“อย่างนั้นก็รีบถอดเสื้อผ้าให้ฉันเร็วๆ ไม่งั้นถ้าฉันเปลี่ยนใจไม่รอให้ถึงวันไปฮันนีมูนเธอจะมาโทษกันไม่ได้นะ”

ดูเขาจะสนุกในการทำให้เธอลำบากใจเสียจริง หญิงสาวถอนหายใจเข้าไปในอกอย่างแรงเพื่อระงับความตื่นเต้นภายใน ช่างไม่รู้เลยว่าภาพดังกล่าวมันทำให้เขาชอบมองมากแค่ไหนเมื่อทรวงนุ่มขยับขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ ช่างทำตัวเหมือนหมาป่าหนุ่มที่ข่มขวัญลูกแกะตัวน้อย ไม่ว่าเธอจะอ้างอะไรเขาก็แถผลประโยชน์เข้าหาตนเองได้ตลอด ลูกแกะกินน้ำที่ปลายน้ำก็อ้างว่าทำให้น้ำขุ่น ทั้งที่ไม่ได้เกี่ยวกันเลย

ก็หาเรื่องเจ้าลูกแกะต่อว่าเมื่อหกเดือนก่อนได้ด่าตนเอง ลูกแกะที่ไร้เดียงสาก็บอกว่าเป็นไปไม่ได้เพราะว่าตอนนั้นยังไม่เกิด หมาป่าเจ้าเล่ห์ก็อ้างอีกว่าครอบครัวของเจ้าแกะน้อยเกลียดครอบครัวของตนเอง ถ้าไม่ใช่เจ้าด่าก็ต้องเป็นครอบครัวของลูกแกะด่า หลังจากนั้นก็ตรงเข้าขย้ำลูกแกะเป็นอาหารในทันที ซึ่งตอนนี้อิศเรศก็กำลังทำตัวแบบนั้นไม่ว่าปภาพินท์จะแย้งอะไรยังไง เขาก็ไม่สนใจยังคงอ้างเหตุผลขึ้นมาไม่ต่างกัน

นั่นคือไม่ว่าจะปฏิเสธเช่นไรก็หาเรื่องที่จะกินลูกแกะให้ได้อยู่ดี เธอนึกถึงนิทานเรื่องที่ตนเองเคยอ่านเมื่อสมัยในวัยเด็ก เห็นเธอยืนเฉยไม่ยอมทำตามที่บอกก็ยกเหตุผลขึ้นมาอ้างอีก

“ถ้าเธอไม่ถอดเสื้อผ้าให้ฉัน ฉันจะเป็นคนถอดเสื้อผ้าเธอแทน” นั่นจึงทำให้ร่างนวลที่ยืนนิ่งเฉยจำต้องทำตามที่เขาบอกอย่างปฏิเสธไม่ได้ และเมื่อมองเห็นว่ามือเขากระชับอยู่ที่ร่างของตนเองจึงบอกให้เขาได้รับรู้

“คุณก็เอามือออกไปสิคะฉันจะได้ถอดเสื้อผ้าให้คุณ”

“เธอก็ถอดไปสิไม่ได้เกี่ยวกันสักหน่อย ยังไงฉันก็ต้องได้จับเธอมากกว่านี้อยู่แล้วต่อไปน่ะ”

เธอไม่เคยอยากยกมือขึ้นมาปิดหูมากเท่าเวลาที่เขาพูดถึงเรื่องอย่างว่าเลย มือเรียวทำการปลดไปยังกระดุมที่เรียงเป็นแถวลงมาอย่างเชื่องช้าพร้อมกับที่ใบหน้าก้มต่ำลงไม่กล้าที่จะสบตากับอีกฝ่าย มือสั่นไปหมดจนแทบจะปลดกระดุมไม่ออก ก็ไม่เคยที่จะมาถอดเสื้อผ้าของผู้ชายแบบนี้นี่นา ใช่เพียงเท่านั้นยังถอนหายใจอย่างหอบเหนื่อยด้วยราวกับไปออกกำลังกายมาอย่างหนัก

ปกติปลดกระดุมเป็นสิ่งที่เธอคุ้นชินอย่างมากนั่นเพราะว่าหญิงสาวทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ในบริษัทตัดเสื้อผ้า ซึ่งเป็นงานประจำที่เธอต้องทำทุกวัน แต่ทำไมพอเป็นเสื้อเชิ้ตเขาราวกับว่ามันติดกาวไว้อย่างนั้น ช่างแกะยากแกะเย็นเสียจริง

“วันนี้จะแกะกระดุมออกสักเม็ดไหมเนี่ย” ปภาพินท์แกะกระดุมออกมาแต่กลับใช้เวลามากอยู่พอควร แกะออกเม็ดหนึ่งก็ถอนหายใจทีหนึ่ง พร้อมกับที่เรียวปากนุ่มก็ขบเม้มเข้าหากันดูจะเป็นท่าทางประจำตัวของหญิงสาวแล้ว “นี่แค่ถอดเสื้อผ้าเธอยังเหนื่อยขนาดนี้ ถ้าอยู่บนเตียงไม่เหนื่อยกว่านี้เหรอ อีกอย่างหนึ่งบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ากัดปากตัวเอง เดี๋ยวฉันจะเป็นคนกัดให้เอง แต่จะไม่กัดแค่ปากหรอกนะ ฉันจะกัดเธอไปทั้งตัวเลย” เพียงนึกถึงคำพูดเขาที่ว่าจะกัดตนเองไปทั้งตัวหญิงสาวก็เกิดอาการขนลุกขนชันไปหมด

“หนาวเหรอปภาพินท์ขนลุกใหญ่เชียว รับรองถ้าอยู่กับฉันจะทำให้หายหนาวฉันจะกอดเธอแน่นๆ เลยล่ะ”

เธอรีบปลดกระดุมให้เขาโดยเร็วด้วยการระงับอารมณ์มือสั่นไว้ นี่เธอต้องทนฟังคำสัปดนของเขาไปอีกนานแค่ไหนกันนะซึ่งเมื่อปลดกระดุมเสื้อให้เขาเสร็จแล้ว สาบเสื้อก็แยกออกจากกันเผยให้เห็นเรือนกายกำยำอันแข็งแกร่งภายใต้เสื้อกล้ามสีขาวตัวเล็ก มองเห็นบ่าที่ดูบึกบึนจากการดูแลและออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ เมื่อเห็นเธอหยุดชะงักค้างไว้จึงสั่งออกมาต่อ

“อ้าวไม่ถอดเสื้อฉันออกล่ะแล้วจะอาบน้ำได้ยังไงกัน”

ปภาพินท์จึงปลดเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่แขนสั้นออกไปจากร่างแกร่ง ยามนี้จึงเหลือเสียงเสื้อกล้ามพอดีตัวอย่างเดียวเท่านั้น เพิ่งเคยเห็นร่างกายผู้ชายอย่างประชิดตัวก็หนนี้เป็นหนแรกใจเต้นโครมครามไม่เปลี่ยนเหมือนเช่นเดิม ใช่เพียงเท่านั้นวงหน้านวลยังเต็มไปด้วยเหงื่อด้วย ก็ใครจะไม่ตื่นเต้นบ้างล่ะเมื่อต้องมาทำอะไรแบบนี้

“ถอดต่อสิ”

เขาบอกอย่างเร่งร้อน มือเรียวจึงจับไปยังเสื้อกล้ามทั้งสองด้านเพื่อดึงชายของมันที่อยู่ภายในกางเกงขาสั้นประมาณเข่าออกมา ปกติเวลาที่ไม่ได้ไปทำงานอิศเรศมักจะแต่งตัวแบบสบายๆ เธอเลิกชายเสื้อขึ้นมาสูงเผยให้เห็นแผ่นท้องกำยำ เกิดอาการหวิวหวามไปทั่วช่องท้องอีกแล้ว ถ้าไม่มองด้วยความอคติเธอก็อดที่จะชื่นชมอีกฝ่ายไม่ได้ ว่าเป็นผู้ชายที่ดูดีอย่างมากทีเดียว ไม่มีไขมันส่วนเกินให้เห็น

จนนัยน์ตาของเธอแทบไม่อาจที่จะละสายตาไปจากอีกฝ่ายได้เลย จนแทบลืมหายใจหายคอ นี่เธอเป็นบ้าอะไรแค่เห็นร่างกายของเขาถึงกลับทำอะไรไม่ถูกเลยรึไงกัน ซึ่งเมื่อมือเรียวดึงขึ้นสูงเรื่อยๆ ก็ยิ่งใจเต้นระทึกมากขึ้นกว่าเดิม ราวกับกำลังจะดึงสลักระเบิดอย่างไรอย่างนั้น กลัวใจมันหลุดทะลุออกมาเต้นนอกอกเสียจริงเชียว เห็นเธอมองตนเองอย่างไม่ละไปทางใดอิศเรศก็บอกออกมาอย่างหยอกยั่ว

“เปลี่ยนใจอยากจะให้ฉันสอนเรื่องบนเตียงวันนี้เลยไหมล่ะ บอกแล้วว่าถ้าเธอเห็นร่างกายฉันอาจจะมีการเปลี่ยนใจก็ได้” พอได้ยินที่เขาบอกนั่นจึงทำให้เธอมีสติขึ้นมาก่อนจะสั่นหน้าปฏิเสธดังเดิม

“ไม่ค่ะ”

เธอจัดการดึงเสื้อขึ้นมาจนพ้นจากวงหน้าหล่อคมแต่เพราะมัวตื่นเต้นและต้องเขย่งกายเพื่อให้สูงจะได้ถอดเสื้อเขาได้ ก็เลยทำให้สะดุดปลายเท้าของตนเองจนเซไปหาร่างกำยำพร้อมกับที่มือกอดไปยังกายแกร่งอย่างแนบชิดจนจมูกชนกับคางคมสันอย่างไม่ตั้งใจ ซึ่งอิศเรศก็กอดร่างนุ่มอย่างเต็มอ้อมแขนด้วยความลืมตัวเช่นกัน ก่อนที่เธอจะผละใบหน้าออกมาอย่างเขินอาย พลางต่อว่าตัวเอง

“ตายแล้วยายพินท์ไปหอมเขาทำไมกัน”

“เธอนี่ปากไม่ตรงกับใจเลยนะปภาพินท์ บอกฉันว่าไม่แต่มาหอมฉันแบบนี้มันหมายความว่ายังไงกัน” หญิงสาวจึงรีบแก้ตัวกลับไปในพลัน

“ฉันเซแล้วล้มไปโดนตัวคุณต่างหากล่ะคะ” เพียงบอกเสร็จก็เตรียมผละกายออกมาแต่ดูเหมือนคนตัวโตจะไม่ยอมปล่อยมือจากร่างนุ่มราวกับติดใจสัมผัสของเรือนกายระหงเข้าให้เสียแล้ว ปภาพินท์จึงแย้งกลับไป

“ปล่อยฉันสิคะคุณอิฐ”

“เมื่อกี้ฉันเสียเปรียบเธอ เธอหอมฉันแล้วทีนี้ก็ตาฉันหอมเธอคืนบ้างสิ” ได้ยินดังนั้นนัยน์ตาของเธอก็เบิกกว้างอีกคราว ช่างขยันทำตาโตเป็นไข่ห่านเสียจริง จนเขาอยากรู้ว่าเวลาอีกฝ่ายทำตาเร่าร้อนจะเป็นยังไงนะ

“ฉันไม่ได้ตั้งใจค่ะ” เธอสั่นหน้าและบอกให้คนตัวโตทราบ

“แต่ฉันขาดทุนแล้วฉันก็ไม่ชอบขาดทุนด้วย” ปภาพินท์จึงย้อนถามเขากลับไป

“หมายความว่าคุณจะหอมแก้มฉันคืนอย่างนั้นเหรอคะ” เขาจึงพยักหน้าตอบรับ

“ใช่ เพราะฉันไม่ชอบเสียเปรียบใคร” ใครกันแน่ที่เสียเปรียบ เธอต่างหากล่ะดูจะเสียจนแทบไม่มีอะไรดีแล้ว

“ถ้าคุณหอมแก้มแล้วคุณก็ปล่อยตัวฉันเลยนะคะ” พลางต่อรองเขาพร้อมกับมองไปยังวงหน้าคมแต่เพียงครู่ก็หลบตานั่นเพราะไม่อาจที่จะต่อกรกับนัยน์ตาคู่คมบนวงหน้าหล่อได้

“ตกลง” แค่หอมแก้มไม่เป็นไรหรอก เขาจะได้ปล่อยตัวสักที แต่ก็รู้สึกอบอุ่นดีเหมือนกันนะที่เขากอดเธอ ไม่ๆ นี่เธอคิดบ้าอะไรเนี่ย

“อย่างนั้นก็หอมเลยค่ะคุณจะได้ปล่อยฉัน” 
====================
นิยายจ้างรักจอมมารมาแล้วนะคะ มีใครสนใจจะสั่งนิยายเรื่องนี้กับข้าวไหมคะ
ถ้าสั่งกับข้าวจากราคา 287 เหลือ 255 พร้อมของที่ระลึก มีสิทธิ์ได้รางวัลจากสนพ. แล้วก็ได้นิยายฟรี ถ้าสะสมแต้มครบ 140 แต้มค่ะ ทุก 200 บาท ได้แต้ม 20 แต้มค่ะ
จะไปสั่งที่สนพ. รัตมาบุ๊คส์ หรือสั่งในนี้ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวข้าวติดต่อกลับไปค่ะ
//www.rattamabooks.com

สั่งซื้อกับข้าวได้เลยนะคะจะรีบจัดส่งไปให้ค่ะ มีความสุขกับนิยายกันนะคะทุกคน
ที่เซอร์ค่ะ
https://www.youtube.com/watch?v=T4EIaty_lso&feature=youtu.be

Create Date : 18 มีนาคม 2557
Last Update : 18 มีนาคม 2557 13:27:57 น.		0 comments
Counter : 1232 Pageviews.
Share Tweet