ไอ๊ ถามวัต สุทธิพงศ์
<<
กรกฏาคม 2561
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
5 กรกฏาคม 2561
 
 
เรื่องของไอ๊ EPISODE 85

11 กุมภาพันธ์ 2561
โดย ถามวัต สุทธิพงศ์

ผ่านปีใหม่มาเป็นเดือน เพิ่งได้มีจังหวะเขียนบันทึกก็วันนี้ล่ะครับ
คงยังไม่สายเกินไปใช่ไหม หากก่อนอื่น ไอ๊อยากจะขอกราบสวัสดีปีใหม่กับมิตรรักนักอ่านทุกคนอย่างเป็นทางการ

ตลอดระยะเวลาสามเดือนกว่า ๆ ที่ไม่ได้เขียนบันทึกเลย ใช่ว่าไอ๊จะเลิกล้มงานเขียน เอาใจออกห่าง หรือว่าเหตุอื่นอันใดทั้งสิ้นที่หมายถึง “ขี้เกียจ” นะครับ
สาเหตุสำคัญที่สุดก็คือ “ไม่รู้จะเขียนอะไรให้น่าสนใจ”
บางครั้งบางทีเรื่องราวจำเจ ซ้ำไปซ้ำมา ไม่น่าสนใจ...
บางทีมีเรื่องตั้งมากมาย แต่ก็ไม่รู้จะเชื่อมโยงให้เป็นประเด็นสอดรับกันอย่างไร...
ซึ่งไอ้ประเด็นหลังนี่ล่ะ มันเป็นตัวฉุดดึงให้ไอ๊หยุดเขียนไปสักพัก

ปีใหม่ปีนี้มีเรื่องราวดี ๆ เข้ามาในชีวิตของไอ๊ จนไม่รู้ว่าจะเล่าเรื่องไหนก่อน
เอาเป็นว่า ถ้าให้ไล่เรียงตามไทม์ไลน์แล้วล่ะก็ คงต้องขอเริ่มจาก...

อยู่ ๆ ปลายปีที่แล้วน้องแซ็กค์เดินมาบอกไอ๊ว่า
“ผมจะขอไปทำงานร้านอาหารนะพี่”
แน่นอนล่ะ งานร้องเพลงแบบน้องแซ็กค์ในทุกวันนี้มีแต่จะอยู่ยาก คู่แข่งที่มีจุดแข็งมีอยู่ทั่วไป จนจะเบียดชนกันตาย ใคร ๆ ก็อยากร้องเพลง
ถ้าจะมีสักคนสักกลุ่มหลีกทางให้ พื้นที่ดังกล่าวก็อาจจะหลวม หรืออาจจะยิ่งแคบไปอีกก็ได้ใครจะรู้

แต่ที่รู้ ๆ คือไอ๊ต้องกลายเป็นคนว่างงาน (ประจำ) ไปโดยปริยาย หนึ่งคือไอ๊เล่นดนตรีไม่เป็นสักชิ้น สองคือไอ๊ไม่ชอบร้องเพลงคนเดียว (แต่ก็ไม่ชอบอยู่จนเป็นทีมใหญ่ยักษ์มากมาย)
โชคดีที่ดวงไอ๊ไม่จู๋ เพราะอยู่ ๆ ก็มีข่าวประกาศรับสมัครงานจากสภากาชาดไทย ไอ๊โดดเข้าใส่ซิ่ครับ จะรออะไร

จำได้ว่า ทิ้งใบสมัครเสร็จสรรพ ไอ๊ยังซิ่งมอเตอร์ไซค์ไปร้องเพลงกับแซ็กค์หน้าตาเฉย
ทีแรกก็ไม่คิดว่าจะถูกเรียกไปสอบสัมภาษณ์ในสัปดาห์ต่อมา เพราะแม้ว่าจะมีใครหลายคนตื่นเต้นต่อการมาของไอ๊ แต่คนที่ทำเรื่องรับเข้าดูจะไม่ได้ยินดีสักเท่าไหร่ เตรียมใจไว้แล้วว่าอาจจะชวดงานนี้ไป
ที่ไหนได้ มีโทรศัพท์ติดต่อมาให้ไปถูกสัมภาษณ์งานจริง ๆ แต่ไอ๊ก็ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นนัก การเรียกให้ไปถูกสัมภาษณ์ไม่ได้รับประกันว่าจะได้เป็นผู้ถูกเลือกให้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งขององค์กร ไอ๊จึงไม่ได้เตรียมตัวอะไรมากมายนัก ขนาดถึงเวลาสัมภาษณ์เข้าจริง ไอ๊ยังแนะนำตัวแบบนับคำได้
บอกแล้วว่าไม่ได้รู้สึกตื่นเต้น...
ไม่ใช่เวทีแรก...
แต่เกลียดการถูกปฏิเสธทั้งที่นำเสนออย่างเต็มที่ ครบถ้วน และรัดกุมพอที่ยากจะปฏิเสธได้

โลกมันช่างตลกนะ ไม่ได้ขายของเยอะแยะ แต่กลับมีคนซื้อของของเราซะงั้น
สัปดาห์ถัดมา ไอ๊ถูกเรียกให้ไปเซ็นสัญญาเพื่อเป็นเจ้าหน้าที่คนพิการประจำสำนักงาน โดยพิจารณาต่อสัญญาแบบปีต่อปี
อืม...ก็แปลกดี อยู่ ๆ ก็ได้ทำงานแบบงง ๆ

สรุปแล้ว น้องแซ็กค์ก็ต้องลงใต้ถึงสุราษฎร์ธานี ขณะที่ไอ๊ก็มาทำงานประจำที่แสนจะคุ้นเคย
โธ่... จะไม่ให้คุ้นเคยได้อย่างไร งานโดยมากที่สำนักงานนี้รับผิดชอบ ก็ไม่พ้นเรื่องของการจ้างงานคนพิการ (ถ้าใครจำได้ ราวปี 59 ไอ๊ก็เคยทำงานให้นวัตกรรม)

แต่ขอโทษเถอะครับ ไอ๊ได้รับผิดชอบงานพวกนั้นก็หาไม่ ส่วนใหญ่จะเป็นงานเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่ออำนวยความสะดวกแก่คนทั้งหลายเสียมากกว่า
เป็นต้นว่า “ไอ๊ ๆ ช่วยยกนั่นหน่อย” หรือไม่ก็ “ไอ๊ ๆ บันทึกการประชุมได้ไหม” ไม่อีกทีก็ “ไอ๊ ๆ ช่วยรับโทรศัพท์แทนที”
แต่ถามว่าเสียใจไหมที่ไม่ได้ถูกมอบหมายให้ทำหน้าที่ใด ๆ เป็นถาวร ไอ๊ขอตอบอย่างไม่ลังเลใจเลยว่า “ไม่เคยเสียใจ”

คิดดูนะ ไอ้พวกงานจับฉ่ายเหล่านี้แหละ มันได้เก็บเกี่ยวล้วงควักความรู้ต่าง ๆ จากองค์กรมหาศาล หนึ่งคือเราได้ทำงานแทบจะทุกอย่าง รู้หมดเลยว่าในหนึ่งสำนักงานมีระบบกลไกอย่างไร สองคือเราเป็นงานทุกอย่าง ดังนั้นหากในอนาคตเราจะถูกมอบหมายหน้าที่ประจำ เราก็จะเป็นงานได้โดยปริยาย ต่อให้ไม่มีคนคอยสอนสั่งก็ไร้กังวล

ที่หนักอกหนักใจเห็นจะเป็นเพื่อนร่วมงานที่ถูกรับเข้ามาพร้อมกันคนหนึ่ง
ไอ๊ไม่รู้ว่า เพื่อนคนนี้ใครเป็นคนเลือก บ้านก็อยู่ไกล เดินทางก็ไม่สะดวก มาถึงที่ทำงานสายตลอด (แม้แต่วันถูกสัมภาษณ์)
ไม่ทักทายใครก่อนไม่ว่า แต่พอใครคุยด้วย หรือแนะนำสิ่งนั้นสิ่งนี้ นางกลับพูดแบบเชิด ๆ ไม่น่ารักเอาเสียเลย
สอนอะไรไม่ค่อยได้ ทำงานอะไรก็ไม่ค่อยเป็น เพื่อนคนนี้มักจะถูกเลือกเป็นคนสุดท้ายหากจะเรียกไปใช้งาน
ที่ตลกอย่างร้ายแรงก็คือ เพื่อนกลับมาอิจฉาคนที่ถูกเลือก โดยที่ไม่แก้ไขความเป็นตัวเองนั่นเลย โอ๊ย...อยากจะกลุ้ม
ปัจจุบันนี้ หาคนที่จะยินดีให้พี่แกเข้าร่วมกลุ่มน้อยแสนน้อย ไอ๊ก็สงสานเขานะ คือรู้เลยว่า คนแบบนี้ต้องเคยมีปมการไว้วางใจคน หรือการถูกมองจากคนอื่นในการทำสิ่งใด
ดังนั้น ไอ๊ก็ได้แต่รอวันที่พี่แกจะได้คลายปมตัวเอง...สักวันหนึ่ง




Create Date : 05 กรกฎาคม 2561
Last Update : 5 กรกฎาคม 2561 10:40:11 น. 0 comments
Counter : 72 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

อาณาจักรแห่งเรา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




เราเป็นนักแสวงหา...
เรายังคงค้นหาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เมื่อหามาแล้ว...
เราจะนำมาเล่า
New Comments
[Add อาณาจักรแห่งเรา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com pantip.com pantipmarket.com pantown.com