มากกว่ารัก....จั้นชิง เร็ว ๆ ได้อ่านกระทู้ที่บอกว่า ในแจ่มใสแนวมากกว่ารัก ให้ลองอ่านงานของจั้นชิง เมื่อโอกาสอำนวน ก็เลยขอลองซะหน่อยค่า ภาพรวม จขบ.อ่านโดยไม่ตั้งความหวังอะไรเลย อ่านจบก็พบว่า อืม มันก็อ่านได้เพลิน ๆ แบบไม่ต้องคิดอะไรมากมาย จึงอ่านได้อ่านดี จบแต่ละเล่มอย่างไวเลยค่ะ พล็อตบางเรื่องก็พอจะมีอะไรอยู่บ้าง แต่บางเรื่องนี่ก็เบ๊า เบา ...อย่างว่านะคะ เนื้อหาเล่มบาง ๆ ชื่อชุดก็บอกอยู่แล้วว่า เป็นแนวรัก.... +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ปริศนารักบังใจ แปลโดย กระบี่หลงทิศ เล่าเรื่องแบบย่อ ๆ นางเอกกับพระเอกได้พบรักกันช่วงสั้น ๆ ก่อนที่พระเอกจะต้องไปรบ ซึ่งก่อนไปพระเอกสัญญาว่ากลับมาจะแต่งานด้วย และให้แหวนไว้แทนของหมั้น แต่แล้วกลับเกิดอุบัติเหตุ ให้พระเอกความจำเสื่อมจำเรื่องราวที่เจอนางเอกไม่ได้ เมื่อพระเอกกลับจากรบ บังเอิญได้ช่วยน้องสาวต่างแม่ของนางเอกไว้...พอจักรพรรดิคาดคั้นให้พระเอกแต่งงาน พระเอกเลยอ้างว่ามีหญิงในดวงใจอยู่แล้วคือ น้องสาวนางเอก และด้วยความเข้าใจผิดบางอย่าง ทำให้พระเอกได้แต่งงานกับนางเอก แต่พอตอนเข้าหอเห็นว่าเจ้าสาวคือนางเอก ก็หาว่าโดนหลอกลวง และโกรธเกลียดนางเอก ฝ่ายนางเอกเราก็อดทน เมื่อรู้ว่า พระเอกจำตนเองไม่ได้ ก็จะยืนหยัดด้วยหวังให้พระเอกกลับมารักตนอีกครั้งหนึ่ง หลังอ่าน อืมม พล็อตก็น่าสนใจนะคะ ก็อ่านได้ แต่แหม มันออกแนวน้ำเน่าไปนิ๊ดนึง ตรงนางเอกอะไรจะยึดมั่นขนาดนั้นพระเอกจำตัวเองไม่ได้ ก็พยายามให้เขากลับมารักใหม่อีกครั้งหนึ่ง แต่พอรักกันดีแล้ว พระเอกดันคิดโง่งมได้อีก นางเอกเสียใจเข้าใจผิด ....แต่คราวนี้กลับลี้หนีหน้า ตรงข้ามกับหนแรกสิ้นเชิง จขบ.ก็เลยรู้สึกขัด ๆ นิดหน่อย ...ส่วนพระเอกบทจะความจำฟื้น ก็จำได้ง่าย ๆ ซะงั้น.. แต่ด้วยว่าเป็นเรื่องที่ไม่ยาว เล่าเรื่องเร็ว ๆ ก็คิดว่ารับได้นะคะ ไม่เลวร้ายอะไรนัก อ่านเล่นได้เพลิน ๆ ดีค่ะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ปกป้องด้วยหัวใจ แปลโดย เสี่ยวเฟิงหลิง โปรยปกหลัง ไม่เคยเลยสักครั้งที่กลศึกของนาง จะเพลี้ยงพล้ำต่อศัตรู แต่กลับต้องเสียรู้พ่ายแก่กลรักที่เขาวางแผนไว้ ‘สิงห์แดงเทพแห่งสงคราม’ หรือ ‘เพลิงโลกันตร์’ คือสมญานามของเขา แม่ทัพแห่งแคว้นเป่ย ผู้เพียงก้าวเท้าลงยังดินแดนใดของศัตรู แผ่นดินนั้นจะลุกเป็นไฟ หากน่าประหลาดที่ครั้งนี้แคว้นหนานผู้เป็นศัตรูกลับรับศึกได้ทุกกระบวนท่า ทำให้เขาต้องลอบแฝงเข้าค่ายของอีกฝ่ายเพื่อดูตัวกุนซือผู้ร้ายกาจ เพื่อจะพบว่าผู้ที่วางกลศึกได้แสนลึกล้ำเป็นหญิง! และเป็นหญิงงามที่เขาต้องการเอามาเป็นของตน ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีการใด เมื่อระหว่างเขาและนางขวางกั้นด้วยศักดิ์ศรียิ่งใหญ่ของสองแคว้น เมื่อความรักและความแค้นไม่สามารถหลอมรวมกันได้ เมื่อต้องเลือกระหว่างหัวใจรักและความภักดี เขาและนางจะตัดสินใจเช่นไร หลังอ่าน สนุกเกินคาดแฮะ...แม้จะคาดหวัง เล่ห์เหลี่ยมในการยุทธ์ แต่ก็เพราะมันเป็นแนวมากกว่ารัก ดังนั้น โทนเรื่องจึงเน้นความรักมากกว่า และก็หวาดหยด เสียจนกลศึกที่มีอยู่น้อยแสนน้อย พลันด้อยค่าไปทันที พล็อตเรื่อง เข้มข้นได้ใจมากทีเดียวค่ะ เสียแต่เรื่องมันสั้นไปหน่อย คนอ่านยังไม่จุใจเลย จบซะแล้ว นี่ถ้าขยายเรื่องราวได้คงเรียกอารมณ์ได้อีกไม่น้อย ขนาดเรื่องสั้น ๆ เล่าแบบกระชับยังทำให้อินตามตัวละครไปไม่น้อยทีเดียว....ต้องบอกว่าเล่มนี้ชอบมากสุดในกองที่อ่าน +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ นิทานรัก แปลโดย พริกหอม เล่าเรื่องคร่าว ๆ นางเอกของเรา จำเป็นต้องปลอมตัวมาเล่านิทานเพื่อหาเงินมาดูแลพ่อที่ป่วย แต่บังเอิญเรื่องที่เล่าแล้วคนชอบฟัง และทำรายได้ดีเป็นเรื่องของ ผิงจวิ๋นอ๋อง (พระเอก ) ที่ถูกใส่สีตีไข่อย่างสนุกสนาน ....จนวันหนึ่งพระเอกของเราทนไม่ไหว ต้องมาจับตัวคนเล่าเรื่องของเขา... หลังอ่าน ก็น้ำเน่าประมาณ รักต่างชนชั้นค่ะเล่มนี้ เนื้อเรื่องก็คาดเดาได้ง่าย ไม่ค่อยต้องลุ้นอะไรเลย อ่านได้แบบอ่านผ่าน ๆ หย่อนอารมณ์ เบา ๆ หวาน ๆ ขำ ๆ ไปตลอดเล่ม จุดพลิกผันความไม่เข้าใจของพระนาง เล่มนี้ดูไม่ค่อยหนักแน่นเท่าไร ....อ่านได้ แต่ไม่มีอะไรชวนให้ติดใจ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เมารัก แปลโดย หลันเอ๋อร์ โปรยปกหลัง โศกนาฏกรรมในอดีตทำให้ ‘เหยียนจิ่วเจี้ย’ ใช้ชีวิตเสเพลไปวันๆ มอมเมาตนเองให้ลืมเลือนความทุกข์ด้วยฤทธิ์สุรา บรรดาศักดิ์ท่านอ๋องที่สืบทอดต่อจากบิดาก็ไม่คิดจะเชิดชูรักษาด้วยไม่เห็นความสำคัญ แต่น่าเศร้าที่ดูเหมือนว่าสวรรค์จะไม่ยอมตามใจเขา เพราะขนาดเขาตั้งใจว่าจะทำตนเป็นผีสุรา กลับไม่มีสุราชนิดใดทำให้เขาเมามายได้เลย จะมีก็เพียงสุราดอกท้อเมามายที่ ‘เสิ่นหลิงเฟย’ เป็นผู้หมักเท่านั้นที่ดูจะตรงตามเงื่อนไข แต่เอ๊ะ! เหตุไฉนยิ่งเขาได้พบหน้านางมากเท่าไร เขาก็ยิ่งไม่สนใจเรื่องการดื่มสุรา กลับนึกอยากจะลอง ‘เมารัก’ ดูสักคราแทนเล่า! หลังอ่าน เล่มนี้เริ่มเรื่อง แบบพระเอกมีปม นางเอกชีวิตรันทด...ช่วงต้น ๆ เปิดเรื่องได้น่ารักดีค่ะ โทนของเรื่องยังเป็นรักหวาน ๆ อยู่ ความสัมพันธ์ของพระนาง ที่ค่อย ๆ เพิ่มขึ้น พร้อมๆ กับคลายปมในใจของพระเอก ยังคงอ่านได้เพลิน ๆ อยู่ค่ะ แต่แหม ไม่รู้ทำไม สนใจตัวองครักษ์ที่เป็นเพื่อนพระเอกจัง ( คนเขียนวางบทไว้น่าสนใจมาก ) อยากรู้จังค่ะว่าไปเป็นพระเอกเล่มไหนหรือเปล่า...จขบ จะตามไปสอยมา +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เจ้าแห่งชา แปลโดย พริกหอม โปรยปกหลัง มีทางสองสายให้ ‘จวินโม่ถี’ คุณหนูแห่งบ้านสกุลจวินเลือกเดิน เพราะถึงอย่างไรปัญหาเรื่องปากท้องก็สำคัญกว่าเรื่องอื่นใดมิใช่หรือ หลังอ่าน โอ้...พล็อต standard มากค่ะ นางเอกปลอมตัวเป็นสาวใช้ไปสืบหาเคล็ดลับการค้า ในบ้านพระเอก แล้วก็ตกหลุมรักกัน... อ่านรวดเดียวแบบไม่ต้องคาดเดาอะไรเลย แถมตอนท้ายพระเอกลงโทษนางเอก ด้วยการให้กลับไปเป็นสาวใช้อีกรอบ แต่คราวนี้ทำเย็นชาใส่ พร้อมกลั่นแกล้ง ต่าง ๆ นานา นี่ จขบ.อ่านไป ตบยุงไป ได้หลายตัวเลย แถมตอนคืนดีกันง้ายง่ายอีก... แต่ตอนอ่าน ก็อ่านไปเพลิน ๆ อยู่ล่ะค่ะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ห้วงเสน่หา แปลโดย กุ้งแก้ว โปรยปก ทุกคนในจวนอ๋องต่างก็รู้ดีว่าหากเขา 'ฉีเอ่อร์เล่อ' ผู้เป็นนายเหนือหัวหงุดหงิดขึ้นมาเมื่อไร ไม่ว่าใครก็หาทางเอาตัวรอด หลบลี้หนีหน้าหายไปกันหมด ดังนั้นจะไม่ให้เขาแปลกใจได้อย่างไรเมื่อสาวใช้คนใหม่ที่ไม่รู้ว่ามาจากที่ใดกลับทำตัวตรงกันข้ามกับผู้อื่น เขาโมโหทีไรเป็นต้องเห็นเธออยู่ใกล้ๆ ให้เขาได้หาเรื่อง ได้ระบายความโกรธใส่เสียทุกครั้ง แต่ยิ่งเขารังแกเธอมากเท่าไร ไฉนเขายิ่งรู้สึกไม่แน่ใจว่าเป็นเขาหรือเธอที่ต้องเป็นฝ่ายเจ็บใจกันแน่ หลังอ่าน เล่มนี้พระเอกออกแนวโหด ช่วงต้น ๆ นี่้ ร้ายกับนางเอกได้ใจมากที่เดียว จนชวนติดตามต่อเลยว่า ผู้เขียนจะแก้ตัวให้พระเอกกลับมาดีในสายตาคนอ่านได้อย่างไง.....อืม จุดหักเห ก็เหมือนว่าจะทำได้ดี ( แม้ว่าถ้าคิดตามความจริงแล้วจะดูแปร่ง ๆ ไปหน่อยก็เถอะ// แพ้น้ำตานางเอก ? ) เนื้อหาของเรื่องเกือบจะมีอะไรอยู่บ้าง แต่ผู้เขียนเน้นอยู่ที่เรื่องราวของพระนางซะเป็นส่วนใหญ่ โทนเรื่องก็เลยกลายเป็นแนว จำเลยรักไปซะ...ก็ถือว่าสนุก ค่ะ พอมีสืสันบ้างล่ะ ชอบตอนจบระหว่างว่าที่พ่อตา กับลูกเขยจริง ๆ ... สนใจ ไว้ไปหาปกป้องด้วยหัวใจมาอ่านดีกว่า...ขอบคุณรีวิวค่ะ
โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 115.31.141.3 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:7:33:59 น.
อู้ววว เยอะดีจัง
ปกติชอบอ่านรีวิวมากกว่ารักค่ะ เพราะส่วนตัวไม่เคยอ่านแนวนี้ เนื่องจากจำชื่อตัวละครไม่ค่อยได้ แถมชื่อบางคนยังตลกฮากลิ้งอีกต่างหาก ดูสิ ชื่อฉีerror อิอิ เรื่องปกป้องหัวใจนี่เคยอ่านรีวิวว่าสนุกเช่นกันค่ะ น่าสนมากๆๆๆ โดย: Sab Zab' วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:10:04:18 น.
ยังไม่เคยอ่านห้วงเสน่หา
แต่ห้าเล่มที่เหลือ ชอบปกป้องด้วยหัวใจมากที่สุด (แม้จะขัดใจที่พระเอกไม่ยอมฟังคำอธิบายก็ด่วนตัดสินลงโทษนางเอก) เฉยๆ กับนิทานรัก เรื่องอื่นๆ ก็โออยู่ แต่ไม่ได้ประทับใจมากมาย ดีว่าส่วนใหญ่ซื้อตอนโปรซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง โดย: ข้าวปั้น IP: 122.111.5.50 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:12:31:23 น.
ข้อดีของมากกว่ารัก คือ อ่านง่าย อ่านเพลิน ไม่เครียด
แต่ข้อเสีย คือ ไม่เต็มอิ่มกับบางรื่องที่สามารถขยี้ปมออกมาได้อีก เลยชอบอ่านเป็นซีรี่ส์ เพราะจะมีตัวละครข้ามเรื่องออกมาให้หายคิดถึง โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์ IP: 110.168.14.34 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:13:43:27 น.
ชุดมากกว่ารัก นี่เราเคยอ่านไปไม่กี่เรื่องเอง แบบว่าไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่
โดย: หัวใจสีชมพู วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:16:37:34 น.
ปกป้องด้วยหัวไจเหมือนกันค่ะ
นอกนั้นเฉยๆ แต่ห้วงเสน่หายังไม่ได้อ่าน รู้สึกว่าขาดไปสองเรื่องนะ เล่ห์รักปักใจ (เก่าแล้วล่ะ) นาวาหัวใจ โดย: Yok_Cartoon วันที่: 11 มีนาคม 2556 เวลา:1:16:21 น.
|
บทความทั้งหมด
|