ไปเที่ยวเมือง My Son เมืองเก่ามรดกโลก 27 มีนาคม 2550 เมื่อคืนหลับสบายไร้เสียงรีเชฟชั่น มิน่าราคาห้องถึงได้ถูก ดีแล้วที่เปลี่ยนทันก่อนห้องเต็ม ไม่งั้นคงได้ออกมาร่วมวงคุยกันให้หายมึนไปเลย ตื่นกันตั้งกะตีห้า ก็นอนกันสามทุ่มตามประสาคนแก่ นอนหัวค่ำตื่นเช้านั่นแหละ คุยกันว่าจะไปดูตลาดเช้าเสียหน่อย เมื่อวานเดินดูลาดเลาแล้วว่าจะไปยังไง เลยเช่าจักรยานไว้ ตอนนี้จอดรออยู่หน้าห้องพัก ว่าสองผู้เฒ่าก็ล้างหน้า แปรงฟันปั่นจักรยานไปที่ท่าเรือทันที ไม่ไกลหรอกปั่นยังไม่เหนื่อยก็ถึงแล้ว มองหาที่จอดราชรถแถว ๆ นั้นล็อคเรียบร้อยก็แยกย้ายกัน...อ้าว..ไหนว่ามาด้วยกันไง ? ใช่จ้า แต่เราสองคนชอบดูไม่เหมือนกันไง มองต่างมุม ๆ นี้แม่บุญว่าสวย มิเชลบอกไม่ชอบ ตกลงแยกทางกัน...ชั่วคราว หามุมถ่ายรูปตามใจตัวเองแล้วค่อยมาเจอกันทีหลัง ตลาดมันไม่ได้กว้างมากมายเดินเดี๋ยวเดียวก็หันหลังชนกันแล้ว ขึ้นชื่อว่าตลาด...ที่ไหน ๆ ก็คงเหมือนกันไปหมด ความจอแจ วุ่นวาย เสียงต่อรองราคา เสียงเป็ด ไก่ หมู หมา ..รวมทั้งเสียงพูดที่ไม่ใช่ภาษาไทย ฟังดูเพราะไปอีกแบบ เรือหาปลาที่พึ่งเข้ามาเทียบท่า แม่ค้า...ใช่จ้า เพราะหาผู้ชายไม่มีสักคน ผู้หญิงทั้งนั้นเฮโลกันไปที่เรือ เลือกซื้อปลามากมายหลายอย่าง แม่บุญต้องคอยหลบให้ดี ๆ เพราะเขาโยนเข่ง โยนตะกล้าข้ามหัวไปมา พื้นก็แฉะไปด้วยน้ำ เดินถ่ายรูปแทบทุกซอกทุกมุม เดินไปเดินมาก็มาเจอมิเชลกำลังเล็งชัดเตอร์หามุมอยู่ พยักหน้าเป็นอันรู้กันว่ากลับเถอะ ไปหากาแฟซดกันดีกว่า 7 โมงเช้ากินอาหารเช้าที่โรงแรม กาแฟ ขนมปังปิ้ง เท่านั้นแหละ วันนี้เราจองทัวร์ไปเที่ยวเมืองเก่ากัน ชื่อ My son ไม่ใช่ ลูกชายฉันนะ ชื่อเมืองต้องออกเสียงเป็นภาษาเวียดนาม เป็นเมืองเก่าแก่มรดกโลก คล้ายที่เขมร เราออกเดินทางด้วยรถ ขากลับ ๆ ทางเรือ เปลี่ยนบรรยากาศ ไปถึงเมืองเก่า เดินกันเหงื่อหยดติ๋ง ๆ เพราะร้อนมาก ร่มก็เอาไม่อยู่ ประมาณเดือนเมษาบ้านเราเลย ไกด์...ไม่พูดฝรั่งเศส ไม่ค่อยอธิบายอะไรเลย ผิดกับอีกทัวร์ที่เผอิญได้ยินเขาอธิบายยืดยาวเป็นภาษาฝรั่งเศสให้มิเชลต้องคอยเงี่ยหูฟังไปพลาง ๆ ตอนขากลับลูกทัวร์หลายคนเลยต่อว่าไกด์ ๆ ยิ้มแบบอาย ๆ แต่ไม่พูดอะไร เที่ยงกว่าเขาก็พาขึ้นเรือร่องตามแม่น้ำกลับทางเดิม บนเรือมีข้าวผัด กับผัดผักรวมมิตร น้ำเปล่า โค้ก เท่านั้นเอง แล้วก็พาแวะตามทางให้ไปดูที่ขายของที่ระลึกตามฟอร์ม ลูกทัวร์ทั้งหลายก็ดูกันจริง ๆ ดูเฉย ๆ โดยไม่มีใครซื้ออะไรเลย นอกจากน้ำเพราะร้อนตับแลบ มิเชลบอกว่านึกว่าอากาศที่เมืองไทยร้อนแล้ว ที่นี่ดูจะร้อนกว่าอีก .. บ่ายสามเรือพามาส่งถึงท่า แล้วก็ให้กลับกันเอง ดีแต่ว่าเป็นเมืองเล็ก ๆ เดินกันไม่นานก็ถึงโรงแรม เราสองคนกระโดดอาบน้ำก่อนเพราะร้อนสุด ๆ 5 โมงเย็นพากันออกเดินเล่นรับลม เพราะเริ่มอากาสเย็นบ้างแล้ว นัดกันกับนิโคร์ลว่าจะกินข้าวด้วยกันตอนหนึ่งทุ่ม ที่ร้านอาหารริมแม่น้ำ ลองสั่ง Fried Wanton มากิน แต่ไม่อร่อยเท่าร้านพื้นเมืองเมื่อวาน คุยกันสัพเพเหระแลกเปลี่ยนกันว่าใครไปทำอะไรมาบ้าง เกือบสามทุ่มก็พากันกลับที่พัก ...นอน..   Create Date : 24 มกราคม 2554 3 comments Last Update : 24 มกราคม 2554 21:46:51 น. Counter : 887 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักทายครับ มาขอตามไปเที่ยวด้วยคน   โดย: กัปตันลูกชุบ 25 มกราคม 2554 0:48:31 น.

ตามให้ติดนะคะกัปตัน อย่าหลงทางนะ   โดย: Maeboon 25 มกราคม 2554 16:10:55 น.

มาเที่ยวเมืองมรดกโลกด้วยคนค่ะ อิจฉาจังเลย...ได้เที่ยวบ่อย   โดย: AdrenalineRush 25 มกราคม 2554 23:52:09 น.