เรื่องที่เธอเสียใจ "เรื่องที่เธอเสียใจ" เป็นโจทย์ ตะพาบ กิโลเมตร ที่ 233 ผู้ตั้งโจทย์ ครั้งนี้ คือ น้อง กะว่าก๋า เธอรู้สึกเสียใจ แต่ ไม่รู้สึกเสียดาย "เธอ" สาวสวย หุ่นเพรียวลม ดาว มหาวิทยาลัย นอกจากรูปสมบัติ ที่ได้รับการกล่าวขวัญถึง ของเพื่อนทั้งหญิงและชาย "เธอ" ยังเรียนเก่ง ทุกคนเชื่อว่า เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง เธอจะคว้าไป ครองอย่างง่ายดาย เพราะเกรดเฉลี่ยปีหนึ่ง ปีสอง ไม่ต่ำกว่า 3.8-3.9 ทุกเทอม "เธอ" สาวสวยนางนี้ มีนามว่า "พรรณพิลาศ" และก็เป็นธรรมดาของโลก ดอกไม้งาม กลิ่นหอม ย่อมเป็นที่หมายปองของหมู่ภมร เพื่อชื่นชม และดื่มด่ำความหอมหวานของมวลมาลี  "พรรณพิลาศ" เธอมี เพื่อนชายในชั้นปีเดียวกันและรุ่นพี่ต่างปี ต่างมา หา มาเยี่ยมเยือนอยู่หลายคน คือ อนันท์ สมภาค เพื่อนร่วมชั้นปีเดียวกับเธอ อินทร และ ภาษี รุ่นพี่เธอ พรรณพิลาศ เธอต้อนรับชายหนุ่ม ทั้ง 4 คน ด้วยความสุภาพ อ่อนหวาน แต่ไม่ได้ให้ความหวังแก่ใครเป็นพิเศษ นั่นเป็นการกระทำที่ดี ถูกต้อง แล้ว ถ้าวันหนึ่ง เธอตัดสินใจเลือกคนใดคนหนึ่ง ทุกคนจะได้ไม่ว่าเธอเป็นคนหลอกลวง หรือ หลายใจ ซึ่งเป็นสิ่งที่ หญิงหรือชาย ไม่ควรให้ความหวังแก่คนที่มาชอบเรา มันจะเป็นตราบาปและทำร้ายคนที่มาชอบเรา พรรณพิลาศ คิดเช่นนี้ ตลอดเวลา เธอจึงเป็นที่รักของเพื่อนร่วมรุ่น เป็นที่รักของรุ่นพี่ ทุก ๆ คน พรรณพิลาศ เป็นลูกสาวของพ่อค้าที่มีชื่อเสียง ฐานะทางบ้านนับว่า ร่ำรวยมาก แต่ อะไร ๆ ในโลกนี้ ล้วนแต่ไม่เที่ยงแท้ เมื่อ พรรณพิลาศ เรียนอยู่ปี 3 ครอบครัวประสบปัญหาเรื่องการค้า จนถูกฟ้องล้มละลาย พ่อของพรรณพิลาศปลงไม่ตก ฆ่าตัวตาย ทิ้งลูกและเมียให้ผจญชีวิตอยู่เพียงลำพัง พรรณพิลาศ เสียใจมาก เธอร้องไห้ น้ำตาแทบเป็นสายเลือด   ชะตาชีวิตของ พรรณพิลาศ เปลี่ยนแปลงไปอย่างไม่คาดคิดว่า เธอ จะต้องสูญเสียพ่ออันเป็นที่รัก จากการเป็น คุณหนู ชีวิตไม่เคยต้องลำบากมาแต่เล็กแต่น้อย ต้องมาลำบาก เงินทองที่ เคยจับจ่ายใช้สอยอย่างคล่องมือ ต้องมาใช้ อย่างกระเบียดกระเสียน ต้องหางานพิเศษทำ คือ การรับสอนพิเศษ ช่วยค่าใช้จ่ายในบ้าน และเป็นค่าเล่าเรียน ซึ่งยังเหลือเวลาอีกปีกว่า จึงจะจบมหาวิทยาลัย ชีวิตช่วงนี้ของ เธอตกอยู่ในความทุกข์อย่างแสนสาหัส เพื่อนชายที่เคยห้อมล้อมไปมาหาสู่ เพื่อนฝูง ก็ห่างหายไปจากเธอ เป็นส่วนใหญ่ คนถึงได้กล่าวกันว่า มิตรแท้ จะหาเจอและรู้เช่นเห็นชาติ ก็ตอนที่เราตกทุกข์ได้ยาก นี่แหละนะ คือ ความเป็นจริงของชีวิตในทุก ๆ สังคม พรรณพิลาศ เธอได้บันทึกความทรงจำแห่งความเสียใจครั้งนี้ ที่ต้อง สูญเสียพ่ออันเป็นที่รักไป ด้วยน้ำตาแห่ง ความเสียใจและเสียดายที่พ่อจากไปโดยที่เธอยังไม่ได้เลี้ยงดูพ่อ ยัง ไม่ได้ตอบแทนบุญคุณพ่อเลย และเธอได้บันทึกความทรงจำในเหตุการณ์ครั้งนี้ไว้ถึงเพื่อนชายและ เพื่อน ๆ ร่วมสถาบันบางคนไว้ว่า เธอรู้สึกเสียใจกับเพื่อนชายและเพื่อนร่วมชั้นเรียนกันมา แต่เธอไม่รู้สึก เสียดายเพื่อนชายและเพื่อนบางคนที่ห่างหาย จากเธอไปเพราะครอบครัวเธอถูกฟ้องล้มละลาย พรรณพิลาศ ถือว่า เธอโชคดี ที่ไม่ได้เลือกเพื่อนชายสักคนที่มา ห้อมล้อมเธอ เพื่อเอาชนะใจเธอ โชคดี ที่เธอไม่ได้เลือกคนเหล่านั้น มาเป็นคู่ชีวิต ฉันก็คิดว่า พรรณพิลาศ คิดถูก แล้วค่ะ เรื่องที่ทำให้คนเสียใจ ในชีวิตของคนเรา มีอยู่สองประเภทใหญ่ ๆ คือ การไม่สมหวังในสิ่งที่ตนหวังไว้ เช่น หวังว่า เขาจะรักเรา อยู่กับเราจนแก่จนเฒ่า แต่ก็ผิดหวังไปมีใหม่ ทิ้งเราไป หรือ เด็ก ๆ เมื่อไม่ได้สิ่งของที่ต้องการ ก็เสียใจ ร้องไห้งอแง  เรื่องที่เสียใจประเภทสอง คือ เสียใจที่เกิดจากคนอันเป็นที่รักของเรา ต้องพลัดพรากจากกัน ตายจากกันไป เรียกว่า จากตาย ส่วนที่ตีตัวออกห่างไปมีคนอื่น ทำให้เราทุกข์ใจ เรียกว่า จากเป็น ค่ะ ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตาย ล้วนแต่ก่อให้เกิดความทุกข์ทั้งนั้น บางคนจากไป คนอยู่หลังก็มีทั้ง ความเสียใจและเสียดาย แต่บางคน จากไป เราก็ได้แต่เสียใจเท่านั้น ไม่ได้เสียดายอะไรเขา เพราะ คนที่จากไป ไม่ได้ทิ้งคุณงามความดีอะไร ไว้ ส่วนคนที่จากไป แล้ว เราทั้งเสียใจและเสียดาย เพราะว่า คนที่จากเราไปนั้น เขาจาก ไปแต่ตัว แต่เขาได้ทิ้งคุณงามความดีไว้ ให้คนที่อยู่เบื้องหลัง ได้ถือเป็นแบบอย่าง ที่ดีไปปฏิบัติ
สวัสดียามเช้าครับอาจารย์
พรรณพิลาศทั้งสวย รวย เก่ง แต่พอโชคชะตาพลิกผันเกิดปัญหาใหญ่ในชีวิต ก็ทำให้คนที่เคยรักห่างหายไป ผมว่าเธอโชคดีมากๆเลยครับ ถ้าทุกอย่างยังเป็นปกติดี เธอก็จะได้อยู่กับผู้ชายที่รักเธอเพราะเงิน ไม่ได้รักที่ใจของเธอ คนที่รักเราเพราะเราสวย รวย เก่ง วันหนึ่งเขาก็จะจากเราไปด้วยเหตุผลเดียวกันจริงๆ ก็คือ หมดรักเมื่อเราไม่รวย ไม่สวย ไม่เก่งเหมือนเดิม    โดย: กะว่าก๋า
  วันที่: 1 สิงหาคม 2562 เวลา:6:32:23 น.เราจะเห็นน้ำใจคนก็ตอนตกทุกข์ได้ยากจริงๆค่ะ
อาจารย์เขียนสนุกมาก ให้ข้อคิดน่าชื่นชม วันนี้โหวตงานเขียนนะคะ  โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
 วันที่: 1 สิงหาคม 2562 เวลา:9:32:38 น.การเสียใจอย่างสุดซึ้งคือเสียใจจากคนอันเป็นที่รักจริงๆ ค่ะ
ยิ่งเป็นคนที่ผูกพันกันในครอบครัวด้วยแล้ว ชีวิตแทบล้มเลยแหละ แต่ยังไง คนที่เสียไปแล้วคือหมดทุกข์ เราต้องมองไปข้างหน้า เสียใจได้ แต่อย่านาน เพราะเราต้องสู้ต่อ มิตรแท้จะเห็นกันยามที่เรามีความทุกข์ จริงๆ ด้วยค่ะ เชื่อว่า แต่ละคนจะเห็นกันในชีวิตจริงๆ  โดย: Rinsa Yoyolive
 วันที่: 1 สิงหาคม 2562 เวลา:13:35:36 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
คนเราเกิดมาครั้งเดียว ควรจะใช้ชีวิตให้ดีที่สุดจริงๆครับ อย่างน้อยก็ใช้ชีวิตให้ดี มีความสุข ช่วยเหลือผู้อื่นตามกำลัง ผมคิดว่านี่ก็เป็นชีวิตที่มีคุณค่าแล้วล่ะครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 1 สิงหาคม 2562 เวลา:20:53:56 น.บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต a whispering star Parenting Blog ดู Blog nonnoiGiwGiw Diarist ดู Blog ล้งเล้งลัลล้า Travel Blog ดู Blog จันทราน็อคเทิร์น Travel Blog ดู Blog กะว่าก๋า Art Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog อาจารย์สุวิมล Diarist ดู Blog เห็นด้วยกับครูใน 2 บรรทัดสุดท้ายค่ะ โหวตแล้วไปนอน อิอิอิ โดย: อุ้มสี
 วันที่: 2 สิงหาคม 2562 เวลา:0:09:35 น.อาจารย์สุวิมล Literature Blog
ส่งกำลังใจค่ะอาจารย์ โดย: mariabamboo
 วันที่: 2 สิงหาคม 2562 เวลา:20:02:02 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
วันนี้เปิดไปเฟซบุ๊ค เจอแต่เรื่องหวยครับ 555 แถมรัฐบาลจะเพิ่มหวย 12 นักษัตรด้วย ผมเป็นคนไม่มีโชคเรื่องการเสี่ยงดวง ก็คงไม่เล่นแน่นอนครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 2 สิงหาคม 2562 เวลา:23:00:10 น.ชื่อเพราะด้วยนะครับ พรรณพิลาศ
ชีวิตคนเมื่อมาถึงจุดหักเหก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคนจะรบมือกับมันได้ดีแค่ไหน พอเผชิญปัญหาก็เป็นโอกาสให้คัดกรองเพื่อนได้เหมือนกันนะครับ พวกเพื่อนกินหายเรียบเลย อิอิ โดย: ชีริว
 วันที่: 2 สิงหาคม 2562 เวลา:23:27:49 น.สวัสดียามดึกครับ อาจารย์สุ
ตามอ่านผลงานตะพาบครับ เรื่องเสียใจของพรรณพิลาศเป็นเรื่องที่ในชีวิตจริงคนเราต้องพบเจอครับ ผิดหวังสิ้นหวัง การพลัดพรากจากสิ่งอันอันเป็นที่รัก  โดย: สองแผ่นดิน
 วันที่: 2 สิงหาคม 2562 เวลา:23:42:13 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
คำว่าความหวัง ทำให้ผมนึกถึงอีกหลายคำที่ตามมาเลยครับ เช่น ความผิดหวัง ความคาดหวัง ความสิ้นหวัง ความหมดหวัง ฯลฯ ความหวังจึงเริ่มต้นและจบลงที่ตัวเราจริงๆนะครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 3 สิงหาคม 2562 เวลา:15:31:57 น.อาจารย์ตัดบรรทัดสั้นลงแล้ว แต่หน้าบล็อกก็ยังถ่างอยู่มาก
เป็นเพราะภาพดอกไม้สีเหลืองกว้างมากเกินไป คือ 1100 ความกว้างมากที่สุดน่าจะเท่าภาพสุดท้ายคือ 900 หรือเอาโค้ดกันบล็อกยืดมาใส่ค่ะ ลองให้ลูกศิษย์ช่วยทำให้นะคะ กลับมารับอาจารย์ค่ะ มีดาวพิษบทที่ 17 แล้วนะคะ  โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
วันที่: 3 สิงหาคม 2562 เวลา:17:16:46 น.ชีวิตคนเรามักมีเรื่องไม่คาดฝันเข้ามาในชีวิตเสมอ บางอย่างมันก็แรงเกินกว่าจะรับได้ มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเราจะรับมือเรื่องที่เกิดขึ้นได้ดีแค่ไหน ชีวิตคือการแก้ปัญหา ปัญหาเกิดขึ้นกับตัวเราไม่เว้นแต่ละวัน ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ ถึงเรื่องใหญ่ สำคัญที่สุดคือเราต้องมีสติ และใช้มันในการแก้ปัญหา
เราจะได้เห็นมิตรแท้ก็ยามยากนี่แหละ โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 3 สิงหาคม 2562 เวลา:17:47:45 น.สวัสดียามค่ำครับอาจารย์
ยามลำบากเรามักจะเห็นมิตรแท้เสมอ โหวตครับ โดย: Nior Heavens Five
วันที่: 3 สิงหาคม 2562 เวลา:22:34:59 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
อาจารย์ช่วยอธิบายทั้งความหมายของคำว่าเมตตา และคำว่ากรุณา ดีจังเลยครับ วันนี้เชียงใหม่ฝนตกลงมาทั้งวัน คาดว่าพรุ่งนี้น่าจะยังมีฝนตกต่อเนื่องเลยครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 4 สิงหาคม 2562 เวลา:22:48:14 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ดูกิจกรรมของอาจารย์ในวันนี้ ใช่เลยครับ อาจารย์ต้องมีความอดทนและเข้มแข็งจริงๆ การไปโรงพยาบาลเป็นอะไรที่ใช้เวลานานมากในการรอคิว ผมไปหาหมอตามนัดก็ต้องมีครึ่งวันครับ ขนาดเป็นโรงพยาบาลเอกชนแล้วก็ตาม 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 5 สิงหาคม 2562 เวลา:23:06:22 น.สุขสันต์วันเกิดค่ะครูสุวิมล ขอให้ครูมีความสุขมากๆค่ะ
สุขภาพแข็งแรง รักและเคารพเสมอค่ะ โดย: โอน่าจอมซ่าส์
วันที่: 6 สิงหาคม 2562 เวลา:6:36:49 น.สุขสันต์วันเกิดค่ะ
ขอบคุณงานมีตติ้งบล็อกแก๊ง ที่ทำให้อุ้มได้มาเจอครู ยังจำวันที่อุ้มพาครูไปงาน ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงตลอดไปค่ะ รักและเคารพ  โดย: อุ้มสี
วันที่: 6 สิงหาคม 2562 เวลา:7:39:10 น.สุขสันต์วันเกิดนะครับ อาจารย์สุ ขอให้มีแต่ความสุข สุขภาพแข็งแรง ที่เคยปวดเข่าก็ขอให้ดีขึ้น กลับมาหายดีเหมือนเดิมนะครับ
ส่วนเรื่องน้อง พรรณพิลาศ นี่ เค้าโครงเรื่อง อ่านดูแล้ว เหมือน Base on true story นะครับ ชีวิตคนเราไม่มีอะไรแน่นอน ต้องตั้งรับ และเตรียมตัวเตรียมใจรับเรื่องราวต่างๆ ที่จะผ่านเข้ามาในชีวิตเราด้วยความเข้มแข็งเสมอ ปล. อ.เต๊ะ ยังแอบมาอ่านเรื่องราวอาจารย์สุ อยู่เสมอๆนะครับ อาจารย์สุอย่าไปบอกใครเชียว เพียงแต่ไม่ได้เม้นท์ เพราะ ถ้าเม้นท์ ต้องเม้นท์กันยาวมากจริงๆครับ 555  โดย: multiple
วันที่: 6 สิงหาคม 2562 เวลา:18:31:31 น.สวัสดียามเช้าครับอาจารย์ สุขสันต์วันเกิดครับ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลบันดาลให้อาจารย์มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 7 สิงหาคม 2562 เวลา:6:24:47 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ขอบคุณอาจารย์ด้วยครับ ผมแก้ไขคำผิดเรียบร้อยแล้วครับ 555  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 7 สิงหาคม 2562 เวลา:22:47:41 น.ขอบคุณคะแนนโหวตนะครับ อาจารย์สุ
อ่านเม้นของอาจารย์สุแล้ว ต้องรีบมาเลย บล็อกต่อไปของอาจารย์สุ ต้องมี อ.เต๊ะ มาเม้นท์แน่นอน ถ้าไม่มา ให้ อาจารย์สุสั่งลงโทษ ไปยืนกางแขน ยกขาข้างนึง คาบโต๊ะ หน้าห้อง เลยนะครับ 555  โดย: multiple
วันที่: 8 สิงหาคม 2562 เวลา:4:48:41 น.พี่ยุ่งๆเพราะนุ้งไม่สบายมาก
เลยได้แต่ไปให้พรวันคล้ายวันเกิดไว้ที่เฟซ สังเกตว่า แม้อาจารย์จะตัดบรรทัดเองแล้ว ถ้าคนเขียนคอมเม้น?์เค้าไม่ตัด หน้าบล็อกก็จะยังถ่างมาก อย่างแรกที่ต้องทำก่อนคือ ใส่โค้ดกันหน้าบล็อกยืดค่ะ ไม่งั้นใครเผลอเม้นท์ไม่ตักบรรทัด อาจารย์ก็จะอ่าน คอมเม้นท์ยืดๆลำบาก 55  โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
วันที่: 8 สิงหาคม 2562 เวลา:7:19:24 น.สวัสดีค่ะ อาจารย์สุ
นึกว่ากำลังอ่านเรื่องสั้นรายปักษ์ สมัยก่อน มีแบบนี้ให้อ่านนะคะ เขียนได้ซาบซึ้งดีจัง โดย: Sai Eeuu
 วันที่: 8 สิงหาคม 2562 เวลา:16:16:33 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
รู้จักประมาณตน ทำให้ผมนึกถึงคำว่า เศรษฐกิจพอเพียงด้วยครับ พอเพียง เพียงพอ หาจุดกึ่งกลางที่ชีวิตสุขสบายโดยไม่เดือดร้อน พึ่งพาตัวเองได้ เป็นชีวิตที่ดีมากๆเลยครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 8 สิงหาคม 2562 เวลา:22:38:48 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
อะไรที่ทำเองได้ก่อน ผมว่าถ้าเราทำเองก่อน ก็จะป็นเรื่องที่ดีมากเลยครับ โดยเฉพาะการแก้ปัญหา ผมมักจะแก้ปัญหาเองก่อนเสมอ เว้นแต่แก้ไม่ได้ ทำไม่ไหว แล้วจึงค่อยขอความช่วยเหลือครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 9 สิงหาคม 2562 เวลา:21:23:00 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ผมชอบอ่านประวัติพระเถระผู้ประพฤติปฏิบัติชอบ ชอบเวลาท่านจะจากไปครับ ทุกองค์มีสติ รู้ตัว ไม่กลัวตาย บางคนป่วยหนัก แต่ก็อยู่กับโรคภัยไข้เจ็บอย่างมีสติ บางองค์หลับตาทำสมาธิและจากไป บางองค์กล่าวคำลาเสร็จ หลับตาแล้วจากไป เป็นการตายที่เงียบสงบ และสวยงามมากเลยครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 10 สิงหาคม 2562 เวลา:13:33:49 น.นุ้งมีปัญหากับถุงน้ำดีและกระเพาะปัสสาวะอักเสบค่ะ
ได้ยามากินแล้ว คงจะค่อยๆดีขึ้น ขอบคุณความห่วงใยนะคะ โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
วันที่: 10 สิงหาคม 2562 เวลา:19:26:26 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
"มนุษย์มักชอบดูความหายนะของผู้อื่น" อันนี้น่าจะจริงเป็นอย่างยิ่งเลยครับอาจารย์ ทุกวันนี้เปิดดูข่าว มีแต่ข่าวร้ายครับที่คนสนใจ 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 11 สิงหาคม 2562 เวลา:21:33:04 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ผมเองอ่านแผลเก่า ก็จินตนาการไม่ค่อยออกครับอาจารย์ ว่ากรุงเทพในสมัยเป็นท้องทุ่งนานั้นเป็นอย่างไร แต่โชคดีได้ดูหนัง ก็เลยนึกภาพออกได้บ้างว่า สมัยก่อนกรุงเทพมีบรรยากาศแบบใดครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 12 สิงหาคม 2562 เวลา:14:54:21 น.ดาวพิษมาทีเดียวสองบทเลยค่ะ
อยากให้จบไวๆแล้ว ต้นเดือนหน้าก็จบละค่ะ โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
วันที่: 13 สิงหาคม 2562 เวลา:9:25:37 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
หนังสือเล่มนี้วางขายมานานมากเลยครับอาจารย์ ก่อนที่จะมีกระแสการกินอาหารเพื่อสุขภาพอีกครับ แสดงว่าแนวคิดของเขานั้น มาก่อนกาลเลยครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 13 สิงหาคม 2562 เวลา:13:16:21 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 46 คน [
ขอแสดงความเสียใจกับ คุณพรรณพิลาศ ที่สูญเสียคุณพ่อไป แต่ก็ได้รูั้เห็นว่าเพื่อนที่มีอยู่
มีคนจริงใจเหลือกี่คน
ที่เขาว่า " The friend in need is a friend indeed " ถ้าใครได้เจอเพื่อนที่จริงใจก็ควร
รักและถนอมน้ำใจกันไว้ให้ยืนนานตลอดไป