Bloggang.com : อาณาจักรแห่งเรา : เรื่องของไอ๊ EPISODE 86

ไอ๊ ถามวัต สุทธิพงศ์

<<

กรกฏาคม 2561

1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31

5 กรกฏาคม 2561

เรื่องของไอ๊ EPISODE 86

15 เมษายน 2561
โดย ถามวัต สุทธิพงศ์

สวัสดีปีใหม่ไทยครับ...

นับวันนานเข้า ไอ๊ชักเอาใหญ่ ไม่รู้จักเขียนบันทึกความทรงจำในเรื่องราวต่าง ๆ ที่ได้ผ่านพ้นไปจนเป็นสันดานเหมือนวันเก่าก่อน

...อย่างว่าล่ะครับ ใหม่ ๆ อะไรก็ดีไปเซี้ยะหมด กระตือรือร้นจนน่าหมั่นไส้ พอนับวันนานไป อะไรก็เบื่อ อะไรก็ไม่ทน ซึ่งหลาย ๆ คนคงเป็น

พี่นิวที่ไอ๊เคยเขียนถึงว่าเคยพลาดหวังจากงานที่สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส ปัจจุบันนี้ได้ร่วมงานกับโรงพยาบาลเมตตาประชารักษ์เป็นเวลาปีกว่าแล้ว จำไม่ได้ว่าตอนที่พี่แกได้งานที่แห่งนี้ ไอ๊ได้เขียนถึงหรือเปล่า แต่จากความทรงจำที่ถ้าหากย้อนไปเมื่อครั้งกระนั้น พี่แกดูตื่นเต้นกับทุก ๆ สิ่ง ทุก ๆ อย่าง เป็นการโกลาหล

ร่วมงานกับพี่ไก่ซึ่งเป็นหัวหน้าของพี่แกเพียงไม่กี่วัน ก็นำมาพร่ำเพ้อยืดยาวถึงคุณงามความดี ที่โดยมากมักจะเป็นความดีต่อหน้าที่การงานของพี่นิว เช่น มีความสนใจในคนพิการถึงขนาดจะจัดทำหลักสูตรอบรมให้กับคนพิการตลอดทั้งปี มีความสนใจเกี่ยวกับจิตตปัญญาศึกษาถึงขนาดจะให้หลักสูตรอบรมคนพิการที่จะจัดจะต้องนำจิตตปัญญาศึกษามาไว้เป็นกระบวนการ ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลพี่นิวจะต้องคอยประสานงานให้หลักสูตรอบรมดังกล่าวสำเร็จลุล่วง

นานวันผันผ่านปัญหาจิปาถะค่อย ๆ ก่อกำเนิดมาให้พี่นิวรับมือทีละน้อย ทั้งทัศนคติที่มีต่อคนพิการทางการเห็นของพี่ไก่ที่มีความแตกต่างกับพี่นิว โดยเฉพาะในเรื่องของศักยภาพที่ว่าใครสำหรับตำแหน่งใด รวมถึงการให้ความสำคัญกับคนใหม่ ๆ ที่เข้ามาหาพี่ไก่อยู่ตลอดเวลา ซึ่งทั้งหมดนี้ไอ๊พอจะเข้าใจเอาเองว่ามันคือความคาดหวังของพี่นิวเพียงฝ่ายเดียว กล่าวคือ เมื่อตนเองเข้ามาสู่อาณาจักรของพี่ไก่เป็นกลุ่มแรก ๆ ก็ย่อมรู้สึกว่าตนเองได้รับความสำคัญและความเอาใจใส่อย่างใกล้ชิด เมื่อพี่ไก่เป็นคนดี ก็จะต้องมีความเสมอต้นเสมอปลายในสิ่งที่พี่ไก่ทำ นั่นคือการให้ความสำคัญและความเอาใจใส่อย่างใกล้ชิดต่อพี่นิว ดังนั้น เมื่อพี่ไก่ได้พบเจอคนใหม่ ๆ หรือสิ่งใหม่ ๆ พี่นิวก็ย่อมรู้สึกเหมือนถูกแบ่งความสนใจออกไป ซึ่งนั่นคือหัวเชื้อแห่งคำพิโอดพิโอยของพี่นิวในช่วงเวลาเกือบครบครึ่งปีแรก แต่ก็น่าแปลกที่พี่แกก็ยังทู่ซี้กับหัวหน้ามาได้จนป่านชะนี้

อาจจะเป็นเพราะว่า คงรู้สึกว่าตนเองแก่แล้ว เปลี่ยนงานมาก็หลายที่ คงจะต้องจอดเรือลงสักที่หนึ่งเพื่อลงหลักปักฐานแล้วสู้กับความเบื่อหน่ายของตนเองสักตั้ง ก็เห็นจะจริงนะ ถ้าเปลี่ยนงานแล้วได้ไปที่ซึ่งดีกว่าก็น่าลองเปิดโอกาสตัวเองสักครั้งให้ได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ แต่ในทางกลับกันหากที่ใหม่มีการเรียนรู้ที่เท่าเดิมหรือแย่กว่าเดิมก็ไม่ควรไป ซึ่งการเรียนรู้ที่ไอ๊กล่าวถึงก็คือหน้าที่การงานที่จะไปรับผิดชอบนั่นแหละ

...หวังว่าพี่นิวคงจะมีวิธีจัดการตนเองได้อย่างพอดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้นะครับ

เปลี่ยนอารมณ์มาเขียนถึงลูกหมู ตัวละครใหม่ในบันทึกแต่ถือเป็นเพื่อนเก่าแก่ของชีวิตไอ๊

อาชีพของนางจริง ๆ คือนักแสวงหาความหมายของชีวิต อันจะนำวัตถุดิบมารังสรรค์เป็นงานกวี

ปัจจุบันนี้นางกำลังคบหาดูใจ (จริง ๆ) กับผู้ประกาศข่าวชื่อดังคนหนึ่ง

ที่ต้องบอกว่า “จริง ๆ” นั้น ก็เพราะว่า นางเพิ่งรู้ตัวว่านางหลงรักเขาผ่านการแสดงออกโดยในฐานะของนักสื่อสารมวลชน หาใช่เป็นตัวตนของเขาแท้จริงไม่ ขณะที่ตลอด 2 เดือน เขามีความพยายามทำความรู้จักแก่นแท้ของความเป็นลูกหมู ซึ่งเขาทำได้สำเร็จถึงขนาดเรียนรู้เรื่องกวีที่เป็นงานของคนที่เขาได้คบหาดูใจอยู่

สิ่งที่ปลดล็อคให้ลูกหมูรู้ตัวว่านางยังไม่ได้รู้จักผู้ซึ่งจะคบหาดูใจอยู่ ทั้ง ๆ ที่ ก็เจอหน้ากันกว่า 2 เดือน คือการละเล่น ที่เกิดมีขึ้นเป็นประจำแทบจะทุกสัปดาห์ ซึ่งล่าสุดมันคือการแข่งแต่งกลอน โดยนางไม่ทันได้รู้เลยว่าตนเองหาใช่ผู้มีเปรียบกว่าอีกต่อไปแล้ว เมื่อผลงานของเขาเป็นที่ประจักษ์แก่ความรับรู้ของลูกหมู

ไอ๊รับฟังเรื่องราวของนางตลอดเวลาที่มีความเคลื่อนไหว แล้วมักจะหัวเราะกับลักษณะอาการที่นางเข้าไปจีบเขาแล้วถอยจนหลังชนฝา จากนี้ยังไม่รู้ว่า นางจะเข้าไปทำการคบหาดูใจกับเขาอย่างไร...อีท่าไหน

Create Date : 05 กรกฎาคม 2561

Last Update : 5 กรกฎาคม 2561 10:41:14 น.

0 comments

Counter : 251 Pageviews.

อาณาจักรแห่งเรา

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

เราเป็นนักแสวงหา...
เรายังคงค้นหาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เมื่อหามาแล้ว...
เราจะนำมาเล่า

New Comments

[Add อาณาจักรแห่งเรา's blog to your web]

Bloggang.com