ปัญหาและวิธีคิดวิธีปฎิบัติ

วิธีแก้ไขโดยการเรียนรู้และพัฒนาโดยให้ภายในนำภายนอก หรือ การเรียนรู้และพัฒนาโดยให้ภายนอกนำภายใน เราจำเป็นต้องได้รับประสบการณ์จากทั้งสองทางเพราะทั้งสองทางต่างก็มีคุณค่าและมีประโยชน์ในตัวของมันเอง ทั้งสองทางคือ หนทางสู่การเรียนรู้และพัฒนาที่เราจะต้องใช้เพื่อการเรียนรู้และพัฒนาตัวเอง และเรียนรู้และพัฒนาซึ่งกันและกัน There is no way to happiness, happiness is the way ทั้งสองทางมีความยากง่ายต่างกันทั้งวิธีคิดและการปฎิบัติที่นำมาซึ่งประสบการณ์และผลที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงคือ การเรียนรู้และพัฒนาตัวเอง หรือต่างกันเพียงวิธีคิดแต่วิธีปฎิบัติไม่ต่างกันคือ เรียนรู้และพัฒนาซึ่งกันและกัน อย่ามุ่งความสนใจไปที่สถานการณ์ที่เกิดขึ้นภายนอกเพียงด้านเดียวโดยไม่ให้ความสำคัญต่อสถานการณ์ที่เกิดขึ้นภายในของตัวเองเพราะสถานการณ์ภายนอกไม่สามารถมีหรือเกิดขึ้นเองได้ถ้าปราศจากการกำหนดและควบคุมจากสถานการณ์ภายในของเราเอง โลกไม่สามารถคิดเองทำเองได้โลกทำได้เพียงตอบสนองความคิดความต้องการของเราเท่านั้น อย่าเอาชีวิตตัวเองไปฝากเอาไว้ในมือของผู้อื่น แต่จงกำหนดชีวิตตัวเองด้วยตัวเอง เราทุกคนเกิดมาพร้อมกับความไม่สมดุลย์ของระดับของพลังงานบวกที่มากหรือน้อยเกินไปหรือพลังงานลบที่มากหรือน้อยเกินไปในตัวของพลังงานเอง ดังนั้นความพยายามในการดำรงความเป็นตัวเราจะทำให้เราไม่สามารถเดินออกจากความเป็นตัวเราที่ไม่ใช่ตัวเราได้ เราไม่ได้เกิดมาเพื่อดำรงความเป็นตัวเรา แต่เราเกิดมาเพื่อเรียนรู้และพัฒนาความเป็นตัวเราไปสู่ความไม่ใช่ตัวเราที่เป็นตัวเราที่แท้จริงเพราะเราคือทุกสิ่ง แต่เราไม่ใช่สิ่งใดเลย ปัญหามาจากสองทางคือ 1. สิ่งที่เราคิดว่าเป็นปัญหากลับไม่ใช่ปัญหา แต่สิ่งที่เราไม่คิดว่าเป็นปัญหากลับกลายเป็นปัญหา (ภายนอกและภายใน) 2. สิ่งที่เราคิดว่าเป็นปัญหาก็เป็นปัญหา แต่สิ่งที่เราไม่คิดว่าเป็นปัญหาก็ไม่เป็นปัญหา (ภายนอกและภายใน)

การใช้ภายในนำภายนอกเพราะ เราคือวัฐจักรของตัวเราเอง เราคือผู้กำหนดชีวิตของเราเอง เราคือผู้รับส่งสารของตัวเอง และเราคือผู้ที่ได้รับผลจากความคิดความรู้สึกและการกระทำของตัวเองคือ การเรียนรู้และพัฒนาเพื่อเดินออกจากปัญหาที่ทำให้เกิดทุกข์ทั้งปวง
- การใช้ชีวิตเหนือธรรมชาติด้วยการหยุดมองและหยุดคิดวิเคราะห์ก่อนตอบกลับสารที่ส่งมาถึงเราณ.ปัจจุบันขณะ ซึ่งการไม่ตอบกลับในทันที่เป็นการให้โอกาสกับตัวเองในการเลือกใช้ 1. ความคิดความรู้สึกและการกระทำที่ตั้งอยู่บนฐานของความรักโดยปราศจากเงื่อนไขหรือตั้งอยู่บนฐานของความรักที่มีเงื่อนไขแทนที่ฐานของพลังงานบวกที่มากหรือน้อยเกินไปหรือพลังงานลบที่มากหรือน้อยเกินไปที่เราใช้อยู่ 2. ขยายกรอบและหรือยกระดับความคิดความรู้สึกและการกระทำของเราให้อยู่เหนือขึ้นไประดับหนึ่งหรือมากกว่าเพื่อใช้ในการเดินเข้าสู่สถานการณ์ที่เรากำลังเผชิญอยู่ที่อาจทำให้เราได้รับผลที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิงเลยก็ได้ เมื่อเราเปลี่ยนจุดยืนความคิดและการมองเห็นของเราก็จะเปลี่ยนไปด้วยซึ่งเป็นไปตามกฎแห่งธรรมชาติและวัฐจักรของโลก
- การใช้ชีวิตเหนือธรรมชาติด้วยการนำเอาประสบการณ์ที่เกิดขึ้นภายนอกที่เกิดขึ้นและการแสดงออกต่อสถานการณ์นั้นของเราเองมาคิดวิเคราะห์ถึงที่มาที่ไปและผลที่เราได้รับใหม่อีกครั้งหนึ่งโดย 1. ให้การคิดวิเคราะห์ความรู้สึกและการกระทำครั้งนี้ตั้งอยู่บนฐานของความรักโดยปราศจากเงื่อนไขหรือตั้งอยู่บนฐานของความรักที่มีเงื่อนไขแทนที่ฐานของพลังงานบวกที่มากหรือน้อยเกินไปหรือพลังงานลบที่มากหรือน้อยเกินไปที่เราใช้อยู่ 2. ขยายกรอบและหรือยกระดับความคิดความรู้สึกและการกระทำของเราให้อยู่เหนือขึ้นไประดับหนึ่งหรือมากกว่าเพื่อสร้างสรรค์สถานการณ์ใหม่ที่มีคุณภาพมากกว่าเดิม เมื่อเราเปลี่ยนจุดยืนความคิดและการมองเห็นของเราก็จะเปลี่ยนไปด้วยซึ่งเป็นไปตามกฎแห่งธรรมชาติและวัฐจักรของโลก

การใช้ภายนอกนำภายในเพราะ เราคือวัฐจักรของกันและกัน และเราก็คือวัฏจักรของตัวเราเอง เราพึ่งพาอาศัยและให้ความช่วยเหลือกันและกันเพื่อเรียนรู้และพัฒนาตัวเอง การช่วยตัวเองก็คือการช่วยผู้อื่นและการช่วยผู้อื่นก็คือการช่วยตัวเองคือ การเรียนรู้และพัฒนาเพื่อใช้ชีวิตวนเวียนอยู่ในความทุกข์และความสุข
- การใช้ชีวิตตามวิถีธรรมชาติด้วยการแสดงออกในระดับเดียวกันกับสารที่ส่งมาถึงเรา ซึ่งการรับและส่งสารในระดับเดียวกันเป็นไปตามกฎแห่งธรรมชาติและวัฐจักรของโลก การใช้ชีวิตตามวิถีธรรมชาติคือ การใช้ชีวิตของเราเองวิ่งตามชีวิตของเราเองและวิ่งตามชีวิตของผู้อื่น
- การใช้ชีวิตตามวิถีธรรมชาติคือ การใช้ชีวิตทำความสะอาดชีวิต และ ใช้ชีวิตสร้างขยะให้ชีวิต หมุนวนไปมารอบแล้วรอบเล่าเพราะทั้งสองทางเกิดจากความไม่สมดุลย์ของระดับของพลังงานบวกที่มากหรือน้อยเกินไปและระดับของพลังงานลบที่มากหรือน้อยเกินไปที่เรามีอยู่ในตัวเองและเราทุกคนมีไม่เท่ากัน เราคือผู้สร้างและผู้ทำลายของเราเองในเวลาเดียวกัน ในขณะที่เราใช้ชีวิตทำความสะอาดชีวิตเราจะให้ผลสองอย่างพร้อมๆกันคือ ในขณะที่เราทำความดีเราก็ไม่ทำความชั่ว (ในขณะที่เราใช้พลังงานบวกเราก็ไม่ใช้พลังงานลบ) และในขณะที่เรายอมลงมือทำเราก็ทำลายการไม่ยอมลงมือทำของตัวเอง (ความต้องการอยู่ในขอบเขตของความสะดวกสบายและขอบเขตของความเคยชินเก่าๆ และ ความไม่ต้องการออกจากขอบเขตของความสะดวกสบายและขอบเขตของความเคยชินเก่าๆของเราเอง) และในขณะที่เราใช้ชีวิตสร้างขยะให้ชีวิตเราจะให้ผลสองอย่างพร้อมๆกันคือ ในขณะที่เราทำความชั่วเราก็ไม่ทำความดี (ในขณะที่เราใช้พลังงานลบเราก็ไม่ใช้พลังงานบวก) และในขณะที่เราไม่ยอมลงมือทำเราก็ทำลายการยอมลงมือทำของตัวเอง (ความต้องการอยู่ในขอบเขตของความสะดวกสบายและขอบเขตของความเคยชินเก่าๆ และ ความไม่ต้องการออกจากขอบเขตของความสะดวกสบายและขอบเขตของความเคยชินเก่าๆของเราเอง)

วิธีแก้ไขโดยการนำพาเอาความรักที่มีเงื่อนไขและความรักโดยปราศจากเงื่อนไขเข้าไปแทนที่ฐานของพลังงานบวกหรือพลังงานลบที่เราใช้อยู่
- การแก้ไขปัญหาที่เกิดจากการใช้ทางสายตรงคือ การใช้ความคิดของเราเองเพื่อการคิดใหม่ทำใหม่โดยพยายามพึ่งพาอาศัยหรือขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นให้น้อยที่สุดและพึ่งพาอาศัยและช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุด เพราะเราคือวัฐจักรของตัวเอง คำพูดที่เราบอกกับตัวเองว่า เราทำสิ่งนั้นสิ่งนี้มาก่อนที่ปัญหาจะเกิดเพราะฉะนั้นเราจึงมีสิทธิ์โดยชอบธรรมที่จะทำสิ่งนั้นต่อไป คือความพยายามเดินออกจากปัญหาบนฐานของปัญหาที่ไม่ได้ทำให้ปัญหาหมดไปแต่เป็นการยืดอายุให้ยาวขึ้นและอาจมีปัญหาอื่นเพิ่มเข้ามามากขึ้น อะไรที่เป็นปัญหาก็เป็นปัญหา อะไรที่ไม่ใช่ปัญหาก็จะไม่เป็นปัญหา การดำรงอยู่ในวัฐจักรของตัวเองนานเกินไปก็จะทำให้เราไม่สามารถเรียนรู้และพัฒนาความคิดความรู้สึกและการกระทำของเราให้ไร้ขอบเขตได้คือ การหาประโยชน์จากความคิดของผู้อื่นเพื่อตัวเอง
- การแก้ไขปัญหาที่เกิดจากการใช้ทางสายกลางคือ การใช้ช่องว่างระหว่างความคิดของเราเองเพื่อปรับปรุงแก้ไขสิ่งที่กำลังดำเนินอยู่ที่ก่อให้เกิดปัญหาด้วยการเดินออกจากจุดที่เรายืนอยู่เดิมเพื่อเริ่มต้นใหม่เพื่อตัวเราเองและผู้อื่น และการใช้ช่องว่างระหว่างความคิดของผู้อื่นเพื่อปรับปรุงแก้ไขสิ่งที่กำลังดำเนินอยู่ที่ก่อให้เกิดปัญหาเพื่อตัวผู้อื่นเองโดยการสั่งสอนอบรมตักเตือนเพื่อให้ผู้อื่นเดินออกจากจุดที่ผู้อื่นยืนอยู่เดิมเพื่อเริ่มต้นใหม่เพื่อตัวผู้อื่นและตัวเรา การช่วยผู้อื่นก็คือการช่วยตัวเองและการช่วยตัวเองก็คือการช่วยผู้อื่น โดยหลักการของทางสายกลางคือ หนทางสู่การเรียนรู้และพัฒนาตัวเองที่ง่ายที่สุดแต่อาจเป็นหนทางที่ยากลำบากที่สุดก็ได้ ถ้าเราพึ่งพาตัวเองได้มากเท่าไหร่เราก็เป็นอิสระจากการพึ่งพาผู้อื่นได้มากเท่านั้น แต่การพึ่งพาตัวเองจะไม่สามารถเกิดขึ้นได้ถ้าปราศจากความพยายามเรียนรู้และพัฒนาตัวเอง การดำรงความคิดความรู้สึกและการกระทำของเราอยู่ในวัฐจักรของกันและกันนานเกินไปจะทำให้เราเลือกใช้ชีวิตของตัวเองด้วยการพึ่งพาอาศัยผู้อื่นมากกว่าที่จะยอมพึ่งพาอาศัยตัวเองคือ การหาประโยชน์จากช่องว่างทางความคิดของผู้อื่นเพื่อตัวเราเอง

***ความหมายของคำว่า ไร้ขอบเขต คือ การมีความคิดสร้างสรรค์และจิตนาการที่ไร้ขอบเขต การมีความรู้สึกที่เป็นอิสระจากพันธนาการทั้งปวง และ ความสามารถในการก้าวข้ามผ่านความต้องการอยู่ในขอบเขตของความสะดวกสบายและขอบเขตของความเคยชินเก่าๆ และ ความไม่ต้องการออกนอกขอบเขตของความสะดวกสบายและออกนอกขอบเขตของความเคยชินเก่าๆของเราเองได้

Create Date : 29 พฤษภาคม 2561 Last Update : 29 พฤษภาคม 2561 9:15:38 น. Counter : 562 Pageviews.		0 comments
Share Tweet