เราจะไม่ยึดติดกับรูปสวยๆ เสียงเพราะๆ ได้อย่างไร? (1) ... สวัสดีครับ  (หมายเหตุ: อัพบล็อกคราวนี้มีธรรมะจากบางส่วนของพระนิพนธ์ใน "สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก องค์ที่ 19" เรื่อง "วิธีสร้างบุญบารมี" มาฝากนะครับ ซึ่งค่อนข้างยาวพอสมควรทีเดียว และผมคงต้องค่อยๆทยอยมาโพส 2 - 3 ครั้ง กว่าจะจบส่วนของเนื้อหาที่อยากนำมาแบ่งปันกันคราวนี้ และก็ตามฟอร์มของ นัท-คุง ที่ก่อนจะเข้าเรื่องต้องชักมหาสมุทรทั้ง 7 มาผูกเข้าด้วยกันก่อน ซึ่งจะทำให้เนื้อหามันเยอะขึ้นอีก  ใครที่ขี้เกียจอ่านก็ข้ามไปอ่านในส่วนของพระนิพนธ์ฯได้เลยนะครับ  )ครั้งหนึ่ง นัท-คุง เคยคิดจะ "หักดิบ" อารมณ์และความรู้สึกของตัวเอง ด้วยการตั้งเป้าหมายว่า... นัท-คุง จะไม่ยึดติดกับรูปสวยๆและเสียงเพราะๆอีกต่อไป!!! (ชื่อหัวข้อบล็อกคราวนี้ได้มาจากการอ่านกระทู้ในห้องศาสนา ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ครับ )จึงได้เสาะแสวงหาวิธีว่าจะทำเช่นไรดีหนอเพื่อจะบรรลุเป้าหมายนั้นได้ ศึกษาไปเรื่อยๆในอินเตอร์เน็ทก่อนจะพบว่า "อสุภกรรมฐาน" เป็นวิถีทางหนึ่งที่ช่วยได้ นัท-คุง จึงไล่ล่าหาเว็บไซท์ที่อุดมไปด้วย ภาพร่างกายของบุคคลอย่างเราๆท่านๆหลังจากที่เสียชีวิตไปแล้ว อย่างเอาเป็นเอาตาย พูดง่ายๆก็คือหาภาพศพนั่นแหละ  โดยปกติแล้ว การเจริญอสุภกรรมฐาน หรือการพิจารณาให้เห็นถ่องแท้ว่าร่างกายของคนเราทุกคนล้วนไม่ใช่สิ่งสวยงามนั้น เป็นไปเพื่อให้ผู้ที่ได้เจริญภาวนา สามารถละความยึดติดในรูปได้ ไม่ใส่ใจกับรูปลักษณ์อันเป็นสิ่งฉาบฉวยอีกต่อไป ซึ่งตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับสิ่งที่ นัท-คุง กระทำ เพราะความมุ่งหมายของ นัท-คุง นั้น นัท-คุง ดูภาพศพไปเพื่อทำให้ตัวเองเกิดความขยะแขยงในร่างกายของมนุษย์ จนถึงระดับที่ไม่คิดจะพิศวาสใครอีกต่อไป ประมาณว่าส่องกระจกดูตัวเอง หรือว่ามองเห็นใครเดินผ่านมาปุ๊ป ก็อยากที่จะมีตา X-ray ส่องทะลุผิวหนังชั้นนอกไปมองเห็นอวัยวะภายในโดยอัตโนมัติอย่างไรอย่างนั้นเลย ซึ่งความมุ่งหมายของ นัท-คุง ดังกล่าว รังแต่จะทำให้จิตใจเกิดความหมองเศร้า และนำไปสู่อบายได้ง่ายขึ้นเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ว่า นัท-คุง จะเก่งกล้าสามารถนั่งเพ่งภาพศพหน้าจออยู่คนเดียวไปมาได้นานๆนะครับ แต่ละครั้งยังคงต้องไปดึงเอาผู้คนรอบข้างผู้ชอบของแปลก และอยากลองดูอะไรน่ากลัวๆมาดูเป็นเพื่อนด้วย ทุกครั้งที่ดู นัท-คุง ก็จะรู้สึกตัวเองได้ว่ากำลังทำหน้าเหยเกอยู่กับสภาพความเป็นจริงของร่างกายคนเราที่เห็นอยู่ตรงหน้า และช่วงเวลาในขณะที่ดูภาพจนถึงหลังจากเสร็จสิ้นสิ่งที่ตัวเองคิด (เอาเอง) ว่าเป็นวิถีทางสัก 2-3 ชั่วโมง นัท-คุง ก็จะรู้สึกได้ในตัวเองว่า...ร่างกายคนเราไม่ใช่สิ่งสวยงามเอาเสียเลย ก่อนที่จะกลับไปเริงร่าตามเดิม  ช่วงที่พีคที่สุดของ นัท-คุง กับการกระทำที่มีความมุ่งหมายผิดๆดังกล่าว เกิดขึ้นเมื่อ นัท-คุง เข้าไปยังเว็บไซท์ของวัดแห่งหนึ่งที่มีแกลเลอรี่ภาพศพสำหรับให้ผู้ต้องการเจริญอสุภกรรมฐานได้เข้าไปยลกัน ขณะนั้น นัท-คุง ไปจกแนวร่วมมานั่งเป็นเพื่อนได้ 1 คน ก็นั่งดูภาพโน้นภาพนี้กันไปเรื่อย เช่นภาพศพทหารที่ตายในสงคราม ภาพศพถูกรถชน... (ต้องบอกก่อนว่า บางครั้งภาพศพที่ใครต่อใครรวมถึง นัท-คุง เห็นว่ามันน่ากลัวน่ะ จริงๆแล้วมันก็ไม่ต่างอะไรกับเวลาที่เราดูหนังแล้วเห็นผู้ร้ายถูกยิงล้มไปต่อหน้าต่อตานั้นหรอก เพียงแต่ตัวความคิดที่เรารู้สึกว่าสิ่งที่เห็นอยู่เป็นศพ และศพต้องน่ากลัว นั่นต่างหากที่ทำให้เรารู้สึกกลัวจริงๆ) จนกระทั่งมาถึงภาพๆหนึ่ง ซึ่งเป็นหนึ่งในภาพที่ นัท-คุง คิดว่าน่ากลัวจริงๆจังๆติด Top 5 เท่าที่เคยเห็นมาในชีวิต  ลองนึกถึงภาพส้ม 1 ผลนะครับ ก่อนกินส้มเราก็ต้องปอกเปลือกก่อนใช่ป่าว? สมมติให้ปอกเปลือกโดยการผ่า เริ่มด้วยการเอามีดกรีดเป็นรอยกากบาทส่วนบนสุดของผลส้ม จากนั้นก็ค่อยๆดึงเปลือกส้มที่แยกออกเป็น 4 ชิ้นจากการกรีดเป็นรูปกากบาทออกช้าๆ ช้าๆ ช้าๆ... ในที่สุด เราก็จะได้ผลส้มสีส้มสดใสที่ไม่มีเปลือกส้มมาบัง ครับ ภาพที่ นัท-คุง เห็นคือภาพศพที่ถูกถลกหนังหัวมาด้วยกรรมวิธีเดียวกันกับการปอกเปลือกส้มที่อธิบายไว้ข้างต้น  ดูจากปัจจัยแวดล้อมภายในภาพ คล้ายๆกับว่าศพนี้จะถูกส่งมาชันสูตรโดยแพทย์เพื่ออะไรสักอย่าง พอภาพดังกล่าวปรากฎขึ้นบนจอได้ประมาณ 2 วินาที เพื่อนของ นัท-คุง ก็ร้อง "เฮ้ย!!!" แล้วลุกพรวดออกไปจากอาณาบริเวณนั้นอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้ นัท-คุง นั่งอยู่เพียงลำพัง ตั้งสติอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะกล้าเอื้อมมือไปปิดหน้าจอที่แสดงภาพดังกล่าวได้ และในคืนนั้นเอง นัท-คุง ก็ต้องผวาตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะฝันร้ายเป็นครั้งแรกในชีวิต รู้สึกโชคดีที่ไม่ปวดท้องหรือมีอาการอะไร เพราะสภาพจิตและอารมณ์ขณะนั้นไม่เหมาะแก่การลุกไปจากที่นอนเอาเสียเลย นอนนิ่งๆข่มอารมณ์ ข่มจิตข่มใจอยู่พักใหญ่ๆกว่าจะหลับลงได้อีกครั้ง  นับจากนั้น นัท-คุง ก็เริ่มรู้สึกตัวว่ามาผิดทาง โดยเรียนรู้ได้อย่างหนึ่งว่า หากตั้งเป้าหมายไว้ผิดรวมถึงมีความมุ่งหมายผิดๆเสียแล้ว ไม่มีทางเสียเลยที่จะพ้นทุกข์ไปได้ ซึ่งก็ไม่ได้หมายความว่าการดูภาพศพเพื่อเจริญอสุภกรรมฐานเป็นวิธีการที่ไม่ถูกต้องนะครับ มันขึ้นอยู่กับความเหมาะสมของแต่ละบุคคลมากกว่า และก็เช่นกันที่ไม่ได้หมายความว่า หลังจากนั้น นัท-คุง จะพ้นทุกข์ไปแล้ว เพราะดูเหมือนจะทุกข์หนักกว่าเดิมเสียอีก ขอจบการชักมหาสมุทรทั้ง 7 ไว้ ณ ที่นี้นะครับ  เราจะไม่ยึดติดกับรูปสวยๆ เสียงเพราะๆ ได้อย่างไร 1) มีจิตใคร่ครวญถึงมรณัสสติกรรมฐาน หรือมรณานุสสติกรรมฐาน ซึ่งก็คือการใคร่ครวญถึงความตายเป็นอารมณ์ อันความมรณะนั้นเป็นธรรมอันยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใครสามารถที่จะเอาชนะได้ แม้แต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งทรงบรรลุถึงพระธรรมอันยิ่งใหญ่ที่ไม่ตาย แต่ก็ยังต้องทรงทอดทิ้งพระสรีระร่างกายไว้ในโลก การระลึกถึงความตายจึงเป็นการเตือนสติให้ตื่น รีบพากเพียรชำระจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์ก่อนที่ความตายจะมาถึง พระพุทธองค์ตรัสสรรเสริญมรณัสสติว่า "มรณัสสติ (การระลึกถึงความตาย) อันบุคคลทำให้มากแล้วย่อมมีผลใหญ่ มีอานิสงส์ใหญ่ หยั่งลงสู่พระนิพพานเป็นที่สุด ฯลฯ" อันมรณัสสติกรรมฐานนั้น แม้แต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอรหันต์เจ้าทั้งหลาย ซึ่งแม้จะได้บรรลุมรรคผลแล้ว ก็ยังไม่ยอมละ เพราะยังทรงอารมณ์มรณัสสตินี้ควบคู่ไปกับวิปัสสนา เพื่อความอยู่เป็นสุข ซึ่งพระพุทธองค์ได้ตรัสกับพระอานนท์ว่า "ตถาคตนึกถึงความตายทุกลมหายใจเข้าออก ฯลฯ" มรณัสสติกรรมฐานนั้น โดยปกติเป็นกรรมฐานของผู้ที่มีพุทธจริต คือคนที่ฉลาด การใคร่ครวญถึงความตายเป็นอารมณ์ก็คือการพิจารณาถึงความเป็นจริงที่ว่า ไม่ว่าคนและสัตว์ทั้งหลาย เมื่อมีเกิดขึ้นแล้ว ย่อมเจริญวัยเป็นหนุ่มสาว เฒ่าแก่แล้วก็ตายไปในที่สุด ไม่อาจจะล่วงพ้นไปได้ทุกผู้คน ไม่ว่าจะเป็นคนยาก ดี มี จน เด็ก หนุ่ม สาว เฒ่าแก่ สูง ต่ำ เหลื่อมล้ำกันด้วยความตาย ผู้ที่คิดถึงความตายนั้น เป็นผู้ที่ไม่ประมาทในชีวิต ไม่มัวเมาในชีวิต เพราะเมื่อคิดถึงแล้วย่อมเร่งกระทำความดีและบุญกุศล เกรงกลัวต่อบาปกรรมที่จะติดตามไปในภพชาติหน้า ผู้ที่ประมาทมัวเมาต่อทรัพย์สมบัติยศตำแหน่งหน้าที่นั้นเป็นผู้ที่หลง เหมือนกับคนที่หูหนวกและตาบอด ซึ่งโบราณกล่าวตำหนิไว้ว่า "หลงลำเนาเขาป่ากู่หาพอได้ยิน หลงยศอำนาจย่อมหูหนวกและตาบอด" และกล่าวไว้อีกว่า "หลงยศลืมตาย หลงกายลืมแก่" สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อใกล้จะเสด็จดับขันธ์เข้าสู่ปรินิพพานอีก 3 เดือน ได้ทรงปลงอายุสังขาร แล้วตรัสสอนพระอานนท์พร้อมหมู่ภิกษุทั้งหลายว่า "อานนท์ ตถาคตได้เคยบอกเธอแล้วมิใช่หรือว่า สัตว์จะต้องพลัดพรากจากของรักของชอบใจไปทั้งสิ้น สัตว์จะได้ตามปรารถนาในสังขารนี้แต่ที่ไหนเล่า การที่จะขอให้สิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว เป็นแล้ว ที่มีปัจจัยปรุงแต่งแล้ว และที่จะต้องมีการแตกดับเป็นธรรมดาว่าอย่าฉิบหายเลย ดังนี้ย่อมไม่อยู่ในฐานะที่จะมีได้ เป็นได้ "การปรินิพพานของเราตถาคตจักมีในกาลไม่นานเลย ถัดจากนี้ไปอีก 3 เดือน เราจักนิพพานฯลฯ "สัตว์ทั้งปวงที่เป็นคนหนุ่ม คนแก่ ทั้งที่เป็นพาลและบัณฑิต ทั้งที่มีมั่งมีและยากจน ล้วนแต่มีความตายเป็นเบื้องหน้า "เปรียบเหมือนภาชนะดินที่ช่างหม้อได้ปั้นแล้ว ทั้งเล็กและใหญ่ ทั้งที่สุกและยังดิบ ล้วนแต่มีการแตกทำลายไปในที่สุดฉันใด ชีวิตแห่งสัตว์ทั้งหลายก็ล้วนแต่มีความตายเป็นเบื้องหน้าฉันนั้น "วัยของเราแก่หง่อมแล้ว ชีวิตของเราริบหรี่แล้ว เราจักต้องละพวกเธอไป ที่พึ่งของตนเองเราได้ทำแล้ว "ภิกษุทั้งหลาย เธอจงเป็นผู้ไม่ประมาท มีสติ มีศีล มีความดำริอันตั้งไว้แล้วด้วยดี ตามรักษาซึ่งจิตของตนเถิดในธรรมวินัยนี้ ภิกษุใดเป็นผู้ไม่ประมาท ก็สามารถที่จะทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ "และในวันมหาปรินิพพาน พระพุทธองค์ก็ได้ตรัสพระปัจฉิมโอวาทที่เรียกกันว่า 'อัปปมาทธรรม' สั่งสอนพระสาวกเป็นครั้งสุดท้าย จนดูเหมือนว่าพระธรรม 84,000 พระธรรมขันธ์ที่ทรงสั่งสอนมานานถึง 45 พรรษา ได้ประมวลประชุมรวมกันในพระปัจฉิมโอวาทนี้ว่า "ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ตถาคตขอเตือนท่านทั้งหลายว่า สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา พวกเธอจงยังประโยชน์ตนและประโยชน์ท่านให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด" --ขอบคุณที่แวะมาครับผม --
เป็นบทความที่ดีมากครับ แล้วก็ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ของจขบ.ด้วยนะครับ ตอนนี้ผมเองก็ฝึก "รู้" กับปัจจุบันครับ รู้กายบ้าง รู้ใจบ้าง ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ไม่รู้เหมือนกันว่ามาถูกทางหรือป่าว ?? แต่ก็ทำให้สบายใจได้ดีนะครับ
 โดย: sak (psak28
 ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:39:41 น.นัทคุง วันหลังอยากเจริญอสุภกรรมฐาน
มาดูหน้าพี่ก็ได้ครับ ตอนงานยุ่งๆ หน้าออกจะคล้ายๆศพอยู่เหมือนกัน ได้เจริญอสุภกรรมฐานทุกวันตอนดูกระจกครับ  โดย: Noname - โนนามิ IP: 124.120.0.75 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:24:51 น.
ได้ความรู้มากครับ จะค่อยเริ่มทำวันละนิดครับ
โดย: zakk คุง (ZAkk Blade
) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:49:50 น.ศิษย์น้อง ศิษย์พี่มาบอกว่าอ่าน 7 เดือนบรรลุธรรมจบแล้ว อิอิ อยากจะเริ่มลองปฏิบัติดูบ้างสักทางใดทางหนึ่ง แต่ไม่รู้จะเป็นไง ความใฝ่ธรรมของพี่มันลุ่มๆ ดอนๆ มาก เมื่อไหร่เล่นเน็ตจนเบื่อ จนไม่มีอะไรจะให้อ่านแล้วจึงจะหันมาอ่านเรื่องธรรมะต่อ นิสัยนี้จะแก้ไงเนี่ย
ไม่รู้ว่าจริตของตัวเองมันเด่นแบบไหนแน่ แต่อสุภะนี่คงต้องยกไว้ก่อน กลัวอ่ะ   โดย: Together In 80s Dream
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:42:48 น.เอ่อ วันนี้วัน Home Coming Day ด้วยนิ เด่วไปเตร่ดูบรรยากาศหลังหอประชุมซะหน่อยดีกว่า เมื่อเช้าได้ไปวางพวงมาลาคารวะอาจารย์ทั้งสามด้วย
โดย: Together In 80s Dream
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:48:13 น.ขออีกเม้นท์ 55 พึ่งนึกได้ว่าตัวเองน่าจะเด่นราคะจริตซีเนอะ มะงั้นจะบ้าฟังเพลงขนาดนี้หรือ ทำไงเนี่ยไม่อยากดูอสุภะเลย แหะๆ ไปจิงละ
 โดย: Together In 80s Dream
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:50:06 น.สาธุ!!
 สารภาพตามตรงว่าอ่านไม่หมดทุกบรรทัดนะ แบบว่าเรื่องศพเนี่ย ขอบายเลยล่ะ ไม่ได้รังเกียจอะไรหรอกนะ เพราะก็รู้อยู่แล้วว่าสักวันเราเองก็ต้องเป็นแบบนั้น เพียงแต่วันนี้ยังไม่ปลงพอที่จะมองดูศพแล้วไม่รู้สึกอะไรน่ะ ปล. ขัดใจกับชื่อนัท-คุงจริงๆ ไม่เหมาะกะลักษณะของจขบ.อย่างแรง 55555  (ล้อเล่น อิอิ)โดย: ตุ๊กตาไขลาน
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:22:12 น.เราจะไม่ยึดติดกับรุปสวยๆ เสียงเพราะๆได้อย่างไร
ผมขอเสนออีกหนึ่งวิธีทางเลือกใหม่ครับ คือเราจะต้องหมั่นอ่านข่าวบันเทิง ที่มีข่าวดาราสาวสวยมีคดีฉาวๆเกิดขึ้น สิ่งนี้จะทำให้เรารู้ว่าคนสวยๆไม่ใช่ว่าจะดีเสมอไป ว่าแล้วอยากตกเป็นข่าวฉาวกะดาราจังเยย  โดย: poser (poser
) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:02:53 น.^
^ กร๊ากก...ขำคุณ poser อ่ะ หวังว่าตอนนี้ คุณนัท-คุงคงเลิกฝันร้ายไปแล้วนะเจ้าคะ  โดย: หวัน (หวันยิหวา
) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:19:52 น.เจริญสติแบบนี้ถ้าใจไม่แข็งพอหรือไปผิดทางระวังจะหลุดไปง่ายๆนะครับ
การปอกเปลือกส้มที่คุณเห็นผมก็เห็นมาแล้วเมื่อไม่กี่วันนี้เอง ด้วยตาตัวเองสดๆด้วย ความรู้สึกน่ะหรือครับ อย่าให้บรรยายเลย จบสองสัปดาห์ที่เรียนนี้แล้วเลิกกัน ไม่เหมาะกับผมจริงๆ อนุโมทนาบุญครับ โดย: keano (jonykeano
) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:43:44 น.ต้องอ่านไปมาสองรอบ...
คำพระ..ไม่ค่อยเข้าใจค่ะ... อยากเห็นการปอกเปลือกส้มนะคะ...คิดว่าทนได้... แต่ถ้ามีกลิ่นด้วยนี่ซี...ไม่รู้จะยังไง... โดย: แดดร่มลมโชย
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:14:15 น.อ่านแล้วตอนนัทคุง
ชวนเพื่อนมาดูภาพสยองๆน่ะค่ะ นึกไปถึงมีช่วงนึง ที่ชอบเข้าเวบไปดูภาพแบบนี้เหมือนกัน แต่เป็นแค่ช่วงนึง ไม่ได้ดูแล้วพิจารณาอย่างคุณนะคะ แต่ฉันว่าตอนนั้น ดูเพราะรู้สึกชอบว่า ของแปลกดีอ่ะค่ะ หลังจากที่น้องสะใภ้ เธอชอบดูหนังสือ191 ที่โชว์ภาพศพสยองๆ แล้วมาชี้ชวนให้ดู ตอนนั้นดูมั่งไม่ดูมั่ง และเลิกดูไปเลย เมื่อเจอศพของคนที่รู้จักกัน อยู่ในหนังสือเล่มนั้นด้วย ชอบบทความนี้ อ่านแล้วทำให้เราได้เตรียมตัว เตรียมใจและเตรียมพร้อม โดย: prncess
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:57:29 น.ไม่กัวตาย...แต่กัวเจ็บ
 -- รูปคนตายแบบเละๆ อย่าเอามาให้เราดูเชียว =) โดย: hunjang
วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:07:35 น....
--psak28 / อนุโมทนาด้วยครับผม การ "รู้" นี่ดีที่สุดเลยล่ะ --Noname - โนนามิ / แหม...พี่ก็เปรียบซะ --ZAkk Blade / อนุโมทนากับ แซค-คุง ด้วยค้าบ -- Together In 80s Dream / แปลว่าศิษย์พี่ไม่ทุกข์เลยสิครับ ถึงไม่หันมาหาธรรมะเลย อิอิ  แต่อ่าน "7เดือนฯ" จบก็เจ๋งแล้วครับ -- rebel / ดีค้าบ  -- ตุ๊กตาไขลาน / อ่านแบบจับความได้ก็โอเคแล้วครับ ว่าแต่...จะมาขัดใจอะไรนักหนากะชื่อผม ออกจะเข้ากัน  --poser / ไว้ทำสำเร็จแล้วปูทางให้ผมไป "ฉาว" ด้วยคนนะ --หวันยิหวา / ครับผม ไม่แสวงหาภาพมาดูแล้วครับ ใจยังไม่นิ่งพอเดี๋ยวเตลิดไปคงแย่  --jonykeano / ใช่ครับ ตอนทำก็เสียวๆเหมือนกัน  --แดดร่มลมโชย / หูยยยย...อยากเห็นเลยเหรอครับ?  -- prncess / ว้าวววว...เก่งเหมือนกันนะครับเนี่ย -- hunjang / รู้วิธีแกล้งเจ๊ฮันฯแล้ว  --ขอบคุณที่แวะมาครับผม --โดย: The Legendary Midfielder
วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:56:31 น.ง่า..ไม่เก่งหรอกค่ะ
แต่ตอนนั้นอ่ะ คิดว่าชอบดูแปลกๆดี แต่หลังจากเจอ แบบนั้นไปเต็มๆ แทบจะเลิกดูไปเลย ถ้ารู้ว่าเป็นของจริง มันติดตากับภาพคนรู้จักอ่ะค่ะ..แฮ่  โดย: prncess
วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:32:13 น.อ่านแล้วคิดภาพตามแล้วสยองอ่ะคุณนัท
โดยเฉพาะตอนปอกส้ม กับถลกหนังหัว  น่ากลัว  โดย: กระต่ายลงพุง
วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:11:20 น.เอ่อ..ท่าน
ท่านหาวิธีได้แปลกและสยองดีจริงๆ เลยท่าน กลับมาแล้วนะ ก็เลยมารายงานตัว อาจอัพบล็อกพรุ่งนี้ ไม่แน่อาจมีรูปประกอบด้วย รอจากลูกทัวร์อยู่ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:04:13 น.เคยดูๆบ้างเหมือนกันค่ะ แต่ไม่สามารถดูตอนดึกๆคนเดียวได้ มันติดตาค่ะ พาลกลัวผีไปซะนี่ เราว่าเราไม่ติดรูปนะ แต่เสียงนี่ยังติดๆอยู่ ก็ชอบฟังเพลงเพราะๆน่ะค่ะ หล่อสวยดูดีไม่ค่อยสนใจเท่าไรหรอก
 โดย: takiendeutsch
วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:12:30 น.ดู Rough มาแย้ววววววว
หนุกดีใช้ได้..... -- ต้องไปขุดการ์ตูนมาอ่านอีกรอบ อิอิ =) โดย: hunjang
วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:50:19 น.ตอนเรียนป.ตรีได้ไปดูศพ แล้วเจออาการหน้ามืด เพื่อนที่ไปด้วย อ้วกแตก (อาจจะเพราะไปดูศพที่ถูกฆ่า) กลัวไหม? กลับบ้านถึงกลัว ส่วนตัวเริ่มคิดเรื่องหมายความของชีวิต ตอนไปสมัครงาน แล้วต้องตอบคำถาม "คุณคือใคร"บ่อยๆ โดย: Keyzer IP: 58.136.62.195 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:31:24 น.
กลับมาอีกทีนึง
บอลกัลโช่ถูกงดไม่มีกำหนดค่ะ เพราะมีตำรวจถูกฆ่าหลังเกมปาแล์โม่กับคันตาเนีย โดย: Keyzer IP: 58.136.62.195 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:33:18 น.
แวะมาเยี่ยมครับ
อย่าลืมหยิบเงินใส่ U Zone ของผมด้วยนะครับ โดย: sak (psak28
) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:58:47 น.มาเสนอหน้าก่อน ยังไม่ได้อ่านค่าคุณนัทงือ ๆ เตรียมสอบหัวฟูอยู๊ เด๋วว่าง ๆ มาอ่านใหม่ โดย: ชิวเทียน
วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:36:11 น.พยายามจะไม่ยึดติดนะ แต่ขอแค่ให้เปลี่ยนแปลงแบบค่อยเป็นค่อยไปแล้วกันนะคะ คุณนัท คุง สบายดีใช่ป่าวคะ ฝันดีค่ะ โดย: varissaporn327
วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:43:44 น.นัท-คุงเนี่ย มันฟังดูน่ารักอ่ะ แต่ตัวจริงจขบ. ไม่เห็นจาเป็นแบบชื่อเลย
แถมเวลาไปตอบ blog เรานะ ไม่อยากจะเซดดดดด  โดย: ตุ๊กตาไขลาน
วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:02:53 น.นี่คุณ!! มีฝาแฝดกะเค้าด้วยเหรอ??
พอดีไปเจอ blog นึงมา เค้าใช้ชื่อว่า Legendary MidFielder พอคลิกเข้าไป BG ก็เหมือนกัน แต่ท่าทางการเขียนไม่เหมือนกัน เลยมาถามเพื่อความชัวร์ เดี๋ยวหน้าแตก โดย: ตุ๊กตาไขลาน
วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:12:21 น. ยาวจริงๆด้วย เด๋วกับมาอ่านใหม่ก่อนนอนนะคะโดย: brabra (brabra
) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:12:43:07 น....
ไม่เคยรู้สึกดีที่งานยุ่งขนาดนี้มาก่อนเลยครับ -- prncess // ครับ น่ากลัวครับ --กระต่ายลงพุง // ผมก็สยองครับ --สาวไกด์ใจซื่อ // ตามไปดูแล้วเน้อ  -- takiendeutsch // ดีครับ ยึดติดน้อยก็ทุกข์น้อย -- hunjang // ทำงานมั่งป่าวเนี่ย? --Keyzer // แล้วเมื่อไรจะได้ดูบอลกัลโช่อีกเนี่ย? --psak28 // อิอิ -- ชิวเทียน // โชคดีในการสอบค้าบบบ... -- varissaporn327 // ฝันดีเช่นกันครับ  --ทูน่าค่ะ // ครับ --ตุ๊กตาไขลาน // มาว่าเค้า  --brabra // ตามสะดวกครับ --ขอบคุณที่แวะมาครับผม --โดย: The Legendary Midfielder
วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:30:33 น.สวัสดีตอนดึกค่าคุณนัท-คุง
ว่าจะอ่านที่คุณลง แต่ตาไปเจอคำว่าศพ(เห็นแวบๆอ่ะ) เลยคิดว่าไว้อ่านตอนฟ้าแจ้งจางปางดีกว่า แหะๆ ฝันดีนะคะ โดย: Kitsunegari
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:51:11 น.มาอ่านใหม่อย่างละเอียดทุกบรรทัดเลย เป็นบทความที่ดีจริง ๆ รออ่านตอนต่อไป
อ่านจบแล้วเข้าใจนะแต่ทำไม่ได้ (ฮ่า) ยังรักตัวกลัวตาย ยึดติดกับหลาย ๆ อย่างอยู่  ว่าแต่วิธีพบทางสว่างของคุณนัทสุดยอดจริง คิดได้ไง ถึงชิวจะชอบดูหนังผ่าศพชันสูตรศพ ไม่กลัวเลือด ไม่กลัวและชอบที่จะไปดูนิทรรศการแบบ Bodyworlds เคยไปจับอวัยวะภายในของศพที่เค้าผ่าเอาออกมาให้จับด้วยง่ะ -*- แต่ให้ไปนั่งเพ่งดูรูปความตาย ไม่ว่าจะภาพนิ่ง ภาพเคลื่อนไหว บอกตรง ๆ กัวอ่ะ โดย: ชิวเทียน
วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:49:46 น....
--whitelady /// สบายดีครับผม ขอบคุณครับ -- Kitsunegari /// ไม่น่ากลัวหรอกครับ -- rebel /// โดนอีกแล้ว -- ชิวเทียน /// มันต่างกันตรงไหนครับเนี่ย? --ขอบคุณที่แวะมาครับผม --โดย: The Legendary Midfielder
วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:33:37 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [