ดอกเบญจมาศ กับ เถาเวียนหมิง (陶淵明) : กวีผู้คืนสู่ไร่นาสวน
ว่าจะเล่าถึงบทกวีของท่าน เถาเวียนหมิง (陶淵明)
หรือ เถาเฉียน (陶潛) หลายครั้งแล้ว
แต่ก็ไม่ได้ฤกษ์สักที . . . เพราะหารูปที่เคยวาดประกอบไว้..ไม่เจอ
เพิ่งเจอครับ...รูปนี้วาดไว้เมื่อ 27 ปี แล้ว (ลงวันที่ไว้ 29 พย. 2528) 
บทกวี 2 บท นี้ก็แปลไว้นานมาก...ก่อนวาดรูปอีก
เป็นซือที่มีชื่อว่า "ดื่มสุรา (饮酒)" แต่งไว้ทั้งหมด 20 บท
ขอนำมาเสนอ 2 บท
ท่านกวีเขียน ค ำ น ำ ว่า . . .
" ข้าฯใช้เวลาเรื่อยเปื่อย แต่ก็เป็นสุขดี รู้สึกว่าราตรีนั้นยาวนัก
วันไหนที่หาสุราดีๆได้ ข้าฯเป็นต้องดื่มทุกวัน
ดื่มพลางมองดูเงาตัวเอง แล้วก็ดื่มจนหมดกา
พอเมาได้ที่ข้าฯก็จะแต่งบทกวี 2-3 บรรทัด อย่างสบายใจ
กองกระดาษวางระเกะระกะ ไม่มีใครมาช่วยเก็บเข้าที่เข้าทาง
ข้าฯเคยขอร้องให้สหายเฒ่าคัดลอกไว้ เผื่อจะได้อ่านเล่นภายหลัง "
ดื่มสุรา : 饮酒
โดย เถาเวียนหมิง : 陶淵明
(1)
◉ สร้างกระท่อม ท่ามฝูงชน สับสนสิ้น
结庐在人境 ， โสตมิยิน รถรา ม้าล้อหมุน
而无车马喧 。 หยุดถามข้าฯ....ว่าไฉน เจ้าประคุณ
问君何能尔？ จิตไกลพุ้น พะวังหวัง สร้างบ้านไกล 心远地自偏 。 เด็ดเบญจมาศ ดาดาษรั้ว เบื้องบูรพา
采菊东篱下 ， แล้วแหงนหน้า พินิจถิ่น ทักษิณไศล 悠然见南山 。 อากาศดี ตลอดวัน หว่างภูละไอ
山气日夕佳 ， เหล่านกไพร ผินร่อน จรกลับรัง 飞鸟相与还 。 คือสิ่งนี้ ที่ข้า ใฝ่หาค้น
คือสัจจะ แห่งชีพชน ก่นวาดหวัง 此中有真意 ， อยากจะบอก ว่าฉันใด ให้ใครฟัง
อพิถัง! กลับลืมถ้อย กระทงความ ฯะ 欲辨已忘言 。
ขอขยายความจากซือบทแรก
(เมื่อท่านกวีเถาเวียนหมิงได้ลาออกจากราชการแล้ว บ้านที่พำนักยังคงวุ่นวาย เพราะยังไม่ย้ายออกจากชุมชน ท่านกวีจึงปรารถนาจะออกไปอยู่ในไร่นาป่าเขา ใฝ่ฝันถึงการปลีกวิเวกไปหาความสงบตามธรรมชาติ แต่สิ่งเหล่านี้ก็ได้แต่ครุ่นคิด อยู่ในใจ ยากที่จะระบายให้ใครๆฟัง)
..............
(2) ◉ เบญจมาศ ศารทสวย สดสีสัน
秋菊有佳色， เก็บบุปผา ลาวัณย์งาม น้ำค้างฉม 邑露掇其英 ; อยู่กับเหล้า เศร้านิราศ มาดจ่อมจม
汎此忘憂物， อิฏฐารมณ์ ทางโลกา ข้าหลีกไกล 遠我遺世情。 ทีละจอก อยู่เดียวดาย ให้บานเบิก
一觴雖獨進， หมดกาเลิก ขอดจอกพอ ขอขานไข 杯盡壺自傾。 สุริยา ลาลับคล้อย ค่อยครรไล จตุบาท สงัดไป ไม่ไหวติง
日入群動息 วิหคหวน รังเรียก เพรียกป่าหา
歸鳥趨入林。 แต่ตัวข้า ขับอยู่ห้อง บุรพะสิง 嘯傲東軒下， หทัยสุข หรรษา เริงร่าจริง
ช่วยประวิง ปัจจุบัน มิผันภิณท์ ฯะ 聊復得此生。
ขอขยายความจากซือบทที่สอง (ท่านกวียังคงเป็นทุกข์แม้จะอยู่ท่ามกลางดอกไม้ จะว่าเป็นเพราะความเหงาหรือ? แต่น่าจะเพราะยากจนขัดสนมากกว่า กระนั้นท่านก็ยังดื่มสุราแก้เหงาอยู่คนเดียว
ความยากจนทำให้หาสุรามาดื่มก็ต้องจำกัดจำเขี่ย หมดจนต้องขอดกาแล้วก็ต้องหยุด
เคยเห็นหลายภาพที่วาดท่านกวีกรองสุรา...ที่หมักเองกระมัง
ท่านเถายังมีความขัดแย้งระหว่าง ลาออกจากราชการและความขัดสนขาดแคลน
ท่านกวียอมเลือกเอาความขัดสน...แต่ไปไขว่คว้าหาสุขเอากับธรรมชาติที่ไม่ต้องซื้อหา
และไม่ต้องอึดอัดใจกับเจ้านายที่เจ้ายศเจ้าอย่าง..ทั้งวางอำนาจบาทใหญ่)
................................
 เด็ดเบญจมาศ ดาดาษรั้ว เบื้องบูรพา . . . . . แล้วแหงนหน้า พินิจถิ่น ทักษิณไศล
ปรากฏว่ากล่าวถึงดอกเบญจมาศ หรือเก๊กฮวย ทั้ง 2 บท
และในรูปภาพที่วาดรูปท่านกวี ก็มักจะมีดอกเบญจมาศในภาพเสมอ
ไม่อยู่ในสวนก็อยู่ในมือ
จขบ.เชื่อว่า จิตรกรวาดภาพตามบทกวีที่กล่าวถึง
ผมตั้งโจทย์แบบให้ขบคิดเล่น . . .
ท่านกวีต้องการจะสื่ออะไรถึงคนอ่านหรือเปล่า?
การที่ใครจะชอบดอกอะไร...เป็นรสนิยมส่วนตัว
เมื่อชื่นชอบ ก็จะกล่าวถึงบ่อยๆ
ตั้งแต่บุร่ำบุราณมา คนจีน คนญี่ปุ่น และแม้แต่ฝรั่ง ก็มีผู้ชื่นชมดอกเบญจมาศ
มีการพัฒนาพันธุ์ขึ้นมากมาย จนได้หลายสี หลายทรง และดอกดก
เบญจมาศจะออกดอกงามในฤดูใบไม้ร่วง จนถือว่าเป็นดอกไม้แห่งฤดูศารท
พอถึงฤดูกาลนี้...จะมีงานประกวดประขันดอกเบญจมาศ
ยิ่งเป็นการส่งเสริมการพัฒนาพันธุ์ให้หลากหลาย
ดอกไม้นี้รูปทรงสีสันสวยงาม...แต่กลิ่นไม่หอม
คนจีนนิยมเอาเบญจมาศพันธุ์หนึ่งมาชงน้ำดื่ม...น้ำเก็กฮวย แพร่มาถึงบ้านเรา
ชงต้มน้ำเดือด ใส่น้ำตาลกรวด กรองเอากากออก ก็จะได้น้ำเก๊กฮวย
ดื่มร้อนก็ได้ เย็นก็ดี ชื่นใจแก้ร้อนใน กลิ่น..กลายเป็นหอมชื่นใจ
ท่านกวีเถาเวียนหมิงรับราชการจนช้ำใจ ลาออกตั้ง 2 ครั้ง 2 ครา
คงได้ซดน้ำเก๊กฮวยแก้ช้ำใจ สลับกับสุราพาให้ลืมทุกข์กระมังครับ
สรุปคำตอบ ท่านเถาชอบเบญจมาศเพราะ . . เอามาชงเป็น น้ำเก๊กฮวยกินแก้เก๊กซิม งั้ย 5 5 5 +
...........................................
ปฉลข 1 :
เที่ยวนี้ขออนุญาตไม่เล่าประวัติท่านกวีเถา
ใครอยากทราบ เชิญไปอ่านเอาที่บล๊อก หยกใสฯที่บ้านคุณไฮกุ
แต่จะชดเชย..เอาดอกเบญจมาศสวยๆหลากสีสันมาฝากแทนครับ
     ปฉลข 2 :
รูปดอกเบญจมาศทั้งหมดถ่ายจากประเทศญี่ปุ่นใช้กล้องจากไอแผ็ด ผมว่าคุณภาพรูปไม่ค่อยดีครับ
3 รูปแรก จากหน้าพิพิธภัณฑ์เมืองทาคายาม่า3 รูปหลัง จากทางเข้าปราสาทโอซาก้า
............................................. คลิปครั้งนี้ ขอนำเสนอ 2 คลิป คลิปแรก เชิญฟังลีลาการอ่านบทกวีจีนประกอบดนตรี บทที่อ่านคือ "กุย ชวี่ ไหล 归去来: กลับบ้านเถิด" อันโด่งดังของท่านเถาเวียนหมิง ................................................... คลิปที่สอง เป็นอนิเมชั่นเล่าถึงบทประพันธ์ โด่งดังอีกบทหนึ่งที่ท่านเถาเวียนหมิงรจนาไว้ "เถาฮวาหยวนจี้ 桃花源记 : บันทึก (หมู่บ้าน) ธารดอกท้อ"เป็นดินแดนลับแลในอุดมคติ..ไร้คนปกครอง ขอบคุณ You Tube ที่นำสิ่งดีๆมาสู่เราเสมอมา .................. แล้วเจอกันใหม่บล๊อกหน้า สวัสดีครับ
| Create Date : 10 ธันวาคม 2555 |
| Last Update : 15 ธันวาคม 2555 21:03:47 น. |
|
32 comments
|
| Counter : 38443 Pageviews. |
 |
|
ซาบซึ้งในน้ำใจและมิตรภาพที่มีให้กันมาตลอด พรใดที่ให้มาก็ขอให้ย้อนกลับคืนมาหาครูดิ่งหลายเท่าทวีคุณเลยค่า 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [
อ่านจบก็โหวตทันทีครับพี่
พี่แปลด้วยภาษาที่สวยมากครับ
ชอบบล็อกศิลปะของพี่ดิ่งมาก
อ่านแล้วได้ความรู้
และความงามด้านกวีจริๆงครับ
ปล. ผมคิดว่าทั้งไอแพดและไอโฟน
ยังมีปัญหาเวลาถ่ายภาพในอาคารที่แสงน้อยครับพี่
แต่ถ้าถ่ายกลางแจ้ง
คุณภาพไฟล์พอใช้งานเลยครับ