<<
กุมภาพันธ์ 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
21 กุมภาพันธ์ 2553

คุยกันวันหยุด : ชีวิตที่ไม่เที่ยง ... ก่อนเที่ยง-หลังเที่ยงทุกที







เมื่อวานนี้ไปงานศพของเพื่อน ... ย้ำว่าของเพื่อนสาว
ที่อายุเพียงแค่ 35 ปี ย้ำว่า เพียงแค่อายุ 35 ปีเท่านั้นเอง

เพื่อนคนนี้เรียกว่ารู้จักกันมาตั้งแต่ระดับประถม
มันยมต้น-ปลายก็เรียนด้วยกัน เรารู้จักกันแต่ว่าไม่ได้สนิทสนม
จะว่าแปลกก็แปลกเพราะรู้จักกันนานแต่ว่าดันไม่สนิทสักที

พอจบมัธยมปลาย เธอเองรักดีเลยสองติด มช. ในคณะนิติ
ส่วนฉันก็รักดีแต่ว่าก็ดันติด ม. อื่นที่ไม่ใช่ มช. ก็เลยห่างหายกันนับแต่
วันนั้นแต่ก็ยังติดต่อกับเพื่อนคนนี้และเพื่อนคนอื่นๆ อีกบ้างประปราย


เมื่อวานนี้ได้เจอเพื่อนฝูง ... ที่เคยเรียนด้วยกันเมื่อสมัย ม.ต้น-ปลาย
เจอกันแล้วก็เลยกลายเป็นเหมือนรวมรุ่นไม่ปาน เพราะต่างคนก็ต่างมาตาก
หลายที่่ เจอกันแล้วก็ทักทายกันไปมา และคำถามสุดฮิต
มันก็มีแค่ไม่กี่อย่าง


ทำไร อยู่ที่ไหน
แต่งงานยัง
มีลูกหรือยัง
เมื่อไหร่จะมีลูกล่ะ








คำถามเหล่านี้ ไม่เว้นแม้แต่ฉันก็โดนเหมือนกันค่ะ ... และเมื่อบอกว่า
ตอนนี้ก็อยู่บ้านเหมือนเคย ไม่ได้ทำอะไร ปรากฏว่าเพื่อนอีกคนที่เป็น นร.
ตัวอย่างและเคยเป็นหัวหน้าที่เคยให้ลอกการบ้านเคมี ก็บอกว่า ดีเลยงั้นให้ฉัน
กลายเป็นคนประสานงานเกี่ยวกับเพื่อนในรุ่นที่อยู่ใน ลป. ดีกว่า ...
ฉันเองก็หาทางปฏิเสธไม่ออก ก็ได้แต่นั่งเงียบๆ แล้วก็ฟังเพื่อนๆ อัพเดทเรื่องราว
ของตัวเองกันไปเรื่อยๆ ...


เพื่อน #1 ทำงานเมืองชล
บ่นแล้วบ่นอีกเรื่องการทำงานที่ทำให้เธอไม่อยู่บ้าน
ได้นานดั่งใจอยาก ออกทำงานแต่เช้าก่อนตะวันขึ้นมาส่องสว่าง
กลับบ้านค่ำหลังตะวันตกดิน .. นี่เลยเป็นาสาเหตุทำให้เธอขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะดีจัง


เพื่อน #2 อกหักหลังจากอยู่กับแฟนมาได้ 10 ปี
เพื่อนคนนี้บอกว่า .. หลังจากเลิกลากับแฟนได้ไม่นานตอนนี้เธอก็
อยู่คนเดียวและก็ดูเหมือนว่าจะเอนจอยกับการอยุ่คนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว
กลับมาบ้านรายอาทิตย์ก็พาแม่เดินห้าง ไปวัด นี่ก็ว่าจะพาแม่ไปเที่ยว
ภูเก็ต และทะลุไปไหว้พระใหญ่ที่พิษณุโลก ... ดีจัง
เพื่อนคนนี้ล่ะบอกว่า ... อยู่คนเดียวได้จริงๆ ... สบายกว่าตอนมีแฟน
ย้ำว่า "จริงๆ นะ ไม่ได้ประชดอะไร"


เพื่อน #3 คนนี้มากับแฟน .. แต่งงานหมาดๆ มี บ. รับเป็นที่ปรึกษา
ปัญหาให้กับบริษัททางๆ ทางด้านเคมีภัณฑ์ ... บ่นเรื่องลูกที่แบบว่าพยายาม
เท่าไหร่ก็ยังไม่มี ... ฉันเลยบอกว่าก็ไม่แน่หรอก พักผ่อนบ้างหาโอกาสเที่ยวบ้างคง
จะมีได้แน่หรอก หรือว่าถ้าพยายามแล้วไม่มีอีก ก็ต้องหาหมอกันล่ะ


เพื่อน #4 สาหัส มีแฟน 4 คนมาแล้ว แต่ก็ยังไม่เจอรักแท้
จบกับคนสุดท้ายมาเมื่อสองเดือนก่อนหมาดๆ ด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง
แฟนยังไม่เลิกกับภรรยาเขาแต่ก็อยากได้เพื่อนเราไปเป็นแฟน สุดท้ายอธิบาย
ว่าอยากได้เธอไปเป็นกิ๊กเพราะ ฮี เค้ายังรักภริยาอยู่ เพื่อนทนไม่ได้เลยวีนแตก
ปาข้าวของกันเหมือนของได้ฟรี สุดท้าย ตอนนี้ก็เปล่าเปลี่ยวเอกาคนเดียว
แต่เพื่อนคนที่ 3 มาอัพเดทว่า ไอ้หนุ่มคนนี้ นัยว่าจะมีหลากกิ๊ก พอถูกจับได้ตอนนี้เลย
นอนให้น้ำเกลือ รพ. เพราะว่ากิ๊กนัมเบอร์อะไรก็ไม่รู้ ตีหัวแตก (สมน้ำหน้าซะ)



เพื่อน #5 อัพเดทเพื่อน no. อื่นๆ ...
เรียกว่าไปงารศพเพื่อน 1 คน ... เป็นเรื่องเศร้าแน่นอน ...
แต่ว่าก็ได้เจอกับเพื่อนอีกหลากหลายคน ... แน่นอนว่าไม่เศร้า
เพราะว่าเราได้คุยกันหลากหลาย อัพเดทกันและกัน ที่สำคัญ แม่ของเพื่อน
ที่เสียชีวิตไปแล้วก็ได้เข้ามาร่วมคุยกับเราด้วยและบอกว่า ...

"ผึ้ง .. คงดีใจที่เพื่อนได้เจอกัน"

เราได้แต่เงียบ ... และเมื่อถึงเวลา เมื่อวานนี้บ่ายเราก็ได้ปล่อยให้เธอ
ไปสู่สุขคติภพที่ไกลโพ้น .. และขอให้เธอได้ไปเกิดใหม่กับชีวิตที่ดีๆ
ไม่เป็นโรคที่ทำให้เธอตายด้วยแค่วัยเพียงนี้ี ..



ห ลั บ ใ ห้ ส บ า ย น ะ










Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2553 8:49:39 น. 76 comments
Counter : 863 Pageviews.  

 
RIP

.
หวัดดีค่ะคุณนิส ด้วยเหตุและปัจจัย
หลายๆเรื่องมักมีที่มาและที่ไปเหมือน
พลังงานที่เราโยนลูกบอลเข้าผนังมั้งคะ
.
เดี๋ยวรีบทำบล๊อคมาอวดคุณนิสดีสักหน่อยดีกว่า
คิดถึงนะคะ


โดย: j u s t S e a S c a p e IP: 203.144.144.165 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:39:24 น.  

 
สวัสดีค่ะ เข้ามาเยี่ยมชมบล๊อก แล้วก็ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันนะคะ

ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ทุนด้วยค่ะ

ทุนเรียนฟรี 1 ปี พร้อมที่พักระหว่างเรียน IELTS-EFL / PreMaster @Cambridge, UK รวม 30 ทุน

ถ้าผู้ได้ทุนเป็นนักเรียน โรงเรียนจะได้รับเงินบริจาค จากวิทยาลัย 10000 บาท ต่อนักเรียน 1 คนด้วยค่ะ

สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่

Mrs Rachinya Wilson,
International Director & Scholarship Coordinator
Cambridge Seminars Tutorial College
143-147 Newmarket Roead,
Cambridge, CB5 8HA
UK

Tel 00 44 1223 313 464
00 44 1223 300 123
00 44 7940 589 077

E mail camsem@hotmail.co.uk
rachinya@camsem.co.uk
rachinya.wilson@cambridgesemainars.co.uk

Websites: //www.cambridgeSTcollege.com
//www.camsem.co.uk
//www.cambridgeseminars.co.uk

หรือ ติดตามเอกสารประชาสัมพันธ์ทุนนี้ได้ที่สถานศึกษา หน่วยงานราชการทุกแห่งที่สังกัด กรมสามัญการศึกษา สำนักงานการศึกษาเอกชน กรมอาชีวศึกษา สกอ และ กพ

หรือ ติดตามได้ในบล๊อกนะคะ

กรุณาช่วยบอกต่อทุกคนที่รู้จักเพื่อเป็นวิทยาทานด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ปล เศร้าจังค่ะ อายุยังน้อยอยู่เลย ทำให้นึกถึงคำพระพุทธเจ้าที่ว่า ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน ใครจะคิดว่าคนอายุน้อย จะจากไปก่อนคนอายุมาก เราทุกคนที่ยังอยู่ ก็คงต้องพยายามทำแต่ความดี เมื่อถึงวันที่ต้องจากไป อย่างน้อย เราก็ได้ทำดีที่สุดแล้ว โดยเฉพาะกับคนในครอบครัว


โดย: mookyja วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:44:18 น.  

 

คนไปก้ไปสบายแล้ว..
คนอยู่ก็ต้องสู้ต่อไป Life goes on...
Enjoy working กับหน้าที่ใหม่นะคะ



เอาองุ่นจากไร่ที่ปากช่องมาฝากค่ะ



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:35:00 น.  

 
ขอให้ 'คุณผึ้ง' ไปสู่สุขคติค่ะ

เรียกว่าเป็นงานรวมรุ่นเพื่อนสมัยเรียน เสียดายที่ต้องมารวมพลกันในงานเศร้า ๆ แบบนี้นะคะ ไม่อย่างนั้นคงสนุกสนานเฮฮากันตามสมควร

นึกภาพตัวเองว่า ถ้าเจอเพื่อนสมัยเรียนประถม-มัธยมจะเป็นยังไงมั่ง อย่างหนึ่งที่แน่ใจมาก ๆ เลยคือ ป้าเดซี่คงเหมือนแกะดำแน่ ๆ

หนึ่ง...ป้าเดซี่ไม่มานั่งถามว่าใคร ทำอะไร ที่ไหน ถ้าเค้าอยากบอกคงบอกเอง เป็นคนที่หวงความเป็นส่วนตัวหน่อย ๆ ค่ะ

สอง...ไม่ชอบทักใครแบบที่คนไทยชอบทัก อ้วนจัง ผอมจัง ขาวจัง สวยจัง ดำจัง เจอเพื่อนเก่า ๆ แล้ว โดนทุกที ไม่ชอบเล้ย คริคริ



โดย: Oops! a daisy วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:28:50 น.  

 
การไปงานศพเพื่อนเป็นเรื่องน่าเศร้าจริงพี่พู่
แต่ออกแนวเฮฮาตอนท้ายงานอ่ะนะ หึหึหึ
ของแฟงนี่งานเพื่อน ไปงานศพมันยังอายุ 23 เอง แถมกำลังจะแต่งงาน
ไปงานมันหน้าตานี่แฟงดูไม่ได้ เพราะร้องเกินเหตุไปหน่อย ขนาดงานศพเลิกมานั่งคุยกันกับเพื่อนนี่ยังนั่งร้องไม่หยุด
ประมาณว่าดริ้งไปร้องไป


โดย: d_regen วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:42:11 น.  

 
ทริปอินเดีย
ผมไม่ค่อยให้น้ำหนักกับการถ่ายภาพสถานที่ครับ
ส่วนใหญ่เป็นโบราณสถานที่ได้รับยการตัดเติมเสริมแต่งขึ้นมาใหม่ครับ

ที่นาลันทาก็ด้วย
แต่ประวัติศาสตร์ที่นี่น่าสนใจดีครับ
จากรุ่งเรืองกลายเป็นเสื่อมสลาย



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:53:28 น.  

 
ใครจะรู้ความตาย แม้จะมาถึงในวันพรุ่งนะครับ

ใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท เป็นดีนะครับ

----------

ข่าวว่าพี่ก๋า ตีโจทย์คุณพู่แตกแล้ว

แต่คิดของตัวเองยังไม่ออกครับ



โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:07:25 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจกับเพื่อนของนิดด้วยนะจ้ะ อายุห่างเราแค่ปีเดียวเองง่ะ

ขอให้หลับให้สบายค่ะ..


.................................

เค้าตื่นเช้ามาดูแลลูกๆ ทุกวัน ตื่นตั้งแต่หกโมงเช้าล่ะ
ทำโน่นทำนี่เสร็จก็มานั่งแป็กหน้าคอมฯ

ดีนะตัวเองได้ไปเจอเพื่อนสมัย ม.ต้น - ปลาย น่ะ เลยได้อัพเดทซึ่งกันและกัน

เราเองกลับไทยทีไรก็ได้เจอเพื่อนๆ สมัยเรียน ม.ต้น - ปลาย เหมือนกัน
เราสนิทกันจริงๆ เหลือแค่ไม่กี่คนจ้ะ นอกนั้นก็ไม่รู้ว่าห่างหายกันไปไหน

ส่วนเพื่อนสมัยเรียนประถมนี่ที่สนิทจริงๆ มีคนเดียว เรากลับไทยไปหนนี้
ก็เห็นว่าบ้านเค้าขายให้คนอื่นแล้ว และย้ายไปไหนก้ไม่รู้

วันเวลาเปลี่ยนไป อะไรก็เปลี่ยนตามนะจ้ะ

ชีวิตคนเราสั้นจริงๆ ไม่มีอะไรเที่ยงแท้ในชีวิต อย่างเพื่อนใกล้ตัวฝนที่อยู่นอร์เวย์เนี่ย
ก็ประสบกับปัญหาต่างๆ ที่ฝนเองพอรู้แล้ว อึ้ง อ่ะ ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้น
เพราะยังเห็นดีๆ อยู่เลย มันเป็นอะไรที่เกิดขั้นในชั่วพริบตาจริงๆ

ทุกวันนี้เลยคิดว่า ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ จะพยายามทำดีให้มาก
เพราะเมื่อวันนึงชีวิตดับไปแล้ว ไม่มีอะไรติดตัวเราไปได้เลยนอกจาก ความดี เท่านั้น

อายุยิ่งเพิ่มขึ้น ความคิดก็เริ่มเปลี่ยนไป จากที่ใจร้อน ก็เริ่มเย็นขึ้น

มีความอดทนมากขึ้น ปล่อยวางกับบางอย่างที่ไร้สาระ
มองทุกอย่างเป็นบวก มันยากในช่วงแรกๆ แต่พอทำได้มันทำให้รู้สึกดีจริงๆ
เพราะอย่างน้อยๆ เราก็เอาชนะใจตัวเองได้น่ะ และไม่สร้างบาปให้กับตัวเอง
ให้เพิ่มมากขึ้น
และถ้าทำได้มันเป็นสิ่งที่ดีกับตัวเราเองว่าไม๊จ้ะ

ฝนเชื่อว่าทุกๆ คนก็อยากจะเป็นคนดีเนอะ

have a nice day ja...


โดย: น้ำฝน (CeciLia_MaLee ) วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:12:04 น.  

 
ชีวิตไม่เที่ยงจริงๆนะคะ
วันนี้ยังมีชีวิต พรุ่งนี้ยังไม่ึรู้เลยค่ะ
ไม่มีใครรู้ชะตาชีวิตตัวเองเลยนะคะ
ดังนั้น เค้า(ใคร)ถึงบอกว่าทำวันนี้ให้ดีที่สุด
ให้เหมือนว่าเป็นวันสุดท้ายของชีวิต

ว่าแล้ว วันนี้ก็ยังเฉื่อยแฉะอยู่หน้าคอมพ์ทั้งวันเลยค่ะคุณพู่


โดย: nanida วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:31:26 น.  

 
เสียใจกับเพื่อนพี่พู่ด้วยนะคะ อายุยังไม่เยอะเลย ส้มเห็นด้วยค่ะที่งานศพเศร้าแต่ได้เจอเพื่อนๆ ถามสารทุกข์สุกดิบกัน ระหว่างงานศพกับงานแต่งส้มกลับชอบงานศพมากกว่านะคะ บรรยากาศเงียบคุยกันรู้เรื่องมากกว่า และสุดท้ายก็มองโลงศพที่ตั้งอยู่ด้วยความปลงค่ะ

ปล.วันนี้เงียบๆ เลยแว้บมาบล็อกได้อย่างเต็มที่


โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:02:21 น.  

 
โห คุณพู่ กิจกรรมวันนี้เหมือนกันเลยค่ะ
ฟาร์ม คาเฟ่ หนังสือ สลับวนเวียนกันไปค่ะ
the last lecture ยังไม่ได้อ่านค่ะ
ยังอ่านเรื่องอื่นค้างอยู่เลยค่ะ


โดย: nanida วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:12:56 น.  

 
อ่านแล้วใจหายค่ะพู่
เรื่องธรรมดาโลก....ที่คนเรายังทำใจกันไม่ได้ซักที
เวลาต้องไปงานศพคนรู้จัก มันแน่นๆในอกยังไงก็ไม่รู้

ขอให้คุณผึ้งหลับให้สบายนะคะ




เปลี่ยนซีนละนะ....

สังเกตุมั้ยว่าต้องมีเหตุการณ์อะไรซักอย่างถึงจะทำให้เพื่อนๆสมัยเก่าก่อนกลับมาเจอกันได้
ของพี่นี่เป็นงานแต่งของรุ่นน้องที่ทำงาน ที่ยังคงติดต่อกันมาถึงทุกวันนี้
พอชีเแต่งงานก็ได้เจอเพื่อนเก่า นายเก่า ลูกน้องเก่า แบบว่าเฮฮาร่าเริงกันมาก
กับนายบางคนที่เราเคยไม่กินเส้น ก็กลับมาคุยกันดีๆ คงเพราะอายุมากขึ้นกันทุกคน
แต่ละคนก็คิดกันว่าจะอะไรกันหนักหนา เราไม่ได้เกลียดกันซักหน่อย
เพียงแต่แนวการทำงานต่างกันแค่นั้นเอง

เพื่อนบางคนที่เราเคยเจอสิบกว่าปีก่อน มีชีวิตดั่งฝัน กลายเป็นพลิกโผตกสวรรค์ซะงั้น
ส่วนบางคนที่เรื่อยๆกับชีวิต ไม่อะไรยังไงกับใคร กลับไปได้ไกลกว่าคนอื่น

นานๆกลับมาเจอเพื่อนเก่าๆที มันเป็นความรู้สึกที่ตื่นเต้นดีนะพู่ว่ามั้ย
เอ....ตอนนี้แอบงีบไปรึยังน๊า นอนให้หลับนะจ๊ะ ร้อนๆแบบนี้งีบกลางวันดีนักเชียว


โดย: ปลาทอง9 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:53:35 น.  

 
แม้จะเป็นเหตุการณ์เศร้าๆ
แต่ว่าก็มีเืรื่องดีแฝงอยู่นะคะ
คือมิตรภาพที่ยังคงอยู่

^ ^

วันนี้หนิงชิวมากๆๆ เลยค่ะ
ตื่นมาไม่รู้ทำไรดี เลยมานั่งถักชุดให้นางเด่น
(สมาชิกใหม่ในบ้าน)

ก็เพลินๆ ดี ดูนาฬิกาอีกที
อ้าว บ่ายสามแล้ว
เข้ามาหาเพื่อนคุยดีกว่า
นั่งหง่าวเหงาคนเดียว มันก็ดูจะเศร้าไป

จริงๆ นั่งหัวเราะ รายการระเบิดเทิดเทิงอยู่ค่ะ
ชอบพี่เท่ง เอิ้กๆๆๆ



ชาวปาด่อง มีหลายรายการเหมือนกันค่ะ
ที่ตีประเด็นเรื่อง สวนสัตว์มนุษย์

คือความจริง ไม่อยากให้มองเป็นเรื่องเลวร้ายนะคะ
เพราะการท่องเที่ยวเชิงชาติพันธุ์มันก็มีทั้งข้อดีข้อเสีย
เหรียญไม่ได้มีแค่สองด้านนี่คะ
โลกเราไม่ได้มีแค่ดำกับขาว แต่มีสีอีกเป็นล้านๆ สี
ให้มองดูให้พิจารณากันไป

ชาติพันธุ์ของเขาเป็นเอกลักษณ์ที่ยังอนุรักษ์กันอยู่
ซึ่งเป็นสิ่งดี ให้พวกเราได้เรียรรู้ได้ศึกษา และทำความเข้าใจในความแตกต่าง เพื่อยอมรับและอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุข


โดย: ThaMN วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:05:37 น.  

 
เสียใจด้วยนะคุณนิด เพื่อนอายุยังน้อยอยู่เลย พอดีเพื่อนบ้านถัดไปสามสี่หลังอายุอ่อนกว่าพี่ปีเดียวเอง ก็หัวใจล้มเหลวนอนหลับแล้วไม่ตื่นอีกเลย รู้ข่าวก็ตกใจเหมือนกัน เพราะไม่มีวี่แววเลย เคยเห็นกันอยู่ทักทายกันบ้างก็เวลาเค้าพาหมาไปเดินเล่นน่ะ

เวลาทะเลาะกับคนที่บ้าน พี่เคยบอกเค้าว่า อย่าทะเลาะกันเลย ไม่รู้ว่าจะมีเวลาอีกนานแค่ไหน ใครจะรู้ว่าพรุ่งนี้เราอาจไม่มีเวลาทะเลาะกันอีกเลยก็ได้



โดย: jeab&michelle วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:27:11 น.  

 
มาทักทายค่ะ..ก็คงต้องเเสดงความเสียใจด้วยนะคะ
สิ่งมีชีวิตทุกชนิดไม่มีทางหนีพ้นค่ะ...
สบายดีนะคะ วันนี้อากาศไม่ดีเลยดูอึมครึมยังงัยไม่รู้เนอะพาลให้รู้สึกหดหู่นะคะ..ยังงัยก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ


โดย: ต่ายจิ (NENE77 ) วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:17:51 น.  

 
อะไรๆก็ไม่แน่หรอกค่ะ ใครจะไปก่อนไปหลัง
สุดท้ายก็ต้องไป แต่คนที่ไปคงสบายไปแล้ว
เราที่ยังอยู่ก็เดินต่อไป

งานศพเนี่ย มองในแง่ดีก็อย่างที่คุณพู่บอก
คล้ายงานเลี้ยงรุ่นจริงๆ
ยิ่งเมื่อต้นปี คุณครูท่านเป็นมะเร็ง
เป็นมาสิบปีแล้ว เราต่างเตรียมใจกันมาแล้ว

เจอกันวันงาน ไม่ค่อยจะโศรกเศร้าเท่าไหร่
ต้องปรามกันเป็นระยะ ให้สำรวมหน่อย
งานศพนะว้อย

ที่บ้านยังไงก็ไม่ยอมแกร่อยู่แล้ว
คุณพู่ก็ไม่แกร่ ยังซิ่งแมงกาไซปร๋อ
จะแกร่ได้ไง อิ อิ

แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:25:18 น.  

 
อายุยังน้อยอยู่เลยเนาะ สามห้า เบญจเพศ รอบสองพอดี

ความเครียดเนี่ย บางทีมันไม่เครียดกะมะได้ บางทีมันต้องใช้สมองคิด พอใช้สมองคิดมากๆ เข้า อ้าวกลายเป็นเครียดไปซะแระ


โดย: ถุงก๊อปแก๊ป วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:38:50 น.  

 
อ่านแล้วเศร้า...เสียใจด้วยค่ะ

วันนี้อยู่โยงคนเดียวที่บ้าน..คุณแฟนเข้าเวร..

อากาศครึ้ม ๆ ทั้งวัน ฟังเพลงทั้งวัน..


โดย: I_sabai วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:03:12 น.  

 
คำถามเหล่านั้นเจอบ่อยมากๆเลยล่ะค่ะคุณพู่
ยิ่งอายุเริ่มเดินไปข้างหน้ายิ่งเจอคำถามเหล่านี้หนักขึ้นเรื่อยๆ

ไม่ว่าแต่เพื่อน ญาติศรีพี่น้อง เวลากลับบ้านก็เจอคำถามเหล่านี้ประจำ
ไม่รู้จะถามไรกันมากมาย ฮ่ะๆๆ จี้ใจดำ ฮา

ขอให้คุณผึ้งไปสู่สุขคตินะคะ
ชีวิตเวียนว่ายตายเกิดเป็นเรื่องธรรมดา

มีความสุขในวันอาทิตย์นะคะ


โดย: fonrin วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:28:32 น.  

 
เล่าเรื่องได้ดีจังค่ะ..........เป็นเรื่องราวอัพเดทจากเพื่อนถึงเพื่อน ชีวิตคนเราเหมือนวิ่งมาราธอน ต้องดูกันไป แต่อย่าหยุดวิ่งนะ


โดย: popang (popang ) วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:12:08 น.  

 
มีแวะเวลานิสนึงเลยแวะมาสวัสดีค่ะ
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: no filling วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:31:12 น.  

 
งานศพบางครั้งก็เหมือนงานรวมญาติเลยครับ ตอนที่ไม่มีพิธีอะไร
ก็คุยกันขโมงโฉงเฉง แต่พอเห็นโลงศพก็กลับมาหลั่งน้ำตากันทุกที...


โดย: ST.Exsodus วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:35:48 น.  

 
แวะมาเยี่ยมชมบล็อคจ้า

แสดงความเสียใจด้วยนะคะ...

พี่พู่ หนูเหม่งมาชวนไปเที่ยวBrassiere Beach Resort ที่บล็อคด้วยจ้า



โดย: BiBie IndyGirl วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:12:29 น.  

 
เสียใจกับการจากไปของเพื่อนด้วยค่ะคุณพู่
โลกนี้ไม่มีอะไรเที่ยงจริงๆนะคะ


ปิดฉากสำหรับละครเรื่องนี้
เพื่อที่จะเปิดตัวในละครเรื่องใหม่
ด้วยบทบาทอะไรล้วนไม่อาจทราบล่วงหน้า
แต่ก็เชื่อว่า ….ละครเรื่องใหม่มีจริงค่ะ




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:46:21 น.  

 
- หวัดดียามดึกจ้าาา

- ที่ผ่านมาเพื่อนรุ่น ม.ปลายก็นัดเจอกันเหมือนกันครับ แต่ไปมิได้อ่ะจ้าาา


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:12:18 น.  

 
อายุเพื่อนของ จขบ อายุเท่ากะเราเลย หรือว่า คุณ จิ๋วนิด อายุคงใกล้เคียงกะเรา เอ แห่ง บ้านสามออ ด้วยมั้งเนอะ...

งานศพที่ จขบ ไปเนี่ย มีทั้งข้อดี และ ข้อเสีย

ข้อดี ทำให้เพื่อนที่จากกันไปแสนไกลไม่มีโอกาสได้เจอกัน มาเจอกัน

ข้อเสีย คนที่เป็นเจ้าของงาน ต้องจากไปแบบไม่มีวันกลับ

ว่าแล้วก็ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ


โดย: บ้านสามออ วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:23:11 น.  

 

แวะมาทักทายเพื่อบอกว่า 'คิดถึง'นะคะ วันหยุดได้ไปเที่ยวที่ไหนมาบ้างป่ะคะเนี่ย คืนนี้ขอให้นอนหลับฝันดี...นะคะ


ขอแสดงความเสียใจกะการจากไปของคุณผึ้งเพื่อนคุณพู่นะคะ...เธอไปสบายกว่าเราคนที่ยังมีชีวิตอยู่สู้โลกใบนี้ค่ะ...ภาพแต่ละภาพสวยเหมือนเดิมค่ะ...ดีนะคะที่เวลามีงานสักงานทำให้เป็นที่รวมตัวของรุ่น ถ้าไม่มีงานก็ไม่มีโอกาสเจอกันคุยกันหรอกค่ะ...เก็บข้อมูลได้ดีทีเดียวนะคะ...เดี๋ยวนี้การมีคู่คนไม่ค่อยคิดจะมีกันค่ะ เพราะมีคนบอกว่าคนเราเห็นแก่ตัวมากขึ้น ไม่อยากคิดถึงใครมากกว่าตัวเองอะไรแบบนี้ค่ะ...


โดย: deeplove วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:24:38 น.  

 
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายยามดึกค่ะ





โดย: นาฬิกาสีชมพู วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:35:27 น.  

 
เสียใจเรี่องเพื่อนด้วยครับ
แต่ก็ยังได้เจอเพื่อนๆสมัยเรียน


โดย: อนันต์ครับ วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:43:52 น.  

 
โอ้โห..เพื่อนเยอะนะเนี่ย...

แถมจำเก่งซะด้วย..

แล้วเมือ่ไรห่จะมีลูกคะ


โดย: ยัยเป๋อ (ลายมือยุ่งๆของคนไม่มีเวลา ) วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:47:50 น.  

 
สวัสดีครับคุณพู่
ก่อนอื่นต้องขอแสดงความเสียใจกับเพื่อนคุณพู่ด้วยนะครับ ที่จากไปด้วยวัยยังไม่อันควร

และยินดีด้วยนะครับ ที่คุณพู่ได้เจอเพื่อนๆ ตอนสมัยในวัยเด็ก ผมเองห่างเพื่อนฝูงสมัยเรียนมานานมาก เป็น 10 ปีแล้วตั้งแต่ไปอยู่เชียงใหม่ หลายๆ คนก็คงเจอกับอะไรต่อมิอะไร ไม่แตกต่างไปจากเพื่อนคุณพู่เหมือนกันนะครับผมว่า เพราะตัวผมเอง ก็เจอะเจออะไรมาพอสมควรเหมือนกัน เรียกว่าเอามาเขียนเป็นนิยายได้เลยครับ แต่ไม่รู้จะมีคนอยากอ่านปล่าว...ฮะฮะฮะ.....

ผมเคยอ่านหนังสือนะครับ เค้าบอกว่าสัตว์จะมองเห็นรังสีออร่าที่แผ่ออกจากตัวของคนน่ะครับ แบบว่า คนนี้มีแสงสีนี้ก็น่าคบ ใครออกแสงสีนี้คบแล้วอันตรายไม่เอาดีกว่า มันเป็นเรื่อวของสัญชาติญานน่ะครับ ซึ่งตรงนี้น่าเสียดายมาก ที่พวกเราเป็นคนกลับไม่มี...

ผมมันประเภทแมวหมาหา หมามาสู่น่ะครับคุณพู่ ก็แปลกดี เด็กๆ ก็ติดอีกตังหาก อย่างเมื่อวานก็มีน้องรัน อายุราว 8 ขวบแล้วหล่ะ แกเรียนพิเศษวิชาสามัญ สงสัยโดนคุณครูดุมา แกไม่ได้เรียนกับผมหรอก แกก็เดินแวดไป แว่ดมา อยู่ใกล้ๆ ผม สักพัก แกก็มานั่งตัก แล้วแกก็อิงไหล่เฉยเลย ผมก็ถามว่าเป็นอะไร แกก็บอกว่า ขอกำลังใจให้หนูหน่อยนะคะ หนูเรียนไม่รู้เรื่อง ก็เลยต้องโอ๋ ต้องปลอบกันสักพัก แล้วก็เอาแกไปส่งที่ห้องเรียน ถึงได้รู้ว่าแกโดนดุ เพราะไม่ตั้งใจเรียน พอมาวันนี้เรียกว่าผมเดินไปไหน หนูรันก็เกี่ยวก้อยตลอดเลยครับ....เอิ๊กๆๆๆๆ

ส่วนน้องเหมียว ผมเคยกลับไปดูแล้วเหมือนกัน สอบถามจากคนแถวนั้น เค้าบอกว่าตั้งแต่ผมย้ายไป มันก็ไม่เคยไปบ้านนั้นอีกเลย อยู่บ้านตลอด สงสัยไปแล้วคงไม่มีใครหาข้าวให้มันกินอ่ะเนอะ.....

ฝากให้กำลังใจเพื่อนคุณพูคนที่ 2 กับ 4 ด้วยนะครับ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ชีวิตเราก็ต้องดำเนินต่อไปเนอะ....

คุณพู่สบายดีนะครับ ประมาณวันที่ 28 นี้ หรือไม่ก็วันที่ 1 มีนา ทางกลุ่มมอไซค์พวกผม จะไปไหว้พระธาตุช่อแฮกัน ถ้าคุณพู่สนใจจะควบฟีโน่ไปด้วยกันก็ได้นะครับ เดี๋ยวนัดกันอีกที เพราะไงก็ต้องผ่านลำปางอยู่แล้ว ไปเช้า เย็นกลับครับ หากได้กำหนดการที่ชัดเจนแล้ว ผมจะแจ้งให้ทราบอีกครั้งครับ....


โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:00:50 น.  

 
สวัสดีเจ้าคุณพู่ดาหวัน

ชีวิตก็ไม่แน่ไม่นอน อย่างเรา ๆ มานั่งเม้าท์ในบล็อกแบบนี้จะหายไปวันไหนก็ไม่รู้

พูดถึงเพื่อนเก่าก็คิดถึงเหมือนกัน เคยเจอเพื่อนบนเครื่องบิน เพื่อนเป็นแอร์ สวยมาาาาาก จำเพื่อนไม่ได้ 55555 ส่วนเพื่อนจำเราได้แม่นเลย เสร็จก็ลิงค์ฟอร์เวิร์ดเมล์หากันเป็นทอด ๆ อัพเดทเรื่องคนนั้นคนนี้ แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่มีเวลานัดใครอะไรยังไงเลย ก็หวังว่าคงมีเวลามารวมตัวกันในอนาคต สักวัน


โดย: prunelle la belle femme วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:2:15:37 น.  

 
คุณพู่คะ...
เรายังไม่เคยไปงานศพเพื่อนเลยค่ะ
แต่เคยได้ข่าวว่าเพื่อนเสียชีวิต
คนหนึ่งบังเอิญเป็นแฟนสมัยปอ๊ปปี้เลิฟ อิ อิ
แต่พอเรียนจบจากโรงเรียนก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
แต่เราก็อดถามข่าวคราวจากเพื่อนไม่ได้ว่าเค้า
ทำอะไร อยู่ที่ไหน...ล่าสุดทราบว่าได้รับอุบัติเหต
เสียชีวิต...
....
เราก็อึ้งพูดไม่ออกไปเลยนะคะ
เศร้ามาก แต่ว่าไม่ร้องไห้
แต่บอกไม่ถูกค่ะว่าอารมณ์ไหน
เหมือนใจหายที่คนที่เรารู้จักต้องตายไป
เหมือนคิดถึงแต่หน้าตา ท่าทาง รอยยิ้มของเค้าอะไรแบบเนี๊ย
เหมือนกับเสียดายว่า..อายุยังน้อยทำไมอายุสั้นจัง
และก็เหมือนแบบว่า ถ้าเกิดเราแต่งงานกับเค้าไป
ป่านนี้เรามิร้องไห้ขี้มูกโป่งไปแล้วแน่ๆเลย


โดย: Suessapple วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:3:20:25 น.  

 
ชีวิตคนเราก็งี้เนอะ ไม่รู้หรอกใครจะจากไปวันไหน เมื่อไหร่

ตอน 20 ก่าๆ เราเสียเพื่อนไปสองคน คนหนึ่งแค่มอเตอร์ไซด์ชน แล้วหน้าอกกระแทกแฮนด์ มารู้อีกสองสามวันว่าเลือดคั่งในปอด แล้วก็เสียเลย อีกคนกินเหล้าแล้วไปเล่นน้ำทะเล อายุยังน้อยๆกันเลย

ส่วนเพื่อนๆสมัยเด็กๆที่คิดว่าโตมาน่าจะเป็นแบบนั้นแบบนี้ ก็แปลกแตกต่างไปหลายคน เราเองยังไม่รู้ชีวิตเราพรุ่งนี้ หรือมะรืนนี้เลย มันไม่เที่ยงจริงจริง


โดย: KOok_k วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:4:46:50 น.  

 

เน๊าะน้องพู่
เพราะฉะนั้นชีวิตเราก็เท่านี้
ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
เขาว่าไว้
ว่าแล้วอย่าลืมไปตรวจสุขภาพกันเน๊าะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:5:30:19 น.  

 
เสียใจกับการจากไปของเพื่อนคุณพู่ด้วย ชีวิตไม่เที่ยงจริง ๆ

การหายไปของคนหนึ่ง กลายเป็นวันที่ทำให้ใครหลาย ๆ คนมาเจอกัน ถ้าเลือกได้ น่าจะเป็นวันมงคลมากกว่าเน้อ

๐๐

ที่มาดากัสการ์ ถึงแม้จะกันดาร ล้าหลัง แต่เราชอบนะ เป็นอีกประเทศที่ประทับใจ และคิดไม่ผิดที่ได้ไปล่ะ


โดย: ostojska วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:03:00 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณพู่


เมื่ออ่านบล็อกคุณพู่จบ
ผมก็นึกขึ้นได้ว่า
เราไม่ค่อยได้สังเกตว่า
ยิ่งเวลาผ่านไป
เราแก่ตัวลง
เราได้ไปงานศพบ่อยครั้งขึ้นในแต่ละปี

เป็นธรรมดาของชีวิตจริงๆนะครับ


ขอแสดงความอาลัยต่อการจากไปของเพื่อนคุณพู่ด้วยครับ







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:27:45 น.  

 
วันหนึ่งฝิ่นเจอคนรู้จักที่ไม่ได้เจอกันมานาน
เข้าไปทักทายด้วยความรู้สึกยินดี

แต่หลังจากนั้นผ่านไปเพียงไม่ถึงสัปดาห์
เขาคนนั้นเสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุ

ตอนนี้คงเหลือเพียงความทรงจำ
และความเสียใจของครอบครัว

อะไร ๆ ก็ไม่แน่สำหรับชีิวิตของคนนะคุ่ะคุณพู่


โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:47:50 น.  

 
เช้านี้อากาศหนาวเย็น
จนรู้สึกได้ครับ
ผมนึกว่าฤดูหนาวในปีนี้จะจบลงแล้ว
ทีไ่หนได้
วันนี้กลับมาทักทายกันอีกแล้วครับ 555

อากาศปีนี้ชวนป่วยจริงๆครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:17:30 น.  

 


ขอแสดงความอาลัยของการจากไปของเพื่อนพี่พู่ด้วยค่ะ


งานศพ จะว่าไป ดี.ไปเดินแจกน้ำมาหลายงานมาก
พยายามเปลี่ยนจากความไม่สบายใจเป็น ..
ขอทำอะไรบ้าง
แต่วันนึงข้างหน้า
ก็ต้องมีคนมาทำอะไรเพื่อเราเหมือนกันนะคะ

เวลาดี.เดินแจกน้ำ
ก็จะมีคนบอก ..
งานพี่จองตัวน้องดี.นะคล่องดี
ดี.ก็บอกไปว่า..
ก็็ถ้างานดี.พี่อย่ามานั่งเฉยเฉยแล้วกัน

ก็เมื่อ ..
มีความตายของใครคนหนึ่งอยู่ตรงหน้า
เราก็อยากมองให้เป็นเรื่องธรรมดาต่อหน้าผู้คน
แต่ใจคิดอะไรอยู่ .. ไม่บอก ..











โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:01:33 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


แวะมาทักกันวันจันทร์จ้า
ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ
อ่านอย่างสนุกในเรื่องของคนอื่นเชียวค่ะ
คุณพู่คงตั้งใจพิมพ์ว่าสอบติด มช. แน่เลย
อ้อ ตกลงเป็น มร. ใช่มั๊ยค่ะ จากไปแต่อายุยังน้อยเน๊อะ



โดย: หอมกร วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:53:31 น.  

 
ขอให้เพื่อนคุณพู่ไปสุ่สุขคติค่ะ

เเหม..ชอบใจเพื่อนคนที่๔
ดีค่ะ ที่เลิกได้ก่อนที่จะถลำตัวมากกว่านี้ เห็นเเก่ตัวจัง เป็นยูคะจะกระโดดเเล้วกระทืบซ้ำ
( ถ้าเค้าเผลอ..เเซวเล่นจริงๆทำอะไรคงไม่ได้หรอก)

คุณพู่สบายดีนะคะ เเถวบ้านวันนี้วันอาทิตย์ค่่ำเเล้ว ฝนตกตลอดวันตั้งเเต่เมื่อคืนค่ะ


โดย: YUCCA วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:25:06 น.  

 
morning ka...

ดาวกระจายสีส้ม สวยดี ..


โดย: Life & Learn วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:27:10 น.  

 
อ่านแล้วก็ลอถอนใจ มีเรื่องจะคุยเยอะแยะ

จุ so sad จนป่วยไปเป็นอาทตย์ ตอนนี้เดินสายอยู่หาดใหญ่ค่ะ


โดย: ju IP: 61.7.188.68 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:33:49 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณพู่

เพื่อนอายุยังน้อยอยู่เลยนะคะ ขอให้เพื่อนคุณพู่ "คุณผึ้ง" ไปสู่สุขคตินะคะ

จะว่าไปแล้วเวลาเจอเพื่อนๆ ก็มักจะเจอคำถามแนวเดียวกันเลยค่ะ สงสัยจะเป็นไดอะลอกคำถามเวลาไม่ได้เจอกันนานๆ
"เป็นไง ทำไรอยู่ มีแฟนหรือยัง มีครอบครัวหรือยัง แต่งงานหรือยัง เมื่อไหร่จะแต่ง มีลูกหรือยัง อ้วนขึ้นนะ ผอมไปนะ" คำถามนี้จะโดนถามบ่อยเลยค่ะ บางครั้งต้องขอให้มาพร้อมกันจะได้แถลงข่าว เอ๊ย บอกกันซะพร้อมกันเลย

แต่ส่วนตัวแหม่มก็เห็นด้วยกับเพื่อนคนที่ 2 ของคุณพู่นะคะ อิอิ เพราะอยู่คนเดียวจะสบายใจดี แม้ก็มีแอบเหงาบ้างบางครั้งก็ตาม อยู่คนเดียวจะทำอะไร จะไปไหนก็ตัดสินใจเอง แต่ไม่ได้บอกว่าการมีคู่ไม่ดีนะคะ เพราะคนที่มีคู่ที่ดีเค้าก็มีความสุขมากเช่นกันค่ะ

เป็นไงบ้างค่ะ อาหารที่แหม่มแนะนำตอนไปเขาสก แหม่มหน่ะชอบไข่เจียวกุ้งมากเลยค่ะ นานๆ จะเห็นใส่กุ้งเป็นตัวแล้วทอดได้หนานุ่มฟูมาก อยากทานอีกแต่ต้องไปไกลถึงไชยา สุราษฎร์กันเลยทีเดียว


โดย: mamminnie วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:43:52 น.  

 
สวัสดียามเที่ยงค่ะคุณพู่...
เรื่องเมาท์ในวงเพื่อนก็ไม่แคล้วประมาณนี้ละค่ะ งาน ครอบครัว แฟน ลูก เที่ยว เดี๋ยวนี้มีการเริ่มๆ ชวนกันไปปฏิบัติธรรมด้วยก็มีค่ะ...
มันเหมือนกับว่า เมื่อวัยและวันเวลาผ่านไป จุดสนใจในชีวิตของเพื่อนๆ กับเราๆ ก็เปลี่ยนไปด้วยละ ...
เดิมสมัยเรียนด้วยกันก็ต้องคุยเรื่องเรียน เรื่องติว เรื่องสอบ ... แต่ตอนนี้ต่างคนต่างก็แยกย้ายกันไปใช้ชีวิตคนละที่ละทาง ก็เลยต้องคุยเรื่องที่เป็นจุดสนใจใกล้ๆ ตัวของแต่ละคน ...
เดี๋ยวนี้พี่ไม่รู้เป็นไรค่ะ เป็นโรคเบื่อคน เบื่อเมาท์ เบื่อความวุ่นวาย เคยชอบไปเดินช็อปปิ้ง ก็เบื่อละ ถ้าไปก็ไปดูหนังสือที่ชอบ ที่ต้องการ เสร็จแล้วก็กลับเลย ชอบอยู่บ้านจัดของ จัดไฟล์ในคอมฯ เล่นกับหมา เดินชมต้นไม้ ...
เอง.. หรือว่าเราชักจะเข้าสู่วัยชราแล้วละมังเนี่ย...


โดย: Devonshire วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:19:56 น.  

 
แวะมาเยี่ยมครับพี่พู่..

ช่วงนี้เรียกพี่ก่อนดีกว่า..
เพราะเรียกป้ามานานแล้ว เดี๋ยวชิน..

ให้ชินกับคำว่าพี่ไปก่อน..แล้วค่อยเรียกป้า..ให้เจ็บใจต่อ อิอิ



...............


ขอให้เพื่อนคุณพู่ไปสู่ภพภูมิที่ดียิ่งขึ้นๆไปนะครับ..

อัพเดทเรื่องราวของเพื่อนๆเนี่ยสนุกดีนะครับ
ได้รู้ว่าคนโน้นคนนี่ไปทำอะไร เป็นยังไงบ้าง
เหมือนดูหนังหลายๆเรื่องในคราวเดียวกัน..

อ่านของเพื่อนๆคนอื่นๆมาหมดแล้ว..
อยากรู้ว่าคุณพู่ตอบเพื่อนๆไปว่ายังไงครับ..

ให้เดานะ..

พู่ : อ๋อเรากลับมาอยู่ลำปางได้ระยะนึงแล้ว..
เราวันๆยุ่งมากๆเลย..ไม่ค่อยได้ไปไหน..

เพราะเรามีคาเฟ่ ที่เริ่มจะขยายขึ้นพาราก้อน เร็วๆนี้
เรายังทำฟาร์มอีกนะ..เพิ่งได้หอไอเฟิลมาจัดเรียงยังไงก็ยังไม่ถูกใจ

ไหนจะโรงเรือน..กระท่อมต่างๆ จัดสรรเปลี่ยนไปมาวันเว้นวัน

พืชผลที่นำมาปลูกก็ต้องคิดว่าอันไหนจะทำให้ฟาร์มรุ่งเรื่องขึ้น หรือ ได้กำไรมากกว่ากัน..


เฮ้อ..ชีวิตเรายังไม่จบนะ..ค่ำๆเราต้องคอยเช็คของที่เพื่อนๆส่งมาจากสารทิศอีก
บางวันมาเยอะ..บางวันมาน้อยก็ได้นอนเร็ว

เดี๋ยวๆลูกค้าที่คาเฟ่ก็ไม่มีอะไรกินอีกแระ..
ไหนๆ หนุ่มเชียงของก็มาแซวอีก..
คุณหมอทางโน้นก็มาโฉบของเราไปอีก..


เฮ้อ.........


ชีวิตคุณพู่เนี่ยวุ่นวายจริงๆนะ..

ว่าแต่ผมเดาถูกต้องบ้างมั้ยเนี่ยครับ..อิอิ





โดย: Little Knight วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:18:25 น.  

 
ถ้สจะเป็นการรวมฮิต เจอกันที่ไม่ใช่งานจากลา
คงจะดีไม่ใช่น้อย
แต่อย่างว่าหล่ะ ทุกอย่างก็เป็นไปตามวิถีของมัน
รึถ้าไม่มีงานจากลาอย่างหน้าเศร้าแบบนี้
จะเจอกันมากขนาดนี้มั้ย..

ขอให้คุณผึ้งไปสู่สุขคตินะค่ะ

ช่วงนี้ไม่ได้ทักกันเลย
ลูปชาบป่วยอยู่รพ เพิ่งจะออก
ว่างๆ หายเครียด อัพบล็อคแก้เซ็งดีกว่า
เลยเป็นที่มาขอ ก๋วยเตี๊ยวฟ้าผ่า
จะผ่ายังไงก็ไปดูกันนะคร้า
มาคราวนี้เอามาฝากค่ะ


โดย: แม่ปู (myroom_pu ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:53:41 น.  

 
เสียใจกับการจากไปของเพื่อนพี่พู่ด้วยนะคะ....

นานๆ เจอเพื่อนๆ ที
คำถามเดียวที่หนึ่งเจอเสมอคือ
มีแฟนหรือยัง......
ทำเอาเซ็งเลย...


โดย: chenyuye วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:31:21 น.  

 
คุณพู่ขาเสียใจด้วยนะคะ ที่เพื่อนจากไปก่อนเวลาอันควร... ขอให้เค้าหลับให้สบายนะคะ...

ถ้าอ้ออยู่เมืองไทย วันเสาร์ที่ผ่านมา ก็คงไปงานศพเพื่อนเหมือนกัน.. และก็คงมีเรื่องราวคล้ายๆกับของคุณนิด.. เพราะเพื่อนเก่าๆไปกันหลายคน...

ชีวิตคนเรานี่ก็แปลก หลากหลายดีนะคะ.. จริงๆละครน้ำเน่าทั้งหลายนี่ ก็สร้างมาจากชีวิตคนจริงๆนี่แหละ..
ว่าแมะ?....

ยังไงขอให้มีความสุข กับทุกๆวันที่เรายังหายใจกันอยู่นะคะ....


โดย: อ้อ (peanutbutter ณ ฮอลแลนด์ ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:47:18 น.  

 
หนูพู่วันนี้พี่ตื่นมาก็ต้องพึ่งซุปร้อนๆเหมือนกัน เจ็บคอซะงั้นแถมปวดหัวอีก
เมื่อวานแดดยังเปรี้ยงอยู่ดีๆ พอตอนเย็นฝนตกกลับมาหนาวอีก
เช้าวันนี้เข้าโหมดอึมครีมอีกแล้ว อากาศมันมีผลกับจิตใจเหลือเกิ้นนนนนน

เรื่องเวลาเปิดบล๊อกอาหารดึกๆแล้วหิวนี่ พี่เป็นบ่อยเลยพู่ แล้วก็ต้องกินด้วยนะ
คือเห็นแล้ว น้ำย่อยมาแล้ว มันต้องหาอะไรใส่ท้องน่ะ ไม่งั้นนอนไม่หลับ....ฮ่า ฮ่า

ว่าแล้วก็ต้องขอตัวไปฟาดอาหารเช้าก่อนพู่ อุ่นซุปไว้แล้ว คงได้ที่ละ
ว่าแต่พู่ซื้อเกี๊ยวน้ำมากี่ถุงเนี่ย สงสัยตุนไว้เยอะเลยแน่ๆ


โดย: ปลาทอง9 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:57:36 น.  

 
มีเพื่อนที่ดี ๆ ที่จากไปทั้งตรีและโท เสียดายเหมือนกันค่ะ เพื่อนตอนตรี เกิดอุบัติเหตุเรือล่ม ส่วนเพื่อนตอนโท เสียดายเธอทำร้ายตัวเองค่ะ

อืม เนาะ คำถามยอดฮิตเวลานาน ๆ ทีแล้วไม่ได้เจอกันเป็นอย่างนี้ทุกที

ปล. สนใจมั้ยคะ เบื้องหลัง เดี๋ยวก็อปให้


โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:13:33 น.  

 
เพื่อนในวัยเรียนของเรา ณ ตอนนี้มีตายด้วยอุบัติเหตุไปสองคนค่ะ (ผู้ชายทั้งคู่ เพื่อนสมัยม.ปลายทั้งคู่) นอกนั้นยังคงมีีชีวิตกันอยู่

ชีวิตไม่เที่ยงจริงๆ นะคะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:08:15 น.  

 
ขอบคุณขอรับ

ผมชอบอ่านคอมเม้นคุณพู่ครับ

มันดูอุ่นๆดี

ดูเรียบๆ

ซึ่งเป็นสิ่งที่ผม ไม่มี

แหะๆ



โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:59:11 น.  

 
คุณผึ้งคงจะดีใจที่เพื่อนๆมาร่วมงานกันเยอะนะคะ

หลับให้สบายนะคะคุณผึ้ง


โดย: pim(พิม) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:50:47 น.  

 


ขอให้คุณผึ้งไปสู่สุขคติสัมปรายภพอันสุขสงบ ครับ


โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:10:25 น.  

 
หดหู่เน๊อะ
ยิ่งถ้าเป้นเพื่อนที่เดินตามกันมาแบบนี้นะ
อย่าว่าไปงานศพเลย
แค่รู้ข่าวว่าเพื่อนจะไปไกลแล้ว
ก็ยังหดหู่เลย.....

หมู่นี้พี่ก็เอ็นจอยมากกับการได้คุยกับเพื่อนเก่าๆ
ที่เริ่มกลับมาเจอกันอีกครั้ง
มานั่งคุยเรื่องเก่าๆ
.....
ถึงห่างกันไปไกล
พอกลับมานั่งมองหน้ากัน
ในอายุอานามที่มากขึ้น
ความรู้สึกอบอุ่นก็ไม่เปลี่ยนเลยจริงๆนะ


โดย: mutcha_nu วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:28:39 น.  

 
ถึงจะเป็นเพื่อนไม่สนิทกัน แต่จากไปด้วยวัยที่ไม่มากมายอะไรก็รู้สึกเศร้านะครับผมว่า




ปล. จากบ้านพี่เป็นโรคเดียวกับผมเลยครับ แบบว่าถูกจริตกับหนังสือพะยี่ห้อ อะ เดย์ เกือบทุกเล่ม อิอิ


โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:46:20 น.  

 
อายุมากขึ้น งานที่ไปบ่อยขึ้นก็งานศพนี่แหละค่ะ ที่จริงก็ทำให้เราปลงได้เหมือนกันะคะ ชีวิตคนเราไม่เที่ยง ไม่มีใครรู้ว่าจะตายวันไหน ต้องหมั่นทำความดีไว้ เพราะมีแต่ความดีนี่แหละที่ติดตัวเราไปได้เมื่อจากโลกนี้ไปแล้ว

ขอไว้อาลัยให้กับเพื่อนของคุณนิดด้วยค่ะ


โดย: haiku วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:17:11 น.  

 
นานทีปีหนที่ได้กลับไปเจอเพื่อนๆที่เมืองไทย เฉพาะที่สนิทๆ เเรกๆก็โดนคำถามยอดฮิตเหมือนกัน เเต่พอเจอคำตอบเหมือนๆกันทุกครั้งไป ตอนนี้มันเลิกถามกันไปเเล้ว อิอิ มีเเต่เราจะคอยถามเพราะบางทีเพื่อนมันเปลี่ยนงานกันบ่อย


ว่าเเต่เราไม่ได้คุยกันน๊านนานเเล้วเน๊าะ อ้อไม่ค่อยได้เข้าบล็อกคะ นานๆโผล่มาที ดีใจที่ได้เข้ามาทักทายเพื่อนคนเก่าๆ (ถึงเก่า เเต่คุณภาพบล็อกที่ทำ เรื่องที่นำมาเล่า...ทำให้ประทับใจตลอด ชอบจากใจจริง)



โดย: GingerFever วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:23:11 น.  

 
ก่อนอื่นขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ
สำหรับการจากไปของเพื่อน

ชีวิตคนเราก็ยังงี้แหละครับ เหมือนที่เคยคุยกันกับคุณพู่ จากเด็ก มีเพื่อน มีเรื่องสนุกเยอะ เปลี่ยนโรงเรียน เพื่อนใหม่ เรียนจบ ทำงาน งานแต่งงาน มีลูก พออายุมากขึ้น ชักจะเริ่มเจอเพื่อนๆ เราหรือ คนรู้จัก เริ่มป่วยหนัก ไม่สบาย หรือ ...ตาย...ไปบ้าง

เห็นคุณพู่พูดถึงการได้เจอเพื่อนๆ ถึงแม้จะเป็นในงานศพ แต่ก็ยังได้เจอเพื่อนๆ คนอื่นเยอะ

เดี๋ยวนี้โลกแคบลง พี่สาวผมอายุสี่สิบกว่า เขาไปเลี้ยงกับกลุ่มเพื่อนชั้นประถม เพราะมีคน"ประสานงาน" สืบหาเพื่อนๆ ว่าตอนนี้ทำอะไรกัน

ขนาดผม เพื่อนที่คบกันตอนเรียนหายหมด วันก่อนรุ่นน้องแนะนำเว็บไซด์ของแผนกที่เรียน ตอนนี้เลยได้คุยกับเพื่อนเก่าๆ อีกครั้ง


โดย: dj booboo วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:30:10 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: nompiaw.kongnoo วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:10:34 น.  

 
หวัดดีค่ะพี่พู่ ..
เสียใจด้วยค่ะ เรื่องเพื่อนพี่พู่

แต่พูดถึงเพื่อน หลังจากเรียนจบก็ไม่ค่อยได้เจอกันเลย
เรียกว่า บ้านใครบ้านมันกันเลยเชียว
จบมาก็หลายปีดีดัก ..
เมื่อไม่นานมีนี้เพื่อนสละโสด
ถึงได้เจอกลุ่มเพื่อน ๆ กัน เม้าท์กระจายเลยค่ะ
ก็อย่างว่า งานสนุกด้วย เพื่อนมากันเยอะด้วย
เหมือนพี่พู่ว่า เหมือนรวมรุ่นกลาย ๆ

ส่วนใหญ่จะคุยเรื่องส่วนตัวของกันและกันค่ะ
แต่งงานยัง มีลูกยัง ทำงานที่ไหน ยังไง ฯลฯ

สุดท้ายพองานเลิก ในกลุ่มสนิทกันก็ไปนั่งคุยกันต่อ
แต่ละคนก็มีทางเดินของตัวเองเน๊อะ .. เล่าสู่กันฟัง

และสายสัมพันธ์ของความเป็นเพื่อน
ยังไงก็ยังคงอยู่ค่ะ .. เชื่อยังงั้นนะ

สองพี

ปล. พี่พู่สามห้า เหรอค่ะ งั้นก็ไม่ห่างกันเท่าไหร่นะเนี่ย
ไม่กี่ปีเองอ่ะ เรียกว่ารุ่นเดียวกันได้ป่ะ .. อิอิ


โดย: SongPee วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:54:09 น.  

 
เวลาไปงานศพทีไรผมหดหู่แทบทุกครั้ง
เพราะต้องถามตนเองด้วยว่า
มีเวลาเหลืออยู่อีกเท่าไหร
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ


โดย: กาแฟสอง วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:10:20 น.  

 
ที่คุณพู่ถามมา ตามนี้นะคะ

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sunet&month=23-02-2010&group=5&gblog=30




โดย: นาฬิกาสีชมพู วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:1:20:41 น.  

 
ยังคงอัพเรื่องง่ายๆได้น่าอ่านเหมือนเคย
เรื่องงานบุญฝากกระจายข่าวด้วยนะพี่พู่ ขอบคุณมากๆขอรับ _/\\_



โดย: p_tham วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:2:19:30 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณพู่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:38:27 น.  

 


เมื่อเจอกัน ต้องมีการอำลาเสมอ

สวัสดีฮะ


โดย: U can call me anytime วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:08:14 น.  

 
- หวัดดียามเช้าครับ

- มีความสุขตรงที่ที่เรายืนให้ได้ทุกๆ จุดครับ (ทำยาก แต่ทำได้แล้วดี...ฮิ้วววววววววว)


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:59:42 น.  

 
...เวลาเป็นผู้กระทำให้ทุกอย่างเปลี่ยน
เพื่อน...นานๆเจอกันที มีแต่เรื่องแปลกใจ

แต่ที่เหมือนเดิม เรายังเป็นเพื่อนกันเสมอ...


โดย: แม่อ้วนคนสวย วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:06:47 น.  

 

เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง

จากบล็อก....ด้วยความยินดีครับ คุณพู่


โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:11:46 น.  

 
สวัสดีตอนสายๆค่ะ คุณพู่

อ่านเรื่องเพื่อนวัย 35 ของคุณพู่แล้ว
ทำให้คิดว่าชีวิตไม่เที่ยงจริงๆ
คงต้องหมั่นทำบุญ
หาความสุขโดยเร็วพลัน

พูดถึงเพื่อนแล้ว ทำให้นึกถึงชีวิตสมัยละอ่อน
สุข ทุกข์ เหงา เศร้า ก็มีเพื่อนอยู่เคียงข้าง
ความหมายของคำว่าเพื่อนคงอยู่ตรงนี้อ่ะนะคะ


โดย: nLatte วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:57:17 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณพู่

หนิงเอาขนมมาฝาก
ข้าวปุกมูเซอ หนมพื้นเมืองค่ะ
รสเค็มๆ เอาข้าวมาตำ แล้วทอด (มั้ง เดาเอาค่ะ ได้กินตอนสำเร็จแล้ว ไม่ได้เห็นวิธีทำ)

^ ^"



โดย: ThaMN วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:03:25 น.  

 
สวัสดีอีกรอบค่ะคุณพู่

แกงเขียวหวานร้านนี้อร่อยค่ะ เราชอบแกงเขียวหวานหมูย่างของเขาหละ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:25:18 น.  

 
พูดถึงการตายด้วยโรคด้วยวัยเพียงเท่านี้ มีนก็ถือว่าอยู่ในกลุ่มเสี่ยงเหมือนกันนะค่ะพี่พู่ เพียงแต่ว่ามันจะไม่ร้ายแรงเท่านั้นเอง เพียงแต่จะไม่สามารถใช้ร่างกายได้อย่างมีประสิทธิภาพเท่ากับคนแข็งแรงปกติทั่ว ๆ ไป เพราะเหตุนี้ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้มีนไม่ได้เดือดร้อนว่าจะต้องอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต หรือต้องมีแฟน แต่งงาน เพราะคนที่พร้อมจะมีดูแลเรานั้นช่างหาได้ยากยิ่งนัก หุๆๆ แต่ศิษย์พี่บอกว่า ถ้าเค้าใช่ก็ใช่ และมันก็จะมาถึงเอง เพราะส่วนมากแล้ว เราไม่ค่อยได้วิ่งเข้าหา นอกจากเค้าเข้ามาหาเราก่อน (หุๆๆ ทำนองว่ามีหน้าตาเป็นอาวุธว่างั้นเถอะ 555 เอิ้กๆๆ)

แต่เพราะความขี้โรคของตัวเองทำให้มีนไม่ค่อยคิดถึงเรื่องนี้

เป็นเรื่องดีเหมือนกันนะค่ะที่ได้พบเพื่อนเก่า เวลาได้เจอกันทีก็จะเป็นงานแต่ง หยุดปีใหม่หรือหยุดสงกรานต์อะไรงี้ แต่ก็น่าเศร้าเหมือนกันเนอะที่ต้องเจอกันในงานศพ แต่ชีวิตของคนเรามันก็เป็นสิ่งไม่แน่นอนเนอะ

เพราะงั้นเรามาใช้ชีวิตในบล็อกและชีวิตจริงอย่างมีความสุขกันเถอะ

มีความสุขมาก ๆ กับทุก ๆ วันค่ะพี่พู่


โดย: น้องหล่าคนงาม (minporee ) วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:44:41 น.  

 
มาอ่านบลอคนี้แล้ว-- อึ้งเลยค่ะ
ในบางจุด

เฮ้อ..


โดย: ลำเนา วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:14:07:27 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

JewNid
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 48 คน [?]




[Add JewNid's blog to your web]