Bloggang.com : อาจารย์สุวิมล

คู่หูของฉัน

คู่หูของฉัน
"คู่หู" เป็นโจทย์ ตะพาบกิโลเมตรที่ 221 ผู้ตั้งโจทย์ครั้งนี้ คือ น้องต่อ 36 ค่ะ

เธอมีนามว่า นางสาวนิทรา วรรณะ ค่ะ น่ารัก ใจดี ทำงานเก่ง ขยันลองเดาดูว่า คนไหนเอ่ย เป็น เพื่อนคู่หู ของฉัน
ชั่วชีวืตของคนเรา ย่อมต้องมีเพื่อน จะมาก จะน้อย ก็ตามแต่ที่เราจะเลือกคบ และเพื่อนที่เราคบ ก็มีหลายระดับไม่ใช่ระดับของฐานะหรอกนะ แต่หมายถึงระดับของความสนิท ความผูกพันที่มีต่อกันและกัน ค่ะ เพื่อนที่สนิทและผูกพันย่อมมีน้อยกว่าเพื่อนธรรมดา ๆ ทั่ว ๆ ไป เช่น เพื่อนที่ร่วมงานกัน เพื่อนบ้าน เป็นต้น
ประมาณปี 2517 ฉันเรียนจบ ก.ศบ. (ปีการศึกษา 2516) เป๊นปีที่รู้สึกเหนื่อยมาก เพราะต้องเตรียมตัวสอบบรรจุเข้ารับราชการเป็นครู ถ้าสอบไม่ติด ก็ต้องตกงาน และก็เป็นความทุกข์อย่างหนักอีก เพราะผลสอบปรากฏว่าครูภาษาไทย ทั่วประเทศรับบรรจุ 80 คน ฉันสอบได้ที่ 81 ต้องรอเรียกบรรจุในรอบสองต่อไป ตอนนี้ ก็มีความทุกข์ในการวิ่งสมัครตามโรงเรียนราษฎร์ต่าง ๆ รูปถ่ายที่นำไปสมัครต้องอัดเป็นโหลเลย เพราะสมัครไป น่าจะ 4-5 โรงเรียนแล้วก็มานั่งรอว่า โรงเรียนราษฎร์โรงเรียนไหนจะเรียกเราไป รอเป็น สัปดาห์ผ่านไปแล้ว ไม่มีสักโรงเรียกเลย เฮ้อ ！ ทั้ง ๆ ที่โรงเรียนทุกแห่งก็เปิดเรียนแล้ว ตั้งแต่วันที่ 16 พฤษภาคม  ความทุกข์ช่วงตกงาน มีความรู้สึกว่า เวลามันช่างผ่านไปช้าเหลือเกิน ช่วงเวลาที่ตกงานอยู่ประมาณ 21 วัน ทางกระทรวงก็มีจดหมายมาที่บ้านเรียกไปรับคำสั่งแต่งตั้งบรรจุเฮ้อ ！เหมือนความทุกข์นั้นได้ถูกยกออกจากอกไปอย่างปลิดทิ้งทีเดียวฉันรีบแต่งตัวออกจากบ้านแต่เช้าเพื่อไปที่กระทรวงศึกษาธิการ เจ้าหน้าที่ให้การต้อนรับข้าราชการครูบรรจุใหม่ด้วยไมตรีจิตที่ดี มีสองโรงเรียนให้ฉันเลือกคือ โรงเรียนศรีบุณยานนท์ และ อิสลามวิทยาลัยแห่งประเทศไทย เจ้าหน้าที่พยายามแนะนำว่า ให้เลือกอิสลามวิทยาลัยฯซึ่งก็ตรงกับความคิดของฉัน เพราะว่า โรงเรียนศรีบุณยานนท์ นั้น อยู่ต่างจังหวัด คือ นนทบุรี แต่ อิสลามวิทยาลัยฯอยู่จังหวัดธนบุรี ซึ่งฉันเคยสอนโรงเรียนราษฎร์ในสมัยที่หาเงินเรียนภาคค่ำ อยู่หลายปี คือรู้จัก ธนบุรี มากกว่า เมืองนนทบุรีฉันจึงเลือก อิสลามวิทยาลัยฯ ตามที่เจ้าหน้าที่แนะนำ มาทราบภายหลังว่า ที่อิสลาม ฯนั้น มีครูเอกภาษาไทยที่ส่งไปบรรจุแล้ว3 คน ไม่มีใครยอมสอนที่นี่เลยสักคน เพราะหนทางไปลำบากมาก ไกลปืนเที่ยง เด็กที่สอนโดยเฉพาะ ม.ปลายเป็นนักเรียนคัดเลือกมาจาก 4 จังหวัดภาคใต้ เพื่อให้มาเรียนที่กรุงเทพฯให้พวกเขาได้เรียนภาษาไทย และพวกนี้จะได้อยู่หอพัก ของโรงเรียนด้วย เด็กนักเรียนแต่ละคน ตัวโตมาก บางคนมีหนวดเคราบางคนอายุก็ 25-26 ปี แก่กว่าครูอีก น่าจะเป็นสาเหตุที่ ครูบรรจุใหม่ ท้อใจ ถอนตัวสละสิทธิ์ไปแหละนะ แต่สำหรับฉันซึ่งเป็นคนที่ 4 ที่เขาส่งมาบรรจุที่นี่ ผอ.บอกว่า หวังว่า อาจารย์คงจะสงสารเด็ก ไม่หนีเด็กไปอีกคนนะ (พูดน่าสงสาร) เอาแหละนะ ลองสู้กันสักตั้ง อิอิ
ฉันสอนอยู่ที่นี่ น่าจะประมาณ 1 สัปดาห์ ก็มีครูมาบรรจุ อีกคน วิชาเอกสังคมศึกษา เธอเป็นมุสลิม รูปร่างท้วมนิด ๆ ฉันรู้สึกดีใจ ที่มีเพื่อนร่วมบรรจุใกล้เคียงกับฉัน วัยก็ใกล้เคียงกัน แก่อ่อนกว่ากันไม่กี่ปี (ฉันแก่กว่าเขา เพราะเรียน ป. 1 เอาตอนอายุ 9 ขวบเนื่องจากป่วยออด ๆ แอด ๆ ในตอนเด็ก นั่นเอง )
ฉันกับนิทราเริ่มพูดคุยกันถูกคอ สนุกสนาน เขากับฉัน มีอะไรต่างกันหลาย ๆ อย่าง ทั้งด้าน ศาสนา ด้านนิสัยใจคอ  เขาเป็นมุสลิมที่เคร่งครัดในศาสนามาก มาบ้านฉัน เขาจะไม่ยอมดื่มน้ำในแก้วน้ำบ้านของฉันเลย ด้านนิสัยใจคอ เขาเป็นคนน่ารัก ใจเย็น ไม่ค่อยโกรธใครง่ายนัก ผิดกับฉัน ฉันเป็นคนโกรธง่าย อารมณ์ร้อน ไม่พอใจจะแสดงออกทางสีหน้าทันที (เป็นข้อเสีย ห้ามนำไปเป็นตัวอย่าง ค่ะ) พอวัยผ่านไปมากเข้า ฉันก็พยายามปรับตัวเอง นะ ในเรื่องรูปร่าง ฉันเป็นคนผอมบาง เขาจะเป็นคนท้วมหน่อย ดังนั้น เวลาเดินคู่กันไปไหน พวกพี่ ๆ ที่โรงเรียนจะเรียกเราสองคนว่า อ้วน ผอม มาแล้ว บางวันเราจะนำอาหารกลางวันมาทานกันที่โรงเรียน นิทร์จะทำอาหารที่ฉันทานได้ เช่น ทอดมันปลา (ฉันไม่ทานเนื้อ เขาทานหมูไม่ได้ ห้าห้า)เขาทำอาหารมาเผื่อพี่ ๆ ด้วย แต่เขาทานอาหารจากฉันและพี่ ๆ ไม่ได้ อาหารที่โรงเรียนขายก็มีน้อยเจ้า มีก๋วยเตี๋ยวไก่ ข้าวมันไก่ที่ฉันกินได้ กินไปหลายวัน ฉันก็เบื่อเอามาก ๆ บางวันจึงต้องนำอาหารมาทานกันที่โรงเรียน หรือบางครั้งก็เฉลี่ยเงินกันให้คนทำอาหารมาให้พวกเราทานมื้อกลางวันกัน นั่งทานข้าวกับพวกพี่ ๆคือ พี่เสริม พี่ประสพศรี ซึ่งเป็นคน สอน ม.ปลายในอาคาร 2 ส่วน ม.ต้น จะอยู่อาคาร 1 ซึ่งอยู่ห่างกันพอควรทีเดียว สมัยนั้นลำบากมาก เพราะไม่มีโทรศัพท์สายพ่วงเวลามีโทรศัพท์มาถึงเรา เราต้องวิ่งจาก อาคาร 2 มารับโทรศัพท์ที่อาคาร 1 เล่นเอาหอบเหมือนกัน บ้านของนิทรา อยู่แถววัดพระยาไกรไปทางถนนตก ส่วนฉันอยู่ที่สุขุมวิทตอนเย็น เราสองคนจะกลับบ้านพร้อมกัน ขึ้นรถเมล์ไปด้วยกัน แล้วแยกไปต่อรถกลับบ้านอีกต่อหนึ่ง เป็นเช่นนี้ความแตกต่างดังกล่าวมาของเราสองคน ไม่ได้เป็นอุปสรรคในความเป็นเพื่อนสนิท เพื่อนซี้ของเราเลย
เสาร์ อาทิตย์ บางครั้ง เราก็นัดกันไปเที่ยวเดินซื้อผ้ามาตัดชุดใส่ ตามประสาคนโสด แต่พวกเราเงินเดือนน้อย นาน ๆ จะตัดชุดสักชุดหนึ่ง ตัดรองเท้าใส่สักคู่หนึ่ง สืบเสาะว่า ร้านไหนตัดถูก เราสองคนก็จะดั้นด้นไปหาร้านนั้น ๆ อิอินิทร์ ชอบใส่กระโปรง แต่ฉันชอบใส่กางเกง นี่เป็นความต่างกันอีกอย่างของเราสองคน ฉันว่าใส่กางเกงมันสะดวกในการเดินเหิน แต่นิทร์บอกว่า นุ่งกระโปรง มันเย็นดี ไม่ร้อน ห้าห้า
มีอยู่ครั้งหนึ่ง เรานัดเจอกัน เพื่อจะไปเดินเที่ยวและซื้อของกัน เขามาสายน่าจะเกือบครึ่งชั่วโมง ฉันโกรธเลยกลับบ้านไป วันจันทร์ เจอหน้ากัน ฉันก็ไม่พูดกับเขาเลย เขาก็มาขอโทษ บอกว่า เขามาช้า เพราะรถติดมากเขาก็ง้อ มาพูดด้วยก่อน นำทอดมันมาใส่จานข้าวของฉัน นี่คือ ความน่ารักของเขา เวลาโกรธกัน เขาจะเป็นฝ่ายง้อก่อนเสมอ น้อยครั้งนักจะเห็นเขาโกรธ มีอยู่ครั้งหนึ่ง เราสองคนใส่ชุดใหม่ นัดกันจะไปเบิกเงินเดือนที่ธนาคารแถวสะพานพุทธขณะที่เราสองคนกำลังรอข้ามถนน ก็มีรถเก๋งคันหนึ่งแล่นมาอย่างเร็ว ถนนตรงนั้นมีหลุมน้ำอยู่ ฉันเห็นท่าไม่ดี เลยรีบถอยห่างเข้ามาทางเท้ามากขึ้น แต่นิทร์ไม่ทันเสียแล้ว น้ำโคลนจากหลุมก็กระเด็นใส่ชุดใหม่ของเขา เลอะเทอะไปหมด ฉันได้ยินนิทร์ตะโกนด่าออกไปว่า "จะรีบขับไปหาพ่อเอ็งหรือไง" ฉันกำลังจะด่าเจ้าคนขับเหมือนกัน พอได้ยินนิทร์ด่าไปแล้ว และเห็นชุดใหม่เลอะเทอะของนิทร์ เลยกลายเป็นขำ หัวเราะออกไป นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเขาโกรธมาก โธ่! ก็น่าโกรธหรอก เพราะว่า ชุดใหม่เพิ่งได้มาใส่ครั้งแรก วันแรก ก็มาเจอดี เฮ้อ！
อีกครั้งหนึ่ง ฉันซึ้งในน้ำใจความเป็นเพื่อนของเขามาก ก็คือ น่าจะเป็นปี 18 ฉันไม่สบาย เป็นลมอยู่ที่โรงเรียนรถโรงเรียนก็ไม่อยู่ไปราชการ จึงต้องกลับแท้กซี่ นิทร์ นั่งรถมาส่งฉันถึงบ้านด้วยความห่วงใย นี่แหละความเป็นเพื่อนแท้ของเขา
ฉันสอนอยู่ที่ อิสลามวิทยาลัยถึง 3 ปี จึงขอย้ายโรงเรียน เพราะว่าสุขภาพของฉันไม่ดีเลย ผอมมาก จาก41 กิโลกรัม เหลือเพียง 37 กิโลกรัม ประกอบกับช่วงนั้น ประสบกับมรสุมในเรื่องของความรักด้วย จึงตัดสินใจขอย้ายมาอยู่ที่มัธยมวัดธาตุทอง ต้องไปรายงานตัวกับ ผอ.คนใหม่ของมัธยมวัดธาตุทอง นิทร์ก็ห่วงใยตามมาส่งฉันที่ มัธยมวัดธาตุทอง เพื่อให้เห็นว่า เพื่อนรักมาอยู่ที่โรงเรียนใหม่อย่างปลอดภัยดีแล้ว
อีกครั้งหนึ่ง ตอนที่แม่ของฉันถึงแก่กรรม ปี 29 เขาก็มางานศพแม่ของฉันทั้ง ๆ ที่ ตามปรกติ ชาวมุสลิมจะไม่มางานสวดศพของชาวพุทธ แต่เขาก็ให้เกียรติแม่ เขามางานศพแม่ของฉัน นี่เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ฉันซาบซึ้งในน้ำใจของเขา
มิตรภาพของเรา เริ่มด้วยกุารคุยคอ ถูกใจ ผูกพันกันด้วยสายใจของความห่วงใยที่มีต่อกัน นั่นเอง ถึงเราจะอยู่กันคนละโรงเรียน ต่างต้องปฏิบัติหน้าที่ของตนในโรงเรียนที่ตนสอน แต่เราก็มีการโทรคุยกันบ้าง เจอกันในเวลาโรงเรียนส่งพวกเราไปอบรม เพื่อพัฒนาเรื่องหลักสูตรหรือเรื่องวิธีการสอนแบบใหม่ ๆ ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตนกันไป เวลาที่จะเจอกันก็มีน้อย จนกระทั่งฉันเกษียณก่อนเขา 3-4 ปี มีโอกาสกลับไปเยือนถิ่นอิสลามวิทยาลัยฯ ซึ่งเขาสอนอยู่ที่นี่โดยไม่ได้ย้ายไปไหนเลย แต่กลับมาซื้อที่ปลูกบ้านให้ใกล้กับโรงเรียน  เพื่อสะดวกแก่การเดินทาง และเป็นคนจัดการประสานให้ทางโรงเรียนมีหนังสือเชิญพวกครูเก่า ๆ กลับไปเยือนถิ่นอิสลามวิทยาลัย ฯ ทุกปี ตั้งแต่ฉันเกษียณมาแล้ว
ที่เขียนมาทั้งหมด เป็นความหมาย ตอบโจทย์ เรื่อง คู่หู ค่ะ เพราะความหมายของ คู่หู คือ
"เพื่อนที่ถูกคอกัน ที่สนิทสนมกัน ไปไหนไปด้วยกัน เพื่อนที่รู้ใจกันผูกพันกันมาเป็นเวลายาวนาน"

ภาพเฉลย "คู่หู ของฉัน" ค่ะ เป็นไง คะ มีใครทายจากภาพแรกถูกบ้างไหมล่ะ คะ อิอิ

Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2562
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2562 19:25:46 น.
Counter : 596 Pageviews.

28 comments

	ถนนสายนี้มีตะพาบ 272 เลียนแบบเจ้ซี kae+aoe (1 มี.ค. 2564 09:21:49 น.)		...เลียนแบบ...งานตะพาบครั้งที่ 272 คนผ่านทางมาเจอ (27 ก.พ. 2564 23:39:47 น.)
	ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 272 "เลียนแบบ" toor36 (26 ก.พ. 2564 00:00:35 น.)		ถนนสายนี้...มีตะพาบหลักก.ม.ที่ 272 "เลียนแบบ" โจทย์โดยคุณ toor36 ภาวิดา คนบ้านป่า (25 ก.พ. 2564 05:21:28 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณกะว่าก๋า, คุณเรียวรุ้ง, คุณmambymam, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณชีริว, คุณhaiku, คุณtoor36, คุณtuk-tuk@korat, คุณเกศสุริยง, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณอุ้มสี, คุณสันตะวาใบข้าว

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ปีที่อาจารย์เรียนจบ ก.ศบ. ผมเกิดพอดีครับ
อ่านจนจบ รู้สึกได้ถึงมิตรภาพอันยาวนานของอาจารย์และคุณนิทรา
ผมเดาว่าเป็นคนที่ยืนซ้ายสุดในภาพ
เพราะอาจารย์บอกว่าคุณนิทราร่างท้วมครับ

อาจารย์หนัก 37 กิโล
โห...ถือว่าผอมมากจริงๆครับ

ปล. ผมไหว้เสร็จเรียบร้อยครับ
ปีนี้ไหว้เงียบๆ
ไม่จุดประทัดครับ 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:20:08:41 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารยฺ์

โหวตครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:6:29:43 น.

เป็นคู่หูที่น่ารัก น่าประทับใจมากค่ะ

เห็นครั้งแรกชื่อนิทรา ยังคิดว่าคนตั้งชื่อนี่กะให้นอนทั้งวันหรือไรนะ
แปลกดีค่ะ ไม่คิดว่าจะมีคนชื่อนี้

ปีที่ครูเรียนจบเป็นปีที่รุ้งเกิดเลย5555

ครูกับรุ้งนี่ต่างกันเลย รุ้งไม่ชอบใส่กางเกงเว้นแต่กางเกงขาสั้นซึ่งก็ใส่เฉพาะเวลาไปเที่ยวต่างจังหวัด เที่ยวทะเลไรงี้ กางเกงยีนส์รุ้งยังไม่ชอบใส่เลยค่ะ รุ้งชอบกระโปรงอะ รุ้งชอบเหมือนครูนิทรา แต่ไม่เกี่ยวกับเย็นหรอกนะคะ รุ้งว่ามันผู้หญิง ผู้หญิงดีค่ะ

น้ำหนัก 41 กิโลก็ว่าผอมแล้วนะ ลงไปเหลือ 37 โลนี่โห...ผอมมากเลยค่ะ รุ้งไม่มีช่วงเวลาที่ต่ำกว่า 45 เลยตั้งแต่มัธยมเป็นต้นมา หรูสุดก็ 46 กิโล ดีใจจะแย่ล่ะที่หุ่นดีกับเขาได้ แต่ก็ได้ไม่นาน

โดย: เรียวรุ้ง

วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:10:06:14 น.

พี่มีเพื่อนน้อยมาก เพื่อนซี้ คู่หู อะไรแบบนี้ไม่เคยมีเลยค่ะ
คงเพราะไม่ค่อยคุยและมักอยู่ที่ไหนก็อยู่เงียบๆ บางคนเลย
ว่าหยิ่งไปเลย เห็นใครมีเพื่อนรัก ไปไหนไปกันก็ดูเขาน่ารักดี
แต่ตัวเองก็เฉยๆ แต่ไม่ว่าเรียนจบไปจากที่ไหน เวลามีมีตติ้ง
ก็ไปด้วยหมด ไปแบบเงียบๆน่ะแหละ ยิ้มง่ายแต่ไม่ค่อยคุย

ประสบการณ์คู่หูของอาจารย์น่ารักมากนะคะ

โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า

) วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:18:17:07 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ผมลองเดาจากข้อความที่อาจารย์เขียนไว้น่ะครับ
ทายถูกด้วย 5555

เรื่องสั้นหรือนิยายของฝรั่ง
ผมชอบที่สุดคือความสมจริงสมจังครับ
อย่างเรื่องนี้เฮมิ่งเวย์ก็ใช้ชีวิตกลางทะเลที่คิวบา
เขาเลยสามารถนำมาเขียนบรรยายฉากต่างๆได้อย่างสมจริงครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:20:04:50 น.

จังหวัดธนบุรี อยู่ไกลปืนเที่ยง ปัจจุบันก็ยังเป็นแบบนั้นค่ะอาจารย์ รร. อิสลามวิทยาลัย อยู่แถวบ้านหนูเองค่ะ

หนัก 41 หนูว่าบางแล้ว เหลือ 37 น้อยมากเลยค่ะ อาจารย์ตัวเล็ก ๆ บาง ๆ ตั้งแต่สาว ๆ จนถึงปัจจุบันเลยนะคะ

ความหมายของ "คู่หู" ของอาจารย์ หนูเห็นด้วยที่สุดค่ะ รู้ใจกัน ผูกพันกันเป็นเวลายาวนาน ถึงจะห่างกันไปบ้าง ตามความจำเป็นของแต่ละครอบครัว แต่ได้คุยได้เจอกันเมื่อไหร่ก็ต่อกันติดเนาะคะ

***หนูไม่ได้ซื้ออะไรมาตุนไว้เลยค่ะ อาจารย์ ตอนเช้าไปตลาดกันค่ะ ซื้อโจ๊ก น้ำเต้าหู้มากินที่ห้องพักนี่ล่ะค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:20:18:09 น.

โอ้โฮ ภาพหนนี้ย้อนไปไกลมากเลยครั บไม่แน่ใจว่าเก่าที่สุดเท่าที่อาจารย์เคยแปะลงบล็อกหรือเปล่า แต่ก็ยังมีเค้าอยู่นะ อาจารย์คือคนขวาสุด ^^
เอา 80 คน ได้ที่ 81 นี่มันตลกร้ายชัดๆ สอบบรรจุข้าราชการยุคนั้นเป็นมหกรรมที่สาหัสจริงๆครับ
ตกงาน 21 วันก็เคว้งแล้วนะครับ เด็กสมัยนี้ตกงานเป็นปีกันชิลๆ มีเงินใช้เหลือเฟือ
สมัยอาจารย์บรรจุยังมีจังหวัดธนบุรีอยู่ใช่ไหมครับ ถ้ายังแยกจังหวัดอยู่ผมก็นับเป็นคนต่างจังหวัดนะเนี่ย 555
สอนเด็กอายุ 25-26 แก่กว่าครูนี่ทำตัวไม่ถูกเลย ตอนผมประถมมีเพื่อนคนนึงอายุ 15 เพื่อนก็เรียกว่าไอ้แก่แล้ว หน้ามันแก่ด้วยแหละ
และแล้วอาจารย์ก็ได้คู่หู ถึงจะต่างศาสนาแต่หลายเรื่องไปด้วยกันได้
เห็นอาจารย์ตอนนี้แล้วไม่น่าเชื่อว่าสมัยสาวๆจะเป็นคนโกรธง่ายนะครับ
มุสลิมไม่ทานหมู คนไทยหลายคนไม่ทานเนื้อ ไก่กับปลาดูจะเป็นอาหารที่สามัญที่สุดแล้ว
แต่ผมไม่ได้กินไก่มาสองวันแล้วครับเนี่ย เมื่อวานสั่งไก่ผัดพริกแกง ไก่หมด วันนี้ไปร้านข้าวมันไก่ ร้านขายหมด
เพราะตรุษจีนมีร้านเปิดแค่ไม่กี่ร้านนี่แหละ
เพื่อนกันโกรธกันก็หาทางคืนดีกัน (และแล้วอาจารย์เสร็จทอดมัน อิอิ) เป็นเพื่อนที่น่ารักนะครับ
และมีเพื่อนแบบนี้ไว้ช่วยเหลือในยามลำบากนี่แหละเป็นข้อดีที่สุดของการมีเพื่อนแท้ เราเป็นลมถ้าไม่มีใครอยู่ช่วยเหลือแถวนั้นก็คงจะแย่
เพิ่งรู้ว่ามุสลิมไม่มางานศพชาวพุทธด้วยครับ ข้อห้ามเยอะจริงๆ
คู่หูของอาจารย์ในภาพแรกคือคนซ้ายสุดใช่ไหมครับ (มาทายเอาตอนเห็นภาพปัจจุบันนี่แหละ)
ความผูกพันที่ยาวนานจริงๆ คนเราจะมีคู่หูระดับนี้กันสักกี่คน
เป็นไดอารี่ที่ทรงคุณค่าครับ ^^

โดย: ชีริว

วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:21:25:00 น.

สวัสดียามดึกครับ อาจารย์สุ
รูปแรก คู่หูอาจารย์ คนขวามือสุด อ้วน ผอม ก็ไม่ค่อย อ้วนเท่าไรครับ
อาจารย์สุสมัยสาวๆน่ารักมากครับ
เรื่องสอบบรรจุ ไม่เคยสอบเลยครับ เลือกเรียนที่จบแล้วมีงานทำเลย
(นักเรียนทุุนกระทรวง)
วันนี้ งบโหวตหมด เดี๋ยวมาใหม่ครับ

โดย: สองแผ่นดิน

วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:23:29:24 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:6:42:26 น.

พลาดไปแค่ 1 มันน่าเจ็บปวดใจมาก เพราะมันคือเกือบได้ แต่ไม่ได้ ดูแล้วเขาเคร่งในคำสอนจริงๆ ครับ (จากเรื่องที่มาบ้าน)

ถือว่าลำบากในการเดินทางระดับหนึ่งเลยนะครับ ยิ่งเทียบกับว่าเป็นในช่วงสมัยก่อนยิ่งแล้วใหญ่ สมัยก่อนใน กทม. บางส่วนยังเป็นสวนเป็นไร่อยู่เลย ที่เล่านี่ยังเป็นช่วงที่เป็น ธนบุรี กับ พระนครด้วย ยิ่งเห็นภาพชัดเลยว่ามันนานขนาดไหน

ถึงเวลาจะผ่านไปนาน แต่เพื่อนก็ยังเป็นเพื่อนครับ คนที่เข้ามาเวลาไล่ๆ กันมักจะสนิทกันได้ง่าย ผมรู้สึกแบบนั้นนะ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:17:15:18 น.

พี่คงเป็นคนที่ใช้ตัวหนังสือได้ดีกว่า
พูดเองนะคะ รู้สึกเหมือนสะดวกที่จะค่อยๆ
บอกเล่ากันค่ะ

ส่งอาจารย์เข้านอนนะคะ
ฝันดีด้วย

โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า

) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:21:37:48 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

อนุโมทนาบุญครับอาจารย์
ได้ทำบุญ ถือเป็นเรื่องที่ดีมากๆเลยครับ

หนังสือเล่มนี้ผมชอบครับ
อ่านซ้ำหลายรอบแล้ว
อ่านแล้วก็ได้รับอะไรดีๆกลับมาเสมอครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:22:33:41 น.

หนูไม่มีเพื่อนสนิทหรือคู่หูอะไรกับเขาเลยค่ะครู

ตั้งแต่ไปใช้ชีวิตต่างแดนยี่สิบกว่าปี ดีที่มีเพื่อนคู่ใจกับชีวิตปัจจุบัน

ฝันดีค่ะครูสุวิมล ที่น่ารักตลอดกาล

โดย: โอน่าจอมซ่าส์

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:1:03:04 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:5:52:52 น.

ชื่นใจมากค่ะอาจารย์
เรื่องเลือกสถานที่ทำงานมีสายหมอ กับทันตะนี่แหละค่ะที่ต้องใช้ทุนก็จับฉลากเลือกกัน บางทีก็ได้ไปชาบขอบประเทศกันเลยทีเดียวค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:9:20:24 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สาวไกด์ใจซื่อ Review Travel Blog ดู Blog
บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Review Food Blog ดู Blog
ก้นกะลา Music Blog ดู Blog
อาจารย์สุวิมล Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
หนูชอบเดรสสมัยก่อนมากดูคลาสสิคที่สุดเลย หนูแอบทายผิดค่ะ อิอิ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:9:48:58 น.

เมื่อวานโอเล่ไปโหวตงานเขียน วันนี้มาโหวตไดอารีค่ะครู

โดย: โอน่าจอมซ่าส์

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:18:55:48 น.

ตรุษจีนปีนี้ หนูยังไม่ได้ไปทำบุญเลยค่ะ

หนูอยู่แถวทุ่งครุมา 20 กว่าปีแล้วค่ะ พักหลังมานี้รถติดเยอะมาก หมู่บ้านใหม่ ๆ ขึ้นเยอะ แต่ก็ยังถือว่าไกลปืนเที่ยงอยู่นะคะ เวลาเพื่อนหนูนัดกินข้าว นัดเจอกัน หนูอยู่ไกลกว่าสถานที่นัดทุกทีเลยค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:20:31:26 น.

วันนี้พี่ก็หาหมอฟันรักษาเหงือกค่ะ
เจ็บปวดพอสมควร

ลูกสาวพี่ก็ตัดไทรอยด์ไปแล้วค่ะ
ทุกวันนี้ก็เรียบร้อยดีค่ะ ขอให้
อาจารย์ผ่านเรื่องนี้ไปด้วยดีนะคะ
ฝากกำลังใจไว้ด้วยค่ะ

โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า

) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:20:41:05 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

หนังสือเล่มนี้เหมาะสำหรับคนที่กำลังเรียนจบใหม่ๆ
กำลังสร้างเนื้อสร้างตัว
เขาให้ข้อคิดเตือนใจที่ดีครับ
โดยเฉพาะเรื่องของการทำอาชีพที่ถูกกฏหมาย
บางคนเรียนเก่ง จบจากสถาบันดัง
แต่กลับทำธุรกิจแบบคดโกงจนต้องติดคุกติดตะราง
เสียดายอนาคตนะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:22:34:51 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:6:33:21 น.

อ่านไปยิ้มไปเลยค่ะอาจารย์ มิตรภาพเรื่องศาสนา/เชื้อชาติไม่เกี่ยวจริง ๆ ค่ะ

โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:7:52:19 น.

สมเป็นคู่หูกันจริงๆ เลยค่ะ
ประทับใจประโยคนี้ค่ะครู

"อีกครั้งหนึ่ง
ตอนที่แม่ของฉันถึงแก่กรรมปี 29
เขาก็มางานศพแม่ของฉัน
ทั้ง ๆ ที่ตามปรกติชาวมุสลิมจะไม่มา"

สงสัยอีกนิดค่ะครู
ปกติ เขียนว่าปรกติหรือปกติคะ
โหวตไดอารี่ให้ครูค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:10:18:56 น.

เพลงจากบล็อก เขาสมหวังด้วยนะคะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:17:13:28 น.

รูปหมอกเยอะอยู่ค่ะ อาจารย์ แต่แม่ถ่ายเสียบ้าง อะไรบ้างค่ะ

ถ้าลูกไปด้วยก็จะมีภาพนางแบบ นายแบบบ้าง แต่ถ้าหนูไปคนเดียว ก็คงมีแต่ตึกรามบ้านช่องล่ะค่ะ

ขอบคุณค่ะอาจารย์

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:17:48:51 น.

สวัสดีค่ะอาจารย์^^

วันและเวลาที่ยาวนาน ยิ่งทำให้ผูกพัน

แกงทายผิด...อิอิ

โดย: สันตะวาใบข้าว

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:17:57:46 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

หนังสือเล่มนี้ผมซื้อมาเมื่อ 17 ปีที่แล้ว
เอากลับมาอ่านใหม่เมื่อปีที่แล้วก็ยังชอบครับ

เล่มนี้ผมอ่านซ้ำหลายรอบแล้ว
ไม่น่าจะมีขายตามท้องตลาดแล้วครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:20:34:26 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2562 เวลา:6:30:21 น.

Suvimol.BlogGang.com

อาจารย์สุวิมล

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ผู้ติดตามบล็อก : 44 คน [?]

บทความทั้งหมด