5 ธันวาคม 2552
...












สวัสดีครับ









(หมายเหตุ: เนื้อหาเกริ่นนำสำหรับเรื่องแรก คลิกตาม link นะครับ

(ทีฆา ยุโก โหตุ มหาราชา)








...











ในสมุดภาพพระบรมฉายาลักษณ์
ซึ่งสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ
จัดทำขึ้นทูลเกล้าฯถวาย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
เพื่อพระราชทานแก่ผู้เข้าเฝ้าฯ ปรากฏความตอนหนึ่งว่า

เป็นที่น่าประหลาดใจว่า ต่อมาอีก 20 ปี
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพบ
ชายที่ร้องตะโกนทูลพระองค์ไม่ให้ทิ้งประชาชนนั้นเป็นพลทหาร
และในปัจจุบันเขาออกไปทำงานอยู่ในต่างจังหวัด
เขากราบบังคมทูลสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณที่ไม่ทรงทิ้งราษฎร

เขาพูดว่าตอนที่เขาร้องไปนั้น เขารู้สึกว้าเหว่และใจหาย
ที่เห็นพระเจ้าแผ่นดินจะเสด็จไปจากเมืองไทย
กลัวจะไม่เสด็จกลับมาอีก เพราะจะทรงเข็ดเมืองไทย
เหมือนเป็นเมืองที่น่ากลัวน่าสยดสยอง

เขาดีใจมากที่ได้เผ้าฯอีก กราบบังคมทูลถามว่า
"ท่านคงจำผมไม่ได้ ผมเป็นคนร้องไม่ให้ท่านทิ้งประชาชน"

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รับสั่งถามว่า “เราน่ะรึที่ร้อง”

“ใช่ครับ ตอนนั้นเห็นหน้าท่านเศร้ามาก
“กลัวจะไม่กลับมา จึงร้องไปเหมือนคนบ้า”

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงตอบ
“นั่นแหละ ทำให้เรานึกถึงหน้าที่ จึงต้องกลับมา”



(ที่มา: น.ส.พ.คมชัดลึก, ฉบับที่ 2967 วันศุกร์ที่ 4 ธ.ค. 2552,
(คอลัมน์วันเว้นวันจันทร์ พุธ ศุกร์, ประภัสสร เสวิกุล)







...













เดือนมีนาคม พ.ศ. 2512
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จพระราชดำเนินในงาน
การศึกษาสัมพันธ์ ที่วิทยาลัยวิชาการศึกษาประสานมิตร
หรือมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร ในปัจจุบัน
มีพระราชดำรัสช่วงสั้นๆดังนี้

“ก่อนอื่น ต้องขอบอกในที่นี้ว่า
ดีใจมากที่ได้มีโอกาสมาวิทยาลัยวิชาการศึกษา
พบปะตั้ง ๕ วิทยาลัยในคราวเดียวกัน นับว่าประหยัดมาก (เสียงฮาและปรบมือ)
... ขอเล่านิทานนิดหน่อยว่า ทำไมเวลาเชิญมาวิทยาลัยวิชาการศึกษา
จึงกินเวลานานสำหรับตอบว่าจะมาหรือไม่มา

“... วันนั้นเมื่อประมาณสองปีมาแล้ว ตอนเช้าได้ทำฟัน
คือว่าหมอฟันมาเจาะฟันเจาะจนเกือบจะทะลุคาง (เสียงฮา)
เพราะว่าทะลุฟันซี่นั้นถึงราก ถอนเอาประสาทออก
แล้วหมอฟันทั้งหลายก็สนุกสนานไป (เสียงฮา) กินเวลาประมาณสองชั่วโมง
เวลาประมาณบ่ายโมงครึ่งก็ยังไม่ได้รับประทานอาหาร
ก็รับประทานไม่ไหว ปากมันชาไปหมด (หัวเราะ)

“ประมาณบ่ายสองโมงกว่าๆก็ต้องมาที่นี่ แจกปริญญา
ฤทธิ์ของยาที่ยังอยู่ยังสบายดี แต่ว่าหน้าตาไม่ค่อยดี
ก็แจกปริญญาไป นับจำนวนไป คราวที่แล้ว ๙๙๙ (เสียงฮา) ไม่ถึงพัน
นับไปนับมา แจกไปแจกมา ก็มีคนหนึ่งที่ทำให้ตกใจ
เขาเดินเข้ามารับปริญญา แล้วก็ด้วยความพอใจของเขา
เขาจึงร้องออกมาว่า “ทรงพระเจริญ” (เสียงฮา)

“ความจริงตอนนั้นกำลังหลับอยู่ (เสียงฮา) ก็ตกใจตื่น (เสียงฮา)
การแจกปริญญานั้นที่จริงเป็นเทคนิคสูงมาก แจกปริญญาส่วนแจกปริญญา
ปวดฟันก็ส่วนปวดฟัน (เสียงฮา) หลับในก็ส่วนหลับใน (เสียงฮา)
มีเสียงเขาบอกว่า “ทรงพระเจริญ” ต้องโสตประสาท ตกใจตื่นทั้งตัว

“แต่ว่าหลังจากตกใจตื่นขึ้นมา อาการปวดฟันหายไปจริงๆ
นี่พูดตามวิสัยของนักวิทยาศาสตร์หรือนักวิจัย
รู้สึกว่ากระปรี้กระเปร่าที่จะแจกปริญญาต่อไป ทำด้วยความรู้ตัวด้วย
แล้วก็ทำให้รู้สึกว่าเรามีกำลังใจ ที่เขาบอกว่า “ทรงพระเจริญ” นั่นน่ะ
เขาก็ทำด้วยความตั้งใจดี ด้วยความตื่นเต้นของเขา
แต่ว่าทำให้เกิดผลดี ทำให้รู้สึกว่าเขาเอาใจช่วย”



(ที่มา: นิตยสาร HELLO ฉบับที่ 24 วันที่ 26 พ.ย. 2552)






...






ขอพระองค์ทรงพระเจริญ








Create Date : 09 ธันวาคม 2552
Last Update : 9 ธันวาคม 2552 16:04:42 น.
Counter : 1596 Pageviews.

7 comments
วลีธรรม สมาชิกหมายเลข 7582876
(27 มิ.ย. 2568 13:34:21 น.)
ทรัพย์จะไปทำอะไรดี Turtle Came to See Me
(25 มิ.ย. 2568 09:06:42 น.)
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - หล่นไปในสมมุติ : กะว่าก๋า
(24 มิ.ย. 2568 04:11:57 น.)
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ความรักเท่าที่รู้ : กะว่าก๋า
(23 มิ.ย. 2568 04:26:06 น.)
  
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ มีพระชนมายุยิ่งยืนนาน สุขพลานามัยแข็งแรง





มาตอบที่ไปถามไว้นะ

คิดว่าถ้าสั่งหลายอย่างก็น่าจะรอนานอยู่เหมือนกันแหละนัทคุง แต่ก็ไม่รู้ว่า ถ้าแขกเต็มจริงๆ เค้าจะเปลี่ยนวิธี manage อะไรหรือเปล่านะ (เช่น จัดเป็นบุฟเฟท์ไปเลย เป็นต้น)

ส่วนธรรมชาติ - ถูกต้องเลย ไม่ได้ไปสัมผัสเลยแหละ ขนาดไปเก็บวัดๆ อย่างเดียว ยังเก็บไม่หมดเลยง่ะ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:17:21:35 น.
  
อ๋อ... สงสัยพี่จะพิมพ์ผิด จริงๆพี่หมายถึงคงไม่ได้อ่านที่นัท-คุงจะเขียนถึงทีลอซูแล้วใช่มั๊ย? เพราะเห็นนัท-คุงบอกว่ายังไม่รู้จะเขียนรึเปล่าอะไรประมาณนี้ครับ ส่วนตัวพี่เองไม่เคยไปทีลอซูเลยครับ ^ ^

ชอบเรื่องเล่าเรื่องที่สองมาก สนุกดี
โดย: แฟนผมฯ IP: 112.142.209.154 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:20:39:20 น.
  
อ่านเรื่องราวเหล่านี้แล้ว จากอารมณ์ที่แย่ๆ มา เจอเรืองราวดีๆ
ของพระองค์ท่านแล้วก็ต้องยิ้มออกมาอย่างไม่มีเงื่อนไขเลยค่ะนัทคุง
.............................

สำหรับบล็อกที่แวะไปเยือนนั้น น้ำพริกไม่รู้ชื่อนั่น เป็นน้ำพริกลงเรือค่ะ
ส่วนยำขาไก่ ที่นัทคุงพูดถึงก็เป็นยำรวมมิตรทะเลค่ะ .. พอนัทคุง
บอกว่าเป็นยำขาไก่ พี่ก็เลยมองเจ้าปลาหมึกนอนขดเหมือนขาไก่
เหมือนนัทคุงว่าเอาไว้เลย ฮ่าๆ แบบว่าเหมือนจริงๆ ... แบบนี้ก็
แสดงว่าคนถ่าย ถ่ายมาแบบให้เข้าใจผิดสิคะหนิ 555+
โดย: JewNid วันที่: 11 ธันวาคม 2552 เวลา:19:23:53 น.
  
เราเพิ่งเคยได้อ่านเรื่องทำฟันนี่แหละมิดฟิว สุดยอดจริงๆ /|\\

Long Live the King
โดย: แพนด้ามหาภัย IP: 124.127.123.114 วันที่: 11 ธันวาคม 2552 เวลา:21:03:39 น.
  
สวัสดีอีกรอบ

ชอบบัตเตอร์ฟลายเนาะๆๆ อิอิ

จะรีวิวมะ? จะได้รออ่าน
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:9:52:01 น.
  
อ่านแล้วปลื้มใจ น้ำตาแอบซึมนิดๆ รักพระเจ้าอยู่หัวเหลือเกิน..
ขอบคุณมากน๊านัท คุง ที่เอามาแบ่งให้อ่านกัน
โดย: Why England วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:19:23:04 น.
  
ฮว๊ากกกก ผีเน่ากะเป็ดผุ ..


แต่ทางที่ดีขึ้นมาเป็นบิ๊ก 4 ให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาแซวเว้ย

=)
โดย: hunjang วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:8:42:56 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Thenut.BlogGang.com

The Legendary Midfielder
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด