บางทีการคิดต่อเยอะๆ มันก็ทำให้หนังที่ตอนแรกไม่สนุกมันเกิดสนุกขึ้นมาได้เหมือนกันนะคะ

โดนสาปเหมือนกัน

ตอนสมัยเรียนเหมือนถูกสาปอย่างนี้เหมือนกันค่ะ

มีช่วงหนึ่งของชีวิตที่เลวร้ายมากจากความรัก ทำให้หนังก็ไม่ดู หนังสือก็ไม่อ่าน

คำสาปก็เลยคลายไปด้วย

ตอนนี้ต้องพยายามรื้อฟื้นใหม่ค่ะ

เพราะรู้สึกว่า เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยคิดอะไรได้อย่างสมัยก่อนแล้ว ซึ่งเหมือนกินข้าวแล้วกินกับข้าวไม่ครบน่ะค่ะ

แต่เราว่า ภาพยนตร์บางเรื่องถ้าไม่พื้นทฤษฏีบางอย่างก็ดูไม่รู้เรื่องนะ อย่างเราดู City of God ถ้าไม่เรียนสัญญะวิทยากับเศรษฐศาสตร์การเมืองไป ก็ไม่รู้ว่า เป็นการปราบปัญหาอาชญากรรม ความรุนแรงเลวร้ายของสลัม (ปืน) ด้วยวิธีการไม่รุนแรงคือสื่อมวลชน (กล้องถ่ายรูปของพระเอก) ที่เป็นตัวคลี่คลายเรื่องตอนท้าย เรื่องนี้เขายกความดีให้สื่อมวลชนเลยแหละ

โอ้ ข้างบนนี้ท่าทางคำสาปจะแรง

สงสัยว่าค้างคาวจะไม่โดนคำสาป

เวลาดูหนังก็ดูเรื่อยๆ

ชอบหนัง action แต่ไม่ชอบแบบเลือดท่วมจอ

สุขสันต์วันหยุดนะคะ

มีแต่ตาเนื้ออ่ะค่ะ

บางทีอยากมีตาปัญญาบ้าง

แต่ก็ไม่รู้ว่ามั่วไปเองรึเปล่า

ไม่รู้ว่าจะรู้ได้ไง ว่าอันไหนจริง

อันไหนมั่วเอง

ลึกลับซับซ้อนเหลือเกิน

ผมโดนสาป...ให้หน้าตาดี...ว้า แย่จัง.....พูดเล่นนะคับ ...

เราว่ามันคงตื่นเต้นดีถ้าได้รู้ว่ามันมีอะไรแฝงอยู่ในหนังที่ไม่ใช่คำพูดโต้งๆ
เหมือนถอดรหัสได้อะไรเงี้ย
เราก็คงดูแบบขำๆของเราต่อไป อิอิ

ปล.เรื่องซีดีอ่ะค่ะ เราเอานะคะ
แต่แบบว่าเรายังไม่เอาตอนงานแฟตนี้อ่ะคะ
เพราะว่าช่วงนี้ใช้เงินเยอะมั่กๆ
เดี๋ยวเราจะบอกอีกที คงประมาณเดือนหน้า
ต้องขอโทษเพื่อนคุณด็องด้วยนะคะ
แต่ถ้ามีใครจะซื้อก่อนก็ให้เพื่อนคุณด็องขายไปก่อนก็ได้น๊า
ขอบคุณคุณด็องที่เป็นธุระให้ค่า เกรงใจจัง
เจอกันงานแฟตเด้อ

บอกตามตรงว่า รู้สึกดีใจที่ไม่โดนคำสาปนั้น
แต่ชอบอ่านบทวิเคราะห์หนังค่ะ เพราะเราก็จะได้ความรู้ไปด้วย
แต่ถ้าเราดูหนัง ขอเราเอาความรู้สึกเป็นตัวตัดสินอย่างเดียวเลยดีกว่า

ขอบคุณเน่อกับบัตรFatFest

แล้วเจอกันในงาน

ขอเข้ามาติดตามด้วยคนนะครับ

ชอบตอนทีเขียนถึงแก๊งค์สามช่านะครับ กระตุ้นหยักดี

วันหลังช่วยเขียนประเด็นเรื่องเศรษฐศาสตร์การเมืองกับการวิเคราะห์สื่อหน่อยสิครับ ผมว่าน่าสนใจดีนะ(ผมเองก็สนใจด้วย 55)

ว่างๆก็เข้าไปเยี่ยม blog ผมที่ //gelgloog.blogspot.com ได้เลยนะครับ

แล้วจะแวะเข้ามาใหม่ครับ

คำสาบนี้ก็ทำให้คุณ I willฯ มีความสุขนี่ครับ เเหะๆ เเซวเล่นครับ

เรื่องของหนัง มันมีอะไรให้เราต่างคนต่างขบคิด ถึงประเด็น
เเฝงที่ซ่อนอยู่เยอะทีเดียว ไม่เเปลกเลยครับ ที่บางคนจะคิดตาม
เเต่ผมมันเป็นประเภทพันธุ์ทาง คือดูหนังไม่ค่อยได้คิดอะไร
คือดูไปเรื่อยๆ จะสนใจในส่วนของการเล่าเรื่อง เเล้วก็มีเสียง
ดนตรีประกอบช่วงไหนยังไงมากกว่า หนังถือเป็นศาสตร์ชั้นสูง
ขั้นหนึ่งของศิลปะเลยครับ ยอมรับนับถือจริงๆสำหรับคนที่มีความรู้
ทางด้านนี้ เพราะเป็นความรู้ที่สอนกันไม่ได้ ทุกอย่างเกิดมาจาก
เเรงบัลดาลใจส่วนตัว โดยที่อาจจะมีเเรงบัลดาลใจอื่นๆประกอบด้วย

ชื่นชมคนที่รักในเรื่องราวของหนังทุกท่านครับ
เเล้วจะมารออ่านงานวิจารณ์ของคุณ I willฯ เรื่อยๆครับ

แวะมาทักทาย ใกล้เลิกงานอ่าค่ะ อิๆๆ

โชคดีจัง ยังไม่โดนสาป

...ส่วนตัวแล้ว การดูหนังแล้วได้คิดไปด้วย ทำให้สนุกมากขึ้น หนังเรื่องหนึ่งขึ้นอยู่กับการมองด้วยตาที่มองต่างกันของแต่ละคน ตาที่แตกต่างทำให้ได้อะไรที่แตกต่างและทำให้การพูดคุยหลังหนังจบได้อะไรมากขึ้น

อา จริง
จะหนังก็ดี หนังสือก็ดี ผู้ใดที่ใฝ่ศึกษาให้ลึกซึ้งย่อมต้องคำสาป
อ่านหนังสือไป ดูหนังไป ก็คอยแต่สะกิดใจ ทั้งที่อยากอ่านเพลิน ๆ สบาย ๆ แต่กลับคอยแต่ เฮ้ย นี่เลย เฮ้ย อธิบายได้เป็นฉาก ๆ เลย ..อยู่เรื่อย

บางทีเวลาอ่านการ์ตูนที่ชอบก็พาลจะประนามว่า ต๊าย นี่ฉันชอบนวนิยายจังค์หรือเนี่ย

อ่า ขอบคุณที่พี่โปรโมตบล็อก แบบว่าอ่านแล้วเขิน หงิหงิหงิ

นั่นสิ ผมมีคำสาปติดตัวแล้ว แต่โชคดีนะยังไม่เป้นกับหนังทุกเรื่องง่ะ

อย่างเช่น ดู Aeon Flux นี่แบบดูเอามันส์อย่างเดียวเลย พอวันนั้นพี่เต้ ถามว่า "เห็นซิมโบลิกใน Aeon Flux มั้ย" ไอ้เรางงแดกเลย

ว่าแล้วพี่แกก็เลคเชอร์สัญลักษณ์ในหนังเรื่องนี้ให้เราฟังเป็นฉากๆ (หลายฉากด้วย) อึ้งแดกอีกรอบ

แสดงว่าคำสาปของเรายังไม่เฮี้ยนมาก ฮ่าๆ