ความพอเพียงของในหลวง ...   ช่วง 1 - 2 เดือนที่ผ่านมา มีนิตยสารหลายฉบับที่นำเสนอเรื่องราวของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เพื่อเป็นการเทิดพระเกียรติของพระองค์ท่าน เนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษาครบ 80 พรรษา นัท-คุง ซื้อนิตยสารที่นำเสนอเรื่องราวของพระองค์ท่านไว้จำนวนหนึ่ง แต่ยังไม่ค่อยจะได้มีโอกาสหยิบจับเท่าไร (ที่จริงแล้ว ยังไม่ได้หยิบจับนิตยสารบางเล่มที่ซื้อมาตั้งแต่ปี 49 อันเป็นช่วงเวลาแห่งการเฉลิมฉลองการครองราชย์ครบ 60 ปีด้วยซ้ำ  )ที่ได้อ่านไปก็เป็น แพรว-รายปักษ์ ฉบับที่ 678 ปักษ์หลังประจำวันที่ 25 พ.ย. 50 คอลัมน์ "พ่อผู้พอเพียง" ซึ่งไม่ทราบเหมือนกันว่าใครเป็นผู้เขียนและเรียบเรียงบทความนี้ (เพราะไม่ได้ระบุไว้) เห็นว่าน่าประทับใจ และน่าจะเป็นประโยชน์กับ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ บ้างไม่มากก็น้อย จึงขอนำมาแบ่งปันกัน ณ โอกาสนี้ครับ  ... ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล เลขาธิการมูลนิธิชัยพัฒนา เคยเล่าถึงความพอเพียงของพระองค์ท่านผ่านแพรวว่า เมื่อปี 2524 ผมได้รับการมอบหมายจากรัฐบาลให้ไปตามเสด็จฯถวายงานเป็นครั้งแรก "ผมพยายามจ้องมองทุกสิ่งทุกอย่างถึงพระราชจริยวัตรต่างๆ "เครื่องใช้ต่างๆของพระองค์ท่าน จนกระทั่งทรงรู้สึกพระองค์ว่าผมจ้องดูข้อพระหัตถ์ว่าทรงใช้นาฬิกาอะไร "ก็ทรงยื่นให้ดูเลย ผมจึงจำแบบและรุ่นไว้ "แล้วไปดูที่ร้านขาย ปรากฏว่า 750 บาทเอง นี่คือพระเจ้าแผ่นดินไทยนะ "ผมตกใจว่าทรงเป็นพระเจ้าแผ่นดิน "สามารถมีของใช้สารพัด ราคาแพงแค่ไหนก็ได้ แต่ไม่ทรงใช้ เวลาเสวย เครื่องเสวยก็เรียบง่าย ธรรมดา "ไม่ทรงใส่พระราชหฤทัยว่าบนโต๊ะเสวยมีอะไรบ้าง "ไม่เคยทรงปรุงหรือแต่งเติมอะไร "ดูๆแล้วพระองค์ท่านทรงเหมือนพระ ละซึ่งอะไรต่างๆแล้ว "เสวยของเรียบง่าย อาจมีบ้างที่มีรับสั่งว่า นั่นอร่อยนะ ตรงกับคำบอกเล่าของนายทหารท่านหนึ่ง ที่เคยตามเสด็จฯพระองค์ท่านไปตามที่ทุรกันดารว่า สมัยที่พระองค์ท่านเสด็จฯพื้นที่กันดาร "มีราษฎรคนหนึ่งนำถั่วฝักยาวมาถวาย "พระองค์ท่านให้แม่ครัวเอาไปผัดน้ำมันกระเทียม แล้วก็เสวยจนหมด ต่อมารับสั่งให้ผัดอีก คราวนี้ทางห้องเครื่องใส่กุ้งใส่หมูมาด้วย . "พระองค์ท่านทรงมีรับสั่งว่า ไม่เอา แบบนี้เป็นอาหารของพระยา คุณสมภพ หลุยลาภประเสริฐ เจ้าของร้านยูไลย ซอยศาลาแดง ผู้ถวายงานตัดฉลองพระองค์สืบต่อมาตั้งแต่รุ่นพ่อเล่าว่า ตั้งแต่สมัยคุณพ่อ (ยูไลย หลุยลาภประเสริฐ) เป็นเจ้าของร้าน "คุณชูพาศน์ ชูโต ซึ่งเป็นผู้ถวายงานดูแลด้านฉลองพระองค์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ก็เป็นลูกค้าตัดเสื้อกับร้านเราอยู่ก่อน วันหนึ่งท่านพามิสเตอร์วัตสัน ช่างตัดฉลองพระองค์ชาวอังกฤษพร้อมชุดฉลองพระองค์มาให้คุณพ่อผมลองแก้ไข ปรากฎว่าพอมิสเตอร์วัตสันเห็นผลงานก็พอใจ "นำความไปกราบบังคมทูลพระองค์ท่านว่า ช่างร้านยูไลยทำงานได้ละเอียด พระองค์ท่านทอดพระเนตรแล้วก็โปรดว่าคุณพ่อแก้ไขได้เรียบร้อยดี จึงทรงให้ทดลองตัดดู "และจากนั้น (ปี 2500) ร้านเราก็ได้ตัดถวายมาตลอด ทั้งฉลองพระองค์ สูท ชุดทหาร ชุดบรรทม ฉลองพระองค์ชุดแรกที่ผมตัดถวายเป็นฉลองพระองค์สูทสีเข้ม "เฉลี่ยแล้วฉลองพระองค์ชุดหนึ่งพระองค์ท่านทรงใช้อยู่ประมาณ 8 10 ปี "เรียกว่าถ้าทรงแล้วยังดีอยู่ก็จะทรงหมุนเวียนกลับมาทรงเรื่อยๆ จะทรงยอมตัดใหม่เฉพาะในโอกาสพิเศษ "หรือมีงานสำคัญต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองเท่านั้น อย่างฉลองพระองค์ชุดบรรทม พอนานปีเข้ายางยืดที่บั้นพระองค์ยืด "ก็ทรงให้เปลี่ยนยางยืดใหม่ เรียกว่าต้องชำรุดจริงๆถึงจะทรงเปลี่ยน หรือพระสนับเพลาบางองค์ก็เป็นรู "เพราะเวลาทรงเล่นกับสุนัขทรงเลี้ยง เขาก็จะกัด "ผมเห็นแล้วก็กราบทูลว่าอยากตัดถวายให้ใหม่ "พระองค์ท่านก็ทรงรับฟังเฉยๆ เสร็จแล้วก็ยังทรงใส่ตัวเดิมที่เป็นรูนั่นละ ตั้งแต่ถวายการรับใช้มา พระวรกายเปลี่ยนแปลงน้อยมาก "มีระยะหลังที่พระวรกายสมบูรณ์ขึ้น "ก็โปรดเกล้าฯให้ผมนำฉลองพระองค์ชุดเก่าไปขยายให้พอดี แล้วทรงนำไปใช้ต่อ เพราะฉะนั้นเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงของพระองค์ท่านจึงไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับผมเลย "พระองค์ทรงปฏิบัติมานานก่อนที่จะพระราชทานแนวพระราชดำริให้คนไทยได้รู้กันด้วยซ้ำ ทั้งๆที่พระองค์ท่านไม่จำเป็นต้องทรงทำแบบนี้ก็ได้ "ถ้าจะทรงใช้ฉลองพระองค์แบรนด์ดังๆก็ทรงทำได้ "แต่พระองค์ท่านก็ยังทรงประหยัด มัธยัสถ์ ทำให้ผมคิดว่า ขนาดพระองค์ท่านซึ่งยังเป็นเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินยั้งทรงปฏิบัติพระองค์แบบนี้ "เราในฐานะพสกนิกรก็ควรเดินตามรอยท่าน "อะไรที่ไม่จำเป็น อะไรที่เกินตัวก็ไม่ควรทำ ด้านคุณศรไกร แน่นสีนิล หรือ ช่างไก่ เจ้าของร้าน ก.เปรมศิลป์ ย่านสี่แยกพิชัย ก็เล่าถึงงานซ่อมฉลองพระบาทถวายสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวว่า ปี 2545 เจ้าหน้าที่สำนักพระราชวังท่านหนึ่งได้ถือพานใส่ร้องเท้าเดินเข้ามาในร้าน "ก่อนยื่นให้ผมแล้วค่อยก้มลงกราบพาน ผมก็ตกใจ ถามว่าเอาอะไรมาให้ เขาบอกว่าเป็นฉลองพระบาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่โปรดมาก แต่เก่าแล้ว ไม่รู้จะเอาไปซ่อมที่ไหน โอ้โห...ผมขนลุกซู่ ไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกอย่างไร ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะมีโอกาสดีๆแบบนี้ "เพราะร้านดังๆมีเยอะแยะ แต่กลายเป็นเราที่ได้รับโอกาสสำคัญทำงานนี้ จำได้ว่าบนพานนั้นเป็นฉลองพระบาทหนังสีดำ "สภาพชำรุดทรุดโทรมจากการใช้งานมาหลายสิบปี หนังข้างนอกหลุดลุ่ย "ส่วนภายในก็ผุกร่อนหลุดลอกหลายแห่ง ถ้าเป็นคนทั่วไปคงทิ้งไปแล้ว "แต่พระองค์ท่านกลับให้เจ้าหน้าที่นำมาซ่อมเพื่อใช้งานต่อ ผมใช้เวลาซ่อมเกือบเดือน ทั้งที่จริงแล้วทำไม่ถึงชั่วโมงก็เสร็จ "แต่เพราะอยากให้อยู่บ้านเรานานๆ (หัวเราะ) ที่ประทับใจสุดคือ "ตอนที่เลาะพื้นด้านในออกมาแล้วเห็นรอยพระบาท ตื่นเต้นมาก เคยเห็นภาพข่าวพระราชกรณียกิจในทีวีมีคนไปรับเสด็จฯแล้วเอาผ้าเช็ดหน้าปูให้ทรงเหยียบ "แต่นี่เราเห็นรอยพระบาทปรากฏชัด จะทิ้งได้อย่างไร ผมก็เลยเอาใส่กรอบแล้วตั้งเอาไว้บนหิ้งสูงสุด ตกแต่งอย่างดี มีพานและผ้าคลุมพานสีเหลือง ลูกค้าเห็นเข้าก็ถามว่าอะไร "พอรู้ว่าเป็นฉลองพระบาทของพระองค์ท่าน ก็ขออนุญาตเอามาเทินหัวกันใหญ่ หลังจากนั้นผมมีโอกาสซ่อมฉลองพระบาทให้พระองค์ท่านอีก 4 คู่ คู่แรกเป็นฉลองพระบาทลำลองซ้ายที่ถูกคุณทองแดงกัดขาด ผมก็ปะตรงรอยที่ขาด คู่ที่สองเป็นฉลองพระบาทแคชชูส์ผูกเชือกสีดำ ส่งมาแปะแผ่นกันลื่น คู่ที่สามเป็นฉลองพระบาทบู๊ต ส่งมาเปลี่ยนยางยืดด้านข้างและจัดทรงใหม่ และคู่ที่สี่เป็นฉลองพระบาทบู๊ตสั้น ส่งมาเปลี่ยนพื้นด้านล่างทั้งสองข้าง ฉลองพระบาทของพระองค์ท่านเป็นตัวอย่างหนึ่งของความพอเพียงที่พสกนิกรของพระองค์ควรดำเนินรอยตาม สารภาพก็ได้ว่า ก่อนหน้านี้ผมเองก็เคยอยากมีอยากได้ อยากรวย "แต่ตอนนี้ใจเบาขึ้นเยอะ เพราะรู้จักพอ ไม่ปรารถนามากกว่านี้ ถึงปัจจุบันร้านจะมีชื่อเสียง ผู้คนรู้จัก แต่ผมก็ไม่คิดจะขยายให้ใหญ่โต เปิดสาขา เพราะมีเท่านี้ก็พอแล้ว เงินมีไม่มาก แต่มีความสุข เพราะผมมีสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตอยู่ในบ้าน "นั่นคือรอยพระบาทของพระองค์ท่าน ซึ่งผมถือว่าสูงสุดในชีวิตเราแล้ว ... ... --
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องดีๆให้อ่านครับ
โดย: ต้องผ่านไปให้ได้ IP: 210.246.146.129 วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:10:25:57 น.
 ทรงพระเจริญโดย: แพนด้ามหาภัย IP: 125.25.192.51 วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:10:33:40 น.
+ เนื่องเพราะพระองค์ท่านทรงพระราชทานแนวคิด และทั้งทรงปฏิบัติอย่างจริงจังในเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงนี่เอง ... ทำให้ทฤษฎีนี้ดูน่าเชื่อถือ และน่าเป็นแนวทางให้ราษฎร (ที่บางคนก็ใช้ข้าวของฟุ่มเฟือยเหลือเกิน) นำไปปฏิบัติตามเป็นแบบอย่าง
+ สำหรับตัวพี่เอง ก็ยึดแนวตามอย่างพระองค์ท่านมานานแล้วครับ อะไรที่เกินตัวก็ละไว้ อะไรที่เหลือก็แบ่งปันให้กับผู้ที่มีโอกาสน้อยกว่าเราบ้าง ... แค่นี้ก็สุขใจแล้วอ่ะครับผม  + ขอบคุณ นัท-คุง สำหรับการเผื่อแผ่เรื่องดีๆ ให้เพื่อนๆ บล็อกได้อ่านด้วยนะคร้าบ  โดย: บลูยอชท์
 วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:11:19:14 น.อ่านแล้วซึ้งเลยค่ะ ขอบคุณนัท-คุงนะคะ
ขอจงทรงพระเจริญ ปล. หงส์น้อหงส์ เฮ่อ!!! โดย: juriojung
วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:13:27:25 น.จะพยายามใช้ชีวิตอย่างพอเพียงตามคำพ่อหลวงนะคะ ถ้าทำได้ก็คงจะดีมากๆเลย (นอกจากธัมมะธัมโมแล้วยังพอเพียงอีกด้วย อิอิ)
โดย: นรานินี
วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:14:35:10 น.อ่านแล้ว น้ำตาจะไหล สะเทือนใจอย่างแรง
สัญญาว่าจะชอปปิ้งให้น้อยลงเลย  โดย: nu Palm ka IP: 203.146.6.81 วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:15:07:43 น.
ขอบคุณครับ ที่เอามาเล่าให้ฟัง
เรื่องของความพอเพียงนั้น ถ้าทุกคนรู้จักพอเหมือนกันหมด โลกนี้คงลดปัญหาไปได้หลายอย่างทีเดียว หรืออาจจะเป็นปัญหาทั้งหมดก็ได้ เพราะนึกๆดูแล้วทุกปัญหาล้วนมาจากความไม่รุ้จักการพอเพียง... ขอพระองค์ทรงพระเจริญ โดย: ahiruno007
วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:15:17:35 น.มาอ่านเรื่องดีๆค่ะ
 ขอบคุณมากๆค่ะ ที่นำมาให้ได้อ่าน    โดย: whitelady
วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:20:03:21 น.กำลังพยายามอยู่... ยากเหลือเกิ๊นนนนนนน... -- บล็อกหน้าขอเรื่องงานเลี้ยงนะ... เลี้ยงส่งลุงราฟา   =) โดย: hunjang
วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:21:30:39 น....
-- ต้องผ่านไปให้ได้ / ยินดีครับผม ชอบชื่อ ล็อกอิน ของคุณจัง...หวังว่าคงผ่านมาได้แล้วนะครับ -- แพนด้ามหาภัย / -- บลูยอชท์ / ลอร์ดโวลเดอร์มอร์ (เขียนถูกป่าวเนี่ย?) เคยให้สัมภาษณ์ทาง โมเดิร์นไนน์ ว่า (ไม่ quote นะครับ) "ผมจะเอาเงินเยอะๆไปทำไม คนเรากินข้าวได้จานสองจานก็อิ่มแล้ว" ถ้าทำได้อย่างที่พูดสักคน อย่างน้อยความสงบก็บังเกิดอ่ะนะ  -- juriojung / ยินดีครับผม...ส่วนเรื่องหงส์ ก็ก้มหน้าก้มตาเชียร์มานต่อไป  -- นรานินี / งั้นนอกจากขอให้ธัมมะธัมโมแล้ว ก็ขอให้พอเพียงด้วยอีกอย่างละกันนะ อิอิ (คำเตือน: อย่าเชื่อว่า นัท-คุง เป็นคนดีครับ  )-- Kurt Narris / จำได้ว่าเคยแวะไป-มาเยี่ยมบล็อกกันสักครั้งสองครั้งแล้ว ยินดีที่พบกันอีกครับ  -- nu Palm ka / อนุโมทนานะคะ ขอให้ความรู้สึกดังกล่าวสถิตอยู่กับใจนานๆล่ะ  -- ahiruno007 / ใช่ครับ แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวก็ไม่มีเหตุผลให้ต้อง "กอบโกย" หรือ "ยกทัพไปบุก" กันแล้ว  -- whitelady / ยินดีครับผม -- hunjang / ถ้าได้ เฮียเครียด หรือ เฮียหลาม มาแทน จะจัดให้ละกัน  -- rebel / -- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --โดย: The Legendary Midfielder
วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:9:00:48 น.^
^ + กร๊ากกก ... ชอบจังอ่ะคับ ลอร์ดโวลเดอร์มอร์ ... ตอนแรกคิดอยู่ 3 วิ ... แต่พอนึกถึง "คนที่คุณก็รู้ว่าใคร" แล้วก็นึกออกทันที ... คนเราตายไป ก็เอาอะไรติดตัวไปไม่ได้สักชิ้น ไม่รู้เค้า (& เดอะแก๊ง) จะกอบโกยไปทำไมกันนักหนาเนอะครับ ... แต่ก็เอาเหอะ ของอย่างงี้ กรรมใครกรรมมัน ถึงเวลาก็รอฟังคำพิพากษาของตัวเองก็แล้วกัน  (เอ่อ ... ธรรมะอยู่ดีๆ การเป็นการเมืองไปได้ไงเนี่ยแฮะเรา )โดย: บลูยอชท์
วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:13:17:19 น.ขอพระองค์จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ เคยอ่านเรื่องเกี่ยวกับชีวิตส่วนพระองค์มาจากหลายๆที่ และก็จำได้ดีในหลายๆเรื่อง อย่างเรื่อง หลอดยาสีฟัน ที่คิดว่าคงไม่มีใครไม่เคยได้ยิน  อีกเรื่องที่อ่านเจอมาจากพันทิป คือเรื่อง พระกระยาหารที่ทรงเสวย ซึ่งเป็นพระกระยาหารแบบพื้นๆ อย่างเช่น ข้าวผัดในแบบที่ประชาชนทั่วไปทานกันนี่แหละ อ่านทีไร น้ำตาจะไหลทุกที  รู้สึกตัวเองมีบุญที่ได้เกิดภายใต้ร่มพระบรมโพธิสมพารของพระองค์ท่านจริงๆ โดย: ตุ๊กตาไขลาน IP: 58.8.171.124 วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:15:16:36 น.
+ แหะๆ พี่ว่าคำถามที่นัท-คุง ไปถามไว้ที่บล็อกพี่ สงสัยจะถามผิดคนซะแล้วอ่ะครับ ... เพราะพี่ไม่รู้คำตอบเลยจริงๆ นะเนี่ย (จริงๆ พี่เพิ่งเห็นว่า 'เค้า' ถูกเรียกแบบนี้ครั้งแรก ที่บล็อกนัท-คุง นี่แหละ ... แต่พอดีมัน โดน อ่ะครับ)
... ดังนั้น ถ้าลองไปถามเซียนหนังสือผู้รอบรู้ อย่าง ครูเต้ย-สาวไกด์ฯ หรือน้องหมีชุน พี่ว่าอาจได้คำตอบมากกว่าถามพี่นะคร้าบ โดย: บลูยอชท์
วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:19:42:39 น....
งานยุ่งสุดยอดเลยครับพี่น้อง!!!  -- บลูยอชท์ // การเมืองมันเข้ามาเอี่ยวกับทุกสิ่งแหละครับพี่ -- พฤกษชาติ // เหะ เหะ  -- ตุ๊กตาไขลาน // รู้สึกอย่างนี้เหมือนกันครับ หลายครั้งที่ระทมทุกข์ ถ้าคิดถึงพระองค์ท่านก็จะทำให้รู้สึกได้บ้างว่า...เรายังเหนื่อยน้อยกว่าท่านนะเนี่ย -- บลูยอชท์ // ก็เห็นพี่เก็ทมุขไงครับ นึกว่ารู้ -- My name is h-n-u-n-a // ช่วงนี้หลับสนิทมากๆ -- ยอพระกลิ่น // ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ -- Kurt Narris // ครับผม -- hunjang // หลามขาวไง ตั่วเจ้...หลงซะแล้วฤา? -- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --โดย: The Legendary Midfielder
วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:16:19:47 น. ยินดีด้วยที่ได้รับการ์ดแล้วนะ ไอ้เรารึก็นึกว่ามันจะมาไม่ถึง กทม. แล้วสิ โฮกกกก โดย: แพนด้ามหาภัย
วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:16:47:12 น.ขอยืมพื้นที่ยิ้มหน้าบานหน่อยนะ
อิอิปล. ถ้าชอบซีรี่ส์ที่มีผู้หญิงเยอะๆ ไปหา Gal Circle มาดูสิ แต่ระวังเลือดกำเดาไหลนะ โดย: ตุ๊กตาไขลาน
วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:18:12:11 น.อ่อ Get ณ บัดนาว
นึกไปถึงพวกลุงที่พุงหลามๆ โน่น =) โดย: hunjang
วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:7:59:09 น....
-- แพนด้ามหาภัย /// รถติดมั้งครับ เหะเหะ -- โสมรัศมี /// -- ตุ๊กตาไขลาน /// เชอะ!!! เรื่อง Gal Circle เคยอ่านเรื่องย่อบวกดูภาพตัวอย่างไปหน่อยๆแล้ว แต่ไม่ค่อยชอบอ่ะครับ -- hunjang /// คิดเข้าตัวป่าวเนี่ย? -- ขอบคุณที่แวะมาครับผม --โดย: The Legendary Midfielder
วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:14:19:13 น.ข้อมูลน่าสนใจมากเลยคะ นี่แหละพ่อหลวงของปวงชนชาวไทย
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ โดย: นู๋เฟิล IP: 203.172.57.230 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:00:34 น.
พอเพียงจางค่า
โดย: gigi IP: 61.91.84.14 วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:20:59:21 น.
พอเพียงจางค่า
โดย: gigi IP: 61.91.84.14 วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:21:00:38 น.
หนูรักในหลวง^^
โดย: พอน IP: 202.12.74.246 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:18:09 น.
ในหลวงท่าน เปรียบเหมือน พ่อ คนที่ 2
ของปวงชนชาวไทยทุกคน ท่านจะช่วยเหลือประชาชนขอท่านเสมอ ท่านจะไม่เคยที่จะลืม ปวงชนของท่าน ท่านเป็น พระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ เป็นกษัตริย์นัก พัฒนา ท่านมีโครงการต่างๆ มากมาย เช่น โครงการ เศรษฐกิจพอเพียง โครงการ แก้มลิง ท่านคือ พระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ ของ ปวงชนชาวไทยทุกคน ขอทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน โดย: นศท. พิพัฒน์ พัวอุดมเจริญ IP: 125.27.193.39 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:32:30 น.
ในหลวงท่านพอเพียงมากแต่ตอนนี้ทำรายงานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงช่วยหน่อยได้มะ
โดย: เมย์ IP: 124.120.8.230 วันที่: 1 ตุลาคม 2553 เวลา:17:54:57 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [