Bloggang.com : อาณาจักรแห่งเรา : เรื่องของไอ๊ EPISODE 79

ไอ๊ ถามวัต สุทธิพงศ์

<<

เมษายน 2561

>>

1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

26 เมษายน 2561

เรื่องของไอ๊ EPISODE 79

โดย ถามวัต สุทธิพงศ์

ก่อนอื่น... ไม่ต้องแปลกใจนะครับที่ไอ๊ไม่ได้ใส่วันที่ให้เรียบร้อยตามแบบฉบับที่เคยทำมา
พอดีว่า แค่ไม่แน่ใจว่าจะเขียนเสร็จทันวันที่สิบสอง ซึ่งนั่นหมายความว่า วันที่สิบสองจะมีสองตอนที่ไอ๊เขียนเสร็จ และถ้าจะเขียนให้เป็นวันที่สิบสามก็เกรงว่ามันจะเป็นการโกหกคนอ่านว่าฉันเขียนบันทึกของวันที่สิบสามอยู่นะ

เมื่อไอ๊รู้ว่า การโกหกนั้นเป็นสิ่งไม่ดี ไอ๊จะทำมันทำไมล่ะครับ เลยตัดปัญหาว่าขอไม่ใส่วันที่และเวลาอะไรทั้งนั้น สิ่งสำคัญก็คือ บนเพจ “โลกของไอ๊” อั๊บเดทตามเวลาจริงเสมอ คราวนี้ก็เป็นอันรู้ทั่วกันนะครับ

อันที่จริงว่าจะเขียนเรื่องราวดราม่าที่เกี่ยวกับตนเอง ว่าไปพบไปเจอสิ่งใดที่มันมากระทบเนื้อตัวตนเองบ้าง ซึ่งมีให้เก็บมาบอกมาเล่าเป็นฉาก ๆ ต่อเนื่องชนิดที่เรียกว่า “ยาวไปได้อีก”
จะเล่าทั้ง ๆ ที่นึกรู้ว่า ตนเองมีส่วนผิดส่วนชอบใดบ้างอย่างที่คิดเอาเองว่า “หมดเปลือก” ที่สุดแล้ว

แต่แล้ว... สุดท้ายกลับมีเหตุการณ์อื่น ๆ เข้ามาแย่งซีน ทำให้ยังไม่สามารถเล่าเรื่องของตนเองได้ หรืออาจจะเล่า...ก็ยังไม่รู้นะ บอกตรง ๆ ว่างานนี้ขอเขียนแบบไม่ได้วางโครงใด ๆ คือเขียนจากหัวใจล้วน ๆ ซึ่งไม่ค่อยได้เขียนอะไรแบบนี้บ่อยนัก เพราะโดยมากมักจะตั้งธงและวางโครงเอาไว้แล้วว่ากำลังจะเขียนอะไร เพื่อใคร และเพื่ออะไร อย่างที่เคยบอกเล่าเอาไว้ในตอนใดตอนหนึ่ง...จำไม่ได้แล้วจริง ๆ

เอาล่ะ!!! จะเข้าสู่เนื้อหากันแล้วนะครับ...

.............................................................................................................................................................

โดยปกติประจำวัน... เมื่อไอ๊ตื่นนอน ถ้าไม่ได้เช็กเฟซเช็กไลน์ ไอ๊ก็จะเช็กโทรศัพท์ว่ามีสายเข้าที่ไม่ได้รับหรือเปล่า บางคาบบางคราว ไอ๊ก็อาจจะโทรคุยกับญาติพี่น้องหรือคนใกล้ชิดว่ามีสิ่งใดที่ควรต้องรู้ก่อนใช้ชีวิตประจำวันหรือไม่

ตกสายไล่มายันเที่ยงและบ่าย กิจกรรมก็จะวนเวียนอยู่ซ้ำ ๆ นั่นคือ ถ้าไม่ออกไปร้องเพลงหรือทำกิจกรรมอื่นใดข้างนอก ก็จะนั่งเขียนหนังสือ อ่านหนังสือ ฟังเพลง หรือเมาท์มอยกับเพื่อนบ้านไปตามเรื่อง

ชีวิตเหมือนจะดูปกติดี ดูคล้าย ๆ คนอยู่ว่าง ๆ ดูไม่รีบร้อนแข่งขันกับใคร ดูไม่มีสัมภาระแบกไว้เต็มสองบ่าสองแขน ดูไม่มีเรื่องราวเล่าขานสักเท่าไหร่เลย

แต่มันไม่ใช่บ่ายวันนี้...

อยู่ ๆ ก็มีสายลึกลับ คนที่เคยพบเจอ แต่ยังไม่คุ้นใจโทรเข้ามา ขณะที่ไอ๊กำลังนั่งต่อเพลงกับญาติพี่น้องและผองเพื่อนซึ่งต้องใช้สมาธิในการรับฟังและคิดใคร่ครวญ มันเป็นงานสำคัญที่อยากให้พวกเขาสำเร็จ ซึ่งอันที่จริงก็แค่ฟังว่ามันดีในฐานะของคนฟังหรือยัง...ทำนองนั้น แต่มันทำกันทางโทรศัพท์ไงครับ ทุกอย่างเลยเหมือนจะยากในความคิดของไอ๊

เมื่อถูกขัดจังหวะ ทุกสิ่งอย่างที่กำลังคุยกันอยู่เลยชะงัก แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะเราต่างคุยกันจนจบแล้ว เหลือเพียงแต่การถอดบทเรียนว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้างก่อนหน้านี้ ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติอยู่เองที่เราจะพูดคุยกัน

เมื่อรับอีกสายหนึ่ง กว่าจะรู้ว่าเป็นใคร รู้จักเบอร์โทรศัพท์ของไอ๊ได้อย่างไร และมีธุระอะไร ก็กินเวลาไปสักพัก (คุยกับผู้หญิงนี่มันต้องใช้เวลากว่าจะอารัมภบทกันหรือครับ)
แรกเริ่มเดิมที เราต่างมีธุระกันด้วยเรื่องของอาชีพที่เจ้าหล่อนจะไปทำ สมมุติว่าหล่อนชื่อเอ
เอมีปัญหาว่าจะต้องปฏิบัติตัวอย่างไรเมื่อไปทำงานแบบไกด์นำทัวร์ในนิทรรศการซึ่งเกี่ยวกับความมืด ความตาบอด ซึ่งเอาเข้าจริงคำถามคำตอบจะอยู่ในขอบเขตของหน้าที่รับผิดชอบและการสื่อสารยังผู้มุ่งหวัง
ไอ๊ก็ตอบคำถามไปเท่าที่เคยรู้เห็นเป็นไกด์มาก่อน ก็...ไม่มากมายอะไรนัก อย่างน้อยก็บอกว่า งานที่ไอ๊เคยทำมันโหดกว่าไกด์คนอื่น ๆ เขา ทั้งด้วยความสารวรอยากจะไม่ให้ตนเองมีเวลาว่างมากมายนัก และทั้งความคาดหวังจากคนรอบข้างว่าจะต้องทำมันออกมาได้ดีกว่าคนอื่นเขา ดังนั้น ทั้งงานรับรายการอาหาร งานต้อนรับ งานไกด์ และงานเก็บกวาดสิ่งสกปรก ก็ตกมาที่ไอ๊ตามเหตุผลข้างต้น เดชะบุญที่ไม่ต้องนั่งทำอาหารด้วยตนเอง (แบบนั้นก็เหนื่อยไปมั้ง)

คุยมาคุยไป (ไม่มีใครท้องใหญ่ขึ้นมาหรอกครับ) ก็คุยกันในเรื่องมโนสาเร่ ที่ดูเหมือนไม่มีสาระอะไรสำคัญ ทำให้ไม่ได้เอะใจสักนิดว่าเอจะเซ้าซี้ซ่อกแซ่กถึงบีซึ่งเป็นน้องชายของเราทำไม ถึงขั้นมีการขอให้ไอ๊ต่อสายหาบี ยิ่งคุยยิ่งถลำ ยิ่งล้ำเส้นของความเป็นเพื่อนที่ดีที่เขาควรจะพูดคุยกัน
ไอ๊ก็รู้ทั้งรู้ว่าน่าจะให้ยุติกันเท่านี้ เพราะหนึ่งคนก็มีครอบครัวแล้ว ส่วนอีกหนึ่งก็มีความรู้สึกสับสนในชีวิต หากอยู่ด้วยกันอีกนาน มีหวังอาจได้พาเอาคนมีลูกมีเมียแล้วมาสับสนไปอีกคนแล้วมันจะยุ่งกว่ายุงตีกัน

กระทั่งมีฮีโร่ที่ไม่ได้รับเชิญ แต่โคตรรู้สึกดีใจที่พี่แกโทรมา ถึงแม้ว่าเราจะคุยไปทะเลาะไปตามสันดานใหม่ของไอ๊ แต่มันก็ทำให้ยุติเรื่องที่ค้างอยู่ได้ชะงัด

อันที่จริงก็ไม่รู้จะเขียนเล่าไปทำไม เหมือนมันก็ไม่ใช่เรื่องของไอ๊ เป็นเรื่องที่ไอ๊ก็ไม่ควรไปเกี่ยวข้อง ไม่ควรเอามาเดือดร้อนเลยเสียด้วยซ้ำ ถ้า...

มันดันมีม้าเร็วคาบข่าวมาบอกว่า เมียของบีเกิดมีอารมณ์น้อย ๆ ในหัวใจที่บีทำตัวเอาใจใส่ต่อเอซึ่งเป็นเพื่อนใหม่มากเกินไปนัก
แล้วเหมือนเอและบีจะรู้และเข้าใจถึงผลของการล้ำเส้นดังกล่าว แต่กลับทำมันเหมือนว่า “ก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนี่นา” อย่างไรบอกไม่ถูก
ไอ๊ที่เป็นเหมือนคนกลาง คือคนที่มีส่วนรับรู้เรื่องราวทุกอย่าง รู้อย่างนี้แล้วคงต้องทำอะไรสักอย่าง เลยรีบโทรไปหาคนกลางผู้ซึ่งอยู่ระหว่างเพื่อนกับเมีย ปรากฏว่าพี่แกรับสายแต่ขอยังไม่พูดอะไรมากมายนัก เพียงรับรู้แค่ว่าไอ๊กำลังคิดอะไรอยู่

จากเรื่องราวที่ได้กล่าวมาทั้งหมดนี้ แค่อยากจะบอกว่า “เรื่องนี้ริวไม่ยุ่งว้อย!!!”
เรื่องนี้ไอ๊ขอเป็นคนกลางที่เล่าเรื่องราวแบบกลาง ๆ ไม่ใส่สีตีไข่ใส่ชูรสใด ๆ ให้รสชาติเปลี่ยนแปลงจากต้นฉบับ หากขืนลองได้รีอะเร้นมีหวังแฟนเพลงด่าตาย...จริงไหมครับคุณตำรวจ

อีกอย่าง... เวลาเขาดีกัน ไอ้ตัวของไอ๊นั้นประเดี๋ยวจะเป็นหมา หากขืนไปยุ่งวุ่นวายเรื่องในมุ้งชาวบ้าน เพราะถึงจะเป็นน้องเป็นนุ่งของไอ๊ เราซึ่งเป็นพี่ก็คงจะไปช่วยอะไรไม่ได้ มันคงต้องปล่อยให้น้องเขาเคลื่อนที่ด้วยตัวของเขาเอง นั่นถึงจะเป็นการแบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอยอย่างแท้จริง

พูดถึงปัญหาแล้วก็นึกถึงคนอีกคู่ที่เพิ่งวางสายกันไป
นั่นก็มีปัญหาไล่เลี่ยกัน...
เพราะผู้เป็นเมียก็ปากหมา มารยาทแย่ ไม่แคร์ใคร หงุดหงิด เอาแต่ใจ เบื่อง่าย รำคาญเร็ว
ส่วนผู้เป็นผัวก็มีเสน่ห์ต่อเพศทั้งหลาย หึงส์หวงง่าย...ประมาณนั้น
เรื่องมันเกิดขึ้นก็อีตรงที่ ต่างคนต่างอยู่ห่างไกลกัน แม้ว่ามีเหตุการณ์ใด ต่างฝ่ายก็มักจะแบ่งปันเรื่องราวให้กันเสมอ แต่ความหวั่นไหวจากการตีความอยู่เองของผู้เป็นผัว กับความตรงไปตรงมาเกินไปของผู้เป็นเมีย ทำให้ความเข้าใจผิดจากการสื่อสารนั้นเกิดมีขึ้นอย่างช่วยไม่ได้
เมื่อต่างฝ่ายต่างไม่พูดคุยกันด้วยความรู้สึกที่ต่างฝ่ายต่างมี แต่กลับเลือกจะใช้เหตุผลที่ต่างฝ่ายต่างคิดว่าดีถกกัน ปัญหาจึงเกิดบานปลายกระทั่งฝ่ายเมียน่าจะถอดใจ ถ้าผัวไม่โทรมาก็ไม่โทรหาก่อนแน่นอน

สุดท้ายก็ยังไม่รู้เลยนะว่า สรุปจะเป็นอย่างไร ถ้าอยากอ่านก็โปรดติดตามตอนต่อไปแล้วกันนะครับ...

Create Date : 26 เมษายน 2561

Last Update : 26 เมษายน 2561 15:14:50 น.

0 comments

Counter : 75 Pageviews.

อาณาจักรแห่งเรา

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

เราเป็นนักแสวงหา...
เรายังคงค้นหาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เมื่อหามาแล้ว...
เราจะนำมาเล่า

New Comments

[Add อาณาจักรแห่งเรา's blog to your web]

Bloggang.com