ของของใคร...ของใครก็ห่วง-หวง ... สวัสดีครับ ![]() วันนี้มีเรื่องของเพื่อนมา "ขาย" เล็กน้อย ![]() พอดีเมื่อสัปดาห์ก่อนได้คุยกับเพื่อนที่ทำงานเดียวกัน ได้ความว่าเค้า (เพื่อนผู้หญิง) กำลังจะลาพักร้อนไปเที่ยวเชียงใหม่ ด้วยความสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้าน ![]() เพื่อนผม...ไปกับแม่กับน้อง ผมเอง...อ้าว แล้วเอาพ่อไปไว้ไหนอ่ะ ทำไมตัดช่องน้อยแต่พอตัวไปกันแค่แม่ลูก น่าเกลี๊ยด...น่าเกลียดนะเราอ่ะ (อยู่ดีๆไปแขวะเค้าอีก ![]() เพื่อนผม...พ่อเราก็ต้องให้อาหารหมาอยู่ที่บ้านน่ะสิ ถ้าไปกันหมดเราก็ต้องอยู่เฝ้าบ้านอ่ะสิ (บ้านเพื่อนผมเลี้ยงหมาอยู่ 6-7 ตัว) ผมเอง...(ได้ที ![]() เพื่อนผม...(เริ่มรู้สึกว่าคิดผิดว่ามาคุยกะมันทำไม ![]() ครับ และบทสนทนาดังกล่าวนี้เองที่เป็นตัวจุดประกายในการอัพบล็อกของผมคราวนี้ หลายครั้งหลายคราวที่เรารู้สึกผูกพัน รู้สึกว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นสิ่งสำคัญ รู้สึกว่าเราขาดมันไม่ได้ รู้สึกว่ามันเป็นของของเรา และเราก็รู้สึกเช่นนั้นตลอดมา โดยไม่ได้ตระหนักเลยว่าสิ่งนั้นๆนำมาซึ่งความสุขแก่เราจริงหรือเปล่า อย่างเพื่อนผมคนนี้เป็นคนรักหมามาก เห็นหมาที่ไหนแล้วมือไม้อ่อน (พูดซะ ![]() เจอรูปหมาที่ไหนสวยๆงามๆก็ต้องทุ่มเทซื้อมา ยิ่งโดยเฉพาะหมาที่บ้านยิ่งรักยิ่งหลงเกินกว่าใคร (ก็คงอย่างที่คนเลี้ยงหมามักจะเป็นกัน) ชีวิตนี้ขาดหมาของชั้นไม่ได้ แต่พอถึงเวลาที่ตัวเองมีกิจบางอย่างต้องทำและอยากทำ อย่างเช่นไปเที่ยวในครานี้ หมาของเพื่อนผมคนนี้ กลับกลายเป็นภาระ เป็นเครื่องขัดขวาง เป็นสิ่งที่ทำให้ครอบครัวไม่สามารถไปเที่ยวกันพร้อมหน้าได้ ผมเลยนึกถึงตัวเอง เริ่มจากเรื่องใกล้ตัว อย่างเวลาซื้อดีวีดีเป็นบ๊อกซ์สวยๆมา เช่น Il Mare ที่อิมพอร์ทมาจากเกาหลี (ใช้คำว่าอิมพอร์ทแล้วฟังดูดีแฮะ ![]() ได้มาเราก็รู้สึกว่ามันสวยดี พออกพอใจที่เราได้มันมาไว้ในครอบครอง สิ่งนี้คือของของข้าพเจ้า พอผ่านไปสักพักก็เริ่มรู้สึกกระวนกระวาย ...จะหยิบจับมากก็ไม่ได้เดี๋ยวมันจะเปื่อยซะก่อน ...จะวางทิ้งขว้างก็ไม่ได้เดี๋ยวฝุ่นขึ้นแล้วจะเลอะ ...ใครจะมาหยิบมาจับก็ต้องคอยเหล่ว่ามันจะทิ้งขว้างของของเรารึป่าว กลายเป็นไม่มีความสุขอ่ะครับ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() พญามารเคยกล่าวต่อพระพุทธองค์ว่า "ผู้มีทรัพย์ย่อมสุขเพราะทรัพย์นั้น เปรียบเหมือนคนมีโคสุขใจเพราะโค คนมีบุตรสุขใจเพราะบุตร, ผู้ไม่มีอุปธิ (กิเลส) ย่อมไม่สุขใจ" พระพุทธองค์ตรัสตอบว่า "ผู้มีทรัพย์ย่อมเป็นทุกข์เพราะทรัพย์นั้น เปรียบเหมือนคนมีโค โศกเศร้าเพราะโค คนมีบุตร โศกเศร้าเพราะบุตร, ผู้ไม่มีอุปธิ ย่อมไม่มีความทุกข์ใดๆ" ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ท่านพุทธทาสภิกขุเคยกล่าวไว้ว่า...เราควรจะทำงานทุกอย่างด้วยความว่าง ทำเหมือนกับไม่มีอะไร แค่ให้ได้ทำ แค่ปฏิบัติต่อสิ่งต่างๆให้มันถูกต้องตามหน้าที่ มีหน้าที่อย่างไรก็ทำไปอย่างนั้น ไม่ได้ทำเพื่อเงิน ไม่ได้ทำเพื่อลาภ ยศ สรรเสริญ มีสิ่งของต่างๆก็แค่ใช้ไปตามหน้าที่ของสิ่งของนั้นๆ มันไม่ใช่ของของเรา และไม่ใช่ของของใคร แต่เป็นของของธรรมชาติ เป็นของของโลก เพราะไม่ว่าสิ่งใด หากเราไปยึดถือมันเข้าว่ามันเป็น "ของของเรา" เมื่อใด ทุกข์ก็จะเกิดแก่เราเมื่อนั้น ![]() เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เห็นด้วยกับใครมากกว่ากันครับ...ระหว่าง "พระพุทธเจ้า" กับ "พญามาร" (ไม่ต้องถามก็ได้เนอะ ![]() และแต่ละคน มี "ของของเรา" กันคนละกี่มากน้อย? ![]() --ขอบคุณที่แวะมานะครับ ![]() สวัสดีครับ ขอบคุณมากครับที่แวะไปทักทายครับ รู้คือรู้ เห็นคือเห็น แต่ยังไม่ถึงขั้นที่จะวางได้ทุกสิ่งเพราะยังมีภาระหน้าที่ที่ต้องเกี่ยวข้องกับอีกหลายกรณี แต่จงทำสิ่งที่ไม่ให้ผู้อื่นเดือดร้อนได้มากที่สุดก็น่าจะพอใจนะครับ แม้แต่นักบวชก็ยังทิ้งกิเลสได้ไม่หมด เพราะเราชอบนำเสนอ เช่นอาหารต้องดีที่สุด ลูกหลานแตะต้องไม่ได้เดี๋ยวไม่ได้บุญ ถามหน่อยระหว่างเด็กได้กินอาหาร กับเอาอาหารใส่บารตให้พระแล้วกลายเป็นของที่เหลือมากมาย อันไหนน่าจะดูดีนะครับ ไม่ใช่มาแอนตี้การทำบุญใส่บารตครับ ขอให้มีความสุขนะครับ โดย: ลุงกล้วย
![]() สวัสดีค่ะ..เห็นด้วยค่ะ จงทำในสิ่งที่ไม่ให้ผู้อื่นเดือดร้อน
ได้มากที่สุด ก็พอใจแล้วค่ะ.. ![]() ยึดเป็น ของเราเมื่อใด ทุกข์ก็เกิดขึ้นเมื่อนั้น .. ![]() ![]() โดย: whitelady
![]() "ของของเรา" คงเป็นหนังสือค่ะ ใครหยิบเสื้อ หยิบกระเป๋าหรือรองเท้าไปใช้ จะเฉย ๆ แต่ถ้าเป็นหนังสือนี่ แค่หยิบยืมยังยากเลย เดี๋ยวนี้หวงน้อยลงเยอะแล้ว แต่หลายเล่มก็ยังเป็นเล่มที่ "ห้ามยืม" อยู่ดี
แต่คิดว่าที่หวง ๆ เนี่ย อาจไม่ใช่ยึดติดหรอกค่ะ แต่เป็นความพยายามทะนุถนอมเพราะรู้ค่า (และขี้เกียจหามาใหม่) เสียมากกว่า ก็คงเหมือนบางคนที่หยิบจับอะไรนี่..รุนแรง กระแทกประตูโครม ๆ ปิดฝาดังฉับ เปิดหนังสือทีหน้ายับ พับขอบ เวลาเก็บก็โยนลงกระเป๋าเลย >> พวกนี้ บางทีเห็นแล้วก็หงุดหงิด (ทั้งที่เขาไม่ได้ทำกับของของเรา) เคยโมโหเพื่อนที่ปาหนังสือลงพื้นด้วย เอ หรือเราจะเป็นพวกยึดติดแม้แต่ "ของของคนอื่น"? ป.ล. การ์ตูนที่ไปแนะนำที่บล็อกนี่นึกไม่ออกค่ะ สงสัยไม่เคยอ่านแน่เลย โดย: ยาคูลท์
![]() เห็นด้วยค่ะ อย่างdvd The Usual Suspectsก็ยอมซื้อของแท้สั่งตรงมาเลยนะเพราะเป็นหนังสุดเลิฟ แต่ก็ให้เพื่อนๆยืมไปดูบ้างถ้าเขา/เธอสนใจจะดูนะคะ ![]() "ของของเรา" ตอนนี้ที่มีอยู่กับตัวก็คือความรู้และความคิดค่ะ ส่วนคนของเราไม่มี โดย: keyzer
![]() อ่านแล้วขนลุกครับ
สำนวนการเขียนและการเรียบเรียงดึครับ ว่าง ๆ เขียนหนังสือธรรมะนะครับ จะได้ช่วยคนอีกเยอะๆ ![]() ปล. ชอบ IL Mare เหมือนกัน ขอบคุณครับ .....อย่าหายไปนานนะ เพราะ blog คุณก็เป็น blog "ของเรา" แล้วเหมือนกัน รู้ใช่มั๊ยว่าจะเกิดอะไรถ้าขึ้นชื่อว่า ของเรา โดย: Noname - โนนามิ IP: 210.246.68.226 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:48:37 น.
แต่เราว่านะ!! ย่อหน้าบนๆอ่ะ เค้าเรียกว่า... เอาตัวเองมาเผาตะหากล่ะ!!
![]() ![]() ![]() ปล. แล้วเคยกินปีกหงส์น้ำแดงป่ะ?? ไม่เคยกินล่ะสิท่า ![]() ![]() ![]() โดย: ตุ๊กตาไขลาน IP: 58.8.172.165 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:21:13:10 น.
ทำไมคุณมิดฟิลด์ไม่เสนอตัวไปช่วยให้อาหารหมาให้เพื่อนล่ะคะ คุณพ่อจะได้ไปเที่ยวด้วยได้
![]() ... จริงๆ การให้อาหารหมาเนี่ย มันก็ฝากกันได้นะคะ คุณพ่อของคุณเพื่อน อาจจะมีเหตุอื่นที่ทำให้เลือกจะอยู่ให้อาหารหมาก็เป็นได้ (เราชอบจินตนาการอ่ะนะ ![]() เนื่องจากตัวอย่างเป็นหมา ถึงแม้จะไม่ยึดถือเป็นของเรา ก็ยังต้องมีความเมตตาดูแลไม่ให้มันอดตายนะคะ ดังนั้นการไม่ไปเที่ยว อาจไม่ใช่การรับภาระ แต่เป็นการเสียสละก็ได้นะคะ ![]() ป.ล. คนข้างบน กลับไปเซาท์เอนด์เลย โดย: rebel
![]() ![]() จริงค่ะ มีมากก็คิดมาก ยึดติดมาก ทำให้กังวลใจ กลัวหาย กลัวโดนขโมย กลัวพัง
![]() โดย: กิ่งไม้ไทย
![]() ... ไม่รู้ว่าตายแล้ว "ของของเรา" จะกลายเป็น "ของของใคร"
![]() โดย: แพนด้ามหาภัย (แพนด้ามหาภัย
![]() ![]() รถยนต์ เป็นอีกห่วง(ผูกคอ) แต่ตอนนี้ละห่วงไปละ...ม่ายช่าย ยังไม่ถวายวัด คือมองมันว่า ช่างมัน จะมีรอยขูดขีด ช่างมัน จะสกปรก ช่างมัน ขอให้ข้างในสะอาด ขับได้ดี เป็นพอ
เดี๋ยวนี้จอดที่ไหนๆ ก็ไม่ห่วง กลัวหาย กลัวโดนแดด กลัวขี้นก...ละห่วงไปแร้น โดย: yyswim
![]() ทรัพย์ ความรัก ความผูกพัน เป็นทุกข์ทั้งสิ้นแหละค่ะ
แต่เราก็ห้ามตัวเองได้ยากกันซะด้วยสิ ![]() แหะๆ เราเองมาถามแต่ก็ยังไม่รู้เลยค่ะว่าจะได้ไปหรือเปล่า (อ้าว...ซะงั้น) โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
![]() สบายดีคะ.....ขอบคุณคะที่ยังแวะมาเยี่ยมและทักทายกันนะค่ะ....รักษาสุขภาพและมีความสุขในทุกๆวันของคุณคะ....
![]() ![]() โดย: MinnyJa
![]() ...
--ขอบคุณที่รักกัน / ทำมะด้ายก็ต้องเป็นทุกข์นะคร้าบบบบ... ![]() เลิกงานเวลาเดียวกันเลยครับผม ![]() --ลุงกล้วย / น่าคิดเหมือนกันครับ อย่างทีว่าการทำบุญกับพระภิกษุได้บุญมากกว่าคนธรรมดา ถ้าเราไปมัวคิดอย่างนั้นก็มีแต่แห่กันไปหาภิกษุซะหมดสิ แต่ผมว่ามันคงอยู่ที่ความเหมาะสมล่ะครับ อย่างทำทานก็ให้มีความบริสุทธิ์ในเบื้องต้น ท่ามกลาง และบั้นปลาย เพราะถึงที่สุดแล้ว ทุกๆการกระทำของเราคงเป็นไปเพื่อละกิเลสให้ลดน้อยลงไปเรื่อยๆนั่นเองครับผม ![]() --whitelady / ขออนุโมทนาในความคิดอันชอบด้วยครับ ![]() --ยาคูลท์ / ความพยายามทะนุถนอมเพราะเห็นค่านี่มันก็เป็น "ความยึดติด" เหมือนกันนะครับ แต่ความลึกตื้นอาจจะต่างกัน อย่างการทะนุถนอมหนังสือธรรมะเพื่อไว้ให้คนรุ่นต่อไปได้ศึกษา ก็อาจจะเป็นความยึดติดเหมือนกันว่าอยากให้ของสิ่งนี้อยู่ไปนานๆ ทั้งที่จริงมันก็หนีไม่พ้น "เกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไป" แต่เราก็ไม่อยากให้มันเป็นอย่างนั้น อย่างไรก็ตาม กรณีนี้ก็เป็นการกระทำและการยึดติดที่เรียกได้ว่า "เห็นแก่ตัว" น้อยมากๆแล้ว คือคิดเพื่อคนอื่นมากกว่าตัวเอง มันคงต้องดูที่เจตนามั้งครับ...ผมว่า ![]() -- keyzer / แล้วเมื่อไรจะมี "คนของเรา" เอ่ย อิอิ ![]() น่าอิจฉาจัง มี "ของของเรา" น้อยนิดเดียวเอง ![]() --Noname - โนนามิ / เหะ เหะ ที่เขียนๆอยู่นี่ก็อาศัยครูพักลักจำ (และบางคราวก็ลอกมาดื้อๆ ![]() ยินดีที่พี่เห็นประโยชน์นะครับ ![]() --ตุ๊กตาไขลาน / เผาแมนฯยูฯอ่ะจิ ![]() โดนคุณ rebel ไล่กลับไปเซาธ์เอนด์เลย ฮิฮิ ![]() --rebel / ครับ มันอาจเป็นความเสียสละของพ่อเค้าก็จริง แต่มันยังคงเป็น "ภาระ" อยู่ดีใช่มั้ยครับ? เพราะทำให้ขาดโอกาสที่จะได้ไปเที่ยวกันพร้อมหน้าทั้งครอบครัว ตัวอย่างนี้ยกมาแบบให้เห็นใกล้ตัวน่ะครับ จะยกแบบที่ท่านพุทธทาสฯยกมา ประมาณว่า สามี-ภรรยา หรือกระทั่ง พ่อ-แม่-ลูก ต่างก็เป็นภาระกันทั้งนั้น ก็กลัวว่าจะ "แรง" เกินไป ![]() ทั้งที่หากพิจารณาให้ถ้วนถี่แล้วมันเป็นอย่างน้นจริงๆ ![]() --กิ่งไม้ไทย / จะมีให้น้อยที่สุด ไอ้ใจเราก็ดัน "กลัวน้อยหน้าเขา", "กลัวไม่พอกิน", "เผื่อเหลือเผื่อขาด" และอีกหลากความกลัว เลยต้องทุกข์ต่อปายยยย... ![]() -- Qooma / เห็นด้วยครับ แต่คนเราก็ยังขวนขวายหาห่วงกันให้ขวักไขว่ ![]() --แพนด้ามหาภัย / ดีครับดี...ว่าแต่ของกินนั่นเป็นของใครเอ่ย? อิอิ ![]() --yyswim / ดีเลยครับพี่ ห่วงน้อยก็ทุกข์น้อยเนอะ? ![]() -- สาวไกด์ใจซื่อ / ถึงต้องฝึกสติไงครับ ![]() -- MinnyJa / ขอบคุณครับ ขอให้มีความสุขเช่นกันครับผม ![]() --ขอบคุณที่แวะมาครับ ![]() โดย: The Legendary Midfielder
![]() ของของข้าใครอย่าแตะ
แตะได้ ถ้าไม่กัวหัวแตก ![]() ![]() =) โดย: hunjang
![]() อ่า..ถ้าเทียบกับสำนักพิมพ์ผีเสื้อแล้วของพัณณิดาจะต่างไปค่ะ
ของพัณณิดาจะเน้นเป็น "แฟนตาซี" เป็นส่วนใหญ่ค่ะ แล้วก็โดยมากตัวละครหลักจะมี "การเรียนรู้" ขึ้นเรื่อยๆ ตามการดำเนินเรื่อง ก็ถือว่าเป็นนักเขียนไทยที่น่าสนใจนะคะ ![]() โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
![]() ง่า หมาไม่ใช่ "ของ" ของเรานะคะ (เออ หมาอาจจะใช่เนอะ มันติดจ่าฝูง เราเป็นคนชอบแมว เลยนึกแต่มุมของแมว) มันมีชีวิตจิตใจ และเป็นสิ่งที่เราต้อง "รับผิดชอบ" ตอบแทนเขา จะเอามาเทียบกับสิ่งของมันยังไงๆ อยู่นะคะ สิ่งของเราปล่อยวางได้ แต่ถ้าปล่อยวางหมาก็ทำกับทำร้ายชีวิตหนึ่งนะคะ
นี่ค่ะ รายละเอียดร้าน outlet ของเอเชียบุคส์ที่ไปถามที่บล็อกแพนด้าฯ //www.asiabook.com/store/outlet/ โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat
![]() แวะมาส่งความสุข ในวันหยุด ค่ะ..
![]() พรุ่งนี้วันหยุด มีความสุข นะค่ะ.. ![]() ![]() ![]() ![]() โดย: whitelady
![]() ![]() Il mare อ่ะ จบไม่ค่อยจาเข้าใจอ่ะค่ะ หาหนังสืออ่านก็ย๊ากยาก ![]() สบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ![]() โดย: varissaporn327
![]() เป็นภาระเพราะผูกกันอยู่ค่ะ
นึกถึงตอนพระราหุลประสูติก็ได้ค่ะ พุทธองค์สมัยเป็นเจ้าชายสิทธัตถะยังกล่าวว่าห่วงเกิดขึ้นแก่เราแล้ว ถ้าคิดทั่วๆ ไป การตั้งชื่อลูกว่า "ห่วง" นี่ใจร้ายมากเลยนะคะ แต่ก็คือความจริง เป็นภาระ เป็นความผูกพันจนกว่าจะตายจากกันไป หรือถึงกายเนื้อจะจากกันไปแล้ว ใจก็ยังคงคอยห่วงหา นึกถึงไม่จบสิ้น ห่วงที่เต็มใจเอามาผูกตัวเองไว้ นี่แก้ยากนะคะ ![]() ![]() โดย: rebel
![]() ![]() เอ่อ กระต่ายเอง ตั้งแต่เลี้ยงเจ้าแปะก๊วย(กระต่าย) ก็ไม่ค่อยได้ไปไหนเท่าไหร่เลยค่ะ
เพราะมันไม่มีใครดูให้อ่ะ ![]() โดย: กระต่ายลงพุง
![]() อ่านแล้วอึ้ง แว๊บแรกคิดถึงเรื่องพระราหุลเหมือนคุณ rebel เลยค่ะ
ใช่เลยว่า รักมาก ห่วงมาก ผูกพัน ก็จะเป็นหวงมาก เป็นภาระมาก ๆ ชิวเป็นแบบที่พูดมาเลยค่ะ ถ้าเป็นพวกสิ่งของก็มักเป็นแนวหนังสือ เมื่อก่อนเป็นโรคหวงหนังสือมาก ยิ่งเล่มโปรดนี่ลืมไปได้เลย ใครจะคิดยืม ห้าม! หลัง ๆ ดวงตาเห็นธรรม :P ใช้วิธีซื้อหนังสือเล่มโปรดเพิ่มอีกเล่ม ไว้แจกจ่ายให้คนอื่นอ่าน ปอลอ บุนเดสฯคืนวันศุกร์ เบรเมนแพ้ดอร์ทมุนด์ด้วย แอบดีใจ ![]() โดย: ชิวเทียน
![]() โดย: ครอบครัวโชแปง (nutuang
![]() อยู่ข้างพญามาร
"ผู้ไม่มีอุปธิ (กิเลส) ย่อมไม่สุขใจ" ไม่มีกิเลสก็ไม่เกิดรักโลภโกรธหลง ไม่รู้จักความทุกข์จะรู้จักความสุขได้อย่างไร พระพุทธเจ้าท่านตรัสรู้และปรินิพพานได้ แต่มนุษญ์อย่างเรานั้นยากนักที่จะผ่านพ้นวังวนของกิเลส แต่ขอให้กิเลสนั้นอยู่ในขอบในเขตตามอัตตภาพก็แล้วกัน โดย: ป้านิด IP: 195.93.60.72 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:34:12 น.
![]() ![]() ![]() Arsenal 3 - 0 Liverpool -- เจอพิษเจ๊แหวงมั่งแล้วไง ![]() =) โดย: hunjang
![]() ...
-- hunjang // คนนี้น่าจะทุกข์หนักกว่าใครนะเนี่ย ![]() --สาวไกด์ใจซื่อ // ครับ น่าสนใจมากครับ ![]() -- ลูกสาวโมโจโจโจ้ // ไม่ได้เอา "สิ่งมีชีวิต" กับ "สิ่งของ" มาเปรียบเทียบกันนะครับ เพียงแต่ยกให้เห็นว่าต่างก็เป็น "ภาระ" เหมือนกัน ไม่ว่าจะด้วยความเต็มใจหรือไม่เต็มใจ ซึ่งทางที่ดีที่สุดก็คือ การปฏิบัติต่อสิ่งต่างๆทั้งมีชีวิตและไม่มีชีวิไปตามหน้าที่ที่ควรจะเป็น เช่น มีหมาก็เลี้ยงหมาไปตามเรื่อง แต่ไม่ได้คาดหวังกับมันเกินเหตุ รวมถึงเรียนรู้ที่จะไม่ทุกข์หากเกิดเหตุไม่คาดคิดและไม่สมใจ จะว่าไปแล้ว...การที่อยากไปเที่ยวมันก็เป็นความทุกข์อย่างหนึ่งนะครับ ถ้าไม่ได้ไป ![]() ขอบคุณสำหรับ link นะครับ ![]() --whitelady // มิน่าทำไมวันหยุดเราสุขใจจัง ![]() -- varissaporn327 // ช่วงนี้อากาศมันกั๊กๆไงไม่รู้นะครับ จะหนาวก็ไม่หนาวมาก จะร้อนก็ไม่ร้อนมาก สลับกัน ![]() -- rebel // ใช่ครับ เมื่อเช้าออกจากบ้านมาก็รู้สึกหนักๆอยู่ ![]() --กระต่ายลงพุง // นี่ไงครับ "ภาระ" ![]() --ลุงกล้วย // อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ครับ ![]() --ชิวเทียน // เห็นธรรมแบบนี้ ยิ่งเห็นยิ่งเปลืองนะครับ ![]() --nutuang // น่ากิ๊น น่ากิน ![]() --ป้านิด // ไม่น่าเชื่อมีคนเลือกฝ่ายพญามารด้วย !!! จะว่าไป "ความสุข" ก็จัดเป็น "ทุกข์" เหมือนกันนะครับ แต่เป็น "ทุกข์" ในระดับน้อยๆ เพราะนำมาซึ่งความฟูฟ่องของใจ ตรงข้ามกับ "ทุกข์" ที่ทำให้ใจเหี่ยวแห้ง เพราะที่สุดของที่สุดแล้ว การไม่มีกิเลสก็คือการที่ใจ "นิ่ง" ไม่ "ฟู" ไม่ "แฟบ" นั่นเองครับ ![]() -- hunjang // ![]() --ขอบคุณที่แวะมาครับผม ![]() โดย: The Legendary Midfielder
![]() หง่ะ รู้ได้ไงหว่า ว่าเวลาเราเดินทางแล้วเหมือนคาราวาน อิอิ
หง่ะกว่าเดิม ... ![]() ![]() โดย: ครอบครัวโชแปง (nutuang
![]() ทักทายเจ้าของบล๊อคค่ะ อย่าช้ำใจกับพี่หงส์นานนักละ อย่างน้อยพี่เสือก็ชนะแบบหืดขึ้นคอได้แล้วนัดหนึ่ง เรื่องยึดติดนี่ เราว่าเราเป็นเอามากๆเลยแหละ ข้าวของแต่ละชิ้นกว่าจะซื้อหามา คิดแล้วคิดอีกทุกอัน ยิ่งทำให้รักมากหวงมาก กิเลสก็หนามากเป็นธรรมดา ถ้าเป็นคน ไม่ว่าจะสำคัญมากหรือน้อยก็ห่วงมาก(บางคนก็หวง) เป็นกังวลวิตกทุกข์ร้อนใจบ่อยๆ อยากปล่อยวางบ้างเหมือนกัน แต่ยังทำไม่ได้สักทีน่ะค่ะ สงสัยจะเป็นเพราะเราเป็นนางมารมั้งคะ เหอๆ
![]() โดย: takiendeutsch
![]() งานนี้เทคะแนนสงสารให้พ่อเพื่อน จขบ. เต็มๆ คนเดียวเลยค่ะ อิอิ
![]() โดย: เบบูญ่า
![]() 555+ หนังสือกับดีวีดีของเรานี่ห้ามใครแตะเลยค่ะ กลัวเขาไม่รักษาแย่งเราอ่ะ เดี๋ยวต้องมานั่งบ่นทีหลัง
------------------------------------------- เมื่อคืนง่วงมาก ดูดาบมังกรหยกจบก็นอนเลยอ่ะค่ะ หงส์เป็นไงบ้างอ่ะ (อยากให้แพ้นะเนี่ย) ![]() โดย: Kitsunegari IP: 203.113.32.6 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:20:36 น.
สวัสดีวันอังคารค่า
วันนี้คุณกินโดนัทอะยางงง หุหุ ![]() เพลงของเบอเกอรี่ก็เปิดหลายเพลงนะ ไว้จะหามาเปิดอีกค่า^^... ![]() โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie
![]() ![]() นี่!! ตอนหงส์โดนปืนยิงจนปีหักเนี่ย เราก็อุตส่าห์ใจดี ไม่มาเย้ยแล้วนะ แต่ดูไปเม้นท์ที่ blog เราแต่ละอัน ทำให้อดใจไม่ไหวจริงๆ
![]() ![]() ![]() ปล. เพิ่งเห็นว่าโดนแขสอยอ่ะ แขไม่น่ามีเพื่อนร่วมเชียร์หงส์แบบตามิดฟิวล์เล้ยยย ![]() ![]() โดย: ตุ๊กตาไขลาน
![]() เคยเห้นคนซื้อของเล่นมา เก็บ ไม่กล้าเลาน กลัวพังหรือเก่า
.. ... เสียดายครับ อุตส่าห์ชื่อ....."ของเล่น" ![]() โดย: แร้ไฟ
![]() ...
--nutuang /// ผมก็หมายถึง "เค้ก" กะ "ไอติม" นะ ![]() --takiendeutsch /// นางมารลี้โม่กโช้วรึป่าวครับ? ![]() ปล่อยวางไม่ได้ก็จริง แต่รู้ตัวอยู่ว่ารู้สึกอย่างไรก็โอเคในระดับหนึ่งแล้วนะ ![]() --เบบูญ่า /// 5555... ![]() --rebel /// เฮ้อออ... ![]() --Kitsunegari /// ไม่รู้ผลจริงๆหรือแกล้งแขวะเนี่ย? ![]() --กระต่ายลงพุง /// สวัสดีตอนเช้าครับ ![]() --ขอบคุณที่รักกัน /// โดนัทไม่ตกถึงท้องมาหลายวันแล้วครับ เดี๋ยวต้องแสวงหาซะหน่อย ![]() --ตุ๊กตาไขลาน /// หยวนๆน๊า... ![]() --แร้ไฟ /// "ของเล่น" ถ้าไม่เล่นมัน ก็คงต้องกลายเป็น "ของเก็บ" เนอะ? ![]() --ขอบคุณที่แวะมาครับ ![]() โดย: The Legendary Midfielder
![]() |
บทความทั้งหมด
|
ถึงบอกว่าต้องเดินสายกลางดีที่สุด
แต่
.
.
.
โบว์ก็ทำมะด๊ายยยย
เลิกงานกี่โมงค้าบบ
โบว์เลิกห้าครึ่งอ่ะ อีกตั้งครึ่งชม.^^...