไปที่รูปคุณยายครับมันจะได้เห็นชัดมากขึ้น ไม่น่าเชื่อในรูปนั้นยายอุ้มแมวต่ำๆอยู่กับอกนี่!
เฮ้ย!||||||||||| แมว.... ผมมองไม่ทันหรอกว่าไอ้แมวที่มันวิ่งหนีไปนั่น ลายเหมือนไอ้ตัวในรูปนี่รึเปล่า
แต่ขนลุกขึ้นมาเลย ไม่ได้ปวดฉี่ด้วย ผมจำได้ว่าลายขาวดำคล้ายๆกัน...อึ๋ย
เป็นอะไรไปวะลูกคิด เดย์มันเดินเข้ามาแตะไหล่ ผมผวาจับชายเสื้อมันดึงให้เข้ามาใกล้ตัวแบบอัตโนมัติเลยครับ
กูชักอยากกลับบ้านแล้วดิ ไอ้เดย์ได้ยินผมพูดก็ยิ้มๆครับ ถือโอกาสดึงตัวผมเข้าไปกอดอีกแล้ว
หึหึ///// กลัวอะไร เดย์อยู่นี่
....... แหม่... เก่งขึ้นมาเลยนะมึง พอรู้ว่าไม่มีผีที่ไหน แม่งก็ทำตัวเป็นผีซะเอง ผีทะลึ่งด้วย
ลูบหลังลูบหัวกูไม่พอ ลูบตูดปลอบกูคือไรไอ่สัดนี่////*// ฮึ่ม! เดย์! มึงอ่ะจับเชี่ยไรเนี่ย!
ผมปัดมือมันออกจากก้นผม หนอยมันทำเป็นหัวเราะ
อ๊ะๆๆ แหม่~! ยังไม่เข็ด ยังไม่พอนะ ฮึ่ม เดี๋ยวกูจะจับตีเข่าแม่งเรียงตัวเลยไอ่พวกเชี่ยนี่ ไอ้เดย์บ่นเสียงเบาๆ
พอให้ผมได้ยิน มันพยักเพยิดให้ดูส่งซิกไปทางประตูห้อง เห็นอะไรขาวๆแป็บเดียวแล้วก็หายไป
ไอ้เดย์จะวิ่งตามไปไล่กระทืบครับ แต่ผมฉุดมือมันไว้ อย่า! อย่าไปเดย์!! ผมว่ามันแปลกๆแล้ว!
ถ้าไอ้พวกนั้นวิ่งไปทำไมไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าของใครเลยล่ะ!?|||||||||
ทำไมวะ!? เดย์หันมาถาม แต่ผมไม่กล้าพูดไปทำไงดี
ตึง! ตึง! ตึง! ตึง! ตึง! ตึง! ตึง! ตึง! ตึง! ตึง! ตึง!
นี่ไง!! มันต้องมีเสียงวิ่งแบบนี้สิ!
เอ๊ะพวกเพื่อนผมวิ่งขื้นมาทำไมกันเยอะแยะเนี่ย ยังมาหลอกไอ้เดย์ไม่ทันครบคนเลย
หรือว่าจะกลัวโดนไอ้เดย์ซ้อมอีกแหง ไปแกล้งมันดีนักสมน้ำหน้า
ทันทีที่โผล่หน้ามากันทั้งไอ้กีต้าร์ ไอ้ซีน ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต ไอ้ยู ก็แหกปากเรียกผมกับเดย์แบบหน้าตาตื่น
แล้วรุดเข้ามาช่วยกันลากพวกผมให้ออกจากห้องอย่างด่วนจี๋ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากครับ รู้ตัวอีกที
พวกมันก็ช่วยกันดับเทียน แล้วพาผมกับไอ้เดย์ออกไปยืนหอบตรงที่จอดรถกันไว้ ไอ้พวกนี้เก็บของไวมากอ่ะ
ผมนี่งงไปหมด เกิดอะไรขึ้นแน่ไหนบอกกูมาไอ้ซีน!!?
ผมก็ตกอกตกใจนะ ไอ้เดย์ก็อยากรู้หน้างงไม่ต่างจากผม มันก็หันไปถามไอ้มาร์คด้วยอีกคน
พวกเพื่อนๆสีหน้าไม่สู้ดีเลยสักคนครับ ในใจผมคิดไปไกลว่ามีใครเจอผีแหงๆ|||||||
ตอนนี้นะ! พวกมึงอย่าเพิ่งพูดอะไรมาก กูว่าเรารีบไปจากที่นี่กันก่อนเถอะ ไปบ้านพี่อ๊อฟกันให้หมดเนี่ย
ไอ้กีต้าร์ระล่ำระลักบอกไปก็ขึ้นซ้อนท้ายไอ้ซีนอย่างลนๆครับ แต่ผมข้องใจนี่
อ้าวเฮ้ยเดี๋ยวดิ! เดี๋ยวดิวะ!! แล้วทิชากับโฟร์อ่ะ!? ไหนว่าไอ้มาร์ค ไอ้น็อตไปรับมาไง ไหนล่ะ
ผมดึงแขนเสื้อไอ้กีต้าร์ไว้ ไอ้กีต้าร์จับมือผม แล้วพูดกับผมหน้าซีดๆครับ
มึงฟังกูให้ดีนะลูกคิด! ไอ้บ้านหลังนี้!! ไม่ใช่บ้านยายของทิชา!
ห๊า!!?||||||||||| มึงว่าไงนะ!? ผมกับไอ้เดย์แหกปากพูดพร้อมกันเลยครับ
ไอ้ซีนมันหันมาตะโกนใส่หน้าพวกเรา
บ้านหลังนี้ไม่ใช่บ้านยายทิชาโว้ยยยยยย กูมาผิดซอย!! ไอ่เชี่ยยยยย!!!|||||||||||
เชี่ยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!
ใช้เวลา 0.3 วินาที เผ่นกันแน่บแบบไม่เห็นฝุ่น ไปจาก ณ จุดๆนั้นทันทีเลยครับ
โฮ~~~~~~~~~~~~!!! ผมงี้กอดเอวไอ้เดย์แน่นเลยครับ! กูยอมให้มึงซิ่งสุดชีวิตวันนึงโว้ย!!
.
.
*******************************
.. มานั่งท้าวความทำความเข้าใจกันยกใหญ่ที่บ้านพี่อ๊อฟครับ
ทุกคนนั่งเสียขวัญเล็กน้อยอยู่ไม่นาน ก็เปลี่ยนเป็นฮากันขี้แตกขี้แตน ไอ้เชี่ยซีนพาเลี้ยวเข้าผิดซอยครับ
ไม่เคยมีใครไปบ้านยายทิชามาก่อน พอไอ้มาร์คไอ้น็อตออกไปหาไม่เจอทิชากับโฟร์ก็กลับมาโวยกับแจ๋วแหว๋ว
ซึ่งตอนนั้นผมกับไอ้เดย์อยู่ชั้นบน แจ๋วแหว๋วโทรไปถามสองสาวนั่น คุยกันไปมาถึงได้รู้ว่ามาผิดหลังครับ!
ทิชาบอกบ้านยายอยู่ซอยถัดไปต่างหาก แต่พอรู้ประวัติบ้านหลังที่เราไปกันมาบ้าง
โหย หลังนั้นร้างมาเป็นสิบกว่าปีแล้ว นั่นน่ะบ้านเพื่อนคุณยายของเราเองแหละ เขาสนิทกัน
แต่เสียไปก่อนยายของเราตั้งนานมากแล้ว เห็นว่า....เฮี้ยนยิ่งกว่าบ้านยายเราอีกนะ ใครไปลองของเจอกันทุกคน!
พวกสาวๆนั่งเบียดกันทำท่าขนลุกขนพอง
พูดมาถึงตรงนี้...ผมไม่อยากคาใจทั้งคืน ขอถามให้มันกระจ่างกันไป
เฮ้ยต้าร์... มึงขึ้นไปหลอกไอ้เดย์กี่รอบวะ ผมแอบกระซิบถามกีต้าร์ ผมไม่บอกมันหรอกว่าเดย์มันรู้ คึคึ..
ไอ้พวกนี้ก็ปิดปากเงียบเลย มันไม่กล้าบอกหรอกว่าแกล้งหลอกไอ้เดย์ มันคิดว่าอาจโดนไล่เตะยิ่งกว่านี้
รอบเดียวก็ไม่มีใครกล้าขึ้นไปแล้วเชี่ย มึงดูตาไอ้ยู...เขียวแล้วไอ่ห่า55 หัวไอ้คิมก็โน แล้วมึงดูนั่น55555
คอเชี่ยซีนเคล็ดจนเอียง55555 รู้แล้ว ไอ้เดย์ก้านคอใส่ใคร... เห็นสภาพเพื่อนแล้วบอกคำเดียวครับ สม...55
ไอ้ตัวต้นคิดอย่างไอ้ซีนงานนี้อ่วม โดนไอ้เดย์เตะจนคอเอียง มันไปขอยานวดยาทาจากพี่อ๊อฟเจ้าของบ้าน
เอามาให้ไอ้กีต้าร์ช่วยทาให้
โล่งอกนะที่ออกมาจากที่นั่นได้ ตลอดเวลานึกแล้วยังขนลุกไม่หาย มันหนาวๆเย็นๆวูบวาบ รู้สึกแปลกๆ
แถมไอ้ที่ผมกับเดย์เห็นพร้อมกัน คิดว่าเพื่อนมาหลอกรอบหลังนี่ก็ไม่ใช่เพื่อนตัวเองอีก...แล้วอะไรอ่ะ|||||||||||
บ้านพี่อ๊อฟไม่ได้มีห้องหับหลายห้องแต่ประการใดครับ เจ้าของบ้านก็โอบเอวแฟนสาวคนสวยขึ้นห้องไป
บอกให้น้องๆทำตัวตามสบาย นอนได้ตามสบาย ตามพื้นห้องรับแขกบ้านพี่ครับ... ยังดีที่หาหมอนมาให้
แต่ผ้าห่มไม่พอครับ พวกผู้ชายเลยสละให้พวกผู้หญิงเอาไปห่มด้วยกัน
เฮ้ยๆๆ มึงดูๆ นู่นๆ คิคิ ไอ้เดย์กระซิบแอบชี้ให้ผมดูไอ้คิมกับดุ๊กดิ๊กครับ ...ไอ้สองคนนี้สภาพน่าสงสัยสุด
ก่อนมาก็ด่ากันกัดกันแทบตาย ตอนหนีออกมาไอ้คิมดันทะลึ่งคว้านังดุ๊กดิ๊กขึ้นรถตัวเอง มันก็ซ้อนมอเตอร์ไซค์
กันมานั่นแหละครับ ช่วงนั้นรีบและชุลมุลมาก ผมไม่ทันมองว่าอิดุ๊กดิ๊กเอาผ้ากันเปื้อนเชี่ยคิมไปใส่ตอนไหนวะ?..
เฮ้ยแม่งดีกันเฉย ท่าทางตอนนั่งซ้อนกันมามันคงจะยอมคุยกันแล้ว เห็นอย่างนี้ก็ดีครับไม่อยากให้เพื่อนทะเลาะกัน
รักๆกันไว้ดีกว่า ยิ่งอยู่ห้องเดียวกันด้วย
เฮอะ... แต่ก็น่าหมั่นไส้นะครับ ตอนนี้ไอ้คิมแยกตัวไปนั่งยิ้มๆให้ดุ๊กดิ๊กมันทายาที่หัวปูดให้(ฝีมือไอ้เดย์)
พวกมันคุยอะไรกันหว่า ได้ยินไม่ค่อยถนัดเลย ...งานเสือกต้องมาครับ ผมก็พยายามกระดึบๆเข้าไปทางนั้น
ทำเป็นสนใจอย่างอื่น มองทางอื่น แต่เงี่ยหูฟังมันสองคนคุยกันครับ
...พอรึยังล่ะ ดุ๊กดิ๊กพูดครับ
..ยังอ่ะ ทาให้จนกว่าจะหายเลยดิ..หึหึ อันนี้ไอ้คิมพูดครับ
บ้าดิ ไปให้แฟนตัวทาให้นู่น มาให้คนไม่สวยอย่างเค้าทาทำไม.. ดุ๊กดิ๊กพูดเล่นตัวอ่ะครับ
โอ๊ะแปลกเนอะ ผมแปลกใจทำไมพวกมันพูดกันเพราะจังวะ?
มีที่ไหน...ยังไม่มี หาอยู่เนี่ย ไอ้คิมพูดแล้วยิ้มเยิ้มเชียวครับ ผมแอบเหล่ไปมอง
เหรอ~~~//// หืมมม เชื่อตายล่ะ ไปไหนก็ไปป่ะคิม.. มานั่งมองหน้าเค้าทำไม
ไม่ให้มองหน้าให้กูมองหำรึไง
ปากมึงเนี่ยน๊า อิคิม!-*-
อ๊ะ โทษๆ55 ก็มันชินนี่หว่า555 แกล้งมึงสนุกดี
คนผีทะเล! เชอะ! เค้ายังไม่บอกว่าหายโกรธเลยนะ ที่ด่าเขาที่บ้านร้างนั่นน่ะ
ขอโทษษษษษ ขอโทษคร้าบบบบ วันหลังไม่ปากหมาแล้วสัญญา
จริงนะ////
แต่ถ้าวันไหนเผลอไป ก็ขอให้เข้าใจด้วยแล้วกันนะ555
อิคิม...
ดีกันแล้ว ขอจับทีดิ
จับอะไรยะ!?
จับนม ดูดิ๊ว่าเอาอะไรยัดไว้ ไหน555นมเชี่ยอะไรวะแข็งได้ตลอดเวลา555
ว้ายอิบ้า!////
แล้วมันก็ตีกันตุ้บตับๆ ลุกวิ่งหนีพอเป็นพิธีแล้วก็นั่งคุยกันต่อ แต่คราวนี้มีแจ๋วแหว๋วกับพวกสาวๆร่วมวงด้วย
ก็คุยกันเรื่องที่ไปหาเรื่องทำอะไรไร้สาระกันมานั่นแหละครับ ผมเลยเลิกฟัง หันไปล้มตัวลงนอนกับพื้นบ้านซะเลย
..........ไอ้บ้าเดย์มันก็กระดึบมาล้มนอนข้างๆผม โอย... มองนาฬิกาบ้านพี่อ๊อฟแล้วรู้สึกง่วงแรงครับ
เกือบตีสี่แล้ว หนังตาผมหลับลงเมื่อไหร่ไม่รู้ตัวเลย
.......................
...........
.......
มารู้สึกตัวตื่นอีกทีตอนใกล้รุ่ง.... ฟ้ายังไม่สว่างแต่ชะเง้อมองนาฬิกาถึงรู้ว่าจะเช้าแล้ว
วันอาทิตย์ครับนอนยาวๆเลยดีกว่า ผมปวดฉี่ก็ลุกไปเข้าห้องน้ำครับ ข้ามศพขึ้นอืดของเพื่อนๆมากมาย
ที่นอนน้ำลายย้อยน้ำลายยืด กลับหัวกลับหาง กางแขนกางขาเรียงรายกัน ระเนระนาดเกลื่อนพื้นบ้าน
ไปสะดุดเอาขาไอ้ยูครับ หน้าเกือบทิ่มดีที่ทรงตัวอยู่ แล้วผมก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ ตายห่าล่ะ! ไอ้ยูไม่กลับบ้านนี่!
ป่านนี้พี่บาสจะรู้รึยังก็ไม่รู้ว่ามันหนีมากับพวกผม
ยูๆ ยูๆ!! ตื่นๆ เฮ้ยมึงไม่กลับบ้านเหรอวะ!? ผมเขย่ามันแป๊บเดียวไอ้ยูสะดุ้งลุกพรวดขึ้นมายืนเลยครับ
ขอบใจเว้ยลูกคิด ก..กู กลับก่อนเว้ย!! ไอ้ยูร้อนรน เหมือนมันก็คงจะนึกขึ้นได้เลยรีบไป
ผมส่ายหัวมองตามหลังมันจนลับไปภายในเวลาอันรวดเร็ว
ไปเข้าห้องน้ำกลับมานอนที่เดิม ผมนอนริมครับติดผนังข้างนึง (อย่าให้รู้นะใครดันกูมาบี้กับข้างฝาอยู่ตรงนี้)
ผลักๆไอ้เดย์ให้ขยับไปหน่อยครับ เชี่ยนี่นอนกินเนื้อที่สิบแปดเอเคอร์เหลือเกิน มันก็อื้อๆ เอ้อๆ ประสาคนยังหลับ
ไม่รู้เรื่องแล้วกระเถิบตัวไปนิดหน่อย ผมล้มตัวลงนอนต่อ คิดว่าสายๆเดี๋ยวกลับไปนอนต่อที่บ้านตัวเองดีกว่า
แต่ตอนนี้ง่วงจัดครับ ก็ได้นอนไปนิดหน่อยเองจะเช้าแล้ว ยังไม่อยากตื่นตอนนี้นี่ครับ
เคลิ้มๆจะหลับครับ.............รู้สึกถึงสัมผัสแปลกๆ....ที่ลูบวนหน้าท้องผม... แล้วหนักๆเหมือนมีอะไรมาทับขาไว้
คนที่นอนข้างผม..คือไอ้เดย์ ไม่ต้องลืมตา ไม่ต้องเดาก็รู้เลย มันเอาขามาพาดขาผม มันชอบนอนก่ายกอดอย่างนี้
ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกถ้าขามันจะอยู่เฉยๆ.........มันไม่เฉยดิ มันขยับยุกยิกๆแปลกๆ... แล้วมือมันที่เอามาก่าย
ก็ไม่ได้กอดผมนะ...มันลากมือลูบๆเข้าไปใต้เสื้อยืดที่ผมใส่...ลูบท้องผมเล่น........ผมรู้สึกอุ่นๆร้อนๆแถวซอกคอ
นี่มันก็คงเอาหน้ามาซุกใกล้ๆอีกเหมือนเคย... แต่วันนี้ไม่เหมือนเคย!..... มันจุ๊บเบาๆที่ซอกคอผมด้วย/////////
ไอ่เชี่ยเด๊ย์~!!!!! นี่มึงคิดจะทำอะไรกูเนี่ย ไอ่เพื่อนเลว! ไอ้คนฉวยโอกาสแม่งคิดว่ากูหลับสิท่า!
ผมไม่อยากลุกขึ้นโวยวายให้เพื่อนๆตื่นมาทำหน้าเอ๋อ ถามกันทั้งฝูงหรอกครับ ได้แต่ทนแกล้งนอนหลับตานิ่งๆไป
ดูซิว่ามันจะทำอะไรอีก... ยอมรับนะครับว่าใจเต้นเป็นบ้าเลย ไอ้มือบ้าของไอ้คนบ้าข้างๆแม่งก็ไม่ยอมหยุด
ได้คืบจะเอาศอก ล้วงลึกเข้าเสื้อไปเขี่ยยอดอกเล่นทั้งสองข้างสลับกันไปๆมาๆ...จน...มันแข็งสู้นิ้วเลยอ่ะครับ
ผมกลั้นเสียงครางแทบตาย กลัวเพื่อนคนไหนได้ยินแล้วจะตื่นมาเจอ ไอ้ห่านี่ก็ไม่ยอมหยุด มันทำยิ่งกว่าใช้นิ้ว
ใช้มือ มันค่อยๆเริกเสื้อขึ้นแล้วใช้จมูกกับปากไซร์ไปตามลำตัวของผม.....เสียวมากครับบอกเลย
ไอ้เดย์ไซร์เลื่อนริมฝีปากขึ้นมาเรื่อยๆ มันยังถูไถยอดอกผมสนุกมืออยู่ มันจะรู้บ้างมั้ยว่าผมแทบขาดใจ
จนบางครั้งเสียงเกือบรอดออกจากลำคอ ผมไม่กล้าลืมตามองเลยสิ่งที่ผมกำลังถูกกระทำอยู่ตอนนี้ มันมากมาย
ยิ่งกว่าครั้งไหนๆ ไอ่เชี่ยนี่เขามามีอารมณ์หื่นอะไรตอนเช้าๆที่น่านอนอย่างนี้นะ จากที่ตาผมพร้อมจะปิดสนิท
กลายเป็นว่ามันหลับไม่ลงไปแล้วสิครับ กลัวมันจะรู้เหลือเกินว่าหัวใจผมเต้นแรงมาก..
เดย์ใช้ลิ้นใช้ปากกับส่วนที่มันแข็งเป็นไตอยู่แล้วให้ยิ่งแข็งสู้ลิ้นเปียกๆเข้าไปใหญ่
อืมมม~~ฮึก~ อิ๊ก..อื้ออ
เก็บไม่อยู่จริงๆครับเสียง เสียงครางรอดออกจากลำคอผมเบาๆ เป็นพักๆ แต่ผมคิดว่าไม่น่าจะมีใครได้ยิน
นอกจากไอ้คนที่มันกำลังทำให้ผมครางอยู่ตอนนี้ สุดที่จะทนก็เพราะมันเล่นขยี้ โอ๊ยทรมานครับ
โดนรุกรานถึงเนื้อถึงตัวไปถึงไหนๆขนาดนี้ ผมได้แต่แกล้งทำเป็นยังหลับไม่รู้ตัว ต้องนอนเฉยๆ
ปล่อยให้มันกระทำอย่างไม่อาจต่อต้านอะไรได้
ไม่อยากจะบอกว่าข้างล่างของผมตอนนี้ลุกเลยครับ///// เชี่ยเดย์ใช้เข่ามาสีตลอดเวลาเลยอ่ะ มันปลุกอารมณ์ผม!
แต่ผมก็รู้สึกได้ว่าของมันเองก็แข็งไม่ต่างกัน เผลอๆอาจยิ่งกว่าผมอีก...
ผมนอนตัวเกร็งด้วยความเสียวและใจสั่นไหวไปหมด ได้แต่หวังว่ามันจะหยุดแค่นี้... กลัวเพื่อนตื่นมาเห็นก็กลัว
กลัวโดนทำมิดีมิร้ายไปมากกว่านี้ก็กลัว.. แต่ผมกลัวตัวเองที่เกลียดมันไม่ลงยิ่งกว่าเรื่องไหนๆ
เพราะผมกลัวที่จะลืมตามองหน้ามัน กลัวว่าจะไม่สามารถห้ามอะไรมันได้เลย...รวมทั้งใจตัวเองด้วย
ขณะที่ผมอ้อนวอนขออยู่ในใจว่าให้มันหยุดเถอะ ก่อนที่อะไรๆจะเลยเถิดไปมากกว่านี้
สองอุ้งมือของไอ้เดย์ก็เลื่อนลงไปด้านล่าง ลูบไปที่สะโพกแล้วล้วงมือไปขยำก้นผมครับ!/////*// แต่ไม่แรงนัก
คงกลัวผมจะตื่น ก่อนที่มันจะเปลี่ยนเป้าหมายมาทางด้านหน้าบ้าง!!! จับเต็มๆเลยครับ ผมอายมากแต่มันสิสนุกมือ
ฮึก!//////ฮื่อออ~~~ ด...เดย์ ทำอะไร ย..อย่า...
ผมทนไม่ไหวแล้วครับที่สุดก็ตัดสินใจยอมพูดออกมาจนได้ ผมทำให้มันรู้ว่าผมรู้สึกตัวแล้ว
ไอ้เดย์สะดุ้งเฮือกเลยครับ มันชะงักมือกับปากที่ปรนเปรอผมอยู่ ผมอายมากหน้าผมคงแดงแจ๋
ตัวผมก็อ่อนปวกเปียกไปหมด คงมีแค่ตรงนั้นแหละที่แข็ง
ไอ้เดย์เอาหน้าหล่อๆที่ดูหื่นโคตรๆตอนนี้เข้ามาใกล้หน้าผม มันกระซิบที่หู เฉยเหอะ แล้วดีเอง เชื่อเดย์(จุ๊บ)
คุณพระคุณเจ้าช่วยกล้วยยกมาทั้งหวี!!!////// อ๊ากกกกกกกกก~~~~ ไอ้เดย์ไม่หยุด ผมสิจะขาดใจฮือออออออ
อย่า!..อึก..ฮือออ อย่า.. ฮือออ~ อื้อออ~~~ย.....ย..อย่า~ซี๊ดดดดดด
ชู่ว์...ลูกคิดเบาๆ
ยิ่งไอ้เดย์เร่งมือ ผมก็ยิ่งครางดังขึ้นๆ ขืนเป็นอย่างนี้เพื่อนได้ตื่นมาเจอแน่ เดย์มันเลยใช้ปากมันประกบปากผมไว้..
ตอนแรกผมก็ดิ้นเบี่ยงหน้าหนีไปมา ก็อะไรกันเล่ายังไม่ทันทำใจเตรียมใจอะไรเลย อยู่ดีๆมาจูบกูเฉย
มันจูบผมครับ..........เพื่อให้ผมกลั้นเสียงได้
แล้วมันก็ได้ผลนะสุดท้ายผมก็เพลินไปกับลิ้นที่ช่ำชองของมัน รสจูบมันซ่านในปากหวานๆยังไงไม่รู้
ทำในหัวผมเบลอไปหมด รวมถึงข้างล่างที่เร่งความเร็วและแรงจนผมต้องแอ่นสะโพกลอยตามมือมันตลอดเวลา
ไม่นานก็... อื้อออ!!!! ทุกส่วนในร่างกายผมเกร็งกระตุกยิ่งส่วนนั้นกระตุกแรงมาก
ปล่อยออกมาจนเลอะมือไอ้เดย์หมด หน้าท้องตัวเองด้วยครับ แต่เดย์ก็ทำความสะอาดให้ทั้งหมดด้วย ลิ้น
สุดยอดครับ.......
แตกแล้วทีนี้เอายังไงล่ะ ไอ้เดย์ยังไม่แตกมันก็จับมือผมไปทำให้ตัวเองบ้าง
ขุ่นพระ! ผมตกใจตรงไอ้ที่มันกำไม่รอบนี่แหละ ที่เคยว่ามึงขี้โม้ในใจตลอดถือซะว่ากูขอโทษ
ซี๊ดดดดดด..อื้อๆๆ เสียงทุ้มต่ำแต่ฟังได้อารมณ์มาก
ผมนอนหายใจหอบ ส่วนไอ้เดย์นอนตะแคงซุกหน้าเหนื่อยหอบอยู่กับอกผม แล้วมันก็จุ๊บที่หน้าอกเล่นเอาผมสะดุ้ง
เกือบลืมตัวด่ามันเสียงดัง ดีที่มันเอามือมาอุดปากผมไว้ทัน ผมจึงนอนมองหน้ามันเงียบๆ////ไอ้เปตรนี่มาลักหลับกู!
สารภาพความจริง ตอนที่ทำช่วงหลังๆผมลืมไปแล้วด้วยซ้ำ ว่านอนรวมกับคนอื่นอยู่ที่ห้องรับแขกบ้านพี่อ๊อฟ
เดย์มันขำคิกคักมากระซิบกระซาบถามผมว่า ฟินมั้ยมึง หึหึ////บอกแล้วว่าดี(จุ๊บ)
ผมอายมันมากเลยนะแต่ก็เอาหน้าหลบปากมันไม่ทัน เดี๋ยวนี้มันได้ใจลามปามมาจุ๊บที่ปากผมแล้วสิ
ก็ได้แต่มองหน้ามันตาปรือๆ ผมคิดอะไรไม่ออกหรอกตอนนี้....แล้วผมก็นอนหลับตา
ขืนยังลืมตาอยู่มันก็จ้องหน้าผมไม่ยอมเลิก
ไอ้เดย์เห็นผมจะหลับ มันก็เปลี่ยนจากกอดนัวเนียไปนอนจับมือผมไว้เฉยๆแทน.......เนียนเลยนะมึง
ในขณะที่ผมยังสับสนว่าชอบมันมากกว่าเพื่อนมั้ย มันก็มาทำบ้าๆกับผม แล้วผมก็บ้ายอมให้ทำ
เป็นเพื่อนกันเขาก็ช่วยกันได้มีถมไป.... ผมไม่รู้ว่ามันผิดมั้ย ผู้ชายโดนกระตุ้นมันก็จำเป็นต้องปลดปล่อย
เป็นเรื่องธรรมชาตินี่ครับ แต่กับใครก็ได้งั้นเหรอ..ถ้าเป็นคนอื่นล่ะ......
ผมจะยอมให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นก็ได้งั้นเหรอ? ผมไม่แน่ใจ ถ้าเป็นคนอื่นผมจะโวยวายหรือว่าปล่อยเลยตามเลย
ผมชอบแบบนี้ หรือว่าผมชอบมัน ผมคิดแบบนี้อยู่ไม่กี่รอบก็ผล็อยหลับไป
tsktonight
***ขอโทษที่ให้รอนานนะจ๊ะ วิไม่ค่อยว่าง มีเวลาก็รีบมานั่งแต่ง
ฉากเลิฟๆทอนแล้วทอนอีก คิดว่าก็ไม่น่าจะเยอะเกินไปเนอะ ^^ ก็ใสๆนี่คะ พอเป็นยา
คุณ eiei /// ขอบคุณค่า เจอคนอ่านน่ารักๆ วิก็มีกำลังใจแต่งเน้อ^^
คุณ SmileSmileTem /// ไม่รู้น้องลูกดูแลดีพอรึยัง555
| Create Date : 23 มิถุนายน 2558 |
| Last Update : 24 มิถุนายน 2558 15:36:35 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 1034 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: eiei IP: 1.47.38.111 วันที่: 23 มิถุนายน 2558 เวลา:21:36:52 น. |
|
|
|
| โดย: SmileSmileTem IP: 27.55.89.128 วันที่: 25 มิถุนายน 2558 เวลา:0:59:57 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
