BlogGang.com : : Travel with Lizard - กินเส้นอย่างโปรญี่ปุ่น ! ... How-To o

ต้มน้ำให้เดือดก่อน แล้วค่อยใส่เส้นลงไป -- พยายามแยกให้เส้นไม่ติดกันนะคะ

พยายามอย่าให้น้ำเดือดจัด -- ให้พอมีฟองเล็กๆปุดๆพอ เพราะถ้าเดือดจัดมากด้านนอกจะสุกก่อนแต่ข้างในจะยังไม่สุกดี กว่าจะสุกหมด เส้นน่วมเกิน -_-"

สุกแล้ว

* ดูเวลาที่เส้นแต่ละชนิดจะสุกข้างหลังห่อ ถึงแม้จะเป็นเส้นขนาดและแบบเดียวกัน แต่เวลาที่ใช้ลวกมักจะแตกต่างกันออกไปถ้าต่างยี่ห้อค่ะ

เตรียมน้ำเย็นเอาไว้ล้างเส้น

*น้ำเย็นจะช่วยให้เส้นคงสภาพ ไม่ให้เส้นเละเวลาทิ้งไว้ก่อนทาน

ล้างเส้น -- "ล้าง" จริงๆ ไม่ใช่แค่ลวกๆนะคะ

*สมัยแรกจขบ.เอาเส้นแค่ไปจุ่มๆในน้ำเย็น จนตอนหลังไปทานข้าวบ้านเพื่อนที่เป็นญี่ปุ่น เขาสอนวิธีที่ถูกต้องให้ ต้องเอาไปล้างเลยค่ะ (ใช้ตะเกียบแยกๆเส้นในน้ำหน่อย)

เส้นบางชนิดแป้งจะมาก ดูจากน้ำที่ใช้ลวกจะออกขุ่นๆไม่ใส บางชนิดอย่างเช่นอุด้ง เขาเอาไปล้างแบบใช้มือขยี้ๆในอ่างน้ำกันเลยทีเดียว #อารมณ์เหมือนซักผ้า

สรงให้สะเด็ดน้ำ *อันนี้สำคัญมาก! เพราะถ้าน้ำเหลือเยอะ เส้นจะน่วมเพราะน้ำไปกองอยู่ก้นจาน ถ้าเส้นชุ่มน้ำขนาดนั้นเวลาทานจะไม่ดูดซึมซ้อสอื่นๆได้ดีเท่าที่ควร

หน้าตาผลงานของห่อที่ 1 ... จัดไว้เป็นคำๆ ทานง่ายดี

หน้าตาห่อที่ 2 -- ขี้เกียจจัดเป็นคำๆแล้ว มาเป็นชามเลยละกัน หึหึ

เปรียบเทียบหน้าตาทั้ง 5 แบบ ... จากแถวบนด้ายซ้ายไล่มาขวา จากนั้นมาแถวล่างซ้ายไปขวาเหมือนกัน

Soy Sauce แบบต่างๆ ... จากซ้ายมาขวา

ขวดที่ 1 ป้ายสีน้ำเงิน - เป็นซีอิ๊วที่มีส่วนผสมของปลาแห้ง ออกหวานนิดๆ

ขวดที่ 2 ที่มีรูปส้ม - เป็นซีอิ๊วที่มีส่วนผสมของน้ำส้มสายชูและส้ม หอมกลิ่นส้ม

ขวดที่ 3 ขวดอ้วนฝาเขียว - ซีอื๊วธรรมชาติแบบเค็มน้อย หอมอร่อยกำลังดี

ขวดที่ 4 ด้านขวาสุด ฉลากม่วง - ซีอิ๊วที่หมักจากถั่วดำ รสชาติเข้มกว่าปกติ

ลองเอาน้ำมันพริกของญี่ปุ่นกับน้ำจิ้มสะเต๊ะของไต้หวันมาลองทานด้วยกัน *นึกได้ว่ามีอยู่พอดี

น้ำมันพริกญี่ปุ่น ไม่เผ็ดแต่หอมกระเทียมทอดมากๆ

ถ้าให้เลือกเส้นและซ้อสที่ชอบที่สุด จขบ.ชอบเส้นแบบที่ 1 มากที่สุดแล้ว แต่ถ้าใครชอบทานกับซ้อสที่รสจัดหน่อย แนะนำให้ทานกับเส้นแบบที่ 4 เพราะความแน่นของเส้นจะเข้ากันได้กับรสจัดๆดีกว่าค่ะ

เส้นของไต้หวันเองคุณภาพก็ไม่แย่เลยนะคะ ถ้าไม่ได้เอามาเปรียบเทียบกันชนิดคำต่อคำแทบจะบอกความต่างไม่ได้ เส้นของไต้หวันความหนุบและลื่นของเส้นจะน้อยกว่าของทางญี่ปุ่น แต่ราคาถูกกว่ากันครึ่งนึงแน่ะ ดังนั้นถ้าคิดกันเรื่องความคุ้มแล้ว -- เส้นไต้หวันชนะขาด

ที่ชอบน้อยที่สุดคือเส้นแบบ whole wheat ถึงแม้จะดีต่อสุขภาพ แต่ความอร่อยหาย ความนุ่ม ความหนึบหนับของเส้นหายไปเกือบหมด

ไม่ไหวๆ ยอมสุขภาพดีน้อยหน่อยดีกว่า 55

ส่วนซ้อส -- จริงๆแล้วแต่ละแบบก็มีข้อดีแตกต่างกันไป แต่ถ้าต้องเลือกเพียงอย่างเดียว คงเลือกแบบธรรมชาติแบบเค็มน้อย เพราะทานกับน้ำมันพริกญี่ปุ่นอร่อยสุดแล้ว

สรุปมื้อนี้นอกจากจะได้เทียบเส้นโปรดเกือบทุกชนิดแล้ว ยังได้พุงกลมๆและความอิ่มขั้นจุกก่อนเข้านอนอีกด้วย

คราวหน้าถ้าจะทำกิจกรรมเปรียบเทียบอาหารแบบนี้แล้ว สมควรแก่การทำตอนกลางวันเป็นอย่างยิ่ง มื้อเย็นรอบดึกแบบนี้ ... เฮ้ออออ

ไปแล้วค่า เจอกันใหม่เอนทรี่หน้า