โปรยปกหลัง ผู้หญิงสองคน คนหนึ่งสวย กล้า ปราดเปรียว อารมณ์แรง ใจกล้า ลักษณะดังดวงอาทิตย์ที่งามประหลาดบาดตายามโผล่พ้นขอบฟ้าด้านบูรพา คนที่หลงชื่นชมไออุ่นนั้นจะร้อนผ่าวเมื่อดวงอาทิตย์ ดวงเดียวเคลื่อนสูงขึ้นตรงกลางฟ้า...แทบว่าจะเผาผลาญทุกสิ่งเป็นจุณ
อีกคนหนึ่งเยือกเย็นนุ่มนวล งามอย่างอ่อนหวานเหมือนจันทร์เต็มดวง ฉายแสงต้องกลีบดอกบัวให้คลี่ขยายกลางสระน้ำอันไหวระลอกระยิบระยับ
ระหว่างสุริยันและจันทรา ดวงไหนเล่าจะให้ความชุ่มชื่นใจแก่ผู้หวังชมแสงกระ่จ่างทั้งสองนั้น
หลังอ่าน นิยายเรื่องนี้พิมพ์ครั้งแรก ก่อนเราเกิดอีกค่ะ....สำนวน คำพูด อ่านแล้วก็รู้สึกนะคะว่า ติดกลิ่นจะเป็นสำนวนเก่า ๆ มากอยู่ ...แต่ก็ได้อีกอารมณ์ดีค่ะ ดูเข้ากับเรื่องดี
เป็นเรื่องราวของหญิงสาวสองคน ที่มีความแตกต่างกันอย่างสุดขั้วทีเดียว พื้นฐานฐานะ ตลอดจนความคิด ที่ต่้างกัน ทำให้เธอทั้งสอง เลือกที่จะจัดการความรักของเธอ ไปในทิศทางตรงกันข้าม...ซึ่งผู้เขียนก็ได้แสดงให้เห็นในตอนท้าย ว่าบทสรุปของทั้งคู่เป็นอย่างไร
เรื่องนี้ น่าจะเป็นงานในยุคแรก ๆ ของ อ.วินิตา เราเลยว่า การเล่าเรื่องสู้งานในยุคหลัง ๆ ไม่ได้ ยิ่งตอนท้าย ๆ เรื่อง อ่านไปก็รู้สึกรวบรัดอย่างไรชอบกล ...แต่ในเนื้อหา ก็มีการสอดแทรกข้อคิด ไว้พอควรนะคะ ไม่ได้เป็นนิยายรักหวานอย่างเดียว...อ่านได้เพลิน ๆ ค่ะ
วันที่: 20 กรกฎาคม 2556 เวลา:0:40:14 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [