โก้วเล้งไต้เฮียบ.... ใบไม้คืนสู่ราก (๔)
จอกที่ ๓ : สุราหมักใหม่ ดิ้ น ร น ใ น จุ ด อั บ วิธีได้ผลที่สุด รู้จักวิธีเดียวก็เพียงพอแล้ว -------------------- ช่วงชิงผู้อ่าน พาสนาเล่าถึงการเขียนงานของโก้วเล้งไว้ใน โก้วเล้งไต้เฮียบ บทนี้ว่า งานห้องสมุดในค่ายที่ปรึกษาทหารอเมริกัน เหมือนฝังตัวเองอยู่ใน ขุมทรัพย์แห่งปัญญา โก้วเล้งจึงพลอยฟ้าพลอยฝนกับการค้นหาความ ตื่นเต้นเร้าใจในบทประพันธ์ของนักเขียนก้องโลกหลายคน ความปลาบปลื้มกับผลงานนั้น เป็นความฝังใจให้โก้วเล้งเผ่นโผน ออกจากกรอบกรงของเค้าโครงเรื่องแบบเก่าในเวลาต่อมา
เข้าตาจนต้องพลิกแพลง เรือแล่นทวนน้ำ ไม่มุ่งหน้าคือถดถอย ถดถอยคือตาย โก้วเล้งกล่าวไว้ว่า... ข้าพเจ้ามุ่งหวังว่าสามารถเพาะนิยายกำลังภายในพันธุ์ใหม่กำนัล แด่ผู้อ่าน บางครั้งประสบความสำเร็จได้รับเสียงปรบมือกึกก้อง บางครั้ง ก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า ล้มเหลวแล้วจะเป็นไร? ใช่หรือไม่ว่าความล้มเหลวเป็นต้นธารของ สายน้ำแห่งความสำเร็จ? ความล้มเหลวไม่สำคัญ เหนือกว่านั้นคือความบากบั่นตั้งใจจริงและ ความกล้าหาญเด็ดเดี่ยว หากไม่มีใบไม้ร่วง ไหนเลยกำเนิดใบใหม่ได้? หากไม่หลุดพ้น ทำลายกฎเกณฑ์ของตัวเอง ชุบชีวิตจากกองเถ้าถ่าน ในสายตาของผู้อ่าน นักเขียนผู้นั้นเท่ากับเป็นนักเขียนตายแล้ว- -
บากบั่นค้นหา พาสนากล่าวถึงนามปากกา โก้วเล้ง ไว้ว่า โก้วเล้ง แปลความได้ว่า มังกรโบราณ หลายคนเข้าใจว่าคงหมายถึงจีนแผ่นดินใหญ่ ความจริงแล้ว โก้วเล้งเคยคบหากับเพื่อนหญิงคนหนึ่ง (คบหาอย่างเพลิดเพลินแบบแสง แดดลามเลียหยาดน้ำค้างก่อนจากกันด้วยความเหนื่อยล้า) เธอแซ่ โก้ว ชื่อของเธอมีคำ หงส์ เพื่อความกลมเกลียวของเงาและร่าง จึงเลือกนามปากกา โก้วเล้ง วางเคียงข้างกับชื่อของเธอ โก้วเล้งไม่ปฏิเสธว่าบทบาทตัวละครและความเคลื่อนไหวในบางฉาก จำลองมาจากหน้ากระดาษของนักเขียนต่างประเทศบางคน ใครและใครหลายคน เวลาเขียนหนังสือล้วนได้รับผลสะเทือนจาก คนอื่นบ้างไม่มากก็น้อย หากว่าได้รับความสะเทือนใจจากผลงานของใคร เวลาเขียนมักเอาแบบอย่างโดยไม่รู้ตัว แน่นอน! การเอาแบบอย่างไม่ใช่การลอกเลียน โก้วเล้งกล่าวเอาไว้...
+ + + + + + + + + +
Create Date : 19 มิถุนายน 2548 |
|
2 comments |
Last Update : 19 มิถุนายน 2548 23:43:24 น. |
Counter : 904 Pageviews. |
|
|
|