ตอนที่ 23 ตีรักให้ข้ามเน็ต...(yaoi)

*** ///เรื่องนี้เป็นนิยายวายมีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย/// บอกไว้ให้สำหรับคนที่ไม่ชอบแนวนี้จะได้ไม่ต้องอ่านนะคะ แต่ถ้าใครสนใจ หรือชอบแนวนี้ ก็เชิญให้ลองอ่านและติดตามกันได้ตามอัธยาศัยค่า^^ เนื่องจากเรื่องนี้อาจมีคำไม่สุภาพค่อนข้างเยอะ เพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องและลักษณะนิสัยของตัวละครแต่ละตัว เพราะฉะนั้นถ้าใครไม่ชอบใจขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่า คนแต่งขอขอบคุณแฟนๆไว้ก่อนล่วงหน้า (จุ๊บๆ รักครับผม)








อากาศอบอ้าวเล็กน้อยบ่ายคล้อยวันพฤหัสฯครับ

สองคาบเรียนสุดท้ายผมทำกิจกรรมชมรมกันอยู่ ลืมกันไปรึยังครับว่าผมกับไอ้คิมอยู่ชมรมคหกรรม
โคตรพ่อบ้านอ่ะ แต่ไอ้คุณธนาคิมมันดีอกดีใจที่วันนี้จะได้ทำบัวลอยไข่หวานกันครับ ใส่ทับทิมกับแป้งกรอบด้วย
ท่าทางน่าอร่อย แต่ไม่รู้กลุ่มผมจะทำออกมาอร่อยรึเปล่านะครับ55
เอาความจริงมาพูดกันนะ คือหลักๆผมก็นั่งรอชิม ทุกทีถ้าได้เข้าครัวไอ้คิมมันจะจัดแจงแบ่งงานให้ผมทำ
เอาอะไรที่ง่ายๆเข้าว่า อาทิเช่นไปล้างผัก ล้างจาน ล้างเขียง เด็ดผักเด็ดพริกถือชามรอไรงี้นะ
ส่วนวันนี้ผมได้ปั้นแป้งบัวลอยที่ผสมเสร็จแล้วให้เป็นเม็ดเล็กๆครับ แต่สงสัยฝีมือผมจะช้าไม่ทันใจไอ้คิม

“เฮ้ยลูกคิดมึงปั้นแป้งอย่างนั้นชาติไหนจะได้แดกวะ วู้! เอามานี่มากูทำให้”
“เฮ้ยไม่เป็นไรคิมกูทำเองได้ มึงไปคลุกแห้วกับแป้งมันเหอะ”
“กูทำเสร็จแล้วเหอะ มึงยังไม่ถึงไหนเลย แป้งทำบัวลอยปั้นง่ายจะตายห่า”
“มันจะง่ายยิ่งกว่านี้อีกนะ เดี๋ยวกูออกไปซื้อมาก็ได้แดกแล้ว แป๊บเดียวเองไม่เมื่อยมือด้วยอ่ะ”
“ลูกคิดครับ มึงจะเอาคะแนนรึเปล่าครับ เฮ้ยๆๆ!!! นิด! สุนทรีย์ๆ! ใบหนาด เอ๊ย!ใบเฟิร์นด้วย55 สาวๆครับ
มาช่วยทางนี้หน่อย มาช่วยไอ้เชี่ยลูกหน่อยเร๊ว เดี๋ยวแม่งผมว่ายันกลับบ้านก็ไม่ได้ต้มแดกกับเขาหรอกครับ”

ไอ้คิมมันเรียกพวกผู้หญิงกลุ่มเดียวกันที่เตรียมของอย่างอื่นเสร็จแล้ว ให้หันมาสนใจทางผม
ผมพยายามผลิตแป้งบัวลอยลูกเล็กๆใส่ชามสแตนเลสใบย่อมตรงหน้า แต่มันก็ไม่ยอมเต็มสักที เบื่อแล้วอ่ะ..
กลุ่มของพวกเราช่วยกันรุมปั้นแป้งอย่างเมามันครับ คงเค็มดีหลายมือเลยเชียว

กลุ่มของผมทำอะไรกันไม่ค่อยเป็นหรอกครับ แต่ที่ดูเงอะงะไม่เข้าพวกสุดก็ยอมรับว่าเป็นผมนี่แหละ
ต้องขอขอบพระคุณคุณธนาคิม กลุ่มเราสบายหายห่วงเรื่องทำอาหารที่ไม่ถนัดได้ทุกครั้งไป
เพราะได้มันเป็นหัวเรี่ยวหัวแรง มันแสนรู้เรื่องอาหารครับ ส่วนผมนี่หนักไปทางสู่รู้เรื่องชาวบ้านอย่างเดียว
อยู่ชมรมนี้มีแค่ผมกับไอ้คิมที่เป็นผู้ชาย เรื่องดีๆของชมรมนี้คือสาวเพียบ!55555555555 ผมรู้สึกหล่อมากๆ

“ให้ช่วยมั้ยครับ”
อ้าว..คุณชายเชี่ยเดย์ครับ มันโผล่หน้ามาทางหน้าต่างตรงหน้าที่พวกผมกำลังยืนปั้นแป้งกันอยู่
ยิ้มกว้างหล่อละลายมาเลยครับ แล้วก็เดินวกอ้อมกระถางต้นไม้แถบนั้นเข้ามานั่งเกาะโต๊ะข้างในห้อง
มันมานั่งอย่างสบายใจเลยครับดูพวกผมปั้นแป้งบัวลอยกัน อาจารย์ไม่อยู่ออกไปข้างนอกห้องหลังจดสูตรให้
แกอธิบายวิธีทำเสร็จสรรพแกก็ออกไปไหนไม่รู้ครับ ไอ้ตัวนอกชมรมอย่างไอ้เดย์เลยเดินเข้าเดินออกห้องสบาย

“ว้ายๆ/// ว้ายแกๆๆแก๊~~ อร๊ายยย เดย์มาๆ///// คิกคิก”
โฮ่! พวกสาวๆในห้องตื่นเต้นกับการปรากฏตัวของไอ้เดย์น่าดู ไอ้บ้านี่มานั่งจ้องกลุ่มผมทำขนมอยู่ได้
เล่นเอาพวกผู้หญิงปั้นแป้งบี้แบนบิดเบี้ยวแตกแหลกเละเทะ กูว่าจะไม่ได้แดกกันเพราะความเขินเอานะครับนี่...

ไอ้หอกเดย์แอบแว๊บมาเที่ยวที่ห้องคหกรรมเพราะรู้ว่าพวกผมจะทำบัวลอย จากคำให้การด้วยความปากไม่มีหูรูด
ของคุณกวีวัธน์หรือไอ่เชี่ยซีน เดย์มันตั้งใจมาบอก...เอิ่ม..อย่าใช้คำที่ดูดีขนาดนี้เลยดีกว่าครับ แม่งมันมาสั่งผมว่า
“ลูกคิดทำเร็วๆดิ! มึงอ่ะปั้นช้าฉิบหาย เดี๋ยวกูรอกิน ทำกันเยอะขนาดนี้ยังไงก็เหลือ มึงตักใส่ถุงกลับบ้านให้กูด้วย”

ไหนเมื่อกี้ตอนมาใครถามให้ช่วยมั้ย... มานั่งรอแดกอย่างเดียวเลยนะมึง
ไอ้เดย์มันชอบกินบัวลอยครับ จะว่าไปมันก็ชอบกินทุกอย่างที่หวานๆนั่นแหละ บางทีคุ้ยตู้เย็นที่บ้านผม
เจอน้ำตาลปี๊บแม่งก็เอาไปแดก พอมันกลับบ้านตัวเองไปแล้ว แม่จ๋ามาหาน้ำตาลปี๊บไม่เจอก็บ่นใหญ่ ด่าผมนะ
ไม่ได้ด่ามัน หาว่าทำไมผมไม่ยอมบอกมันว่าแม่จะใช้ ผมต้องก้มหน้าเดินไปซื้อน้ำตาลปี๊บที่ตลาดมาให้จ๋าใหม่อี๊ก!

“เออๆ เอาถุงมาใส่กันทุกคนแหละ เดี๋ยวกูเก็บไว้ให้... แล้วนี่มึงมานั่งดูพวกกูอย่างนี้
ไม่ต้องเข้าชมรมไปตีฉิ่งมึงเหรอวะ55” ผมพูดแล้วมันอดขำไม่ได้อ่ะ ไอ้เดย์ค้อนครับ
“จารย์เข้ามาแป๊บเดียวเว้ย ออกไปแล้ว สั่งให้ซ้อมเพลง คราวหน้าจะมาฟอร์มวงใหญ่เลย งานเข้ากูเลย
เชี่ยมึงรู้รึยัง พวกกูต้องเล่นงานโรงเรียนด้วยนะเว้ย อายเขาว่ะแม่ง มึงคิดดูกูต้องไปนั่งตีฉิ่งบนเวที||||||||”

“5555 เฮ้ยจริงดิ! อายทำไม ก็ดีออกเนอะไอ้คิมเนอะ”
คนหน้าด้านไม่น่าอายนะ ผมหันไปพยักเพยิดหน้ากับไอ้คิม มันหัวเราะ
“เออ เท่จะตายห่า ใส่ชุดไทยด้วยป่าววะ กิ้วๆ5555”
ไอ้เดย์ขมวดคิ้วแล้วพยักหน้าเขิน ปากก็ด่าพวกผม “ก็ต้องใส่อ่ะดิสัด!////*// หัวเราะหาพ่อง!”
เฮ้ยจริงดิ ผมนึกว่าเขาให้ใส่ชุดนักเรียนซะอีก นี่ใส่ชุดไทยเต็มยศเลยเว้ย555

คิมชี้หน้าไอ้เดย์ “555กูว่าชุดไทยไม่เข้ากะหน้ามึงว่ะ5555 พ่อก็ไทย แม่ก็ไทย ทำไมหน้ามึงเหมือนลูกครึ่งฝรั่งวะ
55 มึงอ่ะต้องโดนเก็บมาจากถังขยะเปียกชัวร์!”
ไอ้เดย์ฟังแล้วถลึงตาใส่ไอ้คิม ลุกขึ้นเอื้อมมาหยิบแป้งมันในกะละมังที่เหลือ กำแป้งแล้วปาใส่หน้าไอ้คิมอีก
พวกผู้หญิงหลบวี๊ดว้าย ผมก็มัวแต่หัวเราะ ไอ้ห่าคิมเขาดันมาหลบหลังผม ไอ้เดย์ไล่ปาไม่หยุดสรุปผมไงที่โดน......
พวกเชี่ย-*-

“55555555 ทำไมมึงแก่เร็ววะลูก55555” ไอ้เดย์ชี้หน้าผมขำชอบใจ ไอ้คิมก็จับตัวผมหมุนไปดูหน้าแล้วขำปากบาน
“โอ๊ยเข้าตากูเนี่ย” ผมก้มหน้าขยี้ตาตัวเอง ไอ้คิมเลยเปลี่ยนมาเป็นห่วงแทน จับมือผมออกแล้วดูที่ตาข้างขวาให้
“หูยตาแม่งแดง มึงอย่าขยี้ดิมือเลอะ มาๆกูเป่าให้” ไอ้คิมจะเป่าตาให้ครับ ไอ้เดย์รีบพุ่งเข้ามาแทรกกลางเลย
“เฮ้ยไหนมานี่! คิมมึงไปปั้นแป้งไป กูดูไอ้ลูกเอง มาๆๆกูเป่าตาให้” ตัวเสือกครับ มันจะทำแทนไอ้คิม
ไล่ไอ้คิมไปห่างๆผม แต่อย่าได้คิดว่ามันจะดูโรแมนติกจนผมต้องใจเต้นตึกตักๆนะ... เชี่ยเดย์แม่งจับผมแหกตา
แล้วเป่าลมปากใส่อย่างแรง ปู้ดๆๆๆ แสบตาไอ่สัด!-*-
“โอ๊ยๆๆ พอๆๆ มึงพอแล้ว เดย์ปล่อยกู๊!”
ผมโวยวายหนีมันไปล้างหน้าล้างตาที่อ่างล้างจาน มันก็ตามไปเมียงๆมองๆดูผมนะ สั่งผมให้ล้างดีๆ
เสร็จแล้วมันก็มาแหกตาผมซ้ำ ส่องดูแล้วดูอีกว่าแป้งออกหมดรึยัง ผมอยากจะบ้าตาย ถ้ามันควักตาผมออกไปได้
คงจะควักไปส่องกับหลอดไฟแล้ว ตาผมช้ำจนแดงครึ่งนึงพราะแป้งเข้าตา อีกครึ่งเพราะไอ่เชี่ยเดย์นี่แหละครับ

พวกสาวๆได้ยินว่าไอ้เดย์จะขึ้นแสดงดนตรีไทยในงานโรงเรียนก็พากันเยินยอไอ้เดย์ บอกว่าจะรอดู
จะไปเกาะขอบเวทีดูเล้ย55 ผมนึกภาพไอ้เกรียนมันนั่งใส่ชุดไทยตีฉิ่งนิ่งๆแล้วขำชะมัด
“หน้าอย่างมึง...ใส่ชุดไทยไปนั่งตีฉิ่ง55555”
“เชี่ยลูก!”
“.....อูยยยป่าว!...ก็เท่ดีออก! เชื่อกูดี๊~55 มึงห้ามหนีงานด้วย กูจะคอยดูมึง5555”
“อยากหนีจะตายห่า จารย์ดันขู่ถ้าวันงานใครหนีจะไม่ให้ผ่านสักคน โดนทั้งชมรมอ่ะ วู้! แช่งแม่ง
ยังดีที่งานนี้เพื่อนเยอะ”
เออจริงด้วยสิ ไอ้เดย์พูดมาแล้วผมก็นึกได้ อย่างนี้ไอ้ยู ไอ้กีต้าร์ ไอ้ซีน ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต แม่งก็ต้องโดนด้วย555
ป่านนี้คงนั่งซ้อมกันหน้าบู่

“แหม!////มีผู้ชายมานั่งให้กำลังใจอย่างนี้มันค่อยมีแรงทำเนอะแกเนอะ ฮิฮิฮิฮิ ว้ายเขินอ่ะ//////
หล่อขึ้นทุกวันเลยนะเดย์จ๋า~~/////” ยัยนิดสาวร่างเล็กกะทัดรัดพูดแซวไปเขินสายตาไอ้เดย์ไป
แล้วหันไปวี๊ดว๊ายกับเพื่อนมันอย่างร่าเริง ผมเกือบปล่อยผ่านไปไม่ใส่ใจอะไรกับคำพูดมันแล้วครับ แต่ดั๊นฉุกคิดได้
ว่าอ้าว!? อ้าวๆๆๆ อ้าวเฮ้ย! แล้วกูกับไอ้คิมเป็นตัวอะไรนิ? ไม่ใช่ผู้ชายเรอะ?

... แหม่ พวกสาวๆในชมรมผมนี่ระรี้ระริก เติมแป้งกันสุดฤทธิ์ตั้งแต่เห็นไอ้บ้าเดย์เข้ามานั่งคุยกับผมกับไอ้คิม
แต่ไอ้ที่เขาช่วยกันเติมนี่ไม่ใช่แป้งขนมนะ เป็นแป้งที่หน้าพวกหล่อนนั่นแหละครับ
อ่ะโด่ทีผมกับคิมยืนหัวโด่อยู่ด้วยกันตั้งนาน แม่งไม่ห่วงสวยสักคน หัวฟูหน้ามันปากซีดแล้วซีดอีก
พอไอ้เดย์มาเข้าหน่อยล่ะยัยพวกนี้แอ๊บสวยกันให้หน้าสลอน กรี๊ดกร๊าดไอ้เดย์บอกให้นั่งมองนานๆจะได้มีกำลังใจ
ทำบัวลอยให้มันกินอร่อยๆ โว้ยยยยยยยย ใครก็ได้ครับ ตะโกนใส่หูยัยพวกนี้ให้ทีว่ากูยืนอยู่ตรงนี้นะโว้ยยยยยยย
มึงไม่มองกูบ้างฟระ? กูรึออกจะมาดแมนแอนด์แฮนซั่ม

ตั้งแต่มีข่าวคาวกับมัน หาว่าผมเป็นชู้มันอ่ะถ้าจำกันได้ ชีวิตก็เงียบเหงามากไม่มีสาวมอง (มีแต่ผู้ชายมาจีบอ่ะ|||||||)
แต่ช่วงนี้คนเริ่มเลิกเม้าท์กันแล้วล่ะครับ อาจจะกลัวไอ้เดย์เล่นงานด้วยแหละเลยพูดกันไปว่าข่าวไม่จริง
ผมก็เฉยๆปกตินะ แต่ไม่เข้าใจทำไมไอ้เดย์สาวๆถึงชอบมันเยอะกว่าเมื่อก่อนซะอีก ไม่อยากอวยตัวเองครับ
ผมก็หน้าตาดีใช้ได้นา..แต่พอมีไอ้เวรเดย์มันอยู่ด้วย...... ดับครับ จบ...
ไม่มีการเอ่ยถึงความหล่อของผมแต่ประการใดๆ โอเคครับมองข้ามกูไป ! -*-


ปั้ง!!!

อุ้ย!||||||||||| ตกใจสะดุ้งโหยงเลย อยู่ดีๆไอ้เดย์ก็นั่งทำหน้าบึ้งตึงไม่รู้ไปโกรธใครมา ตบโต๊ะทำส้นแหงะไรวะ
มึงนึกว่าที่นี่เป็นศาลไคฟงเหรอสัด.... มึงไม่ใช่เปาบุ้นจิ้นหรอกเดย์ อย่างมึงอ่ะต้องเป่าให้ดิ้น
โฮ๊ะ!? นี่ผมทำผิดอะไรอีกล่ะ? เมื่อกี้มันยังส่งยิ้มหวานหว่านเสน่ห์น่าถีบอยู่เลยนี่นา?

“เฮ้ยๆๆๆๆ!!! -*- มือมึงอ่ะเชี่ยคิม! มึงแยกแป้งออกไปปั้นที่อื่นไปห่า ทำไมต้องมายืนเบียดยืนบี้แป้งกับเชี่ยลูก
ตรงนี้ด้วยวะ!? เห็นแล้วกูอึดอัดแทนเลย น่ารำคาญว่ะที่บนโต๊ะมีตั้งกว้างมั้ยสาดดดดด ”

ผมยืนอึ้ง ไอ้คิมนี่อึ้งแดกกว่า มันลืมตัวเอามือที่เลอะแป้งไปเกาหัวยิกๆเลยครับ ก่อนถามไอ้เดย์ว่าจำเป็นเหรอวะ!
แล้วไอ้บ้าเดย์มันก็ฉลาดนะครับ มันบอกแยกไปทำจะได้ปั้นถนัดๆไม่ต้องยืนซ้อนกันไง ไอ้คิมยังไม่ทันพูดอะไรต่อ
ไอ้เดย์ลุกเดินไปล้างมือล้างไม้ หยิบชามมาแบ่งแป้งใส่ แล้วลากแขนผมมายืนฝั่งตรงข้ามโต๊ะ บอกจะช่วยผมปั้น
ให้ผมปั้นกับมันทางนี้ ทางนู้นให้พวกผู้หญิงกับไอ้คิมรุมปั้นกันไป มันบอกว่าผมทำอะไรช้าไปเกะกะเขาเปล่าๆ


ใครๆเขาก็คงคิดแค่ว่าไอ้เดย์มันมาแกล้งผมเล่นเพราะพวกเราสนิทกันแค่นั้น
แต่ผมเหล่มองหน้าเจ้าเล่ห์ของเดย์มันแล้ว อดไม่ได้ต้องนึกด่ามันในใจอย่างรู้ทัน....แม่งเยอะแล้วครับมึง!

ตั้งแต่วันที่ผมโดนไอ้เดย์มันลักหลับไป(แต่ดันตื่นอยู่น่ะ) ผมก็พยายามทำทุกอย่างให้เป็นปกติที่สุด
ไอ้เดย์เองก็ไม่ได้พูดอะไรถึงเรื่องนั้นอีกเลย มันยังทำตัวเลวเป็นปกติเหมือนเดิม แต่ในไอ้ความปกติเหมือนเดิมนี้
ก็มีบางอย่างที่มันไม่ปกติซ่อนอยู่! .........คือดูเหมือนว่าไอ้บ้าเดย์จะหวงผมหนักขึ้นกว่าแต่ก่อน!

ความขี้หวงของมันลามปามมายันพวกเพื่อนๆที่สนิทกันในกลุ่มเราแล้วครับ ใครแตะตัวผมก็ไม่ได้!!!
อย่างตอนนี้ก็เจ้ากี้เจ้าการสั่งไอ้คิมให้ถอยห่างผม........ ไอ้เดย์มันเป็นบ้าครับ!/////*//
ถามว่าผมรู้ได้ยังไงว่ามันหวงผม... ก็มันเป็นคนบอกผมเองว่ามันหวง สั่งผมว่าอย่าไปใกล้ใครมากนักมันไม่ชอบ
ชัดเจนครับ นี่มันคนบ้าชัดๆ กับเพื่อนผู้ชายก็ไม่เว้นเว้ย เฮ้อ…ทำเป็นมาสั่งไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย////

“เฮ้ยลูกคิด เดย์ เย็นนี้ตีแบดกันป่ะ” ไอ้คิมอยู่ๆก็พูดชวนระหว่างที่เทแป้งบัวลอยลงไปต้ม
ผมกับเดย์ยืนท้าวเอวมองและรอกิน ก็หันมามองหน้ากัน แล้วไอ้เดย์ก็ถาม “ที่ไหนอ่ะ”
“โรงยิมแถวบ้านกู เดี๋ยวชวนไอ้พวกนั้นด้วย ไปกันเหอะนะกูอยากตี ตีเสร็จแล้วเดี๋ยวกูทำอะไรให้กินที่บ้านกูก็ได้”
ไอ้คิมชวนแบบเอาของกินมาล่อครับ ผมมีรึที่จะปฏิเสธ แต่ผมไม่อยากตีแบดอ่ะครับ
“กูไปนั่งดูพวกมึงอย่างเดียวได้รึเปล่าล่ะ” ผมถามไอ้คิมก็บอกว่าได้ๆๆ แต่ไอ้เดย์ส่ายหน้าครับ
“ไม่ได้! มึงต้องเล่นด้วยดิ หัดออกกำลังกายซะบ้างวันๆเอาแต่นอนขึ้นอืด” ดูมันว่าผมดี๊!
“งั้นกูไม่ไปแล้ว! นอนขึ้นอืดอยู่บ้านดีกว่า!!” ผมเดินหนีจากหน้าเตาไปนั่งหน้ามุ่ยที่โต๊ะ
แอบได้ยินไอ้คิมบ่นไอ้เดย์ ว่าเพราะมันแหละผมเลยไม่ไปด้วย ไอ้เดย์เลยเดินมานั่งมองหน้าผม

“ทำไมไม่ไปอ่ะ เดย์พูดแค่นี้เอง..”
เหอะ! มันน่ะติดนิสัยชอบพูดแทนตัวเองด้วยชื่อกับผมก็เฉพาะตอนที่อยากจะอ้อนเท่านั้น เห็นว่าผมเมินมันอ่ะดิ
“ก็กูไม่อยากไป แค่นี้เอง!”
“มึงอ้วนแล้วนะ ไปตีแบดกับพวกกูเหอะ”
“ห๊ะ!? กูเนี่ยนะอ้วน! กูหนักยังไม่ถึง60โลเลยนะไอ้บ้า” ผมสูง175ซม. ครับ ช่วงนี้ผอมลงด้วยหนัก59 กก. เอง
“นั่นแหละมึงอ้วน ไปตีแบดเผาไขมันซะ”
“กูอ้วน!? แล้วนั่นอะไร!?” ผมชี้ไปที่เพื่อนผู้หญิงในกลุ่มทำขนมกลุ่มเดียวกัน มันชื่อใบเฟิร์น หุ่นก็น้องๆช้างน้ำ
มันกำลังยืนกินบัวลอยที่ไปขอแบ่งกลุ่มอื่นที่เขาทำเสร็จก่อนมา เห็นแอบมองไอ้เดย์อยู่ มันได้ยินที่ผมพูดก็แว้ดใส่
“อิลูกคิด!////*// มึงแหละอ้วน!! กูผอมย่ะ!!!” ถือถ้วยขนมหนีไปเลยครับ

“ฮึ่ม! กูไม่ไป!”
“ถ้ามึงไม่ไปกูก็ไม่ไปนะ”
“เรื่องของมึง!”
“งั้นกูไปห้องมึงนะ”
“เรื่องของมึง! อึก!////*// ม..มา..มาทำเชี่ยไร!?”
“ .......ไม่รู้สิ อยากเสียเหงื่อ” ไอ้ฟายนี่ทะลึ่งไม่สร่างซา
“มึงก็ไปตีแบดสิ! ไม่ต้องมาบ้านกูเลย!!”
“ก็กูอยากทำกิจกรรมร่วมกับมึงอ่ะ ถ้าไม่ได้ทำในโรงแรม เอ้ย!โรงยิม ก็ไปทำกับมึงในห้องนอนก็ได้ ///คึคึ..”
“ฝันไปเหอะเชี่ย!////*// เย็นนี้ไปตีแบด!!!”
“เคี้ยกกกก5555555555”
ขอปืนยิงยาสลบควายป่าด้วยครับ ผมจะยิงมัน


..................................................


.................

.......

และแล้วก็เลิกเรียนครับ ผมสะพายเป้นักเรียนถือถุงบัวลอยเดินลั่นล้ามาถึงหน้าประตูโรงเรียนด้วยความเริงร่า
พวกเพื่อนๆแยกย้ายกันกลับไปเตรียมตัวบ้านใครบ้านมัน เรานัดกันไว้ว่าไปเจอกันบ้านไอ้คิมแล้วค่อยไปโรงยิม
พอตีแบดเสร็จไอ้คิมบอกจะทำเค้ก ทำสลัด ทำน้ำปั่นเลี้ยง เย่ๆๆๆ ลาภปากแล้วธีทัตเอ๋ย หึหึ555

เฮื๊อกกกกกกกกกกกก!!!!!||||||||||||||||
เบรกตัวโก่งเลยครับ! ซวยแล้วไงธีทัต!!!
เจอไอ้ไลค์เดินยิ้มแฉ่งตรงมาหาที่หน้าโรงเรียนครับเชี่ย!!! มาได้ไงวะ!!!!!!!!

“ลูกคิดหวัดดี 55ดูทำหน้าอย่างกับเจอผีแน่ะไม่ดีใจเหรอที่เจอเรา” ไอ้ไลค์ยังอยู่ในชุดนักเรียนโรงเรียนมัน
มาดักรอผมที่หน้าโรงเรียนอย่างนี้โคตรเป็นจุดเด่น อาจหาญมากไอ้ห่า กูไปเจอผีมายังไม่ทำให้กูซีดเท่านี้เลย...
“ไลค์มึงมาได้ไง มา..ม..มาหาใคร!?”
ยอมรับว่าตอนนี้ยืนอยู่ไม่นิ่งแล้วมองซ้ายมองขวา ไอ้เดย์ก็ไม่อยู่ด้วย
คืออาจารย์ชมรมของผมกลับมาตรวจงานเจอไอ้เดย์ครับ มันเลยโดนอาจารย์ดึงหูไปใช้แรงงานขนบอร์ด
ขนกองแปลนงานอะไรต่อมิอะไรที่ห้องพักครูทั้งที่เลิกเรียนแล้ว ผมยังขำสมน้ำหน้ามัน
ไอ้เดย์บอกผมให้กลับไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวมันขี่มอเตอร์ไซค์ไปรับที่บ้าน

“มาหานายนั่นแหละลูกคิด รู้มั้ยเรามารอตั้งแต่วันจันทร์แล้วนะ แต่นายอยู่กับเพื่อนตลอดเลย วันนี้ดีจังอยู่คนเดียว”
“อึก.....(ซวย) ||||||| ไลค์...นายมารอเราทุกวันเลยเหรอ ไม่เห็นเห็น” พูดกะกูซะเพราะเชียว สับสนจะเรานายรึมึงกูดี
“จริงๆ55 จะเห็นได้ไง ก็เราแอบดูตรงมุมนู้นนู่น” มันชี้มือไปทางที่มีรถยนต์สวยๆจอดอยู่
“นั่นรถนายเหรอ” รวยเว่อร์ไอ่สัด...
“อื้ม......เราไปส่งบ้านมั้ย”
“ไม่ต้องหรอก บ้านเราใกล้เดินเองได้ ขอบใจนะบ๊ายบาย” ผมฉีกยิ้มแล้วรีบตัดบทหนีเลยครับ หมอนี่มันตื้อจริงๆ

“งั้นเดินไปส่ง” ไลค์มันเดินตามมาตีคู่ผม เนียนเดินด้วยกันเลยครับ ผมเลยเดินเร็วๆหนีมัน มันก็ดึงแขน
“โอ๊ยเดินเร็วจังลูกคิด รอเราด้วยสิ55” ยัง ... ยังไม่รู้ตัวอีก
ผมสะบัดแขนออกจากมือมัน ทำหน้าไม่พอใจ “ไลค์ มึงกลับไปเหอะนะ ไม่ต้องไปส่งกูหรอก” ด่าแม่งซะดีม๊ะ-*-
“วันนี้ไอ้หมอนั่นมันไปไหนซะละ”
“อึก..ถามทำไมอ่ะ” รู้เลยลองมันตามดูผมทุกวันคงหมายถึงไอ้เดย์แน่
“ก็แค่ถามดู เห็นประกบกันไม่ห่าง.... เราไม่อยากให้นายลำบากใจ เลยไม่อยากมีเรื่องกับเพื่อนนาย
หวงนายน่าดูเลยนะเพื่อนคนนี้..........แค่เพื่อนกันจริงเร้อ?”
“อย่ามาพูดบ้าๆนะ เพื่อนกูไม่คิดอะไรบ้าๆเหมือนมึงหรอก ไปชอบคนอื่นเหอะ!”
ผมว่าให้มันแล้วก็วิ่งหนีมันเลยครับ วิ่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

.......................วิ่งจนถึงบ้านก็นั่งหอบอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าบ้านตัวเอง

“แฮ่กๆๆๆ 55 เหนื่อยเลย โห..นี่บ้านลูกคิดเหรอ ขายของอย่างนี้สงสัยต้องมาเป็นลูกค้าประจำซะแล้ว////”

เชี่ยไลค์! เสร่อตามผมมาตลอดทาง มันมานั่งหอบข้างๆผม โอ๊ยอยากจะบ้าตายจะกำจัดมันทิ้งอย่างไรดีนิ!!?|||||||*||
“ถึงบ้านแล้ว...กลับไปได้แล้ว” ผมยืนต่อหน้ามันขมวดคิ้วว่ามัน มันก็ลุกขึ้นยืนพรวดจนผมต้องผงะถอยหนี
เพราะมันตัวโตกว่าผม ไอ้ไลค์มันทำลีลานะเดินยิ้มๆเข้าบ้านผมไปเฉย “เฮ้ยๆๆ////*// ก็บอกให้กลับบ้านไปไง๊!”

“ขอซื้อของก่อนสิครับ”
เชื่อเขาเลย มันเดินวนดูของในร้านอันเล็กกะจิดริดของบ้านผมนานเกินไปแล้ว แม่จ๋าก็นั่งดูละครตอนเย็นลุ้นตัวโก่ง
ไม่สนใจลูกค้าเข้าร้านเล้ย เสียวไอ้บ้าเดย์มันมาเจอจะแย่
“ไลค์! กลับไปเหอะนะ ขอร้องล่ะ เดี๋ยวไอ้เดย์ก็มา ถ้ามันมาเจอมึงก็ต้องมีเรื่องกันอีก เดย์มันไม่ชอบหน้ามึงนะ”
“ทำไมเพื่อนนายต้องไม่ชอบเราด้วยล่ะ เรามาชอบนายนะ ไม่ได้มาหาเรื่องนายซะหน่อย”

อายแม่งยังไงก็ไม่รู้ครับ ///// ผมอ้าปากหวอ
ไอ้นี่เขาเล่นพูดตรงเกินไปแล้ว......... ผิดกับไอ้บ้าอีกคนนึงเลย....มันไม่เคยพูด แต่มันทำเลย-*-
จู่โจมกูกันเหลือเกินนะพวกมึง...

“เอ่อ ก็มันเป็นบ้า จะไปรู้ได้ไง กลับๆไปเหอะ แล้วไม่ต้องมาอีกนะ”
“ใจร้ายจัง งั้นขอเราโทรหาได้มั้ย บอกเบอร์เราหน่อยสิอยากคุยด้วย”
“ไม่ได้เว้ย! อย่ามาขอเบอร์ซะให้ยาก”
“ก็เราไปถามแฟนเก่านาย เขามีแต่เบอร์เก่า นายเลิกใช้ไปแล้ว ขอเบอร์ใหม่หน่อยสิ นะลูกคิด”
“ฮึ่มม!!! กลับไป! ไม่ให้!!” ผมเริ่มโมโหนะ พูดไม่รู้เรื่อง

“อะไรน่ะลูก!? มีอะไร!?” ซวยแล้วแม่จ๋าเดินมา “รู้จักกันเหรอลูก”
ไอ้ไลค์รีบไหว้แม่ผมครับ จ๋าก็รับไหว้งงๆ ผมเลยรีบบอกว่าเพื่อนครับ แล้วลากมันออกไปข้างนอก
“ไลค์มึงกลับไปเหอะนะ อย่ามายุ่งกับกูเลย”
“ทำไมไม่เปิดใจลองคุยกับเราบ้าง เรามันน่ารังเกียจมากนักเหรอลูกคิด”
“ไม่ใช่อย่างนั้น.......คือ..............ไลค์ กูไม่ชอบผู้ชาย”
“ก็ยังไม่เคยลองแล้วรู้ได้ยังไงว่าไม่ชอบ ถ้าได้ลองอาจจะเปลี่ยนเป็นรักขึ้นมาเลยก็ได้นะ”
“/////////*// อย่ามาทะลึ่งนะ กูไม่เล่นด้วยนะ”
“ขอโทษๆๆ ขอโทษครับ ไม่โกรธนะ..”
ไลค์ส่งยิ้มมาให้ ถ้าผมเป็นผู้หญิงคงคลั่งมันมาก ไอ้นี่หล่อนะ แล้วเนียนด้วยมาจับมือผมคือไรวะเนี่ย
“ถ้าไม่ให้เราโทรหา เราจะมาบ้านลูกคิดทุกวันเลย”

บ้าเอ๊ย........... ผมก็เลยต้องบอกมัน ไอ้ไลค์ถึงยอมกลับไปหลังจากได้เบอร์ผมไปแล้ว

เวรแท้ๆนี่ผมเป็นเด็กผู้ชายม.ปลายวัยลั่นล้าเพิ่งอายุ17เองนะ ควรไปเครียดเรื่องเรียน เรื่องสอบ เรื่องสาว
ไม่ใช่ต้องมานั่งเก็กซิมปวดหัวเรื่องผู้ชายไม่เว้นแต่ละวันอย่างนี้ดิ!
คืออะไรกันวะโลก!!?


..........********************..............


ป๊อกแป๊กๆ ...... เสียงเพื่อนๆมันตีแบดมินตันกันครับ วิ่งพล่านกันสนุกเลย พวกเราอยู่ในโรงยิมใกล้บ้านไอ้คิม
ที่นี่มีคนมาใช้บริการเยอะอยู่เหมือนกัน มาตอนแรกยังต้องต่อคิว

ผมนั่งเหม่อนึกถึงเรื่องที่ให้เบอร์ไอ้ไลค์ไปจนไอ้เดย์เดินมา มันล็อคคอแล้วนั่งข้างๆด้วย
“เป็นอะไรวะลูก? เหม่ออะไร กูตีแบดเท่ๆไม่มองวะ”
ผมทำหน้าเอือม มันก็ขำคิกคักบ้า.. หันไปมองดูไอ้คิมตีไม่เปลี่ยนใครเลยคู่กับไอ้ยู ไอ้สองตัวนี้เหนื่อยลิ้นห้อย
เหงื่อท่วมตัว ไอ้มาร์คกับไอ้กีต้าร์ เพิ่งเข้าไปเปลี่ยนคู่ไอ้เดย์กับไอ้ซีนที่ตีโต้กันอีกฝั่ง ส่วนผมกับไอ้น็อตนั่งเล่นเกมส์
ยังไม่ได้ตีอะไรครับ ไอ้ซีนวิ่งกระโดดเหย่งๆเต้นไปมาเชียร์ไอ้ต้าร์ข้างคอร์ด ส่วนไอ้เดย์หนีมานั่งกับผม
อาจจะงงว่าพวกเราเอาไม้แบดที่ไหนมา คือไอ้คิมมีคู่นึง ไอ้กีต้าร์มีคู่นึงครับ ใช้ผลัดกัน

ไอ้เดย์มีเหงื่อออกแต่ไม่มาก ผมหันไปหยิบผ้าขนหนูเช็ดหน้าที่เตรียมมาจากบ้านยื่นให้ (ของไอ้เดย์มันเอามานะ)
“เช็ดให้เดย์หน่อย////” เดย์กระซิบเบา.. ผมก็เม้มปากชั่งใจคิด... หันมองรอบๆตัว ไอ้น็อตก้มหน้าเล่นเกมส์
ไอ้สี่ตัวในคอร์คกำลังโต้กันมัน ไอ้ซีนเต้นท่าชินจัง...ดีมันไม่ถอดกางเกงครึ่งก้นด้วย...

ไม่น่าจะมีใครแซว ผมก็ซับหน้าให้มัน...........อ๊าคคคคคคคค//// เฮ้ยทำไมทำให้แล้วเขินมือวะ!/////
ผมเลยปาผ้าทิ้ง ไอ้เดย์คว้าจับไว้ไม่ทันตกพื้นไปต่อหน้ามัน มันก็ด่าผม “เชี่ยลูก! แกล้งกูเหรอ!”
มันจับหัวผมกดไปซุกใต้รักแร้มัน เอาแขนหนีบหัวผมไว้ไอ่ห่ามันกะจะฆ่าผมด้วยกลิ่นเต่า T T
.......แต่..เดย์ไม่มีกลิ่นตัวนะครับ มีแต่กลิ่นเหงื่อไม่แรงนัก แล้วก็ยังได้กลิ่นโคโลนจ์อ่อนๆอีก มันเป็นคนตัวหอมนะ
แถมผิวก็ดีมากตัวขาวจั๊วะเลย ผมยังอิจฉา ฮึ่ม!อิจฉาแม่งผมเลยหยิกหัวนมมันบิดแบ่งร้องจ๊าคเลย

“โฮ่! สู้นะๆ ซี๊ดดดด อูยย เจ็บนะเว้ยแม่ง เดี๋ยวมึงโดนๆ”
“โดนไร! จะทำไม!”
“ตบ.....แล้วตามด้วย....”
ไอ้ห่าเอ๊ยทำปากจู๋จุ๊บๆให้ผมดู แล้วมันก็เลียริมฝีปากล่าง กัดปากแบบยั่วนิดๆหื่นหน่อยๆ
ผมถลึงตาดุมัน หน้าร้อนผ่าวไปหมด
“มาให้กูบิดนมคืนเลย”
“เรื่องดิ! ไอ้บ้า”
“เมื่อไหร่มึงจะไปตีล่ะลูก” คุณดิลวิลเขารบเร้า อยากจะตีโต้กับผมครับ มึงปรึกษาพลังงานชีวิตกูด้วย
เจอไอ้ไลค์ไปเมื่อเย็นก็ปวดหัวจะแย่ ไม่มีอารมณ์เล่นกับมันหรอก

“ไว้ก่อน.........กูเหนื่อยๆเพลียๆเว้ย นั่งพักก่อนดิ” พอผมตอบไปแบบนี้ไอ้เดย์มันเค้นหัวเราะแล้วว่า
“เพลียห่าไร? กูยังไม่เห็นมึงทำอะไรเลยตั้งแต่มาก็นั่งเหม่ออยู่ได้..คิดถึงใคร”
“จะไปคิดถึงใครวะ”
“อย่าให้รู้แล้วกันว่าคิดถึงคนอื่น.........นอกจากเค้าอ่ะ..” แนะ!....หางเสียงมึงจะอ้อนไปไหนวะ////
มันน่ะชอบทำตัวเป็นเจ้าของผม ผมไปเป็นของมันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน บางทีก็โคตรหมั่นไส้มันเลยนะ

“ตีแบดแข่งกันป่ะ”
“บ้าดิ กูตีไม่เก่งยังไงก็แพ้มึง”
“แล้วใครว่ากูตีเก่งวะ เล่นเป็นคู่ไงดีมั้ย พนันกันมั้ยครับๆ55”
“พนัน? พนันอะไรวะ”
มันชอบเล่นแบบนี้เรื่อย คราวก่อนก็เล่นท่องจำของชอบไม่ชอบ ดีนะไม่เคยแพ้มันไม่งั้นเสียตังค์
แต่มันก็ยังไม่เคยพลาดเหมือนกัน จำแม่นกันจนรู้ไปยันสีกางเกงในที่ใส่บ่อยสุดของกันและกันเลยอ่ะเอาดิ...........................................................เอ๊ะ!?..............เฮ้ยเดี๋ยวนะๆๆ...
ผมจำทุกเรื่องของมันเอาไว้โดยไม่รู้ตัวเลย... คิดๆแล้วช่วงนี้ก็ยังมีแต่เรื่องของมันในหัวตลอดเวลา...บ้าชะมัด////*//
ไอ้หมาเจ้าเล่ห์!............ ทำให้กูเอาแต่คิดเรื่องมึงทุกวันๆ


“หึหึ55 มองค้อนทำไมวะ ว่าไงแข่งตีแบดกะกูป่าว กล้าๆหน่อยครับ กล้าๆหน่อย55”
“ฮึ! มึงรู้มั้ยวันนี้กูใส่กางเกงในสีอะไร ถ้ามึงทายถูกนะ กูจะแข่งด้วย!”
วันนี้ใส่ตัวใหม่มาไม่เคยมีด้วยสีนี้ มันจะมารู้ได้ไง๊555

“สีขาว!”
“เฮือก!!มึงรู้ได้ไง!?” ผมสะดุ้งเลยครับ มันตอบอย่างเร็วแถมมั่นใจมากด้วย
“ก็กูเห็นอ่ะ เคี้ยกกกก555555”
“ไอ้บ้ามึงมาเห็นตอนไหนวะ!?”
“ก็ตอนที่กูถอดเสื้อมึงไง”
“อึกก!////*//...ฮึ่ม!!!”

แหม่... ขอเล่าย้อนไปให้ฟังสักนิดนะครับ คือตอนแรกผมใส่เสื้อยืดคอกลมสีขาวเนื้อบางๆ มันใส่สบายดีครับ
แต่พอมันมารับที่บ้านเจอเข้า แม่งไล่ผมไปเปลี่ยน มันบอกไม่ชอบเสื้อผม คนบ้าน่ะครับทุกท่าน!
...ผมก็เถียงกับมันอยู่พักใหญ่ว่าผมจะใส่ตัวนั้นๆ มันก็ไม่ยอมให้ใส่ คืออะไรครับนี่มันเสื้อผมนะ ชอบมาบังคับ
ผมทำท่าจะเดินไปหน้าบ้านไม่ยอมเปลี่ยน โดนมันจับถอดออกตรงนั้นเลย แม่จ๋าก็เห็นมันแกล้งผมนะ
เอาแต่นั่งหัวเราะลูกตัวเองอยู่ได้ไม่ยอมช่วยกันบ้าง สุดท้ายผมต้องเปลี่ยนเป็นเสื้อยืดคอวีสีดำมาแทนครับ

“เวรเอ๊ย............ ไม่เอาตังค์ไม่ได้เหรอ” ผมพูดเสียงอ่อยเลย ช่วงนี้ยิ่งเหลือตังค์น้อยๆอยู่
“ใครบอกมึงว่าจะพนันเอาตังค์เล่า” ไอ้เจ้าเล่ห์มันยิ้มกริ่มยักคิ้วให้ผม
“อ้าวแล้วจะพนันเอาอะไรเดย์////*// มึงอย่ามาทำเป็นยิ้ม อย่าลีลาว่ะบอกๆมา”
“เอามึง”
“ห๊า!?//////*//”
“เอามึง.........มาเป็นคนรับใช้กูหนึ่งวัน น่าสนุกนะ!5555555”
ใจหายใจคว่ำหมดไอ้บ้า พูดก็ไม่รีบๆพูดมาให้ครบ กูคิดลึกจนกลายเป็นบ่อบาดาลได้แล้วไอ่สัด

ไอ้เดย์มันหัวเราะเสียงดังครับ พวกเพื่อนๆรุมตะโกนด่ามันว่าเป็นบ้าอะไร ประสาทแดกไปแล้วเหรอ

..................................

................. และแล้วการแข่งขันก็เริ่มขึ้น
ไอ้พวกที่เหลือเอาด้วยหมด น่าสนุกดีครับ แต่ผมจะไม่สนุกเลยถ้าแพ้มันต้องไปเป็นทาสรับใช้มันอีก
เรามีกันแปดคนแบ่งเป็นสองทีมครับ เอาผลคะแนนมาบวกกัน ทีมไหนชนะได้เป็นคุณหลวง ทีมไหนแพ้ได้เป็นขี้ข้า
บทลงโทษมีผลบังคับใช้จนกว่าจะหมดวันครับ ก็ถือว่าไม่นานเพราะตอนนี้ก็หกโมงแล้ว ถ้าแยกย้ายกันกลับบ้าน
ก็เลิกเล่น แค่เล่นกันเอาขำๆ

ทีมผมมีไอ้ยู ไอ้คิม ไอ้กีต้าร์ ส่วนทีมไอ้เดย์มีไอ้ซีน ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต
“กูเอาไอ้ต้าร์เลยก๊ากก55555 มึงเสร็จแน่เชี่ยต้าร์5555” ไอ้ซีนมีการชี้หน้าจองตัวเอาไว้ก่อนล่วงหน้าว่าจะเล่นใคร
“เดี๋ยวก็รู้เชี่ยซีน! หึหึหึ” ไอ้กีต้าร์มองตาแข็งหัวเราะแข็งๆกลับ ดูน่าเกรงขาม

ผมเลือกคู่กับไอ้ยูครับ ไอ้คิมกับไอ้ยูมันตีเก่งพอๆกันเลย แต่คู่ผมลงแข่งก่อนเพราะให้ไอ้คิมที่ดูเหนื่อยๆนั่งพักก่อน
ผมตีไม่เก่งส่วนไอ้กีต้าร์ก็ตีเก่งกว่าผมแน่ไว้ใจได้ พอผมลงมาอยู่ในคอร์ด ไอ้เดย์มันแสยะยิ้มเดินมาทำท่าเชือดคอ
ขู่ผมครับ! โฮะฟายเอ๊ย เดี๋ยวคุณหลวงจะใช้แม่งให้อานเลย5555

“ฮึ่มมึงสิตายเชี่ยเดย์! ฮึบ!! ย๊าคคคคคคคคคค!!!”
ฟวั่บ! ผลั๊วะ!!! ฟื้ววววววววววววววววว~~~ แป้ก...........
ผมเสิร์ฟ............ไม่ข้ามครับ|||||||||| ไอ้ยูก็ด่า “ไอ้ห่าเอามานี่กูเสิร์ฟเอง ควายแท้ๆเฮ้อ”

แล้วก็ตีโต้กันสนุกเลย ฟุบฟับๆ มันส์มากเลยครับ แต่แค่ไอ้ยูกับไอ้เดย์นะ...
คือผมกับไอ้น็อตที่ลงไปเล่นคู่กับพวกมันนี่เหมือนอากาศธาตุยังไงอย่างงั้น แทบไม่ได้ทำอะไรเล้ย
เพราะพอจะตีๆโต้คืนบ้าง เชี่ยยูก็วิ่งถลามาปาดหน้ากูเลยครับ แหกปากบอกหลีกๆๆมันรับเองๆ
ไม่ได้ดั่งใจมันมากเข้าๆ ผมวิ่งช้า มันก็วิ่งขึ้นลงทั้งหน้าทั้งหลัง โอ๊ยเห็นมันวิ่งบ้าพลังแล้วผมเวียนหัว
พอวิ่งมาชนกัน ไอ่เชี่ยยูแม่งผลักผมกระเด็นเซแท่ดๆๆ ... คือไอ้บ้านี่กูอยู่ทีมเดียวกับมึงน๊า~~||||||*||
แม่งมันแอบเกลียดผมรึเปล่าเนี่ย วิ่งมากระแทกซะตัวผมถลาล้มลงไปนั่งพับเพียบกับพื้นก็มี
ไอ้พวกห่าทั้งหลายฮาสนั่นขำขี้แตก หัวเราะผมกันลั่น แม้แต่คนอื่นที่ไม่รู้จักที่อยู่ห่างๆกันหรือรอเล่นอยู่ยังมาขำโผ๊ม
อายเขาแม่งงงงงง/////////*// ผมไม่น่าหลวมตัวมาเล่นกับไอ้พวกบ้านี่เลย

ไอ้เดย์แม่งจ้องโจมตีแต่ผม ใช้แรงควายป่าบวกหมีอลาสก้าบวกสรรพสัตว์ในตำนานช่วงยุคจูราสสิกปาร์คตีใส่ผม
เวลาไอ้ยูมันรับไม่ทันผมงี้เอาหน้าอันหล่อเหลาหลบไว้ก่อนสุดฤทธิ์เลยครับ บางทีถึงขั้นต้องวิ่งหนี
ไอ่สัดมึงสาบานซิว่ามึงชอบกูจริงๆไอ้เลว ผมแสนจะโมโหมันนะ แต่แบบว่าตีใส่เต็มแรงลูกแบดขึ้นโด่งสูงไป
สุดท้ายผมก็มองหาไปเหอะทำไมไอ้เดย์มันยืนขำฟะ เงยหน้ามองหาว่าลูกที่ผมตีไปอยู่ไหนแล้ว ป๊อก!!!||||||*||
เสือกตกลงมาใส่หัวตัวเอง... “ก๊ากกกกกกกกกกกก55555555555” เชี่ยเดย์ขำแทบขาดใจ

ส่วนไอ้หอกน็อตแม่งถือโทรศัพท์มือนึงถือไม้แบดมือนึง มันวิ่งไปวิ่งมาเฉยๆนะ กดโทรศัพท์เล่นตลอด
ปล่อยให้ไอ้เดย์สายโหดตีโต้กะไอ้ยูสายเสียสติ ไอ้สองตัวนี้มันเอาจริงเอาจังสุดยอดไปเลย ไม่สนใจกูเล้ย T T
แต่ไอ้เดย์น่ะมันอาศัยแรงอย่างเดียว ส่วนไอ้ยูมันเทคนิกดีกว่า ผลที่ได้ออกมาก็เลย...

“เอ้า! เกมส์!!!! ไอ้ยูไอ้ลูกคิด ชนะโว้ยยยยยย!5555555” ไอ้กีต้าร์ยกมือให้หยุด ประกาศว่าคู่ผมชนะ

“อ่ะฮ้า!555 เด็ดๆ สมๆ เป็นไงๆ วู้! แบร่ๆๆๆ” ผมยืนหนีบไม้แบดที่ไม่ค่อยได้ใช้งานกับรักแร้ไว้
แล้วแลบลิ้นปลิ้นตาเยาะเย้ยไอ้เดย์ครับ สะใจ เป็นไงล่ะกูไม่ค่อยได้ทำอะไรกูยังชนะมึงเลย555

ไอ้เดย์นั่งหอบเหนื่อยหนัก ยิ้มน่ากลัวกวักมือเรียกผมให้เข้าไปใกล้ๆ ผมส่ายหน้าไม่ไปหามันก็ทำตาดุๆขู่อ่ะ|||||||||
“..ไร?” ผมทำหน้างง เดินเข้าไปหาแบบระแวงๆ แล้วก็โดนคว้าตัว! มันเอาหน้ามาไถพุงผม พอผมตกใจดิ้นหนี
มันก็จับชายเสื้อผมดึงยกขึ้นไปเช็ดหน้าเช็ดคอมัน อ๊าคคคค -*- เสื้อผมเลอะเหงื่อมันหมด “เชี่ยเดย์ปล่อยกูเลย!”
ผมหน้าบึ้งปัดๆเช็ดๆเสื้อตัวเองหนีมันไปนั่งไกลๆ ไอ้เดย์มันขำชอบใจที่แกล้งผมได้แล้วหันไปหยิบน้ำดื่มมาจิบ


ต่อไปตาคู่ไอ้กีต้าร์กับไอ้คิม แข่งกับไอ้ซีน ไอ้มาร์คครับ ผมก็นั่งเชียร์กับไอ้ยูเย้วๆ ไอ้เดย์กับไอ้น็อตนั่งลุ้นเลยครับ
ถ้าไอ้ซีนกับไอ้มาร์คแพ้ พวกมันสี่คนต้องมาเป็นขี้ข้าพวกผมสี่คน
ไอ้สี่ตัวที่ลงแข่งกันรอบหลังนี้มันแข่งกันเอากวนตีนเข้าว่านะ เล่นท่ายากเยอะจนน่าวิ่งลงคอร์ดไปถีบตูด
สักคนละป้าบสองป้าบ แม่งแอ็คตีลอดหว่างขางี้ ปิดตาเสิร์ฟงี้ หันหลังตีงี้ มีวิ่งไปวิ่งมาหมุนตัวหมุนๆๆแล้วค่อยตี
ตีเสร็จมีเดินเป๋เพราะงงหัว โห่ไอ้พวกฟายมึงนึกว่าเล่นสเก็ตซ์ลีลาเหรอสาดดดดดด
โดยเฉพาะไอ้ซีนนี่กวนตีนหนักกว่าใครเพื่อน ทำท่าแบบการ์ตูนfrozenร้องเพลง let it go ไปวิ่งหมุนตัวเสกหิมะไป
แรดมาก แล้วก็เต้นส่ายตูด ส่ายหน้าส่ายหลัง ควงๆๆร่อนเอวอย่างกับหมอลำซิ่งอยู่กลางคอร์ดแบด!

ผมนั่งขำปรบมือส่ายหัวให้กับพฤติกรรมอันบ้าบอคอแตกของเพื่อนๆ
แต่ผมว่าไอ้ซีนแผนสูงนะ เพราะมันทำอย่างนี้เพื่อนๆก็ขำมันสิ ไอ้คิมกับไอ้กีต้าร์แหกปากด่ามันไปขำไป
ไม่ค่อยมีแรงตีใส่มันเท่าไหร่หรอก ไอ้สี่ตัวนี้ตีไปขำไป ลงไปนั่งขำนอนขำกลิ้งเกลือก
หลักๆไอ้ซีนจะเต้นกับเล่นท่าครับ ไอ้มาร์คก็ทำหน้าแบ๊วบ้าง สลับกับขำจะเป็นจะตาย
ไอ้คิม กับไอ้กีต้าร์ก็พลอยบ้าไปกับพวกมันด้วย เล่นเอาสนุกเข้าว่าล่ะครับไม่ได้กะจะฆ่ากันตายอย่างไอ้ยูไอ้เดย์

“เคี้ยกกกกกก5555555555555555 เกมส์! เกมส์แล้วเว้ย!!! เชี่ยซีนเชี่ยมาร์คชนะก๊ากก55555”
เดย์ประกาศลั่นด้วยความสะใจ ผลออกมาไอ้ซีนกับไอ้มาร์คชนะได้ไงไม่รู้เชื่อมันเลย

ไอ้คิมลากไม้แบดเดินมา ท้าวเอวหอบแฮกๆ ตรงมาที่ผมกับไอ้ยูนั่งทำหน้าเคียดแค้นไอ้เปตรเดย์อยู่
“เฮ้อ แฮ่กๆๆ ย..อย่างนี้ก็เท่ากับเสมอกันแล้วดิ ........แฮ่กๆ โอ้ยเหนื่อยว่ะ ฟู่!... ยูมึงไปแทนกูที เอาให้ชนะนะเว้ย”
“เอ้อ! วางใจกูได้!55555” ไอ้ยูชกอกตัวเองเหมือนกอลิล่า หัวเราะปากกว้างขึงขังแท็กมือเปลี่ยนตัวกับไอ้คิม

ไอ้เดย์มันเห็นไอ้ยูลงไป มันเลยไปลากคอไอ้ซีนออกมาแล้วเข้าไปเสียบแทน โต้กันมันส์หยดเลยครับนัดตัดสิน

แล้วผลที่ได้คือ! คือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!

ทีมผมชนะ! วู้เย่!!! “ก๊ากกกกก55555555555สมน้ำหน้ามึง555555วันนี้มึงต้องเป็นขี้ข้ากู555”
และผมก็เดินไปล้อๆหลอกๆ แลบลิ้นปลิ้นตาส่ายหน้าส่ายตูด ล้อเลียน เยาะเย้ยไอ้เดย์ต่อหน้ามันอย่างสะใจ
เลยโดนมันไล่เตะตูด ผมวิ่งหนีหน้าตั้ง พวกเพื่อนบ้าแม่งก็ไม่ยอมช่วยผม วิ่งหนีมันยันวิ่งออกนอกโรงยิม..


“555จะหนีไปไหน!” ไอ้บ้าเอ๊ยผมหนีไม่ทัน มันวิ่งมารวบตัวจับผมทันก่อนจะวกกลับเข้าโรงยิม
มันกอดแล้วทำท่าจะหอมแก้มผม ผมเห็นคนขี่มอเตอร์ไซค์ตรงมาทางนี้ก็ตกใจรีบดันมันออก
“เฮ้ย!/////*// ไอ้บ้า! ไอ้ห่านี่!!! มาทำอย่างนี้ได้ไง! เดี๋ยวใครมาเห็น!” ผมถลึงตาว่ามัน มันก็เอาแต่ยิ้ม
“ป่ะ คุณหลวงของบ่าว เคี้ยกก5555 วันนี้รับรองกูจะทำให้มึงเยิ้ม เอ๊ย!มีความสุข สบายตัวตลอดคืน///// คึคึ คึคึ”
“เชี่ย!!!////*// ไอ้คนลามก! ปล่อยกู๊~~~~!” แตกตื่นตกใจครับโดนมันจูงมือลากกลับเข้าไปเก็บของกลับ
ดูที่มันพูดดินี่ผมชนะมันนะ ไหงผมรู้สึกแปลกๆตะหงิดๆ มันผิดปกติ ทำไมไอ้เดย์ดูชอบใจที่ได้เป็นขี้ข้าผมล่ะ????

...............................................
..........................
.............

********************************

ครึ่ก! ครึกๆๆ!!! ครืดดดด~~ วี๊ดดดดครืดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เสียงเครื่องปั่นหนวกหูชะมัด ผมกับเพื่อนๆและข้าทาสทั้งหลายย้ายทัพกันมาที่เรือนคุณหลวงธนาคิมเรียบร้อยครับ
ล้างหน้าล้างตัว เช็ดหัวเช็ดหน้านั่งพักกันพอหายเหนื่อย ก็นั่งรอเจ้าของเรือนทำอะไรให้กินตามที่โฆษณาไว้
ไอ้คุณหลวงคิมมันกำลังทำน้ำแตงโมปั่นให้พวกเรากินครับ มีขี้ข้ามาร์คเป็นลูกมือ ส่วนบรรดาคุณหลวงคนอื่นๆ
ระหว่างที่รอก็นอนเอกเขนกดูทีวีเหยียดแข้งเหยียดขา พวกขี้ข้าก็พากันบีบนวดให้ สบ๊าย สบาย~~~….

ขี้ข้าน็อตนวดขาให้คุณหลวงธามนิธิ (ไอ้ยู)ที่นอนคุยโทรศัพท์กับคุณพี่บาสแบบขอไปทีครับ
นวดมือนึง อีกมือเล่นเกมส์ในโทรศัพท์ เลื่อนเวลได้ทีก็เฮลั่น
ส่วนคู่ไอ้ขี้ข้าซีนกับคุณหลวงชนายุส (ไอ้กีต้าร์)นี่กูหมั่นไส้สุด ไอ้ซีนมันนั่งเกาะแข้งเกาะขาไอ้กีต้าร์ซะมากกว่า
ที่จะเรียกว่านวดให้นะ มันกอดขากีต้าร์ลูบเล่นไปๆมาๆ เกยคางบนตักด้วย เสนอหน้าดูไอ้ต้าร์เล่นมือถือเพลินๆ
คิดๆดูมีแค่ผมที่ดูโทรทัศน์ ก็กดเปลี่ยนช่องหาอะไรดูไปเรื่อย ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องเสียงเครื่องปั่นก็ดัง
ไอ้คิมคุยกับไอ้มาร์คเสียงดังอีก

“โอ๊ะ!//// เฮ้ยๆๆ เดย์ มึงนวดตรงอื่นบ้างก็ได้ม้างงง”
ไอ้เดย์มันตั้งอกตั้งใจนวดให้ผม รู้สึกจะเน้นแถวๆต้นขาผมเป็นพิเศษ ป้วนเปี้ยนกับลูกชายกูเหลือเกินนะ////*//
พอลองหันหลังให้นวดไล่ๆไปตามแผ่นหลัง ไอ้บ้านี่ก็เลยไปยันก้น มันคลึงก้นกกให้ผมอ่ะ ผมเลยรีบพลิกตัวนั่ง
รู้สึกใจสั่น คนบ้าอะไรวะมือซนเป็นบ้า แล้วพอผมนั่งตัวแข็งมันก็มานั่งประกบข้างหน้า บอกจะนวดหน้าอกให้

“พอแล้ว! พอเลยเดย์มึงไม่ต้องนวดแล้ว กูหายเมื่อยเลยมึงไปช่วยไอ้คิมไป”
“ไม่ไป”
“เอ้า! ก็กูสั่งอ่ะ”
“กูรับใช้เฉพาะมึงคนเดียว หึหึหึ” แววตาไอ้บ้านี่น่ากลัวชะมัด มันคิดจะทำมิดีมิร้ายผมรึเปล่าเนี่ย เก็บน้ำลายมึงด้วย
“โว๊ะ!////*//” ขี้เกียจเถียงกับมัน หันไปคุยกับไอ้ยูแทน เห็นมันวางโทรศัพท์แล้ว ปล่อยให้ขี้ข้าเดย์มันนั่งกับพื้น
เอาหัวพิงขาผมเล่นเฟสในมือถือตัวเองไป
บรรดาคุณหลวงได้นั่งบนโซฟาครับ พวกบ่าวไพร่ขึ้นมานั่งตีเสมอไม่ได้นะ555

“ยู เป็นไงวะ ตีแบดนี่เหนื่อยเท่าซ้อมบาสรึเปล่า”
ไอ้ยูยิ้มๆตอบ “หึหึ วันนี้เหนื่อยแค่ไหนก็โอเว้ย กูขอไม่เหนื่อยหัวใจเป็นพอ” รู้สึกว่ามันเพิ่งจะดีกับพี่บาส
หลังจากที่ทะเลาะกันตามคาด เรื่องที่มันแอบหนีไปเที่ยวตะลุยบ้านร้าง(ผิดหลัง)กับพวกผมไม่ยอมกลับทั้งคืน

วันนั้นผมยังจำได้ มันยืนยันจะกลับถึงใครๆจะว่าให้ค้างที่บ้านพี่อ๊อฟ แต่มันก็ว่าจะออกไปหาแท็กซี่ทั้งที่ตีสี่แล้ว
จะเช้าอยู่แล้ว แต่สุดท้ายไอ้บ้ายูดันเผลอหลับไปครับมันไม่รู้ตัว กลับไปเจอพี่บาสนอนเฝ้าหน้าห้องมัน ดราม่าเลย
พี่บาสไปเคาะห้องเรียกมัน มันไม่ตอบ ไม่เปิด ก็มันไม่อยู่นิ แต่พี่บาสไม่รู้เขาเลยนั่งง้อมันอยู่หน้าห้อง
จนเผลอหลับไป (แหม่ สองคนนี้สมกับที่เป็นแฟนกัน หลับง่ายหลับดาย) ทีนี้ตื่นมาเจอไอ้ยูกลับมาจากข้างนอก
ตอนเช้าก็เลยโมโหใหญ่ ไม่ยอมคุยด้วยตั้งหลายวัน ไอ้ยูง้อทุกวัน555 รู้สึกจะดีกันเมื่อคืน เพราะเมื่อเย็นวาน
มันซ้อมบาสเสร็จก็รีบกลับไปตามง้อแฟน ไม่มารวมกลุ่มกับพวกผม โทรไปคุยด้วยตอนสองทุ่มยังบอกไม่ดีกัน
แต่เช้านี้มาแม่งยิ้มแฉ่ง แสงเหล็กดัดฟันมันแสบตาผมอย่างกับแสงอาทิตย์

“แล้วมึงล่ะ เหนื่อยมั้ย” ยูมันถามผมยิ้มๆ
ผมก็ยักไหล่ทำหน้าแน่ ก่อนจะบอกเสียงอ่อย “เหนื่อยดิวะ|||||กูไม่ชอบ”
“ไม่ชอบ แล้วเล่นทำไม55” ไอ้ยูขำส่ายหน้า
“ก็ไอ้บ้านี่มันบังคับอ่ะ” ผมเอานิ้วจิ้มๆหัวเกรียนไอ้เดย์ครับ มันแหงะหน้ามามองผมตาขวางเล็กน้อย ผมสะดุ้ง
แกล้งยกมือไหว้มันปลกๆ “ขอโทษครับขี้ข้า” เชี่ยเดย์หลุดขำมันชี้หน้าผมแบบเตือนๆว่าอย่าได้ใจ ก่อนจะหันไป
นั่งเล่นเฟสเอาหัวซบขาผมต่อ

ไอ้พวกรอบข้างขำผมคิกคัก แล้วอยู่ๆไอ้ยูก็ส่งข้อความเข้ามือถือผม ผมเปิดดูอย่างแปลกใจ มันถามมาว่า
[ไม่ชอบจริงเหรอ555 แล้วมึงจูบกันไมอ่ะ]

ผมหน้าแดงรึเปล่านะ “ก็มึงอ่ะ! มึงบอกให้กูทำ” ผมตอบไปไอ้ยูยิ่งขำ เดย์มันเงยหน้าขมวดคิ้วมองผมแบบงงๆ
คงได้ยิน คนอื่นๆก็มองๆผมเหมือนอยากรู้ว่าคุยอะไรกับไอ้ยูกัน

ไอ้ยูทำไม่สนผม พิมพ์โทรศัพท์ยิกๆๆ ผมเห็นอย่างนั้นเลยรีบปิดเสียงเตือนข้อความเข้า เวลามันส่งมา
คนอื่นจะได้ไม่รู้ [ คนไม่ชอบกัน ใครเขาจูบกันวะไอ้บ้า! กูแค่แกล้งมึง มึงไปทำจริงๆ5555 ไอ้โง่! รู้ใจตัวเองรึยัง ]
อ่านแล้วผมก็อึ้งนะ/////// มันคิดอย่างนี้เหรอ เหล่มองหน้าไอ้ยูก็อมยิ้มขำคิกคักๆ
ผมส่ายหน้าช้าๆแทนการตอบคำถามมัน มันก็พิมพ์ข้อความมาหาผมอีก

[ ชอบป่าวล่ะ ถ้าชอบก็แปลว่ามึงชอบมันเข้าแล้วสิ ] ผมอ่านแล้วใจเต้นแรงมาก บ่นพึมพำเบาๆว่า บ้าดิ../////
ทำไมผมต้องไปชอบไอ้เดย์ด้วย ผมแค่ชอบจูบ....ไม่ได้แปลว่าชอบมันสักหน่อย ผมก็เถียงในใจแล้วส่ายหน้าให้ไอ้ยู

[ เถียงกูอีก ไม่เชื่อกูมาปรึกษากูทำไม เรื่องง่ายๆแค่นี้ควายก็ยังคิดได้ มึงเชื่อกูดิ! :D ]
ไอ้ยูยืนยันทำสีหน้าจริงจังหนักแน่นกับผมมาก ผมก็นิ่งไป คิด....เอ๊ะ ตกลงมันด่าผมรึเปล่านะ? -*-

ผมนั่งจ้องตาเถียงกับไอ้ยูทางสายตาอยู่พักใหญ่ ไอ้คิมก็แหกปากมา “มาแล้วคร้าบบบบบคุณเพื่อนนนนนน
น้ำแตงโมปั่นสุดยอดแห่งความอร่อย! เหาะ!”

ขี้ข้าเดย์ทำหน้าทีทันทีเลยครับ รับแก้วน้ำแตงโมปั่นสีแดงสวยมายื่นให้ผม แต่พอผมจะถือแก้ว มันไม่ยอมให้
“แดกไป กูถือให้” ยิ้มยักคิ้วซะด้วยไอ่สัด มันบังคับจับหลอดไว้ให้ผมดูดอย่างเดียว
ผมเลยต้องยอมเป็นง่อยกึ่งนั่งกึ่งนอนดูดน้ำแบบนั้น
“งะ..น้ำกูอร่อยม๊ะ”
“แค่กๆๆๆๆๆ!!!!” ไอ้ห่าถามทีผมสำลักเลย “มึงพูดให้มันดีๆหน่อยเดย์”
“ก็ถามว่าน้ำที่กูป้อนเนี่ยยยย มันอร่อยมั้ย5555”
“ฮึ่ม! เอามานี่ กูกินเอง////*//”

พอผมถือแก้วเอง มันก็หันไปรับจานสลัดที่ไอ้คิมยื่นมาให้ เอามาป้อนผม ...
ผมอ้าปากกินมันก็ถามว่าอร่อยมั้ย “อื้อ////”

“เฮ้ยแอ๋มชวนกูไปกินสุกี้อีกแล้วว่ะ” ไอ้กีต้าร์ก้มหน้าคุยแชทกับแฟนมัน แล้วเงยหน้ามาบอกเพื่อนๆ
สลัดยังคาปากมันอยู่เลย สุกี้อีกแระ แอ๋มกินอย่างอื่นไม่เป็นรึไงนะ

พอกีต้าร์ลุกยืน ไอ้ซีนก็เงยหน้าถามเจ้านายมันตาละห้อยเลยครับ “มึงจะไปเหรอ..”
ไอ้กีต้าร์มองหน้าไอ้ซีนนิ่งๆแล้วถาม “มึงจะทำไม”
“คุณหลวงอย่าทิ้งอิชั้นไปเลยนะฮ้า~~~” ขำก๊ากเลยครับไอ้ซีนมันกอดขาไอ้กีต้าร์ดัดเสียงซะน่าเกลียด
ผมฮาอย่างกับดูละครนางทาส555

“มึงปล่อยกู!”
“ไม่ปล่อย!”
“กูจะไป!”
“กูไม่ให้ไปอ่ะ”
“กูจะไปฉี่ไอ่ควาย!”
“เอ้อ! แล้วก็ไม่บอกกูไอ่สัด!”
ไอ้ซีนปล่อยกีต้าร์ไปครับ ไอ้ต้าร์ไปเข้าห้องน้ำแป๊บเดียวก็กลับมานั่งให้ไอ้ซีนเลื้อยพันแข้งพันขาน่ารำคาญต่อ

“ต้าร์มึงไม่ไปกับแอ๋มเหรอ” ผมถามไอ้ต้าร์เพราะอยากรู้ ไอ้ซีนหันมามองผมตาขวาง มันนั่งกับพื้น
กอดขาไอ้กีต้าร์แน่น ด่าผมว่าอย่าเสือกได้มั้ยมันไม่ยอมให้ไอ้กีต้าร์ไปหรอก ไอ้บ้าซีนทำอย่างกับแอ๋มเป็นเมียน้อย
ทุกคนก็หัวเราะมัน มันเลยบอกว่าแกล้งทำไปงั้นแหละล้อเล่นไอ้กีต้าร์อยากไปก็ไปดิ แต่ไอ้กีต้าร์ไม่ไปแล้วครับ
“บอกแอ๋มแล้วว่าขี้เกียจไป อยู่นี่สบายกว่ามีขี้ข้าด้วย555” กีต้าร์ขำใส่หน้าไอ้ซีนครับ
ไอ้ซีนแสยะยิ้มตาหยีบอก “555ดีแล้ว ขณะที่มึงอยู่นี่ แอ๋มจะได้ไปหาผู้ชายคนอื่นบ้าง5555”
“สัด!” กีต้าร์สะบัดขาเตะไอ้ซีนกลิ้งไปสามตลบ มันแอ็คติ้งเว่อร์ด้วยแหละ ใครๆก็ขำ

“เดย์ แอ๋มฝากมากถามว่าช่วงนี้มึงยุ่งเหรอ” จู่ๆกีต้าร์ก็ถามไอ้เดย์
ไอ้เดย์ทำหน้าสงสัย “ทำไมวะ”
“หึหึ กูว่าเรื่องยัยกั้งแหงๆ เห็นบ่นว่ามึงไม่ค่อยตอบแชท ถ้าไม่โทรไปก็ไม่โทรหา เขาท้อแล้วนะเล่นตัวจังวะ”

ไอ้เดย์มองหน้าผมทันทีเลย ผมก็เสหางตามองทางอื่น ........เชอะ กูไม่เห็นจะสน
“ขี้เกียจคุย” ไอ้เดย์ตอบสั้นๆ ไอ้กีต้าร์เลยชี้หน้าแซวทำเอาผมหูผึ่ง “แหมๆๆๆ แสดงว่ามึงสนอีกคนมากกว่าอ่ะดิ
เพื่อนแอ๋มแย่งกันให้เบอร์มึงขนาดนั้น ไอ้ซีนมันอิจฉามึงซะไฟลุกออกตา555”
เดย์ขมวดคิ้วยิ้มๆ ส่ายหน้า “กูก็คุยไปงั้นๆแหละ บางทีก็เยอะไปว่ะ ยังไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย ชอบมาหึงกู
ถามอยู่ไหนทำอะไรกับใครที่ไหน เป็นชุด เลยขี้เกียจคุยด้วย เห็นว่าเป็นเพื่อนแอ๋มหรอกนะ”
เดย์มันหันมาตักสลัดป้อนผมอีก ผมส่ายหน้าไม่กิน มันก็แทบจะเอายัดปากผม
“เอ๊ะ! ก็กูไม่อยากกินแล้วอ่ะ!”
“งั้นเอาแซนวิสที่ไอ้คิมเพิ่งทำมั้ย ไส้ปูอัดอร่อยนะลูกคิด เดย์ป้อนนะ นะๆ”
“ฮึ่ม! เอามานี่กูถือเองได้! ปล่อย!”
“ทำไมต้องตะคอกเดย์ด้วยอ่ะ” หนอยมาทำมองผมตาปริบๆ น่ารักตายห่าล่ะ

“ฮั่นแน่! ไอ้เสือ! 55มึงมีคนอื่นที่จ้องจะกินอยู่ใช่มั้ยล่ะ!! ไม่อย่างนั้นมีเหรอมึงจะปฏิเสธใครแบบนี้
เฮ้ยนี่มึงคิดเอาจริงใช่มั้ยเนี่ย โฮ่!ใครวะ!? กูรู้จักมั้ย?” ไอ้น็อตเงยหน้าจากเกมส์พูดล้อไอ้เดย์เสียงดังแบบตื่นเต้น
ไอ้น็อตพูดแบบรู้จักนิสัยไอ้เดย์ดี ไอ้เดย์มันเลยบอกไว้มันได้แล้วเดี๋ยวมันจะบอก ผมฟังแล้วสะอึก ตาโต

“55555” ไอ้ยูแม่งขำใส่ ผมหันไปถลึงตาใส่มัน มันก็ส่ายหน้ายิ่งขำผมแล้วถาม “เฮ้ยลูกคิด แล้วมึงล่ะโสดๆงี้
ได้คุยกับสาว....หรือว่าผู้ชายที่ไหนบ้างรึเปล่า555” เอาล่ะสิไอ่เชี่ยยู! มึงจะถามทำแมวอะไรวะ จะทำให้คดีพลิกนะ
ผมสะดุ้งร้อนตัว รีบสั่นหน้า “ไม่ๆๆๆๆๆ กูไม่คุยกับใครทั้งนั้นแหละ! ไม่มีใครมาชอบกูหรอก”
เพื่อนๆขำผมกันใหญ่ พวกมันยังไม่รู้เรื่องไอ้ไลค์ มีแค่ผม เดย์ แล้วก็ยูที่รู้

ไอ้เดย์มันส่งสายตามาเหล่ๆมอง ผมก็หลบตาอัตโนมัติ|||||| เหมือนคนมีความผิดติดตัว ทำไมผมต้องกลัวมันด้วยฟะ
ผมเลยหาทางเปลี่ยนเรื่องคุย เสไปถามไอ้คิม “เฮ้ยยยยย คุณหลวงธนาคิมครับไม่ทราบว่าคนที่บ้านคุณหลวงนี่
หายไปไหนกันหมดเหรอครับ?”

“แม่พาเค้กไปซื้อของที่ห้าง พ่อยังไม่กลับ กูพาพวกมึงมานี่พอดีเลยไม่ต้องอยู่บ้านคนเดียว”
น้องสาวไอ้คิมอยู่ม.1 ครับ ขาวเหมือนพ่อ ไอ้คิมน่ะคล้ำเหมือนแม่ แม่ไอ้คิมเป็นคนใต้ คิมเลยหน้าคมๆเหมือนแม่

“มึงนี่อ่อนว่ะคิม555 ไม่มีใครอยู่บ้านอย่างนี้ต้องพาสาวมาแซ่บดิว่ะ!555 มีอย่างที่ไหนพาผู้ชายเข้าบ้านเต็มไปหมด”
ไอ้ซีนว่าไอ้คิมขำๆ คิมมันเลยบ่นว่าสาวที่มันคุยๆทางเฟสอยู่ไม่ยอมมาเจอหน้าด้วยสักที สงสัยกลัวโดนฟันเหวอะ

“คิกๆ วันหลังมึงชวนอิดุ๊กดิ๊กมาดิ555” ขี้ข้ามาร์คแซวไอ้คิมครับ
“โว๊ะ ให้กูชวนใครไม่ชวน ชวนอิดุ๊กมันมา มาทำไม! เอามาให้มันนั่งด่ากูเหรอ มีดุ้นเหมือนกันทำอะไรก็ไม่ได้”
ไอ้คิมมานั่งแทรกกลางผมกับไอ้ยู ส่ายหน้าทำตาเหลือกตลกๆ พวกผมก็ขำ

แล้วไอ้ยูมันก็พูด “ของอย่างเนี้ยะ มึงไม่เคยลองก็อย่าไปดูถูกมันนะเว้ย555!!! ดีแล้วที่มึงไม่คิดริอาจลองของ
เพราะผู้ชายกับผู้ชายมันก็ทำอะไรกันได้มากกว่าที่มึงคิดเย๊อะ! ทั้งๆที่มีทุกอย่างเหมือนๆกันหมดเนี่ยแหละ555”

ไอ้คิมด่าไอ้ยูยิ้มๆ “โห่! ก็มึงเป็นเกย์นี่ไอ้ยู! มึงก็ว่าผู้ชายเหมือนกันดีสิ แต่กูไม่ได้เป็น กูเห็นอิดุ๊กมันน่ารักดี
แกล้งมันแล้วสะดีดสะดิ้งสนุกดี กูฮากูเลยชอบแกล้งมันเฉยๆ ไม่ได้ชอบมันจริงๆสักหน่อย”

แล้วไอ้ยูก็พูดในสิ่งที่ทำให้พวกผมฟังแล้วขนลุก หนาวไปเป็นแถบๆ
“มึงก็อย่าพลาดแล้วกัน กูเตือน อย่าทำเป็นเล่นไป ถ้ามึงได้ลองสักครั้งชีวิตมึงอาจจะพลิกไปตลอดกาลเลยก็ได้555”

“พูดซะน่ากลัวเลยไอ่สัด|||||||||||||” ไอ้คิมบ่นตรงกับใจผมสุดๆ กูให้เรื่องนี้สิบกะโหลก

ไอ้เดย์มันยิ้มมุมปาก หันมามองหน้าผม ผมหลบตามันหันไปเห็นไอ้กีต้าร์มองหน้าไอ้ซีนแปลกๆ...
“ถ้ามึงเลิกกับแอ๋มวันไหน มาลองกะกูนะ” ไอ้ซีนพูดทะลึ่งใส่ก่อน กีต้าร์เลยด่า “เชี่ยเหอะ555”
หัวเราะเคาะหัวไอ้ซีนสองที ดึงแก้มไอ้ซีนจนยืด ไอ้ซีนบ่นเจ็บแล้วก็ไล่จั๊กจี๋เอวไอ้กีต้าร์ มันสองคนแกล้งกันไปมา
หัวเราะคิกคักๆ เป็นภาพที่เห็นจนชินตา ไม่เห็นจะมีใครแซวพวกมันว่าชอบกันบ้าง นอกจากพวกสาววายในห้อง
ทีผมกับไอ้เดย์ล่ะแซวเอาๆ ไอ้พวกไม่มีความยุติธรรม ไอ้กีต้าร์กับไอ้ซีนมันทำตัวเหมือนผัวเมียกันยิ่งกว่าพวกผมอีก

ถ้าพวกมึงจะสร้างโลกส่วนตัวกันสองคนขนาดนี้ กลับบ้านไปปล้ำกันให้ได้ๆกันไปเลยสักทีดีมั้ย
อยากจะถามพวกมันเหลือเกินก็กลัวโดนเพื่อนรุมทำร้ายเอาครับ


******************************


..................
..............
.......

กลับมาที่บ้านก็สองทุ่มแล้วครับ ขี้ข้าเดย์มาส่งแล้วเสนอหน้ามานั่งกินข้าวกับแม่จ๋าด้วย ผมยังอิ่มอยู่เลยไม่กิน
ขึ้นห้องไปปล่อยให้มันโม้กับแม่ผมไป ทุกวันนี้ถ้าใครๆไม่รู้มาเจอไอ้เดย์อยู่กับจ๋าเป็นต้องนึกว่าลูกชายทุกทีไป
ชอบมีแต่คนทักว่าลูกชายหล่อจัง คุณนายลูกเกดเขาก็ยิ้มภูมิใจ ไม่ใช่ลูกตัวสักหน่อย เอาผมไปทิ้งถังขยะซะเลยสิ...

ผมไม่ได้อิจฉาที่จ๋ารักมันหรอกแค่หมั่นไส้มันเฉยๆ ก็มันขี้ประจบทำตัวเป็นเด็กดี ปากก็หวานกับผู้ใหญ่
ผมทำไม่เป็นแบบมันหรอก แต่แปลกนะคนที่บ้านมันดูจะชอบผมกันหมด... ผมไปบ้านมันทีไรมีแต่คนเอาใจ
ซื้อนู่นซื้อนี่ให้กิน เวลาคุยก็ชมว่าผมน่ารักเป็นเด็กดี 55ถือว่าหายกันแล้วกันเว้ยไอ้หมาเดย์


“มึงว่าเรื่องที่ไอ้ยูมันพูด จริงรึเปล่าวะลูกคิด”
ผมอาบน้ำเสร็จแล้วออกมานั่งเล่นคอม ไอ้เดย์ขึ้นมาหา มาถึงก็ถามแบบนี้ ผมก็นึกแล้วหันไปถามมัน “เรื่องไหน?”

“ก็เรื่องที่มันบอกว่า....ถ้าได้ลองสักครั้ง.........มึงจะติดใจไปตลอดกาล”
“อึก/////// ไอ้บ้า มันไม่ได้พูดงี้สักหน่อย มันบอกชีวิตจะพลิกเฟ้ย!”
“ก็แล้วทำไมชีวิตต้องพลิกด้วยล่ะ ก็เพราะว่าติดใจไม่ใช่รึไง หื้ม...”

เดย์หมุนเก้าอี้หน้าคอมที่ผมนั่งให้ผมหมุนไปหามัน แล้วก้มตัวลงมาจับที่วางแขนทั้งสองข้างเพื่อคร่อมตัวผมเอาไว้
หน้าหล่อๆยื่นมาหาซะใกล้... ใกล้มากเกินไปแล้ว สบตากันใจผมก็เริ่มเต้นแรงขึ้น หลุบตามองที่อื่น
ก็ดันไปจ้องเอาปากมันอีก///// ทำให้นึกถึงเรื่องวันนั้น นึกถึงรสจูบของมันแล้วใจผมสั่นๆ

“อื้อ~ อย่ามานัวเนียได้มั้ยเดย์.../////*//ไปบ้านมึงไป ไปอาบน้ำ เหม็น..”
ผมดันหน้าดันตัวมันให้ออกห่าง มันก็มาจับมือผมไปจูบที่หลังมือเบาๆ เล่นเอาสะดุ้ง
“เดี๋ยวดี๊ ยังทำหน้าที่คนรับใช้ไม่ครบเลยนะ”
“ทำอะไร? ไม่ต้องเล่นแล้วกลับบ้านไปเหอะ กูง่วงๆอ่ะปวดตัวด้วย อยากนอนแล้ว มึงกลับบ้านไปเดย์”
“ปวดตัว...งั้นกูนวดให้อีกมา! ลุกขึ้นดิ”
“ไม่เอา! ไม่ต้อง!”

ไอ้เดย์ดึงแขนผมให้ลุกจากเก้าอี้ครับ ตอนแรกผมคิดว่ามันลากผมไปนอนให้มันนวดทะลึ่งๆบนเตียงซะอีก
แต่เปล่าครับ ไอ้นี่เขามาเหนือกว่านั้น มันมานั่งที่เก้าอี้แทนผม เล่นเป็นเก้าอี้นวดโดยการดึงผมลงไปนั่งตักมัน
แบบหันหน้าออกแล้วกอดผมไว้แน่นไม่ยอมให้ลุกหนี
“นวดบ้านวดบออะไรของมึงนี่เดย์! เด๊ย์!!กูไม่เล่นแล้วอย่า~~!!!”
ผมด่าอะไรมัน มันก็เอาแต่ไล่พรมจูบหลัง จูบไหล่ จูบต้นคอผม สยิวเว้ยไอ่สัด!////*//

“อื้อ~ฮือ~~////// เดย์! อย่าๆ ไม่ทำ”
เอาล่ะสิครับ มันมาลูบเป้าผมอ่ะ คลำแล้วก็คลึงจนขนลุกไปทั้งตัว ไอ้ตรงนั้นมันก็ลุก ไอ้เดย์สนุกมันไม่หยุดมือ
“ชู่ว์! อย่าร้องดัง เกิดจ๋ามาแถวนี้ได้ยินเข้ากูไม่รู้ด้วยนะ” ไอ้เดย์เตือนผมเลยเบาเสียงลง
“อยู่ในห้องใส่ทำไมวะเสื้อ หึหึหึ” แล้วมันก็ล้วงลึกเข้าไปลูบเนื้อตัวผมใต้เสื้อยืดกับบ็อกเซอร์บางๆ
ผมสั่นไปหมด มันหัวเราะเบาๆข้างหู คือมันเล่นคลำตรงเป้าผมจนมันพอง มันก็รู้ว่าผมนอนไม่ใส่กางเกงใน

“หึหึ นี่มึงกะยั่วกูรึเปล่าลูกคิด”
“ยั่วห่าอะไรล่ะ เดย์อย่า~////*// ไม่เอานะเว้ย พอเหอะ” ผมพยายามไล่จับมือมันออก แต่แกะมือกาวมันไม่ออกจริงๆ
ตอนนี้โดนกำไว้ซะเต็มมือ มันนวดแม้แต่ตรงนั้นให้ผม แถมสะกิดที่ปลาย.... เสียวมากเลยครับ... “ซี๊ดดดดดอื้มมม”

ผมเงยหน้าขึ้นซี๊ดซ๊าดไร้แรงจะต้านทาน ไอ้เดย์ก็เร่งจังหวะจนผมร้องอื้อเหมือนจะไป มันเล่นล้วงมือเข้าในเสื้อ
มานวดอกบีบที่ปลายยอดด้วย “อย่าเพิ่งดิ รอเดย์ด้วย” กำลังมันส์มันดันหยุดมือ จับผมพลิกตัวมานั่งเผชิญหน้ากัน

กลายเป็นว่าตอนนี้ผมนั่งคร่อมบนตักมัน แล้วก็ต้องห่อปากซู๊ดอย่างเสียวเลย เพราะมันก็ควักของมันออกมา
ถูกไถกับของผม แล้วใช้สองมือกำมันเข้าด้วยกันทำไปพร้อมๆกัน ผมงี้ตัวสั่นน้ำตาจะเล็ด ผวากอดคอมันแน่น
เงยหน้าครางอย่างเดียว ตัวมันเองก็คราง ตรงนั้นมันก็ละเลงไป เจออย่างนี้เล่นเอาผมตัวอ่อนปวกเปียกไปหมด

ไอ้เดย์ก็ไล่จูบ ดูดแถวหน้าอกผมทั้งๆมีเสื้อกั้นจนชุ่มน้ำลาย ไปๆมาๆมันก็เริกเสื้อผมขึ้นแล้วไล่ฟัด ไซร์ซะเพลิน
เดย์ไล่ขึ้นมาหอมแก้มผม หน้าหล่อๆดูหื่นฉิบหาย กลิ่นเหงื่อจางๆจากตัวมันแม่งเร้าอารมณ์
แล้วอารมณ์ที่กำลังเตลิดก็พาให้ผมจับหน้ามันมาจูบปากดูดลิ้นเป็นพัลวัล.................... “อื้มมมม อื้มม อื้มมมมม”
ผมกระซิบบอกไอ้เดย์ว่าไม่ไหวแล้วเร่งมือหน่อย มันก็ทำให้จนผมผวากอดมันแน่น เกร็งกระตุกสั่นไปทั้งตัว
เดย์เองก็ออกตามผมมาติดๆ เป็นอะไรที่เสียวโคตรๆ

เสร็จแล้วมันก็เอามือที่เลอะน้ำมาป้ายปากผม ผมกำลังจะด่ามัน มันกลับมาเลียปากผม “หึหึ ติดใจแล้วอ่ะดิ//// คึคึ”
เถียงแม่งไม่ออก ผมได้แต่นั่งหมดแรง พอคิดว่าตัวเองจะหน้าแดงก่ำรึเปล่าก็อยากลุกหนี อายแม่งงงงง//////
รีบเก็บอาวุธตัวเองที่เทียบขนาดไม่ได้เลยกับของมันแล้วจะลุกออกจากตัก แต่ก็โดนดึงมือไว้
“เดย์ขอนอนด้วยดิ นะครับ (จุ๊บ)” มันจุ๊บปากผมเบาๆ ผมอายว่ะ มันทำเหมือนผมเป็นแฟนมันเข้าไปทุกวัน

ทั้งที่ไม่เคยบอกว่ารัก ไม่เคยขอเป็นแฟนสักครั้ง แต่ก็หึงก็หวง ตู่ว่าผมเป็นของมันแล้วก็ชวนเล่นเสียวแบบหน้ามึนๆ
ผมตื่นเต้นตื่นตัวทุกครั้งที่โดนมันสัมผัส ผมปฏิเสธมันไม่ได้เลย แต่ผมจะไม่ยอมทำอะไรเกินเลยกับมัน
ไปมากกว่านี้หรอก ตราบใดที่มันยังไม่ขอผมเป็นแฟน/////
ผมไม่อยากเป็นแค่ของเล่นของมันนะ ถ้ามันคิดจะจริงจังกับผม ช่วยบอกว่ารักกูสักคำก่อนได้มั้ย


“ตัวเหม็น ไม่ให้นอนด้วยหรอกเว้ย////”
“เห๊อะ เหม็น? ก็กูยังไม่ได้อาบน้ำ แต่เมื่อกี้ไม่รู้ใครทั้งจูบทั้งหอมกูตอบวะ คึคึคึ ////”

......แหม่ไอ้นี่....ก็อารมณ์มันพาไปอ่ะ “ถ้ามึงนอนเฉยๆกูก็ให้นอนอยู่หรอก แต่เดี๋ยวมึงก็ทำทะลึ่งกะกูอีก”
ผมลุกหนีจากตักมัน มันก็ตามมายืนกอดผมจากด้านหลังไว้ “มารู้ใจเดย์ได้ไง ไม่ทำอะไรหรอกน่าสัญญา นะๆๆ”

มันก็อ้อนขอจนผมยอมใจอ่อนนั่นแหละ แต่ต้องให้มันสัญญาก่อนว่าจะไม่แอบลักหลับผมเหมือนวันนั้น
หรือว่าคิดจะทำอะไรมากกว่านั้นโดยที่ผมไม่ยินยอม ไม่อย่างนั้นผมจะเลิกคบกับมันแน่ๆ มันก็สัญญานะ
มันไม่ยอมกลับบ้าน โทรไปบอกที่บ้านเอาว่าจะค้างที่บ้านผม ก็ให้มันใส่บ็อกเซ่อร์ผมแหละนอน


“ลูกคิด.......หลับรึยัง” ไอ้เดย์มันขึ้นเตียงมานอนกอดผมจากด้านหลัง
“หื้อ กะลัง...”
“มึงชอบมั้ยที่ทำกับกู..”

เดย์เล่นถามผมแบบนี้ นึกถึงที่ไอ้ยูมันถามผมขึ้นมาเลยครับ
[ ชอบป่าวล่ะ ถ้าชอบก็แปลว่ามึงชอบมันเข้าแล้วสิ ]

ผมเลยตอบมันไปว่า “กูไม่รู้.../////”
มันเลยว่า “งั้นทำกันบ่อยๆนะ อีกหน่อยมึงจะได้รู้..////”
“เรื่องดิ เพลียตายห่า/////*//”
“หึหึ...แค่นี้เพลีย เรื่องให้เพลียยังมีอีกเยอะ คึคึคึ”

ไอ้ทะลึ่งเอ๊ย แค่เรื่องมึงอย่างเดียวกูก็เพลียพอแล้ว ..........ตรึ๊งงง! เฮ้ยเสียงข้อความเข้ามือถือ!
ผมสังหรณ์ใจ แอบเอามากดดูไม่ให้ไอ้เดย์มองเห็น เป๊ะพ่อ!!!!||||||||||||
ไอ้ไลค์ ส่งข้อความมาบอกฝันดีนะครับลูกคิด คิดถึงอยากคุยด้วยที่สุด ...... ถ้าไอ้เดย์เห็นล่ะเป็นฝันร้ายแน่
ความจริงมันโทรมาสองรอบแล้วตอนไอ้เดย์อาบน้ำ แต่ผมไม่รับกดปิดไป มันน่าจะรู้ตัวว่าผมไม่อยากคุยด้วย
ดันทะลึ่งส่งข้อความมาให้กูอี๊ก ผมรีบกดลบทำลายหลักฐานๆๆ -*-

“อะไรอ่ะ” ไอ้เดย์สงสัยว่าใครส่งอะไรมา ผมก็อ้างว่า “เอ่อ.....บ..บริการมือถือน่ะ”
“ส่งห่าอะไรมาไม่เป็นเวล่ำเวลา” ไอ้เดย์บ่นแล้วกระชับกอดผมแน่นขึ้นเหมือนผมเป็นหมอนข้าง

ขอประทานโทษบริษัท..ตู๊ดๆๆๆ(ดูดเสียงครับ) ที่ผมใช้บริการด้วย ผมสัญญาว่าพรุ่งนี้จะรีบเติมเงิน
เป็นการขอบคุณที่รับคำด่าแทน








tsktonight…

***ดีใจที่มีแฟนๆใหม่ๆด้วย ขอบคุณทุกคนเลยนะคะ แฟนๆที่ติดตามมาตั้งแต่แรกเลยก็ด้วย
แล้วก็แอบคิดถึงแฟนๆ เก่าๆ ทั้งเรื่องนี้ ทั้งเรื่องก่อน เค้าคงหายหน้าไปนานเกินเลยไม่มีใครแวะมา55
แต่แอบกลับไปอ่านคอมเม้นท์แล้วนึกขอบคุณทุกคนที่ชอบอยู่เสมอเลยนะคะ
**ช่วงนี้มาอัพดึกๆดื่นๆ 55 ถ้าจะเอายาวก็นานหน่อยเนอะ
บอกว่าเรื่องนี้ใสๆนะ ใครก็ได้เรียกสติวิกลับมาที แต่งไปแต่งมาเริ่มงง
ตกลงมันใสป่าววะนี่? เอาเป็นว่าใสๆนอนกอดกันก็แล้วกันเนอะ
--ปล. ขอบคุณทุกคนที่ ติดตามอ่าน และมาเม้นท์ให้วินะจ๊ะ

คุณ eiei /// ดีใจที่ชอบและมีความสุขกับการได้อ่านเรื่องนี้นะคะ รออ่านต่อให้ได้นะคะ^^

คุณ SmileSmileTem /// ชอบค่ะ อยากให้เลือดไหลออกให้หมดตัวไวๆจัง555 ไม่หรอก เรื่องเค้าออกจะใสอ่ะเนอะ^^

คุณ อาณาจักรแห่งเรา /// ค้างมั้ยอ่ะๆ? 555 ตอนนี้ไม่น่าจะค้างอะไรกันนา.. 55 ลูกคิดก็แค่ชอบเถียง(ในใจ)555

Create Date : 29 มิถุนายน 2558		3 comments
Last Update : 29 มิถุนายน 2558 20:28:47 น.
Counter : 1156 Pageviews.
Share Tweet