คุยกันวันหยุด : เมื่อเพื่อนบ้านฉันเปลี่ยนไป เคยอัพบล็อกเกี่ยวกับเพื่อนบ้านทั้งด้านซ้ายและขวาที่ขนาบบ้านฉันไปสามสี่บล็อก ถ้าเคยเข้ามาอ่านกันบ่อยๆ ก็คิดว่าคงจำกันได้กับเรื่องเศร้าของคุณตา ซึ่งเป็นเพื่อนบ้านของฉันที่เสียชีวิตไปแล้ว โดยทิ้งคู่ทุกข์คู่ยากอย่างคุณยายให้อยู่คนเดียว ซึ่งอาทิตย์หนึ่งลูกและหลานถึงจะมาเยี่ยมกันที อยากลองเข้าไปอ่านรื้อฟื้นความจำกันหน่อยก็แวะอ่านได้นะค่ะ คลิกที่นี่ หลังจากที่เหตุการณ์เศร้าผ่านมาได้พักใหญ่ๆ ... ดูเหมือนว่าการเสวนากับคุณยายน้อยลงมากเลยสำหรับฉันซึ่งเป็นเพื่อนบ้าน ที่ดูเหมือนว่าเมื่อก่อนนี้ช่วงคุณตาอยู่เราเหมือนจะมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เจอหน้ากันก็ทักทาย รี่เข้าไปถามไถ่ว่าเป็นยังไงกันบ้าง แต่หลังๆ ฉันสังเกตุว่า คุณยายที่ท่านกำลังทุกข์ ท่านพยายามเลี่ยงเรามาก คือ ลักษณะเวลาไปเจอกันข้างนอก ท่านจะพยายามทำเป็นไม่เห็นเราบ้าง เลี่ยงเดินหนีไปบ้าง อันนี้ฉันไม่ได้สังเกตุหรือพูดคนเดียวนะ แต่ว่าคนข้างๆ ก็สังเกตุเหมือนกัน สิ่งที่เปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นจะว่าไปแล้วก็มีอีกหลายอย่าง แต่ว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไม่ว่ากันหรอก อ้อ รวมทั้งช่วงนี้คุณยายเค้าก็เอาน้องหมาตัวเล็กน่ารักมาเลี้ยงล่ะ มันจะเห่าทุกๆ เช้าเลย เรียกว่าถ้าไม่ใช่หน้าหนาวที่ทุกบ้านต่างปิดประตูหน้าต่างแน่นหนาแล้วล่ะก็คงได้หนวกหูตื่นเพราะหมาเห่าแทนไก่ขันได้เลยล่ะ เรื่องคุณยายเปลี่ยนไป เอาไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็บอกว่าที่เค้าเปลี่ยนไป อาจจะเพราะว่าไม่อยากสนทนากับเรา แล้วถามเค้ามากว่าเป็นยังไงบ้าง เพราะมันอาจจะเป็นคำถามแทงใจให้นึกถึงคุณตา คุณยายก็เลยเลี่ยงการไม่สนทนาไป ถ้าจะพูดง่ายๆ เรียกว่าไม่มีความเป็นมิตรเหมือนที่เราเคยรู้สึกมาก่อนเหมือนช่วงที่คุณตาเค้ายังอยู่ .. อันนี้ก็พอเข้าใจหรอกแล้วก็คิดว่าทำใจอ่ะนะ คนเราคงเสียใจอ่าที่คนรักที่อยู่ด้วยกันมานานเสียไป .. แต่ แต่ วันนี้สิ เป็นอีกหนึ่งวันที่รู้แน่ว่า คุณยายเปลี่ยนไปจริงๆ ... เหตุการณ์ก็คือว่า ... คนข้างๆ ฉันเองเค้าสั่งของเอาไว้ ซึ่งทางร้านบอกว่าวันจันทร์จะเอาของมาส่ง ปรากฏว่าวันจันทร์เรามีธุระต้องจัดการ กว่าธุระจะจัดการได้เสร็จก็กว่าเที่ยง กลับเข้าบ้านมาเราเองก็ลืมไปเลยเรื่องของที่จะมาส่ง เพราะจริงๆ ถ้าหากว่ามีของมาส่งแล้วไมมีคนรับ เค้าก็จะเขียนโน้ตสอดเอาไว้ที่ประตู โดยมีข้อความบอกว่าเค้ามาส่งของแล้วแต่ไม่อยู่ พรุ่งนี้จะมาส่งอีกที หรือว่าไม่ส่วนใหญ่ก็จะมีแบบแนวขี้เกียจมาบ่อยก็เล่นอาไปฝากไว้กับเพื่อนบ้าน แล้วก็จะเขียนโน้ตบอกอีกล่ะว่า ฝากของไว้ที่บ้านเลขที่นั่นนี่ ... แต่วันจันทร์เรากลับบ้านมา ไม่มีโน้ตใดๆ ทั้งสิ้น วันอังคารเราก็รออีกหนึ่งวัน ปรากฏว่าของก็ยังไม่มาอีก ตอนเย็นก็เลยติดต่อร้านถามเค้าว่าของมาส่งหรือยัง ก็ปรากฏว่าสอบถามคนส่งเค้าบอกว่าส่งแล้วแต่ว่าไม่ได้บอกว่าส่งถูกหรือว่าผิด รู้แต่ว่าส่งแล้ว (แย่จังอ่า) ... ทีนี้ก็วันพุธอีกหนึ่งวัน ทางร้านก็เมล์มาบอกว่ายังไงจะติดตามให้ ถ้าไม่ได้จริงๆ จะคืนเงินหรือว่าไม่ก็ส่งของใหม่มาให้ เราก็หยวนๆ ไปบอกว่าก็ได้ถ้างั้น แต่ขอให้ได้ของแล้วกันเพราะจะได้ไม่เสียกันทั้งสองฝ่าย ... เราใช้เวลาตามของกันสองวัน ...แต่ก็ไม่ได้อะไร เช้าวันพฤหัส ... ฉันเองไม่อยู่บ้าน คนข้างๆ ไปส่งฉันบ้านเพื่อนเพราะว่าฉันมีธุระต้องเข้าเมืองเล็กน้อย หลังจากที่ส่งฉันแล้วคนข้างๆ ก็กลับบ้าน เค้าเล่าให้ฟังว่า กลับมาถึงบ้านก็บังเอิญเจอคุณยายเพื่อนบ้านเปิดประตูบ้านมาพอดี จู่ๆ เธอเห็นคนข้างๆ ของฉัน ก็เลยกวักมือ พร้อมกับบอกว่า "มาลากของๆ คุณไปหน่อยสิ .. มีคนเอาของมาฝากบ้านฉันอีกแล้ว ... เค้าเห็นฉันเป็นอะไรเนี่ย มีอะไรก็เอามาฝาก เอามาฝาก บลาๆๆๆ" ... ฉันฟังคนข้างๆ พูดด้วยความรู้สึกแปลกๆ พร้อมกับถามว่า เฮ้ย จริงเหรอ ยายเค้าพูดแบบนี้เหรอ ดูไม่ค่อยน่ารักเลยนะ คนข้างๆ บอกฉันว่า นี่แค่เล่านะ ฉันยังรู้สึก แต่ว่าถ้าเป็นฉันเองถูกเค้าเรียกไปพูดแบบนั้น พร้อมกับได้ยินเสียง ได้เห็นหน้ากัน คงรู้สึกแย่เอามากๆ เลยด้วย เพราะว่าน้ำเสียงของคุณยายเค้าไม่เป็นมิตรเอามาก ๆ เลย ที่ไม่ชอบใจก็คือว่า อ้อ ที่เราตามของกันอยู่สองวันนี่ของมันกองอยู่บ้านคุณยายบ้านติดกันนี่เองหรอกเหรอ ว๊า ไหงเป็นงี้ล่ะ เพราะว่าปกตินะ เวลาคนมาฝากของที่บ้านเราให้เพื่อนบ้าน เราก็รอถึงเย็นก่อนเพราะว่าเชื่อแน่ว่าเจ้าของ Pakket เค้าอยู่บ้านพร้อมหน้าพร้อมตากันล่ะ แล้วเราก็เอาของให้เค้า คือมันเป็นน้ำใจนะ ของไม่ได้หนักหนาอะไร ฝากเอาไว้ก็ไม่เสียหาย ก็แค่เย็นๆ มาถึงก็เอาให้แค่นั้นเอง พอได้รู้ว่าคุณยายเป็นอย่างนี้ ฉันเลยบอกคนข้างๆ ว่า ก็นี่อ่ะ สงสารก็ส่วนสงสารนะว่าเค้าเจอเรื่องเศร้ามา แต่ว่าทำไมเค้าต้องเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยเหรอ ไม่พยายามเป็นมิตรกับคนอื่นเลยเหรอทั้ง ๆที่เราก็เคยมีปฏิกิริยาต่อกันอย่างดีมาก่อนหน้านี้ และเชื่อว่าเราเองไม่ได้ไปทำอะไรให้เค้าไม่พอใจเลยแม้แต่น้อยนะ แต่ดูท่าทางยายเค้าเปลี่ยนไปมากๆ อย่างกระทันหัน เอ มันมีอะไรเนี่ย เรื่องนี้ถือว่าเล่าแบ่งปันกันฟังแล้วกันนะค่ะ ... ถือว่าเป็นอีกเรื่องที่เราได้พบได้เจอกับการได้อยู่ร่วมกับคนอื่น และสังคมอื่น ถึงจะบอกว่าฝรั่งบางครั้งไม่ค่อยมีน้ำใจ เห็นแก่ตัว แต่ว่าโดยส่วนใหญ่ที่เคยเจอมาจะเรียกว่านิสัยดีแทบทั้งนั้น พอมาเจออะไรบ้างแบบเล็กๆ น้อยๆ มันก็ไม่ถึงกับมีผลกระทบกับเรามากมาย แต่ก็คิดแค่ว่า เพื่อนบ้านกัน อยู่ใกล้กัน ที่สำคัญก่อนหน้านี้ปฏิสัมพันธ์ดีต่อกันมาตลอด แตว่าตอนนี้มันเปลี่ยนไปชนิดที่ว่าหน้ามือเป็นหลังมือ เราเองก็ไม่รู้สาเหตุว่าเพราะอะไร ก็เลยงงๆ กับพฤติกรรมที่ได้เห็นแบบนั้นไปซะ .... คนเราก็หลากหลายค่ะในสังคม เจอคนดีเราก็นับถือ ซึ้งประทับใจกับน้ำใจ แต่ว่าถ้าเจอแบบที่ไม่ค่อยปกติ แปลก ๆ เราก็เกิดคำถามล่ะว่า ทำไมหนอถึงเป็นแบบนี้ได้ ... แต่ก็คงมีเหตุผลของแต่ละคน เราเองก็ไม่สามารถไปหยั่งถึงเค้าได้ทุกเรื่อง หรือจะให้เหมือนเราไปทุกเรื่องมันก็ไม่สามารถค่ะ ... ก็เรียกว่าเหล่านี้ล่ะ เป็นประสบการณ์ที่ดีในการได้เรียนรู้คนล่ะคะ ... ตามไปเที่ยวด้วยกันที่ Mont Blanc ได้ที่นี่ค่ะ   Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2550 121 comments Last Update : 17 พฤษภาคม 2550 20:06:20 น. Counter : 666 Pageviews. Share Tweet

ขอบคุณเรื่องเล่าน่าสนใจค่ะ มีไรแปลก ๆ มาให้อ่านอยู่เรื่อย ฮ่า วันนี้แถวบ้านหมีฝนตกหนักเรย   โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด 18 กุมภาพันธ์ 2550 0:32:41 น.

เฮ้อ แปลกจัง ทำไมเปลี่ยนไปได้ถึงเพียงนี้ แต่ขอมองอีกมุมนึงนะพี่นิด เป็นไปได้ไหมว่า แกไม่อยากผูกสัมพันธ์กับใคร เพราะไม่อยากเสียใจซ้ำเวลาต้องพลัดพรากอีกง่ะ แง้   โดย: แพนด้ามหาภัย 18 กุมภาพันธ์ 2550 0:39:12 น.

คุณยายคงเจอเรื่องสะเทือนใจมั่งเลยเปลี่ยนไป เดี๋ยวสักพักท่านอาจกลับมาเป็นเหมือนเดิมก็ได้   โดย: ปลายเทียน 18 กุมภาพันธ์ 2550 0:39:37 น.

คุณยายอาจมีเหตุผลส่วนตัวอาไรบางอย่างที่ปกปิดก้อได้นะคับ ลองสังเกตพฤติกรรมคุณยายต่อไปนะคับ ผมว่าแกไม่น่าจะเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้น้า ในใขแกลึกๆต้องดีแหละ   โดย: mingky 18 กุมภาพันธ์ 2550 0:43:30 น.

ข้างบ้านมิ้งค์ยิ่งกว่านี้อีก...คือ หลานเค้าซนมากกกกก ซนแบบเด็ก สมาธิสั้น แล้วเล่นไม่รู้เรื่องเลยบอกก็ไม่ฟัง พอเด็กคนอื่นกับน้องมิ้งค์เค้าบอยขอด ไม่เล่นด้วยก็ไปฟ้องป้า...คุณป้าแสนเรียบร้อยแกก็บอกว่า...ทนอีกหน่อยนะลูก หนูต้องเข้มแข็ง อีกไม่กี่เดือนหนูก็จะไปสู่สังคมที่ดีกว่านี้นะลูก...ไอเรารึก็อยู่ริมรั้วพอดี ได้ยิน อ้าววววว พูดงี้ก็แสดงว่า ว่าน้องฉันอ่ะดิ เอาเข้าไปคนเรา หลานตัวเองดีตายล่ะ ดีจนไม่มีคนเล่นด้วย แล้วมันต้องเข้มแข็งตรงไหนวะ   โดย: มุ้งมิ้งค์ (pinkieminkie ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 0:47:25 น.

คนเราไม่เหมือนกันครับ...บางทีเรื่องเล็กน้อย เค้าอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องใหญ่ และเป็นภาระของเค้า...แต่ผมว่าเพื่อนบ้านแบบนี้เราอย่าเพิกเฉยครับ..ถ้าเราแสดงน้ำใจให้เค้า เค้าน่าจะมีน้ำใจให้เราตอบ..อบขนมอร่อยๆ เอาไปฝากแกสักห่อ ก็จะเป็นการผูกมิตรนะครับพี่นิด..   โดย: สิงห์นครพิงค์ 18 กุมภาพันธ์ 2550 0:56:28 น.

คุณยายแกคงจะเสียใจเรื่องคุณตา เลยพยายามหาอะไรมาทดแทน แต่บังเอิญว่าแกทดแทนด้วยสิ่งที่ผิดๆ คุณนิดอย่าเพิ่งเคืองแกเลยนะคะ จะคล้ายๆ กับเด็กที่เรียกร้องควาสนใจด้วยพฤติกรรมติดลบหรือเปล่า แกบ่นแต่แกก็ยังเก็บของไว้ให้ แม้จะช้าไปหน่อยนะคะ ราตรีสวัสดิ์เวลาประเทศไทยค่ะคุณนิด   โดย: Love_Forget Me Not 18 กุมภาพันธ์ 2550 0:59:08 น.

เอาน่าพี่นิด อย่าไปใส่ใจมากมายเลย เดี๋ยวทุกอย่างมันก็ดีขึ้นไปตามกาลเวลาของมันนะ   โดย: หลานยายจุล 18 กุมภาพันธ์ 2550 1:02:50 น.

มาส่งความคิดถึงก่อนลูกตื่นค่ะ คุณนิด อ่านผ่านๆ คุณยายเค้าคงเกิดอาการเศร้า และเครียดมากจนทำให้จิตใจว้าวุ่นไปหน่อยนะคะ ยิ่งเป็นคนแก่อย่างนี้แล้วไม่มีใครมาอยู่ใกล้ๆ อาจทำจิตใจแกได้รับความกระทบกระเทือนอย่างมาก อาการคล้ายๆ เป็นโรคซึมเศร้านะคะ น่าสงสารแกเหมือนกันนะ   โดย: สร้อยสายรุ้ง 18 กุมภาพันธ์ 2550 1:03:02 น.

.. คุณยายเปลี่ยนไป๋.. แต่คิดว่าคงมีเหตุผลไรสักอย่างเนอะคะคุณนิด แต่ก็นะ .. เหตุผลไรน๊าที่ทำให้คนเราเปลี่ยนจากดี เป็นร้ายได้เนี่ยย ในเมื่ออยู่คนเดียว ก็ย่อมจะต้องการเพื่อนบ้านเป็นกำลังใจจิ ..นะ .. แต่ คุณนิดทำใจให้สบายดีกว่านาคะ .. อาจจะเป็นโรคคนชรา ที่เป็นวัยทอง ไม่แน่ สักพักอาจหายเองก็ได้นิ ..   โดย: แมงป่องไร้พิษ 18 กุมภาพันธ์ 2550 1:08:20 น.

อารมณ์คนแก่หรืเปล่าคะ คุณยายรอบข้างก็อาการคล้ายๆอย่างนี้ มีอยู่คนหนึ่งแกชอบเม้าส์ด้วย เจอหน้าแป้นเค้าก็แค่ทักเฉยๆเพราะคุยไม่รู้เรื่อง แต่ถ้าเจอหน้าแฟน คุณเอ๊ยฟังแกหูชาเลย ตอนหลังมานี่รู้สึกว่าหมาแป้นจะพาบเกลียดขี้หน้าแกด้วยนะ เห็นแกทีไรมันขู่ใส่อย่างเดียวเลย สัตว์มันมีเซ้นส์นะ พยายามปล่อยวางค่ะ พูดง่ายแต่ทำยากเน๊อะ   โดย: น้องหมาบีเกิ้ล 18 กุมภาพันธ์ 2550 1:11:40 น.

คูหมี...หาเรื่องเอาอะไรมาเล่าได้เรื่อยๆ จ้ะ เพราะว่าอยู่คนเดียว เจื้อยแจ้วได้แต่บล็อกนี่ล่ะจ้ะ ... รักษาสุขภาพด้วยน๊า ทางนี้ฝนไม่ตกเลยอ่ะ อากาศเริ่มดีแต่เค้าว่าหนาวขึ้นนะ ชุน...เพื่อนพี่นิดก็คิดงั้นล่ะจ้ะ คุยไปก็เห็นใจเค้านะ เมื่อกี้อัพบล็อกแล้วว่าจะเน้นคำหนาตรงส่วนนี้เหมือนกัน พอชุนพูดมาพี่ก็ไปเปลี่ยนทำตัวหนาในบล็อกเลยเหมือนกัน ลืมๆๆๆ แก่แล้ว คุณปลายเทียน...จริงๆ ก็ไม่ได้อะไรมากอ่ะค่ะกับคุณยาย เพราะเราก็เชื่อว่าเราไม่ได้ทำไรให้เค้าเปลี่ยน แต่ก็สงสัยว่าทำไมแค่นั้นเอง มิ้งกี้...จ้ะ พี่ก็คิดว่ายายเค้าก็คงไม่มีอะไรหรอก อาจจะมีอะไรนิดหน่อยในใจก็ได้ เป็นเรื่องสู่กันฟังจ้ะ อ็อด...เรื่องดีหน่อยก็คือว่าพี่เองเป็นพวกสงสัย คือสงสัยแค่นั้นเองว่ามีอะไร แต่คือมีอะไรก็ช่วยเหลือกันเหมือนเคยล่ะจ้ะ อีกอย่างเจอกันก็ยังทักเหมือนเคย แต่คือทีเล่ามาทั้งมวลด้วยความสงสัยเจ๋ยๆ อ่ะจะ อ้อ ไม่อบขนมไปฝากน่ะดีแล้ว เพราะไม่แน่ว่าทำขนมไป แล้วมันไม่อร่อย เจอยายเคือง เดี๋ยวเป็นเรื่องกว่าเดิมอีก ไม่เอาดีกว่า 55+ Love_Forget Me Not ...แอบบอกค่ะว่าไม่ได้เคืองเป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะ แอบสงสัยแค่นั้นเองว่าทำไมเค้าถึงเปี๋ยนไป๋ เต้ย.. นั่นล่ะจ้ะ เวลาเน๊อะ รักษาได้ ... คุณสร้อย... เราก็คิดนะค่ะว่าอาจจะเป็นแบบนี้ล่ะคะ คนเราการสูญเสียมันทำให้คนเราเสียศูนย์เน๊อะ อาจจะต้องการเวลาน่ะค่ะ เราเองก็ไม่ได้เคืองนะแต่ก็ยังไม่วายสงสัยว่าทำไมหนอ คุณแมงป่อง... ใช่ค่ะ ทุกอย่างมีเหตุผลค่ะ เราก็อยากเป็นกำลังใจให้เค้าเหมือนกัน เพราะไหนๆ ก็เป็นเพื่อนบ้านกันน่ะคะ มีอะไรก็ต้องช่วยกันอยู่แล้วเน๊อะ น้องหมาบีเกิ้ล ... ก็เรียกว่าเป็นเรื่องแปลกๆ อีกเรื่องหนึ่งได้เหมือนกันเลยนะค่ะ คนเราก็เจอแล้วมีอะไรแบบนี้ก็ได้รู้ล่ะค่ะ คนเรานี่ต่างจิตต่างใจกันจริงๆ ..   โดย: JewNid 18 กุมภาพันธ์ 2550 1:14:14 น.

มาฟังคุณนิดเล่าค่ะ คิดว่าคุณยายคงจะเสียใจนะคะ น่าสงสารค่ะ คุณนิดทำใจให้สบายนะค่ะ   โดย: whitelady 18 กุมภาพันธ์ 2550 1:30:17 น.

อ่านแล้วก็ได้แต่ทอดถอนใจค่ะ น่าเสียดายนะ ที่เปลี่ยนกันไปได้ขนาดนั้น เสียดายความรู้สึกดีๆที่เคยมีให้กัน   โดย: cottonbook 18 กุมภาพันธ์ 2550 1:35:43 น.

สวัสดีวันหยุดค่านิด เรื่องคุณยายอ่านแล้วคิดถึงแม่ตัวเองอ่ะค่ะ แม่อ้อหลังจากพ่อเสียไปสองปีก่อน ตอนนี้ก็อยู่คนเดียว การอยู่คนเดียวนี่มันเหงาสาหัสเลยนะว่าไม๊ อ้อน่ะสงสารแม่นะ เพราะฉะนั้นเวลาแม่อารมณ์ขึ้นๆลงๆ อ้อก็ปล่อยๆไปน่ะจ่ะ คนอายุมากขึ้นยิ่งต้องการคนเอาใจ เดี๋ยวมาต่ออีกรอบ ต้องพาสองสาวไปข้างนอกก่อน   โดย: แม่ลูกแฝด 18 กุมภาพันธ์ 2550 1:38:47 น.

ขออนุญาตนอกเรื่องหน่อยนึงนะคะคุณนิด พอได้อ่านว่าคุณนิดจะชวนไปออกกำลังกาย เลยรีบย้อนกลับมาอีกรอบด้วยความสนใจ คุณนิดออกกำลังกายด้วยวิธีอะไรเหรอคะ มุกอ้วนเตี้ย ข้อหัวเข่าก็ไม่ดี(เพราะรับน้ำหนักเยอะ) รบกวนคุณนิดกระซิบนิดนึงนะคะ...สนใจมากเลยค่ะ วิธีไหนดีเอ่ย ขอบคุณนะคะ รู้สึกกำลังใจมาแย้ว มาแย้ว   โดย: Love_Forget Me Not 18 กุมภาพันธ์ 2550 1:41:54 น.

สงสัยในเรื่องบางเรื่องที่เกิดจาก การกระทำของคนที่คิดว่ารู้จักกันดีแล้วบ้างเหมือนกันค่ะ แต่ว่า พยายามเข้าใจว่า เค้าคงมีเหตุผลส่วนตัวบางอย่าง ที่ทำให้ต้องแสดงออกมาอย่างนั้น ... คงเป็นเหตุผลที่เค้าเห็นว่า เราไม่จำเป็นต้องเข้าใจก็ได้มั้งคะ ก็เลยต้องพยายามทำความเข้าใจกับตัวเองว่า ... ไม่เห็นจะต้องไปเข้าใจเค้าเลย...ก็ได้ ... ... ปล.ชิงช้าสวรรค์ ตอนนี้ที่อยากไปนั่ง คือที่ สวนลุมไนท์ ค่ะ สูงมาก นี่ก็หมดหน้าหนาวละ ก็ยังไม่ได้ไปนั่งเลย   โดย: Serendipity_t 18 กุมภาพันธ์ 2550 1:51:27 น.

อืม คยแก่บางทีรมณ์แปรปรวนอ่ะจ๊ะ แพทเคยเห็นโฮสมัม แสดงอาการกับคนอื่นแบบที่ไม่เคยแสดงกะเรา แต่แกก็ดีนะคะ คนเราบางทีมันก็เผลอไปบ้างนะแพทว่า โดยเฉพาะคนแก่บางทีสมองทำงานไม่ค่อยดีแล้วค่ะ ฝันดีนะจ๊ะ   โดย: Baby I love you 18 กุมภาพันธ์ 2550 1:53:06 น.

คุณนิดสงสัยคุณยายเค้ายังอยู่ในอารมณ์เศร้าแน่ๆเลยค่ะ แบบประมาณว่าเก็บตัวและไม่อยากสุงสิงกับใครแล้ว คนเราก็เปลี่ยนไปได้เรื่อย โดยเฉพาะคนแก่ๆ คุณตาคุณยายข้างๆบ้านพริกแกเป็นคนมีน้ำใจมากคู่หนึ่ง เราชอบเขียนโน๊ตเวลาเราไม่อยู่ว่าให้ส่งได้เลยที่บ้านข้างๆ พอเรากลับมาถึงตายายแกรีบยกของมาให้เราเลยค่ะ หรือเพื่อนบ้านอื่นๆก็เหมือนกันค่ะแถวๆบ้านคนมีน้ำใจมากเลยค่ะ(ถือว่าโชคดีไป) ถ้าคุณนิดจำได้เคยอัพอยู่เรื่องหนึ่งที่พัสดุมาส่งของให้เรา ผิดบ้าน บ้านเราเลขที่ 111 แต่ดันไปส่งให้ที่บ้าน11 เจ้าของเค้ายังอุตส่าห์ขับรถเอาของมาส่งให้เราถึงบ้าน พอคนนิดพูดถึงเรื่องนี้ ก็เลยพาลให้นึกถึงตัวเอง ฮ่าๆๆ พริกก็เป็นบ่อยๆเหมือนกันน่ะค่ะ บางทีเราอยู่ในอาการรีบๆขี้เกียจทัก เราก็จะแกล้งทำเป็นไม่เห็น หรือบางทีเราอยู่ในอารมณ์ ไม่ค่อยดี ไม่อยากทักใครเราก็แกล้งทำเป็นไม่เห็นคนอื่นๆแล้ว ก็แกล้งเดินคุยกับคนข้างๆอะไรประมาณนี้ หรือวันไหนหน้าเราแบบหน้าโทรมๆ อยู่ในขึ้นรีบแล้วแต่งหน้าไม่ทัน เราก็จะรีบหลบๆเดินเร็วๆแกล้งทำเป็นไม่เห็น แฮ่ๆ อายค่ะ หรือบางที วันไหนเราสวยเป็นพิเศษค่อนข้างมั่นใจว่าตัวเองดูไม่ทุเรศ เราก็จะทักแทบจะทุกคนเลยค่ะ(กรณีี้พูดถึงกับคนรู้จักแถวๆบ้านน่ะค่ะ)   โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK 18 กุมภาพันธ์ 2550 1:59:54 น.

คุณยายเปลี่ยนไป อย่างนี้ก็น่าโมโหเหมือนกันนา ไม่มีเหตุผลเลย อ่านแล้วคล้ายๆคนแถวนี้เลยค่ะ แหะแหะ   โดย: asita 18 กุมภาพันธ์ 2550 2:00:57 น.

ฮ่าๆ พิมพ์ตกๆ หล่นๆ คุณนิดเดาเอาหน่อยแล้วกันน่ะค่ะ   โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK 18 กุมภาพันธ์ 2550 2:02:19 น.

พี่แนนนี่ก็มีเรื่องอยากเล่าลงบล๊อกเหมือนกัน เกี่ยวกับเพื่อนบ้าน เดี๋ยวรอให้เรื่องเที่ยวจบก่อน ว่าแต่ว่า คุณยายพูดไม่น่ารักเลยหง่ะ มันทำร้ายคนฟังนะ แต่ก็นั่นแหละจ้ะ คนแก่ .... บางทีก็พูดอย่างที่ใจคิด โดยไม่คำนึกถึงความรู้สึกคนฟังมั้งเนอะ   โดย: madam_ozzy 18 กุมภาพันธ์ 2550 2:13:00 น.

whitelady...นะค่ะ เราก็คิดว่าคนแก่เค้าก็คงมีอะไรที่ว่าน่าเป็นห่วงอยู่เหมือนกัน เราก็ทำใจอ่ะคะ คุณ cottonbook... ก็คิดแรกๆ เหมือนกันนะค่ะว่าเสียความรู้สึกเล็กๆ ตอนเราพยายามจะเข้าไปทัก แต่ว่าเค้าทำเพิกเฉยเราไป คือมันเห็นกันจะๆ น่ะค่ะ แต่ว่าก็ทำใจอ่ะค่ะว่าเค้าก็ส่วนเค้าแล้วกัน อาจจะเป็นอะไร เราเองไม่มีอะไรก็คงคือตามน้ำอ่ะคะ มีอะไรช่วยก็ช่วยกันไป แต่เห็นแบบนี้ก็ทำไม่สนใจดีกว่า คุณอ้อ...ฟังเรื่องของคุณแม่แล้วก็คิดเหมือนกันอ่ะค่ะว่า คงต้องปล่อยและทำใจไป เราก็คงเอาใจใส่เค้าแบบไม่มีเงื่อนไขอ่ะนะจ้ะ แบบว่าอารมณ์ดีก็ดีใจหาย แต่ว่าบทจะอารมณ์ร้อนหน่อยก็ต้องคอยห่างเอาเอง Love_Forget Me Not ...ที่เราพูดไว้ที่บล็อกเรื่องออกกำลังกายก็คือว่า ใจเราเองอยากออกกำลังกายน่ะค่ะ แต่ว่าไม่มีโอกาสเหมือนกัน เคยคิดอยากไปยิมแต่ว่าไปคนเดียวก็ไม่สนุกอีก เลยอยากชวนเพื่อนไปน่ะคะเพราะคิดว่ามันน่าจะสนุกกว่าไปคนเดียว ... น้องต่าย...นั่นสิ เป็นความคิดที่ดีเน๊อะว่า บางเรื่องอย่าไปพยายามทำความเข้าใจเลย เพราะบางอย่างต่อให้ใช้เวลานานก็ไม่อาจจะรู้เค้าได้เหมือนกัน ... นี่ๆๆๆ แอบยุยงว่าน่าไปนั่งเลยน๊า ขอบอก คุณแพท... นั่นสิค่ะ เราก็ต้องพยายามทำใจเน๊อะ บางทีคิดไปก็ไม่มีประโยชน์ ถือซะว่าไม่ติดใจอะไรดีกว่า ชีวิตเราเองล่ะจะได้สุขด้วย จริงไม๊ค่ะ คุณพริก... เรื่องของเพื่อนบ้านนี่ถ้าได้คนดี มีน้ำใจ อยู่ด้วยกันไร้ปัญหาได้ก็เรียกว่าโชคดีเลยนะค่ะ สำหรับเรื่องคุณยายที่เล่าในบล็อกนี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยค่ะ แต่ถามว่าปัญหามีไม๊เรียกได้ว่าไกลจากปัญหาใหญ่ๆ ไปเยอะเลยค่ะ เราเองก็พยายามจะไม่สนใจนะค่ะ (มากกว่าจะพูดว่าพยายามจะเข้าใจ เพราะว่าไม่อยากเข้าใจมาก แค่สงสัยเล็กๆ พอแล้วค่ะ ) ... ส่วนเรื่องทักทาย ก็คงจะเป็นช่วงจังหวะมากกว่าอ่ะนะค่ะ บางทีเราอยากเลี่ยงเพราะด้วยอารมณ์ แต่ก็แอบจะไม่ทำเพราะกลัวคนอื่นเค้าเห็นแล้วมันจะเสียความรู้สึกกันไปน่ะค่ะ ... น้องต้า...แอบคล้ายใครเอ่ยบอกหน่อยเร้วววว พี่แนนนี่...เน๊อะๆ คนแก่ก็แบบนี้อ่ะค่ะ พยายามไม่สนใจดีกว่าค่ะ มีอะไรก็ช่วยกัน แต่ตอนนี้ก็ไม่ทักเราก็เฉย ๆ อ่ะค่ะ แต่อยากคุยด้วยก็พร้อมคุยค่ะ เพราะว่ายังไงก็ยังสงสารเค้าอยู่ดีอ่ะค่ะ   โดย: JewNid 18 กุมภาพันธ์ 2550 2:41:14 น.

พี่โตสว่า บางทีความทุกข์ ความเจ็บปวดที่คน ๆ นึงได้รับ อาจทำให้เค้าเปลี่ยนแปลงจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยก็ได้นะ อย่างกรณีคุณยายเนี่ย พูดยากเนอะ..... ถ้าแกไม่ดีมาแต่ไหนแต่ไรก็ว่าไป นั่นเป็นสันดาน แต่จากคนที่น่ารักอัธยาศัยดี ๆ กลับเปลี่ยนมาเป็นคนที่ดูเหมือนใจดำ แล้วก็ก้าวร้าวอย่างนี้ พี่โตสว่า แกคงจะได้รับความเจ็บปวดทางใจมากมายทีเดียวเลยล่ะ และโดยที่ไม่มีเหตุผลใด ๆ ทั้งสิ้น ทำให้โกรธเกลียดคนทั้งโลกไปเลยก็เป็นไปได้นะ โดยเฉพาะคนแก่ ๆ อย่างนี้ หัวใจพวกท่านบอบบางมาก ๆ เลยนะ พี่โตสบอกตรง ๆ ว่า กรณีคุณยายคนนี้ ยังไงพี่ก็สงสารแกล่ะ เพราะพี่เชื่อว่า แกคงเจ็บปวดจนช๊อกแล้วก็เสียความเป็นตัวของตัวเองไปเลยอ่ะ จริง ๆ แล้วก็ไม่รู้สินะ บอกไม่ถูกว่าเพราะอะไรกันแน่ รู้แต่ว่าสงสารคุณยายน่ะ ที่จะต้องมาใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างนี้ หลาย ๆ คนอาจจะรับได้ แต่อีกหลาย ๆ คนทีเดียวที่รับสถานการณ์อย่างนี้ไม่ได้ แล้วทำให้เค้าเปลี่ยนจากคนที่น่ารัก มาเป็นคนหยาบคายไปเลย..... เศร้าจัง....   โดย: Chini 18 กุมภาพันธ์ 2550 3:02:57 น.

คุณนิดไม่ได้บอกว่าคุณยายเขาอายุเท่าไหร่ ถ้า 70 ขึ้นไป ก็เป็นไปได้ ผู้สูงอายุส่วนใหญ่จะเป็นอย่างนั้นครับ สมองเริ่มฝ่อทำงานน้อยลง หลงลืม บ่อยครั้งที่จะมีมโนภาพจากประสบการณ์ในอดีตของตัวเองที่อาจดีบ้าง ไม่ดีบ้าง บางครั้งอารมณ์ไม่ดี น้อยใจ บางครั้งก็อารมณ์ดี ภาพในอดีตจะ flash back บ่อยๆ บางครั้งก็เกิดระแวง เช่น ระแวงว่าคนโน้นคนนี้(ถ้าไม่ใช่ลูกหลาน)จะมาทำร้าย คุณยายซึ่งสามีเสียชีวิตไป แล้วต้องอยู่คนเดียวอย่างนั้น ความจำและการรับรู้ต่างๆจะเสื่อมไปเร็วครับ ยิ่งถ้าเธอไม่ค่อยออกไปไหน อยู่แต่ในบ้าน ก็จะยิ่งเร็ว   โดย: <เซ็นเซอร์> 18 กุมภาพันธ์ 2550 3:30:29 น.

บางทีเค้าอาจจะมีเหตุผลอื่นที่เราไม่รู้หรือเปล่าคะคุณนิด อย่างเช่น เราอาจจะไปทำอะไรให้คุณยายเค้าขุ่นเคืองโดยที่เราไม่รู้ตัวหรือเปล่าคะ เรื่องพวกนี้ถ้าไม่จับเข่าคุยกันบางทีก็กลายเป็นความเข้าใจผิดไปจนตายเหมือนกันนะคะ แต่ก็คงไม่เป็นไรค่ะ ซักวันหนึ่งเหตุผลนั้นก็จะปรากฎเองเมื่อเวลามันเดินผ่านไปค่ะ แค่คุณนิดเข้าใจและสงสารคุณยายเค้าก็โอเคแล้วหล่ะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ฝันดีค่ะ   โดย: Htervo 18 กุมภาพันธ์ 2550 3:58:56 น.

Sa wad dee ka K.Nid how are you? Miss you ka............   โดย: sa IP: 199.59.33.129 18 กุมภาพันธ์ 2550 4:12:45 น.

คิดว่ายายเค้าคงยังเศร้าอยู่เลยเก็บตัวไม่ปฎิสัมพันธ์กับใครมากกว่าค่ะ ซึ่งในความเป็นจริงเวลาเศร้าต้องหาอะไรทำเพลินๆและพยายามอย่าอยู่คนเดียวให้ออกไปพบปะเพื่อนบ้านบ้าง พูดคุยกับคนโน้นคนนี้บ้าง หาโอกาสเที่ยวบ้างแต่ยายเป็นคนแก่คนนึงคงคิดว่าวิธีที่ใช้เป็นวิธีที่ดีเหมาะสมกับตัวเองแล้วมั้งคะ คนเรามีวิธีคิดหาทางออกต่างกันค่ะ บางคนเจอเรื่องนิดเดียวแต่กลับคิดทำร้ายตัวเอง ซึ่งบางทีเรามองว่า เรื่องแค่เนี้ยนะ ฆ่าตัวตาย โถ คิดสั้นจัง เราคิดแบบนี้เพราะเป็นผลจากความมั่นคงทางอารมณ์ที่ต่างกัน รวมทั้งการเลี้ยงดูจากครอบครัวด้วยค่ะ ว่าไปซะยาว มันเกี่ยวกันมั้ยคะเนี่ย   โดย: random-4 18 กุมภาพันธ์ 2550 4:25:47 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ หลังจากหายไปนาน ตรุษจีนนี้ขอให้เฮงๆ รวยๆ นะคะ คิดถึงค่ะ แวะไปดูเอ็มวีเพลงอินเดียใหม่ๆที่บล๊อกได้เลยจ้า   โดย: Mehndi Laga Ke Rakhna 18 กุมภาพันธ์ 2550 4:44:37 น.

อันนีขอพูดในฐานะใกล้ชิดคนแก่นะคะ บางทีมันเป็นความกังวลอ่ะค่ะ กังวลมั่งว่าข้างบ้านจะมาเมื่อไหร่ เดี๋ยวของเค้าหาย จะมาว่าฉัน เค้าต้องคอยดูว่าเรากลับมายัง ชะเง้อๆ ไม่เป็นอันทำอย่างอื่น พอเจอตัวเลยรีบๆบอกให้เอาของไปซะ อันนี้ก็ไม่รู้ว่ามันจะเหมือนกันเปล่า หรือคุณยายแกพาลจริงๆ แต่ดีแล้วล่ะคะ เอามาระบายจะได้สบายใจเนอะ   โดย: nzmum 18 กุมภาพันธ์ 2550 4:58:54 น.

หอบความสุขไซส์บิ๊กบึ้มมาฝากค่า ไว้มาคุยยาวรอบหลังนะจ๊ะ เพราะต้องไปอวยพรตรุษจีนหลายบ้าน ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ เฮง เฮงตลอดปีนะคะ   โดย: haiku 18 กุมภาพันธ์ 2550 5:11:25 น.

ผู้หญิงพออายุเยอะ ๆ มักจะเพี้ยน ๆ เพราะฮอร์โมน ประมาณช่วงmenopause อะไรทำนองนี้รึเปล่าน๊อ เราเจอเป็นประจำ เหอ เหอ ทำใจละกันเนอะ เด๋วอีก 2 เดือนก็จะไม่ได้เจอหน้าแกแล้น   โดย: คุณย่า 18 กุมภาพันธ์ 2550 5:35:10 น.

ไปเที่ยวก่อนนะคะ   โดย: d__d (มัชชาร ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 5:37:25 น.

แหม อ่านแล้วก็เดายากเนอะ.. แต่มันก้ะต้องมีเหตุผลแหละน่าที่คุณยายเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้.. เดี๋ยวเวลาก็ช่วยให้อะไรๆ ดีขึ้นเองแหละค่ะ   โดย: KungGuenter 18 กุมภาพันธ์ 2550 5:44:53 น.

ขอเดาว่าคุณยายคงจะเบื่อและเหงาเลย กลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายไปเลย   โดย: Capulet J. 18 กุมภาพันธ์ 2550 6:05:04 น.

คุณนิดให้อภัยเถอะค่ะ คุณยายคงเศร้ามากที่ต้องเสียคนคู่ทุกข์คู่ยากไป เลยมีปฏิกริยาทางลบ ถ้าลองพยายามเข้าไปสร้างสัมพันธ์เพิ่มอีกหน่อยโดยไม่ต้องคุย (เพราะเดี๋ยวจะไปกระตุ้นความเศร้าคุณยายเข้า) เช่น เอาขนมแวะไปฝากให้ อะไรมันก็อาจจะดีขึ้นนะคะ   โดย: the Vicky 18 กุมภาพันธ์ 2550 6:10:40 น.

เฮ้อ...คุณยายเปี๊ยนไป๋ ปล. คุณพู่คะแม่ปุ๊ฝากข้อความตรงนี้หน่อยนะคะ (ขี้เกียจเข้าไปหลังไมค์แฮ่ะ ๆ) จะบอกว่าคุณพู่มีอะไรที่คิดว่าแม่ปุ๊พอจะช่วยได้เกี่ยวกับเรื่องที่จะย้ายมาเมืองไทยก็ถามมาได้ตลอดนะคะ ถ้าคุณพู่ยังไม่เข็ดที่แม่ปุ๊ช่วยอะไรไม่ได้กับคำถามครั้งที่แล้วน่ะค่ะ   โดย: Lauderdale By The Sea 18 กุมภาพันธ์ 2550 6:18:32 น.

อ่านจนจบ ก็เดาว่า อาจจะเป็นเพียงความไม่มั่นคงทางอารมณ์ เค้าไม่คิดจะแคร์ใคร เพราะความสุญเสียคุณตา อาจจะทำให้มองโลก และชีวิตไปอีกแบบ ทำใจของเราดีกว่าค่ะ เรายังคงดีกับเค้าก็พอแล้วค่ะ อย่าไปเปลี่ยนตามเค้านะคะ ทำดีเรามีความสุขค่ะ   โดย: law of nature 18 กุมภาพันธ์ 2550 6:21:30 น.

พี่โตส... กระซิบบอกผ่านบล็อกว่า หนูแว๊บไปตอบหลังไมค์พี่แล้วนะค่ะ ยาวเลย คุณเซ็นเซอร์...ใช่เลยค่ะ ที่วิเคราะห์มาก็เป็นเรื่องน่าคิดแล้วก็คิดตามไปด้วยว่าคงจะใช่แบบนั้นล่ะค่ะ สำหรับอาการของคุณยาย แต่คือคุยกันผ่านเล่นนะค่ะ เพราะว่าเราเองก็คงไม่ได้ไปวิเคราะห์หรือว่าคิดแทนว่าอะไรสำหรับคุณยายอ่ะค่ะ เพราะว่ายังไงเราก็ยังเหมือนเดิมน่ะคะ คือมีคุยก็คุย แค่นิดๆ ที่บางทีคิดว่ายายเค้าเกินไปหน่อยน๊าบางที แต่ก็ไม่มีอะไรอ่ะค่ะ คุณบุ๋ม... เรื่องที่ไม่รู้ที่อาจจะไปทำให้เค้าขุ่นเคือง บอกได้เลยค่ะว่าไม่มีแน่นอนค่ะ เพราะว่าก่อนหน้านี้ช่วงคุณตาเสียเค้าก็ยังดีๆ นะค่ะ แต่พอหลังจากนั้นก็ไม่ได้มีคุยกันอีกเลยเพราะว่าไม่ได้ไปคุยกัน หรือว่าออกมาเจอกันตามสวนหลังบ้าน ถ้าเป็นซัมเมอร์คงดีเพราะว่าได้นั่งหลังบ้านกันบ่อยๆ แต่ตอนนี้หายไปก็เลยไม่รู้เลยว่าอะไรกันแน่ แต่ไม่เป็นไรค่ะ คิดว่าขอให้เค้ากลับมารู้สึกดีเหมือนเดิมนะค่ะ คุณสา... สวัสดีค่ะ คิดถึงเหมือนกันค่ะ นิดสบายดีเหมือนเคยนะค่ะ คุณแรนด้อม... นั่นก็เป็นสิ่งที่เราคิดถึงเหมือนกันค่ะ เพราะเค้าอยากเก็บตัวด้วยแหละ แต่ว่าสังเกตุที่บ้านหลังจากคุณตาเสียแล้ว ลูกหลานแวะมาหาเค้าบ่อยเลยนะคะ อีกอย่างเค้าเลี้ยงหมาเพิ่มด้วย ก็เหมือนมีกิจกรรมให้ยายเค้าทำด้วยล่ะค่ะ Mehndi Laga Ke Rakhna ...สวัสดีค่ะ หายไปนานเลยค่ะ กลับมาก็มีเพลงมาฝากเราเหมือนเคยนะค่ะ คุณอวน...ถ้าเป็นเรื่องของก็ไม่แน่อาจจะเป็นแบบนั้นล่ะค่ะ แต่เรื่องอย่างอื่นอย่างคุยน้อย ทำเมิน มันก็เป็นอะไรที่น่าคิดดีนะคะ แต่เอาค่ะ คนแก่นะค่ะแล้วยังมีเรื่องสะเทือนใจ เราไม่คิดมากแล้วค่ะ เพราะว่าก็น่าสงสารเค้าจริงๆ ... คุณHaiku...ขอบคุณสำหรับความสุขแบบ Big Size นะค่ะ อิ่มอุ่นเลยค่ะ คุณย่า...ฮ่า ฮ่า นี่เราต้องรออีกหลายปี ไม่รู้จะมีลูกหลานบ่นเราแบบนี้บ้างหรือเปล่าเน๊อะ ... คุณดี.... ไหงบอกไปเที่ยวแล้วต้องทำหน้าโกรธด้วยล่ะคะ .. แงๆ คุณกุ้ง... น่านล่ะค่ะ เดากันยากเรื่องอารมณ์และเหตุผล ไม่เดาดีกว่าคะ น้องเจ...อาจจะเป็นอารมณ์ของการตั้งตัวกับเรื่องราวเศร้าๆ นะจ้ะ คิดดูเน๊อะว่าคนอยู่ด้วยกันมานานเป็นสิบๆ ปี ตอนนี้เหลือตัวคนเดียวแล้ว จะเหมือนปกติก็คงไม่ไหว .. แก่แล้วด้วยอ่ะจ้ะ คุณวิค ... ที่เขียนวันนี้ไม่ได้มีอารมณ์โกรธอะไรคุณยายเค้าเลยคะ แต่ว่าเป็นการเขียนเล่าให้กันฟังเท่านั้นเอง จะเรียกว่าเป็นความสงสัยก็ได้ว่าทำไมหนอคุณยายเลยเปลี่ยนไปแบบหน้ามือหลังมือเลย คือ สงสัยในกระบวนการทางจิตใจเค้ามากกว่า แต่ก็เข้าใจค่ะว่าคนเราเน๊อะ สูญเสียคู่ทุกข์คู่ยากอ่ะค่ะ อารมณ์ก็อาจจะมีเปลี่ยนแปลงไปบ้างคงเป็นเรื่องธรรมดาอ่ะค่ะ แม่ปุ๊ ...ขอบคุณมากนะค่ะแม่ปุ๊ .. รับรองเลยค่ะว่าถ้ามีปัญหาถามแม่ปุ๊ นิดจะถามทันด่วนเลยค่ะ แบบว่าไม่มีเข็ดแน่นอนค่ะ 55+ คุณเน... จริงนะค่ะ เราจัดการตัวเองได้อยู่แล้ว ที่จะไม่คิดมากล่ะ ก็คงเป็นปัญหาของยายเค้าน่ะค่ะ ส่วนเราก็คงเหมือนเดิมค่ะ   โดย: JewNid 18 กุมภาพันธ์ 2550 6:41:43 น.

ไม่เอาน่า อย่าคิดมาก เข้ามาเป็นกำลังใจให้ในวันที่รู้สึกท้อแท้ สู้ สู้ค่ะ แล้วทุกอย่างก็จะกลับมามีความสุขเหมือนเช่นเคยค่ะ แทคแคร์นะค่ะ   โดย: สักกะนิด 18 กุมภาพันธ์ 2550 7:45:03 น.

อ่านแล้วก็เสียดายมิตรภาพดีๆที่เคยมีให้กันก่อนๆมานะคะ อ่านเรื่องเริ่มแรก ก็แอบคิดเหมือนที่เพื่อนคุณนิดพูดน่ะค่ะ ว่าถ้าเทียบเป็นตัวเองก็คงเลี่ยงไม่อยากเจอผู้คนไม่อยากให้มาพูดมาถามเกี่ยวกะคู่ชีวิตที่เสียไปกลัวอดใจร้องไห้ไม่ไหว แต่อ่านมาล่างๆแล้วอึ้งนะคะ อันนี้คงเป็นนิสัยที่เขาปกปิดไว้มานานหรือเปล่านะคะ   โดย: นู๋โนริ 18 กุมภาพันธ์ 2550 8:03:13 น.

โดย: tukata001 18 กุมภาพันธ์ 2550 8:21:53 น.

บางทีความรู้สึกดี ๆ ที่มีกันมานานอาจเปลี่ยนไปไปได้เพราะคำพูดหรือการกระทำเพียงครั้งนึงจริง ๆ ค่ะ อาจต้องใช้เวลานะ ความสุขสึกดี ๆ อาจเกิดขึ้นมาอีก แต่มันก็คงไม่เหมือนเดิม ... รึปล่าวค่ะ ... แฮ่ะ แฮ่ะ แอบเอาตัวเองมาคิด เพราะเป็นคนเจ็บแล้วจำ ถึงหายโกรธแต่ไม่ลืม อิอิ เหมือนไม่ได้เข้ามานานมากแล้วเลย สบายดีนะคะ ก็ยุ่ง ๆ จริงแหล่ะค่ะ สัปดาห์ที่ผ่านมาช่วยที่บ้านซื้อของ ทำงาน เตรียม test ที่ทำงาน เตรียม test ของตัวเอง แล้วมันก็ผ่านไปแล้ว แต่สงสัยที่ทำงานต้อง test ใหม่ ตอนนี้ก็ปล่อยมันไปก่อน ค่อยว่ากันใหม่ทีหลัง คุณนิดสบายดีนะคะ อิอิ เข้ามาสุขสันต์วันรับอังเปา มันออกจะน่าเศร้าหน่อยก็ตรงที่เราต้องควัก แต่ก็ชอบนะเทศกาลแบบนี้ หันไปทางไหนก็มีแต่คนมีความสุขกัน สุขสันต์วันตรุษจีนค่ะ   โดย: ZAZaSassY 18 กุมภาพันธ์ 2550 8:23:44 น.

ตรุษจีนปีนี้ขอให้เฮงๆๆรวยๆๆ ตลอดปีครับ เรื่องเพื่อนบ้านน่าเห็นใจครับและน่าสงสารด้วยแต่เราเป็นเพื่อนบ้านกันช่วยเหลือกันได้ รอมชอมกันได้ดีแล้วครับ   โดย: คนรักน้ำมัน 18 กุมภาพันธ์ 2550 8:37:48 น.

ตอนนี้ย่ามดก้อต้องอยู่คนเดียวเหมือนกันค่ะ เพราะปู่เพิ่งจะเสียไป ย่าเหงามากๆเลย แต่แกก้อไม่พูดหรอกค่ะว่าเหงา จะคอยถามอยุ่เรื่อยๆว่าเมื่อไหร่จะมาหากันอีก สงสารย่ามากเลย และคิดว่าคุณยายคนนี้คงจะเหงา พอแกอยุ่คนเดียวคงจะคิดมากเลยอาจจะพาลทำให้อารมณไม่ค่อยดีก้อได้นะคะ มดเดาเอา เพราะย่ามดก้อเป็นประมาณนี้   โดย: มดมารน้อย 18 กุมภาพันธ์ 2550 9:15:58 น.

พี่นิ๊ดดด ผีเข้าคุณยายป่าวคะ ไมเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ผีเข้าแหงๆ ปล. ทำไงถึงสวยแบบสาว ๆ เกาหลี นู๋บอกได้เรย ศัลยกรรมค่ะพี่ ป่าวน้า...ไม่ได้ว่าพี่นิดไม่สวย แต่สาว ๆ พวกนั้นเค้าทำกันมาทั้งนั้นเรยอ่ะค่ะ   โดย: CC (ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 9:23:15 น.

คุณนิดคะ ... ตอนแม่ไม่อยู่ใหม่ๆ พ่อก้อยแทบจะไม่เอาใครเหมือนกันค่ะ เกือบปี กว่าพ่อจะมาเป็นคนเดิมอย่างที่พ่อเป็น แต่ก็ไม่ร้อยเปอร์เซนต์นะคะ จำได้มีอยู่วันนึง พ่อไปตลาดนัดด้วยกับก้อย มีคนมาถามว่า คุณตาๆ คิดถึงคุณยายมั๊ย ... พ่ออึ้ง หันหลังเดินกลับรถเลยค่ะ ก้อยต้องรีบขอโทษแม่ค้า ซึ่งตอนนั้นเอง ก้อยก็จุกไม่แพกันเหมือนกันค่ะคุณนิด   โดย: Jekyll and Hyde 18 กุมภาพันธ์ 2550 10:29:41 น.

"ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวกใช้" ซินเจิ้งหรูอี้ ซินเหนียนฟาไฉ" ปีใหม่ขอให้ทุกอย่างสมหวัง ปีใหม่ขอให้ร่ำรวย   โดย: somnumberone 18 กุมภาพันธ์ 2550 10:32:47 น.

อ่านจบแล้วรู้สึกว่าช่างเป็นนิสัยปกติของฝรั่งเลยเน๊าะ แต่อยากรู้ต่อไปว่า คุณนิดได้เจอตัวคุณยายฝรั่งใจดำคนนั้นอีกหรือเปล่าล่ะ อยากรู้ว่าแกจะเป็นไงต่อค่ะ ............................... ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะคุณนิด   โดย: อุ้มสี 18 กุมภาพันธ์ 2550 10:36:33 น.

โดย: Bee1st 18 กุมภาพันธ์ 2550 10:41:34 น.

ซิน เจีย ยู้ อี่ ซิน นี ฮั้ว ไช้ รวย ๆ เฮง ๆ สุขภาพดี มีความสุขมาก ๆ นะคะ   โดย: แร่ใยหิน 18 กุมภาพันธ์ 2550 10:42:55 น.

เข้ามาอ่านแล้วออกปลงๆ ค่ะ คือ เค้าอาจจะหงุดหงิดอยู่วันนั้น หรือไม่ก้ออาจจะไม่พอใจอะไรบ้านคุณมานานแล้วก้อได้นะคะ แต่คุณตาห้ามไว้ ไม่ให้แสดงออกหรือป่าว พอคุณตาเสียไป ก้อเลย ใส่ เต็มที่ หรือ อาจจะไม่มีไรจริงๆเป็นโรคคนแก่อ่ะ ที่แบบเห็นไรก้อหงุดหงิด (เค้าว่าคนแก่เนี่ย จะกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง)   โดย: vodca 18 กุมภาพันธ์ 2550 10:44:35 น.

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ รวย ๆ เฮง ๆ ขอให้มั่งมีศรีสุขนะคร๊าบ   โดย: พีทคุง (redistuO ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 11:19:45 น.

อืม..ไม่น่าเชื่อว่าตัวหนังสือของคุณจะทำให้เราอยากอ่านให้จบอ่ะนะ เป็นเรื่องที่ดีที่เอามาเล่าค่ะ แต่เท่าที่อ่านจริงๆแล้วไม่รู้ว่าจะออกความเห็นงัยดี เอาเป็นว่าแค่ความคิดเห็นนะคะ เพราะจริงๆเราก็คงไม่เห็นจริงๆก็คงไม่เหมือนกัน แต่ถ้าเป็นเรา เราคิดว่าคุณยายต้องมีอะไรที่เข้าใจผิด แล้วไม่ยอมคุยกันบอกกันแน่ๆเลยค่ะ ต้องมีเรื่องอะไรที่ไม่เข้าใจเราแน่ๆเลยค่ะ เขาจะเปิดโอกาสให้ถามบ้างหรือปล่าวน๊า คงจะยากถ้าเขายังวิ่งหนีแบบนี้เนอะ แต่เข้าใจนะคะว่าคุณจะไม่สบายใจเอามากๆเลย จากคนที่เคยคุยกัน เขาแก่มากหรือปล่าวคะ คนแก่เดี๋ยวนี้เป็นอัลไซเมอร์ก็เยอะนะคะ เขาอาจจะเป็นมาก่อนแต่เราไม่รู้ก็ได้นะ และก็เลยทำตัวแปลกๆ เพราะป้าของสามีเขาก็แก่และเป็นอัลไซเมอร์แกก็เปลี่ยนไปเหมือนกันค่ะ ชอบหงุดหงิด และก็ชอบว่า แต่จริงๆแกไม่รู้เรื่องอ่ะค่ะ ยังงัยก็ตามขอให้คุณสบายใจก็ดีกว่านะคะ ถ้าหากมันแก้อะไรไม่ได้ เรารู้ตัวเองก็พอนะคะ อย่างน้อยตัวเราเองก็รู้ดีกว่าอ่ะนะ   โดย: แอนน์ IP: 75.23.41.35 18 กุมภาพันธ์ 2550 11:39:17 น.

แวะมาทักทายคุณนิดค่ะ รี่ไม่มีเพื่อนบ้านเลย แต่คนในคอนโดฯน่ารักค่ะ เห็นเด็กๆก็ชวนคุยและคอยช่วยเหลือหลายอย่าง คงเพราะเห็นเป็นเด็กๆและคนไทยด้วยกัน ถ้าไปอยู่ต่างแดน รี่คงโดนประท้วงให้ออกจากคอนโดแน่ๆเลย เพราะเด็กๆเสียงดังมากๆค่ะ   โดย: ShiEri 18 กุมภาพันธ์ 2550 12:20:59 น.

คุณยายแกคงเศร้าค่ะ แล้วมันเลยทำให้แก่เปลี่ยนไปเป็นคนที่มองโลกในแง่ร้ายน่ะเราว่า เพราะแกเสียคนที่แกรักมากคนหนึ่งไป โลกนี้เลยไม่สวยงามสำหรับแกอีกแล้ว   โดย: icebridy 18 กุมภาพันธ์ 2550 12:56:05 น.

ก่อนอื่นขอชมนอกเรื่องว่าคุณนิดตอบบลอคเก่งมาก เห็นตอบทุกท่านเลย อืม บางคนรู้หน้าไม่รู้ใจอย่างนี้แหละ เป็นไปได้มั๊ยว่า คุณยายแกคงเป็นคนอย่างนี้อยู่แล้ว เพราะเราว่าคนแก่นี่เปลี่ยนนิสัยยากนะ แต่เราอาจดูไม่ออกสมัยคุณตาอยู่ สมัยคุณตายังอยู่ แกก็pretendว่าดีกับคุณนิดเพื่อไม่ให้สามีเสียหน้า แต่พอรู้เรื่องอย่างนี้เป็นเรา เราเลิกยุ่งเลิกทักเลยหละ ไม่อยากให้ใครยุ่งก็ตามใจ มันแค่ฝากของนิดๆหน่อย ใช่ว่าฝากทุกวันซะเมื่อไหร่ เราก็ยังมีบางทีเมล์ส่งของเพื่อนบ้านมาให้ เราก็แค่เดินเอาไปให้ ไม่เห็นลำบากลำบนอะไรเลย แล้วเพื่อนบ้านก็ดีนะ วันไหนตัดหญ้าเค้าก็จะเลยมาตัดหน้าบ้านให้เรา เพื่อนบ้านกันมันก็ต้องช่วยเหลือเกื้อกูลกัน มีรบกวนกันบ้างเป็นธรรมดา ถ้าไม่อยากถูกรบกวน อยากแนะนำคุณยายให้ไปปลูกกระท่อมบนเขาคนเดียวจะดีกว่าค่ะ   โดย: kanu_memphis 18 กุมภาพันธ์ 2550 13:01:56 น.

คนบางคนก็เกิดมาเพื่อปิดโอกาสของการสร้างสรรค์มิตรภาพของตัวเองและเพื่อนมนุษย์ด้วยกันจริงๆ สำหรับผมบางทีถ้าเหนว่าไม่มีประโยชน์ที่จะหยิบยื่นมิตรภาพให้กับคนเหล่านี้ ผมก็เลิกยุ่งครับ ป.ล. สวัสดีปีหมูทอง 新年發財 เฮง เฮง เฮง forever นะครับคุณ Nid   โดย: กุมภีน 18 กุมภาพันธ์ 2550 13:05:07 น.

ต้องทำเฉยให้อภัยกับอารมณ์ท่เค้าส่งมา โดยเราทำต้วเช่นเดิม แล้วจะไม่เครียดค่ะ ตรุษจีนนี้.... ขอให้ยิ้มเหมือนแป๊ะยิ้มกระหยิ่มใจ ได้อั่งเปาซองใหญ่ใจสุขสันต์ ขอให้สมหวังดั่งใจในทุกวัน มีเงินทองใช้กันไม่ขาดมือ วันนี้ผมกับสาวสวยมาชวนคุณๆ ไปชมวิวริมน้ำกัน   โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ 18 กุมภาพันธ์ 2550 13:08:27 น.

อ่านแล้วแปลกจัง เหมือนคุณยายจะแยกตัวเองกับคนรอบๆข้างเลยนะคะ แยกไปอยู่โลกส่วนตัวของคุณยายที่ไม่อยากมีใครเลย ไม่นึกว่าความเสียใจและความสูญเสียจะทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงไปขนาดนี้ ละเอียดอ่อนอ่ะค่ะคุณนิด คอมเม้นท์ลำบากนะคะ ไม่รู้ว่าความสูญเสียทำให้เปลี่ยนหรือคุณยายอยากอยู่คนเดียวไม่อยากพูดอยากคุยกับใครแล้ว นึกเสียดายจังค่ะ ถ้าคุณยายเปิดใจให้กับเพื่อนๆบ้าน พูดคุยบ้าง แกจะได้ไม่เหงานะคะ นี่คุณยายปลีกวิเวกไปเลย แปลกค่ะแปลก ยังไงก็ตามไม่อยากให้คุณนิดคิดมากนะคะ เอาความสบายใจของเราดีกว่า วันนึงถ้าคุณยายๆเหงาๆ อาจนึกถึงเพื่อนๆบ้านก็ได้นะคะ เอ ... หรืออาจจะเป็นพฤติกรรมชนิดนึงของคนสูงอายุก็ได้ เหอๆ ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ อีกวันนึงนะคะคุณนิด   โดย: ตะกร้าหวายสีขาว 18 กุมภาพันธ์ 2550 13:15:59 น.

อ่านแล้วนึกถึงหนังละครฝรั่งเรื่องไรจำไม่ได้แล้ว แย่จังนะคะที่จากเคยน่ารักดีๆกลายเป็นร้ายไปได้   โดย: J-Nap 18 กุมภาพันธ์ 2550 13:29:24 น.

Best Graphics - MySpace/Hi5/Friendster   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 18 กุมภาพันธ์ 2550 13:40:31 น.

ลองคิดในแง่ที่เราเป็นเค้า....อาจจะได้คำตอบ....อาจจะนะอืม คุณยายอาจจะมีประสบการณ์บางอย่างที่เราไม่รู้ก็ได้ค่ะ..... แต่ใจคนยากแท้หหยั่งถึงจังเนอะ...   โดย: ปลายปัญญา 18 กุมภาพันธ์ 2550 14:24:50 น.

หวัดดีค่ะน้องนิด...พี่อ๋อยว่านิดอย่าใส่ใจดีกว่าค่ะ การให้อภัยคือการให้ทานอันสูงสุด คุณยายคงจะเหงา ๆ เศร้า ๆ ที่ขาดคู่ชีวิตไปเลยทำให้มุมมองของชีวิตอาจจะเปลี่ยนไป พอความคิดเปลี่ยน การกระทำก็เปลี่ยนตามไปด้วยค่ะ พี่อ๋อยรู้นะคะว่าเราก็แปลกใจและเสียใจที่เค้ามีกิริยาไม่ค่อยดี ไม่ค่อยเป็นมิตร แต่ถ้าเรามองมุมกลับ ว่าชีวิตเค้าแห้งแล้งน่าสงสาร เราก็จะเข้าใจเค้ามากขึ้นก็ได้นะคะ นิดทำได้อยู่แล้วพี่อ๋อยเชื่อค่ะ....มีความสุขมาก ๆ กับวันหยุด และกับคนที่รักนะคะ...   โดย: ratchy69 18 กุมภาพันธ์ 2550 14:44:56 น.

สักกะนิด...ขอบคุณนะค่ะกำลังใจนี้ยิ่งใหญ่นัก เอามาฝากกันบ่อยๆ ยินดีรับเลยค่ะ แต่ว่าตอนนี้ยังไม่มีอะไรสู้ๆ ค่ะ เพราะว่ากำลังใจเต็มเปี่ยม นู๋โนริ...ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะด้วยเหตุผลใดๆ แต่เราก็คงเหมือนเดิมอ่ะค่ะ เพราะว่าเราก็คิดแค่อย่างเดียวว่ามันคงมีเหตุผลอธิบายพฤติกรรมคุณยายเค้า แต่เราคงไม่ได้เข้าไปมองลึกซึ้งตรงนั้นหรอก เพราะเราก็ทำเหมือนปกตินี่ล่ะค่ะ พี่ตุ๊กตา... เฮงๆ รวยๆ เช่นกันนะค่ะ คุณซาซ่า...มันคงมีเหตุผลอ่ะค่ะ แต่ช่างยายเค้าค่ะ เค้าจะทำยังไงก็คงเป็นเรื่องในใจเค้าแต่เราก็คงยังเหมือนเดิม มีพุดคุยบ้างมีโอกาสก็ขอ Keep ให้มันครือเรื่องเดิมค่ะ คุณคนรักน้ำมัน... เช่นกันนะค่ะ เฮงๆ รวย ๆค่ะ เรื่องเพื่อนบ้านก็จริงค่ะ หยวนได้หยวน ไม่งั้นอยู่ไม่มีความสุขแน่ๆ คะ คุณมด ...ถ้าอยู่คนเดียวเชื่อเลยค่ะว่ามันเหงาแน่ๆ อาจจะต้องคิดหลายอย่างเน๊อะ เราเองยังไม่ถึงวันที่ต้องอยู่คนเดียว เหงาจัด ก็คงยังไม่รู้สึกถึงความรู้สึกของคนที่เค้าเหงาจริงๆ นะค่ะ ชิดชิด... ฮ่า ฮ่า เอ เรื่องผีเข้าไม่รู้เหมือนกันนะ เออ นี่พี่นิดว่าจะไปทำศัลยกรรมล่ะ เผื่อว่าสวยเหมือนสาวเกาหลี เอ แต่คิดอีกที ไม่แน่วุ้ย ไปทำแล้วอาจจะเหมือนผีเกาหลีก็ได้ ไม่ใช่สาวเกาหลี คุณก้อย...คนอยู่ด้วยกันมานานนะค่ะ พอขาดคนใดคนหนึ่ง อีกคนก็คงเหงาจับใจล่ะคะ แต่ยังดีนะค่ะว่าคุณพ่อกลับมาเป็นคนเดิมได้ อาจจะต้องใช้เวลาจริงๆ สำหรับการรักษาใจสำหรับเรื่องของการสูญเสียคู่ทุกข์คู่ยากค่ะ คุณชายคา... ร่ำรวย เฮงๆๆๆ นะค่ะ คุณอุ้ม ... รวยๆ เฮงๆ นะค่ะ ... เรื่องคุณยายก็หลังจากเรื่องนี้ยังไม่ได้เจอเลยค่ะ แต่ว่าถ้าเจอก็คงเสวนากันตามปกติตามโอกกาสจะเอื้ออำนวยค่ะ แล้วก็เราก็คงเหมือนเดิมอ่ะคะ แต่ว่าไม่แน่อาจจะแบบวาเห็นแล้วก็แค่ยิ้มแต่ไม่ทำแบบเสียมารยาทนะค่ะ แม่บี...ขอบคุณสำหรับ gif น่ารักและคำอวยพรดีๆ นะค่ะ คุณแร่ใยหิน... รวยๆ เฮงๆ เช่นกันค่ะ คุณว็อดก้า...ทุกอย่างเป็นไปได้หมดเลยค่ะ แต่ว่าเราไม่ใส่ใจแล้วค่ะ เพราะว่ายังไงก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม เพราะพยายามจะไม่ใส่ใจเค้าแล้ว เพราะอาจจะเป็นเรื่องของอารมณ์การสูญเสียน่ะค่ะ พีทคุง...รวยๆ เฮงๆ เช่นกันนะค่ะ คุณแอนน์...อ่านแล้วดีใจจังตรงที่บอกว่า " ไม่น่าเชื่อว่าตัวหนังสือของคุณจะทำให้เราอยากอ่านให้จบ " ... เป็นคำพูดที่เราปลื้มใจจังเลย เพราะเชื่อแน่ว่าคนเขียนอะไรสักอย่างขึ้นด้วยความตั้งใจ พอได้ยินว่ามีคนอ่านเพราะน่าติดตาม หรือว่าชอบ มันรู้สึกปลื้มจังค่ะ ... เรื่องคุณยาย บอกเลยค่ะว่าเอามาเล่าก็ไม่ได้ไม่พอใจหรือว่าเกลียดเค้าไปเลยนะค่ะ แต่เพราะว่าเราก็แปลกใจเล็กๆ ว่าทำไมหนอเค้าถึงได้เปลี่ยนไป แต่เราก็ไม่พยายามจะหาเหตุผลหรอกค่ะว่าเพราะอะไรกันแน่ เพราะตัวเองก็คงจะเป็นเหมือนเดิม เจอกันก็ทัก เค้าไม่อยากคุยก็ปล่อยเค้าไป เพราะเราก็คิดแค่ว่า คนเราคงมีเหตุผล และหนึ่งในเหตุผลมันก็คือการต้องปรับตัวกับอารมณ์ในการรับการเปลี่ยนแปลงของการอยู่คนเดียวหลังจากสามีเสียไปน่ะค่ะ ... เราตอบคุณตรงนี้นะค่ะ เพราะไม่รู้ว่าจะตามไปหาบล็อกคุณที่ไหนดีน่ะค่ะ คุณรี่...เรียกว่าได้เพื่อนบ้านดีนะค่ะ ช่วยเหลือกันได้ แล้วก็เข้าใจว่าการมีเด็กๆ อยู่ด้วยเรื่องเสียงอาจจะเป็นปัญหาเล็กๆ แต่ว่าถ้ามันไม่เกินลิมิตก็คงไม่เป็นไรหรอกค่ะ คนไทยด้วยกันพูดคุยกันได้ค่ะ เรียกว่าคุยกันได้แบบนี้โชคดีหลายชั้นเลยค่ะ icebridy...นั่นสิค่ะ การสูญเสียมันเรื่องใหญ่เลยค่ะ เรียกว่าคู่ทุกข์คู่ยากจากไป ต้องใช้เวลาล่ะค่ะ kanu_memphis ...เรื่องตอบบล็อกนี่แล้วแต่เลยค่ะ บางทีมีเวลาหนอยก็นั่งตอบไปเรื่อยๆ คะ อาจจจะเป็นแค่หัวข้อเรื่อง "คุยกันวันหยุด"อย่างเดียวก็ได้คะ เรื่องคุณยายก็ปล่อยไปค่ะ เราก็ทำเหมือนเดิมแล้วกัน เจอก็ทัก ไม่อยากคุยก็แล้วไป เค้าเลือกได้ค่ะ ... ส่วนเรื่องเพื่อนบ้านเห็นด้วยนะค่ะว่า ถ้าเจอดีมานี่เรียกว่าโชคดีเลย เพราะว่าถ้าส่วนมากดี เรื่องเล็กๆ น้อยๆ มันก็เรียกว่าหยวนกันได้สบายมากเลยค่ะ ... คุณกุมภีน...จริงนะค่ะ บางคนนี่ถ้าเค้าไม่เอาใครเลย คือ เราก็ลองพยายามแล้วแต่ว่าถ้ายังไม่ได้ผล ก็เอาค่ะตัวใครตัวมัน แต่ว่ามีอะไรมาคือต้องการความช่วยเหลือ เราก็คงไม่ใจดำอ่ะคะ เรียกว่าก็เลือกกันได้อ่ะค่ะว่าจะเอายังไง ... ร่ำรวย เฮงๆ นะค่ะ แม่บั๊ดดี้...คำแนะนำตรงใจค่ะ และก็ทำอยู่นะค่ะตอนนี้ ... เรียกว่าไม่ใส่ใจและเหมือนเดิมค่ะ .. เฮงๆ รวยๆ นะค่ะ คุณตะกร้าหวาย... เหตุผลที่เพื่อนๆ ให้มารวมถึงที่คุณตระกร้าหวายให้มามันก็มีสิทธิเป็นไปได้ทั้งนั้นเลยค่ะ เราเองเลิกหาเหตุผลแล้วค่ะ ทำได้แต่ว่า ก็ปล่อยเค้าไปเราเองก็ยังเหมือนเดิม คุยก็คุย ไม่คุยก็ไม่ว่า มีอะไรก็ช่วยเหลือเหมือนเก่าค่ะ เจหรือว่าเจี๊ยบ...ใช่ค่ะ ดีไปร้าย แล้วไม่รู้เหตุผลนี่บางทีทำใจยากหน่อย แต่ว่าเอาค่ะ เราปรับตัวเองก็ได้เน๊อะ "โหมดไม่ใส่ใจค่ะ" พี่โอเล่...รวยๆ เฮงๆ เช่นกันนะค่ะพี่ ... เรามารวยด้วยกันน่อ คุณปลายปัญญา... เห็นด้วยเลยค่ะว่า ใจคนนะค่ะ ยากแท้หยั่งถึงจริงๆ พี่อ๋อย...คะ ตอนนี้เรื่องนี้นิดไม่ใส่ใจแล้วล่ะ คือ อยากคุยเค้าคงมาคุยกับเราเองน่ะคะ มีอะไรก็เหมือนเดิมแล้วกัน แต่เราก็สงสารเค้านะค่ะ เพราะเราเองนี่ถ้าหากว่าต้องเผชิญกับสถานการณ์เดียวกัน เราอาจจะแย่ยิ่งกว่าเค้าก็ได้น่ะค่ะ ...   โดย: JewNid 18 กุมภาพันธ์ 2550 15:12:24 น.

Happy Chiness New Year ka.. ขอให้รวยๆ เฮงๆ นะคะ อ่านแล้วก็ไม่รู้ว่าจะออกความเห็นอะไรดี หรือว่าคุณยายอยู่คนเดียวแล้วเครียดเลยพาลไม่อยากเป็นมิตรกับใครนะ แต่ก็เอาเถอะอภัยให้เค้าเถอะเนอะนิดเนอะ แกแก่เรี้ยว เค้ากลับมาถึงบ้านจะเที่ยงคืนอ่ะเมื่อคืน แถมยังต้องตื่นแต่เช้ามาป้อนข้าวน้องกรานต์อีก เหนื่อยมากๆ เลย สงสัยสายๆ ต้องไปนอนกอดพ่อบ้านแล้วล่ะ   โดย: Malee30 18 กุมภาพันธ์ 2550 15:39:33 น.

บ้านตรงข้ามเรานิสัยแย่มาก ต้องทำเฉยเสียค่ะ แต่ก็เคยเอาของทางไปรษณีย์ไปให้เพื่อนบ้านนะคะ เพราะpostmanส่งผิดบ้าน เขากลับรู้สึกตกใจมากที่เรามีน้ำใจ แต่ยังดีที่ขอบคุณ   โดย: keyzer 18 กุมภาพันธ์ 2550 16:26:48 น.

มันเป็น effect อยางหนึ่งของคนป่วยเป็นโรคซึมเศร้าเพราะขาดคู่ไปมั้งครับ ยิ่งเป็นคนแก่ที่หงุดง่ายด้วย หลายอย่างเราก็ต้องทำเป็นไม่ใส่ใจ สงสารแก   โดย: Johann sebastian Bach 18 กุมภาพันธ์ 2550 16:35:43 น.

อิอิ เม้นท์บล็อคนี้เยอะมาก เลย ... พี่นิดคลายความสงสัยลงบ้างรึยังคะ ... ถ้าได้ไปนั่ง แล้วจะคิดถึงนะคะ   โดย: Serendipity_t 18 กุมภาพันธ์ 2550 16:49:30 น.

something much be change เป็นประโยคที่นึกได้ในตอนนี้ค่ะ สำคัญที่คุณนิดอย่าเปลี่ยนไปเหมือนคุณยาสยนะคะ เพราะว่าเรายังชอบที่จะเข้ามาฟังเพลงและดูรูปสวยๆของคุณนิดอยู่ค่ะ   โดย: นักเดินทางพเนจร (นักเดินทางพเนจร ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 16:50:39 น.

คาดว่าเพราะความเหงา และไม่อยากตอบคำถามคนมากมายอ่ะนะคะยายแกเลยเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ คงต้องอยู่ห่างๆๆ เว้นช่องว่างในการสนทนากันแล้วเนอะ แต่ก้รู้สึกไม่ดีเหมือนกันเนอะ คนเคยพูดคุยกันดีๆๆ มาวันนี้เปลี่ยนไปแบบที่เราไม่ได้ผิดอะไร แต่ว่านะแก่แล้ว อารมณ์ขึ้นๆลงๆๆ คงเกิดได้กะทุกคน   โดย: แม่บ้านณ.โตเกียว 18 กุมภาพันธ์ 2550 17:10:36 น.

555 ขำพี่นิด คิดได้ไง ผีเกาหลี...ฮี่ฮี่ ชิดชอบดูผีเกาหลีนะคะ น่ากัวดี เลือดเยิ้ม ๆ กี๊ดดดด   โดย: CC (ชิดเองค่า) IP: 125.24.0.38 18 กุมภาพันธ์ 2550 17:18:11 น.

ขอบคุณคุณนิดที่แวะไปทักทายที่บลอกครับ บลอกนี้คนเยอะดีนะครับ เป็นเรื่องทางกายภาพ(สมอง)ของผู้สูงอายุที่มีผลต่อ mentality ครับ ซึ่งแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคน 70 ก็เริ่มปรากฏแล้ว บางคน 80 บางคน 85 จึงจะออกอาการ ความคิดแบบมีเหตุมีผลจะน้อยลง เป็นไปตามธรรมชาติของผู้สูงอายุเลยครับ เท่าที่เคยเห็นคือ ผู้สูงอายุที่เข้าวัดเข้าวาฟังธรรม หรือมีลูกหลานแวดล้อม อบอุ่น จะเป็นน้อยกว่าหรือบางคนอาจไม่เป็นเลย เหมือนกับจิตใจได้รับการปรับสภาพมาเป็นลำดับ คุณนิดลองหาโอกาสไปคุยกับคนที่เขาดูแลผู้สูงอายุสิครับ คนที่เขามีประสบการณ์โดยตรงน่าจะมีเรื่องเล่าให้ฟังเยอะ   โดย: <เซ็นเซอร์> 18 กุมภาพันธ์ 2550 17:55:15 น.

คงอยากอยู่ เก็บตัวเงียบๆอ่ะค่ะ ห่างไว้ก็ดีค่ะคุณนิด เมื่อไหร่ที่เค้าต้องการความช่วยเหลือจากเรา เค้าก็จะดีเองแหละค่ะ   โดย: ตองเจ็ด (ตองเจ็ด ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 18:24:38 น.

อ่านแล้วกลุ้มครับ ขอให้กลับมาเป็นแบบเดิมได้นะครับ   โดย: ป้อจาย 18 กุมภาพันธ์ 2550 18:25:46 น.

เค้าถึงได้ว่าจิตใจคนเรามันยากจะหยั่งถึงนะคะ ไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่กันแน่ ตุ้งอ่านแรกๆ ก็นึกว่าคุณยายคงไม่อยากพูดเพื่อสะกิดถึงความหลังในช่วงแรกๆ แต่คนเราซักพักมันก็ต้องการพูดคุย ปฎิสัมพันธ์กันอยู่วันยังค่ำ ที่จริงบางครั้งการพูดถึงคนที่จากไป ถ้าเรามองในแง่ดี เราสามารถคุยเรื่องราวดีๆ เกี่ยวกับคนคนนั้นได้มากมายอย่างไม่น่าเชื่อ ที่น่าเศร้ายิ่งกว่าคือการพยายามจะลืมว่าคนคนนั้นเคยมีตัวตนมากกว่านะ (แต่มันก็แล้วแต่มุมมองนะ อันนี่ตุงมองของตุ้งคนเดียวรึเปล่าก็ไม่รู้ค่ะ..) แต่ถ้าเป็นหยั่งงี้ ก็อย่างที่เพื่อนๆ หลายคนว่าหล่ะค่ะ ถอยห่างออกมาบ้างก็ดี ถ้าคุณยายเค้าคิดได้ คงมาเริ่มคุยกะเราก่อนเอง หรือถ้าไม่คุยอาจจะทำตัวดีขึ้น..   โดย: กวางตุ้งหวาน 18 กุมภาพันธ์ 2550 18:34:40 น.

<--------เพิ่งสังเกตค่ะว่ารูปหมายความว่าโกรธ 555+ ดี.ไม่ทันมอง เห็นว่าเป็นสีแดงน่ารักดี   โดย: d__d (มัชชาร ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 18:46:26 น.

ติ๊กกี้ว่า สาเหตุนึงมาจาก วัยทอง หรืออาจจะไม่ค่อยพอใจโลกใบนี้แล้วซักเท่าไหร่ นัก อาจมีการ เจ็บไข้ หรือเกี่ยวกับระบบสมอง เป็นไปได้หลายปัจจัยนี่คะ คงต้องพยายามเข้าใจแล้วก็เห็นใจ เท่าที่สามารถจะทำได้ Tikky!   โดย: Stricky-rice (Stricky-rice ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 18:51:36 น.

<----------ตัวประจำที่ดี.ชอบใช้ ไม่มีนี่นา <-----------สองตัวนี้ก็น่ารักดีค่ะ อยู่ในตำแหน่งเดียวกับที่ใช้กดบ่อยๆ ชินมือที่จะคลิกลงไปที่เก่าน่ะค่ะ ที่บล็อกดี.คงไม่เปลี่ยนล่ะ อนุรักษ์ของเก่า อิอิ ดี.กลับมาจากเมืองกาญจน์แล้ว ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะลดไซด์รูปทันไหม แต่อยากอัพอ่ะค่ะ <---------รูปนี้ก็น่ารักน๊าดี.ว่า   โดย: d__d (มัชชาร ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 18:52:18 น.

โห ........ ยาวจังเลยพู่ พี่แปะโป้งก่อนนะ ไม่มีเวลา เดี๋ยวต้องรีบกลับบ้านไปเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า ต้องเดินทางอีกแล้ว ... แบบเร่งด่วน และฉุกเฉิน (ภารกิจลับ เพื่อชาติ อิอิ) ฝากกวาดขี้หมาหน้าบ้านด้วยนะน้องพู่   โดย: สะเทื้อน 18 กุมภาพันธ์ 2550 19:04:53 น.

อื้อ อ่านแล้วก็เศร้าใจอ่ะ พี่คนใกล้กันแค่นี้กลับเปลี่ยนไป มังคุดเป็นคนคิดมากอ่ะ ถ้ามาเจออย่างนี้คงเครียดเลย   โดย: mungkood 18 กุมภาพันธ์ 2550 20:02:31 น.

แม่โสมขา ... เรื่องราวน่ารักมากค่ะ แม่โสมยังดีอ่า ได้รับดอกไม้ด้วย ของนิดนอกจากไม่ได้รับอะไรแล้ว ก็ยังได้อยู่บ้านคนเดียวด้วยค่ะสำหรับ วันแห่งความรัก โดย: JewNid อ่า... แม่โสมก็ได้ ยี่สิบปีครั้งอ่ะ คุณนิด คิดดู๊..... แต่การที่เราได้อะไรแบบไม่หวังแล้ว แต่ได้ขึ้นมา นี่มันสร้างพลังและความหวังจริงๆนะ สู้ ต๊ายยยยยย ฮัดเช่   โดย: โสมรัศมี 18 กุมภาพันธ์ 2550 20:03:19 น.

ทุกอย่างในโลก นี้ย่อมมีเปลี่ยนแปลง.. จะดีหรือร้ายเท่านั้นเอง เน๊อะ.. สบายดี นะครับ.. เข้ามาอ่าน .. ตอนนี้พักรอ้นที่ไทย มีเวลา เยอะมากขึ้น.. วัน ๆ ไม่ทำไร.. ได้แต่ทำใจให้เป็นสุข สะสมบุญ ก็พอ.. แคใจเป็นสุข..   โดย: สมรัชนะ โอม ณ พักร้อน กทม (sochana9 ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 20:34:18 น.

พอป้าพูดถึงเพื่อนบ้านแทนก็นึกถึงเพื่อนบ้าน BBQ ของป้าก่อนเลย hahaha แต่เรื่องที่คุณยายเปลี่ยนไปนี่ไม่แปลกหรอกป้า มันเป็นอาการของโรคประสาทชนิดหนึ่ง คุณยายนี่เขาก้คงเกิดจากความเครียดที่ต้องอยู่คนเดียวด้วยล่ะ ป้าต้องคิดแบบปล่อยๆยายไป อย่าไปใส่ใจมากเลยเน้อ ดีกับสุขภาพจิตป้าอีกด้วย หุหุ ps. ขอบคุณที่ป้าแมว code emo ไปให้เน้อ.. แทงคิ้ว จึ่กๆ   โดย: Deliver 18 กุมภาพันธ์ 2550 20:46:51 น.

ความทุกข์ อาจทำให้คุณยายเปลี่ยนไปนะคะ หรืออาจจะมีเรื่องผิดใจกันโดยไม่รู้ตัว คิดแล้วเศร้านะคะ   โดย: rebel 18 กุมภาพันธ์ 2550 20:55:51 น.

ถ้าให้เดา ก็อาจจะเป็นเพราะคุณยายเค้าสูญเสียแล้วก็เครียดมั๊งคะ เคยอ่านหนังสือพวกจิตวิทยาเค้าบอกว่า คนเรามี tolerance level ที่จะอดทนต่อความเครียดต่างกัน .. เวลาเครียดมากๆ จิตใจก็จะสับสน และจะทำัตัว และแสดงออกออกมาแบบสับสนน่ะค่ะ พูดง่ายๆ ว่าทำตัวไม่ถูก หรือวางตัวไม่ถูก ^__^ ก็หลับตาข้างนึงมองผ่านๆไปนะคะ (^__^)\\/ peace....   โดย: chirala IP: 62.162.214.106 18 กุมภาพันธ์ 2550 21:16:11 น.

ดี.เอาตัวที่ใช้ประจำมาแปะแต่กลายมาเป็นรูปนี้------->> เพราะมันอยู่ตัวที่ 4 ตำแหน่งเดียวกัน วันนี้จะนอนแล้วค่ะ ร้อนมาทั้งวันเลยดี. ฝันดีนะคะคุณนิด (นอนตอนไหนฝันดีตอนนั้นน๊า) ก่อนไปขอเล่นอีกหน่อย 555+ <-------ท่านี้ตอนหัวฟูทำงานอ่ะค่ะ แล้วต่อด้วย---------------->>   โดย: d__d (มัชชาร ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 21:33:13 น.

เริ่มฮึดแล้วค่ะคุณนิด เอาแบบเบาๆ ไม่ต้องเป็นภาระให้ข้อหัวเข่ามากนัก เริ่มด้วยโยคะยืดเส้นยืดสาย ได้ผลยังไง ไว้จะมาเล่านะคะ   โดย: Love_Forget Me Not 18 กุมภาพันธ์ 2550 21:47:34 น.

คุณยายแกอาจเสียใจจนเบลอไปอ่ะค่ะคุณนิด ลองดูไปซักพักก่อนนะคะ เผื่อแกจะดีขึ้นกลับมาเป็นเพื่อนบ้านที่น่ารักเหมือนเช่นเคย ที่เมืองไทยตอนนี้ร้อนจังค่ะ ร้อนจนหงุดหงิดมากๆเลยค่ะคุณนิด มีความสุขมากๆนะค่ะ   โดย: fonrin 18 กุมภาพันธ์ 2550 21:52:30 น.

กุ๊ดไนท์ค่ะ มาขอแอด บลอกนี้ไว้เลยจะได้ลิงค์มาหาง่ายหน่อย ขออนุญาต แอด เก็บไว้นะคะ Tikky!   โดย: Stricky-rice (Stricky-rice ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 21:56:27 น.

อ่านหลังไมค์แล้วจ๊ะนิดจ๋า พี่โตสเข้าใจว่านิดคิดยังไงตั้งแต่อ่านแล้วล่ะจ๊ะ เพราะพอจะดูออกว่านิดเป็นคนยังไง อ่านเสร็จแล้วแก่ไปสามปี นั่นดิเนอะ เราสองคนก็ไม่ใช่แค่ต๊องเป็นเนอะ เครียดก็ใช้ได้เลยทีเดียวนะ เช็คหลังไมค์ด้วยจ๊ะ   โดย: Chini 18 กุมภาพันธ์ 2550 22:11:41 น.

ลืม.... ที่จริงตั้งใจมาแอ๊ดบล๊อกนิดล่ะ แอ๊ดแล้วนะ ถ้าไม่ชอบใจ ก็เอาออกจากบล๊อกพี่โตสเองนะ   โดย: Chini 18 กุมภาพันธ์ 2550 22:13:13 น.

คุณน้องขา อาเจ๊หายซึมเศร้าเคล้าน้ำตากลับมาแล้วค่า อ่านแล้วนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นกับตัวเอง น้องนิดเอ้ย..คนเราเปลี่ยนแปลงได้เสมอจ๊ะน้องจ๋า เรานี่แหละไปคาดหวังกะเค้าเอง ว่าเค้าน่าจะดีอย่างที่เราคาดหวัง พอความจริง สิ่งที่เค้าเป็นจริงมันเผยออกมา เราก็รับไม่ได้ อกหักดังโป๊ะ อันนี้เรื่องของพี่เอง...พอจะ apply กะเรื่องนี้ได้อ๊ะเปล่าหว่า... อย่าคิดมากนะคะน้องนิด อ้อ..ส่วนเพชรที่บล๊อคเจ๊เนี่ย..สหายทั้งหลายมาทำน้ำลายหกไว้เพียบเลย เดี๋ยวเจ๊จะต้องไปแปะป้ายแล้วว่า สมบัติชาติ...เค้าไม่ขาย... ส่วนเจ๊จันทร์เคยไปทำน้ำลายหกแถวหน้ากระจกร้านที่อัมสเตอร์ดัม... แต่ก็บอกตัวเองว่า...โธ่...ก็แค่คาร์บอน.......กัดฟันเลือดกระจาย....   โดย: จันทร์สวย 18 กุมภาพันธ์ 2550 23:52:43 น.

หวัดดีก่ะพี่นิด ไม่ได้เจอกันนานเลยนะก่ะ คิดถึงจัง เข้ามากี่ทีก็มีเรื่อองเล่าที่น่าสนใจทั้งนั้นเลยนะก่ะ   โดย: TopFee 19 กุมภาพันธ์ 2550 2:49:23 น.

สวัสดีค่ะ น้องนิด อ่านแล้วก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะคะ ว่าทำไมคุณยายเธอเปลี่ยนไปอ่ะ สงสัยเป็นแบบเดี๋ยวดีเดี๊ยวร้ายหรือเปล่าค่ะ   โดย: shnkitty IP: 74.131.225.80 19 กุมภาพันธ์ 2550 4:14:42 น.

ซินเจียยู่อีซินนี้ฮวดใช้นะคะ   โดย: gemcad 19 กุมภาพันธ์ 2550 4:15:09 น.

Happy Chainese New Year and สวัสดีตอนดึกๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ขอบฟ้าไม่กว้างเกินไปหากใจจะส่งถึง ความห่วงใยคำเดียวเท่านั้น ฉันจะยังมีเธอตลอดไป หอบความฝันมาจากฝากฟ้า นำทางหัวใจให้มาชิดใกล้ ทดแทนคืนวันที่ห่างไกล กับความคิดถึงมากมายมีให้เธอ ** มีความสุขในวันแรกของการทำงานนะจ้า ** กลับมาแย้วจ้า น้องนิคต๋า ว่าแต่คุณยายตอนนี้เป็นงัยมั่งอะ กลับมาเหมือนเดิมยังอะ..   โดย: จอมแก่นแสนซน 19 กุมภาพันธ์ 2550 5:12:38 น.

คุณนิดจอมขี้บ่น เดี๋ยวแก่เร็วไม่รู้ด้วยนะจะบอกให้   โดย: หอมกร 19 กุมภาพันธ์ 2550 7:30:30 น.

มาแปะชื่อไว้ก่อน เดี๋ยวจะหาเวลาว่างกลับมาอ่าน ส่วนเรื่องอัพบล็อคกำลังพยายามอยู่ค่ะ เหตุผลหลักเลยก็คือ เกรงใจคุณนิดมากๆ เพราะบล็อคล่าสุดคุณนิดคือเพื่อนที่ไปบ่อยที่สุด คิดในใจมาหลายวันแล้วเหมือนกัน ว่าจะอัพค่ะ คุณนิดจะได้ไปแล้วเจออะไรใหม่ๆ บ้าง (แต่ยังหาเวลาไม่ได้เลย ) ส่วนทริปเยาวราช...อิอิ...เราไม่ค่อยได้รูปเลยค่ะ เพราะว่าคนเยอะมากๆ มันลายตาค่ะ เลยรู้สึกว่าหัวมันโล่งๆ คิดมุมไม่ออกเลย ปล.ไว้แล้วจะกลับมาอ่านและเม้นท์เกี่ยวกับหน้านี้อีกทีนะค่ะ   โดย: เมื่อความรักเริ่มต้น 19 กุมภาพันธ์ 2550 8:59:24 น.

แวะมาเยี่ยม ยามเช้าๆ ค่ะ แต่เช้าแบบ สายๆ นะคะ อิอิ สบายดีนะค้า คิดถึงจ้า   โดย: Mehndi Laga Ke Rakhna 19 กุมภาพันธ์ 2550 10:20:37 น.

อาจจะมีเรื่องเข้าใจผิดที่คุณนิดไม่ได้นึกถึงก็เป็นได้นะคะ ขอให้กลับมาดีกันไวๆ ซินเจียยู่อี่   โดย: เป๋อน้อย 19 กุมภาพันธ์ 2550 10:49:05 น.

เด็กซกมกเอาน้ำมูกมาป้ายบล็อคชาวบ้านเค้า เมื่อไหร่จะเลิกงานหนอ เวียนหัว   โดย: err_or 19 กุมภาพันธ์ 2550 12:09:24 น.

ตอนที่พี่ต้องกลับไปทำงานที่เมืองไทยโดยต้อง หอบเจ้าอเล็กซ์กลับไปด้วย ส่วนเฮียต้องอยู่เมกาคนเดียวน่ะ เฮียเค้าก็บอกเหมือนกันนะว่า เค้าไม่อยากพูดเรื่องนี้กับใครเลย ไม่อยากให้มาถามว่าโอเคมั้ย เป็นยังไงบ้าง เพราะมันยิ่งทำให้คิดถึงมากขึ้น คุณยายคงเป็นอย่างนั้นเหมือนกัน เกราะที่คุณยายสร้างขึ้นเพื่อไม่ให้คนอื่นก้าวล้ำเข้าไปคง ไม่เป็นผลดีกะคุณยายเค้าหรอกนะพี่ว่า แต่เราเป็นคนนอก คงได้แต่มองด้วยความเป็นห่วง ให้อภัยแกเถอะ คนแก่นะ ใจแข็ง เปลี่ยนยาก เพราะชอบคิดว่า ไม่กี่วันเค้าอาจจะลาโลกไปอีกเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ถ้าเราคงเส้นคงวา มีแต่ความปรารถนาดีให้ แกต้องเข้าใจสักวันน่า   โดย: เพลงเสือโคร่ง 19 กุมภาพันธ์ 2550 13:13:07 น.

อืม ฟังแล้วแย่จังเลยค่ะ นึกว่าคุณยายจะเปลี่ยนไปแป๊บเดียวแล้วพอทำใจได้จะกลับมาเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ใช่นะคะ เอาใจช่วยคุณยายให้เปิดกำแพงใจครั้งใหม่ได้เร็ว ๆ นะคะ   โดย: หมาเลี้ยงแกะ 19 กุมภาพันธ์ 2550 13:37:49 น.

Thanks !   โดย: G@boR 19 กุมภาพันธ์ 2550 15:19:27 น.

มาสวัสดีตอนเย็นๆๆๆค่ะ......   โดย: ปลายปัญญา 19 กุมภาพันธ์ 2550 16:24:57 น.

อารมณ์คนนี่ก็เหมือนดอกไม้แหละครับ มีตูมมีบาน ไม่มีอะไรแน่นอน   โดย: lglnv (Mr.Tyger ) 19 กุมภาพันธ์ 2550 16:46:21 น.

มาเป็นกำลังใจค่ะ   โดย: zMee 19 กุมภาพันธ์ 2550 16:50:48 น.

สวัสดีวันจันทร์ค่ะคุณนิด มาแอบดูบลอกเหงาๆ ก่อนเริ่มงาน ชาร์ตแบต อิอิอิ Tikky!   โดย: Stricky-rice (Stricky-rice ) 19 กุมภาพันธ์ 2550 17:00:47 น.

คำว่าน้ำใจ ... บางทีก็พูดยากเนอะ หรือเค้าอาจจะอยู่ในโหมดอารมณ์ไม่ดีชั่วคราวรึเปล่า แหะๆ   โดย: สาวแว่นเลี้ยวซ้าย 19 กุมภาพันธ์ 2550 17:51:41 น.

มาขอบคุณสำหรับพรวันเกิดจ้าแล้วก็มาตามไปดูผลการตั้งชื่อรีสอร์ทด้วยล่ะค่ะ   โดย: ณ มน 19 กุมภาพันธ์ 2550 18:36:21 น.

ดี.มาส่งความสุขยามเย็นนะคะยุ่งทั้งวันเลยดี.อีกสักพักก็คงยุ่งหนักกว่านี้แน่ๆเลย เริ่มเห็นเค้าคุณนิดก็เหมือนกันใช่ไหมคะ ดี.เห็นไปบ่นๆที่บล็อกพี่ป่ามืด เพราะดี.เองก็ไปบ่นแถวนั้นเหมือนกันล่ะน๊า   โดย: d__d (มัชชาร ) 19 กุมภาพันธ์ 2550 18:40:41 น.

มันคือหนังของตะกละแก๊งค์ค่ะ   โดย: rebel 19 กุมภาพันธ์ 2550 20:42:18 น.

เป็นเพลงที่ชอบเหมือนกันค่ะ ช่วงนี้มีงานเยอะจริง ๆ แหล่ะค่ะ เลยห่าง ๆ เน็ตไป ส่วนใหญ่เวลาเปิดแล้วจะโดนบล็อกนู้นนี่ เลยตัดใจ ไม่ค่อยเล่นเน็ตซะ (ยกเว้น MSN ต้องออน ไม่มีใครคุยด้วยก็จะออน ) กลับบ้านมันก็เหนื่อย แต่วันนี้ อยากได้เพลงอัลบัมนึง เลยตัดสินใจกลับมาเปิดเน็ตโหลด แล้วก็มาเยี่ยมบล็อกแกงค์ อ่า...โหลดมาเป็นตัวอย่างเนอะ ได้เนอะคะ   โดย: ZAZaSassY 19 กุมภาพันธ์ 2550 21:48:03 น.

พี่นิดดดดด ฝนคิดว่าฝนพอจะเข้าใจคุณยายนะคะ แบบว่า ช็อคมาก เลยเปลี่ยนไปอ่ะค่ะ แต่ฝนก็คงหัวเสียโคตรๆแบบพี่นิดน่ะแหล่ะค่ะ ยิ่งใจร้อนด้วย อาจจะไม่คุยกะคุณยายอีกเลย คือเข้าใจนะ แต่ไม่ยอมรับได้มั้ย 555+   โดย: ป่อฯ IP: 125.24.20.18 19 กุมภาพันธ์ 2550 22:41:53 น.

ชอบภาพจักรยานจัง คุณนิดถ่ายภาพสวยนะคะ เรื่องคุณยาย...อาจจะต้องบอกว่า ปล่อยยายเถอะ ยายแก่แล้ว ความจริงเรื่องอย่างนี้ ไม่ต้องเมืองนอกเลย เมืองไทยนี่ก็มี อารมณ์คน มันเปลี่ยนกันได้ทุกวินาทีละเน๊าะ วันนี้ ว่างเล็กน้อยเลยแวะมาเยี่ยมค่ะ   โดย: ju IP: 58.147.122.96 19 กุมภาพันธ์ 2550 22:51:45 น.

ป้าๆๆๆๆๆๆๆ เพิ่งอ่าน comment ป้าเลย หนูว่าป้าคง online อยู่พร้อมกัน โผล่มา msn หน่อยเน้อจะได้ add ให้เรียบร้อย.. ps. อ่านแล้วลบด้วยน๊า..   โดย: Deliver 20 กุมภาพันธ์ 2550 0:01:25 น.

นั่นสิคะ ทำไมถึงเป็นไปได้ แต่ก็อีกแหละ เราก็ไม่รู้ว่าเขามีอะไนในใจหรือป่าว ขอให้อย่าเจออีกละกัน ฮึ่ม ปล. ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ เร็วมากๆเลย   โดย: LuckyMoby 20 กุมภาพันธ์ 2550 0:05:25 น.

คนบางคนอาจจะมีกลไกการป้องกันตัวเอง แบบที่เราคาดไม่ถึงนะคะ พี่ว่าคุณยายอาจเป็นงั้นก็ได้ เพราะพี่เองหลังจากการสูญเสียครั้งใหญ่ ๆ ติดกันก็มีอาการแบบนี้ แต่จะไม่ถึงกับก้าวร้าว แต่จะปลีกตัวห่างสังคมเล็กน้อย ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้มาพูดคุยด้วย เพราะกลัวพวกเค้าจะพูดเรื่องที่เราไม่อยากรับรู้น่ะค่ะ   โดย: MoneyPenny 20 กุมภาพันธ์ 2550 5:43:40 น.

โดย: 084 191 1150 IP: 58.10.216.93 20 กุมภาพันธ์ 2550 14:42:43 น.

ผมคิดอยู่เสมอครับว่าเรื่องเล็กๆ ของเรา อาจจะเป็นเรื่องใหญ่ๆ ของบางคนก็ได้ ต่างคนต่างความคิดครับ ผมเลยต้องพยายามจะเรียนรู้และจดจำจากคนรอบข้างว่า เขาชอบอะไรแบบนี้ หรือไม่ชอบอะไรแบบนี้นะ ( ซึ่งอาจแตกต่างจากเราไปมากๆ ) เมื่อเข้าใจแล้วผมก็สบายใจครับ   โดย: พลทหารไรอัน 22 กุมภาพันธ์ 2550 18:16:52 น.