คิดไปเขียนไปตามสไตส์...แม่บุญ.....
Welcome to my little world .....
Group Blog
 
 
ตุลาคม 2555
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
19 ตุลาคม 2555
 
All Blogs
 
...Görlitz...เมืองเก่าแสนสวยที่เยอรมัน...ติดชายแดนโปแลนด์...






ต่อจากคราวที่แล้วนะ....


Visit Görlitz....



ออกจากเมืองเก่า มิเชลขับรถตรงดิ่งไปที่บ้านเพื่อนของพี่ชาย ระหว่างทางแวะเข้าห้องน้ำอีกรอบ เพราะยังไกลเหลือเกิน ในที่สุดก็มาถึงบ้านเพื่อน บ้าน...ที่เราเห็นด้านหน้า ใหญ่โต ใหม่เอี่ยม เพราะพึ่งปรับปรุงทาสี ทำภายในใหม่หมด จริง ๆ แล้วเป็นบ้านเก่าสร้างมานานหลายสิบปี เพื่อนของมิเชลต้องรื้อภายในทิ้งหมด เหลือแต่ภายนอกที่อนุรักษ์ไว้เหมือนเดิม



เจ้าของบ้านเชิญเราทั้งหมดเข้าบ้านหลังจากทักทายกัน น้ำหู น้ำตาไหล ด้วยความคิดถึงกัน จากนั้นก็เป็นรายการแย่งกันพูด แย่งกันคุย ไม่รู้จะฟังทางไหนก่อน แม่บุญกับมิเชลเป็นผู้ฟังที่ดี เพราะไม่รู้จักพวกเขามาก่อน ได้แต่ยิ้มไปยิ้มมาฟังคนแก่คุยกัน จากนั้นเจ้าของบ้านฝ่ายชายชื่อ Jean และมาดามก็พาเราทั้งหมดเดินดูบ้านซึ่งภายนอกดูใหญ่แล้ว แต่ข้างในกลับแบ่งเป็นห้องหับมากมายกว่าที่เห็น



Photobucket




ที่น่าตื่นตาตื่นใจก็ตอนที่ Jean พาไปดูห้องใต้หลังคาชั้นบนสุด ซึ่งเขามีของสะสมเป็นรถไฟ…เล็ก ๆ มากมาย และได้จัดทำเป็นสถานีรถไฟจำลอง กินพื้นที่ไปครึ่งห้อง ไม่นานมานี้นักข่าว..เคยเอาถ่ายภาพ เอาไปลงหนังสือพิมพ์ เขาส่งไปให้พี่ชายมิเชลดู เราเลยโชคดี ที่ได้รู้จักนักสะสมตัวจริง งานนี้แม่บุญถ่ายภาพแบบไม่นับ เพราะน่าทึ่งจริง ๆ



จากนั้นก็เป็นการดื่ม…แชมเปญ..งานนี้ต้องเปิดขวด..เพราะเพื่อนเก่าแก่มาเยือน ของว่างแบบง่าย ๆ ถุกจัดลำเลียงมาเสริฟเป็นที่ถูกใจของแม่บุญ ..ชูชก..เป็นที่สุด สุขใดไหนจะเท่า..เมื่อได้ลิ้มรส…ไม่ว่าจะของว่าง เครื่องดื่ม แต่กินเยอะไม่ได้ เพราะเจ้าของบ้านเตรียมอาหารเย็นไว้แล้ว…อาหารเย็นที่ว่า…เป็นซุปฟักทอง คนละชาม หรือจะเพิ่มก็ไม่ว่ากัน งานนี้แม่บุญแอบไม่อิ่ม…มันไม่อยู่ท้องตามภาษาบ้านเราเนาะ…รู้งี้กินของกินเล่นเยอะ ๆ เสียก็ดี…



สี่ทุ่มกว่า…ต้องเดินไปที่พัก เป็นโรงแรมเล็ก ๆ ราคาไม่แพง ที่เจ้าของบ้านจองให้ แต่รวมแล้วก็ 55 €/ คืน ไม่มีอาหารเช้า ๆ ต้องเดินมากินที่บ้านเพื่อนทุกวัน…พอเห็นราคาแล้วแม่บุญเลยบอกว่า ทำไมไม่จองโรงแรมอื่น เพราะเห็นในเว็ปมีมากมายให้เลือก สวย ๆ ทั้งนั้น อาหารเช้าพร้อม ราคาพอกัน…สายไปเสียแล้วอันนี้เป็นเรื่องที่ต้องตัดสินใจให้ดี ก่อนจะไปเที่ยวที่ไหน ศึกษาเรื่องอาหารการกิน ที่พักให้ดี ๆ ก่อนเดินทาง แม่บุญว่าในเมื่อเรายังไม่ได้จ่ายตังค์ มันน่าจะยกเลิกได้ เพราะยกเลิกก่อนล่วงหน้าสองวัน ไม่ใช่วันที่ไป อันนี้คนที่นี่เขาขี้เกรงใจ …แต่หากเป็นแม่บุญ ๆ จะโทรไปบอกยกเลิก…อาศัยจากเคยทำงานโรงแรมมาเป็นสิบกว่าปี….




Photobucket




ห้องพักที่ว่า…เป็นตึกเก่าที่ยังไม่ได้ปรับปรุงให้ดีมากนัก เปิดประตูเข้าไป กลิ่นอับ ๆ โชยมาทันที ต้องเดินขึ้นบันไดอันสูงชันไปอีกสองชั้นจึงถึงห้องพัก ลำพังแม่บุญกับมิเชลยังไหว แต่สองตายายสิ…เล่นเอาหอบกันทั้งคู่…พอเปิดประตูห้อง …เป็นห้องขนาดไม่ใหญ่นัก มีเตียงสองเตียง ทีวี…ตู้เย็น ที่เราไม่ต้องการใช้ ห้องน้ำรวมกับผ้าขนหนูเก่า ๆ ขนแทบจะหลุดหมดเพราะการใช้งาน ดีที่ยังสะอาด พี่ชายของมิเชลพูดไม่ออก …เราเองก็เช่นกัน ตกกะไดลงไปแล้วทำไงได้ พี่ชายเป็นคนจ่าย…เราเลยไม่พูดอะไรเรื่องนี้อีกเดี๋ยวจะหาว่าเรื่องมากไปนั่น…เอาวะ สามคืน สี่วัน ทน ๆ ไป




Photobucket





คืนนั้นเราสองคนรีบเข้าห้องน้ำทำธุระให้เร็วที่สุด จากนั้นสองตายายพี่ชาย พี่สะใภ้ก็เข้าต่อ ..ห้องนอนติดกัน ห้องน้ำใช้รวมกัน แต่ไม่มีคนอื่นมาใช้ด้วยเพราะเป็นห้องแบบ family room จากนั้นก็ตัวใครตัวมัน นอน....


เช้าวันต่อมา..เราสองคนรีบตื่นแต่เช้า อาบน้ำให้เรียบร้อย ไปเคาะประตูอีกห้องให้เข้าต่อ ๘ โมงครึ่ง เดินไปที่บ้านเพื่อนซึ่งอยู่ไม่ไกล เพื่อไปกินอาหารเช้า ๆ วันนี้ละลานตาไปหมด ทั้งแฮม ชีส ขนมปัง ไส้กรอก..เห็นแล้วอิ่ม...แต่ก็กิน..เพราะมันต้องกิน แยมที่เจ้าของบ้านทำเองอร่อยมาก



โปรแกรมที่เขาจะพาเราไปชมเมืองวันนี้ เริ่มต้นหลังอาหารเช้าและการคุย ๆๆๆๆๆ ๑๐ โมงถึงได้ย้ายก้นออกจากบ้าน พาเดินชมบ้านเมืองที่ถูกแต่งหน้า ทาสีใหม่ ตึกเก่า ๆ ถูกปรับปรุงให้สวยงาม หลาย ๆ แห่งทำเป็นโรงแรมขนาดเล็กเพื่อรองรับนักท่องเที่ยว ร้านอาหารมากมายตามรายทาง



Photobucket




ฝั่งตรงกันข้ามใกล้โรงแรมที่เราพัก ซึ่งติดกับแม่น้ำ...ข้ามแม่น้ำไปเป็นประเทศโปแลนด์ ...แม่บุญชะเง้อมองไปฝั่งตรงข้าม เห็นตึกใหม่ทาสีสันสวยงาม แต่ถัด ๆ ไป เป็นตึกเก่า ๆ ทั้งนั้น เจ้าของบ้านบอกว่าจะพาข้ามไปดูพรุ่งนี้ ...อดใจไว้ก่อน...



Photobucket



จากนั้น...เราก็ไปดูพิพิธภัณฑ์...หนังสือเก่า ลืมเล่าไปว่า...สามีเก่าของ มาดาม เป็นนักสะสมหนังสือเก่า ทั้งยังเป็นผู้เชี่ยวชาญในการซ่อมแซมหนังสือเก่าแก่ภายในพิพิธภัณฑ์…อีกด้วย งานนี้เขามาเป็นผู้นำพาเราไปดู พร้อมทั้งอธิบาย…เป็นภาษาเยอรมันจ้า พี่ชายของมิเชลกับภรรยาพูดภาษานี้ได้ เลยเป็นคนคอยแปลให้เราฟังอีกที



Photobucket





หนังสือเก่ามากมายไม่รู้กี่หมื่น กี่แสนเล่ม ถูกเก็บรักษาไว้อย่างดีมาก เขาไม่อนุญาติให้เอากระเป๋าใด ๆ เข้าไป ให้เข้าไปดูแต่ตัว หากจะถ่ายภาพต้องไม่ใช้แฟลช..และต้องจ่ายตังค์ แม่บุญเอากล้องตัวเล็กใส่กระเป๋ากางเกงยีสน์ไป ไม่มีใครเห็น… ??? เมื่อเข้าไปถึง…แม่บุญตกตะลึงกับหนังสือมากมายที่ถูกจัดเรียงไว้เป็นอย่างดี เจ้าหน้าที่ ๆ ดูแล ใส่สูท หน้าตาเหมือนทหารสมัยสงครามโลก ไม่มีรอยยิ้มใด ๆ ไม่พูด ไม่อะไรทั้งหมด แต่มองทุก ๆ คนด้วยสายตาคมกริบ เขาทำหน้าที่ได้ดีจริง ๆ แต่มันเหมือนหุ่นยนต์….

แม่บุญถามมาดาม ว่าอยากถ่ายภาพ เธอเลยไปถามเจ้าหน้าที่ ๆ เหลือบตามองหน้าแม่บุญพักใหญ่ แล้วก็พยักหน้า…แต่ห้ามใช้แฟลช…แม่เจ้าโว้ย..ดีใจจริง แถมไม่ต้องเสียตังคือีก งานนี้เลยรีบถ่าย แบบเกรงใจ ได้มาหลายภาพทีเดียว

จากนั้นก็ต้องรีบเดินดูห้องหับต่าง ๆ อย่างเร่งรีบ เพราะเจ้าภาพโทรไปจองที่ร้านอาหารไว้ เป็นที่น่าเสียดายมาก เพราะยังมีอะไรอีกมากมายที่น่าสนใจ ทำไงได้ …เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม..



Photobucket




ร้านอาหารที่ว่า…อยู่นอกเมืองแต่ไม่ไกลมาก โต๊ะที่จองไว้สำหรับ ๑๓ คน เพราะลูกชาย ลูกสะใภ้เขามาร่วมวงกินด้วย อาหารขึ้นชื่อของชาวเมืองเบียร์…Schnitzel ..



Photobucket




ร้านไหน ๆ ก็ดูเหมือนจะมีเมนูนี้กันทั้งนั้น จะแตกต่างก้เพียงซอสที่ราดมาที่แตกต่าง เจ้าอาหารที่ว่า ทำจากเนื้อหมู หรือเนื้อลูกวัว ที่เรียกว่า Escalope de porc ou de veau หั่นมาเป็นแผ่นไม่หนามาก นำมาชุบไข่ แล้วเอาไปชุบกับผง Chapelure ที่คล้ายกับเกล็ดขนมปัง แต่ละเอียดมากกว่า แล้วก็ทอด จากนั้นก็กินกับมันฝรั่งทอด หรือต้ม แม่บุญสั่งราดหน้าด้วยกุ้งตัวน้อย ส่วนของมิเชลราดด้วยซอสเห็ด




กินกันเสร็จก็ย้ายวงไปบ้าน ไปดื่มกาแฟกันต่อ คุยกันแล้วก็พากันไปดินดูป่าช้า...ไม่ได้พูดเล่นจ้า ไปเดินกันจริง ๆ



Photobucket




เพราะป่าช้าที่ว่า เป็นเหมือนสวนสาธารณะขนาดใหญ่ ร่มรื่น มีหลุมฝังศพเป็นโลโก้เป็นระยะ ๆ นี่หากใครสนใจเรื่องเดินจงกลม น่าจะใช้เป็นที่ปลงอนิจจังได้ดี เดินไป คิดไป ว่าชีวิตคนเรามันก็แค่นี้ ตายแล้วเกิด ๆ แล้วตายเวียนว่ายอยู่เป็นวัฏจักร...ใคร...ที่ไม่อยากเกิดมามีทุกข์อีก..ต้องทำอย่างไร ?? อันนี้ต้องถามพระพุทธเจ้า..ที่พระองค์ท่านค้นพบวิธีดับทุกข์ ...ไปศึกษากันเอาเอง...



Photobucket





Photobucket





Photobucket



เราเดินกันจนแทบจะทั่ว...แต่ไม่ทั่วเพราะใหญ่มาก ตกลงก่อนตะวันลับฟ้าเลยพากันเดินช้า ๆ กลับบ้าน ไปกินข้าวเย็น...วันนี้กินขนมปังกับชีส แล้วก็สารพัดแฮม...ตามแบบฉบับเยอรมัน ..ก่อนกลับที่พัก..เจอกันใหม่พรุ่งนี้จ้า



Photobucket





Create Date : 19 ตุลาคม 2555
Last Update : 19 ตุลาคม 2555 0:36:01 น. 20 comments
Counter : 2937 Pageviews.

 
เจิม


โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ วันที่: 19 ตุลาคม 2555 เวลา:0:43:02 น.  

 
ได้เจิมด้วย ดีใจๆๆๆๆๆ
แม่บุญขยันอัพบล๊อคดีจัง บล๊อคที่สองป่าวเนี่ย

เกอลิซยังไม่เคยไปค่ะ มาตามแม่บุญไปเที่ยวด้วยเลย
ก่อนอื่นขอทึ่งรถไฟสะสมของเค้าก่อนค่ะ
หลายตังค์น่าดูเลยนั่น กว่าจะสะสมได้เป็นเรื่องเป็นราวแบบนั้น
แต่เพลินดีค่ะ แบบเป็นเมืองจำลองได้เลย

ขอบคุณสำหรับโหวตค่า
ทำกินเองยังติดใจอยู่เลย ถ้าไปเจอใบชะพลูก็จะซืัอมาแกงอีกค่ะ


โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ วันที่: 19 ตุลาคม 2555 เวลา:0:46:11 น.  

 
อร๊ายยย บล๊อคที่สองป่าวเนี่ย
หมายถึงบล๊อคที่สองของวันนี้
หมายถึงวันที่18ตุลาค่า

อิอิ ลืมดูวันที่ค่า .......
เมืองไทยเป็นวันที่19แล้วเนอะ...เขินอ่ะ


โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ วันที่: 19 ตุลาคม 2555 เวลา:0:48:03 น.  

 
ชอบรถไฟเล็ก ๆ ที่เขาจัดจังเลยค่ะ..

อาหารน่าทาน กุ้งเล็ก ๆ ราดหน้ามาเต็มเลยนะคะ

สุสานเขาน่าเดินเล่น ไม่น่ากลัวเลยค่ะ..ดูร่มรื่นมาก

รอชมตอนต่อไปค่ะ..


โดย: simplyusana วันที่: 19 ตุลาคม 2555 เวลา:6:37:41 น.  

 
ตามมาเที่ยวต่อค่ะแม่บุญ
ยังดีหน่อยที่แม่บุญอัพบล้อกติดกัน ไม่งั้นอารมณ์มันไม่ต่อเนื่องจ้า
อ่านตอนที่แม่บุญบอกทานอาหารเย็นไม่อิ่ม ทำให้คิดย้อนไปถึงบล็อกก่อนหน้า ที่แม่บุญบอกเจ้าของบ้านเช่าว่ากินข้าวไม่อิ่มจะขอกินไข่เจียวรอบดึกน่ะ อิอิ.. คิดว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยซะอีกค่ะ
วันนี้โหวตให้ด้วยนะคะ ส่วนเรื่องที่แม่บุญถามมาเดี๋ยวตอบไปทาง e-mail นะคะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Tristy Photo Blog ดู Blog
Maeboon Travel Blog ดู Blog




โดย: เนินน้ำ วันที่: 19 ตุลาคม 2555 เวลา:11:07:32 น.  

 
แอบชอบห้องสมุดที่เก้บหนังสือเก่า กับสุสานค่ะแม่บุญ
ห้งอสมุดดูอลังการมาก เห็นเขาเก็บหนังสือได้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย
เข้าใจว่าเขาดูแลดี และให้ความสำคัญ
เพราะหนังสือเหล่านี้มีคุณค่าทางประวิติศาตร์
และเป็นแหล่งถ่ายทอดความรู้จากคนโบราณ ถึงคนปัจจุบันนะคะ
ส่วนที่สุสานชอบความสงบร่มรื่น มีต้นไม่ใหญ่ ๆกับเก้าอี้น่านั่งเล่นอ่านหนังสือจังเลยค่ะ
รอตามต่อตอนหน้านะคะ


โดย: บรรณภรณ์ วันที่: 19 ตุลาคม 2555 เวลา:11:18:46 น.  

 
ว้าว ห้องรถไฟนั่น น่าทำเป็น museum จังเลยค่ะ แหะๆ
ถ้า Otto เห็นคงร่ำร้องอยากไปดูให้ได้แน่ๆ เลยค่า



โดย: Close To Heaven วันที่: 19 ตุลาคม 2555 เวลา:13:59:24 น.  

 
ตามมาเที่ยวด้วยคนค่ะ ไม่ได้เข้ามาแวะบ้านนี้นานแล้ว


โดย: mariabamboo วันที่: 19 ตุลาคม 2555 เวลา:16:07:41 น.  

 
55 €/ คืนเป็นเงินบาทเท่าไหร่ค่ะแม่บุญ
โรงแรมดูใหม่อยู่เลยค่ะ
สวยเก่าน่าเที่ยวเกินบรรยายค่ะ


โดย: Mitsubachi วันที่: 19 ตุลาคม 2555 เวลา:17:30:31 น.  

 


หนูอยากไปเที่ยวสถานที่เก่าๆอย่างงี้บ้างจังเลยค่ะ


โดย: แป้งหมี่กะปอเปี๊ยะ วันที่: 19 ตุลาคม 2555 เวลา:23:21:37 น.  

 
อ่านเพลินมากๆเลยค่ะ อะๆจบแล้วหรือนี่
อิอิ นึกว่ากำลังอ่านไดอารี่เลยค่ะ
(เขียนนี้แบบนี้ดีมากๆเลยค่ะ
ผ่านไปหลายๆ ปี เราก็กลับมาอ่านได้ว่าวันนั้นตอนนั้นเราทำอะไรบ้าง)

แต่ตอนแม่บุญบอกว่า เจ้าของบ้านมีอาหารว่าง
เป็๋นสาวๆก็คงเว้นพุงไว้หม่ำอาหารเย็น
แต่ซุปฟักทองไม่อยู่ท้องจริงด้วยๆค่าา

แต่พิธภัณ์หนังสือ อลังการมากๆเลยค่ะ




โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด วันที่: 20 ตุลาคม 2555 เวลา:0:18:09 น.  

 
ขอบคุณสำหรับโหวตค่าแม่บุญ

ฝันดีนะคะ


โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ วันที่: 20 ตุลาคม 2555 เวลา:3:21:12 น.  

 
ขอบคุณที่พาเที่ยว สวยงามมีคุณค่าริงๆค่ะ ชอบมากค่ะ

มดค่ะ


โดย: jewelmoda IP: 125.24.100.248 วันที่: 20 ตุลาคม 2555 เวลา:6:01:30 น.  

 
แหม..สีมือระดับแม่บุญ..แค่ไก่ทอดจิ๊บ ๆ ค่ะ..ทำออกมาต้องอร่อยและดูดีกว่าของดาวแน่นอนค่ะ...


โดย: simplyusana วันที่: 20 ตุลาคม 2555 เวลา:8:16:55 น.  

 
อ่านเรื่องราวเพลินเช่นเดิมค่ะพี่ ... เห็นห้องสะสมรถไฟของเพื่อนพี่ แล้วตะลึงเหมือนกันค่ะ เป็นชุดใหญ่ ๆ เลยนะคะ นึกถึงลูกสมัยเด็ก ชอบมาก ของเล่นที่เธอชอบเล่นมีไม่กี่อย่าง รถไฟเป็นหนึ่งในนั้นค่ะ :)

แอบชมภาพรวมที่พี่จับรวม ๆ ... แต่เห็นความสวยแฝงอยู่ทุกภาพเลยค่ะ ชอบพี่ถ่ายภาพพวก landscape สวยดี


โดย: Tristy วันที่: 20 ตุลาคม 2555 เวลา:9:32:49 น.  

 
สวัสดีค่ะแม่บุญขา
แว๊บมาแป๊ปนึงยังไม่ได้อ่านทั้งหมดนะคะ
มาแปะไว้ก่อนค่า แล้วก็มาบอกว่า ขอบคุณมากๆค่า
ได้รับของฝากจากพี่โอเรียบร้อยแล้วค่า
ขอบคุณนะคะแม่บุญขา...จุ๊ฟฟฟฟฟ
คิดถึง คิดถึง คิดถึง ค่าาาาาาา......


โดย: phunsud วันที่: 20 ตุลาคม 2555 เวลา:9:55:22 น.  

 
สวัสดีครับแม่บุญ

ตามมาเที่ยวเมือง Görlitz...เมืองเก่าแสนสวยที่เยอรมันด้วยคนครับ

ชอบทุก ๆ อย่างที่ประกอบเป็นเมืองนี้ ทั้งที่ว่าการอำเภอ อาคารบ้านเรือน พิพิธภัณฑ์ โบสถ์ และสุสาน ล้วนสวยงามน่ารักจริง ๆ

เคยไปเที่ยวเมืองรูเดนไชม์ เมืองเล็ก ๆ ที่ห่างจากแฟรงเฟิร์ตไปประมาณ 60 กม. ก็สวยงามเช่นนี้เหมือนกัน

สรุปว่าเมืองเล็ก ๆ ที่เยอรมันล้วนสวยงามแทบทุกเมืองครับ.


โดย: ทองกาญจนา วันที่: 20 ตุลาคม 2555 เวลา:14:10:25 น.  

 
อ้าว..ทำไมมิเชลไม่ยอมล่ะค่ะแม่บุญ
แม่บุญกล่อมเก่ง ขนาดพุทโธยังทำได้นี่นา
ป้าโอก็ทำแค่ปีละครั้งแค่นั้นเองค่ะ
ทำแบบสบาย ๆ ไม่กดดันตัวเอง
แค่ไหนก็แค่นั้น เดินสายกลางไม่วุ่นวายดีค่ะ




โดย: เนินน้ำ วันที่: 20 ตุลาคม 2555 เวลา:14:40:36 น.  

 
ตะลึงกับพิพิธภัณฑ์หนังสือเก่าไปด้วยค่ะ สวยงาม เป็นระเบียบมาก โชคดีนะคะ แม่บุญเก็บภาพมาได้บ้าง

สุสานเค้าก็สวย สงบดีนะคะ เหมือนสวนสาธารณะที่แม่บุญว่าเลย




โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 20 ตุลาคม 2555 เวลา:17:03:18 น.  

 
แวะมาสวัสดี และตามมาเที่ยวต่อค่ะคุณแม่บุญ
เคยสะสมแสตมป์ตอนเด็กๆ แต่ก็ไม่จริงจัง
พอมาเห็นสถานีรถไฟจำลองแล้วทึ่งจริงๆค่ะ
น้องคนนึง ก็ชอบสะสมพวกตุ๊กตาฮีโร่ทั้งหลายค่ะ
ขนาดแต่งงานจนมีลูกคนนึงแล้ว
ก็ยังคอยซื้อตุ๊กตาพวกนี้มาดูมาเก็บอยู่

ชอบพิพิธภัณฑ์...หนังสือเก่า ค่ะ
ส่วนตัวเป็นคนชอบอ่านหนังสือมากๆ
เห็นหนังสือแล้วชอบ
อืมมม...จะว่าไปก็เป็นคนสะสมหนังสือมั้งคะ

ป่าช้าที่ว่า เป็นเหมือนสวนสาธารณะ นี่มักจะคุยกับคุณ K บ่อยๆค่ะ
ว่าคนทางนี้เค้าเห็นเป็นธรรมดานะคะ
แบบบางทีเห็นบ้านก็หันหน้าชนกัยป่าช้าเลย
อ๋อรู้สึกว่า ถ้าเป็นเมืองไทย
คนไทยมักจะไม่ยอมอยู่ใกล้ๆป่าช้าหรือเปล่าคะ

ปล.อ๋อก็ไม่ได้ทำเก่งหรอกค่ะ
เวลาจะแต่งบล็อกที ก็นั่งงมเป็นวันๆเหมือนกันค่ะ
บางที 3 วัน 3 คืน
ก็ทำไปแก้ไป จนได้อย่างที่พอใจถึงจะยอมเลิกค่ะ


โดย: little mouse in big apple วันที่: 20 ตุลาคม 2555 เวลา:19:42:54 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Maeboon
Location :
กรุงเทพฯ Belgium

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 87 คน [?]




แม่บุญ..เป็นหญิงไทยอายุเลยวัยรุ่นไปไกล จับพลัดจับพลูได้สามีเป็นฝรั่งแล้วก็หอบผ้าตามกันไปอยู่เมืองนอกเมืองนา พอได้เวลาหยุดงานก็กระเตงกันไปเที่ยวตามประสาตายาย ไม่มีลูกกวนตัวกวนใจ แม่บุญนั้นชอบเขียน ชอบเล่า ชอบถ่ายรูป เป็นที่สุด จะเก็บไว้คนเดียวก็กระไรอยู่ เอามาแบ่งบันกันให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้อ่าน ได้ดูกันดีกว่า ส่วนฝีมือด้านอื่น ๆ นั้นก็พอจะมีอยู่บ้าง เช่น ทำอาหาร ก็เอามาแบ่งปันกันอีกนั่นแหละ ค่อย ๆ รู้จักกันไป รู้จักกันแล้วก็อย่าลืมเข้ามาคุยกันนะ


ปล....รูปภาพต่าง ๆ หากต้องการนำไปใช้ช่วยบอกที่มาที่ไปด้วยนะคะ เป็นการให้ความเคารพซึ่งกันและกัน ซึ่งสังคมไทยเราค่อนข้างมองข้ามในเรื่องนี้ค่ะ

free counters
New Comments
Friends' blogs
[Add Maeboon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.