Bloggang.com : อาณาจักรแห่งเรา : เรื่องของไอ๊ EPISODE 17

ไอ๊ ถามวัต สุทธิพงศ์

มกราคม 2560

>>

1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31

27 มกราคม 2560

เรื่องของไอ๊ EPISODE 17

1 ธันวาคม 2559
โดย ถามวัต สุทธิพงศ์

ความเป็นสง่าราศีกับคนตาบอดเป็นของคู่กัน...ก็เฉพาะกับบางคนที่ยังพอมองเห็นบ้าง หรือที่เคยมองเห็นมาก่อน

สังเกตกันหรือเปล่า คนตาบอดก็เป็นมนุษย์ก้มหน้า แต่สิ่งที่พวกเขาจับจ้องกลับไม่ใช่จอโทรศัพท์มือถืออัจฉริยะเหมือนคนสายตาปกติที่มักจะทำขณะที่เดินบนถนนรนแคม หรือบนโต๊ะกินข้าว หากแต่สิ่งที่พวกเขาจับจ้องอยู่นั้น ถ้าให้มองจากคนภายนอก คนตาบอดคงกำลังจ้องพื้น แต่ก็อาจมีบ้างที่จ้องเพดาน และบ้างที่มีดวงตาเหม่อลอย

ทราบกันหรือเปล่าว่าเพราะอะไร...

(เอาแบบวิชาการดี หรือเอาแบบวิชาเกินดีล่ะ...อ๊ะแฮ่ม)

ไอ๊อยากอธิบายให้ทุกคนเข้าใจตรงกันสักนิดนะครับว่า คนตาบอด มีปัญหาซึ่งเป็นหลักใหญ่เลยก็คือการมองเห็นที่ล้วนมีความแตกต่างกัน แต่ไม่ว่าจะมีการมองเห็นเป็นประการใดก็คือคนมองไม่เห็น (คนสายตาเลือนรางอย่ามาว่าไอ๊นะ ไอ๊กำลังเทียบการมองเห็นให้คนสายตาปกติได้เข้าใจอย่างคนสายตาปกติเขา)

...คนตาบอดจึงสูญเสียการทรงตัว ทำให้คนทั่วไปพบว่าคนตาบอด (โดยมาก) มีบุคลิกผิดรูป ซึ่งเกิดจากการที่คนตาบอด (โดยมาก) ใช้หูเป็นอวัยวะนำทางแทนดวงตา

เมื่อหูสองข้างอยู่ห่างกันไกลเหลือเกิน ไม่เหมือนดวงตาที่มีความห่างเพียงจมูกกั้น การทรงตัวจึงไม่เป็นไปอย่างปกติ

สังเกตไหมว่าคนตาบอดเดิน (แม้กับไม้เท้าขาว) ยังเป๋ไปซ้ายทีขวาที (พวกเขาไม่ได้เมานะครับ...ขอโทษ)

สังเกตไหมว่าคนตาบอด (โดยมาก) สนทนากับใครมักไม่สบตาหรือแม้เพียงประสานหน้ากันให้ตรง ๆ

สาเหตุทั้งหมดจริง ๆ ก็เป็นเพราะพวกเขาใช้หูแทนตาเท่านั้นเอง

ส่วนวิธีแก้ไขก็แค่ให้คนตาบอดฟังเยอะ ๆ และอาจขอความร่วมมือจากคนสายตาปกติให้ช่วยบอกคนตาบอดสักนิดว่า...กำลังจะชนอะไรทางด้านใดของคนตาบอด (หากมีโอกาสสักครั้งนะครับ)

อย่างไรก็ตาม ปัญหาการสูญเสียการทรงตัวของคนตาบอดก็ไม่ได้มีเพียงจากการใช้หูแทนตาของคนตาบอดเท่านั้น

สังเกตหรือเปล่าครับ บนทางเท้าในกรุงเทพฯ มีต้นไม้ที่ทิ้งกิ่งใบให้ระย้าย้อยจนระหัวระหูผู้คนอยู่เท่าไหร่

สังเกตกันหรือไม่ บนทางเท้าในกรุงเทพฯ มีผ้าใบของแม่ค้าเพื่อกันแดดกันฝน ซึ่งมีความสูงเท่ากับคนสูงร้อยแปดสิบ อยู่กี่แผง

และสังเกตไหมว่า บนทางเท้าลอยฟ้าที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ มีป้ายโฆษณาอยู่ข้างทางเท่าไหร่

...นี่เองเป็นปัญหาที่ไอ๊มองว่าทำให้บรรดาคนตาบอดต้องกลายเป็นมนุษย์ก้มหน้า เพราะพวกเขาไม่รู้ว่า พวกเขาจะชนอะไรบนศีรษะบ้าง และที่สำคัญยิ่งยวดคือแม้แต่ริมข้างทางที่นึกว่าปลอดภัย คนตาบอดยังชนได้แม้ป้ายโฆษณา นี่ยังไม่รวมกับบรรดาผู้คนที่ชอบยืนทำ MV บนข้างทางเท้าลอยฟ้าอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ (คนตาบอดอย่างไอ๊มักชนเสมอ)

บ่อยครั้งไอ๊ต้องการเดินบนทางเท้าลอยฟ้าอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิเพียงลำพัง เพราะต้องการใช้ความคิดส่วนตัว ไม่ได้ต้องการเดินทางโดยขอความช่วยเหลือจากใคร แต่ไอ๊ก็ทำไม่ได้ตลอด ก็อันเนื่องมาจากบรรดาผู้มารับลมชมวิวมีทั่วไปอยู่ข้างทาง ไอ๊ที่หวังจะยึดราวเหล็กเป็นเข็มทิศว่ามันสุดทางเดินแล้วยังก็เป็นอันต้องอด

เมื่อไอ๊ต้องอยู่ห่างจากราวเหล็กอันเป็นสุดที่รัก คราวนี้ไอ๊ก็เดินอย่างสะเปะสะปะ เพราะโดยปกติคนตาบอดก็หลงทิศง่ายอยู่แล้ว พอมาเจอผู้คนที่ไม่ได้เดินอย่างเป็นระเบียบ คือ ประเดี๋ยวซ้ายก็มีคนเดินมาเป็นแถวหน้ากระดาน ประเดี๋ยวขวาก็มีคนเดินจิ้มโทรศัพท์ หวิดจะสะดุกไม้เท้ากันไม่รู้กี่หน บางครั้งไอ๊ก็โมโหจนแทบบ้า

ถ้าให้เลือก ระหว่างคนนำทางที่ไม่ประสากับการช่วยเหลือคนตาบอด กับการที่ให้ไอ๊ต้องเจอสถานการณ์บ้า ๆ แบบนั้น ไอ๊ขอเลือกอย่างที่มีคนนำทางแต่ไม่เก่งยังดีเสียกว่า (นี่พูดเลย)

...คนตาบอดจึงมีหลายร้อยเหตุผลที่พวกเขาไร้ซึ่งสง่าราษีในการดำรงชีวิต...ลองถามบรรดาคนตาบอดดูก็ได้ พวกเขาไม่กัดหรอก (โฮะโฮะ)

เรื่องการกินข้าวกินปลาของคนตาบอดก็ถือเป็นความสง่าที่มักจะขาดหาย

ไอ๊เคยสัมผัสกับคนตาบอดบางคน ที่ไอ๊ฟังแล้วรู้เลยว่าหมอนี่กินข้าวอย่างที่แบบเอาทั้งศีรษะแทบจะทิ่มลงไปจานข้าว นัยว่ากลัวตักข้าวปลาอาหารแล้วจะหกเรี่ยราด...ก็ต้องเข้าใจพวกเขากับเหตุผลอย่างนี้

บางทีไอ๊ยังเคยสัมผัสกับคนตาบอดบางคน เวลากินข้าวแล้วเหลืออยู่ตรงขอบจาน (ก็เคยต้องล้างจานให้พวกเขา...เลยรู้)

...นั่นก็เกิดจากการมองไม่เห็น แต่ไม่รู้จักเอาช้อนส้อมสัมผัสชิ้นส่วนภายในจานชามของพวกเขาเองต่างหาก (แต่ก็ว่าไม่ได้นะ บางทีก็ยังรอดหูรอดตาอย่างหน้าตาเฉยก็มี ทั้งที่สำรวจดีแล้ว)

อย่างไรก็ตาม การใช้ชีวิตเป็นคนตาบอดอย่างผู้สง่ามีราษีมันก็ต้องฝึกฝนตนเอง และบวกกับการสนับสนุนจากปัจจัยภายนอกดังเรื่องราวข้างต้น

ปล. ไม่มีอะไรจะเอ่ย นอกจากคำว่า “เขียนแล้วกลัวโดนคนตาบอดด้วยกันด่าจริงวุ้ย”

Create Date : 27 มกราคม 2560

Last Update : 27 มกราคม 2560 12:53:31 น.

0 comments

Counter : 184 Pageviews.

อาณาจักรแห่งเรา

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

เราเป็นนักแสวงหา...
เรายังคงค้นหาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เมื่อหามาแล้ว...
เราจะนำมาเล่า

New Comments

[Add อาณาจักรแห่งเรา's blog to your web]

Bloggang.com