Bloggang.com : tsk.love : ตอนที่ 15 เพื่อนกันมันดี...(yaoi)

ตอนที่ 15 เพื่อนกันมันดี...(yaoi)

*** ///เรื่องนี้เป็นนิยายวายมีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย/// บอกไว้ให้สำหรับคนที่ไม่ชอบแนวนี้จะได้ไม่ต้องอ่านนะคะ แต่ถ้าใครสนใจ หรือชอบแนวนี้ ก็เชิญให้ลองอ่านและติดตามกันได้ตามอัธยาศัยค่า^^ เนื่องจากเรื่องนี้อาจมีคำไม่สุภาพค่อนข้างเยอะ เพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องและลักษณะนิสัยของตัวละครแต่ละตัว เพราะฉะนั้นถ้าใครไม่ชอบใจขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่า คนแต่งขอขอบคุณแฟนๆไว้ก่อนล่วงหน้า (จุ๊บๆ รักครับผม)

“มาใกล้หน่อยดิ” ไอ้คนป่วยตัวร้อนผ่าวดึงมือผมให้เซเข้าไปนั่งแหมะข้างตัวมัน

ตอนนี้ไอ้เดย์ตาเชื่อมมาก บอกเลยผมไม่รู้จริงๆว่าเป็นเพราะพิษไข้หรือว่ามันแกล้ง ก็มันยิ้มกริ่มชอบกล
เพิ่งรู้นะว่าความร้อนจากตัวมันสามารถแผ่มาถึงตัวผมได้ด้วย…. แล้วไอ้อาการใจเต้นนี่ติดมาจากมันด้วยรึเปล่านะ..

ผมก็พยายามเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้มันสะอาด เกือบเอาคัตเตอร์บัทถูตามซอกตามมุมแล้วแต่ผมกลัวจะเหนื่อยเกิน
เว้นตรงจุดซ่อนเร้นนั้นของมันไว้ ถึงแม้ว่าเจ้าตัวพยายามจะดึงดันให้ทำความสะอาดให้มันด้วยแค่ไหน
ผมก็ว่าให้มันเก็บไว้ดูเองเถอะ บางทีกูว่ามึงก็เปิดเผยเกินไปนะเดย์

“มึงจะอวดกูทำไมนักหนาวะเชี่ยเดย์!/////*//ของกูก็มีเหอะไอ่ควายทะลึ่ง!”
“มี แต่มันไม่เหมือนกันเว้ย”
“เชี่ยเถอะ จะของใครๆแม่งก็ต้องเหมือนกันทั้งนั้นแหละมึงบ้ารึเปล่า”
“มึงเถียงกูเหรอลูกคิด”
“เออดิ! ดรอใครที่ไหนเขาเป็นสี่เหลี่ยมรึมีสี่รูบ้างล่ะไอ่ฟาย!”
“ไม่ใช่อย่างนั้น แค่กๆๆๆๆ”
“เวร คิดอะไรพิลึกๆอีกล่ะไอเลยเห็นมั้ยไอ้บ้า”
มันไอแล้วเอามือปิดปาก แต่มือที่ปิดปากนี่ชูแค่สามนิ้วนะ คือนิ้วโป้ง นิ้วชี้ แล้วก็นิ้วก้อย

“แค่กๆๆ../////”
“..ฮึ... /////*// มือเป็นอะไร ไข้แดกจนพิการเลยเหรอมึง ขอจอดเรือสักลำนึงได้มั้ย”
“จอดเรืออะไรวะ อยู่ดีๆมึงเอาเรือมาจากไหนเนี่ยลูก!?”
“ไม่รู้ดิ... ก็เห็นมึงท่าเยอะเหลือเกินนิไอ่ควาย!”
“แหมๆๆๆ เล่นมุกนะคร้าบๆ ใจเย็นดิ ด่ากูจ๊างงงง ไอ้ที่ว่าของมึงกะของกูไม่เหมือนกันกูหมายถึงขนาดเว้ย!”
“มึงจะบอกว่าใหญ่มากงั้นดิ/////*// ใหญ่กว่าของกูเยอะว่างั้นไอ่สัด!”
“เออ แน่จริงเอามาเทียบกัน”
“เชี่ยเถอะเดย์ เออ! กูเล็กก็ได้ กูเล็ก! จบนะเชี่ย!!!//////*//”

กูยอมเล็กก็ได้วะไอ้สาหร่ายข้างแคร่ ชะชะชะ ทำหน้าหนักเป้า มึงแบกหลักกิโลไว้รึไง
แต่ไอ้เดย์ยังท้าทายถาม “เป็นผู้ชายด้วยกันจะอายทำไมวะ ถอดออกดูแมนๆให้รู้กันไปเล้ย”

ผมส่ายหน้าระอาแม่ง เอาผ้าปาใส่เป้ามัน มันสะดุ้ง
“ตกลงมึงอยากให้กูล้วงนักใช่มั้ย!”
“เอ้อ!///// แน่จริงมึงล้วงเลย แต่เตือนไว้ก่อนกูสู้นะ คึคึคึ55555”
“โอ้โห! ใหญ่ไม่พอ! สู้มือกูด๊วย! ด๊ายยยย กูทำด๊ายยยย! แค่ล้วงเข้าไปเช็ดให้มึงแค่นี้! ก็ดีนะสู้ๆอย่างนี้
ถ้ากูจับได้นะกูจะบีบ! เอาให้แม่ง ลีบ..บบบบบบบบบ! เลย!!! ”

“.......ใจเย็นดิ..... ค..แค่กๆ เช็ดเองก็ได้อ่ะ|||||||||” แม่งรีบปัดมือผมไปห่างๆ

ไอ้เดย์บ่นพึมพำ ยันตัวลุกขึ้นคุกเข่าบนเตียง หันหลังให้ผมแล้วถอดบ็อกเซอร์ตัวเองพรวดลงเข่า ผมตกใจร้องเหวอ
ก็เห็นก้นขาวเว่อร์ๆของมันชัดเต็มๆตาขนาดนี้ ไอ้ห่านี่เช็ดข้างหน้าข้างหลังตัวเองไม่อายผมเลย
กูไม่เข้าใจว่ามึงแมนมากหรือมึงหน้าด้านเกินไปแล้วเนี่ย “ไอ่เชี่ยเด๊ย์!!!//////*//”

มันทำท่าจะหันมาผมเลยรีบยกเท้ายันตูดมัน แต่ดูเหมือนจะแรงไปหน่อย เลยกลายเป็นถีบมันหน้าทิ่มไปแทน
ไอ้เดย์เกือบไถลตกเตียงแต่มันยั้งตัวไว้ได้ มันด่าผมใหญ่
“โอ๊ยยยยยยย||||*|| ไอ่เชี่ยลูก! มึงถีบกูทำไม เดี๋ยวมึงจะโดน!”
“ก็มึงจะหันมาทำไมล่ะ! ไม่รู้ล่ะถ้ามึงไม่เลิกบ้ากูจะกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลยไม่นอนกับมึงแล้ว!!”
“เฮ้ยๆๆ อย่าไป! ไม่เอา! อย่าทิ้งเดย์~!!!”

คุณชายเชี่ยเดย์รีบดึงบ็อกเซอร์ขึ้นแล้วหันมาตะกายคว้าเกาะแข้งขาผม ไม่ยอมให้ลุกหนีมันไปไหน
“เดย์! ปล่อยกู!”
“ไม่เอาๆไม่ให้ไปๆ มึงบอกจะอยู่กับกูแล้วอ่ะ กูไม่ยอมกูไม่ให้กลับ!!!”
โห สาบานซิว่ามึงไม่สบาย เอาแรงที่ไหนมาวะเนี่ยแกะมือมันไม่ออกเลย อย่างกับทากาว
แล้วหน้าเขานะอย่างอ้อนมืออ้อนตีนที่สุดอ่ะ

“ไม่ปล่อยแล้วกูจะลุกไปหยิบเสื้อผ้าให้มึงเปลี่ยนได้ไงวะ” พอผมถอนใจพูดไปแบบนี้ มันเลยยอมปล่อยมือ
นั่งยิ้มแป้นแล้นตาเยิ้มๆมองผมค้นตู้เสื้อผ้ามัน

“ไม่ต้องใส่ก็ได้ลูกคิด กอดมึงเดี๋ยวก็อุ่นเองแหละ”

ผมหันไปมองไอ้คนพูด มีอ้าแขนรอ มึงคิดว่ากูจะวิ่งโผเข้าไปหามึงเหรอ!? นี่มึงเมาพารารึเปล่าวะ!?

“แค่กๆๆ บรึ๋ย~||||||||” ไอ้เดย์ทำเป็นเล่นได้แค่นั้นแหละ มันไอแล้วรีบหุบแขนมากอดตัวเองแทน
ทำหน้าแบบว่าปวดหัว สงสัยมันจะหนาว ผมถอนใจปาเสื้อยืดสีดำตัวใหญ่กับบ็อกเซอร์ตัวใหม่ใส่หน้ามัน
ก่อนจะเดินไปหยิบแปรงสีฟันของมันในห้องน้ำมาบีบยาสีฟันใส่ แล้วเดินเอาไปยื่นให้มันที่เปลี่ยนผ้าไวปานวอกเสร็จพอดี

“ไปแปรงฟันไปเดย์ ออกมากินยาแล้วจะได้นอน” ผมหมุนตัวไปเทน้ำจากกระบอกที่เอาขึ้นมาใส่แก้วใสๆ
จากนั้นก็แกะยาลดไข้เตรียมไว้ให้มัน แอบเหล่ไปมอง มันกำลังเข้าไปแปรงฟันอยู่ในห้องน้ำ

ตามที่ผมบอก เดย์ไม่ได้ปิดประตู ผมมองมันจากด้านข้าง..... ถ้ามันไม่ติดกวนตีนทุกครั้งที่อ้าปาก ชอบแกล้งผม
ทุกครั้งที่เจอหน้า ถ้ามันทำหน้านิ่งๆทำอะไรเหมือนชาวบ้านชาวช่องธรรมดา มันก็ดูดีนะ ดูดีมากเลยด้วย........

ก็ไม่แปลกที่พวกผู้หญิงในโรงเรียนจะชอบมันกันเยอะ... เพราะมันเป็นผู้ชายสไตล์แค่ยืนเฉยๆก็ดูเท่ดูหล่อมากแล้ว
แต่คนหัวหอกหักอย่างมันผมว่าคงต้องเอาไปสต๊าฟเท่านั้นแหละมันถึงจะอยู่เฉยได้

เอ่อแต่ นึกไปนึกมา แล้วเพราะไอ้เรื่องไม่เป็นเรื่องที่เขาลือกันไปทั่วว่าผมกับมันเป็นแฟนกัน
จะทำให้พวกผู้หญิงอยากบีบคอผมแล้วจิกหัวตบให้หายแค้นรึเปล่านะ||||||||||

เชี่ยเดย์แปรงฟันเสร็จ ก็เดินบี้ไข่มาหาผม “มองไร หึหึหึ อยากจับหัวล่างกูรึไง”

นั่นไง! แม่งพอขยับตัวขยับปากก็เลวขึ้นมาทันทีเลยนะสาดดดดดดดด!-*-

“อย่าให้กูหมดความอดทนกับมึงนะเดย์//////*// แดกยาเข้าไปจะได้หายบ้า”
มันก็รับไปกินอย่างว่าง่ายๆเลยนะ แล้วมุดเข้าผ้าห่มบนเตียง นอนห่มผ้าหันหลังให้ผม
ผมยืนกรอกตาล่อกแล่กอยู่แป๊บนึง คือแปลกใจทำไมมันไม่ยักกะต่อปากต่อคำกับผมนะ

.....แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าตอนนี้มันป่วยอยู่ อาจจะอยากนอนเต็มแก่อยู่แล้วก็ได้ ผมก็เดินไปปิดไฟแล้วมานอนข้างๆมัน
พอหลับตาปุ๊บ ก็รู้สึกผิดปกติทันที ผมลืมตาปิ๊ง

“เดย์! มึงจะสิงกูเหรอ!?” สะดุ้งครับเจอไอ้เดย์แม่งขยับมานอนจ้องหน้าผมซะห่างกันแค่คืบ
“กูแปรงฟันแล้ว....ปากกูอย่างหอมอ่ะ.. ลืมบอกมึง”
“อ้าวไอ้บ้ามึงมาบอกกูทำไมวะ นอนไปดิ”
“เผื่อมึงอยากดม...ฮ้า~~~” อ้าปากห้ามไม่ทันมันครับ เชี่ยเดย์อ้าปากฮ้าใส่หน้าผมเต็มๆ.....

เออ ไม่เหม็นหรอก แต่ปากมันเข้ามาใกล้ซะแทบจะครอบปากครอบจมูกผมอยู่แล้ว
หายใจรดกันขนาดนี้ ขอบคุณนะกูไปขอมึงตอนไหนวะ!?

“เอ่อ... เออ โอเคๆนอนเหอะเดย์ หลับซะพรุ่งนี้ตื่นมาจะได้หายไข้นะ ส่วนไอ้เรื่องเพี้ยนนี่มึงคงไม่มีวันหายแล้ว”
ผมก็ผลักหน้ามันไปห่างๆ แล้วพลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้มัน ผมนอนคิดว่าไอ้ที่ผมกำลังทำอยู่นี่
มันจำเป็นรึเปล่านะ พ่อ แม่ พี่มันก็มี ....ทำไมผมต้องมาหามันด้วย ในขณะที่ยังไม่ได้คำตอบอะไรกับตัวเอง
สองแขนของคนข้างหลังก็สวมกอดเข้ามา พฤติกรรมที่คุ้นเคย.........จะตลกมั้ยนะถ้าผมจะบอกว่าเริ่มชินซะแล้ว

“เดย์......มึงตัวร้อนอ่ะ/////” ผมขยับตัวมันก็รัดแน่น ลมหายใจมันยังร้อนเลย
“ก็กูเป็นไข่”
"เป็นไข้!" หน้าที่กูต้องลำบากตบมุกให้มึงอีกเหรอ
"เออ เป็นไข้"
“ปล่อยดิ เดี๋ยวติดกู”
“ถ้ามึงเป็นไข้เพราะกู กูจะดูแลมึงเอง”
“ซึ้งว่ะ น้ำตาจะไหล”
“จริงเหรอ”
“กูประชดมึง!”
“อ้าว...แต่กูพูดจริงน๊า.. เป็นไรไปทีกูยังติดมึงเลยอ่ะ/////ตัวติดกันเลยเห็นป่ะๆ คิกๆๆ”
เดย์ขยับกอดตัวผมแนบกับอกมันขึ้นอีก เอาหัวมาไถๆแถวหลังคอ ผมอดไม่ได้ที่จะถามมัน

“ถามจริงเดย์......ทำไมมึงชอบกอดกู กอดกูทำไม..”
ถามมันโต้งๆงี้แหละไม่รู้จะเกริ่นนำไง นี่มันเป็นเรื่องปกติเหรอ?

“ไม่เห็นเป็นไรเลย ผู้ชายกอดกัน.. แมนๆ” คำตอบมึงฟังดูแมนดี แต่การกระทำมึงตรงข้ามไปมั้ยสัด...

“แมนเชี่ยไรวะ/////*// เพื่อนตัวผู้ด้วยกันบ้านไหนเมืองไหน เขาต้องมานอนกอดกันอย่างนี้ทุกทีเลยวะ
มึงเห็นกูเป็นอะไรวะทุกวันนี้ กูไม่ใช่หมาใช่แมว ไม่ใช่หมอนข้าง ไม่ใช่แม่มึงนะ มึงบ้าป่าวเนี่ย!?”

“มึงดิบ้า ใครๆเขาก็ทำ มึงโวยวายทำไมวะลูกคิด”
“ใคร!?”
“มึงดูไอ้ซีนกับกีต้าร์ดิ”
“.............แม่ง..//////*//”
ทำยังไงดีล่ะ เถียงอะไรมันไม่ออกเลยทีนี้ ตอนนี้เกลียดไอ้บ้าสองตัวนั้นมากบอกเลย..

“เดย์ มึงห้ามหลับหนีกูนะ ตอบกูมาอีกข้อก่อน!”
“ไรอีกอ่ะง่วง....เดย์ง่วงแล้วนะครับ”
เชี่ย! /////*// แม่งกระซิบพูดซะเพราะข้างหูกู จั๊กจี๋โคตร

“อึก...มึง! มึงๆๆไม่ต้องมาล้วงเสื้อกูเลยไอ้ห่านี่! เอามือออกไปนะ!! เชี่ยเดย์เดี๋ยวเหอะ!////*//” คนจะหลับห่าอะไรนี่
ผมดึงมือมันออกแล้วดิ้นหันหน้าไปทางมัน ยันหน้าอกมันออกไปให้ห่างๆแต่ไอ้คนตัวร้อนมันร้องอื้อ ดื้อไม่ยอม
ลากตัวผมเข้าไปกอดเอาขาเกี่ยว รุงรังหนุบหนับจนเหนื่อยที่จะดิ้นแล้วครับ นี่สาบานนะว่ามันป่วย
คนป่วยต้องไม่มีแรงดิ นี่อะไรวะแรงควายไม่ได้ลดลงเลย

“อย่าดิ้นดิลูกคิด กูปวดหัวอ่ะ จะถามอะไรก็ถามมา ถ้าไม่ถามก็นอนเหอะ” ..ทำเสียงอ้อนอยากให้สงสาร

“.....ฮึ่ม... ไอ้ที่มึงเคยบอกว่า เอ่อ.....มึงได้หมดนั่นน่ะ....แปลว่ากับผู้ชายก็ได้เหรอวะ ผู้ชายก็เอาจริงดิ!!?”
ผมตัดสินใจ กลั้นใจถามมันแบบนี้ อย่างน้อยถ้ามันโกรธเพราะวันนั้นแค่พูดเล่น มันจะได้เลิกแกล้งผมซะที

“ไม่โง่นี่ หึหึหึ”
อ้าววววววววว มันเล่นตอบมาอย่างนี้ คดีพลิกเลย ผมไปไงดี ในหัวอึ้งแดกเหงื่อแตกพลั่กๆแล้ว ตะกุกตะกักว่ามัน

“งั้น!//////*// มึงคิดบ้าๆกับกูรึเปล่าเนี่ย!? ถึงชอบกอด ชอบหอมกู กูเพื่อนมึงนะไอ้เดย์!”
คราวนี้ก็หวังให้มันร้อนตัว เลิกเล่นบ้าๆ ช่วยแก้ตัวกับกูทีเหอะว่ามึงบริสุทธิ์ใจ

“...............หึ...คึ...555555 มึงนี่น๊า555”
“ขำเชี่ยไรอ่ะ!? ว่ากูเพี้ยนล่ะสิ”
“เปล่าไม่ได้ขำมึงหรอก ขำตัวเองที่เมื่อกี้ชมมึง ความจริงแล้วมึงโง่นี่5555555”
“เอ๊า!? มึงมาด่ากูทำไมอ่ะ!!?/////*// กูโง่ตรงไหนวะ”
“ตรงที่เอาความเป็นเพื่อนมาอ้างกับกูไง...”
“อะไรของมึงวะ!? ก็เป็นเพื่อนกัน จะให้กูพูดว่าไง”
“กูไม่ตอบคำถามมึงแล้ว เพราะมึงบอกให้ตอบอีกข้อก็หลับได้นี่”
“อ้าวเชี่ยเด๊ย์! ทำไมมึงไม่ตอบกูล่ะ สรุปมึงยังไงเนี่ย!?”
“มึงอ่ะโง่......”
“กูไม่ได้โง่นะสัด กูแค่ไม่รู้ว่ามึงเล่นบ้าอะไรของมึง ชอบโดนล้อนักรึไงวะ”
“ก็นั่นแหละ มึงถึงโง่ไง..........ทำไงให้หายโง่ดีวะ เฮ้อ..”
“ควาย! กูไม่คุยกับมึงแล้ว กูไม่ได้โง่ซะหน่อย ฮึ่ม..”

ผมพลิกตัวจะลงไปนอนพื้นครับ โมโหมันหลอกด่าผมอยู่ได้ ผมผิดเหรอที่ระแวงมัน สงสัยผมก็ถาม
ถ้ามันคิดว่าผมบ้าก็แค่บอกมาว่าไม่ใช่ แล้วทำไมต้องมาด่าผมโง่ๆๆๆ ใครจะไปฉลาดเหมือนมันล่ะ

แต่ผมไม่ทันได้ลงจากเตียงหรอกครับ ไอ้คนป่วยแรงเยอะมันดึงผมเข้าไปกอดแน่นเลย ผมยังหันหลังให้มัน
จะกระทุ้งศอกใส่มันอยู่แล้วเชียว แต่ดันได้ยินเสียงกระซิบข้างหูว่า “ขอโทษ อย่าโกรธเดย์นะ” ผมเลยแค่ดิ้น
แต่อย่างที่รู้กัน โอเคผมผิดเองที่ไม่ชอบออกกำลังกายในขณะที่ไอ้บ้านี่แม่งมีกล้ามเป็นมัดๆ

เนื้อตัวไอ้เดย์ร้อนไปหมด หน้ามันก็ร้อน ลมหายใจมันก็ร้อน เอามานัวเนียใกล้หน้าผม
พลอยทำให้ผมรู้สึกร้อนผ่าวไปด้วย../////

“เหนื่อยแล้ว นอนเหอะลูก” ไอ้เดย์เสียงอ้อนอีกแล้ว แต่ผมก็ดิ้นฮึดฮัดเพราะแกะมือมันไม่ออก
“ไม่ต้องมาพูดกะกู กูโง่นี่ กูไม่เข้าใจคนฉลาดอย่างมึงหรอกเดย์”
“กูชอบมึงที่เป็นอย่างนี้แหละ ไม่ต้องคิดเยอะหรอก มึงก็รู้สึกได้ใช่มั้ย..ที่กูทำ...ไม่งั้นคงไม่ถามกู แค่นี้กูก็ดีใจแล้ว”

ผมเงยหน้าหันไปหามัน ขมวดคิ้วคิดสิ่งที่มันพูดเมื่อกี้ ...พอตาเริ่มชินกับความมืด ก็มองเห็นหน้ามันได้
ยิ่งใกล้กันขนาดนี้ด้วยแล้ว เสียงหัวใจผมดังอยู่ในอก เต้นแรงจนประหม่า ไอ้เดย์กดจมูกฝังลงที่แก้มผม
“ย..อย่า!////*// เดย์ อย่าดี๊~”
“ไม่ให้หอม เดี๋ยวทำอย่างอื่นนะ////”
“อึก.../////*//” ผมเม้มปากแน่น ขู่แบบนี้เล่นเอาไม่กล้ากระดิกตัวไม่กล้าพูดอะไรเลยครับ มันน่ะพิเรนท์

โดนไอ้เดย์หอมแก้มแบบหมั่นเขี้ยวอีกสี่ห้าที แล้วมันก็กอดผมนิ่ง
“ตัวมึงร้อนไม่ลดเลย มัวแต่ทำบ้าๆ ไม่พักผ่อน หลับๆไปเลยไอ้บ้า////”
“ก็เมื่อกี้จะหลับมึงก็รั้งกูไว้ ถามเรื่องน่าโมโหทำไมล่ะ”
“อ้าว......เออกูผิด โกรธกูเลยดิ ปล่อยกูเลยๆ ไม่ต้องมากอด”
“หึหึ... น่าโมโหนะ แต่แม่งก็โคตรน่ารักอ่ะ ทำโทษแล้วไม่เป็นไรกอดได้ๆ55”
คุยกับมันไปๆมาๆ ผมว่าบทสนทนาแม่งกระจายออร่าสีม่วงวิ้งๆๆ.... หนีความจริงหลับไปเลยดีกว่า

“กูรู้นะว่ามึงแกล้งหลับ ลูกคิดพรุ่งนี้ไม่ไปโรงเรียนไม่ได้เหรอ อยู่กับกูนะๆ”
ผมอุตส่าห์แกล้งหลับตา แต่มันก็ยังมาเอาแต่ใจ แถมยังไล่จุ๊บๆต้นคอผมเล่นด้วย มันสยิวนะไอ่เชี่ย!////*//
ผมเลยต้องพูดเอ็ดมันให้หยุด “ไหนบอกโตแล้วไง ทีกับแม่มึงนี่เก่งแท้ ทีกับกูล่ะง้องแง้งทำไมนักวะเดย์ เฮื่อย..”

“ไม่รู้อ่ะ....ไม่อยากห่างกันนี่ เดี๋ยวมึงนอกใจกู”
“พูดบ้าอะไรของมึงวะ จะนอกใจได้ไงกูเป็นเพื่อนมึงน๊า!////*//”
“หึหึหึ... เพื่อนกัน...มันดี”

ชัดกว่านี้มีอีกมั้ย เออผิดๆ หื่นกว่านี้มีอีกมั้ย!!
ผมขี้เกียจต่อปากต่อคำกับไอ้บ้านี่ต่อ ขืนทะเลาะกับมัน เถียงยาวทั้งคืนไม่ได้นอนแน่ ไอ้คนป่วยนี่ฤทธิ์เยอะนัก
ผลักก็ไม่ออกไล่ก็ไม่ไป นอนหายใจรดต้นคอ กอดก่ายเก็บผมไว้กับอก ตามใจชอบมันเลย เฮ้อ..เอาไงก็เอา
นอนไปแบบนั้นแหละผม

++++++++++++++++++++++++++++++++

เช้ามาผมตื่นสายอีกจนได้ ตื่น 7.35 น. ก็รีบสะบัดไอ้ควายตัวโตที่กอดผมยันเช้าออก มันยังหลับและเกาะแกะ
น่ารำคาญเหมือนเดิม แต่สงสัยง่วงเลยไม่สนใจผมที่วิ่งเข้าห้องน้ำ ออกมาแต่งตัวแล้วรู้สึกแปลกๆเหมือนจะไม่สบาย

ยืนมองไอ้ตัวแพร่เชื้อด้วยความหมั่นไส้ แอบเอาตีนถีบตูดมันไปหนึ่งที มันสะดุ้งตกใจ ผมเลยรีบคว้าเป้นักเรียน
วิ่งหนีลงไปข้างล่าง ขอยาพารากับแม่ไอ้เดย์กินกันไว้ ผมว่าที่ไอ้เดย์มันไม่สบายเยอะก็เพราะมันไม่ยอมกินยาตั้งแต่แรก
แต่ผมขี้เกียจป่วยครับบอกเลย ขืนให้ไอ้บ้าเดย์มันมาดูแลผมคงไม่หายง่ายๆเพราะต้องได้ปวดกบาลกับมันแน่นอน
ไม่ป่วยดีที่สุดครับ ......แล้วตกบ่ายไอ้กีต้าร์ก็บอกข่าวดี พี่อ๊อฟโทรมาชวนไปเลี้ยงสเต็กตามที่สัญญา

นายธีทัตคนแข็ง แรงไม่มี โรคภัยมาเบียดเบียน ก็ลั่นล้านั่งตีขาอารมณ์ดี รอไปกินของฟรีเย็นนี้..

จบคาบสุดท้ายแล้วครับ รอเวลาออกจากห้องเรียน

“ลูกคิด จะไปกินสเต็กที่ไหนกันเหรอ?” นังดุ๊กดิ๊กครับ เสนอหน้ามาถามซะใกล้ ตามึงโตไปนะดุ๊ก
เมื่อกี้ไอ้ซีนมันแหกปากร้องดีใจเสียงดัง พวกนังดุ๊กดิ๊กคงได้ยิน

“ร้านสเต็กเฮ้าส์ที่..... กับพวกรุ่นพี่ไอ้กีต้าร์อ่ะ” ผมบอกมันไปมันก็ถอยตัวไปยืนกอดอกพยักหน้าหงึกๆ
แล้วหันไปซุบซิบอะไรไม่รู้กับสองสาวคู่หู โฟร์กับแมวเหมียว

“ที่นั่นอร่อยป่ะ” โฟร์คนอวบถามผมแล้วจิ้มๆแก้มตัวเอง ผมส่ายหน้าบอกไม่เคยไปไม่รู้หรอก แต่ไอ้ซีนมันเคยไป
มันเสนอหน้าแทรกเข้ามากอดคอผม แล้วบอกว่าเสต็กร้านนี้นุ่มมาก อย่างอื่นก็อร่อยโคตร

“เปล่าๆพวกกูหมายถึงผู้ชายที่นั่นอ่ะอร่อยป่ะ อร๊ายยยยยยย55555555555” นังดุ๊กดิ๊กหัวเราะชอบใจ
ทำท่าปาดน้ำลายหก นังสองสาวที่ยืนเป็นแบ็คมันก็พากันหัวเราะร่วมชอบใจ

ผมกับไอ้ซีนหันมองหน้ากันแล้วต่างก็ส่ายหน้า...

“คนอื่นกูไม่รู้ แต่กูอร่อยนะ” ไอ้คิมแถเข้ามายักคิ้วกวนๆให้ดุ๊กดิ๊ก กระเทยสวยแบะปากอย่างหมั่นไส้เชี่ยคิมมาก
“คิม บูดแล้วมั้งมึงอ่ะ!” อันนี้ยัยโฟร์
“เค้าว่าไม่ใช่หรอก ดำอย่างนี้แปลว่าทอดนานจนไหม้ กินไม่ได้หรอก555” อันนี้แมวเหมียวตบซ้ำ
“เชอะ อย่างมึงน่ะเหรออิคิม! กล้าพูดนะยะว่าอร่อย จ้างกูก็ไม่กิน เพราะกูไม่ใช่ราหูลกูไม่กินของดำ อ๊า555555”
อิดุ๊กดิ๊กหัวเราะเสียงแหลมรวมหัวกับสองสาวคู่หูข้างหลัง ช่วยกันประณามหยามเหยียดไอ้คิมทางสายตา

“หึหึหึ....... มึงไม่เคยลอง มึงรู้ได้ไงว่ากูไม่อร่อย”
ไอ้คิมแกล้งทำสายตาวิบวับหื่นๆส่อไปที่เป้าตัวเอง แล้วมองหน้าดุ๊กดิ๊กแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์ มันเขยิบหน้าไปใกล้
แล้วมันก็แลบลิ้นเลียปากตัวเองแบบยั่วๆให้ดุ๊กดิ๊กดู .... ไม่รู้ตาผมฝาดรึเปล่านะเหมือนว่าดุ๊กดิ๊กมันจะกลืนน้ำลาย
แล้วหน้าแดงๆด้วย ก่อนที่ยัยโฟร์กับแมวเหมียวจะช่วยกันผลักหน้าไอ้คิมไปไกลๆเพื่อนมัน

แต่ไอ้คิมก็ไม่หยุดแกล้ง ไอ้นี่มันชอบแกล้งดุ๊กดิ๊กเป็นพิเศษ คิมมันยกแขนขึ้นแล้วพยายามจับหัวดุ๊กดิ๊กที่ดิ้นหนี
ให้มุดเข้าใต้รักแร้มัน แล้วหนีบไว้หัวเราะชอบใจ ดุ๊กดิ๊กมันตัวเล็กครับสู้ไม่ได้หรอก แหกปากร้องโวยวาย
ถ้ายัยสองสาวเพื่อนซี้มันไม่รุมกันช่วยตีไอ้คิมแล้วลากนังดุ๊กดิ๊กออกมา มีหวังขาดอากาศหายใจตายเพราะเต่าไอ้คิม

“กรี๊ดดดดดด อิคิม!!! อิบ้า!!! คอยดูนะกูจะทำตุ๊กตาวูดูสาปแช่งมึง! จะเอาหัวมึงจุ่มโถขี้ให้ตายห่าไปเลยกรี๊ดดด!!!”
ดุ๊กดิ๊กชี้หน้าไอ้คิม ด่ามันไปผมว่ามันจะชอบใจซะเปล่าๆนะ

ทุกคนก็ได้แต่ขำๆ แต่จู่ๆไอ้ยูก็โพล่งถามไอ้คิมออกมา “มึงไปแกล้งเขาอย่างนี้แล้วเมื่อไหร่เขาจะชอบมึงวะ55”

เล่นเอาพวกผมเหวอ หันไปมองไอ้คิมเป็นตาเดียว โฟร์กับแมวเหมียวร้องอุ้ยๆๆ สะดุ้งเลิ่กลั่กไม่อยากเชื่อ
โดยเฉพาะดุ๊กดิ๊กแม่งหน้าแดงเห็นชัดเลยทีนี้ ไอ้คิมเกาหัวหันไปหัวเราะด่าไอ้ยู “5555บ้าดิ! กูเปล่าไอ่เชี่ย55/////”
ผมเห็นมันเหล่มองกันนะ ไอ้คิมยิ้มยักคิ้วให้แต่ดุ๊กดิ๊กเม้มปากแล้วค้อนใส่มันก่อนสะบัดหน้าเมินไปทางอื่น

“ถามเรื่องร้านสเต็กทำไมวะ” ไอ้คิมพยายามชวนดุ๊กดิ๊กคุยครับ

แต่ดุ๊กดิ๊กมันหันมาพูดกับผมแทน สงสัยจะงอนไอ้คิม55 “เค้าจะพาแจ๋วแหว๋วไปเลี้ยงวันเกิด เห็นมันบ่นว่า
อยากกินสเต็กอ่ะ พวกเค้าปรึกษากันอยู่ว่าร้านไหนดี” อ๋อกระเทยเพื่อนมันที่เคยมโนบอกว่าเป็นเมียเก่าไอ่เดย์

“ก็ไปด้วยกันดิ ร้านนี้อร่อยมากเลยนะ” ไอ้กีต้าร์ชวนครับ พวกผมก็พยักหน้า เหมือนสามสาวจะลังเล
กีต้าร์หัวเราะ “แต่เอาจริงๆกูว่าที่พี่อ๊อฟเขาแกเลือกร้านนี้เพราะสาวๆมากินเยอะมากกว่าว่ะ555”
พวกผู้หญิงทำหน้าเบะปากหมั่นไส้พวกเราที่โห่ฮิ้วถูกใจ กีต้าร์ทำหน้านึกแล้วก็ขำอีกก่อนพูด
“แต่ไอ้ที่สาวเยอะนี่ กูว่าเพราะพนักงานร้านนี้แม่งมีแต่ผู้ชายหน้าตาดีๆทั้งนั้น..”

“โอเค!!! เอาร้านนี้แหละ!!! เอาร้านนี้เลย!!!” สามสาวลงมติเป็นเสียงเดียวกัน บอกไม่ต้องกลัวเดี๋ยวจ่ายกันเอง
แล้ววิ่งออกไปตามหาตัวแจ๋วแหว๋ว ตกลงพวกมึงไปกินสเต็กรึไปกินผู้ชายครับ?

ผมหันไปมองข้างหลัง ไอ้ซีนเลิกกอดคอผมแล้วหันไปกอดคอไอ้กีต้าร์แทน กีต้าร์โทรตามแอ๋ม
ไอ้ซีนกระซิบข้างหูมันบอกให้แอ๋มชวนเพื่อนสวยๆมาด้วย แล้วอย่าลืมตามคนที่มันชอบมาด้วย

กีต้าร์ผลักหน้าไอ้ซีนบอกรู้แล้ว จะลุกหนีไปคุยโทรศัพท์ที่อื่นไอ้ซีนก็กอดเอวรั้งไม่ยอมให้เดินไป
จนไอ้กีต้าร์ต้องนั่งลงที่เดิม ไอ้ซีนเลยโอบตัวไอ้ต้าร์เข้ามากอดคอเล่นหัวเล่นหูเพลินไป....สภาพพวกมัน
ผมเห็นแล้วยังรำคาญแทน ผมไม่เข้าใจครับไม่รู้พวกผู้หญิงในห้องที่ส่งเสียงแอร๊ยอร๊ายเพราะมันสองคนอยู่นี่
เขาเขินอะไรกัน แล้วผมก็ไม่เข้าใจไอ้กีต้าร์เลย ถึงผมจะเห็นพวกมันชอบนัวเนียกันจนชินตาแล้ว แต่ก็ไม่เข้าใจ

ทำไมไอ้กีต้าร์ไม่เคยมีท่าทีรำคาญไอ้ซีนให้ผมเห็นเลยสักครั้ง... ผิดกับผมตอนโดนไอ้เดย์เกาะก็พยายามเอาออก
แต่ไอ้ต้าร์นี่ไม่เลย .... คิดไปคิดมา ผมว่าไอ้กีต้าร์คงชาชิน

นั่งมองมันสองตัวแล้วนึกถึง..ไอ้ปลิงตราช้างที่ยังไม่ได้รับอนุญาติให้เข้ามาเหยียบพื้นดินโรงเรียนนี้
ป่านนี้จะหายดีรึยังนะ แต่ตอนเช้าคลำตัวมันก็ไม่ร้อนแล้ว

แล้วตอนพวกผมกำลังจะออกจากห้อง ไอ้มาร์คกับไอ้น็อตก็มาหาครับ ไอ้น็อตถอดแว่นเก็บแล้วบอกว่า
ส่งข้อความไปบอกเดย์แล้ว “มันว่าให้มึงไปรับ มันจะไปด้วย มันบอกหายแล้ว” ไอ้น็อตยิ้ม ชี้ตัวมาทางผมเลยครับ

ไอ้มาร์คก็พูดต่อ “มันว่าเดี๋ยวเอามอไซค์ตามไป” ผมหน้าหงิกเลยไม่อยากซ้อนท้ายมันนี่ มันชอบขี่รถเร็ว
แต่ทุกคนก็พร้อมใจกันผลักผมออกจากกลุ่ม แล้วแกล้งทำหน้าบ๊ายบายล้อเลียนผม ก่อนจะพากันวิ่งหนีผม
ผมยืนปากยื่น หน้างอ เซ็งว่ะ...

...............................................................

..........................................
.....................

แต่แล้วก็ไม่เป็นอย่างที่คิดครับ เพราะวันนี้ไอ้เดย์มันบอกให้ผมเป็นคนขี่เองมันเป็นคนซ้อน
มันเอาหมวกกันน็อคใส่ให้ผม สีหน้าผมดีขึ้นมาหน่อย มันก็อมยิ้มคงรู้อาการผม ว่าผมไม่อยากซ้อนมัน
มันก็เลยให้ผมขี่เอง ผมกำลังจะคร่อมรถนึกได้ก็ถามมัน “มึงหายดีแล้วรึยังเดย์”

แต่ไอ้เดย์เอาหน้าเข้ามาใกล้จนตกใจ ดีที่ปีกหมวกข้างหน้ายื่นมากันไว้
ไม่อย่างนั้นมีหวังปากโดนกันไปแล้ว “ทำอะไรของมึงอ่ะ!!!?////*//”

“ก็จะเอาหน้าผากไปชนกันไง มึงจะได้รู้ว่ากูหายแล้ว”
แล้วมันก็บ้านะครับ มาถอดหมวกกันน็อคที่หัวผมออก จับหน้าผมแล้วเอาหน้าผากมาชน
ผมเอ๋อกับการกระทำของมันเลย มันขำๆแล้วก็ปล่อยมือ ทำเป็นจัดทรงผมให้ด้วยนะก่อนจะใส่หมวกให้ผมใหม่

“รู้ยัง?”
“เออ!////*// มึงก็บ้าเหมือนเดิมนั่นแหละควาย!”
“เคี๊ยกกกก555555” อยากซื้อเสียงหัวเราะกวนตีนของมันไปขว้างทิ้งจริงๆ

**************************************

มาถึงหน้าร้านสเต็กเฮ้าส์ เจอไอ้มาร์คกับไอ้น็อตยืนดูดบุหรี่คุยกัน มันสองตัวเห็นผมกับไอ้เดย์ก็ทักเสียงดัง

“วู้~~~~~~!! ฮะฮะฮะ มึงกินกันอิ่มแล้วไม่ต้องกินสเต็กแล้วก็ได้มั้งเชี่ยยยย5555555”
ไอ้มาร์คแซวทำตากรุ่มกริ่มชี้หน้าผมกับไอ้เดย์
ไอ้น็อตก็แซวว่าไอ้เดย์กอดเอวผมแน่นเลยนะ ติดพันเหรอได้กันกี่ยกวะก่อนมา

ผมเลยตรงดิ่งไปดึงบุหรี่ในมือพวกมันสองตัวทิ้งแล้วขยี้ติดพื้นให้แบนเป็นการแก้แค้น
แต่แม่งพวกบ้านี่ดันแกล้งทำท่าจะตบหัวผม ไอ้เดย์มันเลยดึงคอเสื้อผมลอยวืดไปยืนหลังมันแล้วชี้หน้า
ไอ้สองคนนั้น เพื่อนมันก็แกล้งยกมือท่วมหัวขอให้ไว้ชีวิตกันปลกๆ ไอ้เดย์เลยแกล้งไล่เตะเจาะยางมันสองคน

ไอ้น็อตบ่นยังดูดไม่อิ่มเลยแล้วมันก็ควักบุหรี่ขึ้นมาจุดใหม่ แบ่งกันสูบกับไอ้มาร์คมวนเดียวกัน
เดย์บอกให้มันสองคนเพลาๆบ้างปากจะดำสาวไม่อยากดูด ให้ดูปากมันนี่น่าดูด แล้วไอ้บ้าเดย์ก็หันมา
ทำปากส่งจูบให้ผม ผมแหวะใส่มัน มันก็ขำเอามือมาขยี้หัวผม กอดคอพาผมเดินเข้าไปในร้าน

แต่วินาทีนั้นมีลุงขายล็อตเตอร์รี่เดินผ่านมาทางด้านหลัง ไอ้เดย์ตาไวมากครับ หันควับกลับไปมอง
แล้วไม่รอช้า มันลากผมไปยืนเลือกหวยด้วยกัน..

สายตาเชี่ยเดย์แน่วแน่อยู่กับเลขหวยตรงหน้า มันพยายามประมวลความคิดเรื่องฝันเมื่อคืนใหญ่
“มึงฝันว่าไรเดย์”
“ไม่รู้ว่ะ กูว่าฝันเปียก เคี๊ยกกก5555555” ลุงคนขายยังหัวเราะ เชี่ยเดย์นี่ตัวขายหน้าขนานแท้ กูผิดเองที่ถามมึง

ไอ้มาร์คกับไอ้น็อตเข้ามาสุมหัวรุมลุงคนขายด้วยอีก ผมไม่ได้ชอบเล่นหวยครับ หันไปมองข้างในร้าน
ชะเง้อดูว่าเพื่อนๆเรานั่งตรงไหนกัน ไอ้ยูโบกมือกวักมือเรียกผมหยอยๆ โต๊ะต่อกันยาวเชียว

เห็นพวกพี่ๆในวงดนตรีมากันครบ พี่โจวมี่กับพี่กานต์ก็โบกมือให้ผมด้วย ผมก็ยิ้มๆเร่งไอ้เดย์ให้เลือกเร็วๆ
เข้าร้านได้แล้วหิวแล้ว ไอ้บ้านี่มันก็จุ๊ๆปากบอกขอสมาธิ ตั้งใจยิ่งกว่าทำข้อสอบซะอีกมั้งนี่...

ผมรู้สึกว่ามีกลุ่มคนเดินมาข้างหลัง ก็ดันไอ้เดย์ให้หลบเขาหน่อยแล้วหันไปมองพวกที่เข้าร้านไป
เป็นผู้หญิงสามคนกับผู้ชายสองคน... ผมเหวอเลยที่เห็นหนึ่งในนั้นเป็นไอ้ไลค์! ผมจำมันได้ยังดูเป็นผู้ดีไม่เปลี่ยน
คนที่มากับมันก็ดูแต่งตัวเหมือนพวกลูกคนรวยทั้งนั้น เขานั่งรถเบนซ์มากันอ่ะ

เกือบเดินผ่านไปแบบไม่มีอะไรแล้วเชียวครับ ถ้าไอ้เดย์ไม่แหกปากเสียงดังดีใจที่เจอเลขตัวที่มันซื้อ
“เอ้อ!!!!555 นี่ไงๆ...ลุงผมเหมาเลยๆเอาชุดนี้เลยลุง!!”
“ตกใจหมดไอ่ฟาย มึงเบาๆหน่อยดิเดย์...แม่ง////*//”

ผมเหล่มองกลุ่มไอ้ไลค์ครับ.......... เวรแท้ธีทัต.... มันเห็นผมแล้ว ที่สำคัญคือหยุดเดินแล้วยิ้มกว้างโคตรๆ

“ลูกคิด!” มึงดีใจมากไปมั้ยไลค์ กูกลุ้มใจทันทีเลยครับพ่อแม่พี่น้องชาวไร่อ้อย

ตอบผมทีทำไมโลกนี้ไม่แบนนะ.... กลุ้มใจ ขออย่าให้ไอ้เดย์ตีกับใครอีกก็พอ|||||||||||

tsktonight…

คุณ อาณาจักรแห่งเรา /// ยินดีเสมอนะจ๊ะ ^^ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ

Create Date : 11 พฤษภาคม 2558

Last Update : 16 พฤษภาคม 2558 22:36:45 น.

3 comments

Counter : 5536 Pageviews.

เอาแล้วววววววว. ต่อยกันๆๆๆๆๆๆๆ. เอาให้ไม่กล้ายุ่งกับภรรเมียของเดย์เบยยยย
ปล มาอ่านช้าไปตอนนึง เสียจายยยยยยยยย

โดย: SmileSmileTem IP: 171.5.2.102 วันที่: 11 พฤษภาคม 2558 เวลา:21:52:13 น.

เอาแล้ว...เอาแล้ว

ตอนหน้าสนุกแน่ ๆ

โดย: อาณาจักรแห่งเรา

วันที่: 12 พฤษภาคม 2558 เวลา:19:42:52 น.

เอ๊...
เวลานี้น่าจะมีตอนใหม่มาแล้วนะ ไมยังจ้อยเสียฉิบ จะลงแดงแล้วอ่า

โดย: อาณาจักรแห่งเรา

วันที่: 14 พฤษภาคม 2558 เวลา:12:33:13 น.