เมษายน 2557

หลังจากที่ปลดเสื้อโคทสีน้ำตาลอ่อนลงไปยังพื้นแล้วยามนี้เธอจึงเหลือเพียงเสื้อแขนกุดกับกระโปรงยีนสีเข้มที่พอดีกับสะโพกเต็มตึงและขาเพรียวเรียวยาว ว่าเวลาที่อีกฝ่ายมีเสื้อผ้าอยู่บนกายนุ่มดูดีแล้วนั่นเพราะเธอเป็นคนสูงเพรียวแต่ไม่ผอมเกินไปนัก ส่วนไหนควรมีก็มีและส่วนไหนไม่ควรมีก็ไม่มีดังนั้นจึงดูเหมาะสมไปหมดทุกสัดส่วนหยัดโค้ง เขาเคยผ่านผู้หญิงมามากมาย ส่วนใหญ่ก็เลือกแต่ที่มีเสน่ห์และเรือนร่างชวนมอง ยอมรับว่าอีกฝ่ายก็ทำให้เขาชวนมองเช่นเดียวกัน

อิศเรศดึงชายเสื้อแขนกุดซึ่งอยู่ในกางเกงยีนขึ้นมาจากเอวระหง ขณะที่ปภาพินท์ก็ได้แต่ยืนเฉยเหมือนเช่นเดิมก็รับบอกเขาไปเมื่อครู่นี้ว่าต่อให้รู้สึกเช่นไรก็ไม่ควรแสดงออกมา ชายหนุ่มรับรู้ว่าถึงเธอจะทำให้เขาเบื่อหน่ายมากเพียงใดแต่ก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกแย่หรือเบื่อหน่ายตามความต้องการของอีกฝ่ายเลย เขากอดร่างนุ่มและล้มลงไปบนเตียงกว้างด้วยกันเมื่อต้องการพักผ่อนกับเธอ

โดยพลิกกายนุ่มให้ขึ้นมาอยู่ยังแผ่นอกกว้างกำยำ พลางบอกให้เธอได้รับรู้อย่างชัดเจนราวกับเจ้านายที่ออกคำสั่งกับทาสผู้ซื่อสัตย์เสียจริง

“ช่วยทำให้ฉันมีความสุขหน่อยสิปภาพินท์ ฉันอยากให้เธอสัมผัสตัวฉันอย่างมากเลยล่ะ” อิศเรศบอกด้วยน้ำเสียงที่เรียกร้องอย่างแผ่วหวาน โดยมือก็ถอดเสื้อคลุมเพียงครึ่งตัวออกไปจากกายนุ่ม ก่อนจะตามมาด้วยเสื้อชีฟองแสนหวานและมือใหญ่ก็ปาดไปยังตัวล็อกเบื้องหลังอย่างเร็วรี่ โดยปากก็ออกคำสั่งกับหญิงสาวไปด้วย

“ช่วยฉันถอดเสื้อผ้าด้วยสิปภาพินท์ อย่าเอาเปรียบกัน”

ใครเอาเปรียบใครกันแน่ ดูเหมือนว่าเธอจะเสียเปรียบมากกว่านะ ช่างพูดออกมาได้ว่าหญิงสาวเอาเปรียบ ไม่ดูตัวเองเลยว่าค้ากำไรเกินควรมากแค่ไหนกัน เมื่อไม่มีสิ่งใดขวางกั้นบนร่างนวลด้านบนแล้ว ฝ่ามือใหญ่ก็กอบกุมด้วยความเข่นเขี้ยวที่ต้องกักเก็บความต้องการในตัวเธอไว้ตลอดเวลาที่ได้ไปเที่ยว บอกตรงๆ ว่าเขาไม่ได้อยากจะออกไปเที่ยวเลย อยากอยู่ในผ้าห่มผืนเดียวกับกายละมุนที่นวลเนียนมากกว่าเสียอีก

ปภาพินท์จะตอบปฏิเสธเขาได้อย่างไรกัน มือเรียวจัดการปลดเสื้อหนังแขนยาวสีฟ้าออกไปจากกายกำยำก่อนจะตามมาด้วยเสื้อโปโลสีดำเผยให้เห็นเรือนกายกำยำที่บ่งบอกถึงความเป็นบุรุษอันทรงเสน่ห์อย่างมาก จนตอนนี้ทั้งคู่กายเบื้องบนเปล่าเปลือยไม่ต่างกัน อิศเรศครอบงำปากเล็กด้วยความติดตรึงใจ ที่แม้เพียงจูบเดียวก็ไม่เพียงพอต่อความต้องการของชายหนุ่มสักนิด

โดยทรวงอกนุ่มก็บดเคล้ากับอกกำยำของเขาพร้อมกับที่มือเรียวก็ป่ายปัดไปตามร่างแกร่งเช่นกัน  ผิวของเธอช่างอบอุ่นเรียบลื่นไปหมด ว่าอาการภายนอกที่วันนี้ทั้งสองได้ไปสัมผัสมาร้อนแล้วยังไม่เท่ากับไฟเสน่ห์ที่โรมรันพันเกี่ยวบนเตียงกว้างแห่งนี้เลย และถ้าหากว่าไม่ได้เธอช่วยดับให้ล่ะก็ไฟในกายของอิศเรศก็คงไม่มีวันยอมดับอย่างง่ายดายเด็ดขาด

ขณะที่ปากจูบกับเรียวปากหวานมือก็คลึงเคล้าไปทั่วร่างนวลไม่หยุด

จนพาให้เขาลืมเลือนผู้หญิงคนอื่นไปจนหมดสิ้น มีเพียงสิ่งเดียวที่นึกถึงนั่นก็คือหมอนกอดที่นุ่มละมุนมือซึ่งชื่อว่าปภาพินท์ ความร้อนแผ่ซ่านไปทั่วร่างแกร่งของอิศเรศ มือใหญ่รั้งกายละมุนเข้ามาเบียดชิดกับกายกำยำมากขึ้น โดยริมฝีปากร้อนก็จุมพิตไปยังเรียวปากนุ่มที่แสนหวานด้วยเช่นกัน วงหน้าคมขยับเข้าหากัน ซึ่งปภาพินท์ก็ยอมให้เขาจูบอย่างไม่ปฏิเสธ แต่ดูเหมือนจะไม่พอใจต่อชายหนุ่มเลยเขาออกคำสั่งกับเธอ โดยเอ่ยใกล้กับเรียวปากนุ่ม

“จูบตอบฉันด้วยสิปภาพินท์”

ไม่เพียงพูดแต่แววตาก็บอกด้วยความพราวหวานเช่นกัน โดยหญิงสาวก็ต้องทำให้เขามีความสุข ด้วยการตอบรับจูบเขากลับไปตามคำสั่ง ซึ่งชายหนุ่มก็ดูจะพึงพอใจอย่างมาก เขาจูบเธอราวกับกำลังกินขนมหวานที่อร่อยล้ำ สอดลึกสู่ความชุ่มฉ่ำภายใน ค้นหาความสุขสมจากเรียวปากหวานอย่างไม่เคยรู้สึกเพียงพอต่อความต้องการเลย ฝ่ามือใหญ่ขยับเคลื่อนไหวไปตามเอวละหงจนไปถึงสะโพกเต็มตึง ที่รับรู้ว่าภายในก็ยอดเยี่ยมไม่ต่างกัน

ปากหวานเบียดวอนอยู่กับปากเขาไม่ห่าง และอิศเรศก็ไม่อยากห่างออกมาเช่นกัน ความร้อนแผ่กำจายจากร่างแกร่งไปยังกายละมุนที่เบียดชิดกับผิวกำยำของเขา ส่งเพลิงปรารถนาที่รุมร้อนไปทั่วร่างของทั้งสอง ราวกับมีผ้าห่มชั้นดีห่อคลุมให้กับปภาพินท์ช่วยคลายความเหน็บหนาวให้อย่างยอดเยี่ยม เวลาที่เขาได้จูบเธอแทบลืมเลือนทุกอย่างไปจนหมดสิ้น นึกถึงแต่กายละไมที่อยู่ในวงแขนแกร่งเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

ใช่เพียงทรวงสล้างจะบดเคล้ากับแผ่นอกกว้างเท่านั้นหากทว่าหน้าท้องแบนราบก็แนบสนิทกับแผ่นท้องแข็งแรง และความเร่าร้อนก็บดเคล้ากับสะโพกเต็มตึงของเธออีกด้วย เรียกได้ว่าใกล้ชิดกันเกินกว่าที่จะมีสิ่งใดแซกซอนเข้าไปได้ ทางด้านของปภาพินท์แม้ปากจะบอกว่านี่เป็นเพียงหน้าที่เมียจอมปลอมเท่านั้น แต่ทุกครั้งที่เธอได้อยู่ในวงแขนคู่นี้กลับทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจยิ่งนัก

จนแทบไม่อยากที่จะให้เขาผละไปจากตนเองเลยด้วยซ้ำ สิ่งที่ตั้งใจไว้ก็พลอยลืมสิ้นไปจนหมดแค่เพียงได้รับจูบที่แสนเร่าร้อนระคนอ่อนหวานจากเขา ส่วนมือที่ตั้งใจว่าจะไม่แตะต้องอีกฝ่ายและจะนอนนิ่งเป็นท่อนไม้ก็ขยับเคลื่อนไหวไปตามร่างกำยำด้วยความเคลิบเคลิ้มและหลงไหล จนเธออดนึกถึงคำพูดที่เขาเอ่ยไม่ได้ว่าถึงไม่ได้รักก็สามารถนอนด้วยกันได้ ก็จริงอย่างที่เขาพูด

แต่เคยอ่านเจอในหนังสือว่า การได้นอนกับคนที่ไม่รักจะแตกต่างจากคนที่รักอย่างมาก เพราะจะรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างยิ่ง เรียกได้ว่าความรู้สึกที่ได้รับนั้นต่างกันโดยสิ้นเชิง จนเธออยากรู้ว่าถ้านอนกับคนที่รักจะเป็นยังไงนะ ขณะนึกนัยน์ตาก็มองไปยังวงหน้าคมที่อยู่ใกล้กับใบหน้าเนียน ขนาดเธอนอนกับเขายังรู้สึกดีมากถึงเพียงนี้ ราวกับอยู่ในความฝันที่แสนหวานจนแทบไม่อยากลืมตาขึ้นมาเลย เพราะกลัวว่าฝันนี้จะหายไปเหลือเพียงความว่างเปล่า

ซึ่งขณะที่นึกนั้นมือเรียวก็ลูบไล้ไปตามร่างแกร่งอย่างแนบแน่นเมื่อเขาจูบละไปทั่วผิวกายยังลาดลำคอระหงทั้งสองด้านด้วยความชื่นชอบและติดพัน ตั้งแต่ที่เขามาฮันนีมูนกับอีกฝ่ายไม่มีวันไหนเลยที่อิศเรศจะไม่นอนกับหญิงสาว กลับมาจากท่องเที่ยวแม้เดินจนเหนื่อยเพียงใดแต่เขาก็ยังมีแรงที่จะเรียกร้องความสุขสมจากร่างนุ่มตลอดเวลา อิศเรศไม่เคยที่จะต้องนอนกับผู้หญิงคนเดียวกันซ้ำอย่างติดต่อกันแบบนี้มาก่อน

นั่นเพราะว่าปกติเขามักจะมีผู้หญิงมานอนร่วมเตียงด้วยหลายคนไม่ซ้ำหน้า ไม่จำเป็นต้องจำเจกับผู้หญิงเพียงคนเดียว แบบนั้นคงจะน่าเบื่อเป็นอย่างมากทีเดียว ในเมื่อเขายังมีอิสระที่จะเลือกผู้หญิงมาร่วมบทพิศวาสอีกมาก พอนอนกับคนนี้อีกสองวันก็เปลี่ยนเป็นคนใหม่ เปลี่ยนรสชาติไปเรื่อยๆ ไม่ได้หยุด แต่เขากลับสลัดทิ้งได้อย่างไม่ใยดีเลยเมื่อบิดากับมารดาบอกว่าจะเป็นผู้หาภรรยาให้กับเขา

แต่ก็อดเสียดายไม่ได้ที่อิสระในการเลือกผู้หญิงมานอนด้วยจะหมดลงถ้าเกิดว่าผู้หญิงที่บุพการีเลือกให้เข้ากันกับเขาไม่ได้คงรู้สึกแย่เป็นแน่ จนเขาอดนึกเปรียบเทียบกับผู้หญิงที่มีใบหน้าเหมือนกันกับผู้หญิงที่ตนเองกอดอยู่ ว่าถ้าหากอีกฝ่ายไม่หนีงานแต่งงานไป เขาจะมีบทพิศวาสกับเธอเหมือนเช่นนี้รึเปล่ากัน ซึ่งขณะที่นึกปากร้อนก็ดูดกลืนยอดทรวงของเธอไว้อย่างชื่นชอบและติดใจ

ผิวของเธอนุ่มละมุนภายใต้มือของเขายิ่งนักเขาได้ยินเสียงเธอครวญคร่ำเรียกชื่อของตนเองก็ยิ่งสนุกในการที่จะปั่นปั่วนอีกฝ่ายให้เพริดไปกับตัวเองมากขึ้นกว่าเดิม ซึ่งเสียงของเธอก็ทำให้เขารู้สึกรุมร้อนมากขึ้นไม่หยุด ยามที่อีกฝ่ายส่งเสียงเรียกชื่อของเขานั้นมันช่างน่าฟังเสียจริง จนอยากที่จะได้ยินบ่อยๆ ให้ตายเสียงของเธอก็ไม่ต่างกับผู้หญิงคนอื่นที่เคยได้ยินนี่นาแล้วทำไมเขาถึงชื่นชอบมันนักจังไม่เข้าใจเลย

มือของเขาคล้ายกำลังเล่นเปียโนกับเสียงเพลงที่แผ่วพลิ้วหวานเมื่อมันเคลื่อนไหวอย่างไม่หยุด พร่างพรมลงไปบนผิวละมุนด้วยน้ำหนักมือที่แตกต่างกัน บางคราวก็เบา บางครั้งก็รุนแรง ตามแรงปรารถนาของความเร่าร้อน ซึ่งบทเพลงรักก็มีหลายจังหวะ ไม่ว่าจะเป็น ป็อบ อาร์แอนด์บี และ ร็อค บทเพลงพิศวาสก็เป็นไปในลักษณะเดียวกันที่มีหลายอารมณ์ กายนุ่มจุดประกายไฟในตัวเขาจนแทบควบคุมสติของตนเองไม่อยู่เช่นกัน

เพลิงลุกเผาไหม้ในตัวเขาจนร้อนฉ่าไปหมดแผ่ซ่านไปตามเส้นเลือดของอิศเรศ ยามนี้เหมือนเขานอนเกลือกกลิ้งอยู่กลางสวนดอกไม้แสนหวาน ความรู้สึกของเขาช่างดูสบายและมีความสุขอย่างมาก ปากร้อนดูดกลืนผิวนุ่มยังปากของตนเองด้วยความหวงแหนและจะไม่มีวันยอมให้ใครมาซ้ำรอยของตนเองอย่างเด็ดขาด จนเขาเผลอเอ่ยขึ้นมาอย่างลืมตัวด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า

“เธอเป็นของฉันนะปภาพินท์ ของฉันคนเดียวเท่านั้น” พลางเรียกร้องหญิงสาวให้ตอบกลับมาแบบเดียวกัน “ บอกฉันสิว่าเธอจะเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น” ซึ่งปภาพินท์ก็ตอบรับกลับไปอย่างลืมตัวขณะที่ความหวิวหวามแผ่กำจายไปทั่วร่างนุ่ม

“ค่ะ ฉันจะเป็นของคุณคนเดียว” เขาจึงยิ้มด้วยความชื่นชอบกับสิ่งที่ได้ยิน

“น่ารักมากยาหยี”

ชายหนุ่มแสดงความพึงพอใจด้วยการจุมพิตไปยังทรวงสล้างเบื้องหน้าโดยวงหน้าคมก็ซุกซบอย่างไม่คราดคราเช่นกัน สูดกลืนกายละมุนที่หอมติดตรึงอยู่ในความรู้สึกจนรับรู้ได้แล้วว่ากลิ่นกายนุ่มของเธอนั้นหวานและน่าสัมผัสมากเพียงใด ลมหายใจของอิศเรศก็หอบแรงเช่นกันประสานกับเสียงลมหายใจของเธอที่ขยับเคลื่อนไหวพร้อมกับเสียงของหัวใจที่เต้นระรัวจนเขารับรู้ได้อย่างชัดเจน

โดยปภาพินท์เองก็ได้ยินเสียงหัวใจของเขาที่เต้นตอบรับกับทรวงนุ่มเช่นเดียวกัน รับรู้ว่าว่าหัวใจของเขาก็เต้นแรงไม่ต่างจากของตนเอง เธอรับรู้ได้ถึงกลิ่นประจำตัวเขา เป็นกลิ่นน้ำหอมที่เย็นซ่าระคนอ่อนหวาน ผู้หญิงคนอื่นที่ได้กอดเขาก็คงจะรู้สึกดีไม่ต่างไปจากตนเองเลย จนเธอแทบไม่อยากให้ใครได้กอดร่างกำยำของเขาเช่นกัน แต่เพียงนึกว่ามันจะเป็นไปได้ยังไงกันในเมื่อระหว่างเธอกับเขามาเกี่ยวพันเพราะปัญหาที่พี่นันท์สร้างไว้ต่างหาก

และเขาก็รังเกียจครอบครัวของตนเองด้วยคงไม่มีวันที่จะเป็นดังที่ตนเองนึกหรอก พลางต่อว่าตนเองที่เพ้อเจ้อเหมือนทุกคราว

“อย่าคิดอะไรบ้าๆ ไปหน่อยเลยยายงี่เง่า เธอเป็นได้แค่ผลประโยชน์ที่เขาไม่ยอมถูกครอบครัวของเธอเอาเปรียบต่างหากล่ะ” รู้สึกเจ็บร้าวในอกขึ้นมาในพลันก่อนจะคิดใคร่ครวญว่าทำไมถึงเกิดความรู้สึกนี้กันอย่าบอกนะว่าหญิงสาวรู้สึกหวั่นไหวกับผู้ชายที่อยู่ในอ้อมกอด พลางปฏิเสธมันอย่างไม่ยอมรับ  “ไม่เป็นไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด” หากร่างนุ่มยังคงกอดก่ายร่างเขาแม้จะคิดเช่นนั้น ปากบอกไม่อยากเกี่ยวข้องแต่มือกลับกอดเขาด้วยความรู้สึกดีอย่างมาก

โดยในยามนี้มือใหญ่ของอิศเรศก็ป่ายปัดไปตามบั้นท้ายได้รูปซึ่งอยู่ภายในกระโปรงตัวสวยเขาปลดซิปให้รูดลงไปยังเบื้องล่างแบบเชื่องช้า ก่อนจะปลดกระโปรงตะสวยออกไปจากร่างนวล ผ่านสะโพกหนั่นแน่นจนถึงเรียวขาเพรียว ทำให้ความเร่าร้อนของเขาได้สัมผัสกับกายสาวยังสะโพกเบื้องล่าง ซึ่งทำให้เขาอยากที่จะมีความสุขสมพร้อมกันกับเธอ อิศเรศจับร่างนวลให้นั่งยังแผ่นท้องของตนเอง

ก่อนจะปลดแพนตี้ตัวเล็กออกไปจากเรือนร่างนุ่มจนเธอเหลือเพียงร่างเปลือยเปล่า โดยเขาออกคำสั่งกับหญิงสาวหลังจากนั้น

“ช่วยถอดเสื้อผ้าให้ฉันด้วยสิปภาพินท์ จะให้ฉันถอดเองตลอดรึไงกัน”

ปภาพินท์ก็ถอดเสื้อยืดโปโลสีขาวออกจากร่างแกร่งตามที่เขาเรียกร้องก่อนจะตามมาด้วยเข็มขัดและกางเกงยีนเนื้อหนา จนยามนี้เขาเหลือเพียงกางเกงบล็อกเซอร์ ซึ่งเพียงไม่นานก็ถูกถอดออกมาเหลือเพียงปราการสีขาวที่ห่อหุ้มความเร่าร้อนไว้ภายใน แม้จะเคยเห็นมาตลอดที่อาบน้ำด้วยกันแต่เธอยังไม่เคยถอดเสื้อผ้าให้กับผู้ชายคนไหนมาก่อนเลยโดยเฉพาะชิ้นเล็กแบบนี้

“เหลืออีกชิ้นจะเอาไว้ทำไมล่ะปภาพินท์” หญิงสาวจึงหลับหูหลับตาถอดมันออกไป และก็ได้เห็นอย่างชัดเจนเขาจึงจุมพิตไปยังแก้มละมุนดังสองฟอดซ้ายขวา

“น่ารักมากที่รัก” ดูเหมือนคำว่ายาหยีกับที่รักจะเริ่มติดปากของอิศเรศอย่างคุ้นปากมากขึ้นเสียแล้ว โดยเขาก็ไม่ลืมที่จะหยิบปราการป้องกันมาสวมจนเสร็จเรียบร้อยจึงเอ่ยกับหญิงสาวด้วยนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาเร่าร้อน “ทีนี้เธอช่วยทำให้ฉันมีความสุขหน่อยสิทูนหัว”

โดยเพียงสิ้นคำเขาก็ให้สะโพกเต็มตึงหลอมรวมกับร่างกำยำของตนเองให้เธอเป็นคนควบขับพาเขาทะยานไปสู่ความสุขสมที่เร่าร้อนซาบซ่านไปทั่วร่าง พลางส่งเสียงเอ่ยชมเชยเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“โอ ที่รัก สุดยอดมาก” โดยมือเรียวก็กอดร่างแกร่งอย่างสนิทใกล้ ขณะที่เขาใช้มือทั้งสองประคองสะโพกนวลให้ขยับบนร่างแกร่งไม่หยุด ซึ่งเธอก็ตอบสนองเขาเป็นอย่างดีตามหน้าที่ด้วยหัวใจที่รวดร้าวอย่างมากมาย

ในช่วงวันศุกร์เวลาบ่าย ระหว่างที่อัคคีกำลังขับรถไปยังรีสอร์ตในเชียงใหม่ของตนเองนั้นพลันก็มองเห็นรถเปิดประทุนคันหนึ่งจอดอยู่ข้างรถตนเองในช่วงติดไฟแดง นัยน์ตาของอัคคีก็มองไปรอบด้านในรถคันหรูที่เพิ่งออกมาใหม่ล่าสุด บนวงหน้าคมประดับด้วยแว่นกันแดดสีน้ำตาลเข้มเพื่อเสริมให้ใบหน้าหล่อดูเท่อย่างมาก ระหว่างนั้นนัยน์ตาของเขาก็พลันเบิกกว้างเมื่อมองเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ในรถที่อยู่ข้างรถของตนเอง

“นั่นมัน…” เป็นช่วงเดียวกับที่รถเคลื่อนตัวออกไปเมื่อรถเปลี่ยนเป็นสัญญาณไฟแดง อัคคีก็รีบขับรถแล่นตามไปอย่างไม่รอช้า คิ้วเข้มขมวดเข้ามาชนกันมุ่นกับภาพเบื้องหน้าที่ได้เห็น กระทั่งรถคันดังกล่าวขับรถเลี้ยวเข้าไปยังโรงแรมชายหนุ่มก็เลี้ยวตามไปเช่นเดียวกัน

เป็นโชคดีรึเปล่าที่รถคันใหม่ซึ่งได้สั่งไว้ถูกนำมาส่งให้กับเขาเมื่อเร็วๆ นี้ ก็เลยทำให้ผู้หญิงที่ตนเองกำลังสะกดรอยตามจำไม่ได้ ลองถ้าเขาขับรถที่ใช้ประจำมาอีกฝ่ายคงจำเขาได้เป็นแน่ทีเดียว ร่างสูงในชุดสูทก้าวลงมาจากรถก็มองเห็นผู้หญิงโอบเอวของผู้ชายตรงไปยังลิฟท์ในบริเวณลานจอดรถ อัคคีมองไปยังไฟสีแดงที่บอกให้รู้ว่าทั้งคู่กำลังจะขึ้นไปยังชั้นใด ก็เห็นว่าเป็นชั้น 12  เขาจึงกดลิฟท์อีกตัวตามขึ้นไปหลังจากนั้น

เมื่อก้าวออกมาจากลิฟท์นัยน์ตาก็กวาดมองหาอีกฝ่ายในทันที พลางเลี้ยวไปยังฝั่งซ้ายมือก่อนจะเดินตรงไปก็ไม่เห็นผู้หญิงที่ตนเองติดตามมาพร้อมกับผู้ชาย จึงเดินไปยังฟากขวามือและเลี้ยวไปตามทางเดินก่อนจะหยุดชะงักในพลันเมื่อเห็นทั้งคู่กำลังยืนจูบกันอยู่ยังทางเดินโดยไม่สนใจเลยว่าใครจะเดินมารึเปล่า นัยน์ตาคู่คมยืนมองภาพจูบพิศวาสของทั้งสองด้วยความแค้นเคืองแทนเพื่อนของตนเอง

เป็นจังหวะเดียวกับที่นัยน์ตาของฝ่ายหญิงหันมายังบริเวณที่เขายืนอยู่ อัคคีก็รีบหลบยังข้างผนังของโรงแรม แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะเกิดความระแวงจึงผละมาจากชายหนุ่มที่อยู่กับตนเองเมื่อครู่ โดยบอกให้อีกฝ่ายรับรู้

“คุณรออยู่ตรงนี้ก่อนนะคะเดี๋ยวฉันมาค่ะ” ผู้ชายก็ทำสีหน้างงงัน

“จะไปไหนเหรอคุณ”

“คุณเข้าไปในห้องก่อนนะคะเดี๋ยวฉันตามเข้าไปค่ะ” เธอยืนยันให้อีกฝ่ายรับรู้อย่างชัดเจน อัคคีได้ยินเสียงที่เธอพูดก็รีบเดินกลับไปยังทางเดินเมื่อครู่นี้โดยเร็ว ขณะที่ผู้หญิงอีกคนก็รีบวิ่งตามมาด้วยความสงสัย แต่อัคคีดันเลี้ยวผิดทางซึ่งเดินมาเมื่อครู่นี้ทำให้ไปเจอกับทางตัน เขาบ่นพึมพำออกมาเมื่อเจอกับสถานการณ์คับขันแบบจวนตัว

“เวรแล้วกูจะทำยังไงดีวะเนี่ย” พลางหาทางแก้ปัญหาด้วยสีหน้าที่ว้าวุ่นอย่างมาก

หญิงสาวซึ่งรีบวิ่งตามมาก็เลี้ยวไปยังบริเวณที่อัคคียืนอยู่เมื่อครู่นี้ แต่กลับเห็นเพียงความว่างเปล่า ก่อนจะคิดและพูดอย่างงึมงำออกมา

“หรือว่าเราจะคิดมากไปกัน” จึงเดินกลับไปยังห้องที่ทิ้งผู้ชายไว้

โดยในยามนี้อัคคีก็อยู่ในห้องกับผู้หญิงคนหนึ่งและเขากำลังจูบเธอโดยมือใหญ่กอดเอวเล็กไว้อย่างแนบแน่น ซึ่งมือเรียวทั้งสองก็พยายามทุบเขาและส่งเสียงอู้อี้อย่างไม่ได้ศัพท์ เป็นโชคดีของชายหนุ่มอย่างมากบานประตูห้องพักที่เขายืนอยู่นั้นพลันเปิดออกมา เขาก็ผลักเธอเข้าไปยังด้านในโดยเร็ว หญิงสาวซึ่งเป็นเจ้าของห้องพักก็เกิดความตกใจอย่างมาก และพอเธอเห็นเขาก็ส่งเสียงโวยวายใส่

‘คุณเป็นใครน่ะ เข้ามาทำอะไรในห้องฉันกัน’ นัยน์ตากลมแสดงความหวาดหวั่นอย่างมาก อัคคีก็ลากร่างนวลเข้าไปยังด้านใน นั่นเพราะกลัวว่าผู้หญิงคนเมื่อครู่นี้จะได้ยินเสียงของตนเอง เขาพยายามชี้แจงบอกให้อีกฝ่ายได้ทราบ

“ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก พอดีผมมีปัญหานิดหน่อย”

“ฉันไม่เชื่อคุณคิดไม่ดีกับฉันใช่ไหม ออกไปเลยนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะตะโกนให้คนข้างนอกได้ยิน” เธอก็ยังทำสีหน้ากลัวเขาไม่เลิกราเช่นเดิม

“เชื่อผมเถอะพอดีว่าผม…” เขากำลังจะบอกให้รับรู้ว่าตัวเองมาทำอะไรที่นี่แต่ยังไม่ทันเอ่ยหญิงสาวก็ยกนิ้วชี้หน้ากล่าวหา

“แกต้องเป็นโจรแน่เลย”

“เฮ้ยคุณ โจร เจิน อะไรกัน ผมไม่ใช่นะ” อัคคีพยายามปฏิเสธ แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่ฟังเลย

“ช่วยด้วยค่ะมะ… อื้อ” เธอพยายามจะตะโกนแต่อัคคีใช้มือปิดปากของหญิงสาวไว้ ซึ่งผู้หญิงอีกคนก็ดูจะดื้อด้านไม่ฟังซ้ำยังพยายามกัดมือที่ปิดปากตนเองไว้ด้วย ซึ่งเธอก็ทำสำเร็จปากเล็กกัดไปที่ฝ่ามือของอัคคี เมื่อเจ็บเขาก็ร้องออกมา

“โอ๊ย” พร้อมกับสะบัดมือเร่าและปล่อยร่างนวลทำให้เธอเป็นอิสระและจะวิ่งไปยังประตูให้ได้โดยตะโกนเสียงดัง

“ช่วยด้วยค่ะ” ซึ่งถ้าเขาปล่อยให้เธอออกไปแล้วเจอกับผู้หญิงข้างนอกที่ตามตนเองมาก็จบเห่พอดีน่ะสิ อัคคีจึงรัดกายนุ่มไว้แล้วปิดปากเธอซึ่งอีกฝ่ายก็ใช้วิธีเดิมด้วยการกัดมือเขา ชายหนุ่มจึงเหวี่ยงร่างนวลไปยังเตียงนุ่มที่อยู่กลางห้องเพราะไม่อยากให้คนด้านนอกได้ยินเสียงของเธอ ซึ่งอีกฝ่ายก็พยายามด่าเขาไม่หยุด

“แกไอ้เลว ไอ้ชั่ว ไอ้ อื้อ” 

อัคคีคิดว่าใช้มือปิดปากเธอคงไม่ได้ผลเป็นแน่ดังนั้นจึงตัดสินใจใช้วิธีสุดท้ายซึ่งเป็นสิ่งที่เขาทำอยู่เป็นประจำกับสาวๆ ที่เข้ามาหลงเสน่ห์ตนเองและถูกใจชายหนุ่ม นั่นก็คือการใช้ริมฝีปากร้อนประกบไปยังเรียวปากนุ่มเบื้องหน้าเพื่อเป็นการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น 

+++++++++

จากใจคนเขียน

วิ้ว เอาตอนต่อไปมาแปะให้อ่านต่อค่ะ ตาอิฐติดใจเมียกำมะลอแล้วใช่ไหมเนี่ย ไม่ห่างกันเลย แถมต้องอาบน้ำด้วยกันอีก ชิ แล้วมาบอกว่าไม่มีทางหลงเสน่ห์ ปากไม่ตรงกะใจเลยนะอีตาอิฐ ส่วนหนูพินท์ดีใจเถอะนะอีหนูได้เจ้าบ่าวหล่อ รวย เพอร์เฟ็ค