ชีวิตกับประตูแฝดล่องหน (ตอนที่2)
ทุกคนต้องการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นของตัวเองด้วยกันทั้งนั้น ดังนั้นส่ิงที่เราเลือกทำคือ เลือกที่จะนำปัญหาของตัวเองให้คนอื่นช่วยแก้ กับ เลือกที่จะพยายามแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง ซึ่งการตัดสินใจเลือกทำข้อใดข้อหนึ่งก็มาจากความเข้มแข็งและความอ่อนแอทางความคิดและการกระทำ+ความพยายามในการดูดซึมและการปลดปล่อย (absorb and release) ของเราเอง
การเลือกที่จะนำปัญหาของตัวเองให้คนอื่นช่วยแก้คือ การนำปัญหาไปปรึกษาคนอื่นเพื่อให้คนอื่นช่วยแนะทางออกและนำคำปรึกษานั้นมาลงมือทำเพื่อให้เกิดผล และ การยกเอาปัญหาที่ตัวเองไม่สามารถแก้ไขได้ไปสร้างต่อให้กับคนอื่นอีกที่เพื่อให้คนอื่นช่วยหาทางแก้ไขให้ ยกตัวอย่างเช่น การจัดตั้งเวทีต่างๆขึ้นเพื่อต่อต้านหรือเพื่อสนับสนุนความคิดและการกระทำบางอย่าง หรือความพยายามในการเรียกร้องบางสิ่งบางอย่าง การเรียกร้องความปรองดอง การเรียกร้องหาสันติภาพ การสร้างสถานการณ์ความรุนแรงต่างๆ เป็นต้น วิธีนี้อาจใช้แก้ปัญหาได้เฉพาะส่วนที่เกิดขึ้นและเป็นไปภายนอกชั่วคราวเท่านั้น ถ้าตราบใดที่ผู้สร้างปัญหาไม่ได้นำปัญหานั้นกลับเข้าไปทำการแก้ไขที่ต้นตอของปัญหาคือแก้ไขที่ความคิด ความรู้สึก และการกระทำของตัวผู้สร้างปัญหาเองไม่นานปัญหานั้นก็จะถูกนำกลับมาสร้างใหม่ซ้ำแล้วซ้ำอีกเรื่อยๆจนกว่าผู้สร้างปัญหาจะสามารถรับรู้ได้ว่าต้นตอของปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวเองก็มาจากความพยายามหลบหนีปัญหาของตัวเองโดยความต้องการที่จะไม่ต้องเอาตัวเองออกนอกขอบเขตของความสะดวกสบายของตัวเองและความต้องการที่จะไม่ต้องเอาตัวเองออกนอกขอบเขตของความเคยชินเก่าๆของตัวเอง นี่คืออีกรูปแบบหนึ่งของการที่เราเล่นเกมซ่อนหากับตัวเองและคนอื่น
*สาเหตุหลักที่คนเราพยายามไม่นำปัญหากลับเข้าไปทำการแก้ไขที่ต้นตอของปัญหาคือแก้ไขที่ความคิด ความรู้สึก และการกระทำของตัวเองก็เป็นเพราะ เราคิดเข้าข้างตัวเองว่าเมื่อปัญหาที่เกิดขึ้นและเป็นไปภายนอกได้รับการแก้ไขจากคนอื่นแล้วก็น่าจะเพียงพอแล้ว ที่เราคิดอย่างนี้ก็เพราะเรากำลังเล่นเกมซ่อนหากับตัวเอง เพราะเราไม่ต้องการเอาตัวเองออกนอกขอบเขตของความสะดวกสบายของตัวเองและความต้องการที่จะไม่ต้องเอาตัวเองออกนอกขอบเขตของความเคยชินเก่าๆของตัวเอง
*สงครามและความรุนแรงไม่สามารถได้รับการแก้ไขโดยการตอบโต้กลับด้วยการทำสงครามและความรุนแรง คนภายนอกอาจจะสามารถช่วยทำให้สงครามและความรุนแรงสงบลงได้เพียงชั่วคราวเท่านั้น การแก้ไขที่ยั่งยืนถาวรจะต้องแก้ที่ความคิด ความรู้สึก และการกระทำจากตัวผู้สร้างสงครามและความรุนแรงเองเท่านั้น