ถ้าใครจะบอกว่าคนอย่างไนเจล พาวเวลส์จะได้รู้จักกับรักแรกพบแล้ว เขาคงจะไม่มีวันเชื่อ หากแต่พรหมลิขิตได้ขีดเส้นเอาไว้ที่เพียงแค่เห็นเธอ หัวใจของเขาก็ต้องหวั่นไหวกับสาวไทยคนสวยในชุดนางรำที่คว้าเอาหัวใจของเขาไปอยู่กับเธอตั้งแต่แรก แต่สิ่งที่ไนเจลไม่รู้คือ มินตราสาวน้อยคนนี้ไม่ใช่คนที่เขาจะใช้เพียงแค่คำหวานเท่านั้นพิชิตใจเธอได้ เพราะเธอไม่ใช่แค่สวยเพียงหน้าตา หากสมองของเธอก็สวยไม่แพ้กัน
คนเจ้าเล่ห์ มินตราขอใช้คำนี้กับไนเจลถึงจะเข้ากันอย่างดิบดี เพราะเขาใช้เล่ห์กลทุกอย่างดึงเธอเข้ามาอยู่ภายใต้สายตาของเขา มิไยเธอจะผลักไสความรักอันรวดเร็วและรุนแรงนี้เพียงใด แต่เมื่อใดที่ไนเจลปักใจรักใครแล้วเขาจะไม่ยอมให้เธอหลุดมือไปอย่างแน่นอน แต่สายใยที่จะดึงมินตราให้ยอมรับในตัวของหนุ่มต่างชาติ ต่างภาษาคนนี้ได้ก็คงมีเพียงความจริงใจที่มอบให้เธอเท่านั้น
อุปสรรคจะมากมายแค่ไหน กำแพงแห่งวัฒนธรรม ภาษาและความหวงแหนจากคนในครอบครัวของมินตรา รวมทั้งหัวใจที่ไม่เปิดรับชายต่างประเทศจากสาวเจ้าจะมากแค่ไหน ไนเจลก็พร้อมจะบุกตะลุยและจุดมุ่งหมายเดียวก็คือ หัวใจของมินตรา ทว่ารักที่กำลังไปได้ดีกลับต้องมีภัยร้ายที่คอยคุกคามเขาอยู่ และบัดนี้มันก็กำลังจะใช้จุดอ่อนที่สุดในชีวิตคือมินตราเล่นงานเขา แต่ไนเจลไม่มีวันยอมให้ดวงใจของเขาต้องบาดเจ็บ เพราะเธอคือสุดที่รักของเขา
แม้จะไม่อยากยอมรับว่าหนุ่มออสซี่คนนี้มีอิทธิพลเหนือหัวใจของเธอแค่ไหน แต่มินตราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า ไนเจลทำให้เธอรู้สึกว่าเลือกรักคนไม่ผิด เขามีแต่ความรักให้เธอ มอบความเท่าเทียมกันในความรักให้เธอ ไม่เคยเอาเปรียบสิ่งใดเกินกว่าที่เธอจะพร้อมมอบให้ ชายคนนี้ทำให้เธอได้รู้จักกับคำว่าสุภาพบุรุษ และเมื่อเขามอบทุกสิ่งทุกอย่างที่ผู้ชายคนหนึ่งจะมอบให้ผู้หญิงคนหนึ่งได้ มินตราก็พร้อมจะเคียงข้างกับเขาในทุกสถานการณ์
อันตรายจากความคิดที่บ้าคลั่งในเรื่องความเชื่อของคนที่ลุ่มหลงกับคำว่าเกียรติ ศักดิ์ศรีแทบทำให้ทุกอย่างต้องแหลกสลายไป แม้ว่าแท้ที่จริงแล้วการรู้จักที่จะรักคนอื่นและมอบความรัก การเสียสละที่แท้จริงต่างหากคือรักอันยิ่งใหญ่ ทุกอย่างนั้นคือสิ่งที่ไนเจลมาให้มินตราตลอดมา เขาทำให้เธอเชื่อว่ารักนั้นไม่มีพรมแดน ไม่มีข้อจำกัดใดๆ ขอมีเพียงแค่คำว่ารักก็เพียงพอแล้วที่จะเลือกใช้ชีวิตที่เหลือกับใครคนหนึ่งที่รักเธอ
S(lstihjjgivyvzb55u2xj1v55))/Contents/ProductImages/2009/7017209_250.jpg)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เป็นเรื่องที่นิยายมีตัวละครต่อกันทั้งภาคหนึ่งและสองค่ะ ฝ่ายพระเอกเป็นเหมือนญาติกัน ที่บังเอิญมารักสาวไทยเหมือนกัน และการรักสาวไทยก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ในเมื่อสองสาวไม่ปรารถนาจะรัก เธอต่างมุ่งมันจะทำความฝันให้เป็นจริง ภาคหนึ่งเป็นเรื่องของนักศึกษาสาวที่ไปถูกใจพระเอกเข้า แต่การจะให้เธอมาอยู่ใกล้ๆแสนยากเพราะเธอฉลาด จนต้องเอางานวิจัยมาล่อหลอก เธอถึงได้ตายใจตกหลุมพราง แต่ก็ใช่ว่านางเอกจะดูไม่ออก ของแค่นี้ใครๆก็ดูออกว่าพระเอกรู้สึกเช่นไร แต่นางเอกเป็นพวกสาวรักเรียนมากกว่าเรื่องรัก พระเอกเลยต้องจีบนานหน่อย แต่ก็ไม่พ้นทำตัวเป็นหนุ่มเอาแต่ใจตัวเองนิดๆค่ะ แถมพ่วงท้ายมาด้วยอันตรายที่มุ่งจะทำลายความสุขของพระเอกทุกอย่าง จนต้องมีตัวช่วยอย่างพระเอกจากภาคสองมาร่วมด้วยช่วยกันจัดการผู้ร้ายค่ะ เล่มนี้ยังมีการเล่นถึงความเชื่อทางด้านศาสนานิดหน่อยค่ะ
ส่วนภาคสองนั้นพระเอกของเราเป็นลูกพี่ลูกน้องผู้ช่วยพระเอกจากภาคแรกค่ะ ที่มาตกหลุมรักแม่ม่ายสาวไทยที่มีปมในใจเรื่องการถูกล่วงละเมิดจากคนที่เรียกว่าคนรัก ที่เขาบังเอิญได้พบเธอครั้งที่เมืองไทย และไม่คิดว่าพรหมลิขิตจะทำให้ทั้งสองมาพบกัน แต่เขาจะทำอย่างไรเพื่อพิชิตใจเธอได้ เมื่อนางเอกไม่กล้าเปิดใจยอมรับผู้ชายคนไหนอีก จากความหวาดกลัวในอดีต หากพระเอกก็เอาความจริงใจและความดีเอาชนะใจนางเอก เขาอาจจะร้ายกาจกับทุกคนยกเว้นนางเอกเท่านั้น ใครคิดจะหลอกใช้หรือทำนางเอกเสียใจ พระเอกที่ใครๆรู้ว่าร้ายกาจแค่ไหนก็พร้อมจะกวาดคนเหล่านั้นให้พ้น รวมทั้งอยู่กับนางเอกยอมต้องเผชิญหน้ากับอดีตคนรักที่ไม่เคยหยุดที่จะคุกคามนางเอกและลูกด้วยข้ออ้างว่ารัก แต่พระเอกแกร้ายกว่าก็เลยทำอะไรไม่ได้
ฟีน่าอ่านจบมาหลายวันแล้วค่ะ แต่ไม่มีเวลารีวิวเลย ตอนนี้มานั่งรีวิวเลยจำรายละเอียดไม่แม่นเท่าตอนเพิ่งอ่าน แต่ต้องบอกว่าชอบค่ะ ชอบตั้งแต่ความคิดของคนเขียนแล้ว เพราะคนเขียนไม่ค่อยเห็นด้วยกับความแนวที่ว่าพระเอกต้องทำร้ายร่างกายและจิตใจนางเอกอะไรแบบนั้น ซึ่งฟีน่าเห็นด้วยค่ะ
พระเอกของทั้งสองภาค เป็นสุภาพบุรุษในแง่ที่ให้เกียรตินางเอกสุดๆค่ะ ไม่บังคับใจเธอด้วยการรวบหัวรวบหาง แต่ไม่ใช่จะไม่เอาแต่ใจที่จะได้ครอบครองนางเอก แต่จะมาในรูปการที่ให้เกียรติเท่าที่เป็นไปได้ จนไม่น่าเชื่อว่าพระเอกเป็นชาวต่างชาติที่น่าจะหื่นกว่าพระเอกคนไทย แต่พระเอกอย่างไนเจล ซึ่งเป็นพระเอกเล่มแรกกลับรู้จักจะเข้าหาผู้ใหญ่ทางนางเอกและทำให้ครอบครัวนางเอกยอมรับว่าการมีเขยฝรั่งก็ไม่ได้ความว่าเขาจะแคร์แต่นางเอกเท่านั้น แต่ญาติพี่น้องของนางเอกก็สำคัญ และพระเอกก็เป็นเหมือนคนธรรมดาทั่วไปๆ ไม่ได้หรูเลิศตลอดเวลา ต่างไปจากพระเอกที่เป็นคนไทย อาจจะเพราะคนเขียนอยู่ต่างประเทศเลยได้เห็นสังคมที่ต่างไปจากสังคมคนรวยแบบไทยๆที่ต้องมีบริวารมากมาย แต่สังคมคนรวยแบบฝรั่งมันดูต่างไปดีค่ะ เขาทำทุกอย่างเองหมด ทำครัว ทำสวน ดูแลบ้านช่อง ถ้าเป็นคนรวยแบบไทยๆ ไม่ค่อยเห็นค่ะ
ส่วนภาคสอง พระเอกแกเป็นมาเฟียนิดๆ เบื้องหน้าดูไม่ร้ายกาจแต่ความจริงแล้วแกน่ากลัว และเมื่อรักปักใจกับนางเอกแล้วไม่สนใจว่านางเอกเป็นแม่ม่ายลูกติด ไม่ได้สวยเลอเลิศ เรียนมาน้อย แถมฝังใจกลัวผู้ชายนิดๆด้วยซ้ำไป แต่เขาก็รักในความมุ่งมั่นของเธอ รักในความซื่อ ใสของเธอจนอยากจะปกป้องนางเอกให้พ้นจากภัยของแฟนเก่าและครอบครัว
ส่วนนางเอกสองเรื่องก็ต่างกันค่ะ ไม่เหมือนพระเอกที่มีเบื้องหลังชีวิตคล้ายกัน นางเอกภาคแรกสวย สง่า เรียนเก่ง ครอบครัวมีหน้ามีตา ที่รักไม่ยุ่งมุ่งแต่เรียนจริงๆ แต่พระเอกมาถูกใจเข้าก็เลยหนีไม่รอด แต่นางเอกภาคสอง ต่างไปโดนสิ้นเชิงค่ะ เธอตรงข้ามกับนางเอกภาคแรกแบบขาวกับดำ เธออาจจะสวยแต่สวยแบบเข้มๆ จนพระเอกยังเรียกเล่นๆว่าลูกเป็ดขี้เหร่อะไรแบบนั้น
ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นนิยายที่ออกกับสนพ.อักษรศาสตร์ค่ะ เพราะนิยายของสนพ.นี้แนวตบจูบเสียมากกว่าแต่เล่มนี้กลับไม่ใช่เลยค่ะ อย่างที่บอกว่าทัศนคติของคนเขียนไม่นิยมตบจูบ ไม่เชื่อในเรื่องว่าการที่คนรักข่มเหงจิตใจคนรัก จะมีเหตุผลมาจากคำว่ารัก รักควรจะเป็นการให้เกียรติซึ่งกันและกันมากกว่า แฟนเก่าของนางเอกในภาคสองเลยกลายเป็นตัวร้ายไปค่ะ ซึ่งถ้าเป็นนิยายเรื่องอื่นคงลงเอยกับนางเอกในตอนจบอยู่แล้วค่ะ ซึ่งถ้าลงเอยกับนางเอกจริงๆ ฟีน่าก็ยังทำใจรับได้นะคะ เพราะสองคนนี้เป็นแฟนกันมานาน และแฟนเก่าก็รักนางเอกจริงๆ แต่แกมีจุดตำหนิไปเลยตกมาตรฐานที่จะเป็นพระเอกได้
จุดเด่นที่ทำให้ฟีน่าชอบนิยายคือ ความให้เกียรติของพระเอกที่มีให้นางเอกในระดับที่เรียกชาวต่างชาติคนหนึ่งพึงจะมีให้หญิงสาว ที่เผลอๆแล้วฟีน่าเห็นว่ามีมากกว่าพระเอกนิยายไทยบางเล่มเสียอีกค่ะ พระเอกไม่เคยตบตี ทำร้ายนางเอกเลยแม้แต่ครั้งเดียว พระเอกภาคแรกถึงขนาดบินมาเมืองไทยเพื่อให้ครอบครัวนางเอกได้รู้จักตัวเขา จนพี่ชายที่ว่าหวงนางเอกยังยอมรับได้ ให้ตรวจเลือดพิสูจน์ตัวว่าสะอาดบริสุทธิ์ก็ทำได้ และนางเอกก็ไม่ใช่สาวน้อยที่สนใจแต่เรื่องรักอะไรแบบนั้น เธอไม่สนใจพระเอกด้วยซ้ำไป มุ่งมั่นว่าเรียนจบจะกลับไปทำงานที่เมืองไทย พระเอกมายุ่งก็ไม่เอา แต่สู้ความเอาแต่ใจพระเอกไม่ได้ เธอไม่ใช่แค่สวยที่หน้าตา แต่สมองและความคิดก็สวยตามไปอย่างมากค่ะ เข้าใจอะไรก็ง่ายดายไม่เรื่องมาก งี่เง่าน่ารำคาญ ไม่งั้นคงผิดแนวที่นางเอกเรียนเก่ง ฉลาดหลักแหลม ก็ทำให้สองคนนี้สมกันมากค่ะ
ภาคสองนี้มาแหวกดีค่ะ นางเอกไม่บริสุทธิ์แถมมีลูกติด เรียนน้อย กลัวผู้ชาย ต้องต่อสู้กับการอยู่ในเมืองนอกด้วยตัวเอง แต่นางเอกก็ทำให้เห็นว่าคนเราขอให้มีความตั้งใจก็ทำได้ทุกอย่างจริงๆ นางเอกไม่ได้สวย แต่เธอสวยที่ความคิดค่ะ แม้จะผ่านอะไรมามากก็ไม่ทำให้ความใสซื่อหมดไป เข้มแข็งในการเลี้ยงลูก สมกับพระเอกดีค่ะ
นิยายมุ่งเน้นประเด็นเรื่องการไม่ละเมิดสิทธิสตรี ฟีน่าไม่ค่อยชอบนิยายแนวพระเอกแย่ๆสักเท่าไรค่ะ เพราะมันอาจจะไม่ค่อยโดนใจอะไรแบบนั้น พักนี้พยายามหานิยายแบบนี้มาอ่านค่ะ ผู้หญิงยากนักจะรักใครที่ล่วงเกินตัวเองค่ะ แต่อาจจะเป็นได้หากเขาค่อยๆ ทำดีให้เธอเห็นอะไรแบบนั้น พวกเลวเสมอต้น เสมอปลายนี้ไม่ไหวค่ะ
ฟีน่าตอบไม่ได้ว่าภาคไหนสนุกกว่ากัน ภาคแรกอาจจะสนุกตรงที่นางเอกค่อนข้างเท่าทันความคิดพระเอกตลอด ส่วนภาคสองสนุกตรงความรักและการทุ่มเทให้นางเอกค่ะ นางเอกภาคสองชอบคิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับพระเอก เธอจน เรียนน้อย เป็นแม่ม่าย แถมมีปมว่าใครๆก็คงมองว่าเธอมาเมืองนอกคงมาจับผู้ชายล่ะ ยิ่งเธอผิวคล้ำอะไรแบบนี้ เหมือนกับที่คนมักมองสาวผิวคล้ำๆที่แต่งกับฝรั่งว่า คงจะมาเป็นเมียฝรั่งได้เพราะทำอาชีพพิเศษมาก่อน เมื่อเธอเป็นแม่ม่ายหย่าสามีฝรั่งมาคนหนึ่งแล้ว ก็ไม่อยากแต่งอีก แค่นี้ก็เป็นขี้ปากชาวบ้านไม่น้อย แต่พระเอกมุ่งมั่นก็เลยหนีไม่พ้นแล้วนี้ พระเอกภาคสองจะต้องพยายามทำให้นางเอกเชื่อใจมากกว่าค่ะ แต่ก็ซาบซึ้งดีนะคะ ที่เขาบอกว่าถึงแม้นางเอกจะมีลูกติดสิบคนเขาก็จะแต่งเพราะรักนางเอก
ทั้งสองเรื่องจะมีลูกๆเข้ามาเกี่ยวด้วย แต่ภาคสองจะเด่นค่ะ เพราะลูกของนางเอกยิ่งทำให้แฟนเก่านางเอกไม่ยอมเลิกรา แต่พระเอกแกมีอิทธิพลกว่าเลยปกป้องได้ ในแง่ความน่ารักของเด็ก ฟีน่าว่ามีน้อยไปนิดหนึ่งค่ะ แต่นิยายเขาไม่ได้เน้นตัวเด็กก็เลยโอเคค่ะ เพราะไม่ใช่เป็นแนวว่าใช้ลูกเป็นสื่อให้พ่อแม่คืนดีกัน
ในแง่สังคมของฝรั่ง ไอ้เราก็ไม่คุ้นเคย แต่คาดเดาว่าคนเขียนนะคงเข้าใจดีเพราะใช้ชีวิตอยู่ตรงนั้น ก็คงเขียนมาได้สมจริง และฟีน่าก็ชอบที่เขาแสดงให้เห็นว่า คนรวยแบบฝรั่งต่างจากคนรวยแบบไทยแค่ไหน จึงไม่แปลกที่ละครไทยตัวคนรับใช้ที่เป็นบ่างช่างยุจะมีบทบาทมาก แต่สังคมฝรั่งไม่เหมือนบ้านเราค่ะ อาจจะแปลกๆแต่ก็ดีนะคะ
ในมุมหนึ่งของนิยายก็แสดงให้เห็นว่าสังคมแบบฝรั่งก็มีดีในแง่รักษาสิทธิส่วนบุคคล การปกป้องเด็กและสตรี ซึ่งฟีน่าก็เห็นว่ามันดีจริงๆนะคะ ถ้าบ้านเราเอาจุดเด่นตรงนี้มาใช้ได้จริงคงดีค่ะ เรื่องการล่วงละเมิดแบบนี้เราไม่ควรมองว่าเป็นแค่เรื่องของคนในครอบครัว แต่มันเป็นเรื่องของสังคมเข้ามาเกี่ยวแล้วค่ะ นิยายเด๋วนี้การที่พระเอกล่วงละเมิดกลายเป็นเรื่องปกติ โอเคถ้านิดหน่อย ไม่ร้ายกาจเกินไปฟีน่ายังพอทำใจได้นะคะ แต่อย่างที่เคยบอกว่า ทำเหมือนตัวเองเป็นโจรข่มขืนอะไรแบบนั้นฟีน่าทำใจไม่ได้ค่ะ
เล่มนี้ก็เลยเหมือนเป็นนิยายในอุดมคติไปเลยค่ะ ความคิดของคนเขียนคล้ายกับความคิดของฟีน่าแต่ยังไม่ถึงกับขนาดว่าเกลียดแฟนเก่านางเอกในภาคสองสุดๆ ฟีน่าอาจจะยังเป็นผู้หญิงที่หัวเก่านิดๆ ที่ชอบผู้ชายเผด็จการหน่อยๆจะ มีอารมณ์ฝังใจอยู่กับความรักที่ต้องครอบครองแบบพระเอก ปากร้าย มือไวใจเร็วอะไรแบบนั้นค่ะ แต่ก็ถือว่าแนวความคิดของเขาถูกใจพีน่าอย่างมาก
แหะๆๆ รีวิวแห้งไปนิดค่ะ เพราะอ่านหลายวันแล้วแต่เพิ่งมาเขียนความรู้สึกสดใหม่และอินเลยมีไม่มากเท่าอ่านจบปุ๊บเขียนรีวิวปั๊บค่ะ อันนั้นจะได้น้ำได้เนื้อ ได้ความรู้สึกมากกว่าค่ะ
ถ้าให้พูดง่ายๆ สั้นๆไม่ต้องมาเสียเวลาอารัมภบทคือ แนวฟีน่าค่ะ