Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2554
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
9 พฤษภาคม 2554
 
All Blogs
 

+++++ SODF II : MONO live in BKK +++++





สี่ปีที่แล้ว ในคืนที่ร้อนสุด ๆ กลางเดือนเมษา ค่ายเพลงเล็ก ๆ ที่เปี่ยมด้วยคุณภาพอย่าง SO::ON Dry Flower ได้จัดคอนเสิร์ตรวมพลชาวโพสต์ร๊อคในประเทศ กระแสในมายสเปซตอนนั้นทำให้ใครต่อใครต่างพากันมาชื่นชมและดื่มด่ำกับดนตรีที่เราคงจำแนกยากว่านี่คือแสงสว่างหรือความมืดกันแน่ และนั่นทำให้เรารู้ว่าไม่ได้มีเราเพียงลำพังเท่านั้นที่หลงใหลกับดนตรีโพสต์ร๊อค เราได้พบเจอกับ 'ชาวแก็ง' ของเราแล้ว (อ่านเรื่องราวตอนแรกได้ที่ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=djdonk-mc43&month=04-2007&date=01&group=3&gblog=83

ระยะเวลาต่อจากนั้นค่ายโซออนฯ มีคอนเสิร์ตประปรายให้ได้ชมอยู่เรื่อย ๆ แต่ผมก็แทบไม่ได้ไปเลยส่วนหนึ่งก็เพราะย้ายกลับไปอยู่เชียงใหม่ จะได้ดูหรือพบปะหน้าตาจริง ๆ ก็ต้องรองานแฟต พอกลับมาอยู่กรุงเทพฯ ก็ไม่ได้แวะเวียนไปเท่าไรด้วยรู้สึกว่า SOL สถานที่ที่มักใช้จัดงานนั้นอยู่ไกลเหลือเกิน อย่างไรก็ดีเมื่อผมได้ทราบข่าวผ่านทางเฟซบุ๊คว่าทางค่ายจัดคอนเสิร์ตใหญ่อีกครั้ง แถมคราวนี้มีโมโน วงโพสต์ร๊อคระดับโลกจากญี่ปุ่นมาด้วย แล้วเราจะพลาดอยู่ไย

คอนเสิร์ตคราวนี้จัดที่มูนสตาร์ ประสบการณ์จากครั้งแรกบอกว่ามึงไปเร็วขนาดไหนก็ไม่มีประโยชน์ ขนาดคราวแล้วได้เข้างานตั้งแต่ซาวด์เช็คยังน่าเบื่อไม่รู้จะทำอะไร ปีนี้เริ่มสองทุ่ม กรูไปสักทุ่มก็ได้วะ ไปถึงแล้วรู้สึกได้ว่าคนมันโหลงเหลงยังไงพิกล

สองทุ่มคนเริ่มทยอยกันเข้าไปในสตูดิโอหนึ่ง บางคนเริ่มหาที่นั่ง บ้างก็ไปซื้อเสื้อและซีดี อากาศในสตูดิโอเย็นกำลังดี มองไปรอบ ๆ มีคนน้อยมาก ยังคุยกับชาวไฟนอลคิดว่าขนาดโมโนยังมากันแค่นี้เองหรอวะ อย่างไรก็ดี ทีมงานก็รอคน สั่งให้พล็อตออกมารอและจัดไปเต็มเหนี่ยวทั้งที่คนยังไม่ถึงครึ่งของความจุ

วงดนตรีสามชิ้นนี้ยังคงยอดเยี่ยมและตรึงคนดูไว้ได้อย่างดี ลีลาการเล่นรวมถึงฝีไม้ลายมือในการเล่นสดบอกได้คำเดียวว่าสนุกมาก แม้ว่าจะไม่รู้จักเพลงของพวกเขามาก่อนแต่ก็สามารถสนุกไปด้วยได้ พล็อตขนทั้งห้าเพลงในอีพีและเพลงใหม่ที่คัฟเวอร์ (จังซี่) มาบรรเลงให้ฟังก่อนจะทุ่มกีตาร์แล้วตะโกนผ่านไมค์ว่า "วันนี้โคตรสนุกเลยว่ะ" สามหนุ่มลาจากไปพร้อมไฟในตัวคนดูที่ต้องนี้เริ่มคุแล้ว





เฟอร์นิเจอร์ วงโพสต์ร๊อคจากมาเลเซียไม่รอช้า ซาวด์เช็คสักแป๊บก็บรรเลงกันต่อ วงดนตรีวงนี้ประกอบด้วยห้าหนุ่มและหนึ่งสาว เป็นวงร๊อคที่มีเสียงทรัมเป็ตประกอบ (อย่านึกถึงสเลอชุดแรกเพราะคนละแนว) เพลย์ลิสต์จัดมาจำไม่เคยได้ว่าเพลงอะไรบ้าง แต่ดูจะชอบช๊อคคนดูเพราะเพลงแรกที่เล่นเปิดนี่ซอฟท์ ๆ ฟุ้ง ๆ เพราะ ๆ แต่พอเพลงสองนี่ซัดกระหน่ำทำเอาตกใจเลยทีเดียว

ผมละทึ่งกับวงนี้ เพลงแกมีทั้งแบบที่เป็นร๊อคแบนด์ เป็นโพสต์ร๊อค บางเพลงนี่ฟินสุด ๆ พล่งพล่านอย่างกับซิเกอร์ รอส อารมณ์ค่อย ๆ ไต่ขึ้นไปด้วยจังหวะสนุกสนาน ชวนกระโดดเหลือเกิน แต่เพลงไหนมาโพสต์ร๊อคหลอน ๆ หน่อยก็พร้อมที่จะทำให้คนดูเข้าสู่โหมดหลอน โยกหัวเมามันในตัวเองได้ในทันที

ผมเองก็เข้าโหมดโยกหัวกับเขาอยู่เหมือนกัน แต่โยกไปมาก ๆ แล้วปวดคอโคตร ๆ สงสัยความแก่มาเยือนแล้ว มันเป็นห้วงอารมณ์ที่ชาวโพสต์ร๊อคนิยมคงคุ้นเคยกันดี ก้มหน้า หลับตา เคลิบเคลิ้ม ล่อยลอยไปกับซาวด์ที่กระหน่ำมายังโสตประสาท

ผมสรุปแบบคิดเองเออเองว่าเฟอร์นิเจอร์เล่นจบคงมีหลายคนที่ฟินทางอารมณ์ไปแล้วหลายสิบรอบ

ก่อนจบตัวคุณพี่นักร้องแกถามว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว ไม่รู้ว่าแกจะรีบไปไหน ไม่มีอังกอร์อะไรทั้งสิ้นสงสัยคงอยากจะดูโมโนต่อ ฮาๆๆ

คิวต่อมาก็เป็นไฮไลท์ของงานซึ่งก็คือ โมโน นั่นเอง วงนี้ก็ซาวด์เ็ช็คนานนิดนึงเพราะให้เวลากับเฟอร์นิเจอร์แจกลายเซ็นด้วย ถือเป็นโอกาสให้คนดู (โดยเฉพาะพวกถึงเลขสามกันแล้ว) ได้นั่งพักให้หายเมื่อย แต่ทว่าด้านหน้าเวทีกลับมีผู้คนกลุ่มหนึ่งยืนติดประชิดขอบไม่ไปไหน ได้ยินเด็ก ๆ เขาคุยกันว่านั่นเขายืนทำอะไรกันวะ ไอ้เราก็อยากบอกว่า เขายืนดูเอฟเฟคส์ไงน้อง ส่วนใหญ่ยืน ๆ อยู่ตรงนั้นก็ชาวไฟนอลคิดทั้งนั้นครับ ดูแต่ละคนตาเป็นประกายยามได้เห็นเอฟเฟคส์ของนักดนตรีระดับโลก

ตอนโมโนเล่น ผมเลือกยืนข้างหลัง (แต่สุดท้ายแล้วนั่งดูกับพื้นด้านข้าง) เหตุผลคือเมื่อยและชอบเห็นภาพด้านกว้างมากกว่า พอโมโนปรากฏตัว เสียงปรบมือดังกึกก้อง Ashes in the snow ถูกบรรเลงขึ้น เสียงกระหึ่มกระแทกตัวราวกับสึนามิแห่งเสียงซัดสาด นี่คือความสุนทรียะที่มิอาจอธิบายเป็นคำพูดและตัวอักษรได้ เหมือนเสียงดนตรีได้พัดผ่านเราไปอย่างรวดเร็วและหนักหน่วง เรามีหน้าที่เพียงปล่อยใจให้ลอยไปกับมันและดื่มด่ำดำดิ่งสู่ห้วงแห่งพายุเสียง เป็นพายุที่เราคาดเดาไม่ได้เลยว่า ณ ปลายทางมันหุบเหวมืดมิดหรือแสงสว่างอันเจิดจ้า

ตลอดโชว์หนึ่งชั่วโมงของโมโนนี่ตรึงคนทั้งฮลล์ได้อย่างยอดเยี่ยม ระบบแสงสียอดเยี่ยม (โมโนมีซาวด์เอนท์ฯ ของตัวเองมาด้วย ผมลองฟังแล้วคิดว่าสุดยอดมาก ๆ แต่วงอื่น ๆ ยังเจอมูนสตาร์ปราบเซียนอยู่) ผมละอยากลงไปนอนดีดดิ้นอยู่กับพื้น ทุกเพลงที่เล่นตอนนี้แทบไม่อยากกลับมาฟังซีดีเลย คนละอารมณ์กันอย่างแรง การได้ดูวงโพสต์ร๊อคระดับโลกเล่นแบบนี้ถือเป็นประสบการณ์การชมดนตรีที่น่าประทับใจยิ่ง









รูปมหากาพย์สวยมาก โดย ปิ๊ก (strawberry machine gun)





เ็ห็นงานนี้มีน้อง ๆ รุ่นใหม่ (คือวัยมัธยมปลายถึงมหาลัย) มาดูกันเยอะ วัย ๆ ผมนี่ไม่ค่อยมีเท่าไรละ ไม่รู้ว่าน้อง ๆ เขารู้สึกอย่างไร แต่ถ้าเป็นผมมันคงเป็ฯแรงบันดาลและแรงผลักดันในการทำวงเจ๋ง ๆ ออกมาให้ได้ฟังกัน

มาถึงคราว Desktop Error บ้าง หลังจากรอนานมากเกือบเที่ยงคืนกว่าถึงได้เล่นเพราะรอโมโนแจกลายเซ็นให้เสร็จก่อน ทำเอาหลายคนกลับบ้านไม่รอดูต่อ ก็ถือว่าใครยังรอก็ได้ดูอะไรมันส์ ๆ ดี ๆ กันไป

การโชว์เริ่มต้นตามธรรมเนียมของวงคือเพลง Ticket to home ก่อนจะตามด้วยงานเพลงทั้งในชุดแรกและชุดล่าสุด วงนี้เดาเพลย์ลิสต์แกไม่ได้เลยเพราะเล่นที่ไหนก็ไม่เห็นเรียงเพลงเหมือนกันสักที จัดหนักมาตั้งแต่ พาฝัน ทุกทุกวัน อย่างน้อย เดินไปใน ฯลฯ ลีลาการเล่นนี่ก็สะเด่านัก เบิร์ด มือกีตาร์นี่เส้นทางไปสู่กีตาร์ฮีโร่แล้ว คนเหลืออยู่ประมาณครึ่งฮอลล์ กระโดดโลดเต้นกันอย่างเมามันส์ (ที่น่าส่งประกวดที่สุดที่พุฒิ ภูมิจิต ที่เต้นข้าง ๆ ผมอย่างกับไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย) แสงสีบนเวทีัออกแบบได้สวยดี แต่บางประเภท อาิทิ ไฟสีเหลืองจ้าที่ยิงย้อนกลับมาทางคนดูก็ทำร้ายจนต้องยกมือมาบังตากันเลยทีเดียว เพลงสุดท้ายที่เล่นปิดคือ คืนที่ไม่ปกติ ซึ่งทางวงใช้เพลงนี้เล่นปิดประำจำ พลังมาก ๆ โดยเฉพาะตอนขยักที่สองซึ่งสาดกันเต็มเหนี่ยว เต้นกันเป็นบ้าไปแล้วครับ





การโชว์จบลงแต่คนดูยังไม่จบ ด้วยความที่คนที่รออยู่ส่วนใหญ่เป็นเพื่อน ๆ กัน เลยมีเสียงตะโกน อาทิ อยากดูต่อโว้ย หรือ ยังไม่อยากกลับโว้ย ช่วงอังกอร์ก็เริ่มขึ้นด้วยเพลง สมใจ จากนั้นปิดท้ายด้วยคัฟเวอร์ สิ่งดีดี ของกูส ที่ทำเอาทั้งฮอลสนั่นไปด้วยเนื้อเพลงทีว่า "แค่เพียงความทรงจำ ที่ฉันและเธอเคยมีต่อกัน" สาวกกูสยังเยอะนะครับ (ตอนนี้บะ มือกลองวงกูสที่ยืนอยู่หน้าคอนโทรลเลอร์เลยถูกแกล้งประมาณว่า อย่าร้องไห้นะ)

งานจบ ทุกคนเบิกบาน ค่าบัตรเจ็ดร้อยบาทนี่คุ้มเกินคุ้ม ผมเองที่ไม่ค่อยได้พบปะพี่เพื่อนน้องเท่าไรก็ได้มาเจอ เป็นความรู้สึกคุ้นเคยที่เราได้เจอผู้คนที่รสนิยมคล้ายกัน เป็นความสนิทชิดเชื้อกันที่ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี ยิ่งได้เห็นคนโยกหัวเป็นจังหวะเดียวกันเกือบทั้งฮอลล์นี่มันให้ความรู้สึกดีมาก ๆ เลยครับ

สุดท้ายต้องขอขอบคุณพี่โคอิชิและทีมงานทุกคน (ที่เรารู้จักก็มี โณ น้ำหวาน ฯลฯ) ที่สร้างคอนเสิร์ตดี ๆ อย่างนี้ขึ้นมา two thumps up ครับ และขอขอบคุณพี่เพื่อนน้องทุกคนที่ได้เจอและพูดคุยกันที่งาน ทั้ง พี่บีม พี่นอร์ พี่โจอี้ ปิ๊ก บิ๊ง พี่ตู่ ดรีม คุณโอ๋ ม้อ ตูน และคนอื่น ๆ ที่มาทักทายในฐานะน้าช้างแห่งครัวกาก ๆ นะครับ





ผมและคุณโอ๋ แห่ง Inspirative



ป.ล. คลิปที่เอามาแปะีนี้มีคนอัพไว้ในยูทูบ ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ครับ




 

Create Date : 09 พฤษภาคม 2554
14 comments
Last Update : 11 พฤษภาคม 2554 13:24:59 น.
Counter : 3341 Pageviews.

 

ข่าววงในว่างานนี้เฮียโคฯ เจ๊งฮะ

พวกเราคงมอบได้แต่กำลังใจครับ จัดครั้งหน้าจะลากเพื่อนมาเยอะๆ เลยฮะ สัญญาครับ

 

โดย: โอ๋เอง IP: 172.16.1.73, 124.120.181.185 10 พฤษภาคม 2554 0:09:56 น.  

 

เพลงแบบนี้ คนฟังกันน้อยเหลือเกินนะครับ

 

โดย: I will see U in the next life. 10 พฤษภาคม 2554 0:12:36 น.  

 

เป็นบรรยากาศที่สุดยอดจริงๆค่ะ
คงจะจำไปตลอดชีวิต
ว่าแต่ พี่ช้างก็คนในวงการเหมือนกันนะคะเนี่ย รู้จักหลายคนเลย *-*

 

โดย: Madamcode IP: 124.120.183.85 10 พฤษภาคม 2554 0:34:08 น.  

 

ยอดเยี่ยม

 

โดย: grappa IP: 58.9.71.68 10 พฤษภาคม 2554 7:54:43 น.  

 

คุณต้องลองสัมผัสเอง......แล้วจะรู้สุกถึงอารมณ์

 

โดย: patthrawut IP: 10.0.1.116, 124.120.103.231 10 พฤษภาคม 2554 9:37:02 น.  

 

ขอบคุณคะอาจารย์ดอง
อ่านไปขนลุกไป :D

 

โดย: น้ำหวาน IP: 124.120.166.236 10 พฤษภาคม 2554 10:40:20 น.  

 

เสียดายมาก ไม่มีโอกาสไป

ว่าแต่งานนี้มีซีดีเพลงเก่า ๆ ของ so:on มาขายด้วยหรือเปล่าครับ

 

โดย: atell IP: 10.0.1.243, 110.171.12.157 11 พฤษภาคม 2554 1:20:48 น.  

 

@ atell มีแค่ Talkless, Desktop Error ชุดเต็ม และ Plot ครับ

 

โดย: I will see U in the next life. IP: 192.168.2.40, 61.19.53.83 11 พฤษภาคม 2554 11:55:51 น.  

 

ขอบคุณครับ พอดีกำลังตามหาอัลบั้ม fruit ของณภัทร อยู่ครับ ไม่รู้้จะมีผลิตมาเพิ่มรึเปล่า
แล้วไม่ทราบว่าตอนนี้ยังพอหาได้อีกหรือเปล่าอ่ะครับ

 

โดย: atell IP: 10.0.1.42, 110.171.12.157 11 พฤษภาคม 2554 22:20:23 น.  

 

สุดยอดอ่า

 

โดย: pick IP: 110.168.156.33 11 พฤษภาคม 2554 22:34:49 น.  

 

อ่านถึงตอนไฟนัลคิดแล้วรู้สึกเกรียนๆ ฮ่าๆๆๆๆ

 

โดย: strawberry machine gun 12 พฤษภาคม 2554 0:44:49 น.  

 


หวัดดีค่ะ คือว่าไปเซิสใน google หาเพลงหัวใจพินพังของพี่ริคที่ร้องกับพี่โต้ สุหฤท เมื่อนานมากๆแล้ว แล้วไปเจอคอมเม้นที่พี่ไปโพสไว้ใน blog นึงว่าพี่มี เลยอยากจะมาขอหน่อยค่ะ

ส่วนตัวไม่ได้เล่นเว็บนี้
รบกวนติดต่อกลับที่ Facebook ด้วยนะคะ
จะเป็นการดีและสะดวกมากๆเลย

อยากได้มากๆ หามาหลายปีแล้ว
เมื่อก่อนตอนสมัยเด็ก ต้องอันเทปตอนเวลา Fat รายงานชาร์ต ถึงจะได้ฟัง แต่ตอนนี้หายไปหมดแล้ว :( รบกวนด้วยนะคะ

ขอบคุนล่วงหน้าเลยคะ

^__________^



 

โดย: focuz :) IP: 58.9.168.218 27 พฤษภาคม 2554 6:29:13 น.  

 



ลืมให้ลิ้งค์ติดต่อกลับ

//www.facebook.com/focuz.lilolilo

หรือส่งเข้ามาที่เมลล์ก็ได้นะคะ

im.focuz@hotmail.com

หรือ

thequeenofalittleworld@live.com

ขอบคุนอีกทีคะ :)

 

โดย: focuz :) IP: 58.9.168.218 27 พฤษภาคม 2554 6:31:13 น.  

 

ราตรีสวัสดิ์ นอนหลับฝันดีครับ News

 

โดย: bbandp 31 พฤษภาคม 2554 5:49:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


I will see U in the next life.
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




Friends' blogs
[Add I will see U in the next life.'s blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.