ราคาของเงิน
คำเตือนสำหรับคนที่หลงเข้า ข้ามบันทึกวันนี้ไปได้เลยครับ ^^
...............................................
ผักมัดละ 5 บาท ขนมกล่องละ 10 บาท น้ำอัดลมขวดละ 12 บาท
แล้วเงินล่ะราคาเท่าไหร่...........
ในมุมมองของผม... เงินคือสิ่งอำนวยความสะดวกในการแลกเปลี่ยน ถือว่าเป็นภาษาสากลในการแลกเปลี่ยน เราสามารถของราคาหรือค่าของต่างๆได้คร่าวๆ เป็นจำนวนเงิน ราคามาก ราคาน้อย ขึ้นอยู่กับว่ามันหายากแค่ไหน มีเยอะไหม.... มากกว่าคนใช้หรือน้อยกว่าคนใช้(อุปสงค์-อุปทาน)
ตัวเงินเอง.....ตัวมันเองไม่ได้มีราคาเลย ถ้าไม่ได้เอาไปเทียบกับสิ่งของหรือบริการ
ส่วนใหญ่เราต้องการมีเงินมากๆเพราะจะเอาไปแลกเปลี่ยนของต่างๆ สิ่งของที่เราแลกเปลี่ยนถูกกำหนดค่าเป็นตัวเลข เมื่อเราอยากได้ของ เราก็ต้องเอาตัวเลข จำนวนที่ตกลงกัน มาแลกกัน.... เงินเป็นชื่อเรียก เป็นคำ...
แต่เมื่อคนอยากได้ไปซะทุกอย่าง.... จึงมีวัฒนธรรมรูปแบบใหม่.... เงินกลายเป็นของมีค่า เงินการเป็นสิ่งบอกคุณค่า ของการตีราคา บอกความสามารถของผลิตภัณฑ์ ของบริการ ราคาเท่าไหร่ดูจะมีคุณค่ากว่า มันทำอะไรได้บ้าง นี่เป็นการวิเคราะห์เชิงปริมาณ ถ้าลองวิเคราะห์เชิงคุณภาพ.... สิ่งของขึ้นอยู่กับความพอใจ มันสวย มันน่ารัก มันมีความหลัง แพงหน่อยก็ไม่เป็นไร..... มันถูกใจ ^^ ไม่ใช่ซื้อเพราะมันแพง.... ใช้ราคาเป็นตัวกำหนด ไม่ใช่ปริมาณหรือคุณภาพ....
เงินควรจะเป็นหนึ่งในเงื่อนไขของการประเมิน ไม่ใช่ทั้งหมด....
เงินกลายเป็นของมีราคา....
ทั้งๆที่ดั้งเดิมมันถูกสร้างขึ้นมาเป็นภาษาสากลของการแลกเปลี่ยน เพื่ออำนวยความสะดวกให้เรา ตอนนี้เราต้องอำนวยความสะดวกให้เงิน
ให้เงินสามารถ หมุน ได้ ช่วยให้กระแสเงินของเรา หมุน ได้ เพราะว่าสมัยนี้คือระบบทุนนิยม ^^ จริงๆมีมากๆก็ดีครับ 555+ เพราะ เงิน ไม่ใช่สิ่งไม่ดี เงิน ไม่เคยทำผิด คนใช้เงิน ต่างหาก ...... เงินกลายเป็นแพะของกิเลสคน..... เอะอะๆก็โทษว่าเงินเป็นสิ่งไม่ดี มีเงินมากๆเป็นสิ่งไม่ดี........ ไม่จริงหรอก ถ้าเอาไปใช้ในทางที่ถูกที่ควร...ไม่ได้ไปทำร้ายใคร ไม่เห็นว่ามันจะไม่ดีตรงไหน.....
บางคนอดที่จะได้ ประโยชน์ ไม่ได้ อดที่จะเอาไปไม่ได้... แม้จะไม่ได้เงิน แต่ก็อดที่จะได้รับประโยชน์ที่บางครั้งไม่ใช่เงินไม่ได้
สำหรับผมเงินนั้นหาง่าย.... ถ้าเทียบกับการเอาไปใช้..... การรักษาอะไรก็ตามไว้เป็นสิ่งที่ยากที่สุด... ไม่ว่าจะ ความรัก เงินทอง เพราะเราจะสามารถรักษามันได้นานที่สุดแค่ชีวิตของเรา มันอาจจะอยู่นานกว่านั้นก็ได้... แต่เรารู้ได้แค่นั้น
ในบรรดาของมีค่า......ขอบอกเลยว่ามันหาง่ายมาก ถ้าเทียบกับการรักษา.... การรักษารักแท้ เงินทอง ของมีค่า บางทีมันยากมากกว่าการหาให้เจอซะอีก....
บางคน... พอมีอะไรมากๆ ไม่รู้จะเอามันไปทำอะไร ก็สะสมไว้อวด.... แสดงถึงฐานะ
ทั้งๆที่สองมือถือเงินได้ถึง5แสนก็ลำบากแล้ว
แต่กลับเดินเหมือนมี เงิน ตามหลัง........
ไม่ใช่ เงา ...........................
บทความนี้ขอมอบให้ คนที่คัดลอกบทความของผม หรือคัดลอกบางตอนออกไป..... เพื่อประโยชน์ส่วนตน..... ถ้าคุณได้รับเงินจากการทำแบบนี้ หรือได้รับประโยชน์อื่นที่อาจจะไม่ใช่เงิน... ผมขอบอกว่าผมเสียใจเป็นอย่างยิ่ง ผมไม่ใช่นักเขียน... เป็นแค่คนธรรมดาที่เขียนไดอารี่ ผมยังรู้สึกเสียใจขนาดนี้ ถ้าเป็นนักเขียนตัวจริงจะเสียใจขนาดไหน ถ้าคุณไปเอาของที่ไม่ใช่ของตัวเองไปจากคนอื่น คนที่เค้าสร้างสรรค์งาน..... โชคดีนะพี่ผมไม่ใช่นักเขียน ^^ และผมคิดว่าตัวผมเองไม่ได้เก่งอะไร ผมเขียนบทความไม่เป็นซะด้วยซ้ำ ผมบันทึกแต่ไดอารี่ที่ใช้ภาษาพูดของตัวเอง จะเอาไปทำแป๊ะซะอะไรครับ ^^
และขอบคุณผู้หวังดีหลังไมค์ด้วยนะครับ... ^^ แต่ไม่ต้องบอกแล้วนะครับว่าเป็นใคร ผมไม่อยากรู้หรอก เดี๋ยวเซ็งเปล่าๆเนอะ 555+ คุณทำให้ผมรู้ว่าโลกนี้มีคนดีๆมากกว่าคนไม่ดี ตอนแรกผมได้อ่านผมก็อารมณ์ไม่ดีนะ..... แต่พอมองดูดีๆ ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นมากๆครับ ^^
คุณทำให้ผมเข้าใจว่า..... แม้ส่วนที่มืดที่สุดของโลก........ ก็ยังไม่เคยพ้นสายตาของความหวังดี ขอบพระคุณครับ ^^
......................จากพระจันทร์ของคุณ
Create Date : 16 พฤษภาคม 2553 |
|
11 comments |
Last Update : 16 พฤษภาคม 2553 4:48:01 น. |
Counter : 372 Pageviews. |
|
|
|
มีคนแบบนี้ด้วยเนอะพระจันทร์ ^^
แล้วเมื่อไหร่จะมีคนไปขโมยของเพี้ยนมั่งน๊า
แบบว่าขโมยหัวจายยยย น่ะ เอิ๊กส์ๆๆๆๆ
แต่คนที่ทำแบบนี้ได้ ... ก็เหมือคนไร้สมอง ..
ที่คิดอะไรไม่เป็น .... น่าสงสารเนอะ