ครั้งหนึ่งแมวถูกยกขึ้นเป็นเทพเจ้า และบัดนี้มันก็ยังไม่ลืมเรื่องนั้น (หึหึ //เลียอุ้งเท้า)
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2549
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
22 ธันวาคม 2549
 
All Blogs
 
ผู้ใดว่าวีรบุรุษเงียบเหงา วีรบุรุษของพวกเราล้วนสำราญ

วีรบุรุษสำราญ

[ขี้เกียจหารูป]

โก้วเล้ง เขียน
น. นพรัตน์ แปล
สยามอินเตอร์ พิมพ์

ตลอดหลายสิบปีที่มัน (จขบ.) คร่ำเคร่งอ่านนิยายกำลัังภายในนั้น ประหลาดนักที่มันกลับมิเคยพบพานหนังสือเล่มนี้มาก่อน

เมื่อไร้วาสนาย่อมไม่พานพบ หากมีวาสนาย่อมต้องพบพาน

เออ พอเหอะ พูดธรรมดาก็ได้

ได้ยินชื่อเสียงนิยายเรื่องนี้มานานแล้วค่ะ แต่ไม่เคยเจอเล่มเป็นๆ เลย ไม่ว่าจะเป็นร้านหนังสือเก่า ร้านหนังสือใหม่ ห้องสมุด ร้านเช่านิยาย เกือบๆ จะเข้าใจว่ามันเป็นหนังสือในตำนานไปก็หลายหน

แต่คราวนี้มาเจอะเข้าในร้านหนังสือบนเน็ท ต้องรีบซื้อมาด้วยใจสั่นระรัวพลัน

เรื่องนี้ผุ้เขียนเล่าความในใจไว้ว่าต้องการเขียนเพื่อบุกเบิกแนวทางใหม่ของนิยายกำลังภายใน แต่เสียใจด้วย ทางที่บุกเบิกไว้ไม่มีใครเดินตามได้ ความสามารถไม่อาจเีทียบเท่าผู้อาวุโสน่อ

เรื่องว่าด้วยคนมีความลับความหลังสี่คนมาพบกันในคฤหาสน์ร้างข้างสุสานอนาถา พานให้ได้คบหาเป็นสหาย พระเอกเรื่องอื่นๆ ชอบออกท่องยุทธภพ แต่สี่คนนี่เอาแต่จำนำของกินเหล้าแกล้มเป็ด เรื่องร้ายๆ เลยต้องเดินมาหาเอง

สี่คนที่ว่านั่นประกอบด้วยก๊วยไต้่โล่ว นักเลงบ้านนอกที่บ้าได้ใจ แต่เป็นคนตรงไปตรงมา เปิดเผยหมดจด เฮ้งต๋ง อดีตคุณชายที่ขี้เกียจสิ้นดี ถ้าไม่จำเป็นไม่ลุกจากที่นอนเด็ดขาด อี้ฉิก ผู้มีพฤติกรรมประหลาดลับๆ ล่อๆ แต่ฉลาดไปทุกเรื่อง และลิ้มไท้เพ้ง หนุ่มหน้าสวยที่ว่องไวและกินเหล้าเก่งเป็นบ้า

ซึ่งทั้งสี่ก็จะเป็นสหายที่ตายแทนกันได้ตามสไตล์โก้วเล้งนั่นแหละค่ะ มีปัญหาให้คลี่คลายมาเป็นระลอก พร้อมทั้งค่อยๆ เปิดเผยความลับความหลังของแต่ละคนไปด้วย จขบ.ขัดใจนิดหน่อยที่จนจบก็ยังไม่ได้เล่าเรื่องการตายเจ็ดครั้งของอี้ฉิก อยากรู้อ่ะ

เขาว่าเรื่องนี้โก้วเล้งได้รับแรงบันดาลใจมาจาก Totilla Flat ของสไตน์เบค เรื่องนั้นจขบ.ก็อ่านมานานแล้ว จำอะไรไม่ค่อยได้ ที่แน่ๆ รู้แต่ว่ากลุ่มคนไม่เอาไหนในเรื่องนั้นมันไม่ค่อยจะเอาไหนจริงๆ แต่กลุ่มคนไม่เอาไหนในเรื่องนี้ที่จริงเอาไหน เพียงแ่ต่ขี้เกียจ ขี้เบื่อ เซ็งชีวิต เลยไม่ค่อยจะทำอะไรเท่านั้น

จุดเด่นของโก้วเล้งอยู่ที่การสร้างตัวละคร และการเ็ป็นนักทดลองอย่างบ้าคลั่ง สนุกดีที่จะได้ดูว่าในแต่ละเรื่องแกจะหาอะไรแปลกๆ มาเล่นอีก

ที่แกเล่นอย่างเมามันในเรื่องนี้คือการใส่อารมณ์ขันเข้าไปในการดำเนินเรื่อง ไม่ใช่อารมณ์ขันแบบ wisecrack อย่างในเล็กเซี่ยวหงส์ แต่เป็นตลกสถานการณ์ที่ค่อนข้างโฉ่งฉ่าง ฉากที่ฮาได้ใจมากๆ คือตอนที่พลพรรคไปหาเงินใช้หนี้ด้วยการไปยั่วโมโหผู้อาวุโสท่านหนึ่งให้ซัดอาวุธลับใส่ จะได้เก็บเอาไปขาย คืออาวุธของผู้อาวุโสท่านนั้นทำด้วยทองน่ะค่ะ

เรื่องเงินนี่ก็เหมือนกัน โก้วเล้งแกล้อขนบนิยายกำลังภายในได้มันมาก คนชอบสงสัยกันนักใช่ไหมว่าตัวละครในเรื่องพวกนี้ไม่ทำมาหากินอะไร ทำไมมีเงินใช้ไม่ขาดมือ แกเลยให้ตัวละครในเรื่องเงินขาดมืออยู่ตลอดเวลา บางทีพอจะมีลาภลอยมั่ง มันก็จะลอยหายไปอีกครั้งดื้อๆ ซึ่งตัวละครก็ไม่สนใจอะไร มีเงินก็กิน ไม่มีเงินก็อด และที่เก๋มากๆ คือพอต้องรักษาตัวจนต้องไปเชื่อข้าวของเขามา ก๊วยไต้โล่วก็บอกว่า เมื่อก่อนเราไม่ได้จนหรอก เราแค่ไม่มีเงิน แต่ตอนนี้เราจนจริงๆ เพราะเรามีหนี้ ประทับใจง่ะ

ส่วนเรื่องตัวละครนี่โก้วเล้งไม่ได้เด่นในแง่สมจริงซับซ้อนอะไรพวกนั้นนะคะ แต่ได้คะแนนเต็มในด้านสีสันความน่าประทับใจ จขบ.ชอบเฮ้งต๋งที่สุดค่ะ แกเป็นผู้ใหญ่ดี economical ในแง่พลังงานดีด้วย ฮา แล้วรู้สึกปัญหาของแกก็เป็นปัญหาจริงๆ ของคนอื่นออกจะเป็นทางอารมณ์เด็กๆ มากกว่า

แต่จุดอ่อนของโก้วเล้งที่เป็นอยู่ตลอดคือโครงเรี่องที่แกคุมไม่ค่อยอยู่ เรื่องนี้แตกเป็น episodes อย่างเห็นได้ชัดเจน แล้วก็รำคาญนิดหน่อยที่พยายามให้ความรักของทุกคู่ลงตัวเสียเหลือเกิน

ผิดหวังนิดหน่อย ให้สี่ดาวค่ะ **** ยุติธรรมแล้ว (คิดว่านะ)


Create Date : 22 ธันวาคม 2549
Last Update : 22 ธันวาคม 2549 2:28:22 น. 21 comments
Counter : 2020 Pageviews.

 
Fun fun. Like the name and the characterization duai.

Miss p' maak maak na. Now reading Toom of Foucault and am suffering badly, partly because it makes me realise the deterioration of my already too-petite brain. Read Corrections yang??



โดย: Hoy IP: 201.164.223.166 วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:1:49:42 น.  

 
แค่อ่านพฤติกรรมและคาแร็คเตอร์ของแต่ละคนก็แทบ
อยากจะอ่านแล้วอ่ะค่ะ เพราะสงสัยเหลือเกินว่ามันจะมี
อะไรเกิดขึ้นกับแต่ละคนหนอ ...

แต่ว่ายังไม่เคยอ่านนวนิยายจีนเลยนี่สิค่ะ คาดว่าน่า
จะเอาเรื่องเหมือนกันนะค่ะเนี่ย เพราะว่าไม่คุ้นเคยด้วย
สำนวนน่าจะลำบากเยอะเลยล่ะคะ


โดย: JewNid วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:2:12:11 น.  

 
มือสองร้านไหนขายกำลังภายในด้วยอ่ะ? (ตาโต)

เง้ยย เพิ่งเห็น อัพ 3 บล้อกรวดเลยเรอะ? โห


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:7:23:17 น.  

 
หวัดดีค่า ชอบเรื่องนี้ของโกวเล้งค่ะ แต่จำเนื้อหาละเอียดไม่ค่อยได้แล้ว ตอนโน้นที่อ่าน เพราะคณะที่เราเรียนเอามาทำเป็นละครเวที

ยังไม่เคยอ่านเล็กเซี่ยวหงส์ (เคยดูแต่ก็จำไม่ได้แล้ว) อารมณ์ขันแบบ wisecrack เป็นยังไงหรือคะ ใช่เสียดสี แดกดันอะไรแบบนั้นหรือเปล่า



โดย: unwell วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:7:35:17 น.  

 

Merry Christmas ค๊าบ เด๋วจาหาว่าหมาอย่างโชแปงเชย อิอิ

ขอให้มีความสุขในวันหยุดคริสซามาสสสสส นี้ นะค๊าบ อิอิ

(โชแปงเปนหมาปู๊ดม่ายช้าดดดดดดดดดดดด)











โดย: Chopin (nutuang ) วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:7:45:40 น.  

 
ยังไม่เคยอ่านนิยายจีนมาก่อนค่ะ
จริงๆ กลัวติดไม่ใช่อะไร
นี่ก็จดๆ ไว้หลายเรื่องแล้วเหมือนกัน
กะว่าปิดเทอมยาวๆ เมื่อไหร่จะลองหามาอ่านดูบ้าง
น่าสนุกดี


โดย: คอเล่า IP: 203.131.210.30 วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:7:54:53 น.  

 
แวะมาเยี่ยมเยียนและมาอ่านครับ


โดย: Johann sebastian Bach วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:8:43:42 น.  

 
1 ในเรื่องโปรดเลย ...

-- ชอบพระเอกอย่างก๊วยไต่โล่วนี่แหละ

=)


โดย: hunjang วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:8:45:34 น.  

 
โอ...เรื่องโปรดเลยขอรับ ชอบเฮ้งเฮียเหมือนกัน ช่างเป็นตัวละครที่ขี้เกียจและโสมมที่ทำให้เราชอบได้ T^T ( อีกอย่าง คิดว่าเรื่องส่วนของเฮ้งต๋งสมบูรณ์ที่สุดด้วยแหละเนอะ )

ได้อ่านตอลติลยาแฟลตเหมือนกันค่ะ แต่คิดว่าอารมณ์จริง ๆ ของตอลติลยาแฟลตเศร้ามาก ๆ จนเอามา "วิจารณ์ร่วมกับ" เล่มนี้ยากเหมือนกัน ที่จริงอดคิดไม่ได้ว่าหนังสือของสไตนเบ็คอีกสองเรื่อง คือ คานารีโรลล์ กับสวีตเธิสเดย์ จะให้อารมณ์คล้ายกับเรื่องวีรบุรุษสำราญมากกว่า

ป.ล.เรื่องนี้ไม่ยักมีใครทำหนังชุดเนอะ อยากดูจัง T^T


โดย: เคียว IP: 221.128.116.110 วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:8:51:15 น.  

 
ไม่เคยอ่านวรรณกรรมจีนเลยค่ะ รู้สึกว่ามันยาวจัง


โดย: กระปุกกลิ้ง วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:9:04:20 น.  

 
พระเอกมันบ้าได้ใจอ้ะ ชอบๆ


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:9:38:15 น.  

 
ตอลติลยาแฟลต เราว่าที่เหมือนเป็นเรื่องของคนช่างสำราญเหมือนกันน่ะ แต่โทนเรื่องต่างออกไปจากนี่นะ (เท่าที่อ่านรีวิว)

เมื่อกี๊ไปคอมเม้นท์บล็อกแขนกลฯ เน้อ

หุๆ

เพิ่งเห็นว่าอัพบล็อกสามอันรวด



คารวะท่านจอมยุทธจริงๆ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:10:18:25 น.  

 
ที่ว่าได้ไอเดียจากตอลติลยาแฟลต รู้สึกว่าโกวเล้งจะเป็นคนบอกเองนะคะ ( ถ้าจำผิดก็ขอโทษด้วยเน้อ )

แต่คือเราคิดว่าตอลติลยาแฟลตมันหลั่นล้าก็จริง แต่ว่าตอนจบมันเศร้ามาก แล้วตัวละครก็ไม่น่ารักเท่าวีรบุรุษสำราญ เลยรู้สึกว่าอารมณ์มันใกล้กับอีกสองเรื่องที่มีด็อกเป็นตัวเอกมากกว่าน่ะค่ะ


โดย: เคียว (ลวิตร์ ) วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:10:43:02 น.  

 
เพราะเป็นเรื่องที่มีคนชมเยอะเหลือเกิน และตัวเองไม่ได้ชอบมากขนาดนั้น ก็เลยแอบผิดหวังเล็กๆตอนที่อ่านเหมือนกันค่ะ แต่จะว่าไปแล้วก็อยากหยิบมาอ่านอีกรอบเหมือนกันแฮะ เพราะที่อ่านรอบแรกก็นานมากแล้ว

เสียดายท่านโก้วเล้งเหลือเกินที่ฝีมือท่านไม่สม่ำเสมอเอาซะเลย บางเรื่องเราชอบมากกก แต่บางเรื่องก็ผิดหวังเยอะเหมือนกันค่ะ

แอบสงสัย wisecrack ด้วยคนว่าหมายถึงอะไรเหรอคะ เพราชุดเล็กเซี่ยวหงส์เป็นชุดที่ชอบมากๆเลยล่ะ (ยกเว้นเล่มสุดท้ายนะ )


โดย: azzurrini วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:19:23:09 น.  

 
นิยายจีนอ่านน้อยค่ะ เล่มนี้ก็ยังไม่ได้อ่าน แต่มีหลายคนว่าดี บางที ๆ จะอ่านบ้าง


โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:21:20:07 น.  

 
wisecrack ... นึกถึงประทัดแตก มันเกี่ยวไรกันฟะ (-o-)?

ถ้าเจอวีรบุรุษสำราญปกสีแพงของ sic บอกด้วยเน้อ อยากได้ปกนั้นอ่ะ ตอนนี้เรามีแต่แบบกล่องของดอกหญ้า อยากได้อีกชุดไว้อ่านแบบไม่ต้องระวังน่ะ วันนี้ไปดูปกใหม่สีขาวมา..ไม่สวยเลย เซ็ง


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:8:03:08 น.  

 
ยืมเพื่อนมาดองไว้นานมาก ถึงวันนี้ยังไม่ได้อ่านเลย


โดย: calcium_kid วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:23:55:15 น.  

 
เล่มโปรดของเราเลย อยู่ในชุดที่อ่านซ้ำได้บ่อยๆ ค่ะ แต่ยังอ่านไม่บ่อยเท่าฤทธิมืดสั้น


โดย: ฝนตกแดดออก วันที่: 26 ธันวาคม 2549 เวลา:8:43:44 น.  

 
เป็นเรื่องแรกที่ซื้อเก็บค่ะ ^^'' ซื้อมาตั้งแต่สมัยใส่กล่องของดอกหญ้า หลายสิบปีแล้วกระมัง (ไม่ช่าย...)

ชอบค่ะ เรื่องนี้ฮา


โดย: ฯคีตกาล (ฯคีตกาล ) วันที่: 26 ธันวาคม 2549 เวลา:9:57:06 น.  

 
ชอบตรงนี้จังค่ะ :D
"....เออ พอเหอะ พูดธรรมดาก็ได้..."
ตอนแรกอ่านแล้วนึกว่าจะเล่าด้วยสำนวนกำลังภายในล้วน ๆ จนจบเสียแล้ว
อืม เรื่องนี้ก็อ่านนานแล้วนะเนี่ย พอมาอ่านตาม ไม่สามารถระลึกชาติได้เลย TT
หลัง ๆ ไม่ ค่อยได้อ่านกำลังภายในด้วยสิคะ

ขอลาไปคุ้ยตู้หนังสือมาอ่านใหม่ แล้วจะกลับมาร่วมวงวิจารณ์ด้วยคน TT


โดย: หมาเลี้ยงแกะ วันที่: 11 มกราคม 2550 เวลา:10:40:32 น.  

 
ชอบมากเลยครับ เรื่องนี้อ่านแล้วอ่านอีก อ่านแล้วก็มารำพึงกับตัวเองว่าถ้ามีเพื่อนอย่าง4คนนี้ก็คงจะดีเนอะ ชอบเฮ้งต๋งมาก เพราะไม่ชอบเคลื่อนไหวเหมือนกัน 555


โดย: พล IP: 49.230.122.126 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2556 เวลา:22:01:38 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

the grinning cheshire cat
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ปีศาจแมวอายุ 1,700 ปี บำเพ็ญตบะจนแปลงร่างเป็นคนได้ กำลังศึกษาวิถีชีวิตแบบมนุษย์ แต่รู้สึกว่ายากจัง เพราะยังคิดอะไรแบบแมวๆ อยู่เลย
Photobucket LMJ recommends


Photobucket
เต๋าแบบหมีพูห์ (The Tao of Pooh)
Benjamin Hoff เขียน
มนต์สวรรค์ จินดาแสง แปล
มติชน พิมพ์

หนังสือ Tao (หรือ Dao) spin-off ที่ไม่งี่เง่า และคนเขียนรู้จริงจริงๆ ทั้งเรื่องเต๋าและเรื่องหมี

Photobucket
ฅ.คน ฉบับ 41 มี.ค. 52

เจ้าหญิงพอลล่า:
หัวใจเธอมันน่ากราบ
กลุ่มอนุรักษ์แม่รำพึง:
ยังไงปลาทูก็เจ๋งกว่าโรงถลุงเหล็ก
สัมภาษณ์อ. นิธิ เอียวศรีวงศ์:
ฉบับลำแต้ๆ

เมฆาสัญจร
เมฆาสัญจร (Cloud Atlas)
เดวิด มิทเชลล์ เขียน
จุฑามาศ แอนเนียน แปล
มติชน พิมพ์

เหนือคำบรรยาย (เพราะตัดสินใจเลือกคำบรรยายไม่ถูก ฮา)

ยูโทเปีย และ 1984
ยูทเปีย
เซอร์โธมัส มอร์ เขียน
สมบัติ จันทรวงศ์ แปล
1984
จอร์จ ออร์เวลล์ เขียน
รัศมี เผ่าเหลืองทอง
และ
อำนวยชัย ปฏิพัทธเผ่าพงษ์ แปล
สมมติ พิมพ์

หนังสือเปิดหูเปิดตาระดับตัวพ่อ แถมปกสวยระดับตัวแม่อีกต่างหาก โอ๊ว

เทพเจ้าแห่งสิ่งเล็กๆ
เทพเจ้าแห่งสิ่งเล็กๆ
(The God of Small Things)
อรุณธตี รอย เขียน
สดใส แปล
โครงการสรรพสาส์น
ของสำนักพิมพ์มูลนิธิเด็ก พิมพ์

เรื่องเล่าโค-ตะ-ระอัศจรรย์จากอินเดีย

นายธนาคารเพื่อคนจน
นายธนาคารเพื่อคนจน
โมฮัมหมัด ยูนุส เขียน
สฤณี อาชวานันทกุล แปล
มติชน พิมพ์

อัตชีวประวัติฉบับกึ่งสุขกึ่งเศร้า บางครั้งก็เกือบเคล้าน้ำตา ของหนุ่มนักเรียนนอก กับธนาคารหลังคามุงหญ้า (บานประตูก็ไม่มี) ของเขาและลูกศิษย์ ที่หาญกล้าพุ่งชนทุกอย่างเพื่อให้ผู้หญิงจนๆ จำนวนมากในบังคลาเทศยืนหยัดด้วยขาของตัวเองได้

(อันที่จริงเราควรจะแนะนำว่า นี่เป็นหนังสืออัตชีวประวัติของนักเศรษฐศาสตร์ที่แก้ปัญหาความยากจนในบังคลาเทศจนได้รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพประจำปี 2006 แต่ม่ายอ่ะ ทำงั้นแล้วจะได้อะไร คุณจะรู้เหรอว่าหนังสือเล่มนี้ทั้งสนุกเป็นบ้าและ insightful ขนาดไหน กริๆ)



I'm reading




Potjy's currently-reading book recommendations, reviews, favorite quotes, book clubs, book trivia, book lists


100+ TBR 2010



2010 reading goal

Friends' blogs
[Add the grinning cheshire cat's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.