เต๋าแบบหมีพูห์ (The Tao of Pooh)Benjamin Hoff เขียนมนต์สวรรค์ จินดาแสง แปลมติชน พิมพ์หนังสือ Tao (หรือ Dao) spin-off ที่ไม่งี่เง่า และคนเขียนรู้จริงจริงๆ ทั้งเรื่องเต๋าและเรื่องหมีฅ.คน ฉบับ 41 มี.ค. 52เจ้าหญิงพอลล่า:หัวใจเธอมันน่ากราบกลุ่มอนุรักษ์แม่รำพึง:ยังไงปลาทูก็เจ๋งกว่าโรงถลุงเหล็กสัมภาษณ์อ. นิธิ เอียวศรีวงศ์:ฉบับลำแต้ๆเมฆาสัญจร (Cloud Atlas)เดวิด มิทเชลล์ เขียนจุฑามาศ แอนเนียน แปลมติชน พิมพ์เหนือคำบรรยาย (เพราะตัดสินใจเลือกคำบรรยายไม่ถูก ฮา)
ยูโทเปียเซอร์โธมัส มอร์ เขียนสมบัติ จันทรวงศ์ แปล1984จอร์จ ออร์เวลล์ เขียนรัศมี เผ่าเหลืองทองและอำนวยชัย ปฏิพัทธเผ่าพงษ์ แปลสมมติ พิมพ์หนังสือเปิดหูเปิดตาระดับตัวพ่อ แถมปกสวยระดับตัวแม่อีกต่างหาก โอ๊วเทพเจ้าแห่งสิ่งเล็กๆ(The God of Small Things)อรุณธตี รอย เขียนสดใส แปลโครงการสรรพสาส์นของสำนักพิมพ์มูลนิธิเด็ก พิมพ์เรื่องเล่าโค-ตะ-ระอัศจรรย์จากอินเดียนายธนาคารเพื่อคนจนโมฮัมหมัด ยูนุส เขียนสฤณี อาชวานันทกุล แปลมติชน พิมพ์อัตชีวประวัติฉบับกึ่งสุขกึ่งเศร้า บางครั้งก็เกือบเคล้าน้ำตา ของหนุ่มนักเรียนนอก กับธนาคารหลังคามุงหญ้า (บานประตูก็ไม่มี) ของเขาและลูกศิษย์ ที่หาญกล้าพุ่งชนทุกอย่างเพื่อให้ผู้หญิงจนๆ จำนวนมากในบังคลาเทศยืนหยัดด้วยขาของตัวเองได้(อันที่จริงเราควรจะแนะนำว่า นี่เป็นหนังสืออัตชีวประวัติของนักเศรษฐศาสตร์ที่แก้ปัญหาความยากจนในบังคลาเทศจนได้รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพประจำปี 2006 แต่ม่ายอ่ะ ทำงั้นแล้วจะได้อะไร คุณจะรู้เหรอว่าหนังสือเล่มนี้ทั้งสนุกเป็นบ้าและ insightful ขนาดไหน กริๆ)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
เริ่มต้นมาตรงนี้ก็ถูกใจแล้วค่ะ กลายเป็นว่าทุกคน ใคร ๆ ก็พิมพ์หนังสือได้ แล้วก็พิมพ์หนังสืออะไรก็ได้ออกมาเสียด้วย
หลายเล่มไม่มีค่าพอที่จะกลายเป็นหนังสือแม้แต่น้อย แต่ว่าก็กลับขายได้ขายดีเพราะประชาสัมพันธ์ดี
ส่วนหนังสือดี ๆ แต่ไม่มีงบประชาสัมพันธ์ หรือทำการตลาดไม่ได้ก็หายไป
ถ้าหนังสือดี ๆ คนเขียนหนังสือดี ๆ ถอดใจให้กับกระแส สังคมเราก็คงแย่แน่ ๆ เลย
ถ้าอ่าน ก็ไม่มีเรื่องราวที่ดีที่มีสาระ หรือมีคุณค่าพอจะอ่านให้อ่าน
ถ้าไปอ่านหนังสือฝรั่ง ก็กลายเป็นว่าตกเป็นทาสความคิดฝรั่งเสียอีก
ฮือ.....
ปล. อ๊ะ .. บ่นมากไปไหมนะ?