วันนี้คุณไหมได้กะเพราสวยๆมาครอบครองแล้วค่ะไปตลาดเวียดนามกี่ครั้ง กี่ครั้ง ก็ไม่เคยได้ซื้อกะเพราเลยค่ะเกิดอาการน้ำตาคลอก็เคยมาแล้ว วันนี้เลยไปตั้งแต่เก้าโมงเช้าถึงได้มา แต่ก็ไม่มีผักบุ้งและถั่วฝักยาว หมดอีกเหมือนเดิมไม่รู้คนอื่นๆเค้ามาจากไหน ตอนไหน ไวกว่าคุณไหมยังมีอีกหรือ?สงสัยใคร่รู้จึงถามเอากับคนขาย...เขาก็เลยช่วยไขก็โทรมาจองสิ จะได้เก็บไว้ให้ ใครๆเขาก็ทำกันเอ่อ...จริงด้วย ลืม!ลิ้นคุณไหมไม่ได้สัมผัสกะเพรามานานแสนนานที่ปลูกไว้ก็ไม่รู้ว่าจะรอดหรือเปล่า มันช่างทรมานจริงๆผัดกะเพราในฝัน รอคอยนานกว่าหนึ่งปี จะได้ทานเสียทีวันนี้ใครทำเป็นแล้วก็ข้ามบล็อกนี้ไปเลยนะคะคุณไหมก็แค่อยากบันทึกเอาไว้เป็นความทรงจำอีกสักเมนูเพราะกว่าจะได้กะเพรามาทานมันแสนรันทดเมื่อครั้งที่ยังอยู่เมืองไทย ทานได้ทานดีทำเองก็ไม่ไห้บรรยากาศนะคะ ต้องไปร้านอาหารตามสั่งก็ใช่ว่าเขาจะทำได้อร่อยอย่างใจซะทุกร้านแต่เพราะบรรยากาศแบบนั้นมันชวนให้หิวทุกทีที่เดินผ่านและเวลาที่คิดอะไรไม่ออกว่าจะทานอะไรดี...ก็เมนูเนี้ยะ!
น่ากินๆๆๆๆๆๆ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 403 คน [
ของโปรดๆ ผัดกระเพราเนี่ยะ หิวๆๆๆ